ημερολογιο της purple

Μπραβο Ελένη μου!!! Φαντασου μετα :D συνεχισε ετσι!! Εμενα δυστυχως στις διακοπες με πιανει τεμπελιτιδα και νιωθω οτι θελω διακοπές με ολη τη σημασια της λεξης, κυριολεκτικα, απο οσα εκανα τον χρονο μεχρι τωρα. Χαχα, πολυ λαθος αλλα τουλαχιστον γεμιζω μπαταριες και κανω δυναμικο καμ μπακ! Ηδη ειμαι στην τριτη μερα καλης διατροφης και νιωθω περιφημα! Ηπια και ενα τσαι λεμονι που εχει 0 λιπαρα και εχει μονο 2 γρ υδατανθρακα κ συνολικες θερμιδες 23 και δεν αποζητησα ουτε καραμελιτσα ουτε μπισκοτακι, οπως ετρωγα στις διακοπες. Εχω μπει σε διαδικασια διατροφης θεωρω και εγω και το μυαλο μου. Το ιδανικοτερο ισως ηταν να μην πιω και το τσαι, αλλα δε θελω να κανω και αυτα που κοροϊδευω! Καλη συνεχεια και σε εσενα! Δεν εχω δει, εχεις καποιο ημερολογιο; θα ηταν καλη ιδεα εαν δεν εχεις να φτιαξεις ενα, να μοιραστεις την πορεια σου με εμας :)

μπράβο ελένη! μεγάλη υπόθεση να χάνεις κιόλας στις διακοπές κ όχι να βάζεις? αλήθεια πεινάς τώρα με την διατροφή που κάνεις?
πέρπλε μου την ξέρεις την άποψή μου. συμφωνώ κ με την ελένη. να θες να φτάσεις τα 49 είναι τάση προς ανορεξία κατά την γνώμη μου και ακόμα κ τα 50 ,55 μου φαίνονται υπερβολικά. η διατήρηση για μένα θα έπρεπε να είναι ο στόχος σου. προσπάθησε να μην πιέζεις πολύ τον εαυτό σου. ναι να έχεις ένα σωστό πλάνο διατροφής, ναι να κάνεις άσκηση κ να έχεις καλή φυσική κατάσταση αλλά μην σου γίνετε εμμονή να γίνεις από τα κόκαλα βγαλμένη. ο στόχος ,έτσι όπως το βλέπω εγώ κ μετά απόσα έχω περάσει ,θα πρέπει να είναι πάντα να είμαστε υγιείς κ να αγαπάμε τον εαυτό μας.

Μαντάμ μου όχι δεν πεινάω πλέον, και 3 μέρες στις 2 εβδομάδες των διακοπών μου έφαγα αρκετά καλά δηλαδή και ορεκτικά και κάτι πατάτες, αλλά καθόλου ψωμί και γλυκά.. Δηλαδή γλυκό 2,5 μήνες άντε να έχω φάει 2 κουταλάκια, και είναι αλήθεια αυτό που λένε, ότι όσο πιο πολύ τρως γλυκά τόσο περισσότερο σου λείπουν. Τώρα μου λείπει περισσότερο το φαγητό παρά το γλυκό. Και επιτέλους είδα 2 ψήφιο και χάρηκα πολύ εννοείται!!

purplerose χαίρομαι πάρα πολύ με το δυναμικό come back σου!!!
Εγώ αυτόν τον καιρό δεν κάνω δίαιτα,ούτε διατροφή προσπαθώ μόνο να τρώω όταν πεινάω.Δεν έχω πάρει κιλά αλλά δεν έχω χάσει κιόλας.Είμαι στη διαδικασία να τα βρω με τον εαυτό μου και ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο η οποία μου είπε δυστυχώς ότι έχω κατάθλιψη (εξαιτίας της κατάστασης στο σπίτι)και γι'αυτό και τα προβλήματα με την απώλεια βάρους και η τόσο άσχημη ψυχολογία.Και ειδικά το καλοκαίρι που γύρισα σπίτι χειροτέρεψα και έφτασα σε ένα σημείο που είπα ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ πια μόνη μου.Χτες επέστρεψα για εξεταστική στο μέρος που σπουδάζω και πιστεύω ότι τώρα που απομακρύνθηκα από όλα αυτά θα μπορέσω να βάλω μία μικρή τάξη στο φαγητό.Έστω να επιλέγω πιο υγιεινές τροφές και να κάνω πιο σωστά γεύματα.Από γυμναστική όσο περπάτημα μπορώ για αρχή και βλέπουμε!!!

Γεια σου jasmine :) . Αυτη τη φορα κατι μου λεει πως θα το κρατήσω σε καλό επίπεδο για πολυ καιρο γιατί βαρέθηκα να τρωω καλά και μετα να το χαλάω και μετα να συνεχίζω θέλω πλέον να κανω μια προσπάθεια ολοκληρωμένη και σωστή χωρίς καθυστέρηση! Τώρα εδω που τα λεμε σίγουρα εχω και εγω κατάθλιψη και το καταλαβαίνω οχι όταν είμαι σπίτι και νιωθω πιο δυνατή από γονείς και επιβαλλομαι αλλά όταν βγαίνω με τις φίλες μου που ειμαι πάντα χάλια δεν εχω όρεξη δεν βρίσκω κάτι χαρούμενο να πω δεν χαίρομαι με τίποτα. Όπως ακριβώς είναι η μητέρα μου στα μάτια μου φοβάμαι οτι έτσι ακριβώς φαινομαι στα μάτια των φιλων μου. Αδύναμη αν ικανή να καταφέρω οτιδήποτε θέλω να πετυχω βαρετή μελαγχολική.. Και το μισώ αυτό αφάνταστα... Θα κάνω μια θεραπεία με έναν θεραπευτη ονομάζεται θεραπεία θητα αν θες ψάξε στο Google και θα σε βγάλει στο σαιτ με τις πληροφορίες. Την ψυχολογο την σταμάτησα γιατί δεν εκανε τίποτα άλλο από το να συμφωνεί με όσα ενιωθα και όσα είχα αναλύσει στο μυαλο μου και απλα να εξηγεί συμπεριφορες. Εγω όμως αυτά τα ξερω και το θέμα είναι να σε βοηθήσει να το ξεπερασεις. Και εν τέλει όταν εγω ζω μαζί της κάθε μέρα και σπουδάζω και Αθήνα είναι δύσκολο εις την χιλιοστη να το ξεπερασω κιόλας... Εδω είναι δύσκολο για εσένα που φεύγεις κιόλας για σπουδές... Δεν ξερω τι να πω κάνω κουράγιο. Υπομενω. Ως ποτε δεν ξερω 😂

purple, μπηκα χτες στις φωτο, πετυχα κατι δικες σου σε μια φαση και μου βγηκε το σαγονι!!!!!

Εισαι κουκλααααααα και τα εχεις καταφερει τελεια!!!! Παραδειγμα προς μιμηση!!!! Καλη συνεχεια και χωρις αγχος γτ ηδη τα αποτελεσματα ειναι θεαματικα!!!!!!:roll:

Τι να σου πω purplerose μου!Υπομονή κάνω και εγώ...Έχω γίνει ένας άνθρωπος που δεν θέλει να δει κανέναν ,δεν μιλάω πολύ,κλαίω συνέχεια.Και από φαγητό...τη μία μέρα τρώω πολύ την άλλη μένω νηστική ανάλογα τα κέφια.Και το πιο πολύ που μπορώ να κάνω απο γυμναστική είναι περπάτημα.Νιώθω ότι δεν έχω πολύ δύναμη για να ξεκινήσω προσπάθεια.Προσπαθώ όσο μπορώ δηλαδή.
Δεν έχω καιρό που ξεκίνησα ψυχοθεραπεία.Η ψυχολόγος μου πρότεινε να πάρω αντικαταθλιπτικά παράλληλα με την ψυχανάλυση για πιο γρήγορη θεραπεία αλλά δεν θέλω να πάρω χάπια...απλά συμφωνήσαμε ότι αν δει ότι τα χρειάζομαι θα πρέπει να πάω να μου τα γράψουν.Τώρα πως θα πάει στην πορεία και αν θα βοηθήσει θα δείξει,πιστεύω πάντως ότι έπρεπε να τα πω κάπου όλα αυτά γιατί δεν άντεχα άλλο.Διάβασα και για τη θεραπεία που μου είπες και μου ακούγεται ενδιαφέρον,όταν ξεκινήσεις πες μου πως σου φαίνεται και αν σε βοηθάει.

Αφρατουλινι μου γλυκο, σε ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια και τη στηριξη!!! Μου δινει πραγματικα μεγαλη ανασα και κουραγιο να αναγνωριζεται η προσπαθεια μου απο καποιον. Η πλακα ειναι οτι οι αγνωστοι ειναι πιο εγκαρδιοι και προθυμοι να σου πουν μια καλη κουβεντα απο μερικους γνωστους και φιλους. Η μαλλον ''φιλους'' .. !!! Σε ευχαριστω και παλι, τωρα ξαναρχιζω με τις διακοπες, σημερα εφτιαξα και εναν φραπε με λιγες κουταλιτσες ζαχαρη, εχ, ενταξει, χαλαλι. Δεν θελω να στερουμαι σε τετοιο βαθμο... Η διατροφη ομως ειναι διατροφη. Και καλα κρατει ακομα και θα κρατησει για πολυ.


Jasmine μου, θα σου ελεγα να το ξανασκεφτεις. Δεν ειναι το προβλημα αυτο καθεαυτο που μας δημιουργει καταθλιψη, ειναι ο εγκεφαλος μας . Μπορει να μας ερχονται δυσκολιες και δυσαρεστα πραγματα στη ζωη μας, ομως πρεπει να μαθουμε να τα διαχειριζομαστε καταλληλως. Ειναι πολυ δυσκολο,, δεν το εχω καταφερει οπως θελω, ακομα, ομως τα χαπια μου φαινονται τελειως λαθος. Ειναι θεμα εγκεφαλου και πως τον εχουμε μαθει να σκεφτεται. Αλλαγη εκει θελουμε, και η αλλαγη αυτη ερχεται με τη βοηθεια του χρονου. Οπως ειμαι κατα των φαρμακων και σε κρυωματα και σε πονους περιοδου και τα αφηνω να περνανε φυσικα, και περνανε, ετσι και σε αυτην την περιπτωση που μου φαινεται πολυ σοβαροτερη ειμαι ακομα περισσοτερο καθετη. Οραματισου τον καλυτερο δυνατο εαυτο σου και αρχισε να ζεις σαν να τον εχεις. Στην αρχη δεν θα ειναι ετσι, αλλα με την παροδο του χρονου θα εισαι ενα σκαλοπατακι παραπανω. Εγω εχω αλλαξει, εχει ανοιξει ο εγκεφαλος μου και ολοι μου οι οριζοντες μεσα σε 2 χρονια απραξιας, δεν πολυπηγαινα σχολη τα 2 αυτα χρονια, αν και διαβαζα και περνουσα καποια μαθηματα, κατι με ενοχλουσε και ημουν σε φαση, καλα τωρα με αυτα θα ασχολουμαι? Εχω σοβαροτερα θεματα να λυσω. Και οντως ειχα. Ειχα να βρω μια κοσμοθεωρια, εναν λογο να υπαρχω και να ζω, να μπω λιγο στην ουσια της ζωης και της υπαρξης μου. Απο τη συμπεριφορα μου γενικως και τις αντιληψεις μου, εχω κανει στροφη πολλων μοιρων. Οχι στον χαρακτηρα μου. Παραμενω ιδια. Ευαισθητη, εσωτερικα δυναμικη, υπεραναλυτικη σε σημειο αηδιας, πιστη φιλη, καλοκαρδη. Ομως εχω αλλαξει το πως διαχειριζομαι προβληματα, το πως θα χρησιμοποιησω την υπεραναλυση, το πως θα χρησιμοποιησω την ευαισθησια, σε ποιους απεναντι οφειλω να ειμαι πιστη φιλη. Ιδια χαρακτηριστικα αλλα αλλες εφαρμογες τους, τεραστια αλλαγη και διαφορα. Ολα αυτα μονη μου, απλως ηθελα προσωπικο χωρο και χρονο. Δεν ειναι κακο να αποσυρεσαι για λιγο, για να βρισκεις τον εαυτο σου. Μια ζωη εχουμε, εαν δεν νιωσουμε για τι εχουμε προοριστει, παει χαμενη. Και αν δεν κανουμε προσπαθειες να την κανουμε οπως θελουμε, ειναι ενα απολυτο κενο. Ολα υπαρχουν μεσα σου, αρκει να ακουσεις. Χωρις αυτο να σημαινει οτι ολα αλλαζουν σε μια μερα, βεβαιως. Καλη συνεχεια και σε σενα, μεσα απο την καρδια μου! Αν σπουδαζες Αθηνα, θα μου αρεσε να βγαιναμε και μαζι!!! :)

Έτσι είμαι και εγώ υπεραναλυτική, ευαίσθητη και υπομονετική μέχρι αηδίας.Όλο αυτό που νιώθω έχει περάσει σε άλλο επίπεδο δεν είναι συνειδητό πια,ξεσπάω σε κλάματα χωρίς να υπάρχει λόγος,νευριάζω,αδυνατώ να πάρω αποφάσεις,δεν μπορώ να διαβάσω γιατί είμαι συνέχεια ανήσυχη και άλλα πολλά που δεν μπορώ να τα αναλύσω τώρα...είμαι χρόνια έτσι και προσπαθώ συνεχώς να το καλύπτω όπως μπορώ.Και εγώ ξέρω από που προέρχονται όλα αυτά όμως και πάλι δεν μπορώ να νιώσω καλύτερα.Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά, να μην εξαρτώμαι από άλλους,να βλέπω τα θετικά πάνω μου και εκεί που πάω να ανακάμψω και να αποκτήσω αυτοεκτίμηση έρχεται η μητέρα μου και μπορεί με μία φράση να τα διαλύει όλα...να με κάνει να αισθάνομαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου...Δεν είναι ότι δεν με αγαπάει...είναι ότι δεν ξέρει να το δείχνει σωστά.Και είναι και άλλα πολλά που έχω περάσει και λόγω του ότι παλιότερα ήμουν πάρα πολύ πιο βαριά.Απλά θέλω βοήθεια αυτόν τον καιρό για να μπορέσω να συνεχίσω.Αν με δει κάποιος έξω θα πιστέψει ότι δεν τρέχει τίποτα...ότι είμαι εντάξει,(παραπάνω από εντάξει)το πιο πιθανό είναι να του φτιάξω τη διάθεση με αυτά που θα του πω, όμως δεν είμαι καλά.Και εγώ είμαι κατά στο θέμα χάπια γενικά σε όλα τα θέματα(κανένα ντεπόν με το ζόρι) αλλά η κατάθλιψη είναι επικίνδυνη και ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο να τα χρειαστώ.Η ψυχολόγος πάντως μου είπε ότι είναι κάτι που στις μέρες μας θεραπεύεται.
Χαίρομαι πάρα πολύ που αρχίζεις και βρίσκεις την ηρεμία μέσα σου και βάζεις τα πράγματα σε τάξη.Το να αποδέχεσαι τον εαυτό σου είναι μία μεγάλη κατάκτηση, είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για να φτιάξουν όλα.Το να με αποδεχτώ είναι ένας αγώνας που δίνω κάθε μέρα αλλά οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες και δεν τα καταφέρνω πάντα.Αν μπορέσεις να φτάσεις στο σημείο να πεις "εγώ αυτή είμαι, με τα προτερήματά μου ,τα ελαττώματα,τις ιδέες,τα πιστεύω,τις ικανότητες και τις αδυναμίες μου" κανείς δεν θα μπορεί να σε επηρεάσει πια,θα είσαι έτοιμη να κατακτήσεις τους στόχους σου.Και φυσικά χρειαζόμαστε τον χώρο και το χρόνο μας για να σκεφτούμε και καλά έκανες και πήρες το χρόνο σου για να σκεφτείς και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου!!!Εύχομαι και σε εσένα το ίδιο!!!Θα ήταν όντως ωραία να βγαίναμε έχουμε αρκετά κοινά πιστεύω!!! :)

Kαλα, μην πιστευεις οτι ειμαι και τελεια μεσα μου ακομα. Απλα σε σχεση με παλια εχω κανει καποια καλη πορεια, γιατι εντοπισα και αναγνωρισα προβληματα και ξερω μεσα μου πως θα δρουσε ο ιδεατος μου εαυτος, χωρις ομως τις περισσοτερες φορες να μπορω να το κανω. Αυτο που με απασχολει τωρα, ειναι οτι ενω ειμαι δυναμικη μεσα μου, με ωραιες αποψεις γενικα- ετσι πιστευω τουλαχιστον-. οτι εξω στον κοσμο βγαζω μια ανασφαλεια κουμπωνομαι φιανομαι μελαγχολικη, τελειως αντιθετα απο οσα ειμαι μεσα μου. Και δυσκολευομαι να τα βγαλω. Νιωθω οτι δεν βγαζω τα δυναμικα μου στοιχεια και ευκολα καποιος σχηματιζει λαθος εικονα για εμενα, με υποτιμανε, οι φιλες μου μπορει να με θεωρουν βαρετη η καπως αδυναμη και ολα αυτα με αγχωνουν. Ελλειψη αυτοπεποιθησης λεγεται προφανως...!! Αλλα ειπαμε, βηματα, βηματα τη φορα!! Εσυ ποσο υψος εχεις αν επιτρεπεται;

Έχω ύψος 1,65.Το καλό είναι ότι απ'ότι μου λένε πως δεν φαίνομαι για τόσα κιλά.Μάλλον δεν έχω πολύ μεγάλο ποσοστό λίπους για τα κιλά μου.
Εγώ πάλι αν και είμαι κλειστή γενικά σαν άνθρωπος και δεν ανοίγομαι σχεδόν ποτέ, έξω φαίνομαι ψύχραιμη,ώριμη,λογική.Είμα� � εκείνη που θα έρθουν όλοι όταν έχουν πρόβλημα γιατί έχω και εγώ θεωρώ ωραίες απόψεις και δίνω καλές συμβουλές αλλά μέσα μου έχω πολλά κενά.Ότι και να λέω στους άλλους στον εαυτό μου δεν το εφαρμόζω ποτέ.Αυτό που λες ότι δεν μπορείς να βγάλεις προς τα έξω τον εαυτό σου θέλει εξάσκηση,δεν θα γίνει με τη μία αλλά ξεκίνα με μικροπράγματα και θα δεις ότι θα πάρεις τα πάνω σου και θα συνεχίσεις.Διεκδίκησε πράγματα δηλαδή.Τώρα αν οι φίλες σου σε θεωρούν βαρετή μάλλον δεν ταιριάζετε και δεν μπορούν να σε καταλάβουν,να είσαι όπως θέλεις να είσαι και νιώθεις άνετα.Υπάρχουν άνθρωποι που θα καταλάβουν τι άνθρωπος είσαι και πως σκέφτεσαι και θα σε εκτιμήσουν, εξαρτάται και σε ποιον απευθύνεσαι δηλαδή.

Ε ενταξει, τοτε αν εχεις αυξημένη μυικη μαζα, μικρο το "κακο". Εννοω αργα και σταθερα με προσπαθεια σωστη διατροφη και ασκηση θα φυγει και το λιπος :) Μην ανησυχείς! Οχι, εχω και εγω τις ανασφαλειες μου και νιωθω βαρετη η νιωθω αξια υποτιμησης και εφοσον το νιωθω το βγαζω και προς τα εξω... Ο αγωνας ειναι προσωπικος, ετσι δειχνουν ολα. Ολα αρχιζουν και τελειωνουν απο εμας. Και εσυ τωρα, φροντισε κατα πρωτον την ψυχικη σου κατασταση και προσπάθησε να σώσεις τον εαυτο σου οσο ειναι νωρις. Και εγω θα προσπαθησω, οσο απαισιοδοξα και να νιωθω την κάθε ημερα, πολλες φορες εδω. Να τωρα κοιμαται η μανα μου για μεσημέρι (!!) και την ακουω να παραμιλαει στον υπνο της οπως καθε απογευμα που βλεπει η οτι τσακωνεται η οτι συμμετεχει σε εντονη συζητηση. Και αυτο για μενα, δεν ειναι φυσιολογικο, με ενοχλει, με χαλαει, αλλα δεν εχω πολλες επιλογες. Ανεχομαι. Αντέχω ομως?.. Αντε να ξεκινησει η σεζον να λείπω ολη μερα απο το σπιτι!!!

Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι για 'σένα!Είναι πολύ ψυχοφθόρα μία τέτοια κατάσταση.Υπομονή όσο μπορείς.Θα μας κάνει καλό πιστεύω να φύγουμε σύντομα και να ανεξαρτητοποιηθούμε εντελώς.Εκεί θα κάνουμε τις δικές μας επιλογές και όλα θα είναι καλύτερα!!!

Ναι... Σε ευχαριστώ πολυ κοπελα μου! Ευχομαι τα καλυτερα και σε εσενα ❤ Και μη δισταζεις αν θες κατι να πεις να μου γραφεις!

Καλό μου μωβ λουλούδι!

Καταρχήν, να σου πω πως μόλις είδα τις φωτογραφίες σου και σε θαυμάζω.
Δε μπορεί να μη βλέπεις τη διαφορά, δε γίνεται!

Επίσης, μπορώ να αντιληφθώ γιατί δεν είσαι ικανοποιημένη με την εικόνα σου, παρά τη δραματική προσπάθεια και αλλαγή.
Θέλεις να φτάσεις ένα πρότυπο που δυστυχώς 'προγραμματιζόμαστε' να επιθυμούμε...
Δεν αποτελώ εξαίρεση, καμιά φορά και εγώ θεωρώ πως ένα αδύνατο και γυμνασμένο σώμα με καμπύλες είναι το ιδανικό.

Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε ρεαλιστικά, να αγαπάμε το σώμα μας σε κάθε στάδιο, και να μην επικεντρώνουμε
την εξέλιξή μας μόνο στο θέμα της εμφάνισης.

Αλήθεια, γιατί δεν προβάλλεται η πνευματική εξέλιξη και η δημιουργικότητα του ανθρώπου στα media,
παρά μόνο η σμιλεμένη, και πλέον, σχεδόν αναπόφευκτα, πλαστική ομορφιά;

Και πέρα από όλα αυτά, θα πρέπει να έχεις συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα πως τίποτα και κανένας δε μπορεί να
ακυρώσει την προσπάθειά μας για αλλαγή, σε οποιοδήποτε τομέα, εκτός από το ίδιο το μυαλό μας... Η σκέψη μας.

Συμβουλή μου, μην αφήνεις τις άσχημες σκέψεις να κερδίζουν.
Όσο αντίξοες και αν φαίνονται οι συνθήκες, όσο δύσκολη και αν είναι η ζωή.

Αυτό το τονίζω και για 'σενα γιασεμί, κανείς δεν είναι τέλειος. Και το κυνήγι για την τελειότητα είναι ένα μαύρο σύννεφο,
που όσο είσαι πιο νέος δε μπορείς να δεις... Καμιά φορά σε τυφλώνει για πάντα.

Η ζωή είναι μπροστά, και οι άνθρωποι μαθαίνουμε να παλεύουμε για το καλύτερο καθημερινά.

Και ποιο είναι το καλύτερο; Αυτό που μας κάνει να νιώθουμε ικανοποίηση κάθε φορά, και σίγουρα αλλάζει,
όπως αλλάζουμε και εμείς, μαζί με τα χρόνια, την εμπειρία μας, τη ζωή.

Σας καληνυχτώ κορίτσια μου και σας στέλνω πολλή πολλή αγάπη. ❤ Καλό ξημέρωμα να έχουμε.

Η αληθεια ειναι οτι εχω χασει την αυτοπεποιθηση που ειχα και ακομα οταν ειχα και παλιοτερα λιγα παραπανω κιλα. Ημουν πάντοτε γυρω στα 60-65! Οπότε σε ένα πρωτο σταδιο σίγουρα εχω επηρεαστει και δεν με τιμαει καθολου αυτο. Ομως, το κανω πλεον για τον εαυτο μου και το γεγονος οτι δεν μπαινω σε διαδικασιες στερησης η οτι δεν παιρνω το χαπι που μου ειπε ο αλλος η οτι ποαω αργα με γυμναστικη και χτιζω αντοχη, ισως να δειχνει οτι δεν εχει επηρεαστει τοσο ο ψυχισμος μου οσο εκεινοι που προτιμουν να χασουν την υγεια τους και να παρουν πχ το χαπι με οποιο κοστος η να σταματησουν να τρωνε γενικως... Βλεπω διαφορα αλλα παλι ειμαι πιο παχια απο τις φιλες μου και τον μεσο ορο στη σχολη μου, ξερω οτι ειναι βλακεια να το σκεφτομαι, και πλεον δεν το πολυσκεφτομαι γιατί μου στερει τη χαρα κ την εξέλιξη!

Σε ευχαριστώ πολυ γλυκια Blossom για τη στηριξη σου❤

Purple δεν καταλαβαίνω γιατί μπαινεις σε διαδικασια σύγκρισης .. Δηλαδη αν οι φίλες σου ήταν υπέρβαρες θα γινόσουν και εσύ? Ή αν οι φίλες σου έπιναν θα έπινες κ εσύ? Σου το λέω γιατί πραγματικα δεν μπορώ να σε καταλάβω ώρες ώρες και σου το λέω με ειλικρινή συμπάθεια. Είσαι μια χαρα! Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι ούτε να παχύνουν (κάποιοι που είναι πολύ λεπτοί) ούτε να άλλοι να φτάσουν στα 60 κιλά γιατί ο σκελετός τους δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ένα τέτοιο βαρος. Δέξου την διαφορετικότητα των ανθρώπων και των σωμάτων, αγάπησε το σώμα σου το οποίο είναι πλέον φυσιολογικά και έχεις κάνει μεγάλο κατόρθωμα και βελτίωσε την υγεια και την εικόνα σου με την ιδανική αθλητική δραστηριότητα!

Αν δεις το προηγούμενο μου σχόλιο, τα αναγνωριζω αυτα και ξερω οτι δεν πρεπει να σκεφτομαι ετσι. Ομως.

Οταν αρχικα κανεις παρεα με μια αθλητρια που σου λεει απο το πρωι ως το βραδυ οτι ειναι χοντρελω, οτι εχει πολυ λιπος (18%) οτι δεν θελει να κυκλοφορει για να μην την βλεπουν... Και ναι τελικα την εκανα περα με τα τουτα και με εκεινα. Οταν μετα η υπολοιπη σου παρεα αποτελειται απο πολυ αδυνατες κοπελες που απο μερικα λεγομενα τους νιωθεις οτι εισαι τερας, χωρις φυσικα να το θελουν, και οταν βλεπεις τι ρατσισμος υπαρχει εξω και το νιωθεις στο πετσι σου, πολυ απλα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να μην επηρεαστεις. Οταν εχεις μια φιλη που ηταν 95 κιλα και ειναι 60 και εχει γινει σαν ανορεξικη με χαπι και εσενα σε κοροιδευε οτι δεν πηρε ποτε χαπι αλλα οτι εχασε φυσιολογικα, και μάλιστα σε ωθουσε να κανεις διαιτα που ηξερε οτι δεν δουλευει, και οταν εχανες δεν σου ελεγε ποτε μια καλη κουβεντα, αλλα προσπαθούσε να σε μπουκωσει, ε ναι, πεισμωνεις. Και το αποτελεσμα ολων αυτων ειναι να θες να χασεις. Ομως επειδή αγαπαω τον εαυτο μου πιο πολυ απο οσο πιστευω εχω αρκετη ισορροπια. Στη διατροφη. Στην σκεψη και στην συναισθηματικη μου κατασταση οχι. Και ξερω οτι δεν πρεπει να νιωθω ετσι, ομως προσπαθω να το αποφυγω και οσο περναει ο χρονος το καταφερνω καλυτερα. Δεν ειναι θεμα σκεψης, ειναι σαν ενα ασυνειδητο μηνυμα ας το πουμε που φερνει ο εγκεφαλος.
Φυσικα και εχεις δικιο και ευχαριστω για το ενδιαφερον και την αφυπνιση :)

Εισαι πολυ καλυτερη απο ολες αυτες!! Αυτες ειναι επιφανειακες.. τι να το κανεις?!?!

Quote:

---

Originally posted by eleni1986
Εισαι πολυ καλυτερη απο ολες αυτες!! Αυτες ειναι επιφανειακες.. τι να το κανεις?!?!

---

Πως έβγαλες το συμπέρασμα Ελένη πως οι κοπέλες είναι επιφανειακές;

Το γεγονός πως η μια από αυτές έχει ποσοστό λίπους 18% και ντρέπεται για τον εαυτό της τι σου λέει;
Δεν είναι πολύ πιθανό να πάσχει από διατροφική διαταραχή;

Και οι περισσότερες μικρές κοπέλες είναι επηρεασμένες από τα πρότυπα που τους προβάλλονται,
αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως είναι επιφανειακές.

Είναι μεγάλη συζήτηση η συγκεκριμένη και εγώ προσωπικά δε θέλω να επεκταθώ,
κυρίως επειδή γραπτώς δε μπορώ να εκφραστώ σωστά και ολοκληρωμένα - τουλάχιστον όχι τώρα.

Απλώς έχε στο μυαλό σου πως ο κάθε άνθρωπος παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και μην το γενικεύεις.

Καταλαβαίνω πως θέλεις να βοηθήσεις την purple, όμως δεν πιστεύω πως αυτό πρέπει να γίνει απορρίπτοντας τους άλλους.

Φιλικά. :)

Κοιταξε, οταν σε μια παρεα, στην οποια εχω βρεθει κ εγω πολλες φορες στο παρελθον, εγω να ειμαι υπερβαρη, οι αλλες πολυ λεπτες, κ να λενε τα γνωστα, πως εγινα ετσι ποιος αντρας θα με κοιταξει, νιωθω χαλια, ειμαι χοντρη ο,τι κ να βαλω κλπ. , προσωπικα εκτιμω οτι το κανουν για να μειωσουν τον αλλον, κ σε εμενα το πετυχαιναν... για να ακουσουν το κλισε, αν εσυ νιωθεις ετσι, εγω τι να πω... αυτη ειναι η γνωμη μου, κ δεν ηταν προθεση μου να βοηθησω την purple, εχω κ εγω τα βιωματα μου.... κ δεν αλλαζω την εκτιμηση μου.

Εαν απλως προσεχουν χωρις να σχολιαζουν, φυσικα κ δεν εχω να κανω το παραμικρο σχολιο, αλλα αν θυμαμαι καλα, η purple εχει παραπονεθει για τις συγκεκριμενες κοπελες στο παρελθον, για καποιες εστω, κ αναφρομουν σε αυτες για τις οποιες εχω κ εγω εικονα απο προσωπικα βιωματα.

Γλυκα μου κοριτσια, συμφωνω και με τις 2 και θεωρω οτι η δικη μου αποψη ειναι καπου στη μεση. Τι εννοω

Λχ, αυτη η αθλητρια που σας λεω. Για καιρο μου ελεγε οτι νιωθει πολυ χοντρη με 18% λιπος. Ετρωγε καθε 7 ωρες και ελεγε οτι τρωει πιο συχνα, δηλαδη ανα 7 ωρες :P Ελεγε οτι δε θελει να ερχεται στη σχολη για να μην την βλεπουν. Σε μενα που τοτε ειχα 40%. Αναγνωριζα ομως οτι εχει διατροφικη διαταραχη και αρχικα δεν μιλουσα. Μετα με ρωταγε ποσα κιλα εισαι; Κανονικα πρεπει να εισαι δεκα κιλα κατω απο το υψος σου. Δεν μιλησα, συνεχισε τα δικα της για τον εαυτο της. Της ελεγα ομως κατα καιρους πολυ ηρεμα οτι μην τα λες αυτα γιατι εγω που θελω οντως να χασω, αγχωνομαι. Δεν σταματησε. Ε, πλεον, αυτο, περναει το οριο. Γιατι απεναντι μου δειχνει ελλειψη σεβασμου. Γιατι δεν ειναι μονο αυτη και το προβλημα της, ειμαι και εγω που το εχω οντως ως ''προβλημα'' αν το θεωρησουμε ετσι. Μια φιλη δεν λεει κανονικα πρεπει να εισαι δεκα κιλα κατω απο το υψος σου, λεει μην στεναχωριεσαι σιγα σιγα 2 2 θα τα χασεις. Οπως και εγινε αλλωστε. Δηλαδη,ναι μεν εχει διατροφικη διαταραχη και της εχει γινει πλυση εγκεφαλου σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο απο εμενα, αλλα αφησε αυτην την διαταραχη να την ωθησει στο να μη με σεβεται. Γιατι της το ειχα πει πολλες φορες οτι με αγχωνει. Και συνεχιζε. Και μετα οταν εγινε το μπαμ της τα ειπα πολυ πιο αγρια. Παρεξηγηθηκε, μου κρατουσε μουτρα, μετα απο το περασμα του χρονου, απλα, μπορει να με κοιταει και να μου μιλαει . Γιατι υπηρχαν φορες που οταν μιλουσα στην παρεα ουτε καν γυρνουσε να με κοιταξει. Πλεον, η διατροφικη της διαταραχη εμφανιστηκε σαν κακοηθεια απεναντι μου. Και γι αυτο και εγω την εβγαλα απο τη ζωη μου στο βαθμο που μπορεσα. Δεν λεω οτι το εκανε για να με μειωνει, αλλα πιστευω οτι τη θολωνε αυτο το αρρωστο συμπλεγμα, και ηθελε συνεχως αυτοεπιβεβαιωση χωρις να μπαινει στη δικη μου θεση.
Γι αυτο λεω, καπου στη μεση. :eureka:

Συμφωνω κ εγω αυτα εχω περασει.. ενιωθα οτι το εκαναν για να με προσβαλουν, κ ξερεις γιατι; γιατι εγω ημιυν καλη μαθητρια ενω εκεινες οχι, κ εριχναν το βαρος εκει που ηθελαν. Το κακο ηταν οταν βγαιναμε που αυτες δεν ετρωγαν για να μην παχυνουν, κ απο ντροπη εμενα νηστικη κ εγω! Χαχαχα αυτα στο σχολειο, μετα τις εκανα περα. Κ διατροφικη διαταραχη να εχεις, δεν προσβαλλεις τον αλλον, που ξερεις οτι εχει να χασει κιλα.

Εδω ισχυει και η παροιμια ''ο μαναβης ο,τι εχει πουλαει''. Και γενικα ο,τι ειναι διαφορετικο απο εμας και θα θελαμε να το εχουμε, μας δημιουργει κακια και χτυπαμε σε μια ''αδυναμια'' του αλλου. Οχι εμεις, δεν το κανουμε, καταλαβες πως το εννοω. Και εγω ημουν και πχ επειδη ημουν επιλεκτικη στις παρεες μου και δεν μαζοποιουμουν ουτε εβγαινα με τις γοβες απο τα 12 να ψαρεψω γκομενο, μου ειχαν βγαλει την ταμπελα της ακοινωνητης του μπαζου που δεν παει πουθενα. Λαθος, απλα δε θελω να βγω μαζι τους, εκει που πανε. Τιποτα περισσοτερο, τιποτα λιγοτερο.
Το θεμα ειναι οτι επειδη εχω κλιση στην ψυχολογια, καταλαβαινω τον αλλον και δεν κραταω ευκολα μουτρα, μπορει να με περνανε για αδυναμη κιολας, δεν ξερω. Δικαιολογω καταστασεις που αν ηταν εκεινοι στη θεση μου και γω στη δικη τους, πολυ πιθανον να μην τα δικαιολογουσαν.. :crazy:

Κ εγω δικαιολογουσα τοτε, τωρα πια ξερω γιατι το εκαναν.. για προσβολη κ μειωση. Κ νευριαζω με τιν εαυτο μου που το ανεχομουν.

purplerose και εγώ έχω κλίση στην ψυχολογία και έτσι πολλές φορές δείχνω περισσότερη κατανόηση από όση πρέπει επειδή καταλαβαίνω από που προέρχονται πολλές συμπεριφορές ανθρώπων.Πρέπει όμως να βάζουμε ένα όριο για να μην μας προσβάλουν.Προφανώς η κοπέλα που ανέφερες είχε σοβαρό πρόβλημα και έβγαζε όλη την ανασφάλεια της επάνω σου.Εσύ όμως είσαι πιο δυνατή από εκείνη γιατί παραδέχεσαι ότι σε αγχώνει όλο αυτό και ότι μερικές φορές υπάρχει πρόβλημα ενώ εκείνη δεν θέλει να το δει.
Είχα και εγώ μία "φίλη" αθλήτρια και κορμάρα που έλεγε συνέχεια κυρίως σε εμένα"πως είμαι έτσι? πάχυνα, έχω χοντρά πόδια χέρια κτλ" και εγώ ήμουν στην προσπάθεια να αποκτήσω απλά ένα φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος .Καταλάβαινα πως μου τα έλεγε για να ακούσει το γνωστό "εγώ δηλαδή τι να πω που είμαι χοντρή?"Και μερικές φορές το έλεγα.Ε μετά από καιρό δεν άντεξα και της είπα "δίκιο έχεις, χάλια είναι τα πόδια σου"εντάξει...κακία το ξέρω αλλά δεν άντεχα άλλο.Τελικά το έκοψε γιατί κατάλαβε ότι δεν θα συνεχίσω να της κάνω τη χάρη.

Quote:

---

Originally posted by jasmine93
Ε μετά από καιρό δεν άντεξα και της είπα "δίκιο έχεις, χάλια είναι τα πόδια σου"εντάξει...κακία το ξέρω αλλά δεν άντεχα άλλο.Τελικά το έκοψε γιατί κατάλαβε ότι δεν θα συνεχίσω να της κάνω τη χάρη.

---

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com...4e27728301.jpg

Χαχαχαχαχαχαχαχαχα Μαντάμ σου σου κάπως έτσι και εγώ σαν τον Βόλντεμορντ!!
Αφού η κοπέλα δεν καταλάβαινε, είχε ύψος 1,66 και ήταν 55 κιλά ενώ έτρωγε ότι ήθελε χωρίς να παχαίνει γιατί ήταν αθλήτρια στο στίβο.Ήταν γραμμωμένη με κοιλιακούς κτλ.Αν μου έλεγε ότι έπρεπε να χάσει κιλά για αγωνιστικούς λόγους θα το καταλάβαινα αν και ήταν ήδη πολύ αδύνατη, αλλά εκείνη γκρίνιαζε για το πως θα φορέσει το σορτσάκι το καλοκαίρι επειδή "έχει χοντρά μπούτια".Και της είχα πει και το πρόβλημά μου και τι είχα περάσει.

Εμένα μου φαίνεται απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά, τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια... και τα σκέφτομαι και θυμώνω και με εμένα αλλά και με αυτές! Είναι κρίμα, και δυστυχώς υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι αλλά πλέον απαντάω και εγώ αντίστοιχα, και με άσχημο ύφος, τα έχω μαζεμένα και την πληρώνουν και για τα παλιά!

Καλά κάνεις Ελένη!Τον θυμό μας πρέπει να τον βγάζουμε, δεν γίνεται να αφήνουμε ανθρώπους να μας χαλάνε συνέχεια την ψυχολογία.Κατανόηση και υπομονή δεν λέω αλλά ως ένα σημείο...Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι το κάνουν επίτηδες.Σίγουρα δείχνει και ανασφάλεια βέβαια και ανάγκη να καταπατούν τους άλλους για να νιώθουν εκείνοι καλά αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα, δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές.

Χαχαχαχαχα (γελαω με τη φωτογραφια)!!!! Μα να σου πω επρεπε να της εχω πει και εγω δικιο εχεις εισαι χοντρη κοιτα να χασεις λιπος! Βλακεια μου:(. Ναι, σε κοροιδευουν μπροστα στη μουρη σου για να αυτοεκπληρωθουν ως ομορφια...
Γι αυτο παλαιοτερα ειχα κανει ενα ποστ για το τι σημαίνει υγεία και είχα τονισει ακριβως αυτο, και το υγιες περιβαλλον και οτι αν μας χαλαει κατι, το πεταμε.;) Τετοιοι άνθρωποι πάντα υπηρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το θεμα ειναι πως νιωθουμε και πως σκεφτομαστε εμεις.

Quote:

---

Originally posted by purplerose
Ναι, σε κοροιδευουν μπροστα στη μουρη σου για να αυτοεκπληρωθουν ως ομορφια...

---

Ματαιδοξία..
Άνθρωποι που θέλουν μια αυλή για να τονώνουν το εγώ τους.
Ό,τι και να μας δένει με τέτοιους ανθρώπους όταν είμαστε σε ευάλωτη φάση η γνώμη μου είναι να τους απομακρύνουμε πάραυτα...
Δεν ξέρω αν είναι ο ωριμότερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί μια τέτοια σχέση αλλά αν δεν μπορείς να τους αντιμετωπίσεις κατά πρόσωπο καλύτερα να τους απομακρύνεις από τη ζωή σου.
Σκληρό, αλλά αναγκαίο...

Βρε κορίτσια, και εμένα αρκετές κοπέλες, μεταξύ των οποίων και η καλύτερη μου φίλη, έχουν παραπονεθεί μπροστά μου
για τα κιλά τους, αλλά ποτέ δεν το πήρα προσωπικά.

Ειδικά η φίλη μου, καμιά φορά όταν παίρνει 3-5 κιλά, μου λέει με απελπισία πόσο παχιά νιώθει, ενώ ρεαλιστικά
είναι πολύ αδύνατη με όμορφο σώμα.
Το δικαιολογώ, γιατί όταν κάποιος έχει συνηθίσει σε ορισμένα κιλά και ξαφνικά παχύνει, το νιώθει,
και κάπου πρέπει να το βγάλει, έτσι είναι οι άνθρωποι...

Προτιμώ να κρίνω τη φιλία και την πορεία μας με βάση πιο ουσιαστικά κριτήρια, όπως η εμπιστοσύνη, η στήριξη
και η ζεστασιά που μου προσφέρει όλα τα χρόνια, η αγάπη μας.
Και ας κλαίγεται για τα περιττά της κιλά μπροστά σε 'μενα την παχύσαρκη! :lol:

Κατά τ' άλλα, δε διαφωνώ για τους κακόβουλους, αυτοί δεν είναι φίλοι και τα λεγόμενά τους καμία επίδραση δεν έχουν πάνω μου.
Αν και πάλι, όταν κάποιος γκρινιάζει για τα κιλά του ποτέ δεν το συνδέω με 'μενα, αλλά με τις προσωπικές του ανασφάλειες.

Αλλο αυτη η περιπτωση, και αλλο να λες ρητα οτι αυτο που κανεις με αγχωνει και να το κανει περισσότερο.. Ισως ειναι αναλογα, μπορει η δικη σου φιλη να μην το ελεγε κακοβουλα. Η δικη μου περιπτωση ηταν ελλειψη σεβασμου.
Εχω σκεφτει πολλες φορες οπως εσυ τωρα, αλλα δε θα ηθελα να με περασουν και για κοροιδο με το να τα δικαιολογω αυτοματα ολα. Γιατι δεν ειναι μόνοι τους αυτοι οι ανθρωποι, ειναι μαζι με αλλους και οφειλουν να τους σέβονται. Αλλα και παλι είναι αναλογα την περιπτωση.

Παντως η σταση σου δειχνει οτι δεν εχεις κομπλεξ, οτι νιωθεις ανετα και με παραπανω κιλα, που και τωρα σιγουρα εισαι οκ, και αυτο ειναι το ιδανικο που προσπαθω να πετυχω με το διαλογισμο!!! Που θα μου παει.... :lol:

Συμφωνω με αυτο που λες. Απλως να διευκρινισω, οτι το αν ο αλλος σε σεβεται ειναι εξισου ουειωδες κριτηριο. Οταν αναφερθηκα σε αυτην την περίπτωση δε θελω να θεωρηθω παραξενη που τελικα δεν κανω πια παρεα μαζι της. Ουτε που της το ειπα. Αλλωστε για το οτι δεν κανουμε παρεα δεν φταιω μονο εγω, γιατι οταν της το ειπα παλι και τελευταια φορα, παρεξηγηθηκε κ δεν ξαναμιλησε. Και εφτασα σε σημειο κ της μιλησα μετα απο 6 μηνες που καθε μερα περιλαμβανε αυτην την κουβεντα σε πολυ υπερβολικο βαθμο.. Δεν μιλαμε για ενα απλο παραπονο, μιλαμε για καθε μερα αναλυση του ανυπαρκτου θεματος..

Ρε κορίτσια εγώ τι να πω που είστε εδώ όλες αδυνατισμένες κεγώ παχαίνω συνέχεια κ όλες λέτε τον πόνο σας για ελάχιστα παραπανίσια κιλά? Αστειεύομαι φυσικά.κ όταν ήμουν 18 το χα κάνει κεγώ αυτό να γκρινιάζω για κιλά μπροστά σε κοπέλα εμφανώς πιο παχιά από εμένα. Θα συμφωνήσω με μπεσμπαμπ.εντιτ μπλόσομ ( υπήρχε μέλος μπεσμπαμπ που μου θυμίζει εσένα μπλόσομ) Υπάρχονυ σίγουρα κακοπροαίρετοι αλλά μην υπερβάλουμε κιόλας.

Ποια είναι η μπεσμπαμπ;;;;;;!!!!!! Μπουρρρρλόοτοοοο! :lol:

http://i.imgur.com/nNsfH7l.jpg

(Εντάξει, σε συγχωρώ για τώρα.)

Κορίτσια, τα λέμε αργότερα! Γκοτ του γκόου!

Το φουσκωμα στην κοιλια, ειναι κατι παραπανω απο εμφανες. Δε ζυγιζομαι χεχε... Νιωθω χαλια ψυχολογικα αλλα θα κανω ελλειπτικο. Ειναι ο μονος τροπος να αλλαξω ο,τι δεν θελω πια να εχω. Αλλη μια μερα γυρνανε στο μυαλο σκεψεις, κοροιδιες, λογια, κλπ. Ποσο λαθος. Θα βαλω τη μουσικη μου, θα τρεξω στο ελλειπτικο μου, και ελπιζω, ολα να γινουν καλυτερα...Φιλια σε ολους.

@purplerose μου, να εισαι θετικη, κοπελα μου.
Εισαι μια νεα, δυναμικη κοπελα που την χαρακτηριζουν πολλα...αλλα οχι τα κιλα της.
Σε χαρακτηριζουν οι σκεψεις σου, οι πραξεις σου, τα ταλεντα σου, η προσωπικοτητα σου...

Μην αφησεις τα λογια ανθρωπων να σου μαυρισουν τη διαθεση σου.

Eχεις καταφερει τοσα και θα καταφερεις αλλα τοσα!!! Πιστεψε με, σε περναω 7 χρονια και μετανιωνω που δεν ξεκινησα να ξεφορτωνομαι τα κιλα οταν περασα στη σχολη. Ποιο το αποτελεσμα?? Δεν ηθελα ουτε να βγαινω εξω γτ ντρεπομουν για την εικονα μου. Χρονια μεσα στην ανασφαλεια.

Ωστοσο, εχω κι αλλα χρονια, θελω να πιστευω, που μπορω να προσπαθησω να φτασω πιο κοντα σε αυτο που θελω να γινω...γενικοτερα!!!

Κι εγω πεφτω καποιες φορες με λογια που μου εχουν πει, τις προαλλες τα εγραφα...αλλα πιο χαμενες ειναι οι στιγμες που καταρρακωνομαστε με αυτα!!! Eστιαζουμε στο τωρα! Εστιαζουμε στο να βελτιωθουμε ολοπλευρα. Συγχωρουμε, καταννοουμε οτι ο αλλος ειπε τη χαζομαρα του αλλα δεν πρεπει να μας επηρεαζει.

Κανε το ελλειπτικο σου, φαε σωστα, ασχολησου με ο,τι σου αρεσει.... εστιασε στα θετικα και χαμογελα!!!!!


@Mανταμ Σου Σου κι εγω περυσι απο 70 που ημουν πηγα 82!!! Παμε παλι, μη τα παρατας! Βλεπω, εφυγαν 800 γρ. ή δεν θυμαμαι καλα??? Oλα καλα θα πανε, trust me!!!!!!

Purplerose μου μην αφήνεις αυτές τις σκέψεις να σε ρίχνουν.Είδα τις φωτογραφίες σου και πραγματικά η αλλαγή είναι μεγάλη.Μπράβο σου κοπέλα μου. Είναι μόνο μία κακή μέρα.Αύριο όλα θα είναι καλύτερα.Πόσες φορές θυμάμαι και εγώ όλα αυτά που έχω ακούσει και πέφτω ψυχολογικά. Όμως έτσι και αλλιώς εσύ τα κιλά σου τα έχασες και θα βελτιωθείς και άλλο επειδή έχεις θέληση, σε εκείνους όμως η κακία τους θα μείνει.