Οχι..... μονο ladose.....παίρνω και κάνα ζαναξ που και που...
Τα αντιψυχωτικα σε χαμηλές δόσεις μειώνουν το υπερβολικό άγχος χωρίς να προκαλούν εξάρτηση, γιαυτο στα έγραψε...
Συνήθως τα δίνουν τον πρώτο καιρό μέχρι να καταλαγιασουν τα συμπτώματα...
Printable View
Οχι..... μονο ladose.....παίρνω και κάνα ζαναξ που και που...
Τα αντιψυχωτικα σε χαμηλές δόσεις μειώνουν το υπερβολικό άγχος χωρίς να προκαλούν εξάρτηση, γιαυτο στα έγραψε...
Συνήθως τα δίνουν τον πρώτο καιρό μέχρι να καταλαγιασουν τα συμπτώματα...
Δεν αμφιβάλλω ότι έχουν εμπειρία αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και θεοί και μέσα σε μια ώρα που με έχει δει μπορεί να βγάλει και το σωστό συμπέρασμα.Σε πληροφορώ ότι βρήκε την προηγούμενη αγωγή μου λάθος και ο άλλος γιατρός είπε πως αυτός ο γιατρός μου τα δίνει λάθος, εγώ δηλαδή πως να τα εμπιστευτώ μετά αφού είδα κιόλας ότι ένα που έπαιρνα πριν αντιψυχωτικό μου δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα;Εγώ αυτό που ήθελα από τον γιατρό είναι να μιλήσει μαζί μου να με δει κανά δυο φορές και να μετά δεν λέω ας καταλήξει στα φάρμακα αλλά όχι μέσα στη μισή ώρα να βγάλει διάγνωση.Εγώ πάντως από το περιβάλλον μου δεν είδα τα φάρμακα να βοηθάνε, αντιθέτως έχω δει άτομα να τα καταστρέφουν και δεν πρόκειται να τα πάρω απλά επειδή μου τα πρότεινε ένας γιατρός γιατί αν ήταν τόσο καλός θα μου ενέπνεε και εμπιστοσύνη.Επειδή έχω να φάω δεν σημαίνει πως όλα είναι καλά στη ζωή μου ή ότι δεν έχω πρόβλημα οικονομικό να πάω στο γιατρό, γι αυτό και ίσως περίμενα εφόσον πληρώνω να ασχοληθεί παραπάνω μαζί μου, δεν μπορεί οι φαρμακοποιοί που ρωτήσαμε να ήταν χαζοί και να απόρησαν με τα τόσο βαριά φάρμακα και από την άλλη ούτε στο γιατρό ήμουν πια τόσο αρνητική, βασικά με έκανε ο ίδιος να νιώσω ακόμη πιο άσχημα με τον εαυτό μου.Δεν είμαι μόνη μου σε όλο αυτό έχω και τους γονείς μου που ούτε και αυτοί θέλουν έτσι ανεξέλεγκτα να τα πάρω και προφανώς με γνωρίζουν καλύτερα.Το θέμα μου δεν είναι το αντικαταθλιπτικό όπως είπα είναι η δόση του αντιψυχωτικού που ήδη βλέπω να με επηρεάζει πάρα πολύ στη μικρή δόση λογικό είναι ότι στη τετραπλάσια θα με κάνει φυτό δεν πρόκειται απλά να με ηρεμήσει, δεν θα ξανασηκωθώ από το κρεβάτι.
ψαξου οσο μπορεισ μεχρι να τα μαθεισ εγω σε καποια φαση εκανα μονοσ μου συνδυασμουσ για λιγο διαστημα γτ εβλεπα οτι με βοηθαει
αλλα αφου εμαθα τι κανει το καθενα εγινα δηλαδη για καποιο καιρο γιατροσ του εαυτου μου εσυ ψαξε να ξερεισ τι θεσ να μαθεισ για να σου πουμε εγω δεν υποστηριζω το γιατρο ουτε τα φαρμακα υπαρχει παναρχαια μεθοδοσ το τρεξιμο στα δεκα χιλιαδεσ χιλιομετρα αμα τρεξεισ σιγα σιγα καθε μερα θα σου φυγουν ολα οτι εχεισ και το παραμικρο και θα λαμπεισ ολοκληρ και θα σφιζεισ απο υγεια τι αλλο να σου πω
εγω ειμαι φαν αυτησ τησ αποψησ γτ το εζησα
Συμφωνούμε, και εγώ πιστεύω ότι κάποιοι άλλοι συνδυασμοί μπορεί να με βοηθάνε περισσότερο και δεν πρόκειται να το αφήσω έτσι θα το ψάξω και άλλο αν και είμαι σίγουρη πως και σε άλλο γιατρό να πάω άλλη αγωγή θα μου δώσει, γενικά ο καθένας άλλα λέει και άλλα κάνει, αυτό με ενοχλεί ότι αισθάνομαι σαν πειραματόζωο.Ούτε εγώ θεωρώ ότι τα φάρμακα είναι η μόνιμη λύση, άλλα πράγματα χρειάζονται και κανένα φάρμακο δεν θα μου δώσει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση που μου λείπει, μόνη μου πρέπει να το βρω.
Λοιπόν,αρχικά είσαι ακόμα 22,εχεις άλλα 8 χρόνια μέχρι τα 30.Και να τα φτασεις και να ζεις με τους γονεις σου δεν εγινε τιποτα,η πλειοψηφια στην ελλαδα αυτο κανει.Εχεισ παρα πολυ αγχος ειναι προφανες,θα πρεπει λιγο να ηρεμησεις.Προσπαθησε να παρεις μια ανασα,αν εχεις προωλημα με τα αρχαια μπορεις να κανες καποιο ιδιαθτερο η να προσπαθησεις απο την αρχη σιγα σιγα να τα ξαναδεις η να ζητησεις τη βοηθεια καποιου συμφοιτητη σου.Ετσι και θα κανεις γνωριμιες και θα μαθεις και αρχαια.Ολοι εχουμε περασει αυτη τη φαση στη ζωη μας.Το πιο πιθανο ειναι οτι απο το πολυ αγχος το συστημα θα καταρρευσει και μετα θα ηρεμησεις.Δεν χρειαζεται να φτασεις μεχρι εκει.Η ζωη ειναι το μεγαλυτερο αγαθο που μας εχει προσφερθει και ειναι λαθος να λες οτι δεν το θελεις.Θα πρεπει σιγα σιγα να αντιμετωπισεις τις δυσκολιες και να αρχισεις να βλεπεις τη ζωη λιγο πιο θετικα.Αποψη μου ειναι να ξεκινησεις γυμναστικη συστηματικα γιατι βοηθαει παρα πολυ στο αγχος και στην αυτοεκτιμηση,να σταματησεις να συμβουλευεσαι την κληρωση ,οποτε σου ερθει με το μυαλο σου να λες οχι.Πεντε δεκα θα τα καταφερεις.Ολα στο μυαλο σου ειναι,μπορεις να το ελεγκσεισ σιγα σιγα αν θελεις.Καθε φορα που σκεφτεσαι ολες αυτες τις αγχςδεισ σκεψεις.Λεγε και αν αποτυχω τι θα γινει?Αν δεν τα καταφερω στα αρχαια τι θα γινει?Και θα δεις οτι ετσι θα απποκτουν μικροτερη σημασια οι σκεψεις σου¨)
θαρροσ και αυτοπεπεοιθηση δινουν οι δραστηριοτητεσ εγω πιστευω αν πασ σε μια δουλεια
και την κανεισ θα αποκτησεισ και θα ρροσ και αυτοπεποιθηση γτ θα βρεθεισ στην αναγκη
και θα πρεπει να λειτουργησεισ κι οταν θα πληρωθεισ οσα και να παρεισ θα καταλαβεισ ακριβωσ τι λεω
Πιστεύω και εγώ πως η γυμναστική μπορεί να με βοηθήσει αν και με τα χάπια και όλα αυτά δεν ξέρω πως θα βρω το κουράγιο για κάτι τέτοιο.Κάθε μέρα μα κάθε μέρα προσπαθώ να πω στο εαυτό μου ότι δεν πειράζει και αν δεν τα καταφέρω αλλά αμέσως μετά με πιάνει πανικός τι θα γίνει σε αυτή τη περίπτωση.Αυτή τη στιγμή δεν έχω και το χρόνο να ασχοληθώ με τα αρχαία, πρέπει βασικά να επικεντρωθώ στα μαθήματα της σχολής μου, με αγχώνει απλά τι θα συμβεί σε μερικά χρόνια από τώρα και κοιτάω τι κάνουν οι άλλοι ότι δηλαδή έχουν ήδη αρχίσει.Το ξέρω πως όλα είναι στο μυαλό μου, μέσα μου καταλαβαίνω ότι όλα είναι ιδέες, απλά μου λείπει η αυτοεκτίμηση και με επηρεάζουν συνέχεια οι άλλοι τι κάνουν τι δεν κάνουν.Μακάρι να συνέλθω σύντομα γιατί αισθάνομαι πως χάνω πολύτιμο χρόνο.Quote:
Originally Posted by freudian
καλα δε χρειαζεται να γινεισ πρωταθλητρια με τη μια εγω οταν δεν ειχα δυναμη εκανα αντοχη μετα απο χρονια εχω και λιγη δυναμη εχω και αντοχη και λογω ηλικιασ αλλα και η προπονηση στην αντοχη δεν ειναι ευκολη και χωρισ κιλα για κανε να δεισ για πανε σε εναν που ασχολειται να ρωτησεισ να δεισ
Καλά για γυμναστική εννοούσα πολύ απλά πράγματα δεν είμαι για κάτι πολύ συστηματικό.Λίγο διάδρομο λίγο ποδήλατο και αυτά με το ζόρι.
Δεν ξέρω τι πραγματικά να κάνω με τη ψυχοθεραπεία.Ο ψυχίατρος που με παρακολουθεί με βοηθάει και γενικά έχω αναπτύξει μια πολύ καλή σχέση μαζί του αν και δε ειδικεύεται πάνω στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.Από την άλλη και στον άλλο που πήγα δεν ένιωσα καλά.Τι να κάνω δεν ξέρω να ψάξω κάποιον άλλο ψυχολόγο ή ψυχίατρο;Πιστεύετε ότι χρειάζομαι κάποιον εξιδικευμένο πάνω σε αυτού του είδους τη ψυχοθεραπεία έτσι;Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι ακριβώς γίνεται σε αυτή τη μορφή θεραπείας τι το διαφορετικό;
πρεπει να νιωθεισ καλα με το γιατρο σου αυτο ειναι το ενα
για την ψυχοθεραπεια τι συγκεκριμενη ξερω οτι ενδυκνυται δε ξερω τι κανουνε εγω κανω υποστηρικτικη δλδ μια ωραια συζητηση
που βοηθαει κι αυτο για γυμναστικεσ κλπ στο λεω εκ μεγαλησ πειρασ θα κανεισ δεκα λεπτα καθε μερα μονο δεκα λεπτα αλλα για ενα χρονο
σε ενα χρονο το σωμα σου θα εχει αλλαξει το κανα εγω μαζι με δουλεια και τωρα ειμαι αδυνατοσ βεβαια χειρωνακτικη δουλεια αλλα εχασα εικοσι κιλα χωρισ διαιτα τελοσ παντων εσυ θα κανεισ δεκα λεπτα καθε μερα γυναικα εισαι το σωμα σου παιρνει ευκολα τισ αλλαγεσ
θα δεισ οτι θα βαριεσαι μετα απο κανα μηνα να το κανεισ εκει ειναι που πρεπει να συνεχισεισ για να εχεισ μονιμο αποτελεσμα οταν βαριεσαι τοτε προχωραει το σωμα αλλιωσ ειναι μια απο τα ιδια σκεψου σα να το ξυπνασ στην αρχη και μετα να πρεπει να το προχωρησεισ οταν θα ναι βαρετο η δυσκολο τοτε γινεται η δουλεια αυτα απο μενα
Γενικά τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.Άρχισα να πηγαίνω στη σχολή σε ένα μάθημα αλλά η καθηγήτρια δεν είναι καθόλου καλή και δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου που ενώ το είχα πάρει πέρυσι με άλλη πολύ καλύτερη καθηγήτρια δεν το έδωσα και τώρα πρέπει να ανεχτώ αυτήν.Έχω αγχωθεί πάλι και έχω αρχίσει να κλαίω και να λέω πως δεν θα τα καταφέρω να το περάσω και θα πρέπει να το δώσω πάλι του χρόνου ενώ όλοι το μάθημα το παίρνουν στο πρώτο έτος.Δεν ξέρω γιατί όλα μου πάνε τόσο στραβά, ειλικρινά προσπαθώ αλλά όλο ένα εμπόδιο βρίσκεται στο δρόμο μου σαν να μου φωνάζει ότι δεν έχω καμία ελπίδα.Θα μου πείτε μην το βάζεις κάτω αλλά δεν ξέρω πως να το ελέγξω, σήμερα όχι μόνο έγω όλοι σοκαρίστηκαν από την εργασία που έβαλε, εγώ με το ζόρι κρατιόμουν να μην κλάψω, δεν μπορούσα ούτε να γράψω από το τρέμουλο.Πάει το έχω χάσει εντελώς και καλά να πάθω αφού το άφησα να εξελιχθεί έτσι.
εσυ θεσ μπινελικι αλλιωσ δε στανιαρεισ κουκλα μου θεσ να μαθεισ η οχι
ειναι καθηγητεσ που θελουν να μαθεισ και δε σε παιρνανε κι ειναι καθηγητεσ οπυ δεν θελουν να μαθεισ και σε παιρνανε αερα
αμα εσυ προτιμασ τουσ ευκολουσ μονο και μονο για να εχεισ ενα χαρτι δεν ειναι για το καλο σου αυτο
εγω πηγα σε ενα τει και αναγκαστηκα να βγω μαστορασ γτ αλλιωσ πτυχιο δε θα παιρνα και πιστεψε με
οτι καναμε μου χρειαστηκε και με τη δουλεια μου που εκανα μετα τη σχολη καταλαβαν οτι εκαναν το σωστο
ασχετα που εγω εκανα δεκα χρονια να τη βγαλω αλλα οταν βγηκα ηξερα βασικα πραγματα που αλλοι δουλευουνε χρονια για να τα μαθουνε
Ειλικρινά από που συμπέρανες ότι ψάχνω την ευκολία στα μαθήματα;Εγώ είπα απλά ότι η προηγούμενη καθηγήτρια ήταν καλύτερη από άποψη μεταδοτικότητας και οργάνωσης όχι ευκολότερη και ότι αυτή που μου έτυχε αλφαβητικά τώρα είναι ότι να ναι, λέει να δούμε σημειώσεις στο ιντερνετ που δεν έχει ανεβάσει, αφήνει κενά στην ύλη και μετά βάζει μια τελείως άσχετη και χαζή εργασία που και σε έναν άσχετο με το αντικείμενο να την εξηγήσω θα την βρει ηλίθια.Δεν έχω πρόβλημα με το διάβασμα ούτε με το να μου βάλει κάποιος κάτι παραπάνω αρκεί να έχουν νόημα. Και εγώ να μάθω θέλω απλά λέω πως η συγκεκριμένη καθηγήτρια δεν είναι ότι είναι καλή και απαιτητική αλλά πως είναι είναι ανοργάνωτη και το λένε όλα τα παιδιά.Μην βγάζεις έτσι γρήγορα συμπεράσματα, λογικό είναι να αγχωθώ όχι γιατί δεν θέλω να δουλέψω αλλά επειδή πρακτικά αντιμετωπίζω το πρόβλημα της εξ αποστάσεως παρακολούθησης και αυτό που θέλει δεν είναι θέμα προσωπικής δουλειάς αλλά να πάμε να κάνουμε κάτι που εγώ δυστυχώς δεν έχω τη δυνατότητα να το κάνω έτσι όπως είναι η κατάσταση.
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...B6%CE%B1%CE%BDQuote:
Originally Posted by rosemary1993
Πριν απο κανα μηνα άνοιξα αυτό. Ισως σε βοηθάνε στην ερώτησή σου, δε ξέρω.
Τωρα στην ερώτηση το τι διαφορετικό, φαντάζομαι θα ειναι δύσκολο να σου απαντήσει κάποιος καθως θα πρέπει να συγκρίνει.
Και για να συγκρίνει θα πρέπει να έχει δοκιμάσει 2 διαφορετικού τύπου θεραπείες, πράγμα δύσκολο.
Οχι ακατόρθωτο, απλά σπάνιο.
Διάβασε το παραπάνω νημα και ισως σου λυθούν κάποιες απορίες. Αυτό βέβαια δε σημαίνει οτι ακριβώς τα ίδια βάζουνε όλοι σε όλους.
Αλλά θέματα έχει ο καθένας. Πάντως λίγο πολύ οι λογικές ίδιες ειναι. Στο να σπάς τα κουτιά σου στοχεύει.
Σε ευχαριστώ με βοήθησες αρκετά αν και με τον δικό μου ψυχίατρο κάνουμε απλά υποστηρικτική ψυχοθεραπεία δηλαδή όχι κάτι τόσο εξιδικευμένο.Στον άλλο που πήγα ξέρω πως έχει εμπειρία πάνω στους ψυχαναγκασμούς αλλά δεν με έκανε να αισθανθώ άνετα, μου μίλησε πολύ λίγο, εντάξει ήταν και πρώτη φορά αλλά για κάποιο λόγο με έκανε να νιώσω ακόμη πιο ένοχη.Ίσως πρέπει να ψάξω και αλλού.Εσένα σε βοήθησε αυτού του είδους η ψυχοθεραπεία, είδες δηλαδή κάποια βελτίωση;Quote:
Originally Posted by 1984muzzy
Εγω ναι έμεινα ευχαριστημένος απο τη θεραπεία, αν και ξέρεις πως ειναι αυτες οι απαντήσεις για μας τους ιδεοψυχαναγκαστικούς.Quote:
Originally Posted by rosemary1993
Ποτε δεν ειμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα. Σκλαβιά να μην μπορείς να απολαύσεις ενα θετικό αποτέλεσμα ε?
Ενταξει υπερβαλλω λίγο δραματοποιώντας τα.
Μια χαρά ηταν η θεραπεία και ναι είδα βελτίωση.
Κοίτα, στο θέμα του πως θα σε κάνει να νιώσεις, εγω θα σου πρότεινα να μην βγάλεις κάποιο βιαστικό συμπέρασμα.
Να είσαι σίγουρη οτι θα ήμουν απο τους πρώτους που θα σου έλεγαν οτι αν σε κάνει να νιώθεις σκατά τότε αλλάξε τον/την.
Παρόλα αυτα, εδώ μιλάμε για την πρώτη φορά και ίσως ειναι λογικό. Μην ξεχνάς οτι εισαι αρκετά ενοχική λόγω της ΙΔΨ, οπότε αυτό σε κάνει
τρομερά ευάλωτη και ταυτόχρονα οι προσεγγίσεις των γύρω σου απαιτούν θρησκευτικής ευλάβειας προσοχή. Θα μου πείς εδώ μιλάμε για ειδικό.
Πάντα στις πρώτες επαφές τα πράγματα ειναι λίγο περίεργα. Μην νομίζεις οτι ο ειδικός απέναντι σου αισθάνεται και πολύ βολικά. Το ξέρει οτι
τον τσεκάρεις διαρκώς (εαν το κάνεις. Εγω το έκανα) και ΕΚΕΙ θα φανεί αν ειναι καλός πραγματικά. Αμα ψαρώσει τα κανε μουσκεμα.
Περιμενε 2-3 φορες να δεις τα συναισθήματά σου πως ειναι οταν φεύγεις και αν δεις οτι συνεχίζεις να νιώθεις άσχημα , ε τι να πώ αλλάξέ τον.
Δεν εισαι Αθήνα έτσι?
Όχι δυστυχώς δεν είμαι Αθήνα, είμαι ποιο βόρεια.Το πρόβλημα είναι πως δεν παίρνω την φαρμακευτική αγωγή που ο ίδιος πρότεινε οπότε δεν νομίζω πως θα με δεχτεί δίχως αυτή.Από την άλλη και εγώ έχω τους ενδοιασμούς για τα φάρμακα δεν μπορώ να εμπιστευτώ κάποιον που με είδε μισή ώρα ότι κατάφερε να βγάλει και το σωστό συμπέρασμα.Η αλήθεια είναι πως με πλάκωσε λίγο στα χάπια και ήταν και αρκετά αδιάλλακτος σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση και αυτό με πείραξε λίγο, λογικό είναι να φοβάμαι κάποια πράγματα.Έχεις δίκιο ότι δεν πρέπει να κρίνω κάποιον από τη πρώτη φορά όπως όμως και αυτός δεν μπορεί να με κρίνει από μια φορά.Απλά με τον προηογύμενο ένιωσα αμέσως μια αμεσότητα που εδώ δεν τη βρήκα.
Γεια σου διαβασα την συζητηση-θεμα, γιατι αφησες τον προηγουμενο ψυχιατρο ? Αισθανοσουν οτι η αγωγη του ως προταση δεν ειχε τα αποτελεσματα που θα ηθελες ?
Δεν τον άφησα, ακόμη πηγαίνω, απλά ο ίδιος μου πρότεινε να επισκεφτώ κάποιον άλλο ποιο εξειδικευμένο πάνω στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.Η αγωγή που μου πρότεινε όντως δεν είχε αποτέλεσμα καλό γι αυτό και τη σταμάτησα αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που ψάχνω αλλού απλά αναρωτιέμαι αν θα με βοηθήσει μια διαφορετική ψυχοθεραπεία και όχι μια απλή συζήτηση.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Rosemary , εχω και εγω ιψδ και ειμαι κατι χρονακια μεγαλυτερη σου και πασχω απο τα 16 περιπου.
Μια φιλικη συμβουλη , μην καταστρεψεις την ζωη σου για την κωλο-ιψδ , θα ερθει μια μερα που θα χτυπας το κεφαλι σου στον τοιχο εγγυημενα.
Συνεχισε τη σχολη σου , το ενα μαθημα μπορεις να το αφησεις μεχρι να το παρει αλλος καθηγητης ή θα μπορουσες να ζητησεις προφορικη εξεταση απο την προηγουμενη καθηγητρια αν γινεται.. Δεν ειναι κατι τραγικο , συμβαινει συχνα
Ψυχολογο με ειδικευση στην ιψδ δεν ξερω ποσο ευκολο ειναι να βρεις, θα μπορουσες για αρχη να αγορασεις καποιο βιβλιο που να ειδικευεται στην ιψδ και περιεχει μεθοδους γσθ.
Όλοι το ίδιο μου λένε πως θα χτυπάω το κεφάλι μου στο τοίχο αλλά ειλικρινά έχει πλέον ξεφύγει από τον έλεγχο μου, κάθε μέρα σκέφτομαι και κάτι καινούργιο με το οποίο παθαίνω εμμονή δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω.Για το μάθημα εγώ φταίω που το πήρα, ίσως τελικά να γίνει εμβόλιμη εξεταστική και έτσι θα μπορούσα να το δώσω με τη παλιά καθηγήτρια αλλά πάει τώρα πρέπει να το δώσω με αυτή και ότι γίνει.Πρέπει απλά να σταματήσω όλα να τα βλέπω τόσο τραγικά.Quote:
Originally Posted by betelgeuse
Δυστυχώς ούτε τελικά αυτό που έλεγα με τους υπολογιστές βλέπω να το κάνω, αύριο είναι η τελευταία μέρα συμμετοχής και δεν με κόβω να πηγαίνω παρόλο που όλοι με ενθαρρύνουν και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμη πιο άχρηστη, ότι δεν πάω να μάθω κάτι χρήσιμο που μπορεί να με βοηθήσει και στη δουλειά μου κτλ.Γενικά όλα ενοχικά τα βλέπω.Ελπίζω την άνοιξη αν ξαναγίνει το ίδιο πρόγραμμα να πάω και να είμαι καλύτερα γιατί τώρα ειλικρινά δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω ακόμη και εύκολο να είναι.Ξέρω είμαι τεμπέλα και αρνητική μερικές φορές και τις ατυχίες αισθάνομαι πως τις προκαλώ από την γκρίνια μου αλλά δεν σταματάω την αυτοκαταστροφή.
Ο ψυχιατρος σου συστησε καποιον συγκεκριμενο να υποθεσω ? Ο οποιος σου συνεστησε μια αγωγη που δεν θες να ξεκινησεις γιατι διαβασες οτι εχουν ισχυρες παρενεργειες. Σε φασεις που νιωθουμε τοσο μα τοσο αβοηθητοι οι ψυχιατροι κοιτανε με τα φαρμακα πρωτα να βρουμε τα ισσια μας, οσον αφορα την ψυχοθεραπεια αν θελησεις να αλλαξεις σε εσενα τροπους σκεψης και να πολεμας τις εσωτερικες φωνες που σε αποκαλουν μη ικανη τοτε Ναι σιγουρα θα βοηθησει. Πρωτα πρωτα ομως χρειαζεσαι καλο ψυχιατρο και καλη αγωγη οπως εγραψες να νιωσεις και ενα κλιμα εμπιστοσυνης. Οσον αφορα το μαθημα Ναι... γινονται πολλα... αλλά προταιρεοτητα σου ειναι εσυ να νιωσεις καλυτερα !Quote:
Originally Posted by rosemary1993
Ναί μου σύστησε έναν στον οποίο έτυχε να έχει πάει και ο μπαμπάς μου.Δεν είναι ότι διάβασα μόνο τις ισχυρές παρενέργειες, απλά ήδη το ένα το παίρνω σε μικρότερη δόση και είδα βελτιώση και του το εξήγησα και δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοια επιμονή να το τετραπλασιάσει.Η αγωγή που την είδε και εδώ ο γιατρός μου είπε πως δεν είναι άσχημη απλά και οι γονείς μου είναι αρνητικοί και όλοι γενικά που με ξέρουν πιστεύουν ότι δεν τα χρειάζομαι, όχι καθόλου απλά μια πολύ ισχυρή αγωγή.Αν ίσως μου την έδινε στο δεύτερο ή το τρίτο ραντεβού να την δεχόμουν αλλιώς τώρα έτσι στα ξαφνικά μου ήρθε κάπως.Ίσως βέβαια πρέπει να δοκιμάσω για να δω πως θα είμαι.Για το μάθημα αγχώνομαι όπως και για όλα σίγουρα πρέπει πρώτα να νιώσω εγώ καλά αλλά αισθάνομαι πως ο χρόνος τρέχει και εγώ έχω μείνει πολύ πίσω και έτσι όπως κάνω μένω ακόμη πιο πίσω.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Συνηθως στην αγωγη ξεκινανε με μικρη δοσολογια και μετα αυξανουν. Ισως ο νεος ψυχιατρος -ισως- να θεωρησε οτι λογω της προηγουμενης χρησης και της ουσιας που επαιρνες δεν σε καλυπτει αρα να επελεξε μια αμεση τουμπανο κοινως αγωγη. Ειμαι υπερ στο να εχουμε υπ οψιν μας τι μας χορηγουν. Μεσα στο φορουμ και στο θεμα που ανοιξε ο giannoulisboy εχουν στη τελευταια σελιδα 2 προτασεις για γιατρους, κανε ενα τσεκ. Ισως ειναι καλυτερα να πας και σε εναν 3. Μη χανεις χρονο απο την θεραπεια σου ομως... ειναι κριμα να ζεις το βασανο και να προστιθεται και το ποια αγωγη θα ειναι προτιμοτερη. Το αντιψυχωτικο εχω διαβασει οτι το δινουν για μικρο διαστημα και σε βαρια καταθλιψη. Εχω ατομο κοντινο που παιρνει και ζομπι δεν εγινε. Μια χαρα λειτουργικοτητα εχει.Quote:
Originally Posted by rosemary1993
Ενημερωσου και κανε μια τριτη δοκιμη. Στο τελος θα πρεπει να επιλεξεις 1 θεση - γνωματευση και να δωσεις στον εαυτο σου την ευκαιρια να δει αλλαγες. Η μικρη ηλικεια δε λεει κατι. Αντικαταθλιπτικα ξεκινησα στα 22 μου και μαλιστα ημουν ηδη εξαντλημενη απο το αγχος την γαδ την αυπνια και παρολαυτα με βοηθησαν να ολοκληρωσω τους στοχους που δεν ηθελα να αφησω στην μεση.
Εισαι εξυπνη κοπελα και αγωνιστρια. Τα υπολοιπα ---η αυτο κριτικη η ισχυρη--- να ξερεις οτι απλα σε φερνουν πισω. Ξερω πως γινεται ακουσια και μονο εσυ ξερεις ποσο υποφερεις.
Επειδη εχω περασει απο εκει για αυτο τονιζω μη χανεις χρονο, παρε 3 γνωματευση και μη κανεις συμβουλιο καλυτερης αγωγης, διαφορετικα στον 2 που πηγες κλεισε ραντεβου και πες του ορθα κοφτα τις ανησυχιες σου. Υποχρεωμενος ειναι να σου απαντησει εστω και στο 60% γιατι προτεινει μια τοσο ισχυρη αγωγη.
Ήδη έχω ψάξει και για τρίτο γιατρό που μου είπαν πολύ καλά λόγια, απλά όπως και να το κάνουμε παίζει ρόλο και το οικονομικό, δεν μπορούμε να πάμε εύκολα τόσο σύντομα και σε άλλον γιατρό.Ίσως θα πρέπει να δοκιμάσω την αγωγή και να δω τι θα μου κάνει και αν με βοηθήσει ειδικά όμως για το αντιψυχωτικό, φοβάμαι γιατί έχω πρόβλημα βάρους και βλέπω ότι μου ανοίγει την όρεξη και στη τόσο μικρή δόση και δεν θέλω ξαφνικά να δημιουργηθεί και άλλο πρόβλημα, έχω ήδη πολλά παραπάνω κιλά μην βάλω και άλλα δεν με παίρνει καθόλου.Ο δεύτερος με πήρε και τηλέφωνο αλλά δεν ήμουν σπίτι, τον πήρα αλλά δεν απάντησε.Βασικά η μαμά μου θέλει να μιλήσει μαζί του και να του εξηγήσει για την αγωγή αλλά και να μας πει και αυτός αν και πιστεύω πως θα θυμώσει που δεν την ξεκίνησα.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Δεν ξέρω αν πραγματικά μου έρχονται όλες αυτές οι σκέψεις ακούσια, δεν είναι ότι σκέφτομαι παράλογα πράγματα, όλα έχουν μια λογική και έχουν σχέση με την κατάσταση που υπάρχει και στην οικογένεια μου αλλά και στην χώρα, απλά τα σκέφτομαι όπως είπε και ο γιατρός υπερβολικά λογικά, προτρέχω και θέλω να είμαι προετοιμασμένη για όλα με αποτέλεσμα να μην ζω το σήμερα.Αυτό που μου λείπει νομίζω είναι λίγη δόση αναισθησίας και αρκετές δόσεις αυτοπεποίθησης και αυτά κανένα χάπι δεν μπορεί να μου τα δώσει.Σίγουρα θα με βοηθήσουν αυτή τη στιγμή αλλά χρειάζεται από μένα προσπάθεια για να τα καταφέρω αλλά με βλέπω αρνητική και απαθή, όλα μου φαίνονται μάταια και είμαι απαισιόδοξη και δεν βρίσκω κανένα επιχείρημα για να αλλάξω σκέψη.
Αυτο με τη σκεψη που προπορευει και πρεπει να κουμπωνουμε χαπια για να μας "φτανουν" τι σου λεει ? Χιουμορακι αλλα με μια δοση αληθειας.
Θα σου το θεσω κι αλλιως, ναι η κατασταση ειναι απελπιστικα παρακμιακη αλλά τι φαση ? Θα γινουμε ζωντανοι νεκροι επειδη οι αλλοι ζουνδιαφορετικα και το βλεπουν αναλαφρα ? Οχι...!!!
Σημασια εχει να κατακτησεις εστω και ενα 20% ικανοποιητικο επιπεδο καθημερινοτητας. Τα κιλα θα χαθουν, μολις λειτουργησει η ουσια θα δεις οτι η ιδια θα αρχισεις να διαγραφεις σκεψεις αρνητικες και θα εστιαζεις στα θελω σου.
Ολα θα μπουν σε μια σειρα... την αναισθησια την δινει το αγχολυτικο την αυτοπεποιθηση η ψυχοθεραπεια συν τη προσπαθεια...μεσα στο χρονο...
η ματαιοτητα υπαρχει αλλλα ο ηλιος συνεχιζει να ανατελει καθε μερα... αρα ... ? δωσε ενα μικρο εναυσμα στον εαυτο σου και βλεπεις
Σε θαυμάζω που έχεις καταφέρει να μπεις σε έναν τέτοιο τρόπο σκέψης δεν ξέρω αν σε βοήθησαν τα χάπια, η ψυχοθεραπεία ή και τα δυο μαζί πάντως μπορείς και τα βλέπεις θετικά τα πράγματα και αυτό είναι το σημαντικότερο.
Έχουν συμβεί απλά πάρα πολλά στη ζωή μου και κατά κάποιο τρόπο πάντα προσπαθώ να μην πάρω την ευθύνη για κάτι, θέλω οι άλλοι να αποφασίζουν για μένα μιας και ότι κάνω το θεωρώ μέχρι στιγμής λάθος και πιστεύω και πως απ έξω να το δει κάποιος λάθος θα δει όλα αυτά που έχω κάνει.Συνέχεια κάθομαι σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κοιτάω τι κάνουν οι άλλοι στη ζωή τους και κλαίω που αυτοί τα έχουν καταφέρει και εγώ όχι.Πιστεύω ότι αν με ξέρατε στην πραγματικότητα όλοι εσείς εδώ μέσα θα συμφωνούσατε ότι δεν αξίζω μια.
Πάνω από όλα στεναχωριέμαι περισσότερο για τη μαμά μου η οποία όλα αυτά τα χρόνια έχει τραβήξει πολλά και αντί να την βοηθήσω με το να είμαι καλά εγώ όλη μέρα γκρινιάζω και στο τέλος κλαίει και αυτή.Ειλικρινά κάνει τα πάντα για να με βοηθήσει, ούτε με πιέζει για κάτι προσπαθεί να βγαίνουμε κάθε μέρα επειδή μου κάνει καλό και γενικά όλα αυτά τα χρόνια με στηρίζει σε όλες τις αποφάσεις μου.Αισθάνομαι ένοχη για τον τρόπο που φέρομαι και συνέχεια ζω με το φόβο τι θα γίνει άμα τη χάσω πως θα ζήσω μιας και κανένας άλλος δεν με καταλαβαίνει.Πάλι όπως βλέπεις βάζω τον εγωισμό μου μπροστά τι θα κάνω εγώ και αντιλαμβάνομαι ότι το μόνο που κοιτώ είναι ουσιαστικά η πάρτη μου απλά θέλω να έρχονται όλα βολικά.Όλα όσα μου συμβαίνουν είναι εξαιτίας της ξεροκεφαλιάς μου και επειδή είμαι ανώριμη δεν μπορώ να αντέξω το βάρος των ευθυνών μου.Μπορεί στα λόγια να λέω πολλά αλλά στην πραγματικότητα δεν κάνω καμία κίνηση να βελτιώσω τα πράγματα έστω και για τους ανθρώπους που με νοιάζονται.
Eισαι 22 ετων, μου θυμιζεις το ποσα πολλα υπολογιζα και εγω και επεφτα στα ταρταρα...
Ροζμαρι αγαπητη... ναι μεν μπορει να μην νιωθεις οτι μπορεις να αναλαβεις την ευθυνη του εαυτου σου σε αυτη την φαση, πολυ πιο εντονα, πιστεψε με ---- οι στροφες του μυαλου που σε ονοματιζουν αρνητικα δεν ειναι δικο σου 100% φταιξιμο.
Αν δεν ισορροπησουν λιγο οι χημικες εκρισεις θα συνεχισεις να υποφερεις. Αν κλαιει η μανουλα σου, κλαιει γιατι δεν ξερει αλλο τροπο να βοηθησει. Οχι δεν θα νιωσεις τυψεις και για αυτο.
Δρομολογησε την αγωγη σου, δεξου την βοηθεια που υπαρχει αυτη τη στιγμη και δοκιμασε το μια μερα τη φορα να αντιμετωπιζεις τα γεγονοτα.
... ενας λογος ουσιαστικος που μας δινουν αγωγη ειναι γιατι δεν ελεγχουμε την μαυριλα. Θελω να μαθαινω νεα σου οπότε ξεκινα την αγωγη που σου συνεστησε και σε 1 μηνα θα δεις τι αλλαγες θα φερει.
Υ.Γ ταλαιπωρουμαι 6 χρονια, τα πρωτα 3 εντελως μονάχη.Τα υπολοιπα 3 βιωσα ενα επεισοδιο βαριας καταθλιψη οπου δε θελω ουτε να τη θυμαμαι, ισχυρο σοκ. Μεσα σε 2 χρονια εκανα πολλα λαθη. Εχω λιγους μηνες που κανω ψυχοθεραπεια και αυτο παραλληλα αναμοχλευει πονο αλλά δε γινεται κατι αλλο. Σου γραφω εκ πειρας και θελω να σου δωσω λιγο φως γιατι μια μερα θα μπορεις και εσυ να το προσφερεις.
Ο στοχος ειναι να βαλουμε λιγο φως στην ψυχη μας, προσπαθησε να μην σε βουλιαζει... ενας τροπος ειναι τα χαπια. Δωσε χρονο... οχι αυτο μαστιγωμα.
Γενικά κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν βλέπω πως πάντα έτσι λειτουργούσα, ήμουν υπερευαίσθητη, έκλαιγα με το παραμικρό και μου συνέβησαν και πολλά που με οδήγησαν σε αυτό το κλείσιμο.Και η μαμά μου ξεσπάει γιατί όπως λες δεν ξέρει τρόπο να με βοηθήσει έτσι αρνητική που με βλέπει σε όλα και από την άλλη φοβάται τα φάρμακα σε αυτή τη τόσο ισχυρή δόση, θεωρεί πως μπορώ να το ξεπεράσω και αλλιώς από την άλλη και εγώ είμαι επιφυλακτική.
Ακουλουθώ μια αγωγή, δεν είναι ότι δεν παίρνω κάτι αυτή τη στιγμή, και αντικαταθλιπτικό και το αντιψυχωτικό σε μιρκή δόση που βλέπω πως γενικά με βοηθάει αλλά μου ανοίγει και την όρεξη γι αυτό φοβάμαι.Βλέπω πάντως πως και έτσι είμαι λίγο καλύτερα σε σχέση με μερικές μέρες πριν, απλά τυχαίνουν και διάφορα η τύχη συνέχεια κάτι αρνητικό μου στέλνει μια με το μάθημα κτλ. δεν με αφήνει λίγο να ησυχάσω.
Αυτό το μαστίγωμα το κάνω καιρό αυτή τη στιγμή απλά έφτασε στο απροχώρητο.Βέβαια και γύρω μου βλέπω πως οι άνθρωποι με λίγο μυαλό στο κεφάλι τους δεν μπορούν να είναι αισιόδοξοι, όχι και σαν εμένα στα τάρταρα, αλλά όλοι είναι ανήσυχοι με πολλά προβλήματα, δεν είναι τυχαίο πως για να βρούμε τα φάρμακα ψάξαμε πολλά φαρμακεία, παντού υπήρχε έλλειψη.
Το αντικαταθλιπτικό που μου έδωσε δεν έχω πρόβλημα να το πάρω με το αγχολυτικό έχω και με τη μεγάλη δόση του αντιψυχωτικού.Ίσως ξαναμιλήσω μαζί του, να τον ρωτήσω γιατί όλα αυτά τα φάρμακα, το σίγουρο είναι πως χρειάζομαι ψυχοθεραπεία.Τι να πω ίσως δοκιμάσω τελικά αυτήν την αγωγή για κάποιες μέρες να δω πως θα πάει αν και πιστεύω πως θα με ρίξει σε πλήρη καταστολή.
Το αντιψυχωτικο θα στο κοψει αν κανει δουλεια καλη μεσα σε λιγο χρονικο διαστημα. Ορισμενα δινονται και σε βαρια καταθλιψη οπως σου εγραψα και σε προηγουμενο ποστ.
Με κουβεντα ισως σου δωσει καποιο που δεν ανοιγει την ορεξη. Ενα ενα και ολα θα γινουν.
Είχα πάρει αρχικά ένα αντιψυχωτικό συρόπι αλλά μου έκανε πολύ κακό το χάπι που παίρνω τώρα το έχω δέκα μέρες δεν ξέρω αν θεωρείται μεγάλο διάστημα, συνεχίζω απλά στη πολύ μικρή δόση που μου έδωσε ο πρώτος γιατρός, δεν πήρα την μεγαλύτερη που μου έδωσε ο άλλος.Βλέπω πάντως βελτιώση αλλά και μεγάλη όρεξη που δεν την είχα.
Τα έχω κάνει όλα αχταρμά στο κεφάλι, ξαφνικά με απασχολούν οι σχέσεις, πως είμαι ήδη μεγάλη και δεν είχα τίποτα μέχρι στιγμής στη ζωή μου και πως και να βρω κάποιον θα με βρει παράξενη.Φοβάμαι πως στη σημερινή εποχή όλα εξελίσσονται πολύ γρήγορα και πως κανένας δεν θα καθίσει να ανεχτεί εμένα με όλα τα ψυχαναγκαστικά μου αλλά και με τη συστολή μου, με έχει πιάσει άγχος για όλα ότι σε όλα έχω αποτύχει και δυστυχώς δεν είναι ψέμα.Δεν ξέρω αν οι σκέψεις μου είναι αποτέλεσμα άγχους κατάθλιψης κτλ. πάντα τα είχα στο μυαλό μου όλα αυτά αλλά τώρα ξαφνικά έχω αγχωθεί παραπάνω από το κανονικό.Βλέπω ένα βουνό μπορστά μου και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω.
παντωσ συνεχεια θετεεισ καινουριουσ προβληματισμουσ αυτο τωρα σημαινει οτι δε ζεισ μονο σκεφτεσαι
η το αναποδο επειδη προχωρασ ανακαλυπτεισ καινουρια πραγματα παντωσ δεν ησυχαζεισ οπτε μπραβο σου
rosemary καλησπερα.εχεις περασει σε μια πολυ καλη σχολη και εχεις την καλυτερη ηλικια..η ζωη ειναι μπροστα σου και πρεπει να την ζουμε οσο πιο ευχαριστα γινεται με τισ δυσκολιες της αλλα και στα ευκολα φυσικα..ολα ξεκινουν απο τους γονεις.δεν θα σου ελεγα οτι εισαι κακομαθημενη αλλα παραμελημενη απο τους γονεις σου.πρεπει να σε στηριζουν στα δυσκολα οπως και να σου δινουν θαρρος στο να συνεχισεις σε οτιδηποτε και να κανεις στο θεμα της δουλειας στην πορεια οπως και στο θεμα των σχεσεων πρεπει να μιλατε και να ειστε κοντα.ισως να μην θες να τους κουραζεις και ετσι τα κρατας μεσα σου γι'αυτο δεν εχεις και φιλους για παρεα στο να βγαινεις να μιλατε και να εχεις ακομα καποιον ανθρωπο στο να σε στηριζει.θα σου προτεινα να γεμιζεις το προγραμμα σου με μαθηματα οπως υπολογιστες,θα τα πας μια χαρα..κανενας δεν γεννηθηκε μαθημενος και δεν ειναι κακο να κανουμε λαθοι αλλα να μαθαινουμε μεσα απο αυτα και να τα διορθωνουμε ωστε να γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι.κανε φιλους λοιπον και μην φοβασαι γι'αυτο..ειναι το μοναδικο που εμεις μπορουμε και διαλεγουμε τους φιλους μας..σταματησε να σκεφτεσαι αρνητικα.να εισαι αισιοδοξη και να σταματησεις να διαβαζεις τετοιου ειδους βιβλια,σου κανουν κακο.κανε κατι ευχαριστο και κοιτα λιγο τον εαυτο σου,βγες,κανε φιλους,κανε ενα ταξιδι αν μπορεις..και ολα θα πανε καλα..η ζωη ειναι ωραια ...
Δεν προχωράω απλά κάθετι μου δίνει ερέθισμα για νέες σκεψεις και προβληματισμούς από μια απλή εκπομπή στη τηλεόραση μέχρι μια συζήτηση.Δεν είναι για να μου δίνεις μπράβο αυτό με έχει φάει ότι συνέχεια σκέφτομαι και δεν μπορώ μια στιγμή να αφέθω έστω και λίγο.Quote:
Originally Posted by elis
Σε ευχαριστώ πολύ μου απάντησες.Νομίζω πως κάνεις λάθος δεν είμαι καθόλου παραμελημένη από τους γονείς μου μάλλον το αντίθετο είμαι, υπερπροστατευμένη πίσω από αυτούς ειδικά από τη μητέρα μου.Μιλάω για τα πάντα μαζί της, δεν έχω κανένα μυστικό και είμαι άνετη να μιλάω για το θέμα των σχέσεων γιατί καταλαβαίνει και τους προβληματισμούς,δυστυχώς με φιλικά άτομα της ηλικίας μου έχω πρόβλημα μου θεωρούν υπερβολικά συντηριτική και ντροπαλή και με κάνουν με αυτά που λένε να αίσθανομαι ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια και ντροπή.Θεωρούν πολύ περίεργο και αρρωστημένο οι περισσότεροι να μην έχει κάποιος εμπειρίες στη δική μου ηλικία και με αγχώνουν με αυτά που λένε.Ίσως δεν βρήκα τα κατάλληλα άτομα γι αυτό έγινα και καχύποπτη απλά βλέπω πως και με νέους ανθρώπους που γνωρίζω πως θέλουν μια επιφανειακή φιλία δεν θέλουν να δεθούν ή να συζητήσουν κάτι πιο προσωπικό με τον άλλο ακόμη και αν γνωρίζονται αρκετό καιρό.Κυρίως εκπομπές τέτοιες βλέπω δεν διαβάζω βιβλία τέτοιου είδους αν και έχω μια ροπή προς την φανταστική λογοτεχνία από τότε που ήμουν μικρή.Για τους υπολογιστές δυστυχώς τέλειωσε η προθεσμία και δεν πήγα αλλά πραγματικά ένιωθα πως δεν μπορούσα αν ξαναγίνει όμως θα πάω πιστεύω.Κάθε μέρα απλά βγαίνω έξω με τη μαμά μου και με βοηθάει, πήρα και κάτι παλιές μου φίλες τηλέφωνο αλλά διστάζω να τις πω να βγούμε έξω, έχω πάντα την εντύπωση πως κανένας δεν θέλει να κάνει παρέα μαζί μου.Quote:
Originally Posted by angelos1985
Κοπελιά έχω σκεφτεί και εγώ να τελειώνω με την ζωή μου,για τους δικούς μου λόγους....
Ετών 21.....
Άρα με καταλαβαίνεις καλύτερα από τον καθένα.Παίρνεις χάπια ή κάνεις ψυχοθεραπεία;Ελπίζω τουλάχιστον να έχεις κοντά σου ανθρώπους να μιλήσεις.Quote:
Originally Posted by WhyAlwaysMe?
Γεια σε όλους πως πάει;Ελπίζω τουλάχιστον οι περισσότεροι να είναι καλύτερα από εμένα γιατί εγώ συνεχίζω να βρίσκομαι στο κακό μου το χάλι.Συνεχίζουν να με απασχολούν τα ίδια αλλά έχω βάλει πλέον έντονα στο μυαλό μου και το κομμάτι των σχέσεων.Αισθάνομαι αποτυχημένη που δεν είχα ποτέ καμία απολύτως σχέση και νιώθω αηδία για το ίδιο μου το σώμα και τον εαυτό μου. Συνεχίζω να παίρνω τα αντιψυχωτικά και αύριο θα ξεκινήσω την αγωγή που μου έδωσε ο δεύτερος γιατρός αν και δεν βλέπω κανένα νόημα, δεν καταλαβαίνω τι αξία έχει να βοηθηθώ. Εξακολουθώ να μην μιλάω με κανέναν και να μην κάνω παρέες, γενικά ντρέπομαι για την ίδια μου την ύπαρξη.Όσο αφορά το κομμάτι των σχέσεων αισθάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου γιατί δεν μπορεί να έχω φτάσει 22 χρονών και να μην θέλω ακόμη κάτι τέτοιο.Η εμφάνιση μου δεν με βοηθά, αλλά έχω δει και κοπέλες ποιο παχουλές από μένα που έχουν σχέσεις κτλ. μάλλον φταίει το ότι είμαι ντροπαλή και πολύ ηθικό στοιχείο.Δεν ξέρω πλέον τι να κάνω με τις σκέψεις μου, όλη μέρα κλαίω, φοβάμαι πως οι δικοί μου θα πεθάνουν και θα μείνω μόνη και εκτός της μαμάς μου δεν έχω κανέναν να μιλήσω.Ξέρω σας έχω κουράσει απλά και ο οποιοσδήποτε ψυχίατρος πως να με βοηθήσει να ξεπεράσω τις ανασφάλειες μου, εγω πρέπει να κάνω κάτι αλλά δε βρίσκω τη δύναμη πλέον για τίποτα.Έχω απογοητευτεί από την κοινωνία και από τον κόσμο που δεν βρίσκω τίποτε να με ευχαριστεί πλέον.
συγκεκριμενα εσυ μπορει να μην εχεισ ψυχολογικα αλλα ολα να ναι επειδη δεν εκανεσ σεξ ακομα γινεται αυτο δεν ειναι παραλογο