Εχετε δίκιο για όλα αυτά, όμως πρόσφατα, συζητούσε με μια γνωστη μου τελοσπάντων η οποία πήγαινε 2 χρόνια σε ψυχοθεραπευτή και μαλιστα του τα έσκαγε αδρά και αυτό εγινε με προτροπή του εραστή της, και να μην τα πολυλογώ, μου έλεγε την εμπειρία της και μου έβγαζε τον θεραπευτή βλαμμένο και μάπα. Της έλεγε επι λέξη, εσύ είσαι μια κοινή, ο εραστής σου είναι ενας αποτυχημένος και ο αντρας σου μλκς αλλά εγώ είμαι εδώ. Όταν το ακουσα αρχικά φρίκαρα.
Αργότερα όταν μου ανοίχτηκε περισσότερο η κοπέλα, είπα πωςο θεραπευτής ήταν μια χαρά. Ο θεραπευτής εκανε σωστα που της μιλούσε έτσι. Η κοπέλα νομιζε και νομίζει πως έχει κατάθλιψη, αλλά είναι μια κλασσικότατη drama queen. Αν θεωρήσουμε πως ο θεραπευτής δεν είναι τίποτα άλλο, απο ένα εργαλείο προβολής των συναισθημάτων του τότε αυτά που της έλεγε ο άνθρωπος ήταν πάρα πολύ σωστά διοτι και η κοπέλα θεωρούσε τον εαυτό της ***** και τον εραστή της για τον οποίο υποτίθεται πως κόβει φλέβες θεωρεί αποτυχημενο διότι δεν είναι λεφτάς και τον άντρα της θεωρει μλκ επειδή τον χειρίζεται και δεν της κάνει αίσθηση. Απο την άλλη διαβάζοντας λίγο περι μαζοχιστικού χαρακτήρα, αυτο που πρέπει να κάνει ο θεραπευτής είναι να ενισχύει τις περαλογες ιδέες του θεραπευομενου. Όσο περίεργη κι αν φαίνεται εκ πρώτης η συμπεριφορά του θεραπευτή, επειδή το έψαξα σχολαστικά γιατί μου έκανε εντύπωση που το έπαιζε τοσο συναισθηματική και παντα κλαιγοταν στην ομαδική ψυχοθεραπεία αλλά αν της έλεγες κάτι που δεν βόλευε πάντα ήταν επιθετική και δεν δισταζε να σε απειλήσει κιολας, θεωρώ ππως ήταν πραγματικά πολύ σωστός. Αποτελεσματικός δεν ήταν γιατί η τύπισσα δεν ξερω αν ηταν χειρότερη αλλα βγάζει απίστευτη σκατίλα και μαλλον δεν εχει κανει πρόοδο, ισα ισα κ τον γιατρο να τον χειριστεί ήθελε κ τπτ περισσότερο. Αυτό καταλαβα εγω τουλάχιστον.
Όλα λοιπόν είναι σχετικά. Εγώ λεω να συζητάμε τα διαδικαστικά με τον θεραπευτή και να τσεκάρουμε με νηφαλιότητα το γιατι μπορεί να εχει μια συμπεριφορα απένταντί μας. Αν δεν εχει βαση τότε να τολμάμε να τον αλλάξουμε, αλλά θα είναι καλύτερα να δίνουμε στον εαυτό μας την πολυτέλεια να γνωρίζει την πιθανότητα του να υπάρχει λογικό κίνητρο για την όποια συμπεριφορά μας ξενίζει.