και γω...υπηρξα 71 κιλα πριν 2,5χρονια και με εξαντλητικη διαιτα, ανορεξια, βουλιμια εφτασα τα 54...με υψος 1,73..αλλα φαινομουν υπερβολικα αδυνατη(οπως μου ελεγαν οι αλλοι γιατι ολοι με πιεζαν να φαω-απαισιο συναισθημα, ),....εγω ποτε δεν με ειδα αδυνατη..εβλεπα ενα κοιτος στον καθρεφτη αλλα αυτο δεν μπορουσε να το καταλαβει κανενας..ολοι με κατεκριναν με τον τροπο τους αλλα δεν εφταιγα πραγματικα..η ανορεξια μου και η βουλιμια μου ηταν τα 2 πραγματα που μπορουσα να ελεγξω απολυτα στην ζωη μου..ηθελα να φτασω 50 και ελεγα οτι δεν προκειται να παω παρακατω..εφτασα για ελαχιστα γιατι μετα ηρθε αυτη που μισω πιο πολυ απο οτιδηποτε στην ζωη μου..η βουλιμια μου...η καταστροφη μου..απο 54 κιλα εφτασα σε 2,5-3 μηνες(βουλιμικο επεισοδιο καθε 3 μερες) στα 83!!!!!!...καταλαβαινετε το σοκ μου?..ημουν αδυνατη και οταν ξαναβγηκα απο το σπιτι ημουν πραγματικα χοντρη...!και με μισουσα οσο τιποτα αλλο...υπαρχουν ωρες που με μισω ακομα...πολλες στιγμες, δικες μου στιγμες που δεν τις φανερωνω σε κανεναν..με μισω γιατι αφησα τον εαυτο μου να παρει τοσα κιλα..κιλα που εμ αλλοιωσαν και σαν προσωπικοτητα και σαν ανθρωπο...χαθηκα για 6 μηνες απο την σχολη μου, απο τους φιλους μου, απο παντου...ειχα γραφτει σε site ανορεκτικων για να παιρνω ιδεες...ολα ασκοπα...το μυαλο μου ηταν αρρωστο..ειχε νοσησει γιατι οι υπερβοες το οδηγησαν εκει...αυτα που σας λεω να μην κανετε γιατι καποια στιγμη γυρνανε μπουμερανγκ..ποτε και κανενας δεν πιστευε οτι θα παχυνω ΕΓΩ...με καμια δυναμη..ημουν το πιο αδυνατο κοριτσι της ταξης μαζι με ενα αλλο το οποιο ηταν το ινδαλμα μου...και το εφτασα το ινδαλμα και ηθελα να χασω κι αλλο..και μου φερνε το "ινδαλμα" μου σοκολατες για να παχυνω γιατι καταλαβαιναν ολοι μου οι συμμαθητες τοτε οτι εσβηνα!..με εχαναν..σε καθε διαλλειμα μεσα και εκλαιγα επειδη ημουν τοσο αδυνατη αλλα ηθελα να χασω κι αλλο.!
γιατι θα μουν πιο ωραια!...νομιζα τελικα!...σακατεμενη ψυχη ημουν ...και τοτε και επειτα που πηρα τα κιλα!
εμενα με 450 θερμιδες την ημερα και τελικα ναι..καταφερα να χασω σε 2 βδομαδες 6 κιλα!..ουαου , ε?..και μετα τι?..τα παρατησα..τα παρατησα γιατι ηξερα οτι αν συνεχισω ετσι θα πεθανω..
μην με ρωτησετε αν τωρα τα χω ξεπερασει ολα αυτα...οχι δεν τα χω ξεπερασει...ξυπναω και κοιμαμαι με αυτην την σκεψη..τυο φαγητου, των θερμιδων,,αυτοματα σε καθε φαγητο υπολογιζω πλεον θερμιδες..κουραστηκα ομως και θελω να βγω απο ολο αυτο...και προσπαθω..καθε μερα και ενας αγωνας..υπαρχουν φορες που θελω να γινω ανορεκτικη..ναι..αλλα πλεον ειναι πολυ λιγοτερες..πρεπει να παλεψουμε...αλλιως ξανακυλαμε..ολα ειναι θεμα μυαλου..ποανω στην σκεψη των οσων εχω περασει..δεν θα τα ξανααντεχα...μου τελειωσαν τα καθαρτικα πια!!!
