Ναι αλλά πονάει... :( Δεν έχω δυνάμεις για πολλά, μάλλον θα φάω κάτι και θα ξαπλώσω σε λίγο...Quote:
Originally Posted by mnimonio
Printable View
Ναι αλλά πονάει... :( Δεν έχω δυνάμεις για πολλά, μάλλον θα φάω κάτι και θα ξαπλώσω σε λίγο...Quote:
Originally Posted by mnimonio
Επειδή όταν ήμουν μικρή συνέβη κάτι κακό κι από τότε νιώθω πολύ βρώμικη και μετά χρόνια αργότερα, στην πρώτη και μοναδική σχέση που έκανα έκανα πράγματα που δεν τα ήθελα γιατί πίστευα ότι έτσι ευχαριστούσα εκείνον που αγαπούσα αλλά τώρα που το βλέπω από μακριά μετανιώνω που πίεσα κι έκανα δυστυχισμένο τον εαυτό μου και τον έκανα να νιώθει ανήθικος και τώρα παλεύω με όλα αυτά τα συναισθήματα μόνη κι εκείνος δεν είναι τώρα εδώ, κοντά μου να με βοηθήσει να τα αντιμετωπίσω... :(Quote:
Originally Posted by superboy13
Πρέπει να αποδεχτούμε το παρελθόν και να έρθουμε στο παρών.Δεν χρειάζεται να νιώθεις βρώμικη γι κάτι που έγινε όταν ήσουν μικρή πάει πέρασε...Οσο για τον έρωτα πολλές φορές κάνεις πράγματα που δεν τα θες για τον ανθρωπό σ,όχι μόνο εσύ ΟΛΟΙ οι ανθρωποι.Τώρα εκεί π λες έκανες πράγματα που δεν τα ήθελες να φανταστώ λες για το sex? Στο Sex δεν νομίζω ότι πρέπει να βάζεις ηθικούς φραγμούς...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ναι, για σεξουαλικά θέματα μιλάω...εγώ στεναχωριόμουν μετά όταν γίνονταν αυτά τα πράγματα αλλά δεν έλεγα τίποτα, ίσως κι αυτός να είναι ένας από τους λόγους που αυτοτραυματίζομαι γιατί δεν νιώθω καλά με τον εαυτό μου, νιώθω σαν ***** κι ότι δεν αξίζω να με αγαπήσει κανείς...Quote:
Originally Posted by superboy13
Ναι αυτός παίζει να νε ο λόγος επειδή νιώθεις ενοχές για ότι γινόταν..Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό που λες ,δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις σαν ***** και βεβαίως αξίζεις να σ αγαπήσει κάποιος , είναι δυνατόν να λες αυτά επειδή έκανες μερικά παραπάνω πράγματ στο SEx?Απλώς είχες πολλά ταμπού πάνω στο sex από 'τι καταλαβαίνω και αύτο σ έκανε ν νιώσεις ενοχέςQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Το μόνο κακό είναι ότι πίεσες τον εαύτο σ να κάνεις πράγματα π σ έκαναν δυστυχισμένη, ντάξει τυχαίνει πολλές φορές να προτιμούμε να ικανοποιήσουμε το άτομο που είναι δίπλα μας παρά τον εαύτο μας.πέρασε όμως αύτο καιρός να σταματήσεις να νιώθεις ενοχές..Οτι έκανες ,κάνουν και οι περισσότερες κοπέλες, μην σ παραξενεύει αύτο.
Μου δίνεις λίγο κουράγιο που μου λες ότι αξίζω να μ' αγαπήσει κάποιος...όμως αξίζει ακόμα κι αν υπάρχει ιστορικό κακοποίησης στο παρελθόν; Θα ήθελα να ρωτήσω κι άλλα πράγματα αλλά τώρα έχει θολώσει το μυαλό μου από τα χάπια...Quote:
Originally Posted by superboy13
Βεβαίως και αξίζεις να σ αγαπήσει κάποιος.Ναι Κύκνε και μ ιστορικό κακοποίησης δεν αλλάζει Τίποτα πίστεψέ με.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μακάρι να βρεθεί κάποιος που δεν θα με βλέπει σαν κατώτερη λόγω αυτού...φοβάμαι...θέλω να κοιμηθώ και φοβάμαι...κι ακόμα δεν με έκαναν να νυστάξω τα χάπια ώστε να ξεραθώ μόλις ακουμπήσω στο μαξιλάρι...Quote:
Originally Posted by superboy13
Βρε Κύκνε πίστεψε με , κανένας δεν θα σε βλέπει σαν κατώτερη λόγω αυτού, και θα βρεθεί σίγουρα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Προσπάθησε να κοιμηθείς και να ηρεμήσεις τώρα.
Φοβάμαι...νιώθω πολύ αδύναμη και φοβάμαι πως εκείνος θα μου κάνει κακό αν κοιμηθώ, ειδικά τώρα που είμαι τραυματισμένη και δεν μπορώ να αντισταθώ ότι κι αν συμβεί...φοβάμαι πάρα πολύ...Quote:
Originally Posted by superboy13
Κύκνε κανένας δεν θα σ κάνει κακό πίστεψε με.Πρέπει να κοιμηθείς τώρα π έχεις πάρει τα ηρεμιστικά.
Θα προσπαθήσω...ελπίζω κι αύριο αν ξυπνήσω να είναι κανένας εδώ...φοβάμαι τόσο να είμαι μόνη μου...Quote:
Originally Posted by superboy13
Καληνύχτα Κύκνε και μην φοβάσαι δεν θα σ πειράξει κανένας
Καληνύχτα...Quote:
Originally Posted by superboy13
Χειροτεχνία, κατασκευές, κοσμήματα, ζωγραφική, πλέξιμο, μαγειρική. Άνοιξε το youtube και θα βρεις πολλές ιδέες για απασχόληση στο σπίτι να ξεφεύγει το μυαλό σου και να φτιάξεις όμορφα και χρήσιμα πράγματα, ακόμα και με πολύ ευτελή υλικά.
Ευχαριστώ Κασσάνδρα! Κάτι απ' αυτά θα κάνω μόλις γίνουν καλύτερα οι πληγές μου γιατί κόπηκα ξανά χθες, δεν μπορούσα να ηρεμήσω με τίποτα και δυσκολεύτηκα πολύ να κοιμηθώ κι ας είχα πάρει τόσα ηρεμιστικά...πονάω... :(
Καλησπέρα Κύκνε τ κάνεις είσαι καλύτεερα σήμερα?
Καλησπέρα...Quote:
Originally Posted by superboy13
Όχι και τόσο, με πονάνε τα κοψίματα κι έχω πάρει πάλι ηρεμιστικά εκτός των άλλων φαρμάκων για να αντέχω κι έχω και ραντεβού με την ψυχολόγο το απόγευμα και δεν ξέρω πως θα πάω, ίσως πάρω κανένα ταξί αν δω ότι πονάω πολύ...χθες γέμισα χαρτοπετσέτα με αίματα, ήταν τρομαχτικό...
Τώρα πρέπει να φάω και δεν μου κατεβαίνει μπουκιά, νιώθω πολύ θλιμμένη, θα πρέπει να πιεστώ...καμιά ιδέα για να νιώσω λιγότερο πληγωμένη; Δεν ξέρω από ποιον να ζητήσω βοήθεια...
Το καλό Κύκνε είναι ότι έχεις ραντεβού με την Ψυχολόγο σου, σ βοηθάει όταν τις μιλάς γενικά?άμα είναι κοντά η ψυχολόγος σου καλό θα ήταν να πας με τα πόδια, εάν φυσικά αντέχεις.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Προσπάθησε να φας να ανακτήσεις τις δυνάμεις σ.
Ψυχικά να φανταστώ εννοείς ιδέα για να νιώσεις λιγότερο πληγωμένη?
Ναι, φυσικά και με βοηθάει να της μιλάω κι ευτυχώς αλλά δεν είναι κοντά, θέλει ή λεωφορείο ή ταξί...Quote:
Originally Posted by superboy13
Τα κατάφερα κι έφαγα λίγο...και ναι, ψυχικά εννοώ πως να νιώσω λιγότερο πληγωμένη...αυτή τη στιγμή δεν μπορώ ούτε να ζωγραφίσω, ούτε τίποτα με επηρεάζουν και στη διάθεση οι σωματικές πληγές, είναι αρκετά βαθιές...
Πληγώνεσαι γιατί θες να εκτονωθείς?η μόνο για να εξωτερικεύσεις τον πόνο που νιώθεις μέσα σ?
Μην κοιτάς τισ πληγές ,άστες θα περάσουν ,καλυψε τες μ κάτι ,σε μερικές μέρες δεν θα φαίνονται.
Γιατί νιώθεις πληγωμένη σήμερα?
Και για τους δυο λόγους νομίζω αλλά έχω παρατηρήσει ότι όποτε κόβομαι, μειώνεται λίγο ο ψυχικός πόνος...ας πούμε τώρα δεν λιώνω στο κλάμα όπως χθες αλλά αυτό δεν γίνεται να συνεχιστεί γιατί θα γεμίσω κι άλλες ουλές...Quote:
Originally Posted by superboy13
Νιώθω πληγωμένη για τον ίδιο λόγο, λόγω της εγκατάλειψης...κι επειδή νιώθω πολύ συχνά μοναξιά και δεν την αντέχω, αυτός είναι εν μέρει κι ο λόγος που γράφω εδώ γιατί οι "φυσιολογικοί" άνθρωποι δεν μπορούν να με καταλάβουν...όσο για τις πληγές είναι λίγο δύσκολο να τις αγνοήσω εντελώς γιατί με δυσκολεύουν και σε κάποιες κινήσεις λόγω πόνου...νιώθω το αριστερό χέρι σχεδόν άχρηστο...
Για την εκτόνωσει πιστεύω ότι είναι πιο πολύ, θα σ πρότεινα κάτι άλλα μάλλον δεν θα σ αρέσει αν και θα σ βοηθούσε πιστεύω.Οπότε κόβεσαι δεν μειώνεται ο Ψυχικός πόνος ,απλά σου αποσπάει την προσοχή ο σωματικός πόνος για λίγο.Ναι δεν πρέπει να κόβεσαι δεν σου προσφέρει τίποτα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Πρόσφατη είναι αύτη η εγκατάλειψει που λες?
Κύκνε η μοναξιά δυστυχώς ,συνήθως είναι και συνώνυμο της κατάθλιψης. Οταν θα σου περάσει αύτο θα μπορείς να κοινωνοικοποιηθείς πιο εύκολα πάντως.Πάρα πολλοί άνθρωποι νιώθουν μοναξιά δυστυχως.
Επίσης εν μέρει ισχύει αύτο που λες για τους "φυσιολογικούς ",ότι δεν σ καταλαβαίνουν.Και εγώ όταν ήμουν πιο μικρός και δεν είχα καθόλου ψυχολγ προβλήματα ,ένας φίλος μ είχε κατάθλιψει και δεν μπορούσα να το κατανοήσω μ φενόταν κάτι που δεν γίνεται να πάθει κάποιος και το μόνο που κάναμε όλοι,ήταν να τον κάνουμε να νιώθει χειρότερα.Αλλά πιστεψέ με υπάρχουν και ανθρωποι που μπορούν να κατλάβουν.Στους γονείς μιλάς καθόλου για τ προβλημά σ?
Ναι, μιλάω γι' αυτόν τον γνωστό μου αν βγαίνει κανένα νόημα γιατί από εκεί που ξεκίνησα να γράφω με συνοχή για το πρόβλημα μου, έγινε αυτό κι έχασα τη μπάλα...Quote:
Originally Posted by superboy13
Έχεις δίκιο για την κατάθλιψη και την κοινωνικοποίηση γιατί τώρα δύσκολα βγαίνω από το σπίτι κι έχω ανάγκη έστω από ιντερνετική επικοινωνία...στους γονείς μου μιλάω απέξω απέξω κυρίως για την κατάθλιψη αλλά για τα κοψίματα δεν τους λέω τίποτα κι έχω και το άγχος να τα κρύβω...
Κύκνε γιατί δεν παίρνεις ένα σάκο του μπόξ και δύο γάντια να ξεσπάς εκεί τουλάχιστον απο τ να κόβεσαι?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Χα χα, καλή ιδέα, θα τον κρεμάσω από το φωτιστικό... :p Εντάξει, δεν το κάνω συχνά είχα μήνες να το κάνω...πάντως κι η ψυχολόγος μου συμφωνεί ότι το κάνω για να μειώσω τον ψυχικό πόνο...Όμως νομίζω ότι ήρθε η ώρα να επανέλθουμε στο αρχικό θέμα πια αν και τώρα νιώθω λίγο καλύτερα γιατί θα πάμε με τη μαμά μου να κοιτάξουμε για βαφτιστικά... :)Quote:
Originally Posted by superboy13
Χαίρομαι π νιώθεις καλύτερα και άμα πας έξω θα νιώσεις ακόμα καλύτερα.
Μ δώσες ιδέα και εγώ απο τ φωτιστικό θα τ κρεμάσω :p
Quote:
Originally Posted by superboy13
Έξω καλά ήταν όντως τώρα όμως που γύρισα σπίτι, νιώθω πάλι μελαγχολία...όμως δεν γίνεται να γυρνάω κι όλη τη μέρα έξω...και τώρα δεν θέλω να ζωγραφίσω, να μιλήσω θέλω...πάντως κατάφερα κι έκρυψα την μια πληγή στο χέρι μου από τη μαμά μου με το ρολόι μου, κάτι είναι κι αυτό...
Αφού ήταν καλά ,προσπάθησε αύριο να ξαναβγείς, θα σ κάνει καλό.
Θα δείξει...αν θα έχουμε κάπου να πάμε....γιατί δεν έχω όρεξη να βγω με φίλη έτσι όπως είμαι τώρα, κομματάκια, δεν θα είμαι και καλή παρέα...την Τετάρτη αν δεν αλλάξει κάτι θα πάω σινεμά...αλλά τώρα προσπαθώ να σκοτώσω την ώρα μου μέχρι να ξαπλώσω...βαριέμαι...Quote:
Originally Posted by superboy13
σκέψου κάτι καλό ώσπου να μην βαριέσαι?Δεν έλεγες ότι είσαι ο ρενουάρ :p
Τουλάχιστον μην σκέφτεσαι ότι βαριέσαι γιατί είναι χειρότερα
:) Ακούω μουσική τώρα, κάτι κάνει...Quote:
Originally Posted by superboy13
Γράφω πάλι εδώ γιατί νιώθω τόσο μελαγχολική που δεν είμαι σε θέση να κάνω τίποτα και περιμένω να με βοηθήσει η μεσημεριανή δόση...και στο μεταξύ θέλω να απασχοληθώ, να μιλήσω κάπου...τις έχω υπόψη μου όλες τις λύσεις που μου έχετε πει αλλά νιώθω τρομερά χάλια τώρα για να κάνω το οτιδήποτε, εκτός από μελαγχολία νιώθω και άγχος...έχω κάτι ταινίες να δω αλλά τώρα δεν θέλω καθόλου...θέλω να κοιμηθώ αλλά δεν νιώθω ασφαλής, είμαι στην τσίτα...
Αν είναι κανείς εδώ και θέλει ας μιλήσει...
Γεια σου κυκνε , εγώ αύριο έχω να πάω για απονευρωση και αν μπορούσα τώρα εκοβα την καρωτίδα μου!
Αν σε βοηθάει κάπου :p
Ααααααααααα!!! Καλά αυτό είναι σκηνή από σπλάτερ θρίλερ... :pQuote:
Originally Posted by mnimonio
Τώρα θα πω κάτι αλλά σε παρακαλώ μην το πάρεις στραβά...νιώθω λίγο καλύτερα που δεν είμαι η μόνη που έχει τέτοιες τάσεις...όχι ότι χαίρομαι που νιώθεις έτσι εσύ...
Όσο για την απονεύρωση, κουράγιο...διάβασα τι έγραφες σχετικά σε άλλο θέμα και συμπάσχω...κι εγώ πρέπει να κάνω απονεύρωση αλλά όλο το αναβάλλω γιατί ο οδοντίατρος είναι το χειρότερο μου...
Δεν πάει άλλο πια...μακάρι να πάθω κάτι, είτε αρρώστια είτε ατύχημα (ατύχημα καλύτερα, θα ξεμπερδεύω και πιο γρήγορα)...
Καλησπέρα, μη νιώθεις έτσι. Προσπάθησε να κάνεις πράγματα που σ' ευχαριστούν, μόνο αυτά και όχι τίποτα με πίεση ή κάτι τέτοιο. Φίλους έχεις; Αν ναι, να βγαίνεις έξω για έναν καφέ, και αν δεν τα βρίσκετε προσπάθησε τουλάχιστον να περνάς την ώρα σου μαζί τους. Αλλιώς συζήτα το και με την ψυχολόγο αν φταις κάπου κι εσύ άθελά σου. Γενικά επειδή δεν διάβασα όλες τις απαντήσεις, τι σε βασανίζει και είσαι έτσι, θες να μας πεις; Μήπως κι εγώ μπορώ να σε βοηθήσω, μη νομίζεις, κι εγώ δεν νιώθω καλύτερα! Αλλά φοβάμαι το θάνατο γενικά.
Quote:
Originally Posted by pillow
Καλησπέρα...
Τίποτα δεν με βοηθάει, βγήκα για έναν καφέ και τώρα που γύρισα τα ίδια χάλια είμαι...κλαίω από το πρωί με διακοπή την ώρα που κάθισα στην καφετέρια...
Με βασανίζουν πολλά πράγματα δυστυχώς αλλά σήμερα νιώθω ότι δεν έχω κάπου να στηριχτώ και να μιλήσω, κάποιον να με ανακουφίσει από τον ψυχικό πόνο...μόνο ένα άτομο υπάρχει που μπορεί να το κάνει αυτό αλλά δεν θέλει κι εγώ απελπίζομαι, δεν ξέρω που να βρω δύναμη ν' αντέξω...
Αν μπορούσα θα έβαζα εγώ τέλος στη ζωή και στο μαρτύριο μου αλλά έχω δοκιμάσει πολλούς τρόπους και κανένας δεν πέτυχε, είμαι ανίκανη κι άχρηστη...