Κι' εγώ το πιστεύω. Αργά ή γρήγορα αυτό θα κάνει... Είχε μια σχέση πιο λίγο και από μήνα αλλά χώρισαν. Ευτυχώς ήταν από απόσταση και 5-6 φορές την έβλεπε έξω.
Printable View
Κι' εγώ το πιστεύω. Αργά ή γρήγορα αυτό θα κάνει... Είχε μια σχέση πιο λίγο και από μήνα αλλά χώρισαν. Ευτυχώς ήταν από απόσταση και 5-6 φορές την έβλεπε έξω.
-moonlight ο πατέρας σου έχει δίκιο: να πας στη γιαγιά σου να μείνεις! Δεν ωφελεί να δέχεσαι καθημερινά τόση πίεση, μόνο εις βάρος της υγείας σου θα βγει.
Πήγαινε στη γιαγιά σου χωρίς ενοχές και θα έχεις συχνή επικοινωνία με το πατρικό σου.
Μη σου πω, πως μιας και θα μένεις μακριά θα έχεις περισσότερες αντοχές, άρα θα μπορείς να βοηθήσεις και περισσότερο το σπίτι.
Κάνε το χωρίς δεύτερη σκέψη.
Έχεις δίκαιο... Θα μαζέψω κάποια πράγματα και θα πάω αύριο :/ Ευχαριστώ..
... μα δεν είπα αυτό. Εννοούσα οτι μπαίνει στη μέση και η αντιδραστικότητα που είναι χαρακτηριστικό της ηλικίας εκείνης και περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Αν υπήρχαν κάποιες στιγμές δηλαδή που θα τον κούραζε και τον ίδιο η ψυχολογική του κατάσταση (και θα ήταν πιο ανοιχτός στο να ακούσει και να συνεργαστεί), έρχεται και αυτό και δένει η συνταγή.
Η γιαγιά σου μένει μακριά από το πατρικό σας;
Ωχ συγγνώμη... Πήγα να σου απαντήσω και πριν στις προηγούμενες σου ερωτήσεις εντομεταξύ αλλά ήταν πολλά αυτά που θα έλεγα και επειδή είχαμε "εξελίξεις" το αγνόησα, με συγχωρείς! Κατάλαβα τι εννοείς και έχεις δίκαιο. Σίγουρα παίζει κι' αυτό τον ρόλο του. Απλά όοοχι τόσο πολύ όσο το φανταζόμαστε και θα σου πω ένα περιστατικό για να το κρίνεις και μόνος/η σου. Όταν είμασταν μικρά (αυτός κάτω από 10) με απειλούσε συνεχώς με μεγάλα μαχαίρια, επειδή εγώ διάβαζα για εξετάσεις στο δωμάτιό μου που υπήρχε και το κοινό πισί μας κι' αυτός δεν δεχόταν να περιμένει να τελειώσω και έκανε και φασαρία. Οπότε χτυπούσε την πόρτα απέξω με τα μαχαίρια, ακόμη υπάρχουν πάνω τα σημάδια (Η μαμά μου απλά του έκανε παρατήρηση -ο μπαμπάς μου δούλευε μέρα νύχτα για να έχουμε να τρώμε- και πάντα μου έριχνε εμένα το φταίξιμο και εγώ έπρεπε πάντα να υποχωρήσω ή να πάρω όλες τις ευθύνες ως μεγαλύτερη). Και μια άλλη μέρα με στρίμωξε σε μια γωνία με το μαχαίρι, είμασταν μόνοι μας στο σπίτι και ευτυχώς ήμουν δίπλα στο τηλέφωνο οπότε πήρα αμέσως τον μπαμπά μου, φοβήθηκε και με άφησε στην ησυχία μου. Επίσης, πριν τα χημικά χάπια που του έδινε ο μαλάκας ο ψυχίατρος, δεν ήταν τόσο επιθετικός... Νομίζω αυτά φταίνε κυρίως. Αλλά ντάξει σίγουρα το' χε και από πριν μέσα του (είναι πολύυ νευρικός και ο μπαμπάς μου...)Quote:
Originally Posted by Loading...
Είναι πολύ κοντά η γιαγιά μου, 10 λεπτά το πολλύ με τ' αυτοκίνητο!
Πριν λίγο άρχισε ο αδερφός μου να λέει στην μάνα μου ότι αν φύγει -αυτός- απ' το σπίτι θα είναι ευτυχισμένος, ότι είναι άχρηστη μάνα, ότι γι' αυτό φέρεται έτσι, ότι δικαιολογείται που την χτυπάει κλπ κλπ και η μάνα μου έκανε το λάθος -νομίζω- να του φέρει ως παράδειγμα εμένα, ότι εγώ δεν βγήκα έτσι κτλ.. Μετά από αρκετή συζήτηση και φωνές λέει πως θα αντέξει ακόμη ένα χρόνο και μετά θα εξαφανιστεί για να μην την βλέπει και να μην τον βλέπει και θα της αποδείξει ότι θα είναι ευτυχισμένος, άρα κι' αυτή άχρηστη σαν μάνα. Κι' εμείς τι άλλη επιλογή έχουμε? Περιμένουμε μέχρι την επόμενη στιγμή που θα ξεσπάσει πάλι.
-Σας έχω πρίξει αλλά μόνο εδώ μπορώ να μιλήσω... Ήδη και στους γονείς μου προσπαθώ να δείχνω πως δεν παίρνω χαμπάρι και ότι στεναχωριέμαι και άσε που νομίζουν πως όντως είμαι αναίσθητη αλλά καλύτερα έτσι. Απλά ντάξει σου λέει και ο μπαμπάς μου δεν γίνεται, και ο πιο δυνατός ή αναίσθητος θα λυγίσει αν τα ζει όλα αυτά καθημερινά και θα έχει να ανησυχεί μόνο για την μάνα μου-
Συγγνώμη και δεν σε βοηθάει στο θέμα σου αυτό που θα ρωτήσω, αλλά λιγάκι φρίκαρα... εννοείς ότι πήρε χάπια πριν κλείσει τα 10, ή ότι το να σε κυνηγάει με μαχαίρια ήταν πριν γίνει επιθετικός..?Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Πάντως και κινδυνεύετε και βασανίζετε την ψυχή σας όλοι (και ο αδερφός σου μαζί, ίσως και με χειρότερο τρόπο γιατί η φρίκη όλη είναι μέσα του, πώς να νικήσεις τον εαυτό σου?)... αν πραγματικά φοβάστε για την σωματική σας ακεραιότητα και ο αδερφός σου δεν συζητιέται, δεν βοηθάτε ούτε τον ίδιον με το να μην θέλετε να νοσηλευτεί πιστεύω... φαντάσου να σκοτώσει κανέναν σας (χτύπα ξύλο)... και θα νοσηλευτεί με τη βία, και η ζωή του θα καταστραφεί - για τους υπόλοιπους δεν το συζητάμε...
Το 2ο εννοείται! Απλά ήθελα να τονίσω πως από μικρός έκανε αυτά τα επικίνδυνα... Μετά "ηρέμησε" κάπως μεγαλώνοντας (βέβαια αυτό πιστεύαμε εμείς, μέσα του τα κράταγε όλα) μέχρι που έκανε το μπαμ, έπινε τα χάπια, χειροτέρεψε και τώρα όπως τα ξέρετε. Δηλαδή παίζει ρόλο πρώτα ο χαρακτήρας (αν μπορούμε να πούμε και γονίδια), ο χειρισμός του στην παιδική ηλικία, τα χημικά και τέλος η εφηβεία.
Ο αδερφός μου λέει πως αν τον κλείσουμε σε κλινική/ψυχιατρείο, όταν βγει θα μας καθαρίσει όλους. Όταν ξεσπάει χτυπώντας και φωνάζωντας φτάνουμε στα όριά μας και λέμε πως θα τον πάμε μέσα. Μετά πάλι κάνουμε πίσω. Τώρα η μαμά μου δεν θέλει καν να το δεχτεί, σε φάση "πρέπει να κάνει μάθημα και να συνεχίσει τα ομοιοπαθητικά" και ο μπαμπάς μου απ' την άλλη "είσαι σοβαρή? Μιλάς γι' αυτά ενώ κινδυνεύεις να σε σφάξει?" Αυτά τα ωραία... Εκεί οδεύουμε όμως... Εξαρτάται απ' την υπομονή των γονιών μου πιστεύω...
πφφ να σου πω το πραγμα εχει χοντρυνει επικιδυνα σε αυτο ο προηγουμενος εχει δικιο
αν ειναι 17 κ κανει ολα αυτα στα 30 του τι θα κανει? στηλτε τον για νοσηλια επ αοριστον κ πειτε τα κ στους γιατρους ολα αυτα που σας λεει για να βγαλουν πορισμαQuote:
φαντάσου να σκοτώσει κανέναν σας (χτύπα ξύλο)... και θα νοσηλευτεί με τη βία,
Αυτό ακριβώς που λέτε σκέφτεται και ο μπαμπάς μου. Σκέφτεται μάλιστα αν κάνει τραγικό λάθος που το προσπαθεί ακόμη. Έτσι όπως το βλέπω εγώ, δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο και δεν είναι θέμα "δεν μπορώ να κάνω άλλο υπομονή και να προσπαθώ" αλλά αυτό που λέτε και εσείς. Ότι κάποια στιγμή θα κάνει ζημιά είτε σε εμάς, είτε στον εαυτό του -αυτοκτονία-, είτε σε κάποιον άκυρο και τότε θα είναι καταδικασμένος και εμείς φυσικά θα έχουμε όντως κάνει τεράστιο λάθος...
Ξέχασα να πω πως του έκλεισαν ραντεβού σε καινούρια ψυχολόγο... Συνεχίζουν να το προσπαθούν αλλά δεν μπορεί να συζητήσει ούτε να λάβει υπόψην του κανέναν.
να σε ρωτησω κατι πμ γιατι κατι υποψιαζομαι....
Το' χετε ακούσει αυτό με τα ταττού; Ότι αν κάνεις ένα θα θες συνέχεια, ότι είναι αρρώστια/εθισμός κτλ... Ζητάει δεύτερο τώρα. Βασικά ζητάει να γράψει μια λέξη κάτω από το σημείο που έκανε και μετά να κάνει 2ο σε άλλο σημείο. Και εμείς πρέπει να λέμε ναι να υποθέσω μέχρι να θελήσει το 3ο, το 4ο και πάει? Επίσης όλο ζητάει να πηγαίνει για κούρεμα. Μας έμαθε και ο κουρέας, τον επισκέπτεται 4-5 φορές τον μήνα. Και ΚΑΘΕ φορά επειδή δεν του αρέσουν (έχει εμμονή με τα μαλλιά του) την πληρώνει η μάνα μου.
τι τον επισκεπτεται 5 φορες το μηνα? κ πιος τον πληρωνει η μανα σου?
Μπαμπάς, η μάνα μου δεν δουλεύει
βασικα κανενας δε τολμα εκει μεσα να του πει οχι? δηλαδη πιος νομιζει οτι ειναι? δηλαδη καθε επιθυμια του οσο προτακουστη κ αν ειναι θα γινετε διαταγη? μονο τη διαχειριση του σπιτιου σας που δεν εχει αναλαβει ως τωρα τα υπολυπα τα χει κανει.
Έχουμε κανονικό σπίτι, μας ακούνε οι γείτονες, έχουμε κλειστά πατζούρια και πόρτες για να μην γινόμαστε ρεζίλι. Μετά από πολλύ πρήξιμο φωνές απειλές και άλλα ωραία, τόλμα να του πεις όχι χωρίς να ξέρεις την αντίδρασή του, που η πρώτη σίγουρα είναι το ξύλο.
ηλικρινα δε μπορω να καταλαβω το σκεπτικο σας δηλαδη αυτο που περιμενατε απο μας να σας πουμε ειναι ε το παιδακι ειναι μικρο καντε υπομονη επ αοριστον δηλαδη αυτο περιμενες να απαντησουμε? εγω αν σου απανταγα αυτο πχ θα σε δουλευα....
εγω θα χα παρει τηλεφωνο κ θα λεγα τρεξτε να τον παρετε κ θα αγνωουσα την αντιδραση του. εγω ξερεις ειμαι καλος αλλα δεν ειμαι αγιος ουτε μπορω να γινω εχω κ καπια ορια που αυτος σιγουρα θα τα υπερβει οσο ειναι ετσι... δε θα δεχομουν με τιποτα απο ενα 17χρονο να με κανει οτι θελει ποσο μαλον οταν εχει κ αδικο αν ειχε δικιο δε θα με πειραζε.
Ολα αυτα που περναει το παιδι ειναι εφηβεια, οι περισσοτεροι στην εφηβεια δοκιμασαμε μερικες φορες χασις οπως και το να θελει να κανει tattoo, οι αγχωδεις διαταραχες την κανουν πιο εντονη την εφηβεια. Τωρα πειτε στην μανα να κουλαρει λιγο και να μην του τα πριζει τοσο, δευτερον καντε κατι ωστε να μην παρατησει το σχολειο εστω υποχρεωστε τον να μην το κανει. Τωρα οι υπολοιποι γιατι την φορτωνετε με επιπλεον αμφιβολιες, δελφινι ο αδερφος σου απ οτι μας εχεις πει ειναι πολυ μεγαλυτερος του και ειναι και πολυ πιο βιαιος, Αλεξανδρε πιθανον μετα απο καποια χρονια να παρει την κατασταση του στα σοβαρα και να ειναι σε καλυτερο σημειο και να ηρεμησει καπως λογικα θα εχει θεματα αγχους μονο. Επιπλεον τωρα ειδα τα επομενα μηνυματα, πειτε και κανα οχι, για tattoo μην το παρακανουμε κιολας στην Ελλαδα ζει, θα μπορουσε να βρει δουλεια με μανικι? Επισης αν δεν περνει και πολυ απο λογια ριχτε και κανα χαστουκι μπας και στρωσει αφου δεν περνει με το καλο και δεν μπορει να καταλαβει στην φαση που ειναι οτι αν του κανετε ολα τα χατιρια και τον αφηνετε να κανει οτι θελει οτι θα καταστραφει δεν ειμαι υπερ της βιας αλλα μερικες φορες χρειαζεται.
Καλά το να κάνει ταττού δεν είναι και τόσο κακό ούτε και να κουρεύεται ΄τρεις την ώρα!Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Παρακαλώ αφήστε το θέμα να πέσει.