με φοβιζει κ μενα οτι μπορει να τον χασω κ με χει ηδη παρει απο κατω..ειχατε διαφορα ηλικιας;εσυ η9ελες να σπουδασεις η δε σε νοιαζε ; κ βσκ πως ειναι η σχεση σου με τους δικους σου απο τοτε;
Παντως με την φτωχεια που εχει πεσει στην Ελλαδα,και θα συνεχισει να υπαρχει για τουλαχιστον 20 χρονια ακομα,αν η μανα σου περιμενει να τα φτιαξεις με τον ''πλουσιο'',σωθηκε.Το πολυ πολυ αντι για εργατης να ειναι ανεργος πτυχιουχος Παντειου,ή αποφοιτος ΑΣΟΕΕ που δουλευει ως γκαρσονι με βασικο.
Οι δε καταθεσεις εξανεμιζονται σα μαρουλοφυλλα (μολις το 10% εχει καταθεσεις πανω απο 10 χιλιαρικα),οσο για τα ακινητα..ασχολιαστο.Οποτε η πιθανοτητα να ειναι τουλαχιστον ευπορα τα πεθερικα συρρικνωνεται μηνα με το μηνα,χαρατσι με το χαρατσι.
k τωρα τι να κανουμε να τρελαθουμε? το πολυ πολυ να κανουμε μερικες αποταμιευσεις κ να ζησουμε ετσι εγω παντως ματσο με κοτερα κ λιμο δε μπορω να με φανταστω...Quote:
Παντως με την φτωχεια που εχει πεσει στην Ελλαδα
θα σας ακολουθησω κ θ μιλησω ξεκαθαρα παιδες..περιμεντε νεα μου αυριο !
Ηταν ενας πολυ ομορφος αντρας πολυ καλος ανθρωπος νοιαζοταν για ολους και ηταν και μορφομενος ..αλλα ειδες οι γονεις μ κατι βρηκαν να μην τον θελουν την διαφορα ηλικιας κατα τα αλλα φυσικα τον θεωρουσαν τελειο ..φοβοντουσαν μηπως το κοειτσακι τους εχει σεξουαλικες σχεσςις που δεν ειχα φυσικα..η σχεση μου μαζι τους ειναι εχρικη.αναγκαστικα να κανω αλλες σχεσςι που με διελυσαν αλλα το μυαλο μ ειναι ακομη εκει ..
αχ βασανα που εχει ο ερωτας!! Εχω κρυψει και εγω απο τη μανα μου σχεση γιατι θα την χαναμε απο πολλαπλα εγκεφαλικα, και δεν ηταν καθολου ευχαριστη διαδικασια.. Οποτε, αυτο δεν το προτεινω καθολου απο τη στιγμη που δεν εισαι αυτονομη, να μενεις μονη σου να μην τους εχεις αναγκη οικονομικα κτλ. Επισης, γιατι εγω μια μερα πρεπει να γραψω βιβλιο, οταν ηξερε η μανα μου μια σχεση που δεν την ενεκρινε καθολου, 2 χρονια μου ειχε κανει τη ζωη κολαση μεσα στο σπιτι. Στο τελος αρρωστησε και αυτη και εγω. Χμ.. Δεν ξερω τι βγαζεις απο αυτα, αυτο που να εχεις στο μυαλο σου ειναι να ανεξαρτητοποιηθεις...
δν εχεις ιδεα ποσο θελω να ειμαι ανεξαρτητη..περιμενω πως κ πως ν τελειωσω και να δουλεψω!!αυτο ακριβως π λες κ συ πλ τ φοβαμαι.δ 9 μπορω ν συμβιωσω στ ιδιο σπιτι μαζι τους αν ειμαστε στα μαχαιρια ..εσυ τι θα μου προτεινες μιας κ εχεις βρεθει στη θεση μου;βασικα το εκρυβες η ησασταν μαζι κ απλα δν τα χες καλα με τν μανα σου;
οχι στην δευτερη περιπτωση δεν το εκρυβα οτι ημουν μαζι με αυτον τον ανθρωπο, για αυτο και μου εκανε τη ζωη κολαση μεσα στο σπιτι επι δυο χρονια, οσο δλδ ημουν μαζι του, μεχρι που χωρισα και αρρωστησα στα καπακια. Αυτη ειχε αρρωστησει πιο πριν. Κοιτα η μανα μου στη συγκεκριμενη περιπτωση ειχε πολυ δικιο οτι δεν επρεπε να ημουν με αυτον τον ανθρωπο, οχι επειδη δεν ειχε ππτυχιο ή δεν ειχε καλη δουλεια, αλλα επειδη ειχε αλλα πολλα και υπαρκτα προβληματα. Δεν ηταν σαν την δικη σου περιπτωση. Το οτι αντιδρουσε ομως ετσι δε με βοηθουσε να δω τι λαθος εκανα. Ναι ειχα και εχω δικαιωμα στα λαθη μου, αλλα οταν εχεις το συμπαν εναντιον σου και κανεναν ουτε καν μεσα στην οικογενεια να σε στηριζει δεν ειναι και πολυ λειτουργικο πραγματι, δε σε βοηθαει να δεις το λαθος σου και να το διορθωσεις..
Η δικια σου περιπτωση ειναι πιο λαιτ, σχετικα με το γιατι δε θελει το φιλο σου, οποτε εγω θα την υποστηριζα οπως καταλαβαινεις την επιλογη μου αν ημουν στη θεση σου, αφου εχω υποστηριξει πολυ χειροτερες και αντιξοοτερες επιλογες μου, με το οποιο κοστος, ναι. Αλλα εδω μιλαμε για σενα και τη δικη σου μαμα, οχι για μενα και τη δικη μου.. Μπορει η δικη σου μαμα να σηκωνει και διαφορετικη αντιμετωπιση απο τη δικη μου.. Τελοσπαντων, αμα θες κατι το στηριζεις. Αμα πιο πολυ θες την οικογενειακη γαληνη, θα στηριξεις αυτη. Καθε επιλογη εχει ενα τιμημα, καθως αποκλειει μια αλλη επιλογη. Υπαρχουν παιδια που ακολουθουν τα θελω των γονιων τους και το πιο βασικο απο ολα για αυτα ειναι να ειναι ενταξει με τα πρεπει της οικογενειας και της κοινωνιας. Μπορει να εισαι ετσι εσυ, εγω πχ δεν ειμαι, καλως η κακως δεν ξερω, δεν κρινω. Και την περιπτωση που ανεφερα στην οποια εκρυψα απο τη μανα μου μια σχεση καποιων μηνων ηταν γιατι πραγματικα, χωρις πλακα, θα θρηνουσαμε θυματα.
Μαγδαληνη εγω πιστευω οτι η μαμα σου εχει δικιο. Εσυ εισαι πολυ μικρη στην ηλικια και επιπλεον εισαι φουλ ερωτευμενη που σημαινει οτι δε βλεπεις καθαρα. Μπορει να σου φαινεται αυτο που σου λεει η μαμα σου να βρεις καποιον με παιδεια και με καποια οικονομικη ανεση ως κλισε, αλλα η μαμα σου εχει την πειρα της ζωης και δε στο λεει τυχαια. Δε σου πε βρες εναν παλιαανθρωπο αρκει να χει λεφτα. Μπορεις να βρεις καποιον που να χει μια παιδεια και να χει και τον τροπο του. Δεν ειναι κακο αυτο.
Επισης θελεις να αλλαξεις με συζητησεις τη γνωμη της μαμας σου θεωροντας ως κακη την αποψη της. Εσυ γιατι δεν αλλαζεις γνωμη να δεχτεις αυτο που σου λεει η μαμα σου? Δε νομιζω λοιπον οτι με το διαλογο θα αλλαξει κατι γιατι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν με τις συζητησεις. Και γιατι να αλλαξει στο κατω-κατω? Σου λεει η μαμα σου οτι εγινε η αρχη, ερωτευτηκες και μπορει να κολλησεις με το παλικαρι κ μετα να μην ξεκολλας. Το οικονομικο χασμα και το χασμα παιδειας θα φανουν αργοτερα, δε φαινονται τωρα που εισαστε στα μελια. Δεν ειναι απολυτο αλλα ειναι πολυ πιθανο. Εγω αν ημουνα μαμα σου θα σου λεγα ενταξει, κανε οτι νομιζεις αλλα το χαρτζηλικι κομμενο.
Και τελος, ενω δεν εισαι ενταξει στα μαθηματα σου, μου θελεις και ερωτες. Εσυ τωρα εισαι να γυρνας απο δω κι απο κει και το μυαλο να ναι πισω απο ενα τηλεφωνο? Εσυ πρεπει να κοιτας τα μαθηματα σου γτ οι εποχες ειναι δυσκολες. Βλεπεις τι γινεται. Εγω απορω πως σε πιανει ο τοπος κ θελεις και ερωτες με ολα αυτα τα προβληματα. Ας ειμαστε πιο ρεαλιστες λοιπον και οχι αιθεροβαμωνες. Ο φιλος σου εργαζεται καπου?
...ξέρεις λίλι, εδώ υπαρχει μια τεράστια συζήτηση σε σχέση με τα μη των γονιών.
Δεν αναφέρομαι σε σένα, το λέω γενικότερα.
Αν υπάρχει επικοινωνία γονιών-παιδιού και πάνω απ όλα εμπιστοσύνη στην προσωπικότητα που θεωρούν οι γονείς ότι έχουν δομήσει, τοτε δεν βγαίνει η υστερία, 'αποφασίζω και διατάζω, γιατί εγώ θεωρώ πως αυτό είναι το σωστό".
Φυσικά κάθε γονιός φοβάται μη πέσει το παιδί του σε λάθος άτομα και καταστάσεις, αλλά όταν το κάνει με αυτό τον τρόπο δημιουργεί ένα μύθο γύρω από το λάθος και αυτό αντί να αποτρεψει, το στέλνει με πιο πολύ πάθος και θέλω προς τα εκεί.
ολοι οι γονεις ειναι λαθος. Και οι δικοι μου πιο πολυ απο τους περισσοτερους. Η μανα μου θα επρεπε να ειναι διπλα μου και κοντα μου,οχι απεναντι μου. δεν βγηκε σε καλο ουτε σε αυτη ουτε σε μενα. Επρεπε να μου εχει εμπιστοσυνη, αλλα δε μου ειχε. θα το εβλεπα το λαθος μου, αλλα η συμπεριφορα της το μονο που εκανε ηταν να μη με βοηθαει να το δω, αν και ο σκοπος ηταν ο ακριβος αντιθετος. Αλλα επειδη τοςυ γονεις δε μπορουμε να τοςυ αλλαξουμε πια, αυτο ειναι σκετη ουτοπια, για αυτο πρεπει να μαθουμε να στηριζουμε τις επιλογες μας, και επειπλεον, να μαθουμε, ακομα και μεσα απο τις λαθος επιλογες, να κανουμε επιτελους τις σωστες.
καταρχας γνωριζω οτι δν ειμαι ενταξει στις υποχρεωσεις μου και το χω παραδεχτει. το να μην ειμαι ενταξει με τη σχολη μου ομως πιστεψε με δν εγινε επειδη ειμαι τ κλασσικο δειγμα φοιτητριας που το μονο που τη νοιαζει ειναι ν βγει ν καλοπερασει κλπ. περασα ασχημη κατασταση με αρκετα πιεσμενη ψυχολογικη κατασταση και παρ ολα αυτα εχω βοηθησει παρα πολυ τν οικογενεια μου( ασ μην μπουμε σε λεπτομερειες ). ακριβως επδ εχω συναισθηση του τι γινεται ειμαι δν ειμαι με καποιον προηγειται η σχολη μου . κ τωρα αυτο ειναι προτεραιοτητα μου ασχετα αν ζηταω τ γνωμη σας γ τ θεμα του αγοριου μου.
η μητερα μου εχει τα δικια της. σιγουρα δε λεει οτι λεει απλα γ ν μ παει κοντρα σεβομαι τα χρονια κ την εμπειρια της και κατι παραπανω θα ξερει.ισως ν ειμαι τοσο ερωτευμενη που δε το βλεπω αλλα ακουω οσα μου λεει και με επηρεαζουν. ο ανθρωπος αυτος δν προκειται ουτε να μ κανει κακο ουτε ν μ πει σταματα τ σχολη σου κ κατσε μζ μ ουτε τπτ τετοιο.εχμ συζητησει κ μου φαινεται πλ σωστος απεναντι μου.συγκεκριμενα υποστηριξε κ τους δικους μ λεγοντας πως αν κρινουν οτι δεν κανει γ μενα τοτε ασ ειναι δε θελει να δημιουργησει προβλημα στο σπιτι μου.
κ οσον αφορα τισ συζητησεις βαστα. εγω εχω δεχθει πολλες φορες τις αποψεις της γτ ξερω οτι ειναι λογικες κ σωστες γ μενα . στην προηγουμενη σχεση μου ενας λογος που χωρισα ηταν η μητερα μου . κ οντως δν ειχε αδικο. ετσι επρεπε ν γινει .κ παλι ισως ν χει δικιο. αυτο σημαινει οτι πρεπει ν ζω λιγοτερα πραγματα απ τ ζωη μ κ ν κανω παντα τα σωστα;πως θ μαθω ν ξεχωριζω αν δν μ αφησει ν κανω το λαθος μου;κ βασικα τ μονο κακο που μπορει ν βγει απο μια σχεση ειναι ν χωρισουμε κ ειτε ν πληγωθω ειτε ν στεναχωρηθω..ποσο κακο ν μου κανει πια;
τ παιδι εργαζεται σε εργοστασιο
ναι πολλοι ανθρωποι ειναι αντιδραστικοι, ή παθιαζονται με κατι δυσκολο. και οσο πιο πολυ τους πανε κοντρα τοσο πιο πολυ κολλανε. απλα προβληματικοι γονεις κανουν προβληματικα παιδια. και αντε μετα εσυ να διορθωσεις τα αδιορθωτα (εδω μιλαω για μενα).
....ναι, αλλά η λύτρωση έρχεται όταν μπορεσεις να καταλάβεις τους λόγους που έγιναν και οι ίδιοι οι γονείς προβληματικοί. Πρόσεξε, όχι να τους συγχωρήσεις, (γιατί θέλει πολλή ψυχοφθόρα δουλειά μέσα σου), αλλά να τους καταλάβεις, Όχι τόσο γι αυτούς, όσο για σένα.
Και κάτι άλλο. Η πρόθεση είναι πάντα που μετράει.
βεβαιως βεβαιως. Συγχωρεμενοι ειναι. Μπα δε θελει ψυχοφθορα δουλεια, θελει αυτο που λες, κατανοηση.
Πάντως, δεν είναι υγιές ένα παιδί στην εφηβεία (12-22 ανάλογα με το παιδί) να μην έρθει σε ρήξη και να μην αμφισβητήσει τους γονείς του.
Είναι απαραίτητο για να απογαλακτιστεί και να ωριμάσει. Δεν είναι πολύ φυσιολογικό να τους δικαιολογεί και να ζει τη ζωή του όπως του υπαγορεύουν πιστεύοντας ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα. Καήκαμε αν στα 18 σκεφτόμαστε σαν συμβιβασμένοι 50άρηδες (χωρίς να θέλω να πω ότι όλοι οι μεγαλύτεροι είναι συμβιβασμένοι).
Εμένα ένα τέτοιο παιδί θα με ανησυχούσε πολύ περισσότερο από ένα παιδί αντιδραστικό που φτάνει να νιώθει ότι μισεί τους γονείς του σε εκείνη την ηλικία.
Άλλωστε, γι' αυτό συχνά βλέπουμε 30άρηδες και βάλε, που ζουν μια παρατεταμένη εφηβεία χωρίς ποτέ να αποδεσμεύονται από τους γονείς τους.