Printable View
οι σκεψεισ μου.σκεφτομουν τα παντα.τι θα κανω,τι θα πω,πωσ ισωσ αντιδρασουν.ενιωθα οτι πνιγομαι.ειχα ταχυκαρδια,ζαλιζομουν,δεν μπορουσα να αναπνευσω.οι σφυγμοι μου ειχαν παρει ανηφορο.ξερει ο συντροφοσ μου για τισ κρισεισ ζουσε με αυτεσ μετα το χωρισμο του,οποτε δεν βγαζω απο το μυαλο μου οτι θελω
μηπως περνάς κρίσεις άγχους.. να το πούμε καλύτερα; σε αγχώνει η σκέψη ότι φτάνει η στιγμή που θα πρέπει να είσαι ξεκάθαρη με την οικογένειά σου, με τους ανθρώπους που νοιάζεσαι κ δεν θες να τους δυσαρεστήσεις; ο πανικός είναι πολύ πιο έντονος κ έχει πολύ χειρότερα συμπτώματα, παλι δεν γνωρίζω τι ακριβώς ένιωσες, αλλά δύσκολα κοντρολάρετε απο τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου.. δεν ειπα βρε καλο μου ότι το βγάζεις απ\'το μυαλό σου, είμαι αντιθετη της αποψης να πω κατι για καποιον που δεν ξερω πως βιώνει την πραγματικότητά του.
παντως ηρέμησε, θες να κάνεις το άλλο; πάρε ένα χαρτί.. σημείωσε τα υπερ κ τα κατα της σχέσης σου, δες το αποτέλεσμα.. κατέγραψε βάσιμες προτάσεις που θα έχεις ως επιχειρήματα για να δώσεις στους γονείς να καταλάβουν τι σημαινει αυτός ο άνθρωπος για σένα, σκέψου πιθανές απαντήσεις, για να είσαι προετοιμασμένη να κινηθείς ανάλογα.. θα έχεις δηλ μπροστα σου μια πιθανη φόρμα, ένα σχέδιο, μια τακτική που θα ταίριαζε να ακολουθήσεις κ να εισαι σιγουρη οτι θα νιωσεις καλύτερα κ ότι πατάς στα πόδια σου κ περνάς την γνώμη σου. πιστεύω εφοσον εχεις μια καλή σχέση με τους γονείς σου, θα μπορέσουν να σε νιώσουν, όσο κ αν τους κακοφανεί στην αρχή.
δεν ξερω εγω πανικοβληθηκα εκεινη την στιγμη.δεν ηξερα τι να κανω.ετρεμα,τρομαξα.ενιωθα οτι χανομαι.δεν εχω ξανανιωσει ετσι.ολοι ρωτανε ποσο σιγουρη εισαι οτι θεσ να περασεισ την ζωη σου με αυτον τον ανθρωπο?εγω εχω αλλη απορια ξερεισ ποτε οτι με εναν ανθρωπο θα εισαι σιγουρα μαζι του για παντα?μπορει να ημουν και με εναν 30αρη και να χωριζαμε μετα απο καποια χρονια.η διαφορα ηλικιασ το καθοριζει αυτο.θεωρω οτι ποτε δεν εισαι σιγουροσ για την εξελιξη των πραγματων.ξεκινασ την ζωη σου παντα με την προοπτικη οτι θα εισαι με αυτον τον ανθρωπο για μια ζωη,εφοσον τον γαπασ, τον νοιαζεσαι,τον θελεισ.ολοι οι αλλοι το βλεπουν λαθοσ και εγω μονο σωστο?
κοντεσακι...... είναι ότι πιο σωστό έχω ακούσει αυτό που γράφεις, δεν μπορεί κανείς να καταδικάσει μια σχέση απο πριν, γιατί πολύ απλά κανείς δεν ξέρει.Quote:
Originally posted by κοντεσακι
δεν ξερω εγω πανικοβληθηκα εκεινη την στιγμη.δεν ηξερα τι να κανω.ετρεμα,τρομαξα.ενιωθα οτι χανομαι.δεν εχω ξανανιωσει ετσι.ολοι ρωτανε ποσο σιγουρη εισαι οτι θεσ να περασεισ την ζωη σου με αυτον τον ανθρωπο?εγω εχω αλλη απορια ξερεισ ποτε οτι με εναν ανθρωπο θα εισαι σιγουρα μαζι του για παντα?μπορει να ημουν και με εναν 30αρη και να χωριζαμε μετα απο καποια χρονια.η διαφορα ηλικιασ το καθοριζει αυτο.θεωρω οτι ποτε δεν εισαι σιγουροσ για την εξελιξη των πραγματων.ξεκινασ την ζωη σου παντα με την προοπτικη οτι θα εισαι με αυτον τον ανθρωπο για μια ζωη,εφοσον τον γαπασ, τον νοιαζεσαι,τον θελεισ.ολοι οι αλλοι το βλεπουν λαθοσ και εγω μονο σωστο?
τώρα όλα τα υπόλοιπα είναι κολλήματα των μυαλών!
χαλάρωσε κ σκεψου την αλήθεια μέσα σου, ότι κ να γίνει, εσύ θα είσαι μαζί του.. ας το πάρουν απόφαση κ οι υπόλοιποι..
χα, χα.. μια ζωή την έχουμε.. ποιος είναι αυτός που θα μας στερήσει να κάνουμε αυτό που θέλουμε κ αισθανόμαστε.. ψηλά το κεφάλι, η ζωή είναι δική σου!
αχ μαρακι μου εγω τα λεω αλλα ποιοσ με ακουει...οταν το λεω αυτο κανεισ δεν το παραδεχεται.μονο οτι σκεφτομαι επιπολλεα.λειπει για διακοπεσ με τ παιδια του (και φυσικα δεν μπορουσα να παω λογω των δικων μου.οχι των παιδιων του)και νιωθω χαλια.πηγαινω σπιτι του και ξαπλωνω στο κρεβατι μασ νιωθοντασ οτι θα ερθει να με παρει αγκαλια.νιωθω μιση.οπου και εαν παω οτι και αν κανω τον σκεφτομαι.με την σκεψη του ξυπναω και κοιμαμαι...
μαρακι μου διαβαζω παλι τα μηνυματα που μου εστειλεσ.ειλικρινα σε ευχαριστω πολυ για τισ συμβουλεσ σου.νομιζω οτι με καταλαβαινεισ απολυτα και με κανεισ να αισθανομαι λιγο καλυτερα γιατι εχω πιασει πατο ψυχολογικα.ελπιζω να συνελθω και να βρω λυσεισ.
σε ευχαριστω.....να εισαι καλα......
Ανήκω στην ομάδα των ανώριμων κάτω των 35 : ) δεν ξέρω τι καταλαβαίνεις από αυτά που γράφω, δεν προσπαθώ να επιβληθώ ούτε να σε κατευθύνω απλά καταθέτω την άποψη μου, και σου έκανα μερικές ερωτήσεις ώστε εγώ να συνειδητοποιήσω μάρκα πράγματα.Quote:
Originally posted by κοντεσακι ασχετο αλλα ποσο χρονων εισαι?εκτοσ φυσικα το οτι εισαι στενομυαλοσ δειχνεισ στον αλλον οτι ξερεισ τα παντα και οτι αυτο που λεσ ειναι το σωστο.
Η ηλικία από μόνη της δεν λέει τίποτα, αλλά είναι ένα κριτήριο ένα από τα πολλά που δείχνουν ότι ένας άνθρωπος πιθανότατα να έχει ζήσει κάποιες καταστάσεις … και τα βιώματα καθορίζον και τις ανάγκες που έχουμε … για να σκεφτεί ο καθένας προσωπικά τις ίδιες ανάγκες είχαμε μια 10-ετια πριν με της σημερινές , και της ίδιες θα έχουμε μετά από 5 η δέκα χρόνια;
Ο έρωτας από μόνο του δεν σε διασφαλίζει ότι θα κάνεις μια πτυχωμένη η ευτυχισμένη μακρόχρονη σχέση ( αρνιόμουνα για χρόνια και χρόνια να το αποδεχτώ …αλλά τελικά γαμω το είχαν δίκαιο αυτοί που μου το είχαν πει… αλλά δεν ξέρω δεν περνούμε από λόγια , μάλλον για να μάθεις πρέπει να πάθεις … άλλωστε η διαδικασία του σωστού - λάθος είναι η αρχαιότερη εκπαιδευτική μέθοδος, το πρώτο σχολείο του ανθρώπου )
σιγουρα δεν φτανει ο ερωτασ απο μονοσ του.μπορει να ειμαι μικροτερη σου και ισωσ να μην εχω τοσεσ εμπειριεσ αλλα αυτο το εχω συνηδητοποιησει απο καιρο.καποια στιγμη ο ερωτασ ο τρελοσ θα περασει.εαν υπαρχει αγαπη ομωσ αλλαζουν θεωρω τα πραγματα.αυτο ισωσ σου διασφαλισει την επιτυχημενη σχεση.αλλα οπωσ ειπα και σε αλλο μηνυμα ολα σχετικα ειναι.ποτε δεν εισαι σιγουροσ για τιποτα.αυτο μπορει να σου τυχει και με εναν μικροτερο, ναα σου περαασει ο ερωτασ και να διαλυθουνε ολα.
\"ολοι ρωτανε ποσο σιγουρη εισαι οτι θεσ να περασεισ την ζωη σου με αυτον τον ανθρωπο?εγω εχω αλλη απορια ξερεισ ποτε οτι με εναν ανθρωπο θα εισαι σιγουρα μαζι του για παντα?μπορει να ημουν και με εναν 30αρη και να χωριζαμε μετα απο καποια χρονια.η διαφορα ηλικιασ το καθοριζει αυτο.θεωρω οτι ποτε δεν εισαι σιγουροσ για την εξελιξη των πραγματων.ξεκινασ την ζωη σου παντα με την προοπτικη οτι θα εισαι με αυτον τον ανθρωπο για μια ζωη,εφοσον τον γαπασ, τον νοιαζεσαι,τον θελεισ.ολοι οι αλλοι το βλεπουν λαθοσ και εγω μονο σωστο? \"
εχεις απολυτο δικιο κατα τη γνωμη μου κοντεσακι, σε καταλαβαινω και συμφωνω μαζι σου. Καποιος ειχε πει οτι μετραμε την ηλικια στον ανθρωπο μονο οταν δεν εχουμε τιποτα αλλο να του μετρησουμε. Παντως ειλικρινα πιστευω οτι εχεισ δωσει δικαιωμα στουσ γονεισ σου να επεμβαινουν πολυ στη ζωη σου. Απο την αλλη πρεπει να πω οτι σε βρισκω πολυ ερωτευμενη/εξαρτημενη/παθιασμενη δεν μπορω να το εκφρασω ακριβως γιατι ειμαι χαζη και ανωριμη, και πιστευω οτι σε εναν μεγαλο ποσοστο μπορει να εχει φουντωσει τοσο πολυ αυτο μεσα σου επειδη εχεισ συναντησει εμποδια. συνηθως εξιδανικευουμε τον ερωτα που συναντα εμποδια, τον ατυχο ερωτα κτλ. πρεπει κατα τη γνωμη μου, για να ξεκαθαρισεισ τι πραγματικα θες και οχι τι μπορει να βγαινει ως αντιδραση στο κοινωνικο περιγυρο, να αποστασιοποιηθεισ λιγακι απο τον συντροφο σου, με την εννοια να δεισ την κατασταση της σχσεσης οπως πραγματικα ειναι, χωρις τους γονεισ σου στο σκηνικο, και να προσπαθησεισ να δεις την εξελιξη της μετα απο χρονια. θα αντεξει? θα τον θελεις? εχει βασεις γερες? δεν θα το μετανιωσεις? αν ναι, και σε κωλυουν μονο οι δικοι σου, υπαρχουν τεσσερις επιλογες:
1. κανεις ο,τι θελουν αυτοι, που ξερεις, μπορει και να σου βρουν κανα καλο παλληκαρι, η και εσυ να γνωρισεισ και ποιον καλο ανθρωπο, δεν μπορει αν μη τι αλλο ο φιλος σου να ειναι ο τελευταιος σε αυτο τον πλανητη (αμα ειναι ομως ο πιο ταιριαστοσ για σενα αυτο δεν το ξερω και παλι και ισως ουτε εσυ μπορεις να το ξερεις)
2. τους περνας το μηνυμα οτι αυτον θα παντρευτεις και ετσι μονο θα εισα ευτυχισμενη. ο τροπος ειναι ευκολος. τους κανεις τη δηλωση οτι αυτον θες, τους τον γνωριζεις (υπαρχει πιθανοτητα να τον συμπαθησουν, δεν πιστευω να ειναι τιποτα κρητικοι και να τον παρουν μπροστα με τα καλαζνικοφ, τον παντρευεσαι ειτε ερθουν στο γαμο ειτε οχι (αμα αντεχεισ να μην ερθουν) και δεχεσαι ο,τι συνεπειες εχει. να παθουν εγκεφαλικο δυσκολο, να τον σκοτωσουν δυσκολοτερο, να σας διαλυσουν τα νευρα και το γαμο ευκολο, να βρεις μια διπλωματικη λυση μονο εσυ μπορεις (εγω δεν μπορω να στη δωσω, αλλα αμα τη βρεις εσυ πρωτη δωστη μου γιατι κι εγω αυτην ψαχνω, αν και μπορει να ειναι διαφορετικη για καθε περισταση). Αν πραγματικα το θες και το κανεις μπορει να ερθει μονη της η λυση μπορει και οχι, ισως με το πρωτο εγγονακι
3. πας μαζι του κανεις τη ζωη σου ειτε τον παντρευεσαι ειτε οχι και τους εχεις γραμμενους (εδω τα εγκεφαλικα ειναι πιο πιθανα και τα μαχαιρωματα)
4.κανεις την παπια, συνεχιζεις να ζεις \"διπλη ζωη\" χωρις να το ξερουν, κανεις υπομονη να περασουν καμια δεκαρια χρονια χωρις να μπορεισ να τον παντρευτεις η να κανεις παιδι μαζι του και καποτε το παιρνουν αποφαση οτι θα εισαι με αυτο τον ανθρωπο
με ρωτασ αν θα αντεξει η σχεση,αν δεν θα το μετανιωσω και αν θα τον θελω υστερα απο 10 χρονια.οπωσ σου ειπα και συμφωνησεσ οτι αυτο ποτε δεν το ξερεισ.εχω σκεφτει την ζω μου με αυτον.να παντρευομαστε,να φτιαχνουμε το δικο μασ σπιτι,να εχουμε την ζωη μασ,να μοιραζομαστε πραγματα,να τσακωνομαστε,τα παντα γιατι αποκλειεται να μην υπαρξουν και προβληματα στην διαρκεια τησ ζωησ μασ.
να σου απαντησω στισ επιλογεσ που μου εδωσεσ.
1.και ν μου βρουν καποιον αλλο εγω θεωρω οτι θα εχω παντα στο μυαλο μου αυτον.θα σκεφτομαι πωσ θα ημουν αν ημουν μαζι του,και αν τυχει και τον συναντησω μπορει να καταστρεψω την ζωη του παλικαριου κι δεν θα φταιει σε τιποτα.
2.αχ μου τα λεσ πολυ απλα.το λεω τον γνωριζουν και ζουμε ολοι υπεροχα.εαν ηταν ετσι θα το ειχα κανει ηδη.κρητικοι δεν ειναι απλα ειναι ανθρωποι τησ ηθικησ και δεν θα ηθελα το κοριτσακι τουσ να εχει πλεξει.αμαν με κατι ηλιθια κολληματα που εχουν οι γονεισ μασ ωρεσ ωρεσ.ελα που φοβαμι ειτε το εγκεφαλικο ειτε τον σκοτωμο...αχ παναγια μου.
3.ακυρη!!!ειπαμε να ζησουμε ολοι οχι να πεθανουμε.......
4.επισησ ακυρη γιατι υπαρχουν πολλοι καλοθελητεσ που θα το σφυριξουν,αυτο εχουν κανει ηδη........
Νομίζω ότι τελικά το \"πρόβλημα\" που πρέπει να συζητήσουμε, είναι το πως η κοπέλα θα καταφέρει να ισοροπήσει ανάμεσα στους γονείς και τη σχέση της. Σωστό η λάθος, μιλάμε γι αυτό που ΘΕΛΕΙ τώρα. Δεν κάνουμε με κανέναν συμβόλαιο στη ζωή μας ότι θα μείνουμε για πάντα μαζί του.
Μπορεί να είχε βρει, (νομίζω το είπε και η κάρι παραπάνω), τον τελειότερο, (κατά τα συνήθη δεδομένα), άντρα στον κόσμο και πολύ απλά να μη ταίριαζε μαζί του.
Το θέμα δεν είναι για τη φίλη μας αν είναι ο κατάλληλος, (πιστεύω πως είμαστε πολύ λίγοι αν προσπαθήσουμε να την πείσουμε για το αντίθετο μιας που ούτε καν τους ξέρουμε τους ανθρώπους), αλλά να τη βοηθήσουμε να βρει μια πραγματική λύση....
Εγω θα σου ΞΑΝΑ-πω ότι πρέπει να κατευνάσεις τα πνεύματα στο σπίτι, (ακόμη και λέγοντας ψέμματα), και σιγά-σιγά να ανεξαρτητοποιηθείς και να πας να μείνεις μόνη σου.
Κάποια στιγμή θέλουν δε θέλουν θα το καταλάβουν, όταν μετά από μερικά χρόνια τους πεις πως είσαι ακόμη με αυτό τον άνθρωπο.
Έτσι και αλλιώς είσαι πολύ μικρή για να παντρευτείς από τώρα....
μπορει να μην ξερουμε τι θα συμβει ουτε το επομενο λεπτο, αλλα μια προαισθηση μπορουμε να την εχουμε, εκτος και αν εχουμε σαλπαρει με τα φτερα του ερωτα και δε μπορουμε να σκεφτουμε λογικα. αμα ξερεις τον εαυτο σου και τον αλλον, μπορεις να πεις π.χ. 1. εγω μαζι του δεν κανω, 2. μεχρι εδω καλα αλλα δε θελω να το παμε σοβαρα, 3. με αυτο τον ανθρωπο θα μπορουσα να περασω το υπολοιπο της ζωης μου κ.ά. πολλες φορες βεβαια, ειδικα οταν ειμαστε νεοι, μπορει αλλα να νομιζουμε και αλλα να ισχυουν. τελοσπαντων, αν θεωρησουμε ντε φακτο για να μας διευκολυνει στο συλλογισμο οτι εναν ανθρωπο για τον οποιο θα ειχες αμφιβολιες, ή δισταγμους και δευτερες σκεψεις δεν θα σκεφτοσουν να ανακατεψεις για χαρη της σχεσης σας ολη την οικογενεια, ουτε θα σκεφτοσουν να ζησετε μαζι και να κανετε οικογενεια, σου αντιστοιχει η απαντηση 3.
Απο οτι καταλαβα, απο τις 4 επιλογες που εξεθεσα πριν παιζουν η 1 και η 2. Η 1 φαινεται πιο απλη, οποτε ας πιασουμε τη 2. η μονη λυση για να εχεις την επιλογη 2, ειναι περα απο το να γινει ενα θαυμα, να το κανεις εσυ το θαυμα. Και τα θαυματα αρχιζουν με πιστη, και θεληση.
Και γυρναω στο πρωτο ποστ που σου εκανα που το περασεσ στα ψιλα μαλλον:
κοιτα εκει που θεσ να πασ για να μην πασ εκει που κοιτασ. Μην κοιτας τον πανικο, τα εγκεφαλικα, το χωρισμο. Με λιγα λογια κοιτα που θεσ ν απαει η σχεση σου, πως θεσ να ειναι, κοιτα να εισαι ευτυχισμενη και να υπαρχει αρμονια στη ζωη σου. Να αστραφτεις απο χαρα, θα τη μεταδωσεις και στουσ δικους σου να εισαι σιγουρη, η ευτυχια μεταδιδεται, και εσυ μπορεις να αστρψεισ αφου εισαι ερωτευμενη. Δεν υπαρχει αλλος καλυτεροσ τροποσ να δειξεισ και να επιβαλλεισ την αποψη σου στους αλλους. Αμα καταφερεισ να εισαι ευτυχισμενη και ηρεμη και να φαινεται, θα ειναι το πιο ισχυρο επιχειρημα που θα εχεισ στουσ γονεισ σου ακομα και αν ειναι αντιθετοι με τη σχεση σου, γιατι οι γονεισ το καλο μασ θελουν, αλλα δεν ειναι δυνατον να το ξερουν παντα, ειδικα οταν εχουμε μεγαλωσει πια, καθως αυτοι δεν ειναι εμεισ. Οταν λοιπον σε βλεπουν χαλια, να μη μπορεισ να κοιμηθεισ, να εργαστεισ, να φασ, ειναι φυσικο να θεωρουν οι δικοι σου οτι αυτη η σχεση σου κανει κακο, οτι δεν εισαι καλα, οτι δεν πας καλα, γιατι δε σκεφτονται οτι αυτο το αγχοσ σου το προξενει η σκεψη του πως θα αντιδρασουν αυτοι, αλλα θεωρουν οτι φταιει ο γαμπροσ! Και ειναι δυσκολο να εξηγησεισ στουσ γονεισ και στο περιβαλλον, οτι δικο μου ειναι το κεφαλι, αμα το φαω προβλημα μου, ο ανθρωποσ ειναι προγραμματισμενοσ να κανει και λαθη και να μαθαινει απο αυτα. καλυτερα να κανω αυτο που θελω εγω, παρα αυτο που θελετε εσεισ και να εχω μετα απωθημενα και να σασ κατηγορω.
Ενασ μεγαλοσ ανθρωποσ ειπε το εξης: \"Εμποδια, ειναι αυτα τα τρομερα πραγματα που βλεπει κανεισ, οταν παρει τα ματια του απο το στοχο\".
Αμα θες αυτη τη σχεση, πρεπει να παλεψεις. Αν θεσ κατι πολυ, ολο το συμπαν συνωμοτει. μην ψαχνεισ απντησεισ απο δω κι απο κει, συγκεντρωσου σε αυτο που εχεις. Εγω σου δινω τις καλυτερες ευχες.
δεν νομιζω οτι θα βοηθησει το να μεινω μονη μου.πρωτον δεν μπορω να το κνω οικονομικα.δεν φτανουν τα χρηματα για να συντηρουμε μονη μου.αλλα και παλι δεν θα αλλαξει την κατασταση.
φοβαμαι οτι λεγοντασ παλι ψεματα οτι δεν τρεχει κατι θα το κανω χειροτερο εαν καποια στιγμη αποκαλυφθει η αληθεια.θα θεωρουν οτι τουσ κοροιδευα.
κι εγω ειμαι κατα των ψεματων, δεν χρειαζεται να πεις κανενα ψεμα, απλα μπορεις να μη λες την αληθεια, τουλαχιστον ολη την αληθεια, ουτωσ η αλλωσ η προσωπικη σου ζωη σου ανηκει και δεν εχεισ να τουσ δινεισ λοφγαριασμο τι κανεισ στο κρεβατι σου και ποτε και που. εγω αυτο κανω. κι αμα δε μπορεισ να μεινεισ μονη σου, σκεψου τι θα ηταν καλο να γινει, τι θα εκανε την κατασταση ευκολοτερη, κανε πλανο, και καντο. κανε σχεδια, κανε υπομονη.
καρι να εισαι καλα κοπελα μου. μου εφτιαξεσ την διαθεση.επιτελουσ μετα απο μια βδομαδα θλιψησ χαμογελαω ξανα και τραγουδαω.παιδια ΤΟΝ ΘΕΛΩ........δεν ξερω αν ειναι λαθοσ η σωστο,αν ειμαι μικρη να παντρευτω η οχι,ποτε δεν εισαι σιγουροσ για τιποτα.εγω απλα τον θελω στην ζωη μου......
τοσο δυσκολο ειναι να το καταλαβουν οι γονεισ αυτο?παντα θεωρουν οτι αυτοι εχουν δικαιο.ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ.ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΙΑ?ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ......
Quote:
Originally posted by κοντεσακι
τοσο δυσκολο ειναι να το καταλαβουν οι γονεισ αυτο?
καποτε θα καταλαβεις οτι για να κανεις ομελετα πρεπει να σπασεις αυγα.
Αλλιως θα μεινεις πεινασμενη.
μπραβο κοριτσι μου, μακαρι να σου πανε ολα καλα.πιστεψε με, εισαι λιγοτερο μπλεγμενη απο οσο μπορει να ειναι αλλοι, λιγοτερο ισως και απο μενα..θα σε βγαλει ο δρομος σου εκει που ειναι το καλο για σενα. αντε και σε μενα!
hello παιδια.....εφυγα για σαββατοκ.αφησα πισω τισ σκεψεισ μου,τα προβληματα και εμεινα λιγο να σκεφτομαι για μενα και να περασω εγω καλα.σε ενα ποσοστο τα καταφερα...και βλεπω τα πραγματα λιγο πιο θετικα.....
καλημερα κοντεσακι.. ωραία δεν είναι να σκέφτεσαι κ λίγο τον εαυτό σου κ να δίνεις μια θετική νότα στα πράγματα γύρω σου?
καλημερα........καποια στιγμη πρεπει να σκεφτομαστε και τον εαυτο μασ.τον εχω αφησει με ολα αυτα και πρεπει να του δωσω μια ευκαιρια.να παρει μια ανασα.παραδοξωσ νιωθω δυνατη,απιστευτα ευτυχισμενη, οτι ελαμψε και για μενα ο ηλιοσ σημερα.ελπιζω να μην με γκρεμισουν παλι....
όλα στο πρόγραμμα είναι κοντεσακι, όπως ανεβαίνει η διάθεση, έτσι πέφτει κιόλας, αρκεί να μην το βάζουμε κάτω κ να συνεχίζουμε....... δεν είμαι στα καλύτερά μου, αλλά υπήρξα κ χειρότερα.... ε κ τι να κάνεις πια;
ήθελα να σε ρωτήσω; οι γονείς γνωρίζουν πως έχεις σχέση, αλλά δεν γνωρίζουν πόσο χρονών είναι; γιατί πιστεύεις ότι θα είναι αρνητικοί απέναντί του; λόγο της ηλικίας του ή ότι έχει δύο παιδιά κ είναι χωρισμένος? ή μήπως κ τα δύο θα τους έκαναν έξαλλους κ πόσο σίγουρη είσαι πως θα είναι αντίθετη σε όλο αυτό? έχεις προσπαθήσει να φέρεις μια γενική κουβέντα για να δείς την γνώμη τους?
στισ δυσκολεσ στιγμεσ πρεπει να φαινομαστε και να ειμαστε δυνατοι αλλα δυστυχωσ λυγιζουμε.δεν γνωριζουν για την σχεση απλα καποιοσ καλοθελητησ τουσ εχει πει διαφορα.και για τα δυο θα ειναι αρνητικοι.οι γονεισ σκεφτονται παντα παραμυθενια τα πραγματα για τα παιδια τουσ.σκεφτονται διαφορετικα.οι αντιδρασεισ τουσ στα λογια των καλοθελητων ειναι αρνητικεσ,πιστευουν οτι εγω δεν θα εκανα κατι τετοιο και οτι αν ισχυει θα γινει χαμοσ.
μάλιστα κοντεσακι.. αχ αυτοι οι κακοθελητες.. που να τους κοπει η μιλιά, γίνεται? μα με τι ασχολείται ο κόσμος γαμω την κοινωνία μου κ αυτοί που συνήθως τα κάνουν αυτά, έχουν κάνει χειρότερα κ καλύπτουν τα δικά τους συζητώντας των άλλων! έπρεπε να υπήρχε 11η εντολή ου κουτσομπολέψεις! θα γλιτώναμε απο μερικές θεούσες, αλλά αυτό είνα αρρώστια!
μην στεναχωριέσαι πάντως κοντεσακι μου, ότι κ να γίνει πάντα θα υπάρχει μια γωνιά που θα γίνει η φωλίτσα σου κ η νέα σου οικογένεια ότι κ να γίνει θα σε στηρίξει.. έτσι φαντάζομαι.. ακόμα υπάρχουν στιγμές που ξυπνάω το πρωί κ θα θελα ενα φιλί για καλημέρα απο εκείνον για να νιώσω δυνατη κ να προχωρήσω έχοντας την αγάπη κ την ζεστή αγκαλιά κάποιου που με νιώθει κ με στηρίζει απόλυτα! για να πάω μπροστά κ να νιώσω ότι κάνω το θέλω μου πραγματικότητα! πόσα θέλω αφήνουμε στην ζωή μας να περάσουν χωρίς να τα κυνηγήσουμε, χωρίς να αγγίξουμε το όνειρο που περά απο δίπλα μας κ μένουμε να μετράμε πράγματα που θέλαμε αλλλα δεν κάναμε!
βλεπω οτι υπαρχει πολλη κακια.χωρισ να εχεισ πειραξει ποτε κανεναν σου κανουν κακο.με πνιγει αυτο και θελω να βρω αυτον που το κανει αυτο και να τον πνιξω εγω αντιστοιχα.ποσο σε νιωθω και σε καταλαβαινω μαρια μου.δεν υπαρχει πιο ομορφο ξεκινημα απο την αγκαλια του,ενα φιλι και να σου λεει οτι και εαν γινει δεν θα σε αφησω ποτε.νιωθεισ οτι μπορεισ να κατακτησεισ τον κοσμο.να νικησεισ τα παντα.δεν θελω να χασω αυτεσ τισ στιγμεσ και δεν θελω να χασω αυτεσ που θα συμβουν.
οτι και αν γινει παιδι τουσ ειμαι,τι θα κανουν?θα με απαρνηθουν?θα με σκοτωσουν?η θα τον σκοτωσουν?η αγαπη τουσ για μενα θα σβησει ετσι απλα?
ότι κ να γίνει, παιδί τους είσαι κοντεσάκι, θα το πάρουν με τον καιρό απόφαση..
να μην στεναχωριέσαι, να μην βιαστείς κ πάνω απ\'όλα να είσαι ευτυχισμένη με ότι κ αν κάνεις στην ζωή σου
στεναχωριεμαι γιατι δεν θελω να μου παθουν κακο και να απογοητευτουν απο μενα.θελω να δουν τα πραγματα με ηρεμια.να μιλησουμε ηρεμα και λογικα.να με ακουσουν και να καταλαβουν οτι αυτο που κανω δεν ειναι ανωριμο.το εχω σκεφτει καλα και με κανει απιστευτα ευτυχισμενη.δεν ξερω τι μπορει να συμβει σε 5,10,20 χρονια.ποτε δεν το ξερεισ αυτο και για κανεναν, ουτε υπογραφεισ συμβολαιο για το τι θα συμβει στην ζωη μασ.το μονο που ξερω ειναι οτι θελω να ειμαι με αυτον τον ανθρωπο,να ζησω μαζι του για μια ζωη,η εστω για οσο θελει ο θεοσ να ειμαστε μαζι........
σε καταλαβαίνω κοντεσακι, όλοι λίγο πολύ στεναχωριόμαστε με τους δικούς μας κ φυσικά δεν θέλουμε να πάθουν κακό, ούτε να τους απογοητεύσουμε. όμως πρέπει να κατανοούν κ εκείνοι τα θέλω μας, γιατί όπως κ να το κάνεις, προσπαθούν να μας προστατεύσουν απ\'όλους κ όλα κ φτάνει μια στιγμή, που καταπιέζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό κ χάνουμε πράγματα στην ζωή μας. δεν λέω, σαν γονιός κ εσυ κ εγω, αύριο μεθαύριο, θα έχουμε το ίδιο στυλάκι, αλλά ας κατανοούμε τι κάνουμε κ τι θέλουμε πραγματικά στη ζωή μας.
θα καταλαβουν οτι ειναι τα θελω μασ ολα αυτα?η θα το ριξουν παλι στο οτι δεν εχουμε εμπειρια ζωησ,οτι λειτουργουμε ανωριμα χωρισ να βαζουμε την λογικη.και κοιταμε μονο το πωσ θα περασουμε καλα χωρισ να λογαριαζουμε τουσ ανθρωπουσ που ειναι διπλα μασ.πρεπει να το παρω μια αποφαση.η θα μιλησω και οτι βρεξει ασ κατεβασει.η δεν θα κανω τιποτα και θα μετανιωνω για ολη μου την ζωη γιατι δεν εκανα και εγω ενα βημα.και να σκεφτομαι πωσ θα ηταν τα πραγματα εαν εκανα αυτο το βημα.
χα, χα.. πρέπει να καταργήσουν αυτές τις καραμέλες.. όλοι οι γονείς τις ίδιες τρώνε.. χα, χα
γιατί μιλάμε τόση ώρα;;; καλύτερα να μετανιώσεις μια φορά για κάτι που έκανες κ ήταν λάθος, παρα χίλιες για κάτι που δεν εκανες κ θα το έχεις απωθημενο για όλη την υπόλοιπη ζωή σου. το μόνο που πρέπει να προσέξεις είναι να μην βιαστείς, μείνε όσο αντέχεις χωρίς να τους το πείς, άλλον 1,5 χρόνο αν μπορείς κ αν βλέπεις ότι δεν πάει άλλο.. ρίξε την βόμβα, κάθε τόσο προετοίμαζέ τους όμως κ με μια χειροβομβιδα.. μην ανησυχείς, με τον καιρό κ ότι λέει η καρδιά σου
γεια σας παιδια!!!τι κανετε?εγω χαθηκα παλι.....ξερετε στα γνωστα μου προβληματα.πεφτω,ξανασηκων ομαι και παλι απο την αρχη.μεχρι να ερθει η ωρα που θα σηκωθω οριστικα η΄ θα πεσω για παντα.δεν ξερω τι να πω αλλο.εχω κουραστει.εχω αναγκη να φυγω μονη μου διακοπες.να κλεισω κινητα και να μην επικοινωνω με κανεναν.ειμαι απελπισμενη.....
Είσαι λίγο ακραία η νομίζω , και σαν πολύ γρήγορα δεν κουράστηκες ; Έτσι νομίζεις κερδίζονται οι αγώνες με το να φύγεις διακοπές ...Quote:
Originally posted by κοντεσακι
γεια σας παιδια!!!τι κανετε?εγω χαθηκα παλι.....ξερετε στα γνωστα μου προβληματα.πεφτω,ξανασηκων ομαι και παλι απο την αρχη.μεχρι να ερθει η ωρα που θα σηκωθω οριστικα η΄ θα πεσω για παντα.δεν ξερω τι να πω αλλο.εχω κουραστει.εχω αναγκη να φυγω μονη μου διακοπες.να κλεισω κινητα και να μην επικοινωνω με κανεναν.ειμαι απελπισμενη.....
δεν ειμαι ακραια απλα ερχονται στιγμεσ που απελπιζεσαι.που θεσ να ηρεμησεισ.μην μου πεισ οτι δεν το εχεισ νιωσει ποτε εσυ αυτο?παντα δυνατοσ εισαι,δεν λυγιζεισ?αν ναι μπραβο σου......
Έχεις διαβάσει καθόλου άλλα θέματα εδώ μεσα να δεις τι γίνεται , αντιλαμβάνεσαι τι αγώνες δίνου πολλά παιδιά εδώ μέσα ...;
Εγώ νιώθω ανθρωπάκι μπροστά τους ...
Είσαι υγιέστατη έχεις μια όμορφη σχέση όπως λες , είσαι ερωτευμένη και περνάς καλά με τον δικό σου, έχεις την δυνατότητα να επιλέξεις ότι σου υπαγόρευση η ψυχούλα σου , και εάν κάτι δεν σου αρέσει να το ξανά αλλάξεις . Ε δεν νομίζω ότι θα πρέπει να απελπίζεσαι για όλα αυτά που έχεις … προσωπική άποψη εκφράζω
νομιζω οτι με εχεισ παρεξηγησει.προσ θεου δεν ειπα οτι το προβλημα μου ειναι τρομερο η\' το πιο σημαντικο.εχω διαβασει πολλα μηνυματα και εχω διαπιστωσει ποσα προβληματα εχουν οι ανθρωποι και οτι ισωσ το δικο μου ειναι αστειο μπροστα στα δικα τουσ.απλα εκφραζω πωσ αισθανομαι,τιποτα παραπανω...ειπα οτι υπαρχουν στιγμεσ που απελπιζομαι και απογοητευομαι....λογικο ειναι,στον καθενα μασ συμβαινει........
τι έγινες κοντεσακι; πως είσαι; πως το παλεύεις;
γεια σου κουκλα....καλα ειμαι προσ στιγμην..ειχα φυγει για τετραημερο γι\'αυτο σας εχασα.εχω αφησει λιγο τα πραγματα να κυλανε μονα τους.καλο η΄κακο αυτο δεν ξερω.απλα ημουν πολυ φορτισμενη και δεν ηταν οτι καλυτερο.οποτε τα αφησα λιγο για να ηρεμησω.εσυ τι κανεισ?
χρονια πολλα και για την γιορτη σου αν δεν κανω λαθοσ.λιγο καθυστερημενα βεβαια.να εισαι παντα ευτυχισμενη και να εχεισ ανθρωπουσ γυρω σου που σε αγαπανε και αγαπασ.....
σε ευχαριστώ κοντεσάκι, καλούτσικα θα έλεγα σήμερα...
αχ να \'χα κ γω αυτή την ευκαιρία να φύγω μερικές μέρες, να μην μ απασχολεί τίποτα.. την καλύτερη δουλειά έκανες.. εεε γιατί να τα σπρώχνεις εφοσον κυλάνε απο μόνα τους.. άστα να δούμε κ που θα καταλήξουν.. χαλαρά!
ψυχολογικα δεν ειμαι και στα καλυτερα μου.αλλο τι δειχνω στουσ αλλουσ.εχω πολυ πιεση απο τα αδερφια μου που ξερουν.δεν μπορεισ να φανταστεισ τι ακουω καθε μερα.και ολο αυτο με ριχνει παρα πολυ.φοβαμαι και δεν το καταλαβαινει κανεισ.φοβαμαι μην γινει κατι κακο.τι να κανω?πωσ να το αντιμετωπισω ολο αυτο?εαν πηγαινα σε ενα ψυχολογο λεσ να βοηθουσε σε κατι?μαλλον η μοναδικη λυση ειμαι εγω και δεν λεω να το καταλαβω.
μαρακι σε ευχαριστω για την επικοινωνια.νιωθω οτι με καταλαβαινεισ απολυτα..........
νομίζω ότι αν νιώθεις την αναγκη τότε να επισκεφθείς έναν ειδικό για να μπορέσεις να κουβεντιάσεις τους φόβους κ τις ανησυχίες σου. δυστηχώς στη ζωή μας είμαστε τόσο εγκλωβισμένοι που αν πούμε, αν κάνουμε, αν δείξουμε τι αισθανόμαστε.. μοιάζουν λες κ έχουμε κατέβει απο άλλη διάσταση, γι\'αυτο όλα μου μοιάζουν ανουσια κ προτιμώ κλεισμένη σε μένα, να χώνομαι στο βούρκο μου πιο βαθειά. η ψυχοθεραπεια βοηθάει στο να βγάλεις αυτό που νιώθεις μέσα σου κ σε πνιγει, με απόλυτη εμπιστοσύνη κ ανακαλύπτεις κομμάτια του εαυτού σου κ βλέπεις με άλλη ματιά τα γύρω σου. αυτή η μάσκα κ η υποκρισια που πρέπει να φορέσουμε για να δείξουμε πως όλα είναι μια χαρά κατατρώει το μέσα μας, αρα καλό θα ήταν πριν κανεις κακο σε σένα να είχες μια επαφή με κάποιον ειδικό κ να καθησύχαζες λίγο το είναι σου. τ\'αδέρφια σου είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα κ πως γνωρίζουν, εχεις μιλήσει ή σε \'χουν δει; καταλαβαίνω ότι η πίεση που θα δέχεσαι δεν θα \'ναι κ ότι καλύτερο, παρά μόνο ένας λόγος παραπάνω για να σου χαλάει η διάθεση.
νιωθω οτι αν γινει κατι δεν θα αντεξω και θα κανω καμια τρελα η\' θα τρελαθω.δεν υπαρχει περιπτωση να συνεχισω να ζω φυσιολογικα.ειμαστε εγκλωβισμενοι στο να πουμε τι νιωθουμε.φοβαμαστε να αγαπησουμε γιατι υπαρχρουν τα πρεπει.ο ειδικοσ θα με βοηθησει στο πωσ να χειριστω την ολη κατασταση?πωσ να μιλησω στουσ δικουσ μου?ειναι μεγαλυτερα τα αδερφια μου.τουσ μιλησα εγω πριν 2 μηνεσ περιπου.ειπα σιγα σιγα να το ανακοινωνω αφου αποφασισαμε να ειμαστε μαζι με αυτον τον ανθρωπο.αλλα μαυρα τα πραγματα. το μονο που ξερουν να μου λενε ειναι απειλεσ.αν με χασουν να δω τι θα κανουν μετα.....