υπερφαγια

1 εβδομαδα χωρις υπερφαγικα επεισόδια και χωρις λυσσα να φαω τα παντα!! Μετα απο καιρο ειμαι κ παλι αισιοδοξη!!!

Μπράβο σου afratoulini!συνέχισε την προσπάθεια σου και μη σκεφτείς λεπτό να τα παρατήσεις...από που άντλησες τη δύναμη? :)

Ευχαριστω πολυ Angel!!!! Θελω αυτη τη φορα να φτάσω στον στόχο μου γιατι ειμαι πιο κοντα απο ποτε. Απο το δημοτικο μεχρι προσφατως ετρωγα πολυ και πολλες σαβουρες. Κλεινω τα 27 σε λιγες μερες και μια ζωη παραπονιεμαι για την εικόνα μου χωρίς να προσπαθω να κανω κατι ουσιαστικο για αυτην και εννοειται και για το καλο του οργανισμού μου.
Οπότε πλεον καθε φορα που σκέφτομαι γλυκά κ καρμποναρες μπλοκαρω τη σκεψη με μια αλλη: "εχω φαει απειρα γλυκα κ junk food στη ζωη μου. Τί ακριβώς θα καταλαβω αν φαω κι άλλα;"

Τιποτα δεν θα καταλάβω. Ειμαι στην 8η μερα διατροφής κ ειμαι επιτελους χαρούμενη σε αυτο το κομματι!! Και αυτο το συναισθημα δεν μου το προσφέρει καμια lacta. :D

Ξέρεις κάτι...διαβάζοντας αυτό που έγραψες κατάλαβα πόσο λαθοσ το αντιμετώπιζα όλο αυτό τον καιρό. Ποτέ δν είχα σκεφτεί αυτό το ερώτημα εκείνη τη στιγμή που με έπιανε..σε ευχαριστώ γτ σήμερα είσαι ένα απ τουσ λόγους που δεν συνέχισα κ σήμερα τα βουλημικα επεισοδια.
Καλή συνέχεια λοιπόν!!όλα στο μυαλό μας είναι..
Γράφε μασ πως τα πας :)

Χαιρομαι πολυυυ..! Καλη μας συνεχεια!!!!

Καλησπερα, αφρατουλινι μπορω να πω με σιγουρια οτι σε καταλαβαινω και ειμαι σε παρομοια φαση με τη διατροφη.. εδω και ενα μηνα περιπου με παρακολουθει διατροφολογος, εχω φτασει στο μαξ των κιλων που εχω υπαρξει στη ζωη μου να τονισω και δεν χρειαζεται να πω στο μπλογκ το ποσο ασχημο αντικτυπο εχει στην καθημερινοτητα για ενα ατομο με διατροφικες διαταραχες αυτο..
να πω οτι μεσα σε αυτον τον μηνα εχασα περιπου 2 κιλα λιπους καμια αισθητη διαφορα δηλαδη δεν ειναι εμφανης σε μενα, αλλα σε ενα τοσο ταλαιπωρημενο σωμα οσο τα δικα μας κατι τετοιο ειναι παραπανω απο κατορθωμα.. εχω νιωσει πολλες φορες απογοητευση, σχεδον καθε μερα, που βλεπω ατομα να πηγαινουν σαν εμενα και να χανουν 4 κ 5 το μηνα ετσι απλα, αλλα καθε ανθρωπος και το καθε σωμα ειναι διαφορετικο..
να μαθουμε να αγαπαμε καθε μικρο σκαλοπατακι που ανεβαινουμε, ακομα και μισο κιλο το μηνα να χασεις ναι ειναι κατι.. και επισης αυτο που εχω αρχισει και καταλαβαινω ειναι οτι δεν γινεται απτη μια μερα στην αλλη να ξυπνησουμε αλλος ανθρωπος..
οσες φορες εχω πει τελος απο αυριο, ποτε δεν ητανε τελος.. θα σου ερθει να φας παραπανω, θα φας παραπανω θα τα διαλυσεις ολα.. εχω βρεθει εκει μεσα στο διαστημα αυτο κιεγω.. το θεμα ειναι εκει να πεις στοπ το εκανα μια φορα αλλα θα συνεχισω να προσπαθω απο εκει που εμεινα.. οχι απτην αρχη.. οχι επειδη τα διελυσα ολα μια φορα δεν αξιζει να προσπαθω.. και μια και δυο μερες και οσο σε παρει.. σηκω και συνεχισε απο εκει που ησουν..
εισαι στο σωστο δρομο, εισαι στο πρωτο σκαλοπατακι θυμησου.. καθε φορα θα βλεπεις οτι σου ειναι ολο και πιο ευκολο να το κανεις αυτο.. θα εισαι πιο δυνατη να το ξεπερνας αρχικα... και μετα θα βρεις τη δυναμη να του αντισταθεις εκ των προτερων.. μεχρι που θα περνανε εβδομαδες και θα λες.. εχω τοσο καιρο... ετσι πιστευω εγω, ειδικος δεν ειμαι, αλλα αυτο βλεπω στον εαυτο μου.. μην περιμενεις αποτελεσματα αν δεν μαθεις να αγαπας την προοδο.... ακομα ασχημο αλλα καλυτερο απο πριν να λες.. και προχωραμε..

Έχετε δίκιο κορίτσια!! Απλά με παίρνει κι εμένα απο κάτω ώρες ωρες...Ειμαι και λίγο αχαριστη.... :(

Κορίτσια βοηθήστε με..Έχω πιάσει πάτο. Και δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτό. Σκέφτομαι τρελά πράγματα.Ακόμα και να βάλω ένα τελοσ στη ζωή μου.νιώθω πως αν συνεχίσω μ'αυτόν τον τρόπο ζωής ότι δεν έχει κανενα νοημα για μένα.Είναι σαν να μη υπάρχω. Σαν να μη ζω.. σαν να είμαι ζωντανή νεκρή.δεν θέλω αυτή τη ζωή. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές..αλλά. πάντα ξαναβρικομαι στη θέση απ την οποία ξεκίνησα. Η και χειρότερα..πείτε μου σας παρακαλώ. Τι να κάνω;

WARNING.. ακολουθει μεγαλο ποστ..
Δεν αξιζει να σκεφτεσαι ετσι.. Το χω περασει και γω και ολες νομιζω αυτο το σταδιο και ειλικρινα δεν αξιζει!! Ειναι μια ιδεα μονο, ενα δημιουργημα του μυαλου, της φαντασιας μας, αν μπορουσες να βγεις απτο σωμα σου και να το κοιτουσες απο εξω θα συνειδητοποιουσες ποσο μικρο ειναι μπροστα σε ολο τον κοσμο και τη ζωη που εχουμε μπροστα μας.. Η ζωη ειναι στιγμες τις οποιες εμεις χανουμε.. Και γιατι?? Για εκεινο το εχω παχυνει που μοιαζει τοσο χαζο μα ποναει τοσο πολυ σε εμας...
Να σας πω εγω κατι εδω και βαζω και εμενα μεσα.. Ειναι ΛΑΘΟΣ να πιστευουμε οτι θα ηρεμησουμε αμα χασουμε τα κιλα που παιρνουμε.. ειναι ισως το μεγαλυτερο λαθος.. ο πυρηνας του φαυλου κυκλου στον οποιο πεφτουμε ξανα και ξανα.. Αυτην την ιδεα πρεπει να αλλαξουμε, το οτι ειμαστε αρρωστες το ξερουμε ολες, το οτι ειναι ασχημο αυτο και ψυχοφθορο επισης.. γιατι δεν το ξεπερναμε λοιπον?? Γιατι δεν νιωθουμε καλα με τον εαυτο μας ως εχει, γιατι εχουμε συνηθισει να τον τιμωρουμε, να τον θεωρουμε ασχημο και αναξιο.. φοβομαστε τα σχολια των γυρω μας αλλα αδυνατουμε να συνειδητοποιησουμε οτι ο φοβος ξεκιναει απο εμας, αμα βλεπαμε ομορφια στον εαυτο μας δεν θα φοβομασταν κανεναν.. και θα πω και το εξης ακομα το οποιο πιστευω ενδομυχα.. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟΙ.. ολοι εχουμε κατι καλο επανω μας και εξωτερικα και εσωτερικα.. κοιταμε μα δεν βλεπουμε.. αντι λοιπον να επικεντρωνομαστε στα ασχημα γιατι να μην κοιταξουμε τα καλα???? τι σας αρεσει να κανετε?? να ζωγραφιζετε? να χορευετε?? οτι κιαν ειναι αυτο καντε το.. γεμιστε τη ζωη σας με πραγματα που σας κανουνε να νιωθετε ομορφα με πραγματα που πιστευετε πως κανετε καλα.. αντι να κοιτατε τον καθρευτη και να λετε ειμαι χοντρη, δειτε και πειτε εχω πολυ ωραια ματια..
Θελοντας και μη, μονο αμα αρχισουμε να αγαπαμε τον εαυτο μας σε καθε του μορφη μονο τοτε θα αρχισει να αλλαζει για εμας.. Και θελει δουλεια και υπομονη, θα πεσεις χιλιες φορες αλλα θα υπαρξει και η μια που θα ειναι η τελευταια αμα εχεις πιστη στον εαυτο σου.. Πραγματικα ειναι τοσα ωραια πραγματα γυρω μας, ειναι αμαρτια να θελουμε να δωσουμε τελος στη ζωη μας... και στην τελικη, οι πιο πετυχημενοι ανθρωποι ανεκαθεν ηταν εκεινοι που εχουν φαει τις δυσκολιες με το κουταλι, δειτε το ετσι,ολα για καποιον λογο γινονται.. ας κανουμε την αδυναμια μας δυναμη μας!! ολες μπορουμε!!!!

Σε ευχαριστώ Ali.

@Dulcinea del Toboso ωραία όλα αυτά. Αλλά απέχω πολύ απ το να τα κάνω πράξη. Ναι το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Εκείνη τη στιγμή κ τισ επόμενες μέρες νιώθω απαισια. Είναι δύσκολο να επικεντρωθείς στα θετικα όταν το μόνο που σε νοιάζει είναι η εμφάνιση σου.το πως δείχνεις δηλαδή στους άλλουσ. Αυτό που με πειράζει δεν είναι το υπερφαγικο αυτό κάθε αυτό. Απλάκα δεν μπορώ να ξαναπεράσω απ αυτή τη διαδικασία. Και μόνο που το σκέφτομαι τρελαίνομαι. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. Αλλά θα τη βρω την άκρη. Ο σκοπός είναι να την βρω όμως αμεσα. Δεν θέλω να χάνω άλλον χρόνο απ τη ζωή μουυ. Δεν θέλω να περνάνε οι στιγμές χωρισ να ζω. Και μέχρι τώρα αυτό κάνω. Δεν ζω.τα τελευταία 4 χρόνια νιώθω χαμένη. Ήρθε η ώρα νονιζω να αναζητήσω κάποιον ειδικό. Τελοσ παντων. ΣΑΣ ευχαριστώ πολύ κορίτσια.

3 μερες υπερφαγικα... Πφφφ...

Χμμ..κ πως νιώθεις τώρα? Τι σκέφτεσαι?

Το στομαχι μου ειναι χαλια, ειμαι πρησμενη, εχω παρει ενα κιλο κ κατι... Αλλα δν με νοιαζει τοσο.
Με νοιαζει το ψυχολογικο κομματι σε αλλους τομεις. Ειναι κατι που μου δημιουργησε απιστευτο αγχος και ξεσπασα στο φαγητο.
All time classic.,.

Αφρατουλινι εμενα με εχει βοηθησει σε φασεις με εντονο αγχος εκει που μου ερχεται να φαω τα παντα ως αντιδραση το να βγαινω να περπαταω, να μπαινω για μπανιο η ακομα και οι αναπνοες.. οσες φορες ενιωθα οτι παω να τρελαθω και εβαζα τα χερια στο προσωπο ωστε να καλυπτουν μυτη και στομα και να παιρνω μεγαλες και δυνατες εισπνοες, μετα η ιδεα του να φαω γινοτανε λιγο πιο αδυναμη..

Ali μου, σε πολυ για τη συμβουλή!!! Παρόλα αυτα, το εχω παει σε αλλο επιπεδο: κανω υπερφαγικα περπατώντας. Νομιζω ειναι το μονο π με ψιλοσωζει. :Ρ

χαχαχα δεν παιζεσαι!! :bouncy:

Οσες καταλαβαινετε καλα αγγλικα δειτε το βιντεο μιλαει πολυ σωστα για τα υπερφαγικα ο τυπος με βαση τη δικη του ιστορια και δινει ωραιες συμβουλες
https://www.youtube.com/watch?v=3uhCzewGnNk&t=31s

4 μερες καθαρη απο υπερφαγικο... Διαθεση πολυ down, αλλα τουλαχιστον ευχαριστημενη με το συγκεριμενο "επιτευγμα".

εμενα 2 βδομαδεσ ειχε να με πιασει...με επιασε σημερα..δεν εφαγα τοσο οσο ετρωγα οταν με επιανε.καμια σχεση βασικα. αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν υπεκυψα στον πειρασμο. δεν ξερω πως νιωθω.αλλα νομιζω πως ειμαι καλα. αυριο ξεκιναει μια καινουρια μερα..
και να σασ πω κατι κοριτσια που με βοηθαει σε εμενα...πηγαιντε οσο μπορειτε γυμναστηριο. θα αποκτησετε πολυ αυτοπεποιθηση..
και να θυμαστε οτι θα περασει θα περασει θα περασει..kai θα εχουμε μια "φυσιολογική ζωή" που δεν θα μας αφορα το φαγητο ή το ποσο φαγαμε..
το αξιζουμε :)) καλη μας συνεχεια!!

Ωω, εμφανίστηκε άνθρωπος στο forum! ☺

Angel_dreamer, εννοείται πως είσαι και θα είσαι καλά.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να τρώμε καμιά φορά παραπάνω,
χωρίς να σημαίνει πως γυρνάμε πίσω στα υπερφαγικά...

Καλή συνέχεια και σε 'σενα, δυναμικά!

🌹

Υ.Γ.: Maria030, που βρίσκεσαι κοπέλα μου; Είσαι καλά;
Αν ακόμα μπαίνεις και το δεις, γράψε μας τα νέα σου...
Από τις παλιές μόνο εγώ και το afratoulini μείναμε, κλαψ :(

Υ.Γ.2: Afratoulini, μη χαθείς και εσύ τώρα που έφτασες στο στόχο εε!

εδω ειμαιιιι. Απο σημερα θα μενω παλι στο πατρικο μου, οποτε θα εχω και wifi και λαπτοπ...Δεν τη παλευα να μπαινω απο το κινητο. Σας διαβαζω καθε μερα, αλλα μου ειναι πολυ σπαστικο να γραφω απο εκει.

Περασα γαστρεντεριτιδα τηγ πρηγουμενη εβδομαδα και το στομαχι μου δεν εχει στρωσει ακομα. Πηρα κι ενα κιλο...αν πω οτι δεν με νοιαζει θα φανει περιεργο? Δεν λεω να παρω αλλο κιλο...αλλα νομιζω οτι στα 60 προς το παρον νιωθω σχετικα οκ. Δν θελω να πιεσω αλλο τον οργανισμο μου.
Πριν την ιωση ειχα ξεκινησει συγκεκριμενη διατροφη, αλλα τωρα δεν θελω ουτε να ακουω για συγκεκριμενα τροφιμα. Τοσες μερες χαπακωνομαι για να μη ποναω...Ειλικρινα δεν με νοιαζει...αυτο τον καιρο θελω μονο να συνελθω και να διατηρησω αυτα τα κιλα.

Blossom μου καλή αρχή να ευχηθώ τώρα που ξαναμπηκες ενεργά στον αγώνα ..
Σας παρακολουθώ ,σας διαβάζω ..
Εγώ τα γνωστά αλλά δεν γράφω για να μη σας κουράζω ...

Αφρατουλινι και εγώ πέρασα γαστρεντερίτιδα όμως συνεχίζω να γουρουνιαζω ...Η υπερφαγία δεν με εγκαταλείπει ...
Μπράβο σου πάντως που είσαι πια σε ποθητό αποτέλεσμα ...

Το χειρότερο είναι ότι είμαστε ένα βήμα πριν το καλοκαίρι και αυτό μας αγχωνει ακόμα πιο πολύ ...

Μαρακι μου ειναι 4 μερες τωρα που γουρουνιαζω ολο γλυκα. Σημερα τελειωνει η περίοδος μου, ελπιζω να ηρεμησω...αλλα ισως φταιει και το στρες π με οδηγεί στα υπερφαγικα. Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια...το θεμα ειναι η συντηρηση.. :( Φοβαμαι πως δεν θα τα καταφέρω.

Αφρατουλινι​ μου Στρες και συναισθηματικες πιέσεις, περίοδος ναι οδηγούν σε φαγητό ...Βέβαια σου έχω ξαναπεί ότι αυτά που εσύ χαρακτηρίζεις υπερφαγικα δεν είναι ...Ξεφεύγεις από τη διατροφή σου τ μιρως παραπάνω ...και δεν στο λέω εχθρικά και το ξέρεις ..
Τώρα η διατήρηση είναι ακόμα πιο δύσκολο κομμάτι ...
Όμως μην αφήσεις αυτη σου τη φοβία να σε πάει πίσω ..
Προσεχείς αν πάρεις 2-3 κιλά τα χάνεις με το πρόγραμμα που ξέρεις ..Δες το πιο χαλαρα ...Εδώ κατάφερες να χάσεις τόσα κιλά αυτό να σκέφτεσαι !!! Είσαι δυνατή ... ...

Μαράκι!!!!!! Είσαι εδώ!!! ❤
Καλέ τι λες πως μας κουράζεις; Δε βλέπεις εμάς που γράφουμε κάθε μέρα; :lol:
(Καλά, το ότι καταγράφω εγώ τα γεύματά μου, μου φαίνεται απίστευτο...)

Η αλήθεια είναι πως το καλοκαίρι αποτελεί μια παραπάνω πίεση, αλλά και κίνητρο!
Κάθε χρόνο υποφέρω γιατί ντρέπομαι να φορέσω σορτσάκια.
Να δούμε αν φέτος θα καταφέρω να το αλλάξω αυτό.

Αφρατουλίνι μου μη σε παίρνει από κάτω... Θα τα καταφέρεις, απλώς χρειάζεται επιμονή και υπομονή.
Τις ημέρες της περιόδου υπάρχει κατακράτηση, και η ασταθής ψυχολογία δε βοηθάει.
Θα δεις πως τις επόμενες ημέρες θα επανέλθεις!

καλα κανετε Blossom μου και γραφετε ...

Εγω παλι σημερα τα εκανα χαλια ... Κανω ακραια πραγματα ενω ξερω οτι ειναι λαθος ... Με εχει πιασει μια βιασυνη να χασω 5 κιλα γιατι στα μεσα του Ιουνιου εχω μια υποχρεωση και θελω να μπω στα ρουχα μου ...
Θα μου πεις για 5 κιλα κανεις ετσι ? Ναι γιατι ειχα παρει 9 προς 10 ,περασα και ενα προβλημα σοβαρο , αλλα καταφερα να χασω καποια και τωρα μου εχουν μεινει τα 5 με τα οποια βασανιζομαι 2 χρονια τωρα ..
Φαυλος κυκλος υπερφαγικα και ξανα μανα διαιτες μονοφαγικες πρωτεινης και μετα με πιανει λυσσα ως φυσικο επακολουθο ..

Ασε που στη δουλεια τρωνε συνεχεια γλυκα αλμυρα κουλουρακια κεικ ... Ελεος ... και εχω και μια συναδελφο που ειναι οδοντογλυφιδα και θελει να παρει κιλα ... και ειναι και κοντη σαν παιδακι φαινεται ... Μια φου να της κανεις επεσε ..
Οχι δεν εχω προβλημα με τις κοντες , με την συγκεκριμενη εχω που τρωει οτι να ναι με ανεση και θελω πολυ μα παρω πολυ να της δωσω μια μπουφλα να κατεβει πιο κατω .. και στο σπιτι λεει ξεχναει να φαει ... :mad:
Πολυ επιθετικοτητα μου βγαινει να το κοιταξω χαχα
Ε μα εχω το προβλημα μου εχωκαι αυτες τις λυσσαρες που ρτωνε τα παντα .. Καλα τις αλλες δεν τις νοιαζει γιατι ειναι παχουλες και ουτε να χασουν θελουν ..
Αποτελεσμα εκει δεν τρωω και το απογευμα μια η κουραση μια οι πειρασμοι η αν γινει κατι ως συνηθως εκει που θα με στεναχωρησει να τα επεισοδια ...
Αυτα ...
Να γιατι δεν εγραφα για να μη σας πρηζω εγω η κατα τ αλλα χαρωπη :roll:

Μωρέ Μαρία εγώ σε καταλαβαίνω, ας έχανα και εγώ αυτά τα 5 κιλά που με κάνουν υπέρβαρη να δεις χαρές...
Τώρα, σχετικά με τα υπερφαγικά, το ξέρεις και εσύ πως οι ακρότητες οδηγούν σε ακρότητες.
Στο ψυχολόγο που πήγαινες, συνεχίζεις; Τι σου λέει;

Μη δίνεις σημασία στο τι τρώνε οι άλλοι. Άλλες ανάγκες έχεις εσύ, άλλες αυτοί...
Εξάλλου τα επεξεργασμένα τρόφιμα κάνουν κακό και στους αδύνατους, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Την υγεία μας να κοιτάμε, κάνοντας την προσπάθειά μας.

Καλησπέρα κορίτσια.
Μια βδομάδα είχε να με πιάσει. ..όμως δεν τη γλίτωσα σήμερα..Δεν ξέρω πως ξεκίνησε..είχα τεράστια ανάγκη να φάω κάτι γλυκό όμως δεν κατάφερα να σταματήσω στην σοκολάτα. Η ψυχολογία μου ήταν καλή. Αυτές τις μέρες κάνω πράγματα που μου αρέσει να κάνω. Και φαινόταν ότι τίποτα δεν θα με αποσπουσε απ το στόχο μου. Ομως συμβαινει.. Τώρα νιώθω πρησμένη φουσκωμένη και θέλω να τα ξεράσω όλα. Συγγνώμη για την λέξη αλλά είναι γνωστή σε όλες. Σίγουρα δεν περιμένω να σταματήσω μια και καλή απ τα υπερφαγικα -βουλημικα επεισοδια..δεν θέλω όμως να μου συμβαίνει..είναι άρρωστο όλο αυτό. Να τρως να τρως μέχρι να νιώσεις απέχθεια για τον εαυτό σου.πιστεύετε ότι πρέπει να απευθυνθώ σε ψυχολογο?διαιτολόγο? Ψυχίατρο? Πρέπει κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσω μαζί και με κάποιον άλλον. Μόνη μου δεν γίνεται. Πάντα θα ξαναγυρνάω πίσω απ το σημείο που ξεκίνησα. Κι αν με ξαναπιασε να κάνω υπερφαγικα επί συνεχόμενες μέρες δεν ξέρω ναν θα το ξαναντεξω.τωραα προσπαθώ και το ελέγχω και αυτοσ είναι κι ο λόγος που συνεχίζω την προσπάθεια μου...
Συγγνώμη αλλά είχα ανάγκη να γράψω σήμερα :)

Καλησπέρα angel_dreamer...
Βρισκόμουν στη θέση σου πριν αρκετά (πλέον) χρόνια.
Σήμερα παλεύω ακόμα στη σχέση μου με το φαγητό, με διαφορετικό όμως τρόπο, και σίγουρα λιγότερο επώδυνο.

Κάποτε λοιπόν δεν πίστευα πως θα το ξεπεράσω. Αλλά το ξεπέρασα.
Χρειάζεται υπομονή αυτό το ταξίδι, γιατί είναι ένα ταξίδι γνώσης: του εαυτού σου και του κόσμου γύρω σου.

Δοκίμασα κάθε εναλλακτική, έπεσα και ξανασηκώθηκα.
Αυτό που με έσωσε τελικά ήταν η ανάγκη μου, και ως εκ τούτου το πείσμα μου, για ζωή.
Μια ζωή, τη δική μου ζωή, που δεν ήθελα να φεύγει και να με αφήνει ανικανοποίητη.

Δε ξέρω αν μπορώ να σε συμβουλεύσω, παρά μόνο να σε παρακαλέσω να αγαπάς τον εαυτό σου (αυτή η κλισέ έκφραση)
και να προσπαθείς κάθε μέρα να κάνεις όμορφα πράγματα γι'αυτόν.
Τη στιγμή που νιώθεις πως θέλεις να ενδώσεις στο φαγητό, σκέψου: που σε οδηγεί αυτό; για πόσο θα αντέχεις;

Η αλλαγή, όση βοήθεια και υποστήριξη και αν έχουμε γύρω μας, προκύπτει από μέσα μας...
Πίσω γυρνάς μόνο όταν παύεις να πιστεύεις στις δυνάμεις σου, όχι όταν έχεις μια 'κακή' ημέρα.

Υ.Γ.: Μόνη σου, γίνεται. Αλλά αν το θέλεις, η βοήθεια ενός ειδικού θα σε τονώσει.

σε ευχαριστω πολυ blossom!!τα λογια σου ήταν ο λογοσ που δεν συνεχισα το υπερφαγικο επεισοδιο που συνηθως οταν με πιανει το παω μεχρι το βραδυ. Κι αυτο δεν ειναι ενα σημαντικο βημα; :)
Ήταν απλως μια κακη μερα. Αυτο ηταν μονο..
θα θελα παντως καποια στιγμη οποτε μπορεσεις να μου πεις αυτον τον διαφορετικο τροπο.
Καλό μας βράδυ....

ωω, μπλοσομάκι τι ωραία που το έγραψες! πολύ εύστοχα! :starhit:

Άλλο ένα υπερφαγικο ...Ξανά ..εξαιτίας της δουλειάς και της κούρασης ... Ξανά ...
Όσο για το πώς αισθάνομαι ? Τα γνωστά χαλια :(

Angel ο ειδικός θα σε καθοδηγήσει και θα σε βοηθήσει .Σχεδόν ποτέ ένα άτομο ξεπερνά μόνο του την υπερφαγία..
Η ψυχοθεραπεία σε βοηθά να τα βρεις με τον εαυτό σου να τον γνωρίσεις καλύτερα και βαθύτερα ...
Όπως είπα όμως ο ειδικός καθοδηγεί αλλά εσύ είσαι ο κύριος παράγοντας στη λύση

Απλα το πρόβλημα μου είναι πως όταν είμαι καλά ψυχολογικά δεν θέλω να πάω σε κάποιον ειδικό ούτε να αναφέρω σε κανέναν αυτό που αντιμετωπίζω. Απ την άλλη όταν παθαίνω υπερφαγικα δεν θέλω να μιλάω σε κανένα πόσο μάλλον να πάω σε κάποιον ειδικό..
Ελπίζω να είσαι καλυτερα!

να μην πω πως τα εκανα παλι σημερα Ελεος πια !!!!!!! και ημουν τοσο κοντα ... Λυπαμαι ... Παλι απο την αρχη ουφ!

Quote:

---

Originally posted by Angel_dreamer
Απλα το πρόβλημα μου είναι πως όταν όταν είμαι καλά ψυχολογικά δεν θέλω να πάω σε κάποιον ειδικό ούτε να αναφέρω σε κανέναν αυτό που αντιμετωπίζω. Απ την άλλη όταν παθαίνω υπερφαγικα δεν θέλω να μιλάω σε κανένα πόσο μάλλον να πάω σε κάποιον ειδικό..
Ελπίζω να είσαι καλυτερα!

---

Μα οταν εισαι καλα σιγουρα δεν θες να πας... Το θεμα ειναι να λυσεις ενα χρονιο προβλημα που σε κανει να μην εισαι καλα γενικοτερα και ο μονος που μπορει να βοηθησει ειναι ο ειδικος ... Αν δεν μιλησεις πως θα πας ενα βημα παραπερα ?
Οσο το αφηνεις η κατασταση μπορει να γινει χειροτερη , αλλα και παλι η επιλογη ειναι δικη σου !!!

Ας με σταματήσει κάποιος ..Ας με κλείσουν σε ένα δωμάτιο μόνο με νερό και ας μου φέρνουν τα απαραίτητα :grind:

είναι ξανά εξαιτίας της κούρασης; ή κατι άλλο; η κάτι ακόμα βαθύτερο;
Μαρία, δεν χρειάζεται να θυμώνουμε.. γιατί ο θυμός θα μας φέρει ξανά υπερφαγικο..
μήπως ήρθε η ώρα να το αντιμετωπίσεις με αγαπη; εννοώ να υποδεχτούμε το πρόβλημα με αγάπη, να το κατανοήσουμε, να το αποδεχτούμε .. σαν ενα παιδακι που δεν ξέρει :)

Το βαθύτερο το ξέρω και δεν το έχω λύσει ..Πράγμα που σημαίνει ότι έτσι δεν θα σταματήσει και το πρόβλημα ..
Αν ήταν μόνο στο χέρι μου ίσως να ήταν πιο εύκολο .
Η δουλειά -κουραση και οι καταστάσεις εκεί το επιβαρύνουν ..Σε λίγο καιρό θα σταματήσω οπότε θα μου φύγει ένα ακόμα +
Το κακό είναι ότι ξέρω ..Ίσως η άγνοια να μη με βοηθούσε και τόσο ..Άλλες φορές το αποδέχομαι και άλλες νιώθω πως είμαι στην αρχή !
Πολλές φορές γράφω αυτά που σκεφτομαι και είναι εκείνες οι στιγμές που έχει συμβεί το "κακό" η λίγο μετά όπου όλα μου φαίνονται χάλια ..Τα γνωστά συναισθηματα ..
Και πέφτω στην παγίδα των επόμενων στερητικών ημερών διατροφικά και της αυτοτιμωριας για να "επανορθώσω" και ας ξέρω ότι είναι εντελώς λάθος όλο αυτό . Αλλά είμαι ακόμα υπερφαγικη κι ας ξέρω πως ς λειτουργεί αυτό .Είμαι ακόμα αδύναμη να πάω μπροστά

Δεν είσαι αδύναμη,μπορείς να τα καταφέρεις! Και αφου ξέρεις την παγίδα, μην μπαίνεις μεσα σε αυτήν.
Φάε κανονικά, χωρις στέρηση.
όπως αντεξα εγώ να μην κάνω υπερφαγικό 1 μήνα, μπορείς και εσύ και ακόμα καλύτερα!
Το θέμα δεν ειναι το φαγητό, το θεμα ειναι τα συναισθήματά σου.. δώσε την προσοχή που τους χρειάζεται.
Και όλα καλά θα πάνε! Δυστηχώς ετσι λειτουργεί, πρεπει να παλεύουμε, να προσπαθούμε.. όλοι έχουμε τις
αδυναμίες μας, όλοι μας πέφτουμε, και ξανά απο την αρχή.
Είσαι δυνατή, θα τα καταφέρεις. Πίστεψέ το! :spin:

Ailouros σε ευχαριστώ πάρα πολύ πραγματικά ..Έχεις δίκιο σε όσα λες ..
Η αλήθεια είναι πως σε αυτή τη φάση είμαι αρκετά χάλια έχω πάρει αρκετά κιλά που είχα χάσει , εγώ ξέρω με πόσα πισωγυρισματα, και με οδηγούν τα συναισθήματα , φυσικά τα άσχημα , σε ανεξέλεγκτη υπερφαγία οπότε με καταστρέφω ,Κάθε μέρα τα ίδια χάλια αρα λογικό να νιώθω έτσι τόσο αδύναμη ..
Να είσαι καλά που μου απαντάς και με στηρίζεις και με βοηθας !!!

Α μωρε καλούλι.. έτσι έκανα και εγω, ένιωθα και έκανα ακριβως τα ίδια πράγματα..πήρα και τα διπλάσια κιλά αλλα
:no:

εμένα προσωπικά μου συνεβει κάτι συνταρακτικά δυσάρεστο που με ταρακούνησε πολύ, και έτσι πηρα φόρα και την αποφαση να σταματησω την υπερφαγια
να κανω υγιηνή ζωη..
αλλά απο την άλλη είναι και άσχημο να αφηνουμε τον εαυτό μας μεχρι να έρθει κατι δυσαρεστο..
εμένα με βοηθάει ενα κόλπο, ίσως σε βοηθήσει.. ειναι λιγο τρελό αλλα οκ.
όταν σκεφτομαι να τα παρατησω ολα, να φαω τα πάντα.. λέω στον εαφτό μου, η προσπάθεια που κάνεις είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.
απλά το φαντάζομαι.. αν συνεχίσεις την προσπαθεια θα ζήσεις αν τα παρατήσεις όχι.
Είναι λίγο ακραίο βέβαια, αλλά ειναι ενα κόλπο για τον εγκέφαλο
:rolleyes: