Χρειαζομαι βοηθεια..

Δεν ξέρω να να χρησιμοποιώ το τσατ

Εφουλα να σε παραπεμψω στο θρεντ "σημερα νιωθω θεος"
Οσο για την κοινωνικοτητα συμφωνω και επαυξανω
Γιατι ρε να τα παρω?
Με χεις παρει απο φοβο?

Στο τσατ μπαινεις απο την κεντρικη σελιδα
μονο αυτο κανεις
και μετα πληκτρολογεις τα μηνυματα σου

ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ!!

Εγώ έχω ήδη αρχίσει και αισθάνομαι καλύτερα, εδώ μέσα...
Γιατί βλέπω ότι παίρνω βοήθεια από ειδικό που ξέρει...
Μπορεί αύριο να μην είμαι καλά, αλλά τουλάχιστο πέρασε μια ώρα, μια στιγμή ίσως και μέρα που είδα λίγο φώς στο τούνελ.!

@efoula: Και θα δεις σιγά-σιγά πως αυτό το μικρό φωτάκι που αρχίζεις να βλέπεις τώρα, θα μεταμορφωθεί σε διακόπτη, που θα μπορείς να ανάβεις ή να κλείνεις όποτε εσύ θα θέλεις ;)

Φιλάκια πολλά και καλή συνεχεια στον αγώνα σου!

Σε ευχαριστώ πολύ dance..
Ωραία τα λες..


Φαίνεσαι και εσύ χαρούμενη και σε καλό δρόμο...

@efoula: Έτσι είναι... Είμαι χαρούμενη και ευχαριστημένη με τη ζωή μου τις περισσότερες φορές... Κι αυτό γιατί συγκρίνω το παρόν με παρελθοντικές καταστάσεις και συνειδητοποιώ πόσα έχω καταφέρει... Σε πολλούς τομείς... Και συγκεκριμένα για τις διατροφικές διαταραχές, έχω να πω, ότι μόνο από τη στιγμή που κατάλαβα ότι οι συνήθειές μου δεν είναι φυσιολογικές (μου πήρε χρόνια να συνειδητοποιήσω ότι δεν είναι νορμάλ να τρως όλο τον κόσμο, όταν δεν αισθάνεσαι καλά), μπόρεσα να το αντιμετωπίσω καλύτερα... Και τώρα πιστεύω είμαι σε καλό δρόμο... Και πραγματικά οι φορές που αισθάνομαι άσχημα με τη ζωή μου και νιώθω πως δεν έχει νόημα, είναι αυτές, στις οποίες αφήνω τη διαταραχή μου να με κυριεύσει και δεν την πολεμάω... Αλλά σιγά - σιγά πιστεύω πως θα γιατρευτώ πλήρως... Και να το πιστέψεις κι εσύ... Πραγματικά μπορείς να το κάνεις, γιατί δεν εξαρτάται από κανέναν άλλο παρά μόνο από σένα... Όλη η προσπάθεια δική σου και δικά σου όλα τα μπράβο... και σιγά - σιγά... οι συνήθειες μιας ζωής δεν κόβονται μαχαίρι... θέλει χρόνο... αλλά σιγά - σιγά θα το περιορίσεις το πρόβλημα... και θα συνεχίζει να μικραίνει και να μικραίνει... και κάποια στιγμή δεν θα το σκέφτεσαι καν... κάποιοι από δω το έχουν πετύχει... και ίσως είναι λίγοι αυτοί, αλλά η ελπίδα υπάρχει... και όσο θα υπάρχει θα μπορείς κι εσύ να προσπαθήσεις και να κάνεις βήματα μπροστά... και κάποια στιγμή θα μπορέσεις να βγεις και για φαγητό και να νιώσεις ευτυχία που θα γευτείς τα πράγματα που σου αρέσουν και θα σταματήσεις μετά να τρως, πολύ απλά γιατί θα χορτάσεις... και δεν θα νιώθεις τύψεις, γιατί δεν θα σε ορίζει η τροφή (σου μιλάει κάποια που μπορεί να έτρωγε 5 τυρόπιτες, 10 κρουασάν και 20 σοκολάτες, επειδή ένιωσε ότι ο ένας χυμός παραπάνω που ήπιε, της χάλασε τη δίαιτα και δεν πάει στο διάολο όλη η μέρα τώρα, από αύριο πάλι....)!

Φιλάκια efoula

(Y: Γράφοντάς τα όλα αυτά και επειδή μου ήρθαν μνήμες απ' το παρελθόν, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θεό που με βοηθάει να κάνω βήματα μπροστά και μου δίνει δύναμη...)

ναι παιδακια ετσι ειναι!..μπορουμε να τα καταφερουμε..η ζωη θελει δυναμη ..καθε βημα ειναι και μια επιβεβαιωση..αλλα το καθε βημα , θελει κοπο..εχεις δικιο,,δεν κοβονται ετσι οι συνηθειες μιας ζωης!..
αλλα εχουμε κανει βηματα..καθε μερα κανουμε..παλευουμε..ο αποτρεπουμε..πεφτουμε και ξανασηκωνομαστε γιατι εχουμε πλεον την απολυτη επιγνωση οτι ολο αυτο μας κανει κακο!
να πω οσον αφορα εμενα οτι μετα απο 4 χρονια, εφαγα μπροστα σε κοσμο..δε φιλους μου..χωρις να νιωθω ντροπη που εφαγα μπροστα τους...λιγο βεβαια αλλα σημασια εχει οτι το εκανα!..πριν 1 χρονο αυτο φανταζε μακρινο ονειρο..coca-cola light και πολυ θα ηταν!..αφου να φανταστειτε οτι παραξενευτηκαν..μου λενε: τρως?εσυ??..
ναι..συνειδητοποιησα οντως οτι το ξεπερναω..ειμαι περηφανη για 2η φορα στην ζωη μου για μενα!..και αυτη ειναι η πιο δυνατη απο ολες τις φορες..να πω σε αυτο το σημειο οτι παλεψα παρα πολυ για να γινω καλα..αντισταθηκα στον "δαιμονα της βουλιμιας"..γιατι ηξερα την συνεχεια..μοναξια , θλιφη και ολα τα συναφη!..κουραστηκα..επεσα πολλες φορες..αλλα σηκωθηκα..και τα καταφερνω καλυτερα απο ποτε...φτανει στο τελος..ηρθε ο καιρος να κανω την δικια μου αρχη.."καθε τελος, μια αρχη" που λενε..
ετσι ειναι!..
φιλια κοριτσακια μου..σας αγαπωωωω!

Mπράβο Free μου, ειλικρινά... ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!

Μπράβο free! Έχεις πάρα πολλή δύναμη μέσα σου... Όσο και να σε κούρασε αυτή η ιστορία, εσύ έχεις ακόμα τη δύναμη να σηκωθείς και να το παλέψεις.

Συγχαρητήρια!!!

Μπράβο Ελευθερία (τι λέει και το όνομά σου free!!)

Πως μπορείς και το παλεύεις έτσι μόνη σου σε θαυμάζω πραγματικά. Ίσως να μην είσαι και καιρό στη βουλιμία και να σου είναι πιο εύκολο.Έγώ είμαι τόσα χρόνια (ή εγώ τα βλέπω πολλά, με τόσο αγώνα) και δεν μπορώ μόνη μου. Και ξέρεις, όπως λέει και η Μαρία(σσ. θεραπεύτριά μου) δεν είναι να πάω κόντρα στη βουλιμία και να της αντισταθώ, γιατί είναι μαζί μου τόσα χρόνια, πρέπει να τη σεβαστώ που με βοήθησε να ξεφύγω από άλλες καταστάσεις και μόλις ενισχύομαι στη θεραπεία θα την αφήνω στην άκρη σιγά σιγά..Σε θαυμάζω για την δύναμη σου free και σε ζηλεύω (με την καλή έννοια), μακάρι να σου έμοιαζα!!

Έχω σοβαρό πρόβλημα! Προσπάθησα να περιορίσω τα επισόδια βουλιμίας μόνη μου και δεν έχω καταφέρει τίποτα. Στις διακοπές έπεσα και άλλα κιλά και χωρίς να το καταλάβω έφτασα τα 44 (1.57 ύψος). Όταν έφτασα στην Αθήνα ήμουν 45. Μέσα σε δύο εβδομάδες έχω φτάσει τα 49 χρησιμοποιώντας καθαρτικά πάσης φύσεως και διουρητικά. Η περίοδός μου έχει σταματήσει (τον τελευταίο μήνα), τρώω κάθε βράδυ απελπιστικά μεγάλες ποσότητες φαγητό, τόσο που πονάνε τα σαγόνια μου, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα (ούτε καν έρωτα), και σε ένα μήνα παντρεύομαι! Νιώθω τόσο άγχος που είμαι έτοιμη να σκάσω... Δεν ξέρω πώς να αυτοσυγκρατηθώ, μόλις βραδιάζει είναι σα να γίνομαι άλλο άτομο και δεν μπορώ να σταματήσω να τρώω! Πλέον, μετά τη διακοπή της περιόδου, φοβάμαι σοβαρά για την υγεία μου και από την άλλη συχαίνομαι τον ευατό μου για τα κιλά που έχω πάρει.

Γειά σου ant!!Καλώς ήρθες!!
Παναγιά μου κ Χριστέ μου!!Πως έχεις δεθεί έτσι χειροπόδαρα!!Και σε ένα μήνα παντεύεσαι!!
Έχω πείρα εγώ στα καθαρτικά και τα διουρητικά..Αν και τώρα με τη θεραπεία τα έχω μειώσει σημαντικά..Δε μπορείς να φανταστείς πόσο σε καταλαβαίνω. Είναι σαν να ακούω τον εαυτό μου (πλην του γάμου φυσικά!)Και ξέρω πόσο δύσκολα είναι μετά τις διακοπές, με τα μαγιώ (Θέε μου, φύλαγε) και τα λευκά τα ρούχα (δε μπορούν να τα βγάλουν από τη μόδα επιτέλους)..Η αλήθεια είναι καλή μου ότι εγώ πιστεύω στην προσωπική δύναμή μας αλλά χωρίς βοήθεια εγώ, δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω.. Κουράγιο τι άλλο να σου πω, είναι και το μυστήριο στη μέση που προκαλεί εξτρα άγχος.Ο μέλλον σύζυγος γνωρίζει για την βουλιμία ή το περνάς ολομόναχη;

Δεν έχει καταλάβει τί κάνω.. Του κρύβω φυσικά τα χάπια. Μόλις κοίταξα τι σελίδα του site για τις συνέπειες της βουλιμίας και έβαλα τα κλάματα. Θέε μου τί κάνω! Μόλις γυρίσω σπίτι θα πετάξω όλα τα χάπια, όλα. Ας μην πάω τουαλέτα για μια εβδομάδα, θα προσπαθήσω μόνη μου, κάποτε θα τα καταφέρω. Έχω τρομάξει πάρα πολύ... και θέλω να είμαι υγιής για να μπορέσω να κάνω παιδιά...

Ant...νομίζω ότι βρίσκεσαι σε πανικό και οποιεσδήποτε αποφάσεις παίρνουμε σε αυτή την κατάσταση δε μπορούμε να τις κρατήσουμε..ειδικά με το σύμπτωμα!!

Πόσο καιρό είσαι στη βουλιμία; Πόσο καιρό χρησιμοποιείς αυτές τις μεθόδους? Και εγώ όταν πήγα πρώτη σε φοράν σε ένα σεμινάριο που λεγόταν ξεπεράστε τη βουλιμία ή νικήστε τη βουλιμία πέρυσι, πήγα γιατί δύο καμιά εβδομάδα πιο πριν είχα πάθει σπασμούς στο έντερο και το στομάχι από τα καθαρτικά..Και ήμουν σε ΠΑΝΙΚΟ γιατί κανένας δε το ήξερε και φοβόμουν να μη το μάθουν, αν θα πήγαινα στο νοσοκομείο!! Είχα κλειστεί στην τουαλέτα διπλωμένη στα δύο και παρακαλούσα το θεό να βγω ζωντανή..Θα σου στείλω κάτι στι u2u να δεις και εκεί..και ηρέμισε..¨οπως μας έλεγαν στο Πανεπιστήμιο, λίγες καταστάσεις είναι μη αναστρέψιμες αλλά σημασία έχει πόσο το θέλεις εσύ ο ίδιος!!Σε παρακαλώ μην πανικοβάλεσαι..

Σε ευχαριστώ πολύ εφούλα. Σήμερα είμαι πολύ πιο ήρεμη και είναι η πρώτη μέρα μετά από, τουλάχιστον, πέντε μήνες που δεν πήρα καθαρτικά και διουρητικά. Παρεπιπτόντως, αν και το φοβόμουνα πήγα κανονικά τουαλέτα. Επίσης, μετά από δύο εβδομάδες, δεν είχα βουλιμική κρίση το βράδυ. Χαίρομαι αφάνταστα που τα κατάφερα έστω και αν είναι μόνο η πρώτη ημέρα. Πέταξα όλα τα χάπια από το σπίτι και πάσης φύσεως σκευάσματα που είχα καταχωνιασμένα. Η ζυγαριά ήταν περισσότερο από όσο θα ήθελα αλλά μικρό το κακό μπροστά σε αυτό που έκανα στον ευαυτό μου. Ελπίζω οι μέρες να περνάνε και να τα καταφέρνω εξίσου καλά! Με βοήθησε αφάνταστα, αν και με πανικόβαλε, που είδα τα βίντεο με τους βουλιμικούς.

Μπράβο!Μπράβο!Και πάλι μπράβο!!!

Χαίρομαι για εσένα..Πραγματικά δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό, αλλά τουλάχιστο σήμερα είσαι πιο ήρεμη..Ο πανικός δεν βοηθάει..Εδώ είμαστε εμείς σε ότι άλλο χρειαστείς..Εμπρός στον αγώνα!!Text

Αντ μια προταση!! Γιατι με τα χαπια και τα σκευασματα δεν πετας και τη ζυγαρια? Μηπως κανει περισσοτερο κακο παρα καλο?

Καλημέρα σε όλους!!
Ant συμφωνώ και επαυξάνω με τον Καμμένο..
Πέτα την, την ρημάδα να ησυχάσεις!!
Όπως λέει και η Θεραπεύτριά μου, η ζυγαριά είναι για τα ψάρια, τα κρέατα και τις εγκύους..
Έτσι Καμμένε?

Ετσι ετσι Εφουλα... Ειναι συσκευη περιορισμενης χρησης...

Το έθεσες τέλεια εδώ!!

ΣΥΣΚΕΥΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ!!Τι φοβερό? Εγώ ακόμη την έχω αυτή την άχρηστη συσκευή στο σπίτι μου αλλά δίνα ραντευού μαζί της αραιά και που..2 με 3 φορές τον μήνα πλέον..

Εγώ όποτε ξέρω ότι βρίσκομαι κοντά σε ζυγαριά δεν μπορώ να αντισταθώ... Τελικά δεν ξέρω σε τι είμαι εθισμένη: στο φαγητό ή στη ζυγαριά... Στο σπίτι περιμένω να φύγουν όλοι ή να κοιμηθούν για να μη με δουν να ζυγίζομαι (πράγμα που συμβαίνει τουλάχιστον 3 φορές τη μέρα). Ακόμα και στο γυμναστήριο, όταν δεν υπάρχει κανένας άλλος στα αποδυτήρια, ανεβαίνω στη ζυγαριά. Η οποία, εντωμεταξύ, με δείχνει 1μισι κιλό κάτω από τη δική μου, με αποτέλεσμα να μην ξέρω ποια λέει την αλήθεια (γιατί, ναι, στο δικό μου παρανοϊκό μυαλό, ακόμα και 1μισι κιλό πάνω ή κάτω μπορεί να προκαλέσει πανικό).

Έχω αποπειραθεί να σπάσω τη ζυγαριά δύο φορές! Αλλά επειδή έχω την ατυχία να ζω σε ένα σπίτι με άλλες δύο εξίσου μανιακές με την εμφάνιση και το βάρος τους (οι οποίες ωστόσο, θέλω να ελπίζω, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα διατροφικών διαταραχών), οι ζυγαριές αντικαταστάθηκαν άμεσα και τις δύο φορές.

Τις μέρες που δε ζυγιζόμουν αισθανόμουν πολύ καλύτερα, δεν ασχολούμουν τόσο με το βάρος και το φαγητό και δεν είχα τόσα επεισόδια. Ωστόσο, δεν ξέρω τι να κάνω όταν έχω τον πειρασμό μέσα στο σπίτι... Είναι ένας φαύλος κύκλος: ανεβαίνω στη ζυγαριά και αν με δείξει παραπάνω από όσο θέλω, απογοητεύομαι και τρώω... Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό είναι να μη ζυγίζομαι.

Οπότε τι να κάνω για να την ξεφορτωθώ; Σημειωτέον ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσω στη μητέρα μου για το πρόβλημά μου, τουλάχιστον όχι ακόμα. Αχ, πόσο τη μισώ κάθε φορά που ξανααγοράζει καινούργια ζυγαριά... Εκεί που έχω ηρεμήσει και όλα πάνε σχεδόν φυσιολογικά, ξαφνικά αισθάνομαι σαν πρώην αλκοολικός που του βάζουν ένα ποτήρι ουίσκι κάτω από τη μύτη του...

Καμιά συμβουλή;

Μηπως εισαι εθισμενη στην αυτοτιμωρια καπνουλα? Γιατι το να ξερεις οτι κατι ασημαντο οπως η ζυγαρια επηρρεαζει τη διαθεση σου και να συνεχιζεις να το κανεις εγω μονο σα μαζοχισμο μπορω να το δω..
Εγω για να αποφυγω τις κακες συναναστροφες (βλ. ζυγαρια) πινω 1 λιτρο νερο και 1 ποτηρι γαλα που με πειραζει και φουσκωνω και μετα δεν τολμαω να ανεβω
χαχαχαχα

Νόμιζα πως μονο εγω είχα εμμονές με την ζυγαριά, αλλα εδώ διαπίστωσα το αντίθετο και μαλιστα εχω πια την αίσθηση πως σε λιγα χρονια θα ανακαλυφθει μια καινουρια διαταραχη, αυτη με την εμμονη της ζυγαριας!
Εγώ παντα την μισουσα, παντα την σνομπαρα αν και η μητερα μου απο μικρη με πιεζε να ανεβαινω γιατι αυτος ηταν ο μονος τροπος για να ελεγχω σωστα το βαρος μου....και εχει δίκιο βεβαια! Σ'αυτό ομως που ειχε αδικο, ηταν οτι στην ζυγαρια τολμουν να ανεβουν οσοι ποτε δεν περιθωροποιηθηκαν σε σχεση με το βαρος τους....οτι καλη και υγιη σχεση με την ζυγαριά δεν εχουν οι ενηλικες που ως παιδια ακομα και η αναπτυξή τους, τους χρεωνόνταν σαν αυξηση βαρους! Πείστηκα όμως και στο καινουριο μου σπιτι την αγορασα (δεν μενω αλλωστε πια μονη αλλα με τον αντρα μου)...και σαν αποτελεσμα ηταν να αρχισω τις εμμονες, τα δακρυα, την απογοητευση, την αποριψη του ιδιου μου του εαυτου και την διαταραξη της ηρεμιας του αντρα μου......
Και ρωταω, τι ειναι τελικα πιο υγιες? Να ελεγχεις το βαρος σου, η την ηρεμια σου? Επελεξα το δευτερο και για τιμωρια της ζυγαριας μας, ουτε την ξεσκονιζω πια.....

εχω 4 ζυγαριες στο σπιτι....και οταν ζυγιζομαι ζυγιζομαι και στις 4..υπαρχουν αποκλισεις αλλα το παλευω..τωρα προσπαθω να ζυγιζομαι μονο σε 1 αλλα δεν τα καταφερνω απολυτα..εχω εμμονη!

Ξεφορτώσου τες free μου... Σπασ' τες, κάψ' τες, στείλ' τες στο διάολο!!!

Κράτα μία αν θες και να ζυγίζεσαι 1-2 φορές το μήνα, ίδια ώρα κάθε φορά, όταν θα νιώθεις πιο ξεφούσκωτη, όταν δεν θε περιμένεις περίοδο και όταν δεν θα το έχεις προγραμματίσει!

Προσπάθησε να το κόψεις μαχαίρι καλή μου, να δεις πόσο μπορεί να αλλάξει η ψυχολογία σου... εμένα άλλαξε, γιατί πια δεν σκέφτομαι πωπω αύριο ζυγίζομαι, αχ και σήμερα έφαγα παραπάνω, αχ θα με δείξει παραπάνω, αχ παέι η προσπάθεια, αχ θα φουντάρω, αχ ας φάω πάλι όλο το σύμπαν!!!

Εγω ζυγιζομαι καθε μιση ωρα χωρις υπερβολη!!Ζυγιζομαι πριν και μετα το φαγητο,πριν και μετα τον εμετο,πριν παω τουαλετα και μετα,πριν κοιμηθω και μολις ξυπνησω..Τι αρρωστια ειναι αυτη Θεε μου..Ποτε επιτελους θα απαλλαγω?????????????????

Κορίνα, έχω περάσει από το ίδιο ακριβώς στάδιο. Η συμβουλή μου είναι να ξεφορτωθείς για λίγο τη ζυγαριά. Όσο βρίσκεται κοντά σου, δε θα μπορείς να αντισταθείς στον πειρασμό. Κ ξέρεις ότι η ζυγαριά παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάθεσή σου και αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε βουλιμικά, σωστά;

Δεν αντεχω αλλο πια ειλιλικρινα!!Ολη μου η ζωη εξαρταται απο το φαγητο και απο μια κ*λοζυγαρια!!!!Ειμαι τοσο απελπισμενη..

Δε μπορω να καταλαβω ποιο λαθος στο κεφαλι μου με εχει φερει σε αυτη την κατασταση..να μισω τον εαυτο μου και να μη μπορω να ελεγξω τις πραξεις μου..

μια αποφαση ειναι..και εγω εχω περασει απο αυτο το σταδιο..και το μονο που καταφερνα ειναι να συνεχιζω την αρρωστημενη μου συνηθεια!..[ετα την , κρυφτη την..δεν ξερω τι θα την κανεις..μην ζυγιζεσαι καθε μερα..καθε βδοαμδα και αν!!!!...σε παρακαλω..ειναι ελεεινα ασχημη η ψυχολογια αυτη..την ξερω απολυτα..εγινα καλυτερα οταν σταματησα το καθημερινο μου αγχος!που αν με εδειχνε απο 55 , 55,1 τρελαινομουν!!!..δεν αξιζει!

πως να την ξεφορτωθω που μου εχει γινει εμμονη?Ημουνα μια ζωη 50 κιλα και τωρα εχω παει 56..ενα χρονο τωρα ανεβοκατεβαινω απο τα 53 μεχρι τα 57!!Κι ολη μερα ζυγιζομαι..κι ολη μερα τρωω..Και η ψυχολογια μου φτιαχνει η χαλαει πια μονο οταν τρωω..
Ειναι βραδυ τωρα..θα πεσω για υπνο,αλλα πριν θα ευχηθω αυριο να ειναι μια καινουργια μερα που θα αρχισει μια καινουργια ζωη για ολους μας με λιγοτερους πονους και λιγοτερες εξαρτησεις..
(Πιανουν αραγε οι ευχες που γινονται οταν δεν πεφτει καποιο αστερι? )

εγώ ακόμα και στις διακοπές (ελεύθερο κάπινγκ) είχα πάρει μαζί μου τη ζυγαριά για να μη τολμίσω να παχήνω. Δεν πάχηνα στις διακοπές και μόλις πάτησα το πόδι μου στην Αθήνα με έπιασαν τρομερές βουλιμικές κρίσεις και πήρα 4 κιλά. Σκέφτομαι πώς αν δεν υπήρχε ζυγαριά στο σπίτι δε θα ήμουν καν βουλιμική. Η διάθεσή μου εξαρτάται άμεσα από το πρωινό αποτέλεσμα. Και φυσικά μπορεί να ζυγίζομαι και 3 φορές την ημέρα.

Καλημέρα πέρα ως πέρα!!!

Επέστρεψα σήμερα, είχα πάει να ψηφίσω δυστυχώς (και λέω δυστυχώς γιατί αυτές οι οικογενειακές συνάξεις προκαλούν έξαρση των βουλιμικών μου)!!
Εγώ παλαιότερα ζυγιζόμουν πριν και μετά από κάθε γεύμα, μετά αφού πήγαινα στην τουαλέτα..Πραγματικά πιο πολλές φορές θυμάμαι κάποιες περιόδους της ζωής μου με βάση πόσα κιλά ήμουν και όχι με το τι έκανα!Τις θυμάμαι ανάλογα με το ποια ρούχα μου έκαναν και όχι αν περνούσα καλά!Οι διακοπές μου ήταν καλές όταν δεν έπερνα βάρος και όχι αν εκεί που πήγα ήταν ωραία..
Πολλές φορές σκέφτομαι, ότι έχω περιορισμένη μνήμη και περιορισμένο λεξιλόγιο αλλά δεν μπορεί όλο αυτό να είναι μόνο δική μου ευθύνη. Την έχω την ευθύνη γι' αυτό και την πήρα και ζήτησα βοήθεία αλλά όταν διαβάζω αυτό που γράφεις ότι κάνει η μαμά σου smoke (που αγοράζει καινούριες ζηγαριές) πως μπορεί να είναι ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ!? Δε λέω ότι δεν έχουμε, αλλά έχετε δει τα περιοδικά? Όταν αρχίζει το καλοκαίρι οι φωτογραφίες της "ερωτικής θεάς" (ζυγαριάς) είναι εξώφυλλο. Πως μπορεί να αντισταθεί κανείς όταν το βλέπει συνέχεια..
Εμένα ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες (θεραπευτικούς) να την περιορίσω και όταν μπήκε το καλοκαίρι, νόμιζα ότι κάποιος μου έκανε φάρσα..Και ακόμη δεν έχω αποτοξινωθεί πλήρως!!
Πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζυγίζονται?

Κι όμως!! Εγώ δεν το πίστευα, αλλά μετά από μία συζήτηση με κάποιους φίλους συνειδητοποίησα ότι οι περισσότεροι φίλοι αλλά και φίλες μου ζυγίζονται λιγότερο από μια φορά το μήνα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω! Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζυγίζομαι. Κι εγώ μπορώ να πω με βεβαιότητα πόσα κιλά ήμουν κάθε μήνα από τα 12 χρόνια μου μέχρι σήμερα.

Δεν ξέρω ποιος φταίει, ίσως να είναι η εύκολη λύση να καταλογίσω ευθύνες, αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα... Αυτά που κάνει η μητέρα μου είναι ακόμα χειρότερα και είμαι πλέον πεπεισμένη ότι η συμπεριφορά της με έχει οδηγήσει κατά ένα ποσοστό σε αυτό το σημείο. Έχω αναφέρει και σε άλλο ποστ τις φορές που ανακοινώνει περιχαρής "εγώ σήμερα θα τη βγάλω με ένα γιαούρτι" ή τις περιόδους που έχει καταφέρει να χάσει κιλά και συνεχίζει να κυκλοφορεί με τα παλιά της ρούχα, που τώρα φαίνονται τεράστια, μην τυχόν και δεν προσέξει κάποιος ότι αδυνάτισε...

Δεν προσπαθώ να συγκρίνω τη συμπεριφορά της με η δικιά μου, αυτό που έχω εγώ είναι αρρώστια, αυτό που έχει αυτή είναι απλώς ένα καπρίτσιο της ηλικίας της. Αλλά, ρε γαμώτο, είναι 50 χρονών γυναίκα και είναι και μάνα! Δεν καταλαβαίνει πως το παράδειγμα που δίνει δεν είναι σωστό;

μηπως ειναι καιρος να μεινεις μονη σου?

Δε φαντάζεσαι πόσο το θέλω... Αλλά δεν είναι εύκολο... Ο μισθός μου είναι αστείος, δε μου φτάνει ούτε για νοίκι... Η μόνη μου ελπίδα είναι να συγκατοικήσω με το αγόρι μου για να μοιραστούμε τα έξοδα, αλλά και πάλι, σκοπός είναι να μείνω τελείως μόνη μου, να μάθω να φροντίζω τον εαυτό μου. Οπότε, περιμένω... Μαζεύω λεφτά εδώ και μήνες... Κάποια στιγμή θα φύγω από αυτό το σπίτι. Με όλες τις άσχημες αναμνήσεις...

ωραια ειναι ολα αυτα :)
καλα κανεις!
με τις ασχημες ΚΑι τις ομορφες αναμνησεις...
κι οι γονεις μας που ηταν ΤΟΣΟ λαθος σε ΤΟΣΑ πραγματα, δεν ειναι θεοι...
τοσα μπορεσαν, τοσα εκαναν..
καιρος να κανουμε εμεις πραγματα για τους εαυτους μας αν δεν μας κανει αυτο που εχουμε γινει....

καλησπέρα

ουαου δεν ήξερα οτι υπάρχει αυτο το site...

η υπαρξη του και μονο μου δίνει κουραγιο.... Ελπίζω να γράφω στο σωστό τόπικ

ειμαι βουλιμική (και ανορθογραφη :) ) απο το 2001(ανορθόγραφη από το δημοτικό)...το ξερω οτι ειναι πολλα τα χρονια αλλα ουτε και γω δεν ξερω πως περασαν...συγουρα λεγοντας "τελευταια φορα...απο αυριο κόβω τους εμετούς" ειχα κατά καιρους διαλείματα... αντιμετοπίζω ήδη προβλήματα υγείας αλλά εκεινη την στιγμή δεν τα σκέφτομαι...

πεέτε μου κατι...οτιδήποτε...

Που εισαι κορινακι??
Τι γινεται βρε μανα μου ?Δεν σε διαβαζω καλα!!
Γιατι μας πηρε η κατω βολτα?
Θα σου στειλω μια φωτο μου στα 155 κιλα να την βαλεις στο ψυγειο σου διπλα στην δικη σου που εισαι στα 53 -56 για να εκτιμησεις το βαρος σου ,το σωμα σου και πανω απ'ολα την υγεια σου!!!
Μηπως και καταλαβεις πια ειναι τα πραγματικα μεγεθη,γιατι εχω την εντυπωση οτι εχεται χασει την αισθηση αυτη.
Οσο για την ζυγαρια και εγω τα τελευταια 20 χρονια ανεβαινω καθε πρωι αφου παω στην τουαλετα,αλλα αυτο δεν με εμποδισε να γινω 155 κιλα.
Οποτε βαλε ενα προγραμμα στο ζυγισμα.Το πραγματικο ζυγισμα γινεται το πρωι μετα την τουαλετα,ολες τις αλλες ωρες ειναι πλασματικη η εικονα των κιλων που δειχνει.

Μια ιδεα!!ΣΥνδιασε το ζυγισμα με μια αλλη πραξη.
Καθε φορα που θα ζυγιζε σε θα κανεις μπανιο!!!!
Ξεκινα το και να δουμε ποσο κουραγιο θα σου μεινει για ζυγισμα.
Στην καλυτερη περιπτωση θα εισαι η πιο καθαρη κοπελια στον κοσμο!!!
Αλλα οταν λεμε κατι εδω μεσα να το κραταμε!!Οχι μια ετσι μια γιουβετσι!!

ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!