Printable View
Στα 29 μου είχα civ τρίτου βαθμού .......όλα πήγαν μια χαρα ...και παιδί έκανα και είμαι 40 τώρα και είμαι μια χαρά......Ασε δε που η επιστήμη ξέρει περισσότερα τωρα από ότι 11 χρόνια πριν. Πολλές γυναίκες το παθαίνουν και το ξεπερνάνε μια χαρά γιατί όχι και εσυ???????
KATARINA, ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ?
ΕΣΥ ΤΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΕΙΧΕΣ ΚΑΝΕΙ? ΛΕΙΖΕΡ Η ΚΩΝΟΕΙΔΗ ΕΚΤΟΜΗ? ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΠ ΣΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΑΡΑ ΤΕΛΕΙΩΣ??
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ: Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ ΕΙΧΕ hPV ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ?
kouragio chrpap kai ipomonh....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ maria! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΩ ΜΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΠΑΡΙΣΤΑΝΩ ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΕΣΤ, ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ \"ΞΕΓΕΛΑΣΩ\" ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ...
ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΕΡΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΕΡΑΜΙΔΑ ΠΑΛΙ...ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΚΑΝΑ Ο,ΤΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ...ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟΥΛ. ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΠΑΩ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ..
ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ \"ΒΓΑΛΟΥΝ\" ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΝ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ ΜΑΣ, ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΜΕΙΣ ΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ..
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΟΛΩΝ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΑΤΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΟΥ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ..
ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΑΝ ΟΙ \"ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΣ\" ΘΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ...
Κωνοειδή έκανα και μάλιστα αφαίρεσαν μεγάλο κομμάτι και περίμενα την βιοψία για το αν έφτανε το κομμάτι ή θα τα έβγαζα όλα. Τελικά όλα πήγαν καλό και σε 3 μήνες ήμουν έγκυος , έκανα περίδεση για να μην χάσω το μωρό και γέννησα με καισαρική. Ο μικρός είναι 10 τώρα και εγώ είμαι μια χαρά...
Και η αδερφή του μικρού μου έκανε επέμβαση με lazier (είναι αδερφή από πρώτο γάμο του μπαμπά τους ) και είναι μια χαρά τώρα (είναι 28 χρονών). Γενικά όποια έχω ακούσει μια χαρά κατάληξη είχαν. Μήπως τρομάζεις παραπάνω από ότι χρειάζεται????
ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ katarina. ΦΟΒΙΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ, ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΑΓΧΟΣ..
ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΑΡΩ ΛΙΓΟ ΘΑΡΡΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ..
ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ, ΑΠΛΟ ΛΕΙΖΕΡ, ΟΠΩΣ Η ΚΡΥΟΠΗΞΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ (ΕΞΑΧΝΩΣΗ)..
ΕΝΩ ΞΕΡΩ ΠΩΣ Η ΕΚΤΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ (ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ), ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΠΑΡΚΕΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΘΕΡΑΠΕΙΑ..
ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΕΠΑΝΑΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ (ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΕ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ?).. ΓΙΑΤΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕ, ΓΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ.. ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ..
Εμένα ο γιατρός δεν μου είπε τίποτα για να προσέχω κτλ. παντρεμένη ήμουν τότε και δεν ανέφερε κάτι όσο για παιδί σου λέω με τον αέρα έμεινα έγκυος στο 3 μηνο. και όλα πήγαν μια χαρά.
Εγώ το αντιμετώπισα σχετικά χαλαρά κάτι σαν χαλασμένο δόντι , το έβγαλα και τελείωσε. Σου λέω 11 χρόνια πέρασαν από τότε και πρόβλημα κανένα . Ίσως ο γιατρό σου είναι πιο ήσυχος για το όλο ζήτημα και για αυτό δεν βρίσκει λόγο να απαντά. Από την άλλη ποιος γιατρός σου δίνει εγγύηση?? κανένας.
ΔΕ ΖΗΤΑΩ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ, Η ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑΣ ΑΣΤΕΙΕΥΕΤΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΜΕΝΗ..ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΜΜΟΝΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ..
ΑΠΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΙΟ (ΟΙ ΕΠΑΦΕΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ 2 ΧΡΟΝΙΑ) ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΞΑΝΑΚΟΛΛΑΩ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ.. ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΦΟΒΙΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.. ΚΑΝΩ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΦΟΒΑΜΑΙ, ΚΑΙ ΜΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΙΔΕΕΣ... ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΑΥΤΟ..
για σας παιδια..επσαχνα καιρο ν βρο ενα τετιο φορουμ,και ειμε χαρουμενος που το βρεικα..τεσπα διαβασα τα προβλιματα σας και καταλαβα πος δεν ειμε ο μονος που τα περναει...γιατι ειχα αυτην την εντιποση...εγο πασχο απο κρισεις πανικου και διαφορες φοβιεσ.... τορα αν τις κρισεις τισ δημιουργουν οι φοβιες μου η αν οι φοβιες δημιουργουν τις κρισεις μου δεν μπορο να το καταλαβο..φοβαμε πος κατα τη διαρκεια της κρισεις πανικου πος θα παθο κατι κακο και ισος και πεθανο..πραγμα που η πσιχολογος μου το απεκλισε λεγοντας μου οτι εινε κατι πσιχοσοματικο..και οχι σοματικο προβλιμα..και οτι αν σκεφτομε ετσι εκεινες τις στιγμες το μονο που καταφερνο εινε ν αγχονομε περισοτερο και η κρισης ν γινοντε πιο δυνατες..κανς μια αγογι μ χαπια τα xanax περνο ενα την ημεραα..εχο δει τ τελευτεο καιρο πος εχουν καπος εξασθενιση οι κρισησ μ..αλα αυτο δεν μ κανει ν μιν φοβαμε πωσ θα τισ κσαναπαθω...εδω και 9 μινεσ εχω και μια σχεσι με μια κοπελα και τ παμε πολυ τελεια..εχω αρχισει ομως ν πιστευω πωσ καπια στιγμη θα με βαρεθει με το προβλιμα που εχω..αφου με τη φοβια που εχω αποφευγω τακσιδια,πολα μαγαζια και πολες περιοχες:(:(βρισκομε σε πολυ ασχιμη φαση..και προσπαθω να μιν το δειχνω..καπια στιγμη κσερω πωσ τηα φιγει αλα ποτεεε..δεν τ αντεχω αλο..ευχαριστω που μ ακουσατεεε..ευχομε ολοι ν γινουμε καλα και καλυτερα απο πριν γρηγορααα...φιλια παιδιαα...
Καλώς ήρθες cenik,
Τι νόμιζες
ότι είσαι ο μόνος με ζητήματα????
CHRPAP...
Οι άντρες νοσούν για λίγο ίσα ίσα για να κολλήσουν εμάς τις ταλαίπωρες. χι χι χι..........Δεν θα έχεις πρόβλημα.....αν είναι θα σε ενημερώσει ο γιατρός σου , αφού δεν σου λέει μάλλον όλα πάνε καλά..............
Χ α λ α ρ ω σ ε ...............................................
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝ ΟΤΙ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ, ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ, ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΟΦΕΙΛΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ..
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ..
ΔΕ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΔΙΖΩ ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ..ΘΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ..
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΙΣΩΣ ΥΠΕΡΒΑΛΛΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΥΥΥ ΒΑΡΙΑ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΦΕΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΩ ΤΟ ΑΓΧΟΣ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΩ..
ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΤΕΛΜΑ..ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΩΡΑ, ΕΝΩ Η ΜΕΡΑ ΕΙΧΕ ΚΥΛΗΣΕΙ ΚΑΛΑ, ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΝΥΧΤΑ..ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ..
CHRPAP, τι πάει να πει ο γιατρός σου δεν ξέρει ότι έχεις μόνιμη σχέση;; Πώς να σε καθοδηγήσει αν ΕΣΥ δεν του το πεις και δεν τον ρωτήσεις; Είτε κατά τη γνώμη σου οφείλει να σε ρωτήσει είτε όχι, ΕΣΥ είσαι αυτή που χρειάζεται να πληροφορηθεί. Θα πιάσεις λοιπόν τον γιατρό σου και πολύ απλά θα του πεις \'γιατρέ έχω μόνιμη σχέση 3 χρόνια τώρα και αναρωτιέμαι τι να κάνω από εδώ και πέρα, πρέπει να χρησιμοποιούμε προφυλακτικό ή όχι; Τι κάνουμε όταν θελήσουμε να αποκτήσουμε παιδί;\'.
Ρώτα τον συγκεκριμένα πράγματα, μην περιμένεις να πάρει την πρωτοβουλία να το παίξει εξομολόγος ή να προσπαθήσει να καλύψει όλα τα ενδεχόμενα. Τα δεδομένα εσύ θα του τα δώσεις. Δεν λέω, υπάρχουν γιατροί που παρά τις επίμονες και συγκεκριμένες ερωτήσεις αφήνουν τον πελάτη ακάλυπτο. Αν νιώσεις έτσι, δοκίμασε κάποιον άλλο. Αλλά εσύ καλή μου δεν έχεις καν δοκιμάσει να ρωτήσεις ευθέως αυτόν που έχεις!...
ΑΠΛΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ (ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΤΗΣ, ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΚΟΛΟΥΘΕΙ ΧΡΟΝΙΑ) ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΝΙΩΘΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΒΟΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ..
ΕΧΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΓΩΝΙΑ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩ ΟΤΙ ΣΕ 2 ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΕΣΤ, ΕΙΜΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΧΟΣ..
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΝΑ ΕΙΧΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!!
ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ ΛΙΓΟ, ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΥΡΑΝΝΑΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.. ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΜΟΥ..
Κάνε λοιπόν ένα τηλέφωνο στο γιατρό και ρώτησέ τον. Ή κλείσε ένα ραντεβού και πήγαινε μόνη ή ακόμα καλύτερα μαζί με το αγόρι σου. Αχχ, μα βρε CHRPAP γιατί πηγαίνεις στο γιατρό μαζί με τη μητέρα σου;; Και είναι δυνατόν να συμφωνείς να είναι μαζί σου μέσα την ώρα της εξέτασης;;
Μην νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω τα όσα έχεις γράψει κι εγώ μοναχοπαίδι είμαι. Κι εγώ χρησιμοποίησα πρώτη φορά τον γιατρό της μητέρας μου, αλλά απαίτησα να είμαι μόνη μαζί του και βέβαια εκείνος συμφώνησε, έπειτα υπάρχει ξέρεις και το ιατρικό απόρρητο. Η μητέρα μου αγχώθηκε, τσακωθήκαμε αλλά εγώ ρώτησα όλα όσα ήθελα. Κι από την επόμενη φορά έκλεινα ραντεβού μόνη, στην πορεία δε βρήκα το γιατρό που θεωρούσα εγώ ότι μου ταίριαζε.
Κάνε κινήσεις για να γίνεις πιο ανεξάρτητη και διεκδίκησε το δικαίωμά σου στην προσωπική ζωή.
Όσο για την πάθηση και τον ιό, να είσαι σίγουρη ότι θα αντιμετωπιστεί.
CHRPAP, είσαι πλέον αρκετά μεγάλη για να μας μόνη σου ή με το αγόρι σου. Και οπωσδήποτε να ενημερώσεις το γιατρό σου για τη σχέση σου ώστε να σε συμβουλέψει για μέτρα προφύλαξης κατά την περίοδο αυτή της θεραπείας των κονδυλωμάτων.
Επίσης να σε ενημερώσω ότι υπάρχει και το εμβόλιο για τον ιό αυτό που το δημόσιο το χορηγεί δωρεάν. Μπορεί να προσβλήθηκες από ένα συγκεκριμένο στέλεχος του ιού αλλά θα σε προστατέψει από τα υπόλοιπα στελέχη. Ρώτα το γιατρό σου αν ενδείκνυται.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΗΡΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠ ΤΕΣΤ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ!!
ΕΝΙΩΣΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ..ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΠΟΣΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΝΕΟ..
ΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΒΕΒΑΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΦΟΒΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΣΕ 3 ΜΗΝΕΣ ΠΑΛΙ, ΜΗΠΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΕΡΑΣΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ (ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΛΕΙΖΕΡ) ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΞΑΝΑΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ...
Η ΜΗΠΩΣ ΕΧΩ ΟΝΤΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΣΤ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΤΟΠΙΣΕ..
ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΑΛΑΧΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΚΑΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑ..
ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΛΕΓΞΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΧΑΝΩ ΤΑ ΛΟΓΙΚΑ ΜΟΥ..ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ..
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΜΟΥ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΣΜΟ ΜΟΥ..ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ, ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ Η ΣΧΕΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ), Κ.Α.
ΝΙΩΘΩ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΟΤΙ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΟΤΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΗΡΕΜΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΠΙΤΙ..
ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΘΕΤΙΚΑ (ΝΑ ΖΟΡΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ \"ΑΦΗΝΟΥΝ\'???
Καλή μου...καταρχήν συγχαρητήρια για τα καλά νέα....
Ο πανικός σου δείχνει πως τελικά το θέμα δεν ήταν η υγεια σου, αλλά ταλαιπωρείσαι από φοβίες γενικότερα. Μήπως να πήγαινες σε έναν ειδικό να το συζητησεις?
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Καλή μου...καταρχήν συγχαρητήρια για τα καλά νέα....
Ο πανικός σου δείχνει πως τελικά το θέμα δεν ήταν η υγεια σου, αλλά ταλαιπωρείσαι από φοβίες γενικότερα. Μήπως να πήγαινες σε έναν ειδικό να το συζητησεις?
θεοφανία, είσαι ψυχολόγος ? πού το κατάλαβες βρε παιδί μου ?
υποκλίνομαι ........
κι έχω πάντα τα χέρια σταυρωτά!!!
Πρόσεξε μόνο μη σε πιάσει καμιά μέση γιατί είσαι και μεγάλη γυναίκα....Κατα τα άλλα, είχα καιρό να δω τη σκιά μου, αλλά απ ότι φαίνεται.....μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ........
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ?
ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ?
Εγώ στο είπα γιατί βλέπω πως και τώρα που έμαθες πως είσαι καλά, πάλι έχεις φοβίες και πανικό.
Το να μη θέλει η μαμά σου τον φίλο σου, είναι το πλέον σύνηθες. Το έχουμε περάσει λίγο-πολύ όλες, αλλά δεν πέσαμε να πεθάνουμε. Επειδή έχω διαβάσει την ιστορία σου , ξέρω πως έχεις περάσει δύσκολα τους τελευταίους μήνες και πιστευω ότι όλα αυτά σου έχουν σπάσει τα νεύρα....από κει και πέρα εσύ αποφασίζεις για τον εαυτό σου.....
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΕΧΟΥΝ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΦΕΤΟΣ..
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΧΑΡΗΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΕΣ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΕΣ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΤΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ, ΝΑ ΒΓΩ, ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ.. ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΕΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
ΛΕΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ..ΟΛΗ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.. ΝΙΩΘΩ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΑΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ Η ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ..
ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Η ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΑΛΙΟΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ..ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟΝ ΑΓΑΠΩ??? ΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ?ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!ΕΙΧΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ?
Καλή μου......πες στη μαμά σου πως οι πραγματικοί γονείς είναι ευτυχισμένοι μέσα από την ευτυχία των παιδιών τους, α΄κόμη και αν αυτή προέρχεται από ανθρώπους που εκείνοι κρίνουν ως ακατάλληλους.
Αν σε αγαπούν πραγματικά, (κολπάκι είναι, εννοείται πως σε αγαπούν), πρέπει να θέλουν και να σε βλέπουν καλά, εκτός και αν δεν εμπιστεύονται τόσο την κρίση σου, που πάλι πρέπει να το συζητήσεις μαζί τους.
Αφού σε επηρεάζει τοσο πολύ, πρέπει να το λύσεις.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ..
ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟ..ΚΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΟΣ ΦΤΑΙΕΙ..
ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΟΧΙ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΚΟ,ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, ΑΠΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΣΕ ΧΩΡΙΣΜΟ..ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΑΛΙ ΜΟΥ ΓΚΡΙΝΙΑΖΑΝ..
ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ 3 ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΙΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ..ΚΥΡΙΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ..
ΤΩΡΑ ΜΕ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΩ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΩ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΤΡΙΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ..ΘΕΩΡΕΙ ΔΗΛ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΑΞΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΜΕΝΑ, ΕΓΩ ΘΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΝ \"ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ\"...
ΕΓΩ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΩ ΑΠΟ ΤΩΡΑ, ΕΙΜΑΙ ΜΟΛΙΣ 24 ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ 25, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΠΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ..ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ \"ΑΠΑΙΤΗΣΩ\" ΝΑ ΜΕ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΕΙ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΩ) ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΕΣΤΑΡΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ..
ΟΥΤΕ ΕΝΑ 3ΗΜΕΡΟ ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΠΑΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΕΔΩ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΠΗΓΑΜΕ ΑΥΘΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΛΕΜΟΣ..
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΩ???Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΩ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ, Η ΑΛΛΩΤΕ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΟΠΑΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ..ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΠΑΡΩ ΣΩΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ..
Σίγουρα το να κάνεις μια τοσο σοβαρή κίνηση σε αυτή την ηλικία, εγώ τουλάχιστον, το βλέπω αυτοκτονία. Απ την άλλη εισαι αρκετά μεγάλη για να μπορείς να φύγεις τριήμερο με τον φίλο σου. Πες στη μητέρα σου, πως το μόνο που θα καταφέρει με αυτό είναι να σε σπρώξει σε ένα γάμο, μόνο και μόνο για να νιώσεις ελεύθερη.
Θα της άρεσε κάτι τέτοιο?
Αφού δε τον εγκρίνει, γιατί δεν σε αφήνει να ανάκαλύψεις μόνη σου τα λάθη σου?
ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ..ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΘΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΩ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ, ΑΦΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΧΩ ΑΛΛΟΝ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΟΥ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ..
ΧΘΕΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΝΕΙΡΑ, ΤΗΣ ΣΤΕΡΩ ΤΗ ΧΑΡΑ...
Οι μαμάδες είναι γεμάτες τέτοια άγχη. Και δυστυχώς συχνά χειρίζονται τέτοια θέματα με εντελώς λάθος τρόπο. Δεν αμφιβάλλω ότι θέλει το καλύτερο για σένα αλλά δεν μπορεί να αποφασίζει για λογαριασμό σου.
\'Ομως κι εσύ της δίνεις πολλά περιθώρια για ανάμιξη στην προσωπική σου ζωή. Σταμάτα τις συζητήσεις και απλά κάνε αυτό που θέλεις. Για να μπορείς να κάνεις όμως αυτό που θέλεις χρειάζεται να έχεις δημιουργήσει από μόνη σου τις προϋποθέσεις. Ας πούμε, ένα τριήμερο έχει κάποια έξοδα. Μπορείς να τα αντιμετωπίσεις μόνη σου ή ζητάς από τη μαμά; Ή θα εξαρτάσαι από το φίλο που δουλεύει;
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να μένεις ανεπηρέαστη, αλλά χρειάζεται προσπάθεια για να κερδίσεις και την ψυχολογική ανεξαρτησία και να αξιολογείς όσα σου λέει η μητέρα σου, αλλά να επιλέγεις αυτό που νομίζεις κατάλληλο για εσένα σε κάθε φάση της ζωής σου.
ΑΧ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΑΛΙ ΦΑΣΑΡΙΑ ΕΙΧΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΩΡΕΣ..
ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ..
25 ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΜΑΙ, ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΩ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ?ΠΟΣΟ ΠΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΩ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΗ?
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΑΩ,ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΗΔΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ..ΤΙ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ? ΠΟΣΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΝΑ ΔΕΙΞΩ?ΝΑ ΓΙΝΩ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΓΩ Ο ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ?
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ, ΠΟΝΑΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ..ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ..
Quote:
Originally posted by CHRPAP
ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΩ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ?
μεχρι να φυγεις απο το σπιτι σου και να γινεις ανεξαρτητη.
Η αν πεθανουν οι γονεις σου νωριτερα.
Δεν θα στο ελεγα αλλα ρωτησεις οποτε.....
Επισης δεν παιζει ρολο η ηλικια σου.
Μπορεις να πας και 40 και να γινεται η ιδια συζητηση.
Εφοσον σε ενοχλει τοσο αφορητα γιατι δεν σχεδιαζεις να φυγεις απο το σπιτι σου να ζησεις μονη σου???
Δηλαδη αν τωρα εμενες μονη σου, θα σε επαιρνε ο πατερας σου να σε ρωτησει τι ωρα θα γυρισεις σπιτι???
Αν απο την αλλη δεν μπορεις να το κανεις αυτο το καιρο, τοτε κανεις υπομονη μεχρι να μπορεσεις.
Ελπιζω να σε καλυψα.
συμπληρωματικα να πω οτι και απο την θεση που εισαι σημερα μπορεις να βρεις λυση αλλα πιστευω οτι δεν σου κανει.
Πχ λεει ο πατερας σου, που θα βγεις και δεν το μπορω,
εσυ του απαντας, δικο σου προβλημα, λυστο οπως μπορεις και γειααααααααααααα!!!
ΩΡΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ krino ΑΛΛΑ ΠΟΝΑΩ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΩ ΠΟΣΟ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ..
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ, ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΠΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ? ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΩ? ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΞΙΝΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ..ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΒΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ..
ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ ΜΙΑ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ, ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ, ΟΤΑΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ?? Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΤΗΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ..ΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ \"ΘΥΣΙΑΣΩ\" ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΟΝΕΙΡΩΝ..
ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ, ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, Η ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.. ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΩ ΗΔΗ..ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ, ΑΛΛΩΤΕ ΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΤΕ ΜΕ ΦΑΣΑΡΙΕΣ..
ΝΙΩΘΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ, ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΗΡΕΜΩ..
Βασικα οι γονεις (οι περισσοτεροι οχι ολοι) δημιουργουν μια βιομηχανια ενοχων για να μπορεσουν να επιβαλλουν τα θελω τους στα παιδια τους η οπου αλλου τους παιρνει.
Δυστυχως δεν καταλαβαινουν τι προβληματα δημιουργουν, χωρις να θελω να πω οτι το κανουν επιτηδες φυσικα.
Θα πω λοιπον το εξης, οτι δεν γινεται να φτιαξεις ομελετα χωρις να σπασεις αυγα.
Οποτε πρεπει να οπλιστεις με θαρρος και να καταληξεις οτι και εσυ και αυτοι να ειστε ευτυχισμενοι ειναι αδυνατον.
Πρεπει λοιπον καταρχην να επιλεξεις τι απο τα δυο προτιμας.
Εσυ η αυτοι???
Εαν επιλεγεις το πρωτο θα πρεπει να βρεις την χρυση τομη στο κατα ποσο θες και αντεχεις να τους ικανοποιησεις.
Μολις τους κοινοποιησεις την νεα κατασταση, θα δεις οτι εν ευθετω χρονο θα συμβιβαστουν με το νεο καθεστως.
Η γκρινια το πρωτο καιρο θα ειναι αφορητη αλλα με το καιρο θα καταλαγιασει.
Δυστυχως αν δεν εισαι καθετη σε οτι θες να κανεις στην ζωη σου και να απαγορεψεις καθε περιττο σχολιο δεν θα κανεις τιποτα.
Εσυ λες οτι σε κανουν δυστυχισμενη αλλα αυτο αδυνατουν να το καταλαβουν και αυτο θα πρεπει να το χωνεψεις μια και εξω.
Σκεψου οτι εισαι μια νεαρη κοπελα με ονειρα που θελει να πραγματοποιησει.
Σκεψου οτι οσο αργεις, οταν θα περασουν τα χρονια θα λες οτι μου εφαγαν την ζωη.
Ο μονος που θα σου εχει φαει την ζωη ομως θα ειναι η αδρανεια σου και κανεις αλλος.
ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ?ΠΗΡΕ ΤΗΛ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΣΤΡΑΒΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΒΓΑΙΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ? ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΒΓΗΚΑ 3 ΦΟΡΕΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΟΛΟ, ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ, ΕΝΑ ΠΟΤΟ ΝΩΡΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (3 ΩΡΕΣ)... ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΣΙΡΙΞΩ...ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΡΕΧΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ-ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ-ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ, ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΝΙΩΘΟΥΝ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΤΥΨΕΙΣ ΑΝ ΠΑΘΟΥΝ ΚΑΤΙ...
ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ? ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΟΝΗ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΟΥΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ..ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ 25 ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΦΗΒΕΙΑ..
Κοριτσάκι..............Οι ανοχές δημιουργούν τυρράνους................Δεν θυμάμαι ποιος το είπε, αλλά κάτσε και σκέψου το.....................
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΧΩΡΙΣΩ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΒΙΑΙΟΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΑΘΟΥΣ..ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ!!
ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΕΥΩ ΝΑ ΧΑΣΩ ΚΑΘΕ ΙΧΝΟΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ!!
ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙ..
ΑΧ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ, ΕΧΩ ΔΙΑΛΥΘΕΙ..
ΟΛΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΛΑΙΩ, ΚΑΙ ΕΝΩ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ..
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑΝΕ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΑΥΤΗ Η ΠΙΕΣΗ, ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
Εχεις χασει τον εαυτο σου οπως το λες...οι εξωτερικοι παραγοντες οπως γονεις,συγγενεις παιζουν παντα δευτερευοντα ρολο στο τι περνας.
Αν εισαι καλα εσυ τοτε μπορεις να αντεπεξελθεις σε οποιες πιεσεις...αν δεν εισαι καλα τοτε ολα φαινονται βουνο.
Με αυτο θελω να πω οτι αρχη και τελος εισαι εσυ...ασε τους γονεις και συγγενεις στην απεξω...καλο ειναι να επισκεφτεις εναν ειδικο να σε βοηθησει σε αυτες τις δυσκολες στιγμες...και οταν σταθεις στα ποδια σου πρατεις αναλογως.
ΜΑ ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΟΤΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΒΙΩΝΩ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ?? ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ ΚΟΜΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ!! ΟΤΑΝ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ..
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΔΙΚΟΙ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΝ, ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕ ΕΙΔΑΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ..
ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ..ΑΥΤΟΝ Η ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ...ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΟ ΚΟΚΑΛΟ, ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ..
Αν εισαι καλα ψυχολογικα και το προβλημα ειναι οι δικοι σου τοτε η λυση ειναι μονο μια...ανεξαρτητοποιησου...να ι δεν ειναι τοσο ευκολο το ξερω αλλα εισαι 24 χρονων και αργα ή γρηγορα θα γινει αυτο.
Ετσι οπως εχει γινει η κατασταση στην Ελλαδα αυτο ειναι πολυ δυσκολο αλλα αν δεν υπαρχει αλλη λυση...
Και φυσικα το συζητας μαζι τους πρωτα το καθε προβλημα....ωριμα και αποφασισμενα.
Αν δεν εισαι καλα ψυχολογικα...δεν ξερω δεν διαβασα απο την αρχη το νημα αλλα και μονο απο τον τιτλο αναφερεις αγχωτικη καταθλιψη τοτε μην κανεις κανενα βιαστικο βημα. (Δυσκολο να το καταλαβεις αυτο)
Εσυ τι λυσεις δινεις στον εαυτο σου?