Απάντηση -κατάθεση προσωπικής ιστορίας στην ιστορία του blackcrow

Quote:

Originally Posted by Constantly curious

Νεφελη θα γραψω εδω οτι εγραψα και στο αλλο θεμα περι ναρκισσων αλλά να το επεκτεινω.
Εγω οταν εκανα θεραπεια, με ετρωγε μεσα μου αν ισχυει το ζητημα " των μακροπροθεσμα θεραπευομενων= σου τρωω φραγκα αβερτα.

Ρωταω λοιπον μετα απο 7 νομιζω συνεδριες ποια ειναι η γνωμη για την διαδικασια και οτι η ψυχοθεραπεια ειναι χομπυ και πολυτελεια και απαντα η ψυχοθεραπευτρια " εαν ο αλλος ερχεται για να περναει την ωρα του χωρις διαθεση για αλλαγη και ουσιαστικα "δουλευει και εμενα" τοτε λυπαμαι αλλα μπορει να αποκτησει ενα νεο χομπυ οπως η κηπουρικη.

Δε περιμενα τετοια απαντηση. Για αυτο βλεποντας το επιχειρημα οτι δε μπορουσε γιατι ακουγε μακακιες, εκνευριστηκα. Πληρωνοταν και δεν ειχε κανενα δικαιωμα να υψωνει φωνη και αντε πες ειναι ανθρωπος εκανε λαθος να την χαμηλωνε !!!

*** Νεφελη μου, εχεις διανυσει μεγαλο δρομο. Οσο κακο σου εφερε αυτος ο ανθρωπος θα το κανεις δυναμη, γνωση και σιγουρα με τον δικο σου τροπο θα δεις οτι θα βοηθας και αλλους ανθρωπους. Να χαιρεσαι τα πλασματακια σου και εδω ειμαστε, υπομονη και θα ξεθωριασει αυτο το τραυμα. Θα ειναι εκει μεν σαν φωτακι να προσεχεις αλλά ειμαι αισιοδοξη οτι εισαι αρκετα δυνατη. Συγκρατουμαι να μην γραψω κοσμητικα επιθετα για τη συμπεριφορα του δηθεν ειδικου αυτου.

Σε ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σου και τον χρονο σου.
Σας ακουω ολους προσεκτικα.
Αυτο που ξερω μεσα μου ειναι πως παρολη τη νοσταλγια και την απωλεια που νιωθω τωρα, καταφερα να γλιτωσω απο κατι που δεν μου εκανε καθολου καλο.
Μετα απο πολλους μηνες, μπορω να κανω πραγματα καθημερινα αυτονοητα που οσο ημουν εκει σε αυτον δεν μπορούσα να τα κανω, οπως να βγω απο το κρεβάτι, να παιξω με τα παιδια μου, να μιλησω με φίλους, να παω καπου με τον αντρα μου, να κανω ολα αυτα που εκανα παλια (ειχα πολλα χομπι)
Σταδιακα νιωθω πως ξαναβρισκω τον εαυτο μου. Και ταυτοχρονα αντιλαμβανομαι το ποσο πολυ τον αφησα να χαθει στη δινη αυτης της ασχημης θεραπευτικης σχεσης.
Ξερω πως θα μαθω μεσα απο αυτο.
Μαλλον οι περισσότεροι ανθρωποι μαθαινουμε τελικα με το πολυ δυσκολο και επιπονο τροπο.
Θελω να πιστευω οτι η δυναμη που με εκανε να φυγω απο αυτη την καταστροφικη διαδικασία, θα με βοηθησει να φτιαξω μια καλη πορεια για τη συνεχεια.

αυτο συμβαινει στην αρχη δηλ σου φαινεται επιπονος ο τροπος επιμενοντας ομως τελικα παθαινεις ανοσια ο βρεγμενος τη βροχη δε τη φοβαται.

Αυτη την ανοσία περιμενω, αλλα δεν ερχεται....
Και κάθομαι εδω να με τρωνε οι σκεψεις....
....μήπως τελικα ο ψυχοτετοιος ηταν μια χαρα και τελικα φταιω εγω...., μηπως εγω δεν ημουν ικανη να βοηθηθω απο τις μεθοδους του, μηπως εγω δεν τον αξιολογησα σωστα, μηπως...μηπως....μηπως....

Οχι βρε νεφελη ηταν ενας κακός ψυχοθεραπευτής τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο ! Και δεν προσπάθησε να ξαναεπικοινωνήσει και μαζί σου ειδες λοιπόν πόσο σε αγαπούσε....