Printable View
λιλουκο καλημερα!!!!διαβαζω το τοπικ σου εδω και μερες και σημερα αποφασισα να σου γραψω.καταλαβαινω οτι μπορει να εχεις προβληματα με τους γονεις σου ομως το να περιμενεις να περασει ενας χρονος για να φυγεις απο το σπιτι σου δεν λυνει καποιο σου προβλημα.οταν αφηνουμε πισω μας οσα πραγματα μας ενοχλουν και μας στεναχωρουν χωρις να τα αντιμετωπιζουμε και να τους δινουμε λυση να ξερεις οτι σιγουρα θα τα βρεις μπροστα σου χειροτερα απο οτι τα αφησες.
Λιλούκο μου η ψυχοθεραπεία θέλει πολύ χρόνο για να δουλέψει θετικά στην ψυχολογία σου και για να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα κάποια πράγματα. Σου έχω ξαναπεί ότι θαυμάζω το πόσο ανεξάρτητη είσαι για την ηλικία σου. Μην το παρακάνεις όμως καρδιά μου. Όλοι έχουμε ανάγκη την φροντίδα των αγαπημένων μας. Δεν ξέρω για πιο λόγο η σχέση σου με τους γονείς σου είναι τόσο απόμακρη και γιατί δεν σου φέρονται όπως θα ήθελες αλλά εκεί έχεις να κάνεις πολύ δουλίτσα. Μην τους απορρίπτεις, προσπάθησε να δουλέψεις με την ψυχολόγο την πληγωμένη σχέση σας και να βρεις τρόπο να τους ακουμπάς με τα λόγια σου χωρίς να καταλήγετε σε καυγάδες ή σε λόγια που πονάνε. Αν βελτιώσεις την σχέση σας σίγουρα τα πράγματα για εσένα θα είναι καλύτερα.
Όσο για το πως να αντιμετωπίζεις την βουλιμία θα το συζητήσετε σιγά σιγά με την ψυχολόγο. Προς το παρόν προσπαθεί να σε μάθει και να γνωριστείτε καλύτερα. Εϊναι σημαντικό να αναπτύξετε εμπιστοσύνη μεταξύ σας και να μπορέσετε να επικοινωνήσετε. Προσπάθησε να είσαι ανοιχτή μαζί της και να συζητάς τις βαθύτερες σκέψεις σου. Όσο πιο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου και με την ίδια τόσο πιο καλή δουλειά θα κάνετε στην πορεία. Μπορεί να σου πει και πράγματα που δεν θέλεις να ακούσεις. Καμιά φορά μπορεί να θυμώσεις και μαζί της, αλλά η αλήθεια καμια φορά πονάει. Μπορεί να έχετε και διαφωνίες, αλλά θα παλέψεις για να τις λύσετε. Όλο αυτό θέλει το χρόνο του αλλά σε βάθος χρόνου θα σε βοηθήσει πάρα πολυ. Ο κάθε ψυχολόγος είναι διαφορετικός και δουλεύει διαφορετικά. Μην είσαι ανυπόμονη θα δεις ότι σιγά σιγά θα αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα.
Το γεγονός ότι έχεις μειώσει τους εμετούς είναι πολυ σημαντικό αλλά εδώ έρχεται η σκληρή αλήθεια που λέει ότι άμα δεν λύσεις τις προβληματικές σου σχέσεις δεν θα λυθεί και η βουλιμία. Η φυγή δεν είναι λύση. Όταν θα φύγεις θα βρεις άλλα πράγματα να σε στεναχωρούν και να σε ωθούν στο ξέσπασμα των εμετών. Το σημαντικό είναι να μάθεις να διαχειρίζεσαι διαφορετικά αυτά που σε στεναχωρούν. Αν το κάνεις αυτό τότε θα αντιμετωπίσεις με καλύτερη επιτυχία και την απαλλαγή από την βουλιμία. Να έχεις στα υπόψη σου ότι όσο περισσότερα χρόνια παραμένεις στην βουλιμία τόσο πιο δυνατή θα είναι η εξάρτηση σου από αυτή. Ο εγκέφαλος μας έχει την τάση να κάνει συγκεκριμένες συνδέσεις σε κάποια συναισθήματα και να σου δημιουργεί αυτόματες αντιδράσεις χωρίς σκέψη. Πως για παράδειγμα έχουμε μία φαγούρα και αυτόματα πάμε να ξυθούμε χωρίς να το σκεφτούμε; Κάπως έτσι είναι και με τους εμετούς. Συγκεκριμένα συναισθήματα και καταστάσεις σε ωθούν να ξεσπάς στο φαγητό και μετά για να αποσυμφωρήσεις το στομάχι και την ψυχή σου καταλήγεις στην κάθαρση δηλαδή στον εμετό. Έτσι βγάζεις την "κακή" τροφή από το σώμα σου με την ελπίδα ίσως να ξεριζώσεις και τα αρνητικά συναισθήματα. Αυτή λοιπόν σε γενικές γραμμές είναι η ψυχολογική εξάρτηση από την βουλιμία και την υπεεφαγία (και για μένα περίπου το ίδιο είναι απλά χωρίς τους εμετούς...) Προσπάθησε να παρατηρήσεις τον εαυτό σου και να δεις τις συνδέσεις που κάνεις. Δηλαδή αφού έχεις ένα επεισόδιο κάτσε και σκέψου όλα τα βήματα που σε οδήγησαν εκεί. Αν καταλάβεις το μοτίβο που ακολουθείς σιγά σιγά θα μπορέσεις και να το αλλάξεις ;)
Ο άλλος παράγοντας που σε οδηγεί στην βουλιμία έχει να κάνει με βιοχημικές ελλείψεις. Όταν θρέφεις φτωχά το σώμα σου για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε είναι αναμενόμενο να σου λείπουν θρεπτικά συστατικά. Το σώμα σου πεινάει και θέλει να αναπληρώσει τα κενά. Εδώ έρχεται η διατροφή και τα συμπληρώματα για να καλύψουν το κενό. Γιατι αν αυτό το κενό δεν καλυφθεί τότε παλεύεις την βουλιμία με το ένα χέρι δεμένο! :crazy: Έτσι πρέπει να κάνεις μία ισορροπημένη θρεπτική διατροφή προκειμένου με τον χρόνο να σου μείνει πλέον μόνο το ψυχολογικό κομμάτι να παλέψεις.
Θα σου γράψω κάποια στιγμή την βιοχημική λειτουργία της διατροφής με τα τρίωρα και τις τριάδες για να καταλάβεις πως βοηθάει το σώμα να είναι καλά. Παρε και τις σπιρουλίνες βρε Λιλούκο μου που σου είπα. Θα σου δώσουν και ενέργεια και θα νιώθεις και λιγότερη πείνα ;). Εμένα με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ!
Αλήθεια με την τουαλέτα πως τα πας; Ενεργείσαι καθημερινά; Σόρυ που θύγω τέτοιο θέμα :P αλλά είναι σημαντικό για να μην έχουμε κατακρατήσεις και για να μπορέσεις να χάσεις πιο εύκολα το βάρος που θέλεις για τους αγώνες...Όσο έχουμε κατακρατήσεις είναι δύσκολο να χάσουμε βάρος πφφφφ.
Τα δικά μου τώρα :D
Πέρασα μία βδομάδα με πολύ τρέξιμο και πολλές ώρες δουλειάς, αλλά μετά από σχεδόν δέκα μήνες ανεργίας ήταν ευχάριστο και ούτε καν ένιωσα κούραση. Πως να νιώσω άλλωστε μετά από τόσο καιρό που κάθομαι και ξεκουράζομαι; :lol:
Το περιβάλλον μου φαίνεται καλό και το αντικείμενο το ξέρω καλά γιατί είναι αυτό που έκανα τόσα χρόνια τώρα. Έχει κάποιες διαφοροποιήσεις, αλλά δεν με πειράζει, μαθαίνω και προχωράω! Περιμένω πως και πως την Παρασκευή που θα τελειώσω την δουλειά που μου αναθέσανε για να δω τι θα με πληρώσουν και αν θα υπάρξει προοπτική για περαιτέρω συνεργασία και πόσο συχνή θα είναι :D. Κάνω ευχούλες κάθε μέρα να μπορέσω να έχω και εγώ μία θέση μέσα σε αυτή την εταιρεία και να μπορέσω επιτέλους να ξαναρχίσω να κάνω όνειρα.
Διατροφικά είμαι πολυ καλά αυτές τις μέρες. ʼρχισαν να μου φεύγουν και οι κατακρατήσεις που είχα, τυχαίο; δεν νομίζω!!! Από ψυχολογία είμαι καλά αν και λιγο μουδιασμένη από τις αλλαγές και την αγωνία μου για το τι θα ακολουθήσει. Ετοίμαζα τα ταπεράκια μου από το σπίτι με τους ξηρούς μου καρπούς, με τα φορύτα μου και ένα σάντουιτς για το μεσημέρι και το βράδυ αναγκαστικά έτρωγα το κυρίως γεύμα μου μιας και δεν είχα χρόνο να το φάω μέσα στην ημέρα. Δεν με επηρέασε όμως καθόλου. Αν δεν είχα φαγητό μαζί μου, έπαιρνα φυσικό χυμό από ένα μαγαζάκι για απογευματινό δίπλα στο γραφείο και μία μπαγκέτα με πολύσπορο για μεσημεριανό. Ευτυχώς κάνω καιρό αυτή τη διατροφή και όταν έχω κέφια ξέρω πως να διαχειριστώ την πείνα μου και τις επιλογές μου εκτός σπιτιού. Εγώ τώρα έχω καθαρά το ψυχολογικό κομμάτι να δουλέψω το οποίο είναι και το πιο ζόρικο. Με τον καιρό όμως μαθαίνω καλύτερα τον εαυτό μου και ποιοι είναι οι λόγοι κάθε φορά που με οδηγούν στην υπερφαγία. ʼλλες φορές είναι το άγχος, άλλες επειδή βαριέμαι (αυτό πλέον σπάνια), άλλες επειδή στεναχωριέμαι για κάτι... Προσπαθώ να αλλάζω αυτό που με στεναχωρεί - αγχώνει, όσο αυτό είναι δυνατόν, ή να μοιράζομαι το ζόρι μου με έναν φίλο ώστε να ξαλαφρώσω και να βρούμε παρέα λύση για το πως θα αντιμετωπίσω ότι αντιμετωπίζεται. Ελπίζω τώρα με την δουλεία ότι θα έχω απασχόληση και θα ηρεμήσω, οπότε θα μπορέσω να διαχειριστώ καλύτερα την διατροφή μου. Η πρώτη βδομάδα πάντως ήταν ευοίωνη :D
Λίλα μου καλωσόρισες στο τόπικ :D
Συμφωνώ με την άποψη σου 100%. Όσο μακριά και αν φύγουμε γεωγραφικά από το πρόβλημά μας αυτό θα παραμείνει να μας κάνει την ζωή δύσκολη. Δεν είναι λύση να γυρνάμε την πλάτη μας στα προβλήματα μας και να τα αγνοούμε γιατί όντως κάποια στιγμή θα επιστρέψουν δριμύτερα και θα μας κάνουν άνω κάτω. Ειδικά τα οικογενειακά θέματα...
Εγώ από τότε που έκανα ειρήνη με τον εαυτό μου και με τους γονείς μου, νιώθω πολύ καλύτερα. Και δεν είναι ότι οι γονείς μου άλλαξαν, οι μεγάλοι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν, εγώ άλλαξα και μάλιστα 180 μοίρες! ʼλλαξα την συμπεριφορά μου προς αυτούς, έμαθα να είμαι ψύχραιμη και πιο διαλλακτική μαζί τους και να τους εξηγώ πως νιώθω έστω και αν διαφωνούσαμε. Απέκτησα υπομονή μαζί τους και αυτό με βοήθησε να βελτιώσω τις σχέσεις μας και να είμαστε πολύ καλύτερα. Θέλει δουλίτσα όμως αυτό, αλλά όσο μεγαλώνω βλέπω ότι μου γίνεται πιο εύκολο :)
Λιλα μου καταρχας ευχαριστω για το ενδιαφερον σου.κοιτα εχεις δικιο σε αυτα που λες και η γνωμη σου δεκτη.πρεπει να λινουμε τα προβληματα μας και οχι να τα προσπερναμε αλλα δεν ειναι παντα εφικτο αυτο.δεν καταδικαζω τιποτα ουτε λεω πως σιγουρα δεν ειπαρχει ελπιδα στη σχεση μου με τους δικους μου απλα εχω προσπαθισει πολυ και πλεον πιστευω πως δεν αξιζει ολη αυτη την ψυχολογικη πιεση.προτιμαω να φυγω μολλις μπορεσω και να εχουμε μια σχεση 'μακρια και αγαπημενοι'.
για την ακριβεια και τωρα ετσι ειμαστε γιατι δεν μιλαμε πολυ απλα θελω τον δικο μου χωρο και την ησιχια μου γιατι πολλες φορες που με πιανουν τα ευαισθιτα μου εκεινοι ειναι εκει και για εναν απιστευτο λογο (που δεν τον ξερω) παντα τοτε ειναι που μου λενε τα χειροτερα πραγματα και με αποτελιωνουν.τουλαχιστων οταν εχουμε μια αποσταση μιλαμε για πιο λιγο, πιο ηρεμα και σπανια μαλωνουμε ή μου λενε ασχημα πραγματα.δεν ενοω οτι θα φυγω και δεν θα τους ξαναμιλισω απλα θα αυξισω την αποσταση μεταξι μας.. αλλοστε πλεον δεν εχουμε σχεδον καμια επικινονια, ενδιαφερον ή σχεσεις γενικοτερα μεταξυ μας και αυτο ειναι δικη τους επιλογη και οχι δικη μου.εγω απλα πλεον συμφωνω και δεν θελω να μπω στον κοπο και την ψυχολογικη κουραση για να τους παρακαλαω.
:)
ελλη μου γραφεις τοσο φοβερα..:wink2:
χερομε παρα πολυ για σενα (και για την δουλεια και για την διατροφη)
συνεχισε ετσι!;)
οντος θα δωσω χρονο στην ψυχοθεραπια και γενικοτερα στην θεραπια οσον αφορα αυτο το θεμα!εχω ακομα πολυυυυ δρομο.
με την τουαλετα ευτυχως ειμε μια χαρα.(φτου φτου φτου)
αυριο θα παω απο το φαρμακιο να μιλισω με τις κοπελες εκει να δω τι θα μου πουν οσον αφορα τις πολυβιταμινες.
η σπιρουλινα δυστιχως με πειραζει μαλλον.(θα δοκιμασω απο αλλη εταιρια αργοτερα ομως);)
Καλησπέραααα! Πως πάνε τα κέφια;
Εγώ τρέχω αυτές τις μέρες αλλά είπα να περάσω να πω ένα γεια και ότι σε σκέφτομαι Λιλούκο μου :). Μα καλά σε πειράζει η σπιρουλίνα; Για φαντάσου! Εμένα είναι το μοναδικό συμπλήρωμα που το παίρνω και δεν με βαραίνει καθόλου! Τι να πω ο καθένας έχει διαφορετικό πεπτικό. Πάντως εγώ από τότε που την ξεκίνησα έχω δει ότι έχω περισσότερη ενέργεια :D ειδικά τώρα που ξυπνάω πρωί και τρέχω όλη μέρα!
Το ΣΚ τα έκανα λίγο μαντάρα με την διατροφή μου αλλά από Δευτέρα είμαι Kιουρία! :lol:
Τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή, άλλες μέρες είναι καλές, άλλες μέρες όχι και τόσο. Σήμερα όμως νιώθω πολύ καλά και έχω και μειωμένη όρεξη! Ευτυχώς γιατί το ΣΚ δεν μπορούσα να συγκρατηθώ με την καμία!
Πολύ χαίρομαι που με την τουαλέτα έχετε καλές σχέσεις :P. Εμένα μου πήρε πολύ χρόνο να στρώσω το εντεράκι μου και ακόμη μου κάνει κάτι παραφωνίες που και που :lol:. Αλλά από τότε που κατάφερα να στρώσω νιώθω άλλος άνθρωπος!
ελλη μου δεν πειραζει για το σουκου, ειμε σιγουρη οτι θα τα πας καλυτερα απο δω και περα!:)
εχω και εγω ευχαριστα νεα επιτελους (σχετικα τουλαχιστων)
αρχισα να περνω πολιβιταμινες (τις απλες τις παουερχελθ .. αχαχχαχαχα ειναι πολυ τραγικο να το γραφεις με ελληνικα γραματα) και μου ξαναρθε περιοδος, πιστευω οτι επεξαν μεγαλο ρολο. :tumble:
επισεις μου μειωθικαν και οι λιγουρες οποτε σημερα θα κανω παλι προσπαθια να μην κανω καθολου εμετο (δυστιχως ακομη δεν καταφερα να μην κανω ουτε εναν μεσα στη μερα αλλα οκ δεν το βαζω κατω)
επισεις εχω να πω οτι τα χω κανει λιγο σαλατα με το διαιτολογιο που μου ειχαν βαλει γιατι κανω τα δικα μου μερικες φορες (το ξερω ειναι χαζομαρα αλλα ηθελα να ειμε ηλικρινης):P
αυτες τις μερες εχω λιγο τρεχαματα αλλα δεν ξεχναω καμια σας και χερομε παρα πολυ να μαθαινω νεα σας!<3
Καλημέρα Λιλούκοοοοο!
Τι ευχάριστα νέα είναι καλέ αυτά; Δεν θυμάμαι αν είχες αναφέρει ότι σου είχε σταματήσει η περίοδος, αλλά δεν μου κάνει εντύπωση. Είναι τόσο σύνηθες στην βουλιμία. Δεν πιστεύω ότι είναι οι πολυβιταμίνες που σου έφεραν πίσω την περίοδο σου Λιλούκο μου, μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι μείωσες πολυ τους εμετούς. Όχι ότι η διατροφή και η θρέψη δεν παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά τις βιταμίνες τις λαμβάνεις πολυ λίγο για να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Πρόσεχε με τα κιλά σου γιατί είσαι και αθλήτρια και είναι πολύ πιθανό να έχεις προβλήματα και στο μέλλον λόγω χαμηλού ποσοστού λίπους. Πολύ χαίρομαι που το σώμα σου άρχισε να σου δίνει τα πρώτα σημάδια ότι κάτι κάνεις καλύτερα από πριν :). Συνέχισε να προσπαθείς καλή μου! Μικρές αλλαγές, αργά και σταθερά!!!
ναι το δουλευω.. βρε ελλη μου να σου πω κατι μηπως ξερεις τι μπορω να κανω για να με ξυπναω οταν δεν λειτουργει το μιαλο μου?θελω να πω οτι ενω εχω φτιαξει την διατροφη μου ειναι σαν να με υποχρεονει το μιαλο μου να μου κανω κακο.. καθισα και το σκεφτικα και κατελιξα σε αυτο το συμπερασμα.
νιωθω οτι πρεπει να με κουρασω και να με κανω να νιωθω ασχημα μερικες φορες (γιατι ειναι τρομερα κουραστικοι οι εμετοι και σωματικα και ψυχολογικα)
εσυ που τα συζιτας αυτα και με τον ψυχολογο σου τι σου εχει πει να κανεις?θελω τοσο πολυ να καταφερω να μην κανω καθολου εμετο εστο για μια μερα.. ολο λεω οτι θα το καταφερω και ολο αποτυχενω..(και ποσο πια να μην απογοητευομε με αυτο..)
περιμενω να μου πεις και τα δικα σου νεα.πως τα πας?
Εμένα Λιλούκο μου αυτό που μου δίνει θετική ενέργεια είναι οι δραστηριότητες. Δηλαδή αν δεν έχω σκοπό μία μέρα τότε τρώγομαι με τα ρούχα μου. Θα σου πρότεινα να γεμίζεις την μέρα σου με δραστηριότητες που σε ευχαριστούν πέρα από τις προπονήσεις σου ή ότι άλλο κάνεις. Να βγαίνεις από το σπίτι, να μην κολλάς στο ιντερνετ πολύ ή στην τηλεόραση. Βγες έξω!
Η ζωή είναι έξω από το σπίτι ;)
Και μην ξεχνάς όταν είσαι έξω να κουβαλάς στην τσάντα σου πάντα τα σνακ σου ;)
αχ το έχω πάθει κι εγώ, και ντρεπόμουνα να το πω, να σαι καλά που το πες, και νόμιζα ότι μόνο εγώ την έκανα (όχι εμετό, υπερφαγία ακόμα κι αν δεν πεινάω από συνήθεια, γιατί "έτσι πρέπει")Quote:
Originally posted by lilouko 22
αυτες τις μερες τα πηγα μετρια.. βασικα δεν ακολουθισα το διαιτολογιο και εκανα τα δικα μου.. τουλαχιστων δεν ξανααυξισα τους εμετους.ειμε ακομη στον ενα την ημερα και μαλιστα μικρο.. παλι καλα.
θελω να τους κοψω τελιως.
α η ψυχολογος μου ειπε επισεις οτι εχω εθιστει καπως στους εμετους και γι αυτο μου ειναι τοσο δυσκολο να μην κανω κανεναν μια μερα.
ειναι τρελο χτες π.χ. δεν μου χρειαζοταν να κανω, εφαγα φυσιολογικα και ομως απο το ξερο μου το κεφαλι με πιεσα να κανω.
τι βλακιες που κανω.. τελος παντον θα το παλεψω.:wink2:
αυτό είναι ΤΟ βασικό, ακομα κι αν βγαίνεις για λίγοQuote:
Originally posted by Eli
Και μην ξεχνάς όταν είσαι έξω να κουβαλάς στην τσάντα σου πάντα τα σνακ σου ;)
π.χ. σήμερα κάτι έτυχε και άργησε μια φίλη μου και ήμουν μακρυά από το μαγειρεμένο φαγητάκι μου πολύ περισσότερο απ'όσο υπολόγιζα, νυστική... ήμουν έτοιμη να αρπάξω ότι έβλεπα μέχρι να γυρίσω σπίτι
δεν ειναι φοβερό ότι αισθανόμαστε ότι πρέπει να γίνει πάση θυσία???Quote:
Originally posted by lilouko 22
ναι το δουλευω.. βρε ελλη μου να σου πω κατι μηπως ξερεις τι μπορω να κανω για να με ξυπναω οταν δεν λειτουργει το μιαλο μου?θελω να πω οτι ενω εχω φτιαξει την διατροφη μου ειναι σαν να με υποχρεονει το μιαλο μου να μου κανω κακο.. καθισα και το σκεφτικα και κατελιξα σε αυτο το συμπερασμα.
νιωθω οτι πρεπει να με κουρασω και να με κανω να νιωθω ασχημα μερικες φορες (γιατι ειναι τρομερα κουραστικοι οι εμετοι και σωματικα και ψυχολογικα)
εσυ που τα συζιτας αυτα και με τον ψυχολογο σου τι σου εχει πει να κανεις?θελω τοσο πολυ να καταφερω να μην κανω καθολου εμετο εστο για μια μερα.. ολο λεω οτι θα το καταφερω και ολο αποτυχενω..(και ποσο πια να μην απογοητευομε με αυτο..)
περιμενω να μου πεις και τα δικα σου νεα.πως τα πας?
σαν ψυχαναγκασμός είναι, obsessive compulsive disorder, φαντάσου τι θα συνέβαινε εάν σπάσεις τη ρουτίνα και μια μέρα δεν κάνεις?
π.χ. το αγαπημένο μου λούτρινο το κουβαλάω ακόμα, πρέπει να είναι σε συγκεκριμένη άκρη του κρεβατιού, πάνω αριστερά από το προσκεφάλι μου, όπως ήταν όταν μεγάλωνα. Εάν αλλάξω σεντόνια και το μεταφέρω κατα λάθος μετά δεν μπορώ αν κοιμηθώ, γιατί πρέπει σώνει και καλά να μεταφερθεί στην αριστερή
καμιά φορά ρωτάω τον εαυτό μου εάν δεν κάνω υπερφαγικό τι θα συμβεί? και τώρα που το λέω μου φαίνεται παράξενο αλλά δεν έχω βρει την απάντηση, ούτε κάτι καλό ούτε κάτι κακό θα συμβεί, ειναι μια ομίχλη και δεν μπορώ να δω τι θα συμβεί εάν σπάσω την ρουτίνα, και επειδή είναι άγνωστο το μέλλον (ίσως να μου βγει σε καλό, αλλά δεν το ξέρω εξ αρχής) φοβάμαι να το βιώσω
Εσύ lilouko μπορεις να "δεις" τι θα σου συμβεί εάν σταματήσεις?
Είναι καλό ή κακό?
Φυσικά υπάρχει ένας φόβος με μάσκα αλλά πως να το αντιμετωπίσουμε όταν δεν ξέρουμε τι είναι? - Και φυσικά μας βολεύει να μην μάθουμε, έτσι, τουλάχιστον σε εμένα, στηρίζεται η ύπαρξη της ομίχλης
Μήπως είναι ο φόβος της "φυσιολογικής ζωής" που δεν έχουμε μάθει να ζούμε, ενώ σε αυτήν έχουμε συνηθίσει??????
Δεν ξέρω!!!!!
αν έχει συμβουλή κανείς σε αυτό ας μας βοηθήσει, για την lilouko και εμένα ;)
Eli φαίνεται ότι το έχεις ζήσει κι εσύ
σημαντικό: τώρα πια κάνω υπερφαγικά με σαλατικά, χα!
Δεν ξέρω πόσο σε πληγώνει το θέμα με τους γονείς σου, οπότε εάν νομίσεις ότι θα σου κάνει κακό μην το επιχειρήσεις
στους δικούς μου, άμα είχαμε ρίξει ματς μετά με κοίταζαν κάπως έτσι: :punk:
οπότε έβαζα και βάζω μπροστά σχέδιο το οποίο ονομάζω "δεν-ξέρετε-τι-γεννήσατε-την-κάτσατε-την-βάρκα" :D
τους μιλάω ευγενέστατα, με χαμόγελο, εάν κάνουνε επίπληξη "σε ευχαριστώ για την συμβουλή σου", εάν μιλήσουν υποτιμητικά "σε παρακαλώ να μην στεναχωρείς το πλάσμα που κουβαλούσες 9-μήνες και ξεσκάτιζες για 2 χρόνια" ή "σε παρακαλώ να μην έχεις τόσο κακή άποψη για δημιούργημα σου", εάν σου πούνε να κάνεις κάτι, ή το κάνεις και μετά τους λες "χαίρομαι που ήμουν χρήσιμη για σένα, μόλις τελείωσα το ... και θα συνεχίσω με τις δουλείες μου" ή τους λες "θα ήθελα πάρα πολύ να σε βοηθήσω αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ λόγω .... Να σου θυμίσω ότι στο παρελθόν σε ειχα βοηθησει αμέσως στο χψω όταν μου το ζήτησες και είχα το χρόνο να σε βοηθήσω". Επίσης τους λες ευχαριστώ για ό,τι κάνουν για σένα, ακόμα και το άλλαγμα του ρολού της τουαλέτας, πλυντήριο, ύπαρξη καθαρών ποτηριών/πιάτων, σφουγγαρισμένο πάτωμα "παρατήρησα ότι έκανες αυτό, σε ευχαριστώ". Για τις περιπτώσεις που τους βοηθάς σε κάτι και δεν σου λένε ευχαριστώ: εάν ξεκινήσεις να τους λες ευχαριστώ και στα πιο μικρά πράγματα που κάνουν, μετά θα αρχίσουν να σου λένε κι εκείνοι (εαποτελέσματα 2ης εβδομάδας)
ΌΛΑ με γλυκό χαμόγελο, απευθείας κοίταγμα στα μάτια και με ηρεμία στην φωνή, τους εκνευρίζει αφάνταστα όταν δεν μπορούν να σου συμπεριφερθούν άσχημα, πρώτα θα εκνευριστούν (γιατί θα νομιζουν ότι τους κάνεις πλάκα), μετά θα ντραπούν (για την συμπεριφορά τους, αφού εσύ είσαι Κυρία) και μετά θα κόψουν τα πολλά ;)
Προσοχή στην λεπτομέρεια, θέλει μεθοδικότητα και υπομονή. Πρέπει να είσαι πανέτιμη για "συχνές συμπεριφορές", έτσι φτιάξε μία λίστα με το τι θα σου πουν συχνά και προετοίμασε φράσεις και λέξεις κλειδιά. Δεν πρέπει να σε πιάσουν αδιάβαστη/απροετοίμαστη :D
Σου δίνω χρόνο για τα πρώτα θεαματικά αποτελέσματα 1 εβδομάδα (πιο γρήγορο από δίαιτα)
Δεν χρειάζεται να τσαντιζόμαστε, να χαλιόμαστε και μετά να σκεφτόμαστε "ρε γαμώτο πως αντέδρασα έτσι??", δεν χαλάς την ζαχαρένια σου και φροντίζεις να μην γίνεσαι καθρέφτης μιας άσχημης συμπεριφοράς (να μιλάς όπως σου μιλάνε)
αχαχχαχαχαχαχχαχαχα με εκανες και γελασα πρωινιατικα otiosa να σε καλα!
λοιπον θα το δοκιμασω απο σημερα (δεν εχουμε μαλωσει ακομα) και θα πω πως πηγε.:P
Eli μου θα προσπαθισω να κανω και αλλα πραγματα!τωρα τελειωσα με τις πολλες προπονισεις και θα εχω λιγο πιο χαλαρα (καπου 4 φορες τη βδομαδα) ααααχ θα αρχισω να πηγενω και πιο συχνα θαλασσα!:tumble:
εσυ πως εισαι?
otiosa το να κανεις υπερφαγικα με σαλατες ειναι πολυυυυυ καλυτερο πιστευω απ το να το κανεις με οτιδιποτε αλλο!(μεχρι να τα σταματισεις τελειως):wink2:
αληθεια εσυ ποσο καιρο ταλαιπορισε με διατροφικες διαταραχες?
μερικες φορες καθομε και το σκεφτομε και πραγματικα νομιζω πως ολα θα ηταν πολυ πιο ομορφα αμα μπορουσα να σταματισω αυτη τη διαταραχη..πολλες φορες ζηλευω ολους τους αλλους που μπορουν και τρωνε φυσιολογικα (οχι με κακη ζηλια.. μαλλον πιο πολυ με παραπονο, δηλαδη γιατι αυτοι μπορουν και εγω οχι?τι κανω λαθος?)Quote:
Originally posted by otiosa
δεν ειναι φοβερό ότι αισθανόμαστε ότι πρέπει να γίνει πάση θυσία???
σαν ψυχαναγκασμός είναι, obsessive compulsive disorder, φαντάσου τι θα συνέβαινε εάν σπάσεις τη ρουτίνα και μια μέρα δεν κάνεις?
π.χ. το αγαπημένο μου λούτρινο το κουβαλάω ακόμα, πρέπει να είναι σε συγκεκριμένη άκρη του κρεβατιού, πάνω αριστερά από το προσκεφάλι μου, όπως ήταν όταν μεγάλωνα. Εάν αλλάξω σεντόνια και το μεταφέρω κατα λάθος μετά δεν μπορώ αν κοιμηθώ, γιατί πρέπει σώνει και καλά να μεταφερθεί στην αριστερή
καμιά φορά ρωτάω τον εαυτό μου εάν δεν κάνω υπερφαγικό τι θα συμβεί? και τώρα που το λέω μου φαίνεται παράξενο αλλά δεν έχω βρει την απάντηση, ούτε κάτι καλό ούτε κάτι κακό θα συμβεί, ειναι μια ομίχλη και δεν μπορώ να δω τι θα συμβεί εάν σπάσω την ρουτίνα, και επειδή είναι άγνωστο το μέλλον (ίσως να μου βγει σε καλό, αλλά δεν το ξέρω εξ αρχής) φοβάμαι να το βιώσω
Εσύ lilouko μπορεις να "δεις" τι θα σου συμβεί εάν σταματήσεις?
Είναι καλό ή κακό?
Φυσικά υπάρχει ένας φόβος με μάσκα αλλά πως να το αντιμετωπίσουμε όταν δεν ξέρουμε τι είναι? - Και φυσικά μας βολεύει να μην μάθουμε, έτσι, τουλάχιστον σε εμένα, στηρίζεται η ύπαρξη της ομίχλης
Μήπως είναι ο φόβος της "φυσιολογικής ζωής" που δεν έχουμε μάθει να ζούμε, ενώ σε αυτήν έχουμε συνηθίσει??????
Δεν ξέρω!!!!!
αν έχει συμβουλή κανείς σε αυτό ας μας βοηθήσει, για την lilouko και εμένα ;)
Eli φαίνεται ότι το έχεις ζήσει κι εσύ
σημαντικό: τώρα πια κάνω υπερφαγικά με σαλατικά, χα!
ειναι φοβερο το οτι ξερω πως η ζωη μου θα πηγενε καλυτερα αν το σταματουσα αλλα ειναι σαν ενας δαιμονας που με πιεζει να το κανω.. ξανα και ξανα.. και ξερω οτι θελει το κακο μου και ξερω πιο ειναι το σωστο αλλα κανω πως δεν το βλεπω..
ειναι σαν να φοβαμε να κανω την ζωη μου καλυτερη.
ισως και να φοβαμε να στεριθω ολα αυτα τα φαγητα και τις ποσοτιτες στις οποιες τα τρωω και να μην παχαινω (γιατι μπορει ναι μεν να ειμε μια μερα νηστικη και την αλλη να φαω ενα κορμο μονη μου και να τον βγαλο οποτε δεν περνω βαρος)
μπορει ενας αλλος λογος να ειναι πως φοβαμε να μην καταφευγω στους εμετους καθε φορα που δεν εχω κατι καλυτερο να κανω (ή μπορει να εχω και να μην θελω να ασχολιθω με αυτο αλλα να σκοτωσω το χρονο μου παλι καταστρεφοντας εμενα και οποια προσπαθεια εχω κανει)
ποιος ξερει?
αυτο που ξερω ειναι πως ο χαρακτηρας μου δεν θελω να αλλαξει.. δεν θελω να γινω δειλη και να φοβαμε να ζησω..
μερικες φορες σκεφτομε οτι αι στο διαολο πια και τι εγινε να μην μπορω να τρωω οπως πριν?και τι πειραζει αμα στεριθω το γλυκο εκεινη τη στιγμη που το θελω αφου αμα γινω καλα μετα θα μπορω και παλι να το φαω και χωρις τις τυψεις μαλιστα..
ειναι τοσο ασχημη εμμονη.. και αλλο τοσο ανισοροπη.. δηλαδη πλεον ξερεις τι εχεις, ξερεις οτι πρεπει να το αντιμετοπισεις και εν μερη τουλαχιστων πως μπορεις να το κανεις αυτο και ομως εσυ επιλεγεις να κανεις παλι τη λαθος επιλογη..
και οταν ρωτας τον εαυτο σου 'μα γιατι το εκανα τωρα αυτο' η μονη απαντηση ειναι η σιωπη.. και μετα σκεφτεσε πως ισως δεν πειραζει να σε καταστρεφεις λιγο.. ισως και να το αξιζεις ετσι που εισαι..
-αυτες ειναι συχνα οι δικες μου παραλογες σκεψεις..-
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΝΙΚΙΣΕΙ!!!!!!
ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΝΗΚΙΣΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ!!!!!!!!
ας αρχισουμε καλα σημερα!
http://www.youtube.com/watch?v=Tth-8wA3PdY
σημερα θα κανω αποτοξινοση και θα φαω μονο φρουτα!
παρεπιπτοντος τα πηγα χαλια με το διαιτολογιο και αυριο εχω ραντεβου με την διαιτολογο.. τι θα της πω?
Καλημέρα :)
Λιλούκο μου το σώμα σου δεν έχει ανάγκη από αποτοξίνωση, από θρέψη έχει ανάγκη. Μην το υποβάλλεις σε ένα μαρτύριο φρουτοφαγίας που θα πυροδοτήσει ακόμη ένα βουλιμικό επεισόδιο.
Δεν πειράζει που δεν έκανες το πρόγραμμα, το σημαντικό είναι να πας αύριο στο ραντεβού σου και να μιλήσεις ειλικρινά και να εξηγήσεις για πιο λόγο δεν το έκανες.
φιλιά πολλά και καλό ραντεβού αύριο :)
να της πεις την αλήθεια και να είσαι σίγουρη ότι τα έχει ξανακούσει ;)Quote:
Originally posted by lilouko 22
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΝΙΚΙΣΕΙ!!!!!!
ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΝΗΚΙΣΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ!!!!!!!!
ας αρχισουμε καλα σημερα!
http://www.youtube.com/watch?v=Tth-8wA3PdY
σημερα θα κανω αποτοξινοση και θα φαω μονο φρουτα!
παρεπιπτοντος τα πηγα χαλια με το διαιτολογιο και αυριο εχω ραντεβου με την διαιτολογο.. τι θα της πω?
μην τρως μόνο φρούτα, δεν αποτοξινώνεσαι από τίποτα, ίσα ίσα συνηθίζεις το πάγκρεας να υπερλειτουργεί και νιώθεις μεγαλύτερη πείνα μετά από λίγο, τα συνηθισμένα φρούτα που τρώμε (διαφέρει από φρούτο σε φρούτο) έχουν 1. υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (μεγαλύτερη έκκριση ινσουλίνης και μεγαλύτερη πείνα μετά από λίγο) 2. αρκετούς υδατάνθρακες (που θα αποθηκευτούν σε μορφή λίπους)
πας σίγουρα για βουλιμικό έτσι... Δες το βιντεάκι στην υπογραφή μου για τις Ορμόνες και την Πείνα, το τι τρώμε (π.χ. τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη) ωθεί το σώμα μας να εκκρίνει συγκεκριμένες ορμόνες σε μεγαλύτερη ποσότητα οι οποίες μετά θα ορίσουν το πόσο πεινάμε και το εάν πεινάμε, οπότε προσέχουμε τι τρώμε για να μην θέλουμε να φάμε και τις κουρτίνες μετά από λίγο
Εγώ όταν λέω κάνω υπερφαγικό με σαλατοειδή εννοώ ότι κοιτάζω να τρώω κάθε τρεις ώρες γεύμα με πρωτείνη (κρέας ή αυγά) και την σαλάτα μου και εάν θέλω σώνει και καλά να φάω πριν κλείσω 3-ωρο τρώω επιπλέον σαλατοειδή
Δεν αντικαθιστώ γεύματα με σαλάτες ή φρούτα. το γεύμα πρέπει να είναι γεύμα με τα όλα του, απλά ακολούθησε τι σου γράφει η διαιτολόγος, σίγουρα έλαβε υπόψιν της το να τρέφεσαι επαρκώς, εάν δεν φας αυτά που χρειάζεται το σώμα σου θα αρχίσει να "παραπονιέται" είτε με το να νιώσεις κουρασμένη (για να μειώσεις τις καύσεις) είτε με το να νιώσεις απίστευτη πείνα (για να αυξήσεις το αποθηκευμένο λίπος)
άσχετο, είπες ότι από εδώ και πέρα θα είναι "χαλαρά" οι προπονήσεις, μόνο 4 φορές την εβδομάδα και ήμουν έτσι :wow: όταν το διάβασα
4 είναι χαλαρά?! δεν θέλω ούτε να φανταστώ το εντατικό :D
Oh, yes we will survive!!!
αχαχχααχαχα.. εμενα ειναι η ζωη μου ο αθλητισμος οποτε μου φενοντε λογικες και τις χαιρομε κιολας, αμα δεν κανω μου λειπουν (φτου φτου να μην τις ματιασω) :P
οι εντατικες ειναι 2-2μιση ωρες 5 φορες την βδομαδα ή αλλιως δυο πιο μικρες προπονισεις την μερα παλι 4-5 φορες τη βδομαδα.
(ενω τωρα θα κανω 1μιση ωρα αντε 2)
αχαχχαχαχα ακουγομε λιγο τρελη ετσι?:P
τελικα δεν την εκανα ετσι και αλλιως την αποτοξινοση.. εφαγα κανονικα το φαι μου.. (περιπου)
αυτο με τις σαλατες που κανεις ειναι πολυ καλο βρε.. μετραει ως υπερφαγικο?
(τα λινκς σου τα εχω διαβασει και ηταν παρα πολυ ωραια, εγω εχω κολιμα με τη ζαχαρη και θελω να την κοψω αλλα πραγματικα δεν μπορω..:crazy: περασα μια μεγαλη περιοδο που την ειχα κοψει- ετρογα κανα γλυκο αμα τυχενε σε καποια περισταση αλλα την ειχα κοψει- και τωρα τσουπ δεν ξερω πως ξανακολισα... ξερεις πως μπορω να την κοψω?την μισω τη ζαχαρηηη...)
ναι θα της πω την αληθεια αυριο και οτι βρεξει ας κατεβασει.:wink2:
Elli μου τωρα την ειδα την τελευτεα σου απαντιση.. ναι οπως ειπα θα παω αυριο και θα δουμε τι θα γινει.:wink2:
ναι οντος πρεπει να τις αφησω αυτες τις συνιθιες γιατι μονο κακο μου κανουν.
εσυ πως εισαι καλη μου ολα καλα ελπιζω ετσι?:spin:
α και κατι ακομα.λεω να πω στην διαιτολογο αυριο οτι θελω να μου κανει ενα διαιτολογιο με βαση τη διαιτα ατκινς.δεν μου αρεσουν οι υδατανθρακες εκτος απο το καφε ρυζι.. αντε και τα παξιμαδια τα μεγαλα τα ολικης.αντιθετως λατρευω τις πρωτεινες (ψοφαω για αυγα και κοτοπουλο) και μου αρεσουν πολυ τα φρουτα και οι σαλατες.
λετε να το δεχτει?
γιατι ολο μου λεει οτι πρεπει να τρωω πολλους υδατανθρακες και εμενα δεν μαρεσουν (ολο μου βαζει μπαρες και μπισκοτα και τετια - το ψωμι μου το αντικατεστισε σε πολλα γευματα με ρυζι και το δεχτικα)
Λιλουκο μου όλα παίζουν το ρόλο τους στην διατροφή μας και όλα μα όλα χρειάζονται!
Είναι λάθος να αποκλείουμε ολόκληρες ομάδες τροφών μόνο και μόνο επειδή νομίζουμε ότι μας παχαίνουν. Οι υδατάνθρακες είναι πολλοί σημαντικοί στην διατροφή μας και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους αποφεύγουμε. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να αντικαταστήσεις τα πάντα με προϊόντα ολικής άλεσης και δημητριακών βρώμης κτλ μην κατεργασμένων. Οι πρωτεΐνες επίσης είναι πολλοί σημαντικες για την ανάπτυξη των μειών μας και ειδικά για εσένα που είσαι αθλήτρια είναι σημαντικό να τρως επαρκή ποσότητα. Όλο το παιχνίδι παίζεται στις ποσότητες, στους συνδυασμούς και στις ώρες που τρως. Όταν τρως υδατάνθρακες με μέτρο δεν έχεις κανένα λόγο να φοβάσαι.
Εγώ π.χ. επειδή δεν γουστάρω τις μπάρες δημητριακών και τα μπισκότα του εμπορίου, επειδή έχουν πολυ ζάχαρη και άσπρο αλεύρι, φτιάχνω δικά μου μπισκότα βρώμης με μέλι και ταχίνι για σνακ. Τρώω ένα τέτοιο μπισκότο και το συνδυάζω πάντα με μία μερίδα φρούτου και μου δίνει απίστευτη ενέργεια και με χορταίνει. Επίσης τρώω ξηρούς καρπούς (1κ.σ.) κατά προτίμηση μουλιασμένους για να ενεργοποιούνται και τα χρήσιμα ένζυμα και να είναι πιο εύπεπτοι και τους συνδυάζω επίσης με φρούτο. Να σκέφτεσαι πάντα ότι δεν κάνεις δίαιτα αλλά διατροφή, μία διατροφή που θα αγωνιστείς να την κάνεις τρόπο ζωής. Αν θέλεις να κάνεις αποτοξίνωση από κάτι κάνε από τις επεξεργασμένες τροφές του εμπορίου και τρώγε όσο το δυνατόν ακατέργαστες τροφές, μπάρες και μπισκότα που θα φτιάχνεις μόνη σου και θα ξέρεις τι έχουν μέσα, και πρωτείνη με χαμηλά λιπαρά όπως ψάρι, κοτόπουλο, αυγά και ελαφριά τυριά.
Κάνοντας την διατροφή των τριώρων με συνδυασμό πρωτείνης, υδατάνθρακα και κάτι φρέσκου διαπίστωσα ότι τα υπερφαγικά μου με τον καιρό μειώθηκαν μέχρι που ελαχιστοποιήθηκαν. Έμαθα να τρώω τα πάντα αλλά με μέτρο, και διαπίστωσα ότι τίποτα δεν μπορεί να με παχύνει αν κάνω μία συνολικά σωστή και ισορροπημένη διατροφή. Ακόμη και αν για μερικές μέρες φάω βλακείες ή κάνω υπερφαγικό επιστρέφω στην διατροφή μου με περισσότερη όρεξη και διάθεση να την κάνω σωστά και να επαναφέρω την ενέργεια μου και την διάθεση μου σε υψηλά επίπεδα. Γιατί στην τελική αυτή η διατροφή με κάνει να νιώθω καλά και να έχω τον ΕΛΕΓΧΟ!
Προσπάθησε να την προσαρμόσεις με την βοήθεια της διαιτολόγου στα γούστα σου και στην καθημερινότητα σου και θα δεις ότι με τον καιρό θα βγεις από το διατροφικό χάος και θα αρχίσεις να ανακτάς τον πολυπόθητο έλεγχο.
lilouko δεν είμαι σιγουρη ότι η ατκινς είναι η καλύτερη λύση για εσένα, η διαιτολόγος σου σίγουρα παίρνει υπόψιν της τις ανάγκες σε υδατάνθρακες που έχεις λόγο των προπονήσεων
επίσης η άτκινς δεν είναι η απόλυτη δίαιτα, ακόμα και ο ίδιος ο άτκινς όσο ήταν εν ζωή είχε πει ότι είναι κομμένη και ραμμένη για άτομο με προβλήματα ινσουλινοαντίστασης και διαβήτη, σε κάποια άλλη περίπτωση χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση!
Στηρίζεται στο ότι με συγκεκριμένες τροφές ωθείς το συκώτι σου να καίει λίπος που έχεις αποθηκεύσει. Ως εδώ ακούγεται μαγικό. Δεν είναι. Γιατί?
1. Όσοι έχουν χαμηλό ποσοστό λίπους στον οργανισμό τους (γιατί είναι ήδη πολύ λεπτοί) δύσκολα θα χάσουν βάρος και υπάρχει ο φόβος να καις και μύες μαζί με λίπος, δεν είναι χαζός ο οργανισμός σου, θα κοιτάξει να επιβιώσει εάν δεν τον ταίζεις αρκετά. Υπάρχουν πάρα πολλά threads σε ξενόγλωσσα φόρουμς της ατκινς με παράπονα για το γιατί δεν χάνουν και είναι ήδη ελλιποβαρής. Πρόσεξε το είναι συνηθισμένο λάθος!!! Όταν δεν έχεις κάτι σημαντικό να χάσεις και δεν παίρνεις αρκετούς υδατάνθρακες θα αρχίσει να καίει ΚΑΙ μύες!
2. Στην τελευταία φάση της άτκινς (έχεις αδυνατίσει, έχεις ένα υγιές ποσοστό λίπους, εσύ πιθανότητα να το έχεις ήδη) αυξάνεις τους υδατάνθρακες, φυσικά δεν τρως επεξεργασμένες τροφές (ζάχαρη, λευκό αλεύρι) αλλά τρως πολύσπορο ή μαύρο ρύζι και περισσότερα φρούτα, με μέτρο φυσικά. Είναι το "λίγο απ'όλα και με μέτρο"
3. Επέλεξα την άτκινς γιατί για τις δικές μου ΠΡΟΣΩΡΙΝΈΣ απαιτήσεις είναι μια χαρά. Δεν πεινάω, ούφ! και χάνω, αλλά εγώ έχω αποθηκευμένο λίπος ούκ ολίγο να χάσω. Φρούτα τρώω αλλά μόνο αυτά που έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, γιατί μου κάνουν πείνα τα άλλα. Επίσης, σε αυτό που είπε η Eli, δεν έχω κόψει τους υδατάνθρακες, τους παίρνω από λαχανικά. Και για να μην παρεξηγηθώ (το έχω ξαναγράψει ότι η ατκινς δεν είναι πανάκεια) δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται!!! Θέλεις μεγάλη ποικιλία λαχανικών, αρκετά μεγάλη προετοιμασία φαγητού και ποσότητες! Εάν ξεμείνω από λαχανικά και φάω λιγότερα και χωρίς ποικιλία, όπως σήμερα :regan: , αρχίζω να ζαλίζομαι και να νιώθω κατατονία άμεσα, εντός 2-3 ωρών από το τελευταίο γεύμα χωρίς αρκετούς υδατάνθρακες! Δηλαδή μικρή σαλάτα και όχι μεγάλη με ποικιλία.
Οι υδατάνθρακες φυσικά και μας χρειάζονται, τους παίρνουμε αλλά όσο το δυνατόν τρώμε μη επεξεργασμένους, π.χ. λαχανικά και ό,τι είναι ολικής άλεσης
Και άρχισε να κοιτάς ετικέτες, πολλές φορές το ψωμί που αγοράζουμε, ακομα και το ολικής, έχει ζάχαρη, σιρόπη γλυκόζης ή φρουκτόζη. Χωρίς να έχεις πρόθεση να φας ζάχαρη τρως...
Προσπάθησε στο πρόγραμμα που σου έχει δώσει να της πεις ακριβώς σε ποιο σημείο πείνασες και ξέφυγες, π.χ. απόγευμα Τρίτης ταδε ώρα ξέφυγα και έφαγα αυτό, είχα φάει πριν τάδε ώρα αυτο, στην ουσία κρατάς ημερολόγιο, με αυτό θα μπορεί και εκείνη να καταλάβει από το τι έφαγες το γιατί πείνασες, θα βοηθήσει και εσένα να δεις το πόσο πεινάς και ποιες ώρες, πριν την προπόνηση? μετά? αρκετή ωρα μετά όταν γυρίζεις σπίτι? και μπορείς να της δώσεις επιπλέον πληροφορίες για να το προσαρμόσει σε σένα καλύτερα :)
το επιβεβαίωσα
σήμερα είχα ραντεβού με τη γιατρό μου η οποία τρέχει μαραθώνιους
μου είπε ότι προσπάθησε να κάνει low-carb αλλά είχε φοβερούς πόνους στους μύες όταν έτρεχε μεγάλες αποστάσεις γιατί δεν υπάρχει αρκετό "καύσιμο" αποθηκευμένο
τρώει ψωμί και ρύζι, έχει κοψει την ζάχαρη
υποθέτω κάτι τέτοιο σου είπε και η διατροφολόγος σου
μου είπε να μείνω σε low-carb μέχρι να τα χάσω γιατί έχει αποτελέσματα σε παχύσαρκους και μετά να προσέχω να μην ξαναπέσω στα σκληρά (ζάχαρη) ;)
καλημερα κοριτσια μου να εχετε μια πολυ πολυ πολυ ομορφη μερα!:grin:
λοιπον η διατροφολογος μονο που δεν με εδιρε που ηθελα να κανω ατκινς, εγω εχω λιπος στα ορια του φυσιολογικου σκεδον οποτε μου ειναι παρα πολυ δυσκολο να χασω γιατι δεν με αφηνει ο οργανισμος.. και εχω καλο ποσοστο μυων τους οποιους δεν πρεπει να χασω.
μου ειπε οτι δεν θα κοψω τους υδατανθρακες γιατι μου ειναι απαρετιτοι απλα αντι για μπαρες δημιτριακων μου εβαλε κι αλλα φρουτα και ξηρους καρπους! πολυ χαιρομε!:P
εσεις πως τα πατε ολα καλα???
λοιπον απο τωρα 9:20 μεχρι αυριο ιδια ωρα βαζω στοιχιμα να μην κανω εμετο.ΚΑΘΟΛΟΥ.
ελπιζω να το καταφερω και να κλεισω 24ωρο.(μετα μπορει να βαλω νεα προθεσμια)
θα ξαναμπενω να λεω πως παει για να μην ξεχνιεμε.:wink2:
συνεχιζω και συγγρατιεμεεεεε.. αααχ περιμενω να παει μιαμιση για να μαγειρεψωωωω..
λοιπων κανω λιστα με το τι μπορω να κανω για να απασχολουμε οταν με πιανει λιγουρα ή ταση για εμετο.πιστευω θα με βοηθισει.:wink2:
ααααααα τα εκανα σκατααα.. :(
γιατι γιατι γιατι γιατι γιατι να με τοσο χαζη???
το ξερω σας πριζω αλλα γιατι ρε γαμοτο τα χα καταφερει τοσο καλα..
λοιπον αυριο θα κλεισω μια ολοκληρη μερα χωρις να κανω εμετο κανενα γευμα μου... δεν ξερω αν θα χρειαστει να κανω ολη μερα δουλειες μεχρι να παω προπονιση αλλα δεν θα κανω εμετο που να σκασω. :'(
αααχ αντε να δουμε!καλη μου επιτυχια!
καλα τα παω μεχρι τωρα σημερα.. νιωθω παλι οτι πρεπει αλλα θα τη νικισω αυτη τη φωνη μεσα μου θα τη νικησω!
Λιλούκο μου γλυκιά κράτα γεράααα!
Είμαι σε διακοπές αυτές τις μέρες γι αυτό χάθηκα. Κάνω μπανάκια στην Αιτολοκαρνανία :D
Είμαι στο πατρικό μου μαζί με τους γονείς μου την αδερφή μου και την ανιψιά μου και περνάμε όμορφα :D. Από διατροφή το παλεύω επάξια και μάλιστα στην τελευταία επισκεψη στον διαιτολόγο είχα χάσει και αρκετούς πόντους! Η ζυγαριά λόγω κατακρατήσεων δεν μας έκανε την χάρη αλλά δεν πειράζει, θα φανεί τώρα που μου τελείωσε και η περίοδος. Ευτυχώς έχω την μαμά εδώ και μαγειρεύει κάθε μέρα και τρώμε σωστά και υγιεινά ;)
Εσύ κοριτσάρα μου το παλεύεις βλέπω και είμαι πολυ χαρούμενη! Μπήκα να σου δώσω λίγο κουράγιο γλυκιά μου γιατί πιστεύω το χρειάζεσαι. Να ξέρεις ότι η προσπάθεια είναι που παίζει ρόλο αυτή τη στιγμή, οι επιτυχίες σιγά σιγά θα ακολουθήσουν. Χαίρομαι που τα βρήκατε και με την διατροφολόγο και βελτιώνετε σιγά σιγά το διατροφολόγιο σου :). Συνέχισε να προσπαθείς Λιλούκο μου, μην το βάζεις κάτω ε;
το παλευω ελλη μου.. μαλλον δεν ειμε ακομα ετοιμη να μην κανω καθολου μεσα στη μερα εμετο αλλα δεν πειραζει (οχι πολυ δηλαδη) θα σηνεχισω να το παλευω μεχρι να το καταφερω! :grin:
χερομε που τα περνας ομορφα και που πανε ολα καλα με τη διατροφη σου, συνεχισε ετσι!;)
ναι τα χουμε βρει οντος με την διατροφολογο μια χαρα.
αχ βρε ελλη σε φχαριστω πολυ, οντος μου δεινεις κουραγιο οποτε μου γραφεις ειτε για τα δικα σου ειτε για μενα.
μην ανισιχεις αμα βρισκεις χρονο να μπενεις να μιλαμε αλλα μη χανεις ουτε ευκερια για να χαρεις τις διακοπες σου.μολλις γυρισεις εγω εδω θα μαι να τα λεμε!
φιλακια! :bisou:
πώς πας?
πώς πάνε οι προπονήσεις?
είναι σημαντικό ότι καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι έτοιμη να μην κάνεις εμετό κάθε μέρα
είναι βασικό να μαθαίνουμε τον εαυτό μας
όταν άρχισα να γυμνάζομαι λίγο παραπάνω είχα αποφασίσει ότι δεν θα κόψω την ζάχαρη και τα βουλιμικά, γιατί απλά δεν αισθανόμουν έτοιμη. Είναι σαν τα μωρά με την πιπίλα. Σιγά σιγά θα μπορούσες να ψάξεις και να βρεις άλλες ασχολίες και ενδιαφέρονται για να γεμίζεις τον εαυτό σου συναισθηματικά και μετά δεν χρησιμοποιείς την πιπίλα τόσο πολύ
καλα σχετικα.. δεν ειμε στα καλυτερα μου ψυχολογικα αλλα οκ θα ανακαμψω!
πρεπει να παω οποσδιποτε να κανω εξετασεις, χτες ειχα ενα μουδιασμα σε ολο μου το σωμα και τρομαξα λιγο αλλα οκ σημερα ειμε καλα.:)
μαλλον θα παω αυριο (σιγουρα παντος μεσα στη βδομαδα)
εσεις πως τα πατε?ολα καλα?;)
Η αδερφή μου το είχε αυτό, και έκανε ακριβώς αυτό που είπε ο απο κάτω σου:Quote:
Originally posted by Eli
Lilouko μου καλημέρα :)
Αχ αυτή η άτιμη βουλιμία!!! Υπάρχει τρόπος να βγεις από την βουλιμία καλή μου αλλά θέλει θέληση και πείσμα και επιμονή. Βεβαίως και υπάρχει διατροφή που μπορεί να σε βοηθήσει αλλά θέλει πρόγραμμα και δέσμευση από την πλευρά σου ότι θα την τηρήσεις παλεύοντας παράλληλα με τις τύψεις. Στα τρίωρα και στις τριάδες έχουμε γράψει πολλά για την βουλιμία και για την διατροφή που κάνουμε για την απαλλαγή των υπερφαγικών επεισοδίων. Παράλληλα ακόμη και αν κάνεις επεισόδια θα πρέπει να βρίσκεις το κουράγιο να μένεις πιστή στην διατροφή σου.
Αν μένεις Αθήνα μπορείς να πας στην Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών - Νοσοκομείο Παίδων "Π. & Α. Κυριακού
http://www.youth-health.gr/gr/index.php
Εκεί αναλαμβάνουν ανήλικους με διατροφικές διαταραχές και δίνουν ψυχολογική και διατροφική υποστήριξη και πληρώνεις κάτι εντελώς συμβολικό, σαν να πήγαινες για ένα καφέ.
"Αν μένεις Αθήνα μπορείς να πας στην Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών - Νοσοκομείο Παίδων "Π. & Α. Κυριακού
http://www.youth-health.gr/gr/index.php
Εκεί αναλαμβάνουν ανήλικους με διατροφικές διαταραχές και δίνουν ψυχολογική και διατροφική υποστήριξη και πληρώνεις κάτι εντελώς συμβολικό, σαν να πήγαινες για ένα καφέ. "
Το αποτέλεσμα; Όλα μια χαρά!
Πέρασα να πω ένα γεια!
Λιλούκο μου πως τα περνάς; Πήγες διακοπές;
Εγώ μόλις επέστρεψα και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στις δουλειές μου και στην επανένταξη στην καθημερινότητα. Εύχομαι να είσαι καλά και ο Αύγουστος να περνάει ανέμελα ;)
γεια σε ολους!
φχαριστω που συνεχιζετε να ασχολιστε με την κλαψα μου.. ειμε διαλιμενη σε χιλια κοματια..
πως εχω καταντισει ετσι?γιατι? γιατι εχω γινει ετσι εγω που ειμουν παντα το χαρουμενο κοριτσακι που μπορει να ζω μεσα σε αυτο το μπουρδελο αλλα τουλαχιστων εβλεπα τα θετικα.. τωρα δεν βλεπω τιποτα
πηγα διακοπες και καταφερα να το νικησω για μια ολοκληρη βδομαδα
(ειμουν σε καμπινγκ οποτε ειμουν μακρια απο ολα τα κομματια της ζωης μου)
και μετα πριν γυρισω καλα καλα οι δικοι μου μου γαμισανε παλυ την καρδια..
φετος τελειωνω και θα φυγω.. αμα αντεκσω μεχρι τοτε
πριν φυγω ειχα φτασει τα 50 κιλα και τωρα ειμε 52!! να παιθανω.. το ξερω οτι ακουγομε τρελη, ειμε τρελη για δεσιμο
θελω να πω ελα τωρα ειναι 2 κιλα αλλα εγω τα βλεπω σαν να ειναι 22.. και με ποναει πολυ αυτο
νιωθω σαν να ειμε ενα τερας που ξεχιλιζει απο λιπος κουνιετε σα ζελε.. με κοιταω στον καθρεφτη και δεν μπορω να μην ελενχω αμα ειναι επιπεδη η κοιλια μου.. και τελευτεα δεν ειναι το βλεπω.πρεπει να τα χασω τα 2 κιλα πρεπει.
δεν θελω να μου θιμωσει κανεις που εχει παραπανω κιλα εδω.. για ενα περιεργο λογο στους αλλους δεν μου φενοντε τοσο ασχημα λιγα παραπανω κιλα αλλα εγω δεν δικεολογουμε να ειμε χοντρη η ασχημη δεν μου το επιτρεπω...
στο σπιτι ολα ειναι σκατα.. θελω να φυγω δεν μπορω αλλο αμα δεν φυγω με βλεπω να πηδαω απο το μπαλκονι
πως εγινα ετσι.. γιατι κλαιω που εχω 2 κιλα παραπανω? γιατι δεν μπορω να φαω τιποτα και να το κρατισω ολοκληρο μεσα μου...
νιωθω τοσο μα τοσο πολυ κουρασμενη που ειναι μερικες φορες (λιγες ευτυχως..) που απλα θελω να παω σε ενα μακρυνο ησυχο μερος και να κλεισω τα ματια μου.. να μεινω εκει και να κοιταζω το κενο
δεν το θελω το σπιτι μου δεν το θελω μου θυμιζει το παρελθον και εγω θελω να φυγω μακρια απο αυτο
τελευτεα μου ερχετε συνεχια η αναγκη να νιωσω εκεινη την αισθηση οπως οταν κανεις πολυ ωρα ηλιοθεραπια νταλα μεσημερι και μετα μπενεις στη θαλασσα και οπως κανεις βουτια νιωθεις το παγομενο νερο να περναει μεσα στα μαλλια σου και να περνει ολη τη δυσφορια και τη ζεστη και καθε κιταρο του κορμιου σου νιωθει καινουργιο.. αυτο θελω και γω
και μετα να ειμε μεσα σε ενα ασπρο δροσερο παπλομα μαζι με εναν συγκεκριμενο ανθρωπο που ειναι απ τους λιγους που εμπιστευομε και αγαπω και απλα να ειμαστε μαζι.. αυτες οι δυο αισθισεις τελευτεα γυρνανε παρα πολυ στο κεφαλι μου..
δεν ειμε αχαριστη γαμοτο το ξερω οτι μπορει να εχω πλουσιο παρελθον αλλα υπαρχουν και χειροτερα.. απλα εχω την αναγκη να πιστεπσω και γω σε ενα ******** θαυμα.. αλλα αυτο αργει λιγακι...
γιατι κλαιγομε ετσι γαμοτο εγω δεν ημουν ευαισθιτη στους εξω.. την κρατουσα την ευαισθισια μου και ημουνα δυνατη.. ατσαλι και τωρα εχω γινει χειροτερα και απο πλαστελινη
και εντομεταξυ το νιωθω καθε κυταρο του κορμιου μου το νιωθει οτι θελω να φυγω απο αυτο το μερος.. να παω να ζησω σε καποιο αλλο σπιτι οπου νανε δεν με νιαζει πια.. ειναι λιγα πραγματα που θελω να τα κρατισω στη ζωη μου αλλα ολα τα αλλα πεταμα στα σκουπιδια..
με τους δικους μου πλεον κοπσαμε τελιως και ξαφνικα τους ηρθε να μου το παιξουν ενδιαφερον και ετσι αλλα μετα απο οσα μου εχουν κανει (και κανουν ακομα μερικες φορες για να μην ξεχνιομαστε βεβεα) εγω δεν μπορω να νιωσω κατι αλλο απο απεχθια και σιχαμα.. με θιμαμε να κλαιω και να σκεφτομε γιατι μου το κανουν αυτο τι τους εχω κανει? και τοτε θα μπορουσα να τους αγαπισω.. τοτε τους αγαπουσα βασικα αλλα πλεον δεν μπορω να το πω αυτο.. δεν μπορω να νιωσω κατι γι αυτους ακομα και εαν προσπαθισω.. απλα δεν μπορω και δεν θελω πια.. δεν αξιζει τον κοπο..
τι να κανω? να φυγω και οπου με βγαλει? εαν φυγω θα ηρεμισω αλλα που να παω και πως να ζησω? μισω να γινομε φορτομα και δεν ξερω τι να κανω.. και αμα φυγω τοτε δεν εχει γυρισμο θα πρεπει να αφησω οτι εχω εδω μεσα..
(αν και εχω αρχισει να μειωνω τα πραγματα μου.. τουλαχιστων αμα φυγω να μπορω να εχω λιγες αποσκευες και μονο τα απαρετιτα.. πραγμα σχετικο για τον καθενα βεβεα..)
και με τα κιλα και τους εμετους και το φαγητο.. και με αυτα τι να κανω παλι?
περιμενω τα νεα σας και ελπιζω να ειστε ολοι καλα!!!
Βρε λικουκο μην απελπιζεσαι.εχεις τοση οργη μεσα σου και πρεπει να την εκτονωσεις.στην ψυχολογο πηγαινεις η σταματησες???θα σε βοηθησει αν συζητας με καποιο ειδικο.οι δικοι σου τι σου εχουν κανει και εισαι τοσο οργισμενη μαζι τους???
γενικα εχουμε περασει διαφορες φασεις.. παντα ηταν αδιαφοροι για μενα, τα βρισιδια ειναι καθημερινο φαινομενο και καποτε επεφτε και ξυλο αλλα ενταξι αυτο κρατισε πολυ λιγο γιατι ειδαν οτι δεν τους επερνε.. δεν σκοπευα να το κρατισω κρυφο αν το συνεχιζαν κατι τετιο.εχουν αποδοκιμασει οτι κι αν εχω κανει στη ζωη μου και οτι επιτευγμα και αν εχω καταφερει και οτι επιτυχια θεωρουν παντα οτι καποιος αλλος το εκανε για μενα η οτι κατα τυχη το καταφερα, ποτε δεν αναγνωριζουν κατι δικο μου, η μανα μου με θεωρει μια αχρηστη τεμπελα που την νιαζει μονο να ειναι ομορφη και να βγενει εξω σαν τσουλι. ετσι ακριβως το χε πει. ολες μου τις σχεσεις τις θεωρει αποτυχιμενες και πιστευει οτι οποιος μου φερθει καλα δεν θελει να ειμε εγω καλα αλλα να παρει καποιο ανταλαγμα. μου λεει να μην σπουδασω γιατι θα αποτυχω και αλλα τετια.. σημειοτεον οπως σου εχω πει ελλη μου οτι εγω ξεσκιζομε να τους κανω δουλειες εδω μεσα απ το πρωι και στο τελος ακουω οτι ειμε μια αχρηστη εγωιστρια που μονο να γινετε βαρος ξερει και να τους τρωει λεφτα. (και γω εχω να το λεω αυτο, δεν ζηταω ποτε χρηματα και ειδικα απο αυτους)
αλλα το τελειοτικο χτυπιμα ηταν πριν κατι βδομαδες που εμαθα τυχεα οτι η μανα μου το ειχε καταλαβει οτι δεν ειμουν καλα και οτι εκανα εμετους.
και δεν εκανε τιποτα.. το πιστευεις?
θελω να πω οκ το ξερω οτι δεν τους νιαζει αλλα ειμε παιδι τους ρε συ και κοντευα να πεθανω (η γιατρος μου ειπε οτι ειχα πολυ χαμηλες σφυξεις και το καλιο μου ηταν παρα πολυ χαμηλο και εκει οδηγει αυτο)
ε απο τοτε πλεον δεν με νιαζει πια.. δεν μπορω να νιωσω κατι για αυτους.. δεν ειναι οργη καλη μου ειναι σιχαμα οπως ειπα... θελω να κανω παιδια (αν καταφερω ετσι σκατα που ειναι μιαλο και σωμα) και φοβαμε να μην τους φερθω ποτε ετσι..
και για να μην με πουνε αδικη της μιλισα κιολας και της ειπα οτι το εμαθα και οτι θα θελα να μου πει γιατι δεν εκανε τιποτα για να με βοηθισει και οτι αυτο με στεναχωρισε και αυτη αρχισε να φωναζει και να με βριζει.. ε οκ της ειπα και γω καλα αστο και απλα το αφησα.