Φυλακή χωρίς κάγκελα!

Quote:

Originally Posted by SeDiatetagmeniYphresia

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάτε είναι ότι δε μετράει η κακοποίηση, αλλά η παραδειγματική τιμωρία του δράστη. Η μόνη συμπεριφορά που είναι αφόρητη είναι να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας ποινικός που ξέφυγε από τον Νόμο, συνθλίβει το μυαλό και τη θέληση και συντρίβει τα συναισθήματα, μέχρι τη μέρα που θα πληρώσει ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ για αυτό που ΕΙΝΑΙ, όχι για αυτό που έκανε, γιατί κάποια εγκλήματα είναι χαρακτήρα, κουλτούρας και κοινωνίας και όχι ατόμου και μεμονωμένες πράξεις. Ειδικά σε όλες τις μορφές συστηματικής και οργανωμένης Βίας.

Δε συμφωνώ ολοκληρωτικά. Η τιμωρία του κάθε θύτη μιας κακοποίησης είναι κάτι τυπικό, παραδειγματικό. Ενα θυμα μιας κακοποίησης δεν γίνεται καλά ακόμα κι αν στήσουν τον κακοποιητή του στα 5 μετρα και τον γαζώνουν για 2 μερόνυχτα, σε διαβεβαιώ. Εάν ο κακοποιητής σου τιμωρηθεί απο το νόμο, μάλλον είναι κάτι που σε κάνει να λες πήρα το αίμα μου πίσω. Απο εκει και πέρα, εαν ενα θυματοποιημένο άτομο, απαναπαυτεί και εναποθέσει την αποθεραπεία του σε ένα ξερό "πηρα το αίμα μου πίσω" δεν θα καταφέρει πολλά, πίστεψέ με. Αυτά τα happy ends για τα θυματα κακοποίησης υπάρχουν μόνο στις ταινίες ή μαλλον αφορούν άτομα των οποίων η κακοποίηση δεν ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της διαμόρφωσης του χαρακτήρα τους.
Ο άνθρωπος που έχει γαλουχηθεί σε περιβάλλον κακοποιητικό είναι κατά βάση το θύμα σε όλη του τη ζωή και επιλέγει υποσυνείδητα να γίνεται θύμα γιατί μονο στην θυματοποίηση νοιώθει ασφάλεια.
Ο κακοποιημένος άνθρωπος ή ο ανθρωπος με ηττοπαθή ή θυματοποιημένο χαρακτήρα, το μόνο που έχει να κάνει για να αρχισει να αντεχει το πετσι του, είναι να πάψει να εξαρτάται απο τους άλλους. Να τους αγαπά αλλά να μην εξαρτάται τίποτα από τους αλλους. Να πάρει τη ζωη στα χέρια του και να αναλάβει τις ευθυνες του σε κάθε περίπτωση. Όλοι οι κακοποιημένοι λέμε "πως να κάνω αυτο δεν μου το έμαθαν", ή "μου εκοψαν τα φτερά και δεν μπορώ να συνεχίσω" κτλ κτλ. ΄Όλοι μεταβιβάζουμε στο βασανιστή μας τις ευθύνες της δικής μας αποτυχίας να ευτυχίσουμε. Ο θύτης μιας κακοποίησης έκανε κάτι άσχημο σαφώς και η ευθύνη για τις πράξεις του είναι όλη δική του. Αναλογικά όμως, οι ευθύνες των δικών μας πράξεων, είναι αποκλειστικά δικές μας.