Παιδιά άποψη για εφεξολ;; έχουν παρενέργειες;; θα το πάρω για 1η φορά
Printable View
Παιδιά άποψη για εφεξολ;; έχουν παρενέργειες;; θα το πάρω για 1η φορά
ναι εχει δεν στις αρριθμω για να μην τρομαξεις απο τον καταλογο
ανω των 100mg φερνει τρομερη δυσκοιλιοτητα , τοχω συζητησει και με αλλο μελος , τα ιδια μουπε , αλλα ο καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα .......effexor το λενε .....
Καλημερα!Quote:
Μακραν το καλυτερο νεας γενιας με πολυ λιγοτερες παρενεργειες απο πολλα αλλα .
Αν στο εχει συστήσει ο γιατρος σου να τον εμπιστευτεις γιατι καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα να το ξερεις !
Ολες οι παρενεργειες ειναι αρχικα εντονες αλλα μετα σταδιακα απαλείφονται αρκει να ακολουθεις και την αναλογη διατροφη βεβαια !
Καλη δυναμη και ευχομαι να σε βοηθησουν ,μην βιαστεις ομως να δωσεις χρονο !
Μακάρι να με βοηθήσουν... Αν και διάβασα τις παρενεργεις και φοβάμαι αλλά μακάρι να βρω όφελος.. Εσείς όταν το πήρατε τι είχατε;;
Έπαιρνα και εγώ των 75 για αρκετούς μήνες απλά το άλλαξα γιατί δεν με έπιανεQuote:
Δεν είχα καθόλου παρενέργειες και με πήγε αρκετά καλά για αρκετό καιρο
Να σε ρωτήσω κάτι, με τις εφεξορ είχες απάθεια; δηλαδή νιώθω ότι δεν έχω κανένα συναίσθημα.. Ούτε χαράς ούτε θλίψης... Έχω σταματήσει να γελάω με τν ψυχή και να κλαίω με το παραμικρό όπως έκανα πριν.. Νιώθω λες και δν έχω ποια αισθήματα.. Τώρα νιώθω πίεση από τν μακροχρόνια σχέση που έχω και μια λέω να χωρίσω μια όχι και αυτό με έχει καταλάβει ακόμα περισσότερο..
αυτο προκαλουν τα αντικαταθλιπτικα , τουλαχιστον τα ssri ' s και τα ssrni's , συν οτι το εφεξορ προκαλει τρομερη δυσκοιλιοτητα σε δοσεις ανω των 100mg ( τις συνιστωμενες για ναχει και νοραδρενιλικη δραση ) , που δεν παλευεται ............δεν υπαρχει αντικαταθλιπτικο που να σε κανει αυτο που λεει η λεξη , χαρουμενο ας πουμε , σου αφαιρει τα συναισθηματα και τα δυσαρεστα και τα ευχαριστα , απαθεια προκαλουν .......Quote:
Η απάθεια ειναι στάδιο της κατάστασης που περνάει ένας ανθρωπος όταν έχει μπει σε αυτό τον δρόμο.Quote:
Μπορείς να πεις ότι ειναι και παρενέργεια από τα χάπια αλλά όχι μόνο από την κάθε αυτού αγωγή.
Το έχουν παρατηρήσει και άλλοι οι οποίοι είναι σε διαφορετική αγωγή.
Το χάπι κάνει την δική του δουλειά και σίγουρα είναι ένα από τα καλύτερα στην κατηγορία του σύμφωνα πάντα με τους ανθρώπους που συζητώ και είναι σε αυτή την αγωγή.
Από εκεί και πέρα είναι και στο χέρι το δικό σου .
Παιρνας μια φάση που έχει πολυ συναισθηνατικη και ψυχολογική πίεση.
Το χάπι δεν θα σου δείξει τον τρόπο που θα διαχειριστεις τα οποία συναίσθημα σου εμφανίζονται που μπορεί να ειναι και αποτέλεσμα της καταστάσεις και όχι της αγωγής.
Εστιασου καλύτερα στην σχέση σου κάνε αυτό που θέλεις και μην πιεζεσαι και ξέχνα το χάπι...Αυτό θα κάνει την δουλειά του εκεί που πρέπει!
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου! Νιώθω εγκλωβισμένη.. Ότι και αν κανω είμαι ακεφη.. Δν έχω όρεξη για τίποτα.. Τα εφεξορ ξέρεις πόσο καιρό θέλουν για να δρασουν; έχω πολύ έντονη απάθεια.. Σα να μην έχω συναισθήματα πια..σαν να μην έχει νόημα η ζωή μου πλεον..πριν ήμουν πολύ δραστήρια.. Παίρνω εφεξορ εδώ και 1 μήνα και μινιτραν εδώ και 2 μήνες..
το εφεξορ κσνει ενα μηνα μινιμουμ για να δρασει, το μινιτραν ειναι λιγο πιο γρηγορο, βεβαια εξαρταται απο τον οργανισμο παντα , αλλα το θεωρω το καλυτερο αντ/κο.......
Καλημερα και καλη εβδομαδα ,δεν κανει τιποταQuote:
Αυτο δεν μπορει να στο απαντησουν ουτε οι γιατροι γιατι πολυ απλα καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος και αντιδρα με αλλους ρυθμους .
Την πρωτη πληρη εικονα την εχουν καπου στο τριμηνο οπου εκει πλεον αρχιζει και δειχνει πως λειτυργει στον οργανισμο σου εφοσον τον πρωτο καιρο αυτα τα χαπια εχουν την ταση να βγαζουν πολυ εντονα τα συπτωματα που εχουμε εξου και δνουν παραλληλα και καποιο ηρεμιστικο μαζι μονο για το πρωτο τριμηνο .
Τα δοκιμασα και τα δυο και πραγματικα εισαι σε ενα χαπι παλιας γεενιας οπου ειναι το μινιτραμ και χαρακτηριζεται ελαφρυ και συνηθες και σε ενα καινουργιας γενειάς που εχει παρα πολυ καλα αποτελεσματα και με τις λιγοτερες παρενεργειες !Ολα αυτα ειναι μονο στην αρχη θα δεις μετα οτι θα φυγουν αρκει ομως να γινεται δουλιτσα και απο εσενα !
Κανε οσο μπορεις υπομονη ,βγαλε απο το μυαλο σου οτι εισαι σε μια καινουργια αγωγη και προσπαθησε να μπεις στην καθημερινοτητα σου .Στο ξανα επαναλαμβανω γιατι αυτο ειναι ουσιαστικα το ζητουμενο και στο λεω εκ πειρας πλεον .Μονο ετσι θα καταλαβεις αν κανει δουλιτσα ή οχι .Αλλωστε δεν περιμενουμε απο το χαπι να μας αλλαξει τροπο σκεψεις ουτε να μας σηκωσει απο το κρεβατι και να γινουμε λειτουργικοι αν εμεις οι ιδιοι δεν το προσπαθουμε !
Μηπως να εστιάσεις στα αλλα θεματα της ζωης σου ,να δωσεις λυσεις εκει και να ¨ξεχασεις ¨ουσιαστικα το γεγονος της αγωγης ?
Marilou καλημέρα και καλή εβδομάδα! Σε ευχαριστώ για όλα αυτά που μου γράφεις.. Πρέπει να το έχει περάσει κάποιος για να καταλάβει πως νιώθω και εσύ ξέρεις πως είναι.. Προσπαθώ να κάνω πράγματα αλλά υπάρχουν πολλές φορές που δεν τα καταφέρνω.. Στενςχωριεμαι που έπεσα στα αντικαταθληπτικα χάπια στα 28 μου.. Παρόλα αυτά είπα αν είναι να γίνω καλά θα τα πάρω.. Τις περισσότερες μέρες νιώθω ότι είμαι άλλος άνθρωπος.. Δεν με χαροποιεί τπτ κ επίσης έξω δεν μπορώ να βγω καθόλου.. Παθαίνω αποπροσωποιηση
Εγω δεν στεναχωρεθηκα απλως που αναγκαστηκα να παρω αντικαταθλιπτικα οχι γιατι ειχα καταθλιψη αλλα γιατι επρεπε να παλεψω με τον νευροπαθητικο πονο και τις κρισεις πανικου εξαιτίας ενος τραυματισμου μου και ενος χειρουργιου, οποτε εχασα κοινως τον ευατο μου μεχρι να μπορεσω να συμφιλιωθω με αυτη την ιδεα αλλα και με το γεγονος οτι χωρις αυτα τα χαπια θα ποναω και θα πρεπει καθημερινα να περνω αλλα παυσιπονα .Quote:
Ασε που μου προκαλεσαν ,κοινως μου εβγαλαν το αισθημα της καταθλιψης και της απογνωσης μεχρι να τα συνηθισω(ειναι αυτο που σου ειπα οτι βγαζει πραγματα το χαπι ) πραγμα που με τρομαξε ακομα περισσοτερο για το ποσο τρομερο και σκοτεινο ειναι αυτο το συναισθημα και πως σε αλοιωνει σαν ανθρωπο και σαν προσωπικοτητα ..
Ουσιαστικα χανεις τον παλιο καλο σου ευατο !
Πλεον σου λεω να μην το σκεφτεσαι καθολου .Αν ξαναχρειαστει να παρω φαρμακο το οποιο δεν θα με εμποδιζει να δουλευω ,να αισθανομαι και γενικα να ζω την ζωη μου και να χαμογελαω θα το παρω χωρις δευτερη σκεψη .
Δεν βγαινει η ζωη αλλιως και καποιοι δυστηχως δεν μπορουμε να την εχουμε αλλιως .
Εχει σημασια λες ?Για εμενα οχι γιατι αν δεν ηταν αυτα εγω θα ημουν αναγκασμενη να ποναω καθε μερα ,σωματικα και ψυχολογικα ενω τωρα κανω τα παντα και ζω τα παντα ,δοξα το θεο ,οποτε ποιος ο λογος να αισθανομαι ασχημα και ενοχη που προσπαθω και δουλευω για να μην ειμαι δυστηχισμενη και να μην χαιρομαι ουτε τον συντροφο μου ουτε την οικογενια μου ?
Δεν εισαι η μονη να το ξερεις και σαν και εσενα ή εμενα να ξερεις ειναι πολλοι και τους γνωριζω μεσα απο τις ψυχολογικες ομαδες που συμμετεχω ανα διαστηματα .Ολοι περναμε απο αυτα τα σταδια ,το θεμα ειναι σε αυτες τις περιοδους να τα συζηταμε μονο με ανθρωπους που ξερουν να χειριζονται ετοιες καταστασεις και ανθρωπους που εχουν μπει στα παπούτσια μας !
Στην αρχη να ξερεις θα τα κανεις ολα με το ζορι και παντα με τυψεις και ενοχες ...
Ερωτηματα οπως γιατι σε εμενα ,γιατι εγω να παιρνω χαπια θα υπαρχουν μεχρι που θα ξυπνησεις μια μερα και ολα θα ειναι παρελθον σε σημειο να λες εγω πλεον δεν εχω αναγκη κανενα χαπι .
Θα γινει ,μπορει να αργησει αλλα θα γινει αλλα να ξερεις θελει πολυ δουλεια και σιγουρα αυτη η δουλεια δεν σταματαει ποτε .
Μιλα ,βγαζε απο μεσα σου πραγματα και συναισθηματα και διεκδίκησε την ζωη που σου ανηκει ,δεν αλλαξε κατι ,απλα περνας και εσυ μια ανασυγκροτηση οπου μεσα απο αυτη θα βγεις ακομα πιο δυνατη και μεσα απο εσενα και πολλοί άλλοι ανθρωποι που θα σε βλεπουν και θα παιρνουν κουραγιο !
Γειά σου Μαριλου μου..! Εσύ τα λες τοσο καλά.. Εγώ είμαι μέσα στν μαυρίλα μου.. Κάθε μέρα νιώθω ότι είμαι ένας άλλος άνθρωπος... Πιστεύω δεν θα ξαναγίνω όπως πριν..νιωθω ότι είμαι σε ένα δικό μου κόσμο.. Με καθόλου όρεξη, δεν μου κάνει αισθηση για τίποτα... Παίρνω τα φάρμακα αλλά δεν βλέπω και καμιά τρομερή διαφορά.. Έχω απογοητευτεί πάρα πολύ.. Εδώ και 2 μηνες από τν Νοέμβριο μόλις ξεκίνησα τα μινιτραν μετά από 12 μέρες σταματησα να βγαίνω έξω... Δν ξέρω που βρίσκομαι.. Μ είπαν ότι είναι αποπροσωποιηση.. Μέχρι τώρα δεν μου έχει περάσει.. Βγαίνω μόνο να πάω για δουλειά και πάλι σπίτι.. Με ταξί πηγαινοερχομαι δουλειά σπίτι.. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο.. Νιώθω σαν άβουλοι ον.. Έχω ένα περίεργο συναίσθημα.. Καθε μέρα όλο και κάτι με πιάνει...εχω κουραστεί να νιώθω έτσι.. Καμια φορά λέω θα πεθάνω έτσι στα ξαφνικά.. Τς προάλλες πήγα και έγραψα μαγνητική εγκεφάλου μήπως έχω τπτ και δν μπορώ να κυκλοφορήσω έξω αλλά βγήκε καθαρή Πάρολα αυτά εγώ δν μπορω να κάνω τπτ. Αυτή την αποπροσωποιηση τν είχα από μικρ παιδι αλλά ποτέ δν ήξερα τι ήταν.. Πάντα με βασάνιζε αλλά έλεγα θα περάσει.. Κάποιες φορές έφευγε και μετά από χρόνια ξαναερχοταν.. Ειλικρινά νιώθω τρομερή απογοήτευση.. Έχω πάει σε όλους τους γιατρούς και δν έχω τίποτα αλλά εγώ είμαι χάλια.. Παίρνω τν αγωγή και δν βλέπω κάτι.. Δν ξέρω που να βρω δύναμη.. Παρόλο που παίρνω την αγωγή το άγχος υπάρχει.. Το νιώθω αλλά όχι τόσο έντονο όπως ήμουν πριν.. Γενικά είμαι άτομο που αγχωνομουν για όλα.. Για το παραμικρό έσκαγα.. Τώρα με τα εφεξορ δν έχω κ όρεξη για φαγητό.. Με βοηθούσε το μινιτραν αλλά τωρα δν νιώθω ότι με βοηθάει ούτε αυτό..
Καλημέρα!Quote:
Πότε μίλησες τελευταία φορά με τον γιατρό σου ?
Λες ότι βλέπεις κάποια διαφορά όσο αφορά το άγχος σου αλλά και σε κάποια άλλα θέματα είσαι χειρότερα..
Επειδή ακριβώς ο γιατρός,σου δίνει δύο χάπια μαζί ουσιαστικά δοκιμάζεσαι σε μια χημεία γι αυτό ακριβώς θα πρπει να μιλάς μαζί του ή να καταγραφείς αυτά που αισθάνεσαι και όταν θα σε ξαναδεί να καταλαβει αν κάτι πρέπει να μειωθεί ή να αυξηθεί αντίστοιχα..
Σε πειραματικό στάδιο είσαι καλή μου γι αυτό και είσαι έτσι.
Ξέρω πολυ καλά πόσο δύσκολο και ψυχοφθορο είναι και το μόνο που έχεις να κάνεις ειναι υπομονή..
Όσο ευκολα μας πήρε η κατρακύλα αλλά τόσο δύσκολα ειναι να ξανασηκωθουμε και να φτάσουμε εκεί που ειμασταν και ακόμα καλύτερα.
Να καταγραφείς τα πάντα και να μιλάς με τον γιατρό σου γιατί μόνο εκείνος θα διακρίνει τι γίνεται και τι αλλαγές μπορεί να κάνεις.
Μίλησα πριν 3 βδομάδες που του είπα ότι είμαι χάλια και λέει να κάνω υπομονή.. Θέλει χρόνο.. Στις 31 τ μήνα έχω ραντεβού μαζί του.. Δεν μπορώ ρε συ να κυκλοφορήσω έξω. Δν ξέρω γιατί.. Νιώθω σαν ζωντανή νεκρή..
Τι φοβάσαι ακριβώς αν βγεις έξω? Τι σε εμποδίζει να σηκωθείς να ντυθείς και να πας έστω για ένα ωραίο περπάτημα να οξυγονοθει ο εγκέφαλος σου ?Quote:
Κάνε υπομονή και να καταγραφείς τα πάντα και στις 31 που θα πας θα έχει μια εικόνα και θα σου πει ,απλα ειναι δέκα μερούλες, ξέρω σου φαίνεται πολύ αλλά βγαλτω από το μυαλό σου και κάνε την καθημερινότητα σου και ότι είναι να γινει θα γίνει..
Όταν βγαίνω έξω νιώθω ότι δεν ξέρω που Βρίσκομαι και θέλω γρήγορα να τρέξω και να γυρίσω σπιτι..αυτο το πάθαινα από μικρό παιδάκι αλλά μια έφευγε μια ερχοταν απλά τώρα έχει γίνει τοοσ έντονο που δεν μπορώ να κάνω πράγματα που έκανα.. Μου έχει αλλάξει όλη την καθημερινότητα μου.. Πάω δουλειά με ταξί κ γυρνάω.. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο.. Εκλεισα μήνα με το εφεξορ αλλά δν βλέπω καμία διαφορά νομίζω και αυτό με κάνει ακόμα χειρότερα....
ισως να μην σου ' πηγαινει ' το εφεξορ , και να χρειαστει να πας σε αλλο φαρμακο........θαπρεπε ναχεις δει την διαφορα .......Quote:
ισως εχεις ιδρυματοποιηθει, καθημενη μεσα, το παθαινουν και μερικοι φυλακισμενοι, οταν μενουν πολλα χρονια ' μεσα ' , τους φαινεται αλλοκοτο να βγουν εξω .........ξερω τετοια περιπτωση ' σκληρου ' φυλακισμενου , συνταγματαρχη επι χουντας , πατερα φιλου μου , που μετα απο 10 χρονια εγκλεισμου στην φυλακη , φοβοταν να παει στον φουρνο, φοβοταν ταυτοκινητα , γενικα ηταν φοβισμενος , του πηρε 6 μηνες να προσαρμοστει στην νεα πραματικοτητα .......δεν το παθαινουν ολοι.....Quote:
Κοίτα και εγώ στο μήνα επάνω ήμουν χάλια..Quote:
Συνεχιζε να μου βγάζει πράγματα τα οποία δεν τα είχα καθόλου, όταν πήγα στο ραντεβού με τον γιατρό μου και του έδειξα το ημερολόγιο που εκείνος μου ζήτησε να κρατάω με τα συμπτώματα που είχα,διέκρινε ότι σε κάποια θέματα είχα καλυτέρευσή και σε κάποια ειχα "φυσιολογικη"επιδείνωση όπως μου έλεγε εφόσον το χάπι έβγαζε ακόμα...
Επειδή ήμουν στην χαμηλότερη δόση των 75 μου είπε προχωράμε σε αύξηση, πήγαμε 150 ,και βλέπουμε.
Αν και εκεί μέχρι την επόμενη επίσκεψη δεν δεις διαφορά θα πάμε σε άλλο..
Αυτά ήταν τα λόγια του ..
Ευτυχώς στα 150 εξαφανιτηκαν όλα αυτά που είχα και μάλιστα δούλεψε πάρα πολύ καλά και στον πόνο αλλά και στις κρίσεις πανικού και μετά το τρίμηνο και νομίζω και λίγο παραπάνω δεν είχα τίποτε.
Πρόσεξε δεν περίμενα μονο από το χάπι όμως, έκανα και παράλληλα ψυχοθεραπεία οπου εκεί μου έδειξαν τον τρόπο να διαχειρίζεται καταστάσεις..
Θα σου προτείνω αυτό που μου είπε και εμένα η ψυχολόγος μου αρχικα που και εγώ δεν έβγαινα από το σπίτι επειδή με έπιανε κρίση πανικού από τον πόνο όμως και νόμιζα ότι θα παράλυση όλο μου το σώμα και θα λυπομθυμισω ...
Να σου πω εδώ ότι εμένα μου συνεβη και γι αυτό το φοβόμουν...είχα φτάσει να σωματοποιο το άγχος μου ..
Έκανα δυο λιποθυμικα επεισόδια και μάλιστα στο ένα όταν άνοιξα τα μάτια μου για δευτερόλεπτα έβλεπα ένα μαύρο πράγμα..
Αντι λαμβανεσαι που είχε φτάσει ο φόβος μου και το άγχος μου..
Λοιπόν αρχικά έβγαινα για περπάτημα με παρέα..Είχα πάντα δίπλα μου κάποιον για να αισθάνομαι ασφάλεια ότι και να μου συμβεί κάτι δεν πειράζει θα είναι δίπλα μου ..
Θα σου οω ότι τις πρώτες μέρες έλεγα συνέχεια στο άντρα μου φοβάμαι..
Μέρα με τη μέρα ο χρόνος που βγαίναμε μαζί ολοένα και μεγάλωνε και πάντα προσπαθούσε να με κάνει να σκέφτομαι άλλα..
Μιλούσαμε περί ανεμον και υδάτων..
Μετά από κάποιο διάστημα και όταν εκείνος είδε ότι άλλαζα μου έλεγε ότι είχε δουλειά και ότι δεν προλαβαίνει να βγω μόνη μου για λίγο..
Μετά την επόμενη φορά πάλι τα ίδια..Τις πρώτες φορές που έβγαινα μόνη μου ναι μεν φοβομουν αλλά όχι τόσο πολύ, έλεγα αφού δεν έπαθα τίποτα τόσο καιρό δεν θα πάθω και τώρα..Κοιτούσα γύρω μου ,παρατηρούσα και σχολίαζα καταστάσεις εσκεμμένα για να μην αφεισω το μυαλό μου να κάνει κακές σκέψεις ,έπειτα φόρτωσα το κινητό μου με ωραία τραγούδια και έβγαινα βόλτα με ακουστικά και ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά και με μείωση της αγωγής μου βγαίνω καθημερινά ότι και να γίνει, όσο κουρασμένη και να είναι από την δουλειά, ακόμα και γυμναστήριο να έχω, τουλάχιστον για μισή ώρα περπάτημα παρέα είτε με την μουσική μου είτε και με φίλους πλέον που περπατάμε και μαζί και το έχουν καθιερώσει και αυτοί...
Ξέχασα να σου πω ότι το γεγονός ο άντρα μου να βρίσκει δικαιολογίες μετά από καιρό και να μην έρχεται μαζί μου ήταν οδηγία της ψυχολόγου.
Παίζει ποκυ μεγάλο ρόλο να μιλάει και το περιβάλλον μαζί της ..
Όλο αυτό δεν είναι εύκολη δουλειά και το κυριότερο όχι μόνο από εσένα...
Εκείνη του είπε να το κάνει για να μου δώσει εμένα το βήμα ασυναίσθητα πλέον να προχωρήσω μόνη μου..
Που θέλω να καταλήξω με όλο αυτό?
Ξεκίνα να κάνεις πράγματα ακόμα και με το ζόρι και για αρχή να πάρεις κάποιον μαζί σου να αισθάνεσαι ασφάλεια.
Να ξέρεις όλα όσα νομίζουμε ότι θα πάθουμε είναι στο μυαλό μας ..
Και να είσαι έξω και να αισθανθείς ότι θα πάθεις κάτι, σταματα ότι κάνεις και κάτσε πέντε λεπτά κάπου, πάρε βαθιές ανάσες και προσπάθησε να ηρεμήσεις..
Κρίσης πανικού είναι όλα αυτά και να ξέρεις όσο τα καλλιεργούν στο μυαλό μας τόσο αυτά μεγαλώνουν..
Αν ηρεμήσεις και σκέφτεσαι με την λογική αυτές δεν θα κρατάνε ούτε ένα λεπτό..
Προσπάθησε λοιπόν αρχικά να βγεις με παρέα...Να πας για ένα περπάτημα και να συζητάτε για αλλά θέματα..
Αν θες αρχικά να συζητήσεις τους φόβους αλλά με την λογική..
Φοβάμαι μην πάθω κάτι?
Αυτόματα ,γιατί να το παθω αφού είμαο μια χαρά έχω κάνει όλες τις εξετάσεις?
Και να ζαλιστω θα κάνω στην άκρη θα κάτσω πέντε λεπτά και μετά άνετα θα γυρίσω σπιτι ..
Προσπάθησε να κάνεις αντίθετες σκέψεις πάντα όταν σου έρχονται οι άσχημες..
Ειναι μια ασκηση εκπαίδευσης μυαλού..
Αρχικά τις κάνεις με το ζόρι ώστε να εκπαιδευτεί το μυαλό σου ωστε αυτόματα πλέον κάθε φορά που σκέφτεσαι κάτι παράλογο να εκλογικευεται και να το αντιμετωπιζεις με ψυχραιμία.
Καλημέρα Μαριλου μου! Εμένα ο ψυχίατρος με ξεκίνησε με εφεξορ των 37 για 7 μέρες και μετά με πήγε των 75... Δεν έβλεπα βελτίωση και του είπα ότι με πείραζε το μινιτραν.. Μου έκοψε το μινιτραν μετά από γκρίνια δικιά μου και μ έβαλε 2 εφεξορ τν ημέρα των 75 και επειδή δεν έτρωγα, ειχα πολλές κακές σκέψεις ξανά ξεκίνησα το μινιτραν μαζί με εφεξορ.. Αυτή είναι η αγωγή μου μέχρι τωρα..πηγαινω σε ψυχολογο εδώ και 2.5 χρόνια.. Και η δικιά μου, μου είπε να βγαίνω για περπάτημα έξω για να το παλέψω παρέα με κάποιον.. Το αγόρι μου η με τους γονείς μ όταν ερχονται.. Μου είπε αρχικά κοντά στο σπίτι ώστε να έχω τν ασφάλεια μου αν πάθω πχ κάτι να ξέρω οτι είμαι κοντά και να γυρίσω.. Το έκανα 3 4 φορές μόνη μου και όταν πήγε να με πιάσει κάτι γύρισα σπίτι.. Με το αγόρι μου δν έχω βγει ακόμα να περπατήσουμε.. Αλλά να πάω πχ από το σπίτι στο μετρό να πάρω το μετρο για να πάω δουλειά αυτό μ φαίνεται βουνο ενώ λέω να το επιχειρήσω πριν το κάνω νιώθω ότι με έχει πιάσει ήδη αυτό που δεν ξέρω που Βρίσκομαι... Ακόμα κια μέσα στο ταξί ώρες ώρες νιώθω οτι πεθαινω.. Είχα πολλές κρίσεις πανικού.. Τώρα κάπως έχουν μειωθεί με το εφεξορ.. Μακάρι να με βοηθήσει.. Μ το έδωσε ο ψυχίατρος το εφεξορ βάση dna επειδή το έπαιρνε κ η μαμά μου και τν είχε πιάσει.. Τώρα δν ξέρω τι να πω.. Έξω ειμαι χάλια.. Στο σπιτι μέσα είμαι πιο λειτουργική.. Με το μινιτραν κοιμάμαι πολλες ώρες.. Απλά είχα παρατηρήσει ότι στν αρχή π ξεκίνησα το μινιτραν με βοήθησε αλλά αυτό του να μην μπορώ να βγω έξω κλπ δημιουργήθηκε πολύ έντονα μετά τς 12 μέρες χρήσης τ μινιτραν και πίστευα ότι φταίει αυτό.. Για αυτό επιχείρησα να το κόψω μήπως συνέλθω αλλά σκατα (συγνώμη για τν έκφραση)..
Κοιτα οπως ειπα στην αρχη σε καθε οργανισμο το χαπι λειτουργει διαφορετικα γι αυτο και δεν πρεπει να επηρεαζομαστε ως προς το αν λειτουργησε σε καποιον ενω σε αλλον δεν βοηθησε ..
Ναι το εφεξορ και εγω ετσι το ξεκινησα αλλα να ξερεις το 37,5 ειναι κυριως για να δουν αν εμφανίσεις καποια αλλεργία πιο πολυ απ οτι μου ειχε πει ο νευρολογος μου και οχι οτι δρα ψυχολογικα .
Εγω επαιρνα εφαπαξ 150 το πρωι παντα γιατι το 75 το βραδυ μου προκαλουσε υπερδιέγερση οπως άλλωστε ειναι γνωστο οτι προκαλούν και τα αντιλαταθλιπτικα ..
Δεν μπορουσα να κοιμηθω το βραδυ και μαλιστα μου ειχε αναφερει και το μινιτραν και σε εμενα αλλα δεν ηθελε να μου βαλει και αλλο αντικαταθλιπτικο εφοσον δεν ηταν αυτο το ζητημα μου ..
Με την αλλαγη εστρωσε και ο υπνος μου ,αλλα να ξερεις η δοση τον 150 με γονατισε στην κυριολεξια με ολα αυτα που μου εβγαλε και ελεγα να τα σταματησω γιατι δεν αντεχα λλο ..
Ξερω πως ολα αυτα που αισθανεσαι υφίσταται ..Οντως φοβασαι και οντως μπορει να σωματοποιεις τα παντα .Το ξερω τα εζησα και οσο τα περιγραφεις ειναι σαν να τα ξαναζω ..
ΟΜΩΣ αν πιστεψεις οτι σωματικα εισαι μια χαρα και οτι καΙ να σκεφτεσαι δεν προκειται να παθεις κατι ,τοτε θα εχεις κανεΙ ενα πρωτο βημα ..
Γιατι αισθανεσαι καλα μεσα ΜΟΝΟ στο σπιτι ?
Επειδη αισθανεσαι ασφαλεια εκει ,οτι και να παθεις που δεν θα παθεις γιατι εισαι σε ασφαλες περιβαλλον εχεις την δυναμη να το αντιμετωπισεις .
Οποτε, πως πρεπει να ξεκινησεις ακομα και το περπατημα ?
Με ασφαλεια φυσικα ..
Και πως θα την εχεις αυτη ?ΜΟΝΟ με καποιο οικειο ατομο διπλα σου .
Ξεκινησε ετσι ,οχι μονη σου ακομα δεν εισαι σε θεση και οσο και να πιεζεσαι ακομα αυτη η πιεση καθε φορα θα δημιουργει και περισσοτερο αγχος και σαφως κρισης πανικου .
Θελεις να ξεκινησεις απο αυτο ?
Ενα ενα βημα την φορα και ας αργει το επομενο αρκετα ,αρκει οταν περασεις στο επομενο να εχει εξαφανιστει ο φοβος που θα κουβαλας απο το προηγουμενο και θα στον κανει ακομα πιο μεγαλο ..
Βρες ενα ατομο και ζητησε το να σε βοηθησει σε ολο αυτο το βημα ,να του μιλησεις ομως πως εχει η κατασταση ...μακαρι να ησουν κοντα μου και να καναμε μαζι αυτη την βολτα ειλικρινα στο λεω γιατι ξερω πως αυτο το βημα θα σε οδηγησει και σε ολα τα υπολοιπα ..
Δουλευα ολη την μερα και περιμενα πως και πως αυτη την ωρα γιατι στο τελος ξεφευγα με αυτη την βολτα οπου για εμενα ηταν φαρμακο τοτε !Μεχρι και βολτες για καφε ή για ψωνια που κανονιζα με φιλους δεν πηγαινα γιατι δεν ηθελα να θυσιάσω αυτη την ωρα εφοσον εβλεπα ποσο καλο μου εκανε
Ναι και εγώ παίρνω 2 εφεξορ τν 75 και τα παίρνω πρωί μεσημέρι γιατί το βράδυ δεν μπορώ να ηρεμήσω αν το πάρω.. Το βράδυ παίρνω ένα μινιτραν το οποίο με πιάνει πολύ και μ φέρνει πολύ υπνο..ισως μέσα στο σπίτι νιώθω ασφάλεια.. Έξω δεν ξέρω γιατί είμαι τοοσ Χαλια. Δεν ξέρω που Βρίσκομαι.. Έχει αλλαξη τελείως η καθημερινότητα μου και γενικά εγώ σαν άνθρωπος.. Έχω πολύ απάθεια για όλα.. Δεν με ευχαριστεί τίποτα.. Θα προσπαθήσω να βγω για περπάτημα με το αγόρι μου π ξέρει τν κατάσταση.. Μόλις βγαίνω νιώθω ότι δν ξέρω π βρίσκομαι σαν να μην είμαι 100% στν χώρο που είμαι και με πιάνει τάση να τρέξω και να γυρίσω σπίτι.. Το εχ πολλά χρόνια αυτό.. Πίστευα ότι θα έφευγε όσο μεγάλωνα αλλά τελικά αυτό δεν έφυγε ποτέ.. Ίσα ίσα συνέχεια άλλαζει κ μορφή που με πιάνει.. Προσπαθω να το περιγράψω στν ψυχίατρο μου στν ψυχολόγο μου κ γενικά στους δικούς μου αλλά δεν μπορώ να τους εξηγήσω τι ακριβώς είναι αυτό. Ούτε εγώ ή ίδια δν μπορώ να το καταλάβω αυτό π με πιάνει, γιατί να με πιάνει..
Έχεις κάνει ψυχανάλυση?
Μιλάς για μια κατάσταση που υπήρχε από παλιά άρα οι ρίζες τις ειναι κάπου εκεί και τώρα πλέον έχει χειροτερεψει.
Το να στέκεσαι στο σήμερα σίγουρα ότι και να κάνεις θα ειβαι ένα μπάλωμα εφόσον για εσένα είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το έχεις πολλά χρόνια
Mου είχε παρουσιαστεί αυτό όταν πήγα 1η γυμνασίου.. Όταν πήγα για σπουδές στν Πάτρα π φοιτησα εξαφανίστηκε και όταν ήρθα Αθήνα.. Αλλά εμτα άρχισε και παρουσιαζοταν ξαφνικα...αρα ότι αγωγή και να πάρω θα ζω με αυτό..;;; δν θα γίνω ποτέ καλά.;;
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!Quote:
Συγνωμη για την καθυστέρηση να απαντήσω αλλά είναι μια εξεταστική σε εξέλιξη και έχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα..
Λοιπόν κανένας καταρχήν δεν μπορεί να σου πει ότι ακόμα και με αγωγή θα ζεις μια ζωη με αυτό..
Ούτε και ο ίδιος ο γιατρός γιατί πολύ απλά αν εσύ το δεις διαφορετικά όλο αυτό ,πείσμωσεις και ακόμα και με το ζόρι πας ενάντια του και το φέρεις στα μέτρα σου σε βαθμό που να μην σε επηρεάζει στην καθημερινότητα σου νομίζεις ότι θα είναι μόνο αποτέλεσμα της αγωγής σου ή της δικής σου αποφασιστικοτητας και δύναμης?
Μπορείς να διακρίνεις-καταλάβεις γιατί τα χρόνια που ήσουν στην Πάτρα είχες καταφέρει και το είχες κοιμησει όλο αυτό και ζούσες κανονικότατα?
Τι είναι αυτό που τωρα δεν έχεις ή άλλαξε και βρηκε πεδίο και ξαναβγήκε στην επιφάνεια ?
Παρατηρω τους τελευταιους 3 μηνες που συνεχιζω να παιρνω βενλαφαξινη,οτι θελω να κοιμαμαι αρκετα περισσοτερο,με αποτελεσμα να εχω βαρυ κεφαλι,μειωμενη ορεξη/διαθεση για εξοδο,απλα να καθομαι σε ενα καναπε και να νιωθω κουρασμενος παρα τις πολλες ωρες υπνου.Ειπα στον ψυχιατρο μου,να προσπαθησω μετα απο 2 μηνες να μειωσω το φαρμακο και σιγα σιγα να το σταματησω,θελω να σταματησω την αγωγη καθως συμπληρωνω 1 χρονο,οπως λεει το πρωτοκολο τυπικα.
Γνωριζει κανεις,τι παρενεργιες εμφανιζονται οταν αρχιζουμε να σταματαμε σταδιακα την θεραπεια και να μειωνουμε τη δοση,ποσο καιρο μπορει να κρατησουν αυτα τα συμπτωματα και πως τα αντιμετωπιζουμε? Θα το συζητησω και με τον ψυχιατρο μου σε λιγο καιρο,απλα θελω μια γνωμη και απο οσους το εχουν περασει αυτο το σταδιο,επισης υπαρχει καποιο αισθημα εξαρτησης απο τον οργανισμο?
Συζητησα με τον ψυχιατρο μου και μετα απο 1 χρονο και κατι,που δοκιμασαμε seroxat,velept,effexor,των 75mg,αποφασισε οτι μπορω να μειωσω την δοση σε 1 χαπι την ημερα και μετα απο 3 μηνες περιπου να σταματησω τα αντικαταθληπτικα για να βγω ομαλα πλεον απο αυτα,καθως πετυχαν το σκοπο τους,να ελαττωσουν την γενικευμενη αγχωδη διαταραχη που ενιωθα τον προηγουμενο χρονο,ως αποτελεσμα πιεστικων καταστασεων στο εργασιακο περιβαλλον,σε συνδιασμο με κορονομεντρα,λοκνταουν,κλε ισουρα,ελλειψη φιλων κλπ.Ελπιζω να αρχισω να βγαινω απο το ψυχολογικο τελμα/απελπησια,τα αντικαταθληπτικα αργησαν τουλαχιστον 6-7 μηνες για να νιωσω πραγματικα καποια εξισσοροπηση,σε σημειο που ειχα απελπιστει οτι περισσοτερο κακο μου κανουν(προσθετο βαρος) παρα με βοηθανε.
εσυ που λες στους αλλους να παρουν χαπια εχεις παρει ποτε??ηρεμα ρωταωQuote:
Originally Posted by menis_64
Το σχόλιο μου ήταν ειρωνικό, γιατί έχω ένα σωρό θαυμαστικά...Εύχομαι να μην τα είχα ξεκινήσει ποτέ.Quote:
Originally Posted by niaouris
ο αλλος ομως πηγε και το πηρε...και σε πιστεψε....μηπως να του το λεγες???κ υπαρχει κ ενας αλλος εδω μεσα που λεει οτι τα αντικαταθλιπτικα δεν εχουν παρενεργειες....το εχετε τερματισει πραγματικα....Quote:
Originally Posted by menis_644
Προφανώς και να μην το έλεγα εγώ, θα το δοκίμαζε. Οταν ψάχνεις διακαώς την λύση στα χάπια δεν είναι εύκολο να κάνεις τον άλλο να πιστει ότι μήπως δεν αξίζει να τα δοκιμασειQuote:
Originally Posted by niaouris
να ναι καλα η διαχειριση που σας αφηνει και τα λετε αυτα και κοροιδευετε και ειρωνευεστε και λετε τα ψεμματα σας και κανετε την πλακα σας εδω..και ριχνει μπαν σε μενα επειδη τολμησα να της θιξω την...pfizer και τα χαπια της.εχεις παρει αντικαταθλιπτικα ποτε;εχεις βρεθει ποτε σε κατασταση μειζονος καταθλιψης;για να ξερεις αν ο αλλος στραφηκε στα χαπια ;Quote:
Originally Posted by menis_644
και εμενα με εκανε ban η διαχειριση,και ξερεις γιατι? γιατι σε ατομα που ξεκινουσαν αντικαταθλιπτικα τους ελεγα να ψαχτουν καπου αλλου πρωτα και μετα να ερθους στα αντικαταθλιτπικα... ειχα πανω απο ενα χρονο που δεν γυριζα πισω γιατι κρατουσα τον χρονο για μενα απο να τον δαπαναω εδω να διαβαζω και να απανταω σε μηνυματα... γυρισα γιατι εψαχνα καποια ατομα που μιλουσαμε πολυ συχνα...Quote:
Originally Posted by niaouris
και εχω απαντησει και αλλη φορα σε αυτο το ερωτημα σου, ναι εχω παρει αντικαταθλιπτικα και συνεχιζω να τα παιρνω ακομα με βαρια θλιψη το ανακοινωνω πως ναι.... εχω παρει ολα τα αντικαταθλιπτικα και εχω κανει φοβερη προσπαθεια για να τα διακοψω... αλλα η προσπαθεια ηταν ακαρπη.... ΧΑΡΗ ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ , εχω παρει και εγω πολλα κιλα, με αποτελεσμα να εχω αρχισει να παιρνω και αλλους ειδους φαρμακα που δινονται κυριως σε υπερβαρους.. διαβητη, χοληστερινη κτλ...οποτε λες να καμαρωνω? μια δεκαετια με αντικαταθλιπτικα???
σε καταλαβαινω εχεις δικιο και εγω ειμαι στην ιδια κατασταση εχω παρει 20 κιλα απτα χαπια απτο πουθενα και δεν ξερω αν θα τα κοψω ποτε διοτι πλεον δεν γινεται και δεν ξερω αν μπορω.τοτε λοιπον συμφωνουμε ολοι οτι τα αντικαταθλιπτικα δεν κανουν τιποτα παρα μονο μας κανουν χειροτερα.οποτε ποιος ο λογος να τα παιρνουμε;για να κονομαει η pfizer και η καθε φαρμακευτικη.και αυτα δεν τα λεω εγω εχει βγει επισημη μελετη οτι τα αντικαταθλιπτικα στο 80% ειναι αχρηστα πλεον.η μελετη ειναι του κ ιωαννιδη του στανφορντ.Quote:
Originally Posted by menis_644
Γιατί φίλε οι φάρμακοβιομηχανίες έχτισαν τόσα χρόνια ένα γερό παιχνίδι με γιατρούς με το εγχειρίδιο dsm με τις ψυχικές παθήσεις και πλέον έχουν το δικό τους μερίδιο από τα κέρδη που απολαμβάνουν...
Όταν δωροδοκουσαν γιατρούς για να πείσουν τον ασθενή πελάτη να πάρει αυτο το σκευάσμα για αυτό το προβλημα, όταν δωροδοκουσαν τις επιτροπές για την έγκριση κυκλοφορίας του σκευάσματος, όπως όταν κανένα έλειπες μελέτες για αποτελεσματικότητα ενός σκευάσματος.
Όταν όλα αυτά χτίστηκαν με χρήμα για να αποφέρουν ακόμη περισσότερο χρήμα.
Πλέον δεν μπορείς να τις πετάξεις από τον χώρο, όσες κίτρινες κάρτες και να βγάλεις ή όσοι να διαμαρτυρυθουν τα σκευάσματα δεν θα ανακληθούν...
Αυτο σημαίνει ότι μια καλά οργανωμένη εκστρατεία... Και φυσικά δεν σταματάει εδώ.!
Το παιχνίδι με τα κέρδη έχει πάρει και άλλη διάσταση. Με τον κοροδοιο. Πως θα βγάλουμε χρήμα ξανά; θα πείσουμε για μια πολύ επικυνδινη ασθένεια, τρομερά μεταδοτικη και η σωτηρία το εμβόλιο. Το εμβόλιο που δεν θα είναι μόνο θα δόση αλλά πολλές για ακόμη πιο πολλά κέρδη.. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Και ο κόσμος κοιμάται, βλέπει τις ειδήσεις και τρομοκρατείται
συμφωνω σε ολα.20.000 θανατοι απο το εμβολιο μονο της pfizer για να μην αναφερουμε και τους αλλους.επισης μην αναφερουμε και το τι ασθενιες τι διαβητη τι χοληστερολες και τι εγκεφαλικα προκαλουν τα αντικαταθλιπτικα σε οσους τα χρησιμοποιουν για πολλα χρονια.ολα αυτα ειναι ψιλα γραμματα για τον ελληνα.οι περισσοτεροι νομιζουν οτι θα παρουν αντικαταθλιπτικο και τελειωσε θα ειναι θαυαμτουργο.ψαξτε μονοι σας και το λεω σε ολους εδω μεσα να δειτε οτι τα αντικαταθλιπτικα ειναι τελειως αναποτελεσματικα με επισημες μελετες και ειναι αχρειαστα στο 90% των περιπτωσεων απο τον ιωαννιδη του στανφορντ απλα gogglαρετε.και ψατε να δειτε τι καναν μακροπροθεσμα τα αντικαταθλιπτικα σε ορισμενες περιπτωσεις.επισης οταν τολμησα να θιξω την pfizer εδω στο φορουμ εφαγα αμεσως προειδοποιηση...συμπτωση;δε ν νομιζω.ποιες κιτρινες καρτες εδω ειπα για κιτρινες καρτες και πεσαν να με φανε μου ειπαν οτι διαταρασσω κ ολας την ησυχια του φορουμ...καλοφαγωτα λοιπον στις εταιρειες και σε εμας τους χαζους που τις ταιζουμε και θα τις ταιζουμε για παντα.Quote:
Originally Posted by menis_644