Printable View
Τα λυρικά αυτού του τόπικ θα βολτάρουν πλέον στη χάρτινη κούκλα...Έχουμε δουλειές με φούντες εδώ!Πάμεεεεεεεε!Τώρα που γυρίζειιιιιιιιιι!!!!!!!!!!
Να ελευθερώσω λες και τη μαγισσούλα μου να πετά παρέα με το γλάρο με τις λέξεις,πάνω από το καραβάκι σου;Αναμένω οδηγίες προς ναυτιλομένους!Καλημερούδι� �ααα
Αν είσαι έτοιμη να την ελευθερώσεις, ο γλάρος μου θα χαρεί πολύ να πετάνε παρέα! :) Πάμε δυνατά και στριφογυριστά! :)
Ναι,τάχα!Που με έχεις παρατημένη τόσον καιρό!
Χ
Ω
Μ
Α
Τ
Ε
Ρ
Η
!
Μια χαρά τον βλέπω το γλάρο σου που πετάει πάνω από κει που με πέταξες!
ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΑΕΙ!
http://24.media.tumblr.com/tumblr_l0...xi0fo1_400.jpg
...
Πλάκα κάνεις!Εσύ το σχεδίασες αυτό;Τέλειο!Λουλουλένια μου εσύ,καλλιτεχνάρα μου!
Κι η μαγισσούλα μου πετά ενθουσιασμένη,κάνοντας νεύμα αποδοχής!Κοίτα την!
Βέβαια τους δείχνεις να πετούν στην αντίθετη των τικερακίων πλευρά!
Ελπίζω να μη σημαίνει αύξηση βάρους για μας αυτό!Ας πούμε πως κολυμπάμε
κόντρα στο ρεύμα σαν το σολωμό καθότι αντιδραστικά στοιχεία...
είναι ακριβώς η στιγμή που στρίβουν προς την αντίθετη κατεύθυνση! :) πάμε!!!
Σαν πουλί πάνω σε σύρμα (Leonard Cohen)
Σαν πουλί πάνω σε σύρμα,
σαν μεθυσμένος σε μεσονύκτια χορωδία
προσπάθησα με τον τρόπο μου να είμαι ελεύθερος.
Σαν σκουλήκι πιασμένο σε άγκιστρο,
σαν ιππότης από παλαιομοδίτικο βιβλίο
φύλαξα όλες τις κορδέλες μου για σένα.
Αν ήμουν σκληρός,
ελπίζω να το αφήσεις να ξεχαστεί.
Αν δεν ήμουν αληθινός,
ελπίζω να ξέρεις πως δεν ήταν για σένα.
http://www.amyrosegibson.com/wp-cont.../Free-Bird.jpg
"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες''.
Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,
σύ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους
στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές
αυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν.
Τυφλή φωνή, που ψηλαφείς μέσα στη νυχτωμένη μνήμη
βήματα και χειρονομίες. δε θα τολμούσα να πω φιλήματα.
και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας.
...
Γιώργος Σεφέρης, "Ελένη"
---> I'm your man (Leonard Cohen)
If you want a lover
I'll do anything you ask me to
And if you want another kind of love
I'll wear a mask for you
If you want a partner
Take my hand
Or if you want to strike me down in anger
Here I stand
I'm your man
If you want a boxer
I will step into the ring for you
And if you want a doctor
I'll examine every inch of you
If you want a driver
Climb inside
Or if you want to take me for a ride
You know you can
I'm your man
Ah, the moon's too bright
The chain's too tight
The beast won't go to sleep
I've been running through these promises to you
That I made and I could not keep
Ah but a man never got a woman back
Not by begging on his knees
Or I'd crawl to you baby
And I'd fall at your feet
And I'd howl at your beauty
Like a dog in heat
And I'd claw at your heart
And I'd tear at your sheet
I'd say please, please
I'm your man
And if you've got to sleep
A moment on the road
I will steer for you
And if you want to work the street alone
I'll disappear for you
If you want a father for your child
Or only want to walk with me a while
Across the sand
I'm your man
If you want a lover
I'll do anything you ask me to
And if you want another kind of love
I'll wear a mask for you
http://www.leonardcohenfiles.com/wilson.jpg
Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα
Ανοίξτε όλες τις πόρτες!
Σπάστε τα τζάμια στα παράθυρα!
Βγάλτε τους σύρτες από την κλειδωμένη ζωή!
Το κλείσιμο σημαίνει ανοιχτός να είσαι,
χωρίς πόρτες που θυμούνται.
Το σταμάτημα σημαίνει το λευκό της συνέχειας όνομα,
Το τέλος πάντα σημαίνει αυτό το αφηρημένο και εφήμερο κάτι,
που χαίρεται όλες τις ώρες που περνάς μαζί του!
Εγώ θέλω να αναπνέω!
Χωρίστε το βάρος απ? το σώμα μου!
Αλλάξτε την ψυχή με αφηρημένα φτερά δεμένα στο τίποτα!
Όχι φτερά, το τεράστιο μοναδικό φτερό της πτήσης!
Όταν πετάω σημαίνει πετάω.
Και σώμα δεν υπάρχει την ψυχή να σταματήσει στη φυγή της!
Το εγώ είναι η ζεστασιά των ζωντανών πραγμάτων,
ο πυρετός του χυμού των δένδρων, των κυμάτων ο ρυθμός?
Το δίλημμά του είναι ν? αφήσει το Είναι να είναι!
Σύνορα στο τίποτα!
Στο τίποτα διαιρέσεις!
Είναι εγώ!
http://www.piersidegallery.com/artis...b-eternity.jpg
Michael Parkes
Eternity
--->ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ : ΚΟΜΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ
Μικρό παιδί στην πρώτη τάξη
και το θυμάμαι σαν και τώρα
μου είπε η μαμά μου «θα 'σαι εντάξει
κάποτε φτάνει αυτή η ώρα
άσε το χέρι μου και μόνη σου προχώρα
ήρθε η στιγμή κάποιο σπουργίτι να πετάξει».
Καλή αρχή στη Λούλου μου!
Άντε και στα δικά μας,Ελπιλουλού!
--->ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Όρκους και ευχές που έκανες,θυμήσου!
Μέσα στα χέρια σου τα θαύματα παγώνουν...
Τα τρύπια χέρια - Νικηφόρου Βρεττάκου
«Εγώ δε έχω να σου δώσω τίποτα» είπες. «Τίποτα, είναι τρύπια τα χέρια μου»
Ενώ
τον ουρανό που ήταν πάνω μου εσύ μου τον έφερνες.
Κʼ η πολιτεία ήταν όμορφη εκείνο το βράδυ.
Κι όλα είχαν όψη τρυφερή και ήρεμη. Κʼ η βροχή σαν ένα διάφανο έπεφτε φωςʼ αραιή, απαλή,
σα καλωσύνη σε λουλούδια. Βαθιά στην καρδιά μου σιγοψιχάλιζε ένα φως σαν στριμμένο μετάξι.
Μα περπατούσαμε σιγά στο δρόμο, γιατί εσύ, κρατούσες κάτι σαν γρανίτη ή βαρύ φως. Γιατʼ είχες εσύ τα χέρια σου γιομάτα. Τόσο, που
μόλις εσήκωνες το βάρος. Μόλις που μπορούσες να ορίζεις το βήμα σου.
Γιατʼ είχες τα χέρια σου φορτωμένα με πέτρες κομμένες απʼ το
λατομείο του ήλιου.
Άπʼ αύριο
θʼ αρχίζω να χτίζω.
Μεταρσίωση-Νικηφόρου Βρεττάκου
Το πνεύμα μου,
σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα,
λύνεται απόψε στο άπειρο
χωρίς να βρίσκει αναπαμό.
Τις ζώνες γύρω του έσπασε και ανατινάζεται θερμό
το πνεύμα μου
σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα.
Σαν γαλαξίας απέραντος
το σύμπαν σέρνω στο χορό.
Ήλιο τον ήλιο γκρέμισα,
θόλο το θόλο χάλασα,
κι είμαι σαν μιαν απέραντη, πλατιά γαλάζια θάλασσα,
που οι στενοί πάνω μου ουρανοί δε μου σκεπάζουν το νερό.
Όλα τα χρόνια που έλειπα
ξέρεις για σένα γύριζα
έψαχνα να βρω το τριαντάφυλλο
που άλλος κανένας
δεν θα μπορούσε να σου δώσει
τι βουνά τι ερήμους
και τι θάλασσες επέρασα
τι βροχές μου αυλάκωσαν το μέτωπο
τι αρμύρες με παιδέψαν
πότε κανείς δεν θα το μάθει..
'Eστυψα την καρδιά μου
σε άγιο δισκοπότηρο
και μέσα εκεί φύτρωσε
ωραίο τριαντάφυλλο το καθαρό
σαν της Λαμπρής το λυκαυγές
βάλτο στη ζώνη στο στήθος σου
ή στα μαλλιά σου θα σου παγαίνει
όπως πηγαίνει κάθε πρωί
στον κόσμο ο ήλιος θα σου πηγαίνει.
---> Χορός Ωκεανίδων
Χορός Ωκεανίδων (Κώστας Βάρναλης)
Αν ταράζουνε γης, ουρανό και πελάη
και με πάνε μακριά, με τινάζουνε πλάι
των αβύσσων πλουτώνειοι θυμοί
κι αν τον δρόμο μου χάνω σε τόση μαυρίλα,
αντηχάνε βαθιά στης καρδιάς μου τα φύλλα
της οργής οι μεγάλες βροντές.
Δε σε χάνω ποτές.
Στην κορφή του νερού, στον αγέρʼ ανεβαίνω
να κορμί στον αφρό και στην άρμη δεμένο,
να κορμί σαν λαμπάδα χυτό,
σαν τριαντάφυλλο νέο, της αυγής πρώτη γνώρα.
Να κι αστήθι σαν ρόδι σφιχτό,
που μʼ αγάπη και πόνο για σε
το φροντίζω, χρυσέ!
Τα βαριά σου βλέφαρα, Αγνέ, σήκωσέ τα,
τα ρουθούνια, που πάγοι τα κλείουν, άνοιξε τα,
μες στα σπλάχνα σου να μπει φως,
του κορμιού μου το φως, η ευωδιά του συνάμα,
του κορμιού, που λυγάει σαν νερόφιδο, θάμα
κι ένας κόσμος ωραίος, μυστικός
στην ψυχή σου γλυκά να χυθεί,
τη βαριά και παθή.
Πλούσια δώρα σου φέρνω, ό,τι μπόρεσα νάχω
κουβαλήσει μʼ αγάπη στον άξενο βράχο.
Ω! καθώς σε νερά γαληνά
τα ψηλά και σπιθιροβόλα πέφτουν ουράνια,
την αυγή ρουμπίνια και το δείλι γεράνια,
και τα πράσινα γύρα βουνά,
κι ο κατάφορτος ήλιος ορτός
πά στη γή καρφωτός,
σε ψυχή μου και σάρκα, τα δύο πελαγίσια,
οι ομορφάδες της πλάσης, του ονείρου τα ηλύσια
καθρεπτίζονται, σβήουν ως αφρός
και με πιότερο λάμπος ξανά μεταδένουν
μιας στιγμής φαντασίες, που για πάντοτε μένουν,
δέξου τα μου κι ως πρίν αλαφρός
από πάνω σου διώξε τη μοίρα
τη κακιά και τη στείρα.
Τα λουλούδια από χώρες, που ο ήλιος τες πνίγει
σε γαλάζια, χρυσά, κατακόκκινα ρίγη,
των πουλιών τα τραγούδια, που αχούν
σε νερά, σε κλαριά, με φεγγάρι και μʼ ήλιο,
της ζωής τη χαρά, της χαράς το βασίλειο,
όπου πάω και σταθώ μʼ ακολουθούν,
όλο ζέστα, ευφροσύνη και φως
το τραγούδι κι ο ανθός.
Τα χρυσά μου μαλλιά στα νερά τα ξαπλώνω,
τα μαλλιά μου στα χέρια ψηλά τα σηκώνω
δίχως βάρος μετάξι λεπτό,
την πληγή σου αν μπορούσαν να φτάνανε λίγο,
θα δενόμουνα γύρα, ποτές να μη φύγω,
τον καημό της εγώ να βαστώ
κι όταν σκόζουν βοριάδες αγρίμια,
να σου σκέπω τη γύμνια.
Το κοχύλι (Οδυσσέα Ελύτη 1979)
Έπεσα για να κολυμπήσω
κι άφησα την καρδιά μου πίσω
Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μες την άμμο
Πέρασαν όλες οι κοπέλες
με τα μαγιό και τις ομπρέλες
Ύστερα πέρασαν οι φίλοι
κανείς δε βρήκε το κοχύλι
Χρόνους και χρόνους κολυμπάω
που να ν αγάπη για να πάω
Έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο
---》Το κοχύλι - Μαρία Βουμβάκη
---》Το κοχύλι - Αφροδίτη Μάνου - μουσική Μ.Τρανουδάκης
---》Το κοχύλι - Άλκιστη Πρωτοψάλτη σε διασκευή από Μ.Τρανουδάκη
"Δυο ψυχές...
Στην πόλη ναυαγοί
Ο καθένας θα 'χει τα προσωπικά του
Δυο ψυχές...
Κι αν βρισκόμαστε τυχαία κάπου-κάπου
Θα ξεχνάμε πως μας δένει μια πληγή"
---> ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ : ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ