ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞ

Επιτέλους τα βρίσκουμε!Έδειξες το ανθρώπινο πρόσωπο σου κι όλα πια φιλτράρονται από ένα άλλο πρίσμα!
Δεν είναι παράλογα αυτά που υποστηρίζεις,ίσως ο βαθμός απολυτότητας σου και η εκφορά του λόγου σου σε αδικεί...
Θα σου εξομολογηθώ κάτι πολύ προσωπικό μου,ως ανταπόδοση του δικού σου ανοίγματος:
Μετά την πρώτη μου ερωτική απογοήτευση στα 16 μου αποφάσισα να με προστατέψω από τυχόν επόμενες
με το να πάψω να είμαι ελκυστική και βρήκα αυτόν τον τρόπο.Φόβος,άμυνα,κρυσφύγε� �ο,αυτοπροστασία...
Αργότερα διαχώρησα εμένα από το σώμα μου και θεώρησα ως μοναδική απόδειξη αληθινής αγάπης
το να μ'αγαπήσει κάποιος για μένα,την ουσία μου παρά την εικόνα μου,την οποία και αποποιήθηκα ως ξένη.
Δεν είμαι σίγουρη αν το έζησα αυτό...Μάλλον όχι...Δυσκολεύομαι ωστόσο να εγκαταλείψω αυτήν την ιδέα,
καλώς ή κακώς το θεωρώ προσωπική ήττα,γκρέμισμα μιας-ανόητης ίσως-φιλοσοφίας ζωής:
ότι η αγάπη μόνο στα δύσκολα φαίνεται,στα μη τετριμμένα,στην επιμονή,στην αφοσίωση παρά τα όσα εμπόδια...
Ακόμα το πιστεύω,αλλά ομολογώ ότι αγάπη μπορεί να υπάρξει και στα ευχάριστα,τ'ανώδυνα,τα γήινα...
Δε θέλω άλλο να κρατώ τον εαυτό μου δέσμιο αυτών μου των πεποιθήσεων,αποφάσισα ν'αλλάξω εικόνα,
αλλά προηγουμένως πρέπει να βρω άλλο μέσο απόδειξης...Γιατί δεν εγκαταλείπω την αναζήτηση του "μικρού μου πρίγκιπα"!

Δεν μας τα έλεγες απο την αρχή αυτά stargazer, να αποφύγουμε και το φούντωμα...

Το ότι η αγάπη φαίνεται στα δύσκολα εννοείται. Αλλά νομίζεις δύσκολα και αναποδιές δε θα περάσεις έτσι κι αλλιώς? Η μόνη αναποδιά - που υπάρχει εξαρχής και δεν εμφανίζεται κιόλας - είναι τα κιλάκια? Αν δεν υπήρχαν νομίζεις ότι δεν θα υπήρχαν κι ευκαιρίες να αποδείξει ο άλλος την αγάπη του? Θα βρεις πολλές αφορμές σε μια σχέση να φανεί το πόσο αληθινή είναι, μην ανησυχείς...Αν έχεις ανοιχτά τα μάτια σου όπως και να σαι θα καταλάβεις τον άλλο.

Και δυστυχώς έτσι χάνεις πολλές ευκαιρίες να βρεις αυτό που σου ταιριάζει. Πάρα πολύς κόσμος δεν θα κοίταγε για κοπέλα με πάρα πολλά κιλά για λόγους που ίσως μισούν πολλοί αλλά είναι αλήθεια. Αλλά κι εσύ πρώτα δε βλέπεις πως σε κοιτάει κάποιος? Πως χαμογελάει? Πως στέκεται στο χώρο? Και μετά το πως είναι. Λογικό είναι. Όπως η super γκόμενα - και καλά - δε θα με κοιτάξει γιατί δεν έχω κοιλιά με γράμμωση ή πολλά λεφτά έτσι κι ο μέσος άντρας δε θα κοιτάξει μια πολύ γεματούλα. Εκτός αν τη γνωρίσει και τα λοιπά...Έτσι μειώνονται πάρα μα πάρα πολύ οι πιθανότητες να βρεις αυτό που ζητάς.

Και κάτι ακόμα. Κι εγώ όποτε απογοητευόμουν φοβόμουν μη γίνω μετά γαϊδούρι κι αναίσθητος. Στην πορεία ανακάλυψα ότι ακόμα κι αν πληγωθώ, είμαι έτσι σαν άνθρωπος που αναίσθητος δε θα γίνω ό,τι και να μου κάνουν. Γι' αυτό δε φοβάμαι να δίνω ακόμα κι αν πριν στενοχωρέθηκα. Κι επειδή ούτε εσύ βλέπω να είσαι συναισθηματικά τσιγγούνα δε καταλαβαίνω γιατί μπλόκαρες από μια κακή κατάσταση? Πάει, πέρασε! Μην τιμωρείς τον εαυτό σου, κάντον όπως ονειρεύεσαι. Γιατί να κλειστείς και να "προστατευτείς"? Για να χαρείς και να κερδίσεις στη ζωή πρέπει να ρισκάρεις. Αν αμύνεσαι διώχνεις και τις ευκαιρίες για τη ζωή που ονειρεύεσαι.

Δεν έχεις άδικο,το ξέρω...Πέρασαν 20 χρόνια από τότε,τώρα που το σκέφτομαι...Θεέ μου,τι μου έχω κάνει;
Όχι πως το συνειδητοποιώ αυτή τη στιγμή,αλλά θλίβομαι κάθε φορά που το αναλογίζομαι...σχεδόν καθημερινά...
Μετά προέκυψε κι άλλος λόγος...Πάλι όμως από φόβο ωθούμενη συνέχισα να χρησιμοποιώ το σώμα μου...
Κι όταν διαλύθηκαν επιτέλους οι φόβοι μου βρέθηκα βυθισμένη σε μια κατάσταση που αδυνατούσα ν'αντιμετωπίσω...
Σήμερα,αν και κουρασμένη πολύ,ψάχνω να βρω τη δύναμη να επανορθώσω,να με ξεθάψω,να τολμήσω να ζήσω...
Τα όνειρα ξεθώριασαν,ευκαιρίες προσπέρασαν,τα περιθώρια μου για όσα λαχτάρησα στενεύουν απειλητικά...
Ευτυχώς ήταν όλα τα λάθη δικά μου,δική μου η ευθύνη και το αντέχω! Αρκετά με τιμώρησα,έχεις δίκιο...
Ίσως λόγω καλής διαγωγής τα ισόβια να γίνουν 20 χρόνια με αναστολή,που τα εξέτισα και σύντομα θα βγω από τη φυλακή μου.
Ομολογώ ότι δε γνωρίζω πως λειτουργεί πλέον ο κόσμος εκεί έξω κι αυτο με τρομάζει...
Υπάρχουν πολλοί που δε θέλουν να βγουν από μια κατάσταση που έμαθαν να χειρίζονται σε μια άλλη άγνωστη
κι ας θεωρείται καλύτερη...Κι εγώ προσαρμόστηκα,βολεύτηκα κι ανέχτηκα πολλά που δεν αξίζουν σε άνθρωπο...
Θα βγω κι ας μη με περιμένει κανείς την έξοδο! Δε με νοιάζει πια! Απλά να βγω κι ας γίνει ό,τι είναι να γίνει! Θα βγω!

Θα σε περιμενω εγω ναταλακι μου :)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ?ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΣΟ ΛΕΓΑΤΕ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ, ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ?ΞΕΡΩ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΙΑ ΑΠΟ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Κ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΙΛΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ, ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!! ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΝΑ ΚΟΛΛΑΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ?ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΓΙΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ?ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΞΕ ΚΟΛΛΗΣΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ?

αγγελα καλησπερα ¨) και εγw απο Βολο ειμαι αν εχεις μσν κανε με add sto [email protected]

Quote:

---

Originally posted by zwhtsa
Θα σε περιμενω εγω ναταλακι μου :)

---

Α,ρε Ζουήτσα μου! Να'σαι καλά! Ευτυχώς έχω μάθει να μη χρειάζομαι κανέναν! Ωστόσο πάσα προσφορά δεκτή! Είσαι γλύκα! :)

Μιας και λέμε για το θέμα της εμφάνισης και σχέσεων. Θα ήθελα μια ειλικρινή απάντηση. Κάθε κοπέλα στην αρχή δε θα κοιτάξει αυτόν που έχει κάτι για να την τραβήξει? Θα κοιτάξει πρώτα έναν πιο άσχημο, κοντό, με μεγάλη κοιλιά? Το λέω χοντρά κάπως, αλλά καταλαβαίνετε το point.

Επίσης δε συμφωνείτε ότι ασυναίσθητα πηγαίνουμε σε ανθρώπους που είναι πιο κοντά μας, όσο ρατσιστικό κι αν ακούγεται? Δηλ. ένας ψιλοάσχημος, κοντός άντρας θα κοιτάξει την ψηλή, ξανθιά με την κορμάρα? Ή ένας νορμάλ+ θα κοιτάξει κάποια που είναι 30 κιλά παραπάνω? Νομίζω πως όχι. Δεν επικροτώ την όλη κατάσταση αλλά δεν ισχύει?

Αυτά τα λέω για την αρχή. Αν γνωριστούν οι άνθρωποι είναι αλλιώς. Αλλά με βάση το παρουσιαστικό δημιουργείται/κόβεται η επιθυμία για γνωριμία. Είναι κακό να το κατακρίνουν πολλοί τόσο έντονα. Αφού γίνει σχέση με διαφορά εμφάνισης βέβαια, εκεί θέλει πολλή κουβέντα γιατί μπλέκουν πολύ τα πράγματα.

ναι αγορι μου..ναι... ο γιατρος ειπε να λεμε παντα ναι...

Διακρίνω έναν κομπλεξισμό. Κάποιοι είναι τόσο απόλυτοι που δε βλέπουν όχι μόνο τι γίνεται στην κοινωνία αλλά δε δέχονται και την άποψη του άλλου. Από που πηγάζει άραγε?

μας τα χεις πρηξει...επαναλαμβανεσαι ενοχλητικα.Πες και τιποτα καινουργιο μπας και σε παρει κανενας στα σοβαρα.Μας τα χεις πρηξει επαναλαμβανω σε περιπτωση που το παραβλεψεις.Σχεδον 23 χρονων παληκαρι (22,7) δεν εχεις με τιποτα καλυτερο να ασχοληθεις..?αναρωτιομαστε και γω και ο κομπλεξισμος μου...

Stargazer , είπα να κρατηθώ αλλά δεν θα μπορέσω:
Λοιπόν, τη συγκεκριμένη κοπέλλα που αναφέρεις - που πήρε κιλά κλπ, ΕΣΥ την παχαίνεις.
Και πριν αρχίσεις τα διάφορα, ας μιλήσουν πιο ειδικοί και κρατούντες στατιστικές - αν υπάρχουν- για το πόσοι άνθρωποι ανανεώνονται και χάνουν κιλά και προσέχουν τον εαυτό τους κλπ ΜΟΛΙΣ βγουν από μια αφόρητα μη αντιληπτή καταστροφική ή απλώς αταίριαστη σχέση γι αυτούς.

Μάλλον δε διαβάζεις σωστά. Για πιο πριν μιλούσα.

Αρκετές φορές στις σχέσεις βάζουμε κιλά επειδή περνάμε καλά, είμαστε χαλαροί και δε μας νοιάζει να μαστε και τέλειοι για να βρούμε κάτι νέο. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άλλος/άλλη δεν είναι κάτι δεδομένο και πρέπει να προσπαθούμε ν' αρέσουμε. Από τη στιγμή που παρατάς τον εαυτό σου η ανεμελιά που λέγαμε γίνεται γκρίνια. Κι αυτό είναι έντονο σε μακροχρόνιες σχέσεις και φαντάζομαι στο γάμο, όπου πολλές φορές ο κόσμος αφήνεται γιατί έχει δέσει το γάιδαρο. Κι έχει την χαζή νοοτροπία ότι αφού υπάρχει αγάπη και μεγαλείο ψυχής ας γίνουμε χάλια, πάλι θα μας αγαπάνε. Έτσι όμως έμπρακτα δείχνουμε ότι δε νοιαζόμαστε και τόσο πολύ για τον άλλο γιατί αφήνουμε ένα κενό στα θέλω του.

Λέω κάτι τόσο τραβηγμένο δηλαδή? Αυτή δεν είναι και η κύρια αιτία που τα ζευγάρια έχουν προβλήματα στο γάμο?

Το ότι δεν πρέπει να θεωρούμε τον άλλον δεδομένο,
όπως άλλωστε και τίποτα σ'αυτή τη ζωή,είναι το μόνο "δεδομένο"!
Δε θα διαφωνήσω απαραίτητα με την οπτική σου,αλλά για ακόμη μια φορά με τη γενίκευση
και το βαθμό απολυτότητας σου...Από κει και πέρα ας το πάρουμε λίγο αντίστροφα το θέμα...
Αποκλείεται το γεγονός ότι παχύναμε να αποδίδεται στην έλλειψη ενδιαφέροντος στη σχέση,
στο ότι το φαγητό κατάντησε να είναι η μόνη απόλαυση που έχει απομείνει σε κάποιον,γιατί η σχέση έχει φθαρεί,
γιατί υπάρχει αδιαφορία...γιατί,τέλος πάντων,χίλιοι δυό λόγοι είναι ικανόί ν'απομακρύνουν δύο ανθρώπους...
Αποκλείεται δηλαδή η αλλαγή στην εικόνα του ενός να είναι συνέπεια κι όχι αιτία των προβλημάτων στη σχέση;
Να είναι αντίδραση στη δράση του άλλου;Όχι ασφαλώς ότι επικροτώ κάτι τέτοιο...Απλά αναρωτιέμαι...
Όπως και να'χει πάντως,εγώ συνεχίζω να πιστεύω ότι ανάμεσα στα "εγκλήματα"που διαπράττονται σε μία σχέση,
το να αφεθεί κάποιος και να χαλάσει η πρώην καλή εικόνα του είναι πταίσμα σε σχέση με τα κακουργήματα
που διαρκώς διαπράττονται και αφορούν στην καταπίεση του άλλου,τη στέρηση της ελευθερίας του,την έλλειψη σεβασμού,
τη φίμωση της έκφρασης της βούλησης του,την σταδιακή αλλοτρίωση του,την εκμηδένιση της προσωπικότητας του...
για να μην πάω στη σωματική και ψυχολογική βία...κλπ...κλπ...
Αν μια σχέση απειλείται από αλλαγή στην εικόνα,πόσο μάλλον όταν μιλάμε για γάμο,
δεν μπορώ να μη θεωρήσω ότι τα θεμέλια στα οποία δομήθηκε ήταν τουλάχιστον σαθρά...Λέω τώρα...

Θα μπορούσαν όλα όσα λες να φταίνε, αλλά είναι ακραίες περιπτώσεις μάλλον. Και πάλι όμως, όταν έχεις πρόβλημα με κάποιον δε καταστρέφεις τον εαυτό σου! Αυτό το αυτοκαταστοφικό που έχουν κάποιοι άνθρωποι ποτέ δε το κατάλαβα. Σε πειράζει κάτι? Σπάστα, βρίσε, φύγε αλλά μην χαλάς τον εαυτό σου, μην τιμωρείσαι 2η φορά.

Βέβαια το πήγες μακριά. Εγώ έλεγα για κιλάκια. Δηλ. 5-6 κιλά και να μη γυμνάζεσαι. Εσύ νομίζω ότι αναφέρεσαι σε άλλες καταστάσεις. Καταπίεσης και βίας με τη γενικότερη έννοια και σε πολλά κιλά. Για 5 κιλάκια δε νομίζω όσα λες να ισχύουν, οπότε αυτά είναι αιτία κι όχι συνέπεια. Το θέμα είναι αν αυτά, γιατί συνήθως στις σχέσεις τέτοιο "άφημα" γίνεται, είναι τόσο σημαντικά όσο πολλές φορές γίνονται στο μυαλό μας. Τα 5 κιλά (αγύμναστα :( ) στο μυαλό γίνονται 30! Είναι τόσο σπουδαίο θέμα και γιατί διογκώνεται στη σκέψη πολλών?

Ο τρόπος που εκφράζει κάποιος το θυμό του(αν δηλαδή τον εξωτερικεύει ή τον στρέφει στον εαυτό του)
είναι ανάλογος την προσωπικότητας του,που διαμορφώνεται από πολύ μικρή ηλικία...
Δεν είναι κάτι που αλλάζει εύκολα από τη στιγμή που για χρόνια έτσι έχεις μάθει να συμπεριφέρεσαι...
Αν εξωτερικεύεις το θυμό σου μπορεί να βλάπτεις άλλους,που πιθανόν να μη φταίνε
και ίσως και σε βαθμό που να τους δημιουργείς σοβαρά προβλήματα,οπότε τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο...
Αν πάλι τον στρέφεις στον εαυτό σου,όπως είπες,τιμωρείσαι πολλαπλά και φορές ανελέητα...
Δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο...Μακάρι να μη νιώθαμε θυμό...Τι να πω...
Τώρα ως προς τα κιλά,έχεις δίκιο:αναφερόμουν σε πολλά περισσότερα των 5,
γιατί ποτέ δε θα φανταζόμουν ότι μόνο τόσα είναι ικανά να κλονίσουν τα θεμέλια μιας σχέσης!
Μου φέρνεις στο νου μοντέλα,χορεύτριες,άτομα που κάνουν πρωταθλητισμό
και είναι συνέχεια με μια ζυγαριά,γιατί όμως απ'αυτή εξαρτάται η επίτευξη του στόχου τους!
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς τα 5 αγύμναστα κιλά γίνονται 30 στο μυαλό του άλλου...
Επειδή πάντως επιμένεις στο θέμα,αν δεν το συγκεκριμενοποιήσεις κάπως,
θα είναι ατέρμονες κι ατελέσφορες οι θεωρητικές ανταλλαγές απόψεων ανάμεσα μας.
Για το λόγο αυτό θα σου πρότεινα να πεις αυτό που σε απασχολεί έξω από τα δόντια
(ωχ!κάτι σε παρατράγουδο μου θυμίζει αυτό! :P )
Θα ταλαιπωρηθούμε όλοι λιγότερο έτσι κι ίσως καταστεί πιο εφικτό να βρεις τις απαντήσεις που ζητάς...

Quote:

---

Originally posted by stargazer
Μάλλον δε διαβάζεις σωστά. Για πιο πριν μιλούσα.

Αρκετές φορές στις σχέσεις βάζουμε κιλά επειδή περνάμε καλά, είμαστε χαλαροί και δε μας νοιάζει να μαστε και τέλειοι για να βρούμε κάτι νέο. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άλλος/άλλη δεν είναι κάτι δεδομένο και πρέπει να προσπαθούμε ν' αρέσουμε. Από τη στιγμή που παρατάς τον εαυτό σου η ανεμελιά που λέγαμε γίνεται γκρίνια. Κι αυτό είναι έντονο σε μακροχρόνιες σχέσεις και φαντάζομαι στο γάμο, όπου πολλές φορές ο κόσμος αφήνεται γιατί έχει δέσει το γάιδαρο. Κι έχει την χαζή νοοτροπία ότι αφού υπάρχει αγάπη και μεγαλείο ψυχής ας γίνουμε χάλια, πάλι θα μας αγαπάνε. Έτσι όμως έμπρακτα δείχνουμε ότι δε νοιαζόμαστε και τόσο πολύ για τον άλλο γιατί αφήνουμε ένα κενό στα θέλω του.

Λέω κάτι τόσο τραβηγμένο δηλαδή? Αυτή δεν είναι και η κύρια αιτία που τα ζευγάρια έχουν προβλήματα στο γάμο?

---

Για να ξεκαθαρίζουμε με τις ΑΗΔΙΕΣ :)

1] ΔΕΝ υπάρχει θέμα βαρεμάρας όταν σε μια σχέση αφήνει κάποιος τον εαυτό του.
ʼλλα είναι τα προβλήματα.
Κενά , αδιέξοδα, ανασφάλειες που δημιουργεί ο άλλος.
Υπάρχει σοβαρό θέμα περιπλοκών που μας δημιουργεί ο άξονας στον οποίο κινούμαστε εξ αιτίας της σχέσης μας.
Με ένα λόγο και πολύ χονδρικά , τον άλλον τον σιχαινόμαστε τόσο που αυτό μας κάνει εξαρτημένους με την πάρτη του.
Ο άνθρωπος και τα σκατά είναι αλληλένδετα πράγματα.
τα μικρά παιδιά τρώνε μύξες, λάσπες, ασβέστες, άχυρα..

2] Κανείς εδώ μέσα δεν είναι περήφανος για το σώμα του.
Μπορεί να είναι περήφανος για την προσπάθειά του να χάσει κιλά και να το σφίξει και να το γυμνάσει, αλλά για το σώμα του δεν είναι ΠΟΤΕ.
Ακόμα και αν φτάσει σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα η ανασφάλεια και ο φόβος θα τον κατατρέχουν.

3] Κανείς ποτέ , όταν αναπτύσσει μια ψυχαναγκαστική σχέση με το φαγητό είτε τρώει παθιασμένα είτε αρνείται να φάει, δεν το κάνει επειδή γουστάρει να βλέπει τον εαυτό του παραμορφωμένο.
Αντιθέτως, το να βλέπει τον εαυτό του παραμορφωμένο του δημιουργεί ένα φαύλο ψυχισμό που τον ρίχνει όλο και βαθύτερα μέσα στο πρόβλημα.

4] Κανείς ποτέ δεν θεωρεί οτι υπάρχει η περίπτωση να είναι ο universal γκόμενος-γκόμενα που τα υπόλοιπα δις στον πλανήτη θα τον θελήσουν διακαώς και ερωτικά χωρίς καμμιά εξαίρεση.
Έχει όμως ανάγκη αγάπης.

5] Κανείς ποτέ δεν κάνει κακό στον εαυτό του επειδή θεωρεί δεδομένο τον άλλον.
Κάνει κακό στον εαυτό του όταν έχει παγιδευτεί με κάποιον άλλον σε καταστάσεις που ΣΙΧΑΙΝΕΤΑΙ και απορρίπτει κατά βάθος.

Θα ήθελα να συνεχίσω εκτός και αν το κάνουν άλλοι - κάτι που θα μου άρεσε -
Προς το παρόν θα κλείσω βιαστικά γιατί ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό μου.
Και δεν θα μου κόψει την όρεξη κανένα ψυχικό βαμπίρ γιατί , να μήν ξεχνιόμαστε, κάνω δίαιτα και πρέπει να τρώω καλά ,χωρίς άγχος, χωρίς αρνητισμό.
ΥΓ: και χάθηκαν και κάτι πόντοι και πολύ με ανέβασε αυτό :p

Επανάληψη Μήτηρ Μαθήσεως...

Quote:

---

Originally posted by stargazer
Θα μπορούσαν όλα όσα λες να φταίνε, αλλά είναι ακραίες περιπτώσεις μάλλον. Και πάλι όμως, όταν έχεις πρόβλημα με κάποιον δε καταστρέφεις τον εαυτό σου! Αυτό το αυτοκαταστοφικό που έχουν κάποιοι άνθρωποι ποτέ δε το κατάλαβα. Σε πειράζει κάτι? Σπάστα, βρίσε, φύγε αλλά μην χαλάς τον εαυτό σου, μην τιμωρείσαι 2η φορά.

Βέβαια το πήγες μακριά. Εγώ έλεγα για κιλάκια. Δηλ. 5-6 κιλά και να μη γυμνάζεσαι. Εσύ νομίζω ότι αναφέρεσαι σε άλλες καταστάσεις. Καταπίεσης και βίας με τη γενικότερη έννοια και σε πολλά κιλά. Για 5 κιλάκια δε νομίζω όσα λες να ισχύουν, οπότε αυτά είναι αιτία κι όχι συνέπεια. Το θέμα είναι αν αυτά, γιατί συνήθως στις σχέσεις τέτοιο "άφημα" γίνεται, είναι τόσο σημαντικά όσο πολλές φορές γίνονται στο μυαλό μας. Τα 5 κιλά (αγύμναστα :( ) στο μυαλό γίνονται 30! Είναι τόσο σπουδαίο θέμα και γιατί διογκώνεται στη σκέψη πολλών?

---

Σε πληροφορω οτι εμενα τα 5-6-10 κιλακια με οδηγησαν στην ανορεξια για να παρουμε κ το "αντιθετο" παραδειγμα της παχυσαρκιας κ μαλιστα ως συνεπεια μιας σχεσης που ειχε πολυπλευρα προβληματα.Κατεληξα λοιπον να αυτοτιμωρω τον εαυτο μου οχι απο θυμο οπως λες αλλα επειδη νομιζα οτι κατι εκανα, κατι διορθωνα, ενω κατεστρεφα εμενα.Στο κατω κατω αν βρισεις κ σπασεις τι θα καταφερεις?Να διαλυσεις το σπιτι?Σε μενα πιο αποτελεσματικο φαινοταν να διαλυσω τον εαυτο μου γιατι αυτο ειχε αμεση συνεπεια στη συμπεριφορα μου κ αρα στη σχεση μου.Θα συμφωνησω με τους περισσοτερους σε οσα λενε κ ειδικα με τη NADINE η οποια ευλογα αναρωτιεται πως αυτα τα ρημαδοκιλα 5-6 που λες κλονιζουν τη σχεση!Ήμαρτον!!Αν επιθυμεις τοσο πολυ να τα χασει η κοπελα, τουλαχιστον βοηθησε την!Με τη συναινεση της βεβαια!Αφου δεν μπορεις να την αποδεχτεις μ αυτα τα 5-6 τερατωδη κιλα!!

Εγώ πάντως τελευταία αρχίζω να ψιλιάζομαι ότι είναι αντίστροφα τα πράγματα...
Ότι δηλαδή η κοπέλα του είναι εκείνη που έχει εμμονή με τα 5 αγύμναστα παραπάνω δικά του κιλά...

Συμφωνώ στο 5 , διαφωνώ στα κιλά.
Διαφωνώ και στο 5 παραπάνω.
Είναι 5 στάνταρ.
( Να τ' αφήσω? )

Εγώ αρχίζω να υποψιάζομαι πως όσοι έχουν κιλά είναι κομπλεξικοί άνθρωποι που βγάζουν την κακία τους όπου τους βγει. Λυπάμαι για την εικόνα που βλέπω, περίμενα άνθρωποι που ψάχνονται με τον ψυχισμό των άλλων αλλά και του εαυτού τους να μην κάνουν σαν 16χρονα μαμόθρεφτα.

Ποτέ δεν μίλησα για κλονισμό μιας σχέσης αλλά δε βλέπω κάποιος να έχει όρεξη για σοβαρή κουβέντα. Το τι ορίζει κανείς ως σημαντικό είναι σχετικό. Και το θέμα του βάρους σε σχέση με σοβαρές ή ανίατες ασθένειες είναι ασήμαντο. Γιατί εσείς κοροϊδεύετε κάτι που θεωρώ εγώ ουσιαστικό? Είπα ποτέ γιατί δε χάνετε κιλά και τρώτε όλη την ώρα? Την είπα σε κάποιον, έδειξα ασέβεια?

Sorry κιόλας αλλά μάλλον τα κιλά φέρνουν εκτός από αποξένωση και ζήλεια ή κομπλεξισμό. Αλλιώς δεν εξηγείται.

stargazer..........συμφωνώ 100% μαζί σου!!!!!!

Είπες μεγάλες αλήθειες, αλλά είναι πολύ δύσκολο κάποιοι να τις δεχτούν..........

stargazer σίγουρα λες κάποια πράγματα σωστά. Αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι πως ξέρουμε την αλήθεια κι αυτό που μας ενοχλεί πραγματικά είναι το οτι ΕΜΕΙΣ απορρίπτουμε την εξωτερική μας εικόνα!

Δεν είχα ποτέ πρόβλημα παχυσαρκίας.
Τα τελευταία 3 χρόνια που άρχισα να οδεύω σ αυτό το σημείο ήταν τα πιο άρρωστα και απαίσια χρόνια της ζωής μου και όχι επειδή έπαιρνα κιλά αλλά για τους λόγους που έπαιρνα τα κιλά.
Τελικά έμαθα πολλά.
Κάποια από αυτά είναι οτι για πάντα, ακόμα κατακτώντας το παρελθοντικό μου βάρος, θα έχω τη διαταραχή.
Αυτό δεν έχει να κάνει με το στομάχι μου.
Δεν έχει να κάνει με την όρεξή μου.
Επί τρία χρόνια δεν ένιωσα πείνα.
Όχι επειδή έτρωγα.
Αλλά και χωρίς να τρώω δεν ένιωσα πείνα.
Δεν είχα καταλάβει τι έτρωγα.
Αν αναλογιστώ τώρα τί έτρωγα απλώς θα σαστίσω για το πώς τα κατάφερα.

Αυτό που δεν μπορώ να δεχθώ είναι οτι κάποιοι άνθρωποι κάνουν το προσωπικό γενικό.
Ο stargazer - σύμφωνα με όσα λέει τουλάχιστον γιατί δεν έχω κάποιο άλλο στοιχείο, έχει ένα ειδικό πρόβλημα.
Με τη σχέση του.
Η σχέση του είναι τόσο χάλια που οδηγεί την κοπέλλα του στην εγκατάλειψη του εαυτού της.
Αντί λοιπόν να επικεντρωθεί στο πρόβλημα, να το λύσουν μαζί ή να το αφήσουν που να πάρει και να σηκώσει και να αναζητήσουν κάπου αλλού μια άλλη σχέση - ο καθένας ξεχωριστά - έρχεται και μας τα κάνει Bubble κάθε τόσο με μια απαξιωτική συμπεριφορά του από έξω.
Ο τόπος αυτός είναι λάθος τόπος γι αυτόν.
Αν όμως έχει τη διάθεση να λειτουργεί εδώ, τότε θα πρέπει να το κάνει από "μέσα".
Υπάρχουν άνθρωποι που εδώ κάνουν θέμα τα 3 παραπανίσια τους κιλά.
Αυτό, από μόνο του, θα πρέπει να του λέει κάτι.
Οτι ο τόπος αυτός δεν αφορά ανθρώπους αποκλειστικά ή κατ ανάγκην υπέρβαρους- παχύσαρκους- ανορεξικούς - βουλιμικούς κλπ αλλά όσους έχουν κάποια σχετική διαταραχή.
Και θα πρέπει επίσης να καταλάβει οτι αυτό είναι που δηλώνουμε και αναδιπλώνουμε εδώ.
Κανείς δεν θα ισχυριστεί οτι εδώ μπορούμε να βρούμε ιατρική ή και ψυχολογική αγωγή εφόσον η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως έχει από ειδικούς με άμεση επαφή κι όχι από ένα forum.
'Αλλα πράγματα αφορά η συμμετοχή μας εδώ.
Λοιπόν, εμένα προσωπικά και χωρίς να έχω καμμία απολύτως ζηλοτυπία για το οτιδήποτε αυτό που κάνει δεν με αφορά.
Μπορώ όμως να τον πάιρνω στο ψιλό όποτε θελήσω ακριβώς επειδή μου δίνει το δικαίωμα.
Αν η στάση του ήτανε " μου συμβαίνει αυτό, και θέλω να καταλάβω για να βοηθήσω κάποιον που με ενδιαφέρει " τότε όλα θα ήτανε ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικά.

Και συγγνώμη, αλλά εκτός από ένα χ βάρος έχω φτάσει και σε μια χ ηλικία.
Θα μου επιτρέψετε να διακρίνω πολύ εύκολα τα 5 στάνταρτ.

Παρ' όλο που χεις φτάσει σε μια χ ηλικία ακόμα βγάζεις εύκολα συμπεράσματα. Και το κακό είναι ο κομπλεξισμός με τον οποίο το κάνεις.

Είπες ότι η σχέση μου είναι χάλια. Πότε το είπα αυτό? Γιατί πρέπει να με βγάζεις συναισθηματικά δυστυχή επειδή εσύ μπορεί να είσαι σωματικά δυστυχής? Μια χαρά είμαι, μια χαρά περνάω απλά ήθελα να μιλήσω γι' αυτό που με απασχολεί. Όταν κάποιος σε μια σχέση έχει κάτι που τον απασχολεί, σημαίνει ότι έχει μίζερη σχέση?

Sorry που το λέω, αλλά εκεί με πάτε. Δεν έχουν μόνο οι υπέρβαροι καρδιά, δεν αγαπάνε και δεν συμπονάνε μόνο αυτοί. Γιατί διεκδικείτε μονοπώλιο των συναισθημάτων?

όχι, εσύ καλά περνάς.
η κοπελλιά που πήρε τα κιλά περνάει χάλια.
αυτό το καταλαβαίνει ο κάθε ένας ακόμα κι αν είναι χοντρός.
και να σου πω και κατι αλλο φιλε?
όλα είναι εμπειρίες.
το να πιάσεις μια φορά το υπέρβαρον εκεί που είσαι στο φυσιολογικό σωματότυπο μια ζωή είναι εμπειρία ζωής.
και το να ξανακατέβεις, είναι εμπειρία αγάπης για τον εαυτό σου.
είναι αυτογνωσία και αυτεξούσιο.
που καμμιά φορά το χάνεις και αντί να πίνεις ή να παίρνεις καμμιά ντρόγκα κάνεις άλλα.
πηδάς από το παράθυρο, τρως ή δεν τρώς, σηκώνεσαι εξαφανίζεσαι και σε ψάχνει η νικολούλη, χίλια δυο μπορείς να κάνεις τέλος πάντων,
και να σου πω επειδή τα βάζεις με μένα προσωπικά - δικαίως επειδή δεν μασάω τα λόγια μου,[ μόνο κάτι πίτσες με τη μισή επιφάνεις του πλανήτη μάσησα τελευταίως] εγώ, το πόσο άσχημη είμαι μ αυτά τα κιλά ή δεν είμαι μ αυτά τα κιλά μπορώ να το αποδείξω πανεύκολα.
εσύ ????

ΥΓ : δεν εχω αισθήματα χρυσό μου, ποιος το είπε αυτό?
έχω το σίγουρο συνδυασμό της αυτοκαταστροφής όπως και οι περισσότεροι εδώ μέσα : υψηλό ΙQ και τρομακτική ευαισθησία.
για να ξέρεις.
που δεν θα μάθεις ποτέ.
αυτά.

Γιατί να περνάει χάλια δηλαδή? Επειδή είχε βάλει 4-5 κιλά σε 6 μήνες? Αν καλοπερνάς, βγαίνεις για φαϊ κλπ τότε δεν είναι τόσο δύσκολο να τα πάρεις κι επιμένω : αν δε πέρναγε καλά θα μουν εγώ καλά? Απλά κάποιοι άνθρωποι από τη φύση τους δεν τους αρέσει η γυμναστική κι έχουν μια έφεση στα κιλάκια από μικρή ηλικία, μη κολλάς στο "κακοπερνάει".

Τι να αποδείξω??? Το ότι είμαι κακάσχημος και πανύβλαξ?

όχι καλέ, το ότι είσαι πανύβλαξ το αφήνεις στο πέρασμά σου.
το ότι είσαι καλά πάλι ...εσύ το λες. για ρώτα και μας...
το κακάσχημος δεν με νοιάζει επειδή σου ρίχνω κάτι χρονάκια και δεν έχω παράξενες τάσεις όπως η σαραντάρα κι ο πρωτάρης κλπ.
αλλά αυτή η μικροτ.............. η [ παιξτε κρεμάλα , που θα πάει θα το βρείτε] που διαχέεται δεν ξέρω, μου σπάει τα νεύρα.
μπορεί το μικρο ... να πάει στο μικρόψυχος..
ποιος ξέρει?

:o

Δε μπορώ να αποδείξω τίποτα, ούτε κι έχω ανάγκη.

Και πάλι δε καταλαβαίνω γιατί γίνεται η επίθεση, ειλικρινά όμως. Το μόνο που είπα ήταν αλήθειες και κάποια πιο προσωπικά πράγματα για μια δεύτερη άποψη. Το μόνο που βλέπω είναι χλευασμός κι ειρωνεία. Καταλαβαίνω ότι προβλήματα εμφάνισης μπορεί να δημιουργούν αντικοινωνικές συμπεριφορές και διάθεση υποβάθμισης του άλλου (βλ. κόμπλεξ κατωτερότητας), λόγω κοινωνικής απόρριψης. Αλλά τα βέλη δε πρέπει να στρέφονται παντού κι ειδικά σε κάποιον που δεν υποτιμά τον άλλον.

άντε πάλιιιιιι

άλλος και τούτος !!

τέλος πάντων, επειδή μικρόψυχη εγώ, δεν είμαι, κάπου εδώ έχει θέμα για την Επεισοδιακή Υπερφαγία ή Binge Eating Disorder, από όσο κατάλαβα η κοπελλια σου είναι σ αυτή την κατηγορία, άντε να διαβάσεις.
και από τη μια "τι ειναι 5 κιλάκια παραπάνω μέσα σε 6 μήνες από καλοπέραση " και από την άλλη έχεις "προσωπικό πρόβλημα"
δεν έχεις πρόβλημα με την κοπέλλα σου, με σένα το έχεις και θέλεις να το μεταφέρεις και σε εμάς.

και ντε και καλά να είμαι αντικοινωνική κι ένα τέρας.
μπα σε καλό σου
πάλι συγχίστηκα κι έχω και μια ηλικία, ανήκω σε ομάδα υψηλού κινδύνου για εγκεφαλικό .

Τα εγκεφαλικά είναι σπάνια, καρδιά :)

Είναι σημαντικό πρόβλημα για μένα αλλά όχι δεν έχει σχέση με καταπίεση, υποβάθμιση προσωπικότητας, μιζέρια κλπ. Είπα το αυτονόητο, ότι μπορεί να συμβεί εύκολα χωρίς να έχει κάποια αιτία αλλά γίνεται ενοχλητικό.

Το ξέρω το τσιμπολόγημα που λες. Και την λιγούρα του να μη μπορείς ν' αντισταθείς. Βέβαια δε περίμενα ένα ξερό "αυτό είναι, διάβασε" αλλά από το τίποτα...

Σορρυ που επεμβαίνω αλλά τα εγκεφαλικά επεισόδια stargazer μπορεί να έχουν και αγγειακή αιτιολογία...άρα ανήκουν στην ίδια ομάδα με τα καρδιακά....και λάθος,δεν είναι καθόλου σπάνια,οι ηλικίες που πλήττονται είναι ολοένα και μικρότερες (πχ ένα δεκάχρονο παιδί στη Γαλλία εισήχθη σε νοσοκομείο με συμπτώματα ισχαιμικού εμφράκτου σε βασική αρτηρία εγκεφάλου πριν από χρόνια)...

Οκ, έτσι το πα όχι για υπονοούμενο.

Όχι δεν το ανέφερα επειδή το εξέλαβα σαν υπονοούμενο

Βρε ζαλίστηκα! Κουράστηκα! stargazer κατάλαβε επιτέλους πως οι περισσότεροι εδω μέσα είμαστε ψυχικά άρρωστοι. Κουρασμένοι άνθρωποι. Ακραίες καταστάσεις. Πες το όπως θες. Αν νομίζεις πως ή στάση που κρατάς μας βοηθάει κάνεις μεγάλο λάθος. Είμαστε εδω για να δίνει κουράγιο ο ένας στον άλλο. Για να μιλάμε με κάποιον που καταλαβαίνει πως νιώθουμε. Εγω προσωπικά αδυνατώ να καταλάβω το πραγματικό σου πρόβλημα. Εντάξει οκ μετραει η εμφάνιση μπλα μπλα συμφωνώ με κάποιο πράγματα που έχεις πει αλλά δεν ξέρω που θες να καταλήξεις. Τι θες να μας προσφέρεις; Τι θες να σου προσφέρουμε;

Ρε κάθεστε και ασχολείστε με τον καθέναν...Stargazer είπαμε έχεις μια άποψη γιατί όλοι έχουν...είναι σαν την κ.......δα.Καλή όρεξη.

Όταν γράφουν τέτοια ανθρωπάκια όπως ο παραπάνω τι να γράψω? Πως να πω τι βοήθεια θα θελα, τι συμβουλές?

Μιλάω στον εαυτό μου αλλά δεν είμαι τρελός...Απλά είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσω μια διαφωνία...


Συγχωρείσαι λόγω νεαρού ηλικίας...