Ναι έτσι είναι.Η σχέση με το γιατρό είναι πιο ξεκάθαρη και απαλλαγμένη από συναισθηματισμους.
Printable View
Ναι έτσι είναι.Η σχέση με το γιατρό είναι πιο ξεκάθαρη και απαλλαγμένη από συναισθηματισμους.
Εγω προσωπικα δεν θα μπορουσα με ψυχολογο-ψυχοθεραπευτη. Με συμβουλο ψυχικης υγειας, οπως της Νεφελης, με τις φιλοσοφιες, ουτε καν...
Πειτε το αλαζονεια...αλλα νιωθω οτι θα τον γειωνα...
Ουτε εγω θα εκανα με καποιον σαν της νεφελης με τίποτα. Μάρα με τον παθολόγο σου είσαι φίλος που σε βλέπει μια στο τόσο . Με τον ψυχίατρο γιατι; κάποτε βρέθηκε η ψυχοθεραπευτρια μου στον τόπο μου και της είπα να την κεράσω ένα καφέ και μου είπε πως με τίποτα εχουμε αλλη σχεση οι δυο μας τόσο κακό πια γυναίκα ήταν θα την κερνούσα εναν καφέ είχα όλη την καλή διάθεση να το κάνω.
Ακουστε και άλλη περίπτωση να πηγαίνω σε άλλη πόλη 2 ωρες να πάω δυο ωρες να ρθω και η γιατρός να πίνει τον καφέ της άνετα και μένα να μην μου προσφέρει καν που θα ήθελα τοσο ένα καφεδάκι ολόκληρο ταξίδι πηγαινα και πληρωνα τα 50 ευρω καλα δε κλείδωνε και την τουαλέτα και με το συμπάθειο κατουρίομουν πάνω μου πηγαινα σε ενα καφενείο να κατουρησω να μην αργησω στις τουαλετες του σταθμου. Είναι συμπεριφορά αυτή; πείτε μου! Να σε κάνει καλά αυτός ο άνθρωπος γιατί ως ασθενής όλα τα λαμβάνεις υπόψην.
Φυσικά και τα λαμβάνεις όλα υπόψιν.Quote:
Originally Posted by take a break
Όχι δεν είναι συμπεριφορά αυτή. Γι 'αυτό εκνευρίζομαι όταν ακούω πόσο βαθιά μας ακούνε και νοιάζονται για μας και αναπτύσσουν συναισθήματα γιατί είναι άνθρωποι.
Ότι μπορεί να νιώθουν κάποια συναισθήματα σαν.όλους τους άλλους ναι. Θυμό, εκνευρισμό ή συμπάθεια για τον θεραπευομενο. Όχι όμως ότι τον νοιάζονται και θέλουν να τον βοηθήσουν. Μια δουλειά κάνουν. Και στη δουλειά αυτό που προέχει είναι να φέρεις εις πέρας αυτό που σου ανατέθηκε.
Δεν πιστεύω ότι συνδέονται συνσισθηματικα μαζί μας.
Είναι απαράδεκτοι πάντως με αυτά που μοιραζόμαστε εδώ πέρα, πολλοί από αυτούς. Ας κρατούσαν τουλάχιστον τα προσχηματα....
Γι αυτό σου λέω νεφέλη δεν είσαι η μόνη που χει ταλαιπωρηθεί είναι εδώ στρατιά από πίσω σκεψου και να ταλαιπωρήσαι από το ταξίδι να κάνεις και εμετό κάποιες φορές για να πας σε έναν ανθρωπο που σε βλέπει τελείως ψυχρα για το 50νταρι. Καλα εμείς εδω που βρεθήκαμε αγνωστοι μεταξυ αγνωστων γιατί αναπτύζουμε σχέσεις και όμως δεν θέλω να υποφέρετε τα χω περασει και κουβαλάμε τον ίδιο σταυρό.
Οπότε παιδιά αν ξέρετε εναν ανθρωπο πρωτα ψυχίατρο πειτε μου, ειδάλλως ας κάτσω εδω που είμαι!
ψυχολογος ήταν ή ψυχιατρος??Quote:
Originally Posted by take a break
να σου πω τι πιστευω...
Στους ψυχιατρους τους κανουν ολοκληρα μαθηματα να κρατανε αποστασεις απο τους ασθενεις, να ειναι ουδετεροι και αποστασιοποιημενοι. Να παιζουν ενα συγκεκριμενο ρολο.
Οποτε καφε με τον ψυχοθεραπευτη σου οχι δεν πινεις. Γιατι υπαρχει μια συγκεκριμενη σχεση που με τον καφε θα γινει πιο ας πουμε φιλικη/οικεια/θα αποκαλυψει αλλες πτυχες και οι ισορροπιες θα διαταραχθουν...ετσι πιστευω.
Εγω παντως με τον ψυχιατρο μου, παροτι μιλησαμε σε φιλικο επιπεδο, τι μου αρεσει στον ελευθερο χρονο μου και επειδη εκανε κι ο ιδιος κατι παρομοιο μου το ειπε ............... πιστευω οτι το εκανε οχι επειδη ενδιαφεροταν για τη συγκεκριμενη ασχολια, αλλα για να με ζυγισει σαν χαρακτηρα, σαν ιδιοσυγκρασια, να τσεκαρει πως λειτουργω κοινωνικα...
Μου εχει τυχει να δω σε ζαχαροπλαστειο γιατρο που τον ειχαμε τρελανει στα τηλεφωνα λογω συγγενους και μιλουσαμε σχεδον καθημερινα, και να μην ανταλλαξουμε ουτε μια καλημερα...
Παντως παιδια, το εγγυωμαι, τον ψυχιατρο θα τον ξετιναξω στις αποριες...
ψυχιάτρος μάρα αλλά μιας και βρεθηκε στην πόλη μου είπα να πιουμε, οκ τώρα ίσως να το καταλαβαίνω αυτό δεν το ήξερα όμως γιατι τοσο αποστασιοποιηση δηλ; με την κομωτρια σου πχ δεν εχεις καποιες σχεσεις; με την δασκάλα απο την ζουμπα δεν εχεις κάποιες σχέσεις αν κανεις ζουμπα η αερομπικ ή χορό της κοιλιάς η λάτιν η οτι άλλο; μα γινεται να είσαι τοσο αποστασιοποιημένος όταν εχεις να κάνεις με ανθρωπινο ον, με την ψυχή του δεν νομιζω πως ειναι σωστο γι αυτό και μείς δεν βλέπουμε καμία απολύτως διαφορά, εγω πχ το εκλαμβάνω ως απόρριψη καθότι καταθληπτική το όλο πράγμα, φυσικά δεν είναι ο λόγος αυτός που δεν ξαναπάω πια στο ιατρείο της! Συγνωμη αλλα ενα βιβλίο του Κορτω που διαβάζω λέει πως είχε σχέσεις φιλικές με τον ψυχιατρό του, τον πρωτο που πέθανε κιόλας, εμεις εδω θα μετράμε και τις λέξεις που λέμε δηλ. να μην δεθούμε μαζί τους, οκ δηλ. εναν καφε προτεινεις , δεν γινεσαι κολλητος με καποιον με εναν καφε, ουτε θα του πεις τα εσωψυχα σου εκεινη την ωρα.
Εγω με την κομμωτρια μου ειμαστε φιλες κανονικες. Καμια σχεση ομως με τους γιατρους...ακομη κι αν εχεις παρομοια ηλικια...
Ειναι αλλος ο ρολος του ψυχιατρου, αλλος ο ρολος της κομμωτριας ή της γυμναστριας που προσπαθει να σε πιασει πελατισσα και να παιξει το κοινωνικο παιχνιδι...
Ειναι θεμα κοινωνικων ρολων.
Τωρα για τον Κ που ανεφερες, αυτος σχιζοφρενεια δεν ειχε? ενταξει ειναι ειδικη περιπτωση νομιζω, ο πατερας του αν θυμαμαι καλα ειναι επισης γιατρος, η μανα του ειχε αυτοκτονησει οποτε ειναι μια ιδιαζουσα περιπτωση...
Ισως δεν ηταν ψυχιατρος του, αλλα ενας φιλος του που ηταν και ψυχιατρος, εχει διαφορα !
Μα τι σχεση μπορει να εχει διαφορετική; οι παλιοι οικογενειακοί γιατροι που ήταν για κάθε νόσο, ειχαν κανονικές σχεσεις με τους ασθενεις τους, δεν θα επινα ποτε αντικαταθληπτικά αν ο νευρολόγος μου δεν μου είχε φερθεί ανθρώπινα, δεν είχε καθίσει μαζί μου να δούμε τηλεοραση και να καταλαβω πως δεν θα πάθαινα κάτι. Δεν το καταλαβαίνω αυτό πραγματικά, ένα ντοκυμαντέρ που είχα δει με ενα παιδι που είχε δεκτεί σκληρό μπλουλινγκ και ειχε χάσει κάθε στοιχείο μνημης και το πάλεψε με τα δελφίνια, ο ψυχιατρος ήταν φίλος, πατέρας, προστάτης για το παιδί αυτό. Του Κ. ναι ήταν ο θεράπων ψυχίατρος που τον παρακολουθούσε και είχαν και σχεση φιλική ο πατερας του ήταν οδοντιάτρος στην Θεσσαλ. ενω ο ψυχιατρός του στην Αθήνα
Συγγνωμη αλλά και με εναν παππούλη που τον έχεις για εξομολόγο αποκτάς σχέση, κανω λάθος; και για μερικους γεροντες γνωριζουμε ποση ενσυναίσθηση είχαν και βοηθούσαν ανθρώπους, δεν ήταν αποστασιοποιημένοι.
Καταλαβαινω τι θελεις να πεις, νομιζω τουλαχιστον, αλλα δεν ξερω τι αλλο να πω...
αν σου πω οτι περισσοτερη ενσυναισθηση βρηκα απο τους ψυχρους αποστασιοποιημενους ψυχιατρους παρα απο τους πνευματικους στο προβλημα που ειχα με τη μανα μου??
πχ την αναγκη που εχω για επιβεβαιωση ο παπας τη χαρακτηριζει εγωισμο, και με γειωνει.
Ο ψυχιατρος ισα ισα το καταλαβαινει, μη σου πω και καλυτερα απο μενα...
Το να βρεις καλο πνευματικό σήμερα και άνθρωπο του Θεού είναι λαχείο αλλά πως τουλάχιστον δεν θα σου θέσει όρια είναι δεδομένο αλλά που μπορεί να σου πεί πράγματα άσχετα.
Την ίδια ανάγκη για επιβεβαίωση έχω κι εγώ.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Όταν την ανέφερα στον σύμβουλο αρχικά έγινε μια προσπάθεια να δούμε τι κρύβεται από πίσω. Με το γνωστό φιλοσοφικό διανοουμενιστικο τρόπο του.
Στη συνέχεια όμως μου είπε ότι τελικά είμαι εγωιστρια. Ότι βλέπει έναν μεγάλο εγωισμό πάνω μου και μου ζήτησε να γίνω "πιο ταπεινή".
Δεν καταλαβαίνω πια τίποτα. Πας στον πνευματικό σου λέει έχεις εγωισμό ας πούμε ότι αυτό το καταλαβαίνω γιατί είναι η θρησκεία έτσι δομημένη.
Μα να πάω στον ψυχοτετοιο για να μου πει να γίνω ταπεινή;
Ε ναι λοιπόν εδώ θέλω τον ψυχρό σποστασιοποιημενο ψυχίατρο της Μάρας να με δει κλινικά και να με βοηθήσει με τις γνώσεις του και την εμπειρία του να φτιάξω το όποιο μου πρόβλημα.
Κι αν ο εγωισμός μου είναι τεράστιος και θέλει συμαζεμα να δούμε πώς θα φτιαχτεί.
Όχι σου λέω έχεις εγωισμό, για να σε δω τώρα που στο είπα τι θα τον κάνεις....
Αυτά είναι γελοιότητες από ανίκανους ψυχοτετοιους (έτσι θα τον αποκαλώ τέλος ) που νομίζουν ότι με τα φιλοσοφικά φούμαρα που πουλάνε, δοξαζονται στις ράχες των ασθενών τους και απλώνουν τον κομπλεξισμο τους για να κρατηθούν από αυτόν αφού ούτως ή άλλως είναι σάπιοι και ανήθικοι.
Έχω πολύ θυμό το καταλάβατε αλλά ΔΕΝ γίνεται να κάνουν αυτή τη δουλειά ανίκανα υποκείμενα που παίζουν στα ζάρια ανθρώπινες ψυχές.
Δεν λυπαμαι πια μόνο για μένα, αλλά για όλους τους ταλαίπωρους που θα περάσουν την πόρτα του και θα "τύχουν " της θεραπείας του.
Άνθρωποι με διαταραχές και σοβαρά προβλήματα, γυναίκες που θα γοητευτουν από τη βιτρίνα μεγαλείου και αυθεντίας, άνθρωποι που θα πασχιζουν να καταλάβουν τι εννοεί ο ποιητής και θα φάνε τις μέρες τους να αποκωδικοποιουν γρίφους. ....
Κι αν ακόμα όλα αυτά δεν τα κάνει με όλους αλλά μόνο με κάποιους, αν μπορούσα με κάποιο τρόπο να σώσω έστω και έναν θα αισθανόμουν ικανοποίηση και δικαίωση.
Αν μπορούσα να τον ξεμπροστιασω παντού, να τον δώσω στεγνά όπου μπορούσα, θα το έκανα.
Αλλά μετά σου λένε όλοι πρόσεχε θα σου κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και λες είναι δυνατόν? ?? Να συνεχίζουν τέτοιοι μσλ@@@κες να παίρνουν στο λαιμό τους τόσο κόσμο?
Και να πληρώνονται γι'αυτό? ?
Ε όχι δε παιδιά. ....
Πόση αδικία...
Φοβάμαι πως και εδω πρέπει να ακολουθηθεί η μέση οδός οχι στην ψυχρη απιστασιοποιηση οχι και στην οικειότητα που είχες εσύ νεφέλη.
Νεφελη πρεπει να τον ξεχασεις για να δεις καλό ειδαλλως σαμποταρεις τον ιδιο σου τον εαυτο.
Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Εγωιστικα πλασματα ολοι ειμαστε, αυτο μου το εχει πει ψυχιατρος. Και εχουμε αναγκες που πρεπει να ικανοποιηθουν, στο μετρο του δυνατου.
Το να κουκουλωνεις ή να καταπνιγεις τις αναγκες που εχεις ή να τις μεταμφιεζεις, δεν ειναι και ό,τι πιο υγιες...
Εχω αναγκη για επιβεβαιωση, αναγνωριση εξαρχης. Αν δεν την εισπραξω, ειμαι τρομερα ανασφαλης και φοβαμαι την αποτυχια. Αγχωνομαι τρελα. Φερομαι σαν ταμενο στρατιωτακι. Και μολις πετυχω, το βαζω στα ποδια..
Αν ειχα παρει την επιβεβαιωση εξαρχης, δεν θα ειχε γινει κατι απο αυτα....
ο παπας το λεει εγωισμο. ο ψυχιατρος το λεει ψυχαναγκασμο.
Νεφελη μηπως πρεπει να επαναλαμβανουμε κανενα μαντρα του τυπου <ειμαι δυνατη! τα καταφερνω! τα καλυτερα ερχονται!>
αντι του κυριε ελεησον των παπαδων? μπας και επαναπρογραμματισουμε τον εγκεφαλο?
Οταν ζητας αποδοχή δεν εισαι εγωιστης αλλα γιατι ονομαζεται ιδεοαναγκασμος δεν το καταλαβαίνω και αυτό; φυσιολογικο μου ακουγεται τοτε και γω ειμαι ιδεοαναγκαστικη γιατί ζητώ αποδοχή και ας μην κάνω τα πλυσιματα και ας μην φοβάμαι δίολου τα μικρόβια και ας μην εχω εμμονες! ολοι ομως αυτο δεν αναζηταμε για να μαστε ευτυχισμένοι;
ουτε εγω κανω πλυσιματα ή να εχω τρελα με τα μικροβια.... θεωρω οτι κινουμαι σε νορμαλ πλαισια. Οκ το ματι της κουζινας θα το τσεκαρω 2-3 φορες αλλα ως εκει...Quote:
Originally Posted by take a break
δεν ειναι ψυχαναγκασμος το να εχεις αναγκη την αποδοχη. Ψυχαναγκασμος ειναι να φτανεις στην πηγη και πριν πιεις νερο να φευγεις...και μετα να το επαναλαμβανεις παλι και παλι και παλι...
Παγιδευεσαι στο να κανεις τα ιδια και τα ιδια χωρις αποτελεσμα.
Φαυλος κυκλος.
Το θεμα πως ξεμπλεκεις απο το φαυλο κυκλο, πως σπας τις αλυσιδες?
Η συνειδητοποιηση αρκει?
Στην καταθλιψη καποιος αλλος σε εχει αποθαρρυνει τοσο πολυ που φοβασαι να φτασεις στην πηγη και πια εχω κουραστει να προσπαθω και φοβαμαι κιολας.
Εγώ κορίτσια έχω διαγνωστεί με ΙΔΨ και κατάθλιψη.
Σε όλη μου τη ζωή ζητούσα αποδοχή και επιβεβαίωση. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου.Μικρό παιδί ακόμα.
Βασανιστικό σαν αίσθηση.
Δεν νομίζω ότι είναι θέμα εγωισμού αλλά της συγκεκριμένης διαταραχής.
Η επιβεβαίωση σε τέτοιο υπερβολικο βαθμό είναι καταναγκασμος τελικά.
Όσο για την κατάθλιψη, είναι τόσο κουραστικό να προσπαθείς και πάντα να βρίσκεσαι ένα βήμα πίσω...
Θα'θελα τόσο πολύ να συναντήσω ανθρώπους που πάνε εκεί και τον εμπιστεύονται και να άκουγα τις δικές τους απόψεις για τον εν λόγω ψυχοτετοιο.
Να μπορούσα να έβρισκα έστω έναν που θα ήταν σαν εμένα βουτηγμένος στο χάος και να του έλεγα πως δεν αξίζει να χαλάσει αλλά λεφτά και άλλη ελπίδα για αυτόν τον απατεώνα.
Δεν μπορώ να ξέρω ότι αυτός θα συνεχίσει να κάνει αυτή τη δουλειά, να πληρώνεται και να παίρνει κόσμο στο λαιμό του.
Πως τιμωρούνται άραγε κάτι τέτοιοι τυποι;
Πώς γίνεται να τη βγάζουν καθαρή? ?
Nεφελη, δεν αξιζει να ασχολεισαι τοσο με δαυτον, κατανταει εμμονη. Οκ πληγωθηκες, μαζεψε τα κομματια σου οσο και οπως μπορεις και προχωρα... δεν βγαινει τιποτα αλλο.
Εγω πιστευω στο καρμα, ό,τι δινεις παιρνεις! το εχω δει να υλοποιειται...οποτε αυτος θα τιμωρηθει απο τα ιδια τα εργα του, να εισαι σιγουρη!
Δεν προλαβαινω να διαβασω ολες τις απαντησεις δυστυχως. Η αποψη μου ειναι πως ο ψυχοθεραπευτης πρεπει να ειναι "λιγο απ'ολα". Δηλαδη αν εναν καταθλιπτικο ανθρωπο με αυτοκτονικες τασεις τον πιασει απο τα μουτρα τον εκαψε τον ανθρωπο. Αλλα απο την αλλη, αν εναν ανθρωπο ηττοπαθη, δηλαδη με στοιχεια καταθλιψης, που ηδονιζεται με το να κλαιγεται επειδη του συμβαινιυν διαφορα "δραματικα" γεγονοτα κατ'εξακολουθιση και που ο ιδιος δημιουργει για να εγηρει τη συμπονια κ να νοιωσει αποδεκτος, τοτε αν δεν του τριβει στη μουρη την ευθυνη του για τα οσα του συμβαινιυν, δουλεια δεν γινεται. Μου εχει συμβει κ να ειμαι σε επεισοδιο κ να κλαιω με το παραμικρο κ να λεω υπερβολικα πραγματα κ να με παρηγορει κ να με δεχεται ο ψυχοθεραπευτης μου. Αλλα επισης, οταν αναρρωσα απο το μειζον καταθλιπτικο αρχισα να δημιουργω καταστασεις, να τις προκαλω για να νοιωθω "καταθλιπτικη" κι εκει μου το ετριψε στα μουτρα. Στην αρχη νευριαζα τρελα μαζι του. Μετα καταλαβα, οταν συνειδητοποιουσα.
Γενικοτερα πιστευω πως ειναι καθαρα θεμα χημειας κ ανθρωπων η ψυχοθεραπεια. Μπορει πχ καποιος θεραπευτης να κανει απιστευτα καλη δουλεια με αντικοινωνικους ανθρωπους, να τους κοβει τα φτερα με σκληρο τροπο κ να τιθασευει τον ναρκισισμο τους και να τους βαζει να σκεφτουν την παραβατικη συμπεριφορα ως κουσουρι κ οχι ως εξυπναδα αλλα εναν καταθλιπτικο να τον θεωρει θεατρινο και λιγο κ να μην μπορει να γινει ο σωστος "καθρευτης" του θεραπευομενου.
Το θεμα αυτο ειναι με τους θεραπευτες κ την θεραπευτικη σχεση, να υπαρχει μια πνευματικη επαφη τετοια που να ειναι σχεδον τηλεπαθητικη για να λειτουργησει. Να καταλαβαινει ακριβως ο θεραπευτης το πως νοιωθει ο θεραπευομενος, αλλα κ ο θεραπευομενος να επεξεργαζεται τις παρατηρησεις με πνευμα εμπιστοσυνης.
Για τη δημιουργία και διατήρηση του κλίματος εμπιστοσύνης ο κύριος υπευθυνος είναι ο θεραπευτής.
Εκείνος έχει τα εργαλεία και τις γνώσεις να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια ασφαλή και αποτελεσματικη διαδικασία.
Και ο μόνος υπεύθυνος να αξιολογεί και να διακρίνει εάν οι επιλογές των "τεχνικών " του είχαν θετικό αποτέλεσμα στον έκαστοτε θεραπευομενο.
Όταν ο ασθενής βουλιάζει, δεν του δίνεις άλλη μία να πάει πιο κάτω.
Οι γραμμές είναι λεπτές και ο χειρισμός από μέρους του επιβάλλεται να είναι υπεύθυνος.
Ποιος θεραπευτής μπορει με απόλυτη σιγουριά να εξασφαλίσει ότι ο όχι και τόσο καταθλιπτικος οσο λες,αλλά με τάση δημιουργίας κατάθλιψης ασθενής του δεν θα πηδηξει μια μέρα από το μπαλκόνι;
Κανενας θεραπευτής επίσης δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να "κόψει " τα φτερά του ασθενή του.
Ούτε να τον κρατήσει για πάντα στη φωλιά "ασφαλή ".
Όλη η ιστορία γίνεται για να μάθει ο άνθρωπος που υποφέρει, να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει.
Ελεύθερος και σοφοτερος μεσα από τη διαδικασία αυτή.
Εγω παιδια μονο αδιαφορία εισεπραξα ξεπέτες που τις πλήρωνα 50 και 60 ευρώ! Τι αλλο να σας πω δηλ. Καποτε ενας μου εδωσε ενα ψυχοθεραπευτικο φυλλάδιο να το συμπληρωσω με τις φοβιες μου ε ποτε δεν το συζητησαμε ολο μου ελεγε την επομενη και την μεθεπομενη βδομαδα εγω δε εδινα τα 60 την βδομαδα! Σκεφτειτε εναν παθολογο να πας με κρυωμα και να σου λεει θα εξετασω τον λαιμο σου την επομενη βδομαδα! Αλλοτε ελεγα για τον πατερα μου πως καθε μερα δημιουργει καυγαδες στο σπιτι η απαντηση ειναι να βουλωνω τα αυτια μου οπως μου λεει και η καλη μου η μητερα δηλ.
αυτο το θεμα με τους καυγαδες ειχα προσπαθησει να το λυσω μεσω των πνευματικων βιβλιων και της εκκλησιας γενικοτερα...Quote:
Originally Posted by take a break
Η απαντηση πρακτικα ηταν, φτιαξε ενα γλυκο, ενα ωραιο φαγητο, συγυρισε το σπιτι να ειναι ζεστο και φωτεινο και οταν γυρισει απο τη δουλεια και τα δει ολα μαζεμενα, ομορφα και το φαγητο ζεστο, η καρδια θα ζεσταθει και δεν θα ξεχειλισει απο οργη...
παντα επιανε!!
ουσιαστικα ετσι καταφερα με τα χρονια να τους κερδισω, τους γονεις εννοω...
αυτό ακριβώς μπραβο νεφέλη αυτό θέλουμε όλοι! Αν ειχα λεφτα για ξοδεμα βρε νεφέλη θα πήγαινα να δω τον ψυχοτετοιο σου πια απο ψυχοξεπέτα εγω είμαι μαθημένη, ψυχο-τουρισμο εχω κάνει, να δω πως είναι δηλ. από κοντά και σου πήρε τα μυαλά στην επαρχία δεν έριχνε γυναίκα αυτος, να το ξέρεις με πλατωνικούς διαλόγους και διανοουμενο στυλ δεν ρίχνεις εδω εύκολα γυναικάQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Αχ δεν πιανουν αυτα στον πατερα μουQuote:
Originally Posted by Mara.Z
αν δεν πιανουν αυτα, τοτε απλως εσυ απομακρυνεσαι. Για το καλο σου. Χωρις ενοχες!Quote:
Originally Posted by take a break
αν δεν εχεις λεφτα και εξαρτασαι και κυριως εχεις καταθλιψη και θες ολη μερα να καθεσαι σπιτι, δεν μπορεις καν να δουλέψεις που να πας;Quote:
Originally Posted by Mara.Z
δεν ξερω...μονο την εμπειρια μου μπορω να πω...Quote:
Originally Posted by take a break
εγω σκοτωθηκα να περασω στις πανελληνιες, αυτομαστιγωμα κανονικο γιατι το μυαλο δεν επαιρνε στροφες, καταφερα να φυγω απο το σπιτι, που το θεωρω αθλο!
οκ κινητοποιηθηκα στην πορεια αλλα δεν ξερω, δεν εκανα καλες επιλογες? εκανα σκορπιες κινησεις? ειχα κολληματα? τελος παντων, εφαγα μερικες απογοητευσεις που με εριξαν παρα πολυ, και κατεληξα να παρω πτυχιο στα 7 χρονια...
Το θυρεοειδη σου τον εχεις τσεκαρει? τις ορμονες σου? αν παιρνεις αντικαταθλιπτικα οκ εισαι ρυθμισμενη.
Ειμαστε διαφορετικοι χαρακτηρες... εγω αν μπορουσα θα εκανα χιλια δυο πραγματα αλλα το σωμα με περιοριζει...
πχ θελω να παρω 2ο πτυχιο, να μαθω ξενες γλωσσες, κιθαρα, χορο, αθληση, ταξιδια, να προχωρησω τη δουλεια μου κλπ.
Αλλα προσπαθω τωρα να επικεντρωθω στο γραψιμο για να προχωρησω τη δουλεια μου μπας και ξεμπερδεψω του χρονου... Και επισης να ξαναοδηγησω θελω, που λογω ελλειψης συγκεντρωσης εχω να πιασω τιμονι 3 χρονια...
Δεν είναι εύκολο έχεις δίκιο.Quote:
Originally Posted by take a break
Και μέσα στο σπίτι αυτή η κατάσταση δεν παλεύεται εύκολα. Έχω ακούσει κι εγώ παρόμοια προτροπή από τον ψυχοτετοιο όταν δεν άντεχα τους τσσκωμους στο σπίτι : "κάνε υπομονή. πήγαινε σε ένα άλλο δωμάτιο "
Και για να το ακούσω αυτό πληρώνω 40 ευρω;
Αυτό μου το λέει. κι η μάνα μου...
Μάρα όλα αυτά που αναφέρεις είναι επιτυχίες που κατακτηθηκαν απο σενα με πολύ κόπο. Και έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα μιας και βασανιζοσουν παράλληλα από τόσα αρνητικά πράγματα και συναισθήματα.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Αυτοί είναι οι άθλοι μας και κάποια στιγμή πρέπει να τους κοιτάμε και να μας λέμε ένα μπράβο.
Χωρίς τύψεις και χωρίς ενοχές. Χωρίς εγωιστικό κομμάτι εαυτού. Αλλά με μια αγάπη και φροντίδα για αυτό τον εαυτό που κουβαλάμε.
Είμαστε άγνωστοι μεταξύ μας αλλά έχουμε επικοινωνησει φόβους, πόνους και επιθυμίες....και είναι ανθρώπινο να βλέπεις ότι δεν είσαι μόνος σε όλα αυτά. Πάντα υπάρχει ένας τρόπος, ένα φως και μια ελπίδα αρκεί να θες να πας προς τα κει και να παλεύεις όσο μπορείς γι'αυτό.
Καο γω χιλια δυο θα εκανα και με περιοριζουν οι φοβιες μαρα , φοβαμαι να παω και ενα διημερο εκδρομη, να κανω σχεση πολλα φοβαμαι πια παλια καμια σχεση! Νεφελη εγω πληρωνα 60 ευρω για να μου πει ο ψυχοτετοιος οτι και η μανα μου εγω να μου λυσει τις φοβιες ηθελα να καταφερω κατι.
το 2ημερο εκδρομη γιατι το φοβασαι??Quote:
Originally Posted by take a break
εγω εχω περισσοτερες ενοχες παρα φοβιες... Μαλλον ντρεπομαι παρα φοβαμαι.
Πχ παλια ντρεπομουν να παω εκδρομη μονη μου γιατι φαντασιωνομουν οτι θα με πουν αντικοινωνικη...
Κι εγώ τα ίδια.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Από τις ενοχές μου ψοφάω.
Και τώρα ακόμα αισθάνομαι ένοχη γιατί δεν μου περνάει εύκολα όλο αυτό που έγινε με τον ψυχ
Quote:
Originally Posted by take a break
δηλαδη στη συνεδρια τι ακριβως λεγατε?
υπηρχε καποια δομη?? ή απλα μιλουσες για να μιλησεις??