Μετά απο 8 χρόνια χωρισμός γιατί?

Υπάρχουν πράγματα μέσα σου που θέλεις να της δώσεις. Και δεν σου έδωσε την ευκαιρία να το κάνεις. Αυτά τα πράγματα έχουν μαζευτεί μέσα σου και σε βαραίνουν, έτσι δεν είναι? Μου μοιάζουν λίγο σαν έναν θησαυρό απο πετράδια και χρυσάφια που είναι πάρα πολύ όμορφα αλλά δεν είναι για σένα. Θέλεις να της τα χαρίσεις, αλλά δεν έχεις βρει την ευκαιρία να το κάνεις. Κι έτσι τα κουβαλάς πάνω σου, όλους αυτούς τους μήνες, και σε βαραίνουν. Σαν να θέλεις να βγάλεις αυτό το βάρος απο πάνω σου για να μπορέσεις να προχωρήσεις παρακάτω. Είναι έτσι ή κάνω λάθος?
Και το παρακάτω το φοβάσαι επίσης. Γιατί αυτή η σχέση σε πόνεσε και σε πονάει ακόμα. Πώς να εμπιστευτείς και να αγαπήσεις ξανά τώρα που γνωρίζεις πόσο πολύ μπορεί να σε πονέσει η επιλογή ενός ανθρώπου?

Ακριβως ετσι ειναι, πανω που ενιωσα να της τα προσφερω πραγματα τσουπ διαλυονται ολα. Ολοι μου λενε οτι αφου θελεις να δωσεις δωστα στην επομενη, δεν αισθανομαι ομως ετσι σε εκεινη ηθελα να τα δωσω γιατι εκεινη πιστευω οτι τα αξιζει.

Αυτόν τον θησαυρό τον μάζεψες για κείνη. Είναι δικός της. Πώς να τον δώσεις στην επόμενη?

Μικε χρειάζονται 2 σε μια σχέση, όχι ένας

Ο κάθε άνθρωπος σου βγάζει κάτι διαφορετικό να δώσεις

Θα βρεθεί και για σένα, να δώσεις και να τα πάρεις πίσω και με τόκο

Οι σχέσεις, επαγγγελματικές, κοινωνικές, ερωτικές, φιλικές κτλ, είναι δούναι και λαβείν

Δεν μπορω να καταλαβω ομως πως ενας ανθρωπος που δινεις τη ζωη σου γι΄αυτον και του εχεις αφιερωσει ολη σου την ζωη και πιστευεις οτι το ιδιο κανει και εκεινος σου προκαλει τοσο πονο. Με το δικο μου το μυαλο μου φαινεται αδιανοητο να προκαλεσω σε καποιον αλλο κατι τετοιο οσο και να μην τον ηθελα, που πιστεψτε με υπηρξαν στιγμες που και εγω ενιωθα εγκλωβισμενος, ομως ποτε δεν θα εκανα κατι τετιοιο μονο και μονο για να μην πληγωσω τον αλλο. Τελικα μηπως ζουσα τοσα χρονια σ\'ενα δικο μου κοσμο αγγελικα πλασμενο και ενω ακουγα για χωρισμους συνεχως γυρω μου εγω δεν πιστευα οτι θα συμβει ποτε κατι τετοιο σ\'εμενα? Ειχα βιωσει και εγω πολυ παλια χωρισμο που βεβαια δεν ηταν σε καμια περιπτωση το ιδιο πραγμα. Τα ερωτηματικα που εχω ειναι παρα πολλα και δυστυχως δεν θα βρω απαντησεις, αλλα και να τις βρω θα ειναι δυσκολο να τις κατανοησω και να τις αποδεχτω.

Ρε mike απορώ γιατί μερικές φορές βλέπουμε τα πράγματα τόσο μονόπλευρα. Και μόνο από την περιγραφή σου στο πρώτο ποστ καταλαβαίνω ότι έχεις πληγώσει την κοπέλα πολλές φορές. Αυτή τα κρατούσε μέσα της τόσο καιρό γιατί δεν είχε τη δύναμη να φύγει προφανώς. Τώρα που νιώθει πιο ανεξάρτητη ήρθε η έκρηξή της και σε άφησε προ εκπλήξεως. Το θέμα είναι να κάνεις την αυτοκριτική σου και να καταλάβεις που έφταιξες ώστε να φερθείς καλύτερα στην επόμενή σου σχέση και όχι να κατηγορείς την κοπέλα. Δε θα κερδίσεις τίποτα έτσι. Για κάθε χωρισμό υπάρχει ένας σοβαρός λόγος και πρέπει να κάτσουμε να σκεφτούμε λίγο παραπάνω για τον εαυτό μας. Αυτό είναι το δύσκολο.

Εχεις δικιο Flamenco σε ολα. Την ειχα πληγωσει στο παρελθον τα κρατουσε μεσα της και τωρα που νιώθει πιο ανεξάρτητη με αφησε. Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι τα κρατουσε μεσα της τοσο πολυ μεγαλο διαστημα? γιατι αφησε και καναμε ονειρα για το μελλον? γιατι δεν εκατσε να συζητησουμε μηπως βρουμε μια λυση? γιατι δεν αφησε σαν τελευταια λυση τον χωρισμο και οχι σαν πρωτη και ευκολη (για εκεινη)? γιατι? γιατι? γιατι?

Quote:

---

Originally posted by mike1978

γιατι? γιατι? γιατι?

---

σκεφτηκες ποτε οτι πιθανον να της ηταν κομπος ολο αυτο??
οτι μπορει να ηταν ανασφαλης να μιλησει??
Οτι μπορει να τα διαλουσε ολα αμα μιλαγε???

Οπως καταλαβες οταν δεν την ενοιαζε αν θα τα διαλυσει εκανε την κινηση της.....



Τωρα αν με ρωτησεις τι θα μπορουσες να κανεις.....
λιγο πολυπλοκο αυτο.
Θα επρεπε να ψυλιαστεις οτι πιθανον να εχει θεματα μεσα της που τα κουβαλαει και θα επρεπε να την προσεγγισεις μηπως και στα βγαλει.
Ειτε δεν το εκανε η ιδια, ειτε δεν το εκανες εσυ, το παιχνιδι χαθηκε.



Εκεινο που μπορω να σου πω, ειναι οτι θα πρεπει να μαθεις απο ολα αυτα και να διδαχθεις για τις επομενες σχεσεις σου, αυτο θα ειναι το κερδος σου.
Θα μαθεις οτι πιθανον η αλλη να κραταει σκεψεις για την παρτη της και μονο που σε αφορουν αμεσα.
Χρεος σου ειναι να δημιουργησεις την πλατφορμα επικοινωνιας οπου οι φοβιες και οι ανασφαλειες να βγαινουν αβιαστα και οχι να μενουν μεσα στο μυαλο και να δουλευουν σε βαρος της σχεσεις σας.

Μαθε να εισαι ανοικτος και να ζητας το ιδιο απο την συντροφο σου. Αυτο θα σε προφυλαξει απο μελλοντικες δυσαρεστες εκπληξεις και θα μπορεσεις να δημιουργησεις μια στερεα σχεση.
Μαθε να δημιουργεις την ανεση στην συντροφο σου να μην \"κλειδωνεται\" και να εχει την ευκολια να σου βγαλει τις αρνητικες σκεψεις της για την σχεση σας.

Πολλα λαθη στις σχεσεις συμβαινουν γιατι νομιζουμε οτι ειναι ετσι αλλα τελικα ειναι αλλιως. Το τι ακριβως συμβαινει συχνα δεν το μαθαινουμε ποτε. Αυθαιρετα βγαζουμε το ταδε συμπερασμα γιατι ετσι μαθαμε, ετσι μας βολεψε κλπ κλπ....
Ειναι κριμα για ολους μας να χαλιουνται σχεσεις αναμεσα σε ανθρωπους που αντικειμενικα αγαπιουνται αλλα οι φοβιες του και οι ανασφαλειες τους εχουν ριζωσει τοσο βαθια μεσα τους που εξωραιζουν οτι αλλο μπορει να τους ενωνει.
Η αγαπη και η συντροφικοτητα μετατρεπεται σε μισος και εχθροτητα. Και ολα αυτα χωρις υπαρκτους λογους, γιατι απλα δεν μαθαμε να μιλαμε, μαθαμε να φοβομαστε....



Καλο απογευμα.

Δυσκολη βραδια η αποψινη αναβω το ενα τσιγαρο μετα το αλλο (παρεπιπτοντως ημουνα φανατικος αντικαπνιστης μεχρι τωρα) . Οσο το συνειδητοποιω τοσο ποναω περισσοτερο οσο το πολεμαω τοσο αυτο βγαινει προς τα εξω, ειναι απιστευτο πως λειτουργουν τα συναισθηματα του ανθρωπου σε τετοιες καταστασεις. Εγω οτι ειχα μεσα μου της το ελεγα ακομα και το πιο ασημαντο πραγμα να ηταν, ετσι πιστευα οτι εκανε και εκεινη αλλα μαλλον εκανα λαθος. Πραγματι δεν εχουμε μαθει να μιλαμε και εξαιτιας αυτου χαλανε τοσα ομορφα πραγματα σ\'αυτη τη ζωη, κριμα.

Μιχαλη καλημερα,
ελπιζω να βγηκε η βραδια σχετικα ευκολα....

Κριμα ειναι για αυτους που δεν καταλαβαινουν τιποτα.
Που χωριζουν απο μια σχεση και νομιζουν οτι ολα τα εκαναν καλα.
Κριμα γιατι θα ερθει μια στιγμη που ολο αυτο το βαρος θα τους γινει δυσβασταχτο, για αυτο και μονο το λογο.


Αν εσυ δεν θες να συμπεριλαμβανεσαι στο παραπανω, τοτε δεν βλεπω κανενα κριμα.
Να κοιταξεις μπροστα αλλα οχι απλως για να βρεις μια αλλη σχεση και να ξανακανεις τα ιδια λαθη.
φυσικα θα βρεις αλλη γυναικα, αλλα θα ηταν πιο τρομερο λαθος αν το εκανες με το ιδιο σκεπτικο οπως στην 8χρονη σχεση σου.
Πιστευω οτι πια ωριμασες (και ηλικιακα αλλα και συναισθηματικα) και το ζητουμενο ειναι αν θα μπορεσεις τις ωρες που αναβεις τα τσιγαρα σου μπορεσεις να σκεφτεις.
Οχι που πηγε η πρωην σου, αυτη αστην να παει στο καλο και να μην ξαναρθει μην σου πω.
Το ζητουμενο ειναι να αναρωτηθεις για τα λαθη σου, και σε αυτα να προβληματιστεις.
Αν συνεχιζεις να την βριζεις που κοιτα τι σου εκανε, δεν εχεις καταφερει τιποτα απολυτως.
Πας μαθηματικα σε μια νεα σχεση ετοιμος να ξανακανεις τα ιδια λαθη.

Η αυτογνωσια και η αυτοκριτικη θα σε κανει να ωριμασεις ετσι ωστε σε μια νεα σχεση να μπορεις να διακρινεις μια τετοια κατασταση και πλεον να μπορεις να την σωσεις.
Ετσι θα μπορεσεις οταν θα φαινονται οτι ολα ειναι καλα, να ψυλλιαστεις και να μην εφυσηχαστεις στο οτι σου λεει οτι δεν υπαρχει προβλημα.


Εν ολιγεις μαθε να μιλας και οχι να \"μιλας\" με την σχεση σου..
Και παλι καλημερα.

επισης κατι αλλο,
μην αρχιζεις να διοχετευεις αρνητικα σχολια για την πρωην σου.
Κρατα τις καλες στιγμες να τις θυμασαι για παντα αν θες και μεχρι εκει.

Προσωπικα ολες οι γυναικες που περασαν απο την ζωη μου κατι ειχαν να μου προσφερουν εστω και το ελαχιστο και τις ευχαριστω για αυτο.
Τωρα βεβαια με ποια θα μεινω σε ολη μου την ζωη αυτο ειναι και θεμα τυχης η συγκυριων.
Ενα συμπερασμα οτι αυτες που με παρατησαν ειναι κακες και εγω ειμαι καλος θα ηταν τελειως εγωιστικο και στοχο.
Μιχαλη ευχαριστουμε αυτες που εφυγαν και χαιρετιζουμε τις κιανουριες....


;)

Με πηρε ο υπνος πανω στο πληκτρολογιο οπως ηταν αναμενομενο, καποια στιγμη ξυπνησα και συρθηκα με το ζορι στο κρεβατι. Σηκωθηκα πριν λιγο και κλασικα η πρωτη μου σκεψη πηγε σ\'αυτην και οπως ημουν απο τον υπνο σκεφτομουν τι θα κανουμε σημερα, που θα παμε το βραδυ και τετοια. Μετα απο λιγο συνηδειτοποιησα την σκληρη πραγματικοτητα. Δεν λεω οτι ολο αυτο το διαστημα δεν εχω πει ή σκεφτει κατι αρνητικο για εκεινη, αλλα το εκανα με σκοπο να βοηθησω τον εαυτο μου να την ξεπερασει. Στο τελος ομως παντα φευγουν ολα τα αρνητικα και επικρατουν ολες οι καλες στιγμες και ολα οσα μου εχει προσφερει, αυτο ομως ειναι που ποναει γιατι βλεπω τι εχω χασει. Οσο για το αν εχω μαθει κατι απο ολη αυτη την ιστορια συμβαινει το εξης, εχω αρχισει ακομη και την παραμικρη λεπτομερεια που θα ακουσω να την σκεφτομαι δεν αφηνω τιποτα να πεσει κατω πλεον.

Δεν υποφερεται ο πονος ρε γαμωτο θα τρελαθω.

ρε συ μαικ, ξεκολα και κινησου.
Αλλαξε την ζωη σου, μην καθεσαι στατικος να σκεφτεσαι το παρελθον.
Αν το αφησεις να σε παρει απο κατω ναι θα τρελαθεις.

Αν θες να σου δωσω 2-3 συβουλες ξεκοληματος πες...

Μα πως ξεκολαει το μυαλο οταν την βλεπω σχεδον καθε βραδυ στον υπνο μου και καθε πρωι που σηκωνωμαι ειμαι χαλια? Γιατι πιστευω και τουλαχιστον ισχυει σε μενα αυτο, οτι η μερα σου για να παει καλα εξαρταται απο το πως κοιμασαι και με τι δίαθεση ξυπνας. Για πες καμια συμβουλη αν και εχω διαβασει παρα πολλα στο φορουμ. Το μονο που με κανει να νιωθω καλυτερα ειναι να ειμαι εδω μαζι σας και να διαβαζω τις ιστοριες αλλων ανθρωπων παρομοιες με την δικη μου και να παρηγορουμαι οτι δεν ειμαι ο μονος που περναω κατι τετιοιο.

Οπως και εσυ διαβαζεις αρκετος κοσμος γυροφερνει σαν φαντασμα του εαυτου του κυκλωμενος απο σκεψεις, πονο και δυστυχια.

Δεν εχω και πολλα πραγματα να σου προτεινω περα απο το να κουνηθεις οπως σου εγραψα.


Κανε τα εξης:
1. Ξεκαθαρισε μεσα σου οτι η ζωη σου απο εδω και περα δεν θα ειναι με την γυναικα αυτη και αν χρειαζεται να το λες πριν και μετα υπνου.
2. Αναδιοργανωσε την ζωη σου. Αρχισε να κανεις καινουρια πραγματα που δεν εκανες μεχρι τωρα.
Απο τα πιο πιθανα εως και τετριμενα. Πηγαινε γυμναστηριο. Πηγαινε σε μια σχολη χορου να μαθεις τανγκο. Οτι αλλο πιθανον να σου ταιριαζε αλλα μεχρι στιγμης δεν το ειχες σκεφτει να το κανεις. Ο λογοι που θα το κανεις δεν ειναι τοσο να μαθεις κατι αλλα θεραπευτικος.
3. Προσπαθησε να εισαι μεσα σε κοσμο και να αρχιζεις σιγα σιγα να φλερταρεις ετσι για πλακα περισσοτερο και οχι για να κανεις σχεση - αλλο αν κανεις τελικα.


Γενικα κινησου οτι και να σημαινει αυτο η οπως το καταλαβαινεις.
Η στασιμοτητα σε αποδιοργανωνει και το μυαλο σου φυλακιζεται στις γνωστες σκεψεις....
Φυσικα και ειναι δυσκολα οτι σου λεω αλλα πρεπει να πιεστεις να παρεις πρωτοβουλιες για να βγεις απο το τελμα σου.


Νομιζω οτι το νοημα το πιανεις, αλλο τι θα κανεις τωρα....

Το 1 εναι το πιο δυσκολο απ΄ολα και αυτη την στιγμη απιθανο να συμβει, το να το λεω πρωι βραδυ μπορω να το κανω αλλα δεν νομιζω οτι ετσι βγαινει κατι απο την στιγμη που το επομενο δευτερολεπτο πιστευω το αντιθετο. Το 2 το κανω ηδη απλα με διαφορετικες δραστηριοτητες. Το 3 προσπαθω να το κανω αλλα δεν μου βγαινει. Ποια θα ηθελε καποιον που βρισκεται στον κοσμο του και συνεχως χαμενο στις σκεψεις του? Φοβαμαι οτι εχω αρχισει να γινομαι κουραστικος και στους γυρω μου με το να μην εχω καποιο αλλο θεμα να συζητησω, οταν πριν λιγο καιρο μπορουσα να συζητησω για το οποιοδηποτε θεμα εστω και αν μου ηταν αδιαφορο. Και αυτη η μοναξια δεν παλευεται με τιποτα ωρες ωρες .

προσεξε μιχαλακη....

Οτι σου ειπα (και μπορει να υπαρχουν αλλα δεκα σημεια, ειπα οτι μου ηρθε στα σβελτα) ειναι θεραπευτικα για γρηγορη \"αναρρωση\" οχι για σου ειναι δυσκολα η ευκολα.

Το να το λες ασχετα που δεν το πιστευεις αντιθετα με οτι λες βοηθαει αρκετα.
Ρωτησες τι μπορεις να κανεις για να ξεμπλοκαρει το μυαλο σου οχι τι πιστευεις.
Αν τα πιστευες, θα τα ειχες κανει ηδη απο μονος σου.....

Στα 3 εισαι περιπυ στο 1 - 1 1/2, αρχινα να κανεις και τα τρια η και ισως βρεις και ενα τεταρτο στη πορεια.
Το βασικο ειναι να αρχισεις απο καπου και να συνεχισεις ανοδικα.

Σ\' ευχαριστω krino με βοηθας αρκετα, θα προσπαθησω να κανω οτι μου ειπες.

οκ να επανελθεις με αποτελεσματα, γιατι μην νομιζεις και εγω θεωριες λεω...

mike καλημέρα,

διάβασε αν θές και το δικό μου θέμα.

Τα ίδια και χειρότερα με σένα πέρασα και εγώ πολύ πρόσφατα.

Δεν είναι πως δεν πονάω σήμερα που μιλάμε, βρήκα όμως το κουράγιο να πω πως εκείνο το κεφάλαιο έκλεισε οριστικά για μένα και πλέον πρέπει θέλω-δε θέλω να γυρίσω σελίδα.

Υπάρχουν στιγμές που πάλι θα ακούσω ένα τραγούδι και θα βάλω τα κλάμματα, υπάρχουν πολλές δύσκολες στιγμές δυστυχώς.

Όμως από τη στιγμή που επέτρεψα στον εαυτό μου να δεχτεί την πραγματικότητα, παρόλο που δεν ήθελα, ηρέμησα, γαλήνεψα, μπόρεσα να σκεφτώ πιό λογικά.

Μιχάλη, θα νιώσεις και εσύ καλύτερα, στην αρχή θα είσαι μία ώρα καλά και 23 χάλια. Σιγά σιγά όμως θα δείς πως η μία ώρα θα γίνει 2-3 και μετά μπορεί μια μέρα ή δύο.

θα ξαναγυρίσεις στο θρήνο σου όταν διαπιστώσεις πως αφήνεις τον εαυτό σου να φύγει, και ξανά θα ψάξεις για 1 ώρα ηρεμίας για να ξαναγίνουν 2 ή 5 ή μια μέρα.

Είναι δύσκολο, το περνάω ακόμα , μου φαινόταν όμως ακατόρθωτο. Ξέρεις κάτι; Δεν είναι! Έχεις πολλή περισσότερη δύναμη μέσα σου από όση φαντάζεσαι...

καλό κουράγιο.
Και μη φοβάσαι να κλαις, διαπιστώνεις τελικά πως είναι αναγκαίο για να αποχαιρετίσεις αυτά που αφήνεις πίσω σου...

Το εχω διαβασει ηδη το θεμα σου MDASK εχω παρει σβαρνα ολο το φορουμ και διαβαζω ολες τις ιστοριες που ειναι σχετικες με την δικια μου περιπτωση για παρηγορηθω. Η αληθεια ειναι πως προσπαθω να ειμαι οσο πιο πολυ μπορω στο φορουμ γιατι αισθανομαι καλυτερα και ξεχνιεμαι. Το σαββατοβραδο εκατσα απο τις 11 μεχρι τις 7 το πρωι αστα. Καταλαβαινω τι τραβας και εσυ οπως και ολοι οι αλλοι που ειναι στην ιδια θεση με την δικια μας. Τουλαχιστον εσενα ηταν τρια χρονια δηλαδη εχεις λιγοτερες αναμνησεις οχι βεβαια οτι ο πονος ειναι μικροτερος, δεν λεω αυτο απλα οτι ειναι πολυ πιο ευκολο να θυμηθεις να δεις και να ακουσεις πραγματα που θα σε πονεσουν οταν εισαι πολλα χρονια με εναν ανθρωπο. τωρα εχω να την δω 1 μηνα, αν ηθελα να την δω θα την εβλεπα αλλα ξερω οτι αν την δω τωρα (που καποια στιγμη θα γινει και αυτο) θα πεσω κατω και θα χτυπιεμαι στα πατωματα. Την δυναμη που λες ψαχνω να την βρω ακομα πιστευω οτι θα την βρω με τον χρονο. Τωρα καθομαι και αναλυω αυτα που ειπαμε με την μητερα της στο τηλ. την περασμενη εβδομαδα. Μου εχει μπει στο μυαλο οτι εκτος τα μικροψεματα που μου εχει πει το τελευταιο διαστημα για να καλυψει την κορη της τα οποια και τα δικαιολογω μεχρι ενα βαθμο, αρχιζω να βλεπω οτι απο εκει που πιστευα οτι ηθελε να ειμαι μαζι της εχει αλλαξει τη σταση της 180 μοιρες, σαν να το δουλευε και το περιμενε απο καιρο. Παντως αυτο που βλεπω απο την δικια μου υποθεση αλλα και απο αλλες, ειναι οτι μολις χωρισει ενα ζευγαρι αρχιζουνε και βγαζουνε ολοι οτι αρνητικο μπορουνε να βρουνε για το ατομο που βρισκεται στο αντιπαλο στρατοπεδο.

Mike δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί στο ελάχιστο τι λέει ο περίγυρος και ο εκάστοστε συγγενής.
Μην μπεις καν στην διαδικασία, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον, σε πιθανή επόμενη σχέση

Η κάθε σχέση αποτελείται από 2 ΚΑΙ ΜΟΝΟ...
Οι παρατρεχάμενοι ας ασχοληθούνε με δικές τους υποθέσεις

Ο καθένας να κοιτάξει την καμπούρα του.

Στο πρωτο ποστ που ειχα γραψει ειχα πει οτι η καλυτερη περιοδος μας ηταν οταν εκεινη ηταν φοιτητρια μακρια απο το σπιτι της και δεν επηρεαζοταν απο το οικογενειακο της περιβαλλον. Το να μην με απασχολει στο τι λενε οι αλλοι θα ισχυε στην περιπτωση που δεν θα ειχα σχεση μαζι τους, αλλα το θεωρω κοροιδια να την καθοδηγουν να με αποφευγει και να μην σηκωνει τα τηλεφωνα. Τοσα χρονια με ειχανε βαλει στο σπιτι τους και μου λεγανε οτι με θεωρουνε παιδι τους αλλα στην πρωτη στραβη ολα τα ξεχνανε. Το ιδιο πραγμα βλεπω και απο την δικη μου την μερια καποιες φορες, αλλα οταν γινεται κατι τετοιο απο τους δικους μου τους το κοβω μαχαιρι και δεν σηκωνω κουβεντα. Ισως οι δικοι μου ειναι περισσοτερο δικαιολογημενοι βλεποντας με σε αυτη την κατασταση και με το να την κατηγορουν προσπαθουν να με βοηθησουν, αλλα το μονο που καταφερνουν ειναι να με εξαγριωνουν και να μην θελω να τους μιλαω.

φιλε Μαικ,

Καλησπερα και απο εμενα... Εχω παρα πολυ καιρο να μπω στο φορουμ (και εστω να ρωτησω ή να ασχοληθω με καποιο θεμα).

Ομως το δικο σου θεμα, προσωμοιαζει τοσο σε ολα αυτα που εχω περασει... και αυτη η απελπισια - απογοητευση που νιωθεις, την εχω ζησει για τα καλα στο πετσι μου....οπως φανταζομαι και τοσα αλλα παιδια (και των δυο φυλων εννοειται!)

ακομη και αυτο το τελευταιο που λες...σχετικα με τους δικους της ειναι ο,τι ακριβως \"περασα\" κι εγω ....

Τι να σου πω ρε φιλε.... Ειλικρινα πιστεψε οτι ολα αυτα σε λιγο καιρο θα αποτελουν παρελθον για εσενα... σιγουρα θα σου αφησουν καποιες \"πικρο-γλυκες\" αναμνησεις, αλλα σιγουρα η ζωη σου θα προχωρησει μπροστα, και μαλιστα εσυ ο ιδιος δεν θα θελεις να γυρισεις με τιποτα πισω!!!!

Με τιποτα φιλε Μαικ... Υπομονη , Υπομονη , Υπομονη!!!
Κι αυτο που λεει ο λαος μας, οτι: \"οταν ραγισει το γυαλι...δυσκολα ξανα-κολλαει\"...ισχυει !!! Δυστυχως ναι, ισχυει.....

Μικε o κάθε γονιός θα κοιτάξει το παιδί του και ας είσαι ο καλύτερος άντρας στην γη

Καλώς ή κακώς, έτσι αντιδρούν οι γονείς.

Γιαυτό λοιπόν, μην λαμβάνεις υπόψη σου τι νιώθανε τότε και τι νιώθουνε τώρα.

όσο κάνεις το παιδί τους ευτυχισμένο, είσαι ο καλύτερος...όποτε το παιδί τους δεν είναι καλά, εσύ φταις...και πάει λέγοντας

Οι γονείς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ όταν αφορά θέματα των παιδιών τους

Εσύ καλά κάνεις και τους βάζεις στην θέση τους.Αυτή γιατί δεν το έκανε?
Αλλά είπαμε...αυτό τώρα πια δεν έχει και πολύ σημασία..

ετσι μπραβο..πολυ σωστα τα λεει η νορα!!!!
Αυτο τωρα πια, δεν εχει ΚΑΘΟΛΟΥ σημασια!!!

Αυτο βλεπω και εγω, αν ημασταν μονοι μας το γυαλι οπως λες υπηρχαν πολλες πιθανοτητες να ξανακολλησει αλλα με ολους αυτους που εχουν μπει στη μεση ειναι τρομερα δυσκολο.

αααα.....!!!! και Μαικ...εχεις και u2u!!!!
για δες....

Quote:

---

Originally posted by Nora
Μικε o κάθε γονιός θα κοιτάξει το παιδί του και ας είσαι ο καλύτερος άντρας στην γη

Καλώς ή κακώς, έτσι αντιδρούν οι γονείς.

Γιαυτό λοιπόν, μην λαμβάνεις υπόψη σου τι νιώθανε τότε και τι νιώθουνε τώρα.

όσο κάνεις το παιδί τους ευτυχισμένο, είσαι ο καλύτερος...όποτε το παιδί τους δεν είναι καλά, εσύ φταις...και πάει λέγοντας

Οι γονείς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ όταν αφορά θέματα των παιδιών τους

Εσύ καλά κάνεις και τους βάζεις στην θέση τους.Αυτή γιατί δεν το έκανε?
Αλλά είπαμε...αυτό τώρα πια δεν έχει και πολύ σημασία..

---

Συμφωνω οτι για τον καθε γονιο πανω απ\'ολα ειναι τα παιδια του και ακριβως ετσι αντιδρασανε. Οσο καιρο ημασταν μαζι και στις αρχες που μου ειπε να χωρισουμε ηταν μες την υποστηριξη και μετα απο λιγο ουτε τηλεφωνα να δουνε τι κανω ζω, πεθανα ουτε χρονια πολλα στις γιορτες ουτε τιποτα. Πιστευω οτι και στο περισταστικο που εγραψα σε προηγουμενο ποστ με το αυτοκινητο ηρθαν απο φοβο και οχι απο ενδιαφερον. Το αν τους λεει κατι \'η οχι για να τους βαλει στην θεση τους δεν το ξερω ισως να τους λεει και δεν την ακουν.

Μικε όσο σκληρό και αν ακουστεί αυτό που θα σου πω, είναι ότι όταν θέλει κάποιος κάτι, θα το κάνει και ο ίδιος ο Θεός να κατέβει κάτω να τον εμποδίσει, που λένε

Κοινώς, θεωρώ ότι οι γονείς είναι μια δικαιολογία αβάσιμη:)

Και φυσικά δεν υπάρχει λόγος, να υπάρχει επαφή με γονείς των πρώην (εκτός από μερικές περιπτώσεις)...Δεν είπα να μην τους μιλήσεις όταν τους δεις στον δρόμο, αλλά οποιαδήποτε άλλη επαφή σε κρατά πίσω...και δεν πας μπροστά

λοιπον σκεφτομαι να μαζευτουν ολοι οι καταρεγμενοι και διωγμενοι απο σχεσεις και να τα φτιαξουν μεταξυ τους (ελπιζω να βγαινει ζυγος αριθμος) ετσι εχωντας την εμπειρια κανεις δσεν θα χωριζει κανενα για να μην τον πληγωνει....

:cool:

Μα δεν πιστευω οτι το ολο θεμα το ξεκινησαν οι γονεις της αλλα ομως το υποστηριζουν και δεν κινηθηκαν καθολου προς την κατευθυνση του να τα ξαναβρουμε. Φυσικα και θα τους μιλησω αν τους δω, το τι θα τους πω δεν το ξερω

Quote:

---

Originally posted by krino
λοιπον σκεφτομαι να μαζευτουν ολοι οι καταρεγμενοι και διωγμενοι απο σχεσεις και να τα φτιαξουν μεταξυ τους (ελπιζω να βγαινει ζυγος αριθμος) ετσι εχωντας την εμπειρια κανεις δσεν θα χωριζει κανενα για να μην τον πληγωνει....

:cool:

---

Αυτο ειναι αληθεια εγω πιστευω οτι αν καποιος νιωσει τον πονο του χωρισμου αλλα να τον νιωσει δυνατα δεν θα εχει την δυναμη να χωρισει κανενα.

Μιχαλη εχω την εντυπωση οτι τοσες μερες συντηρεις αυτο το θεμα μονο κ μονο για να μιλας γιαυτην.Το ξερεις κ εσυ οτι εχει τελειωσει αλλα δεν θελεις να το παραδεχτεις.Γιατι αραγε?Σταματα να μιλας γιαυτην,συνεχισε την ζωη σου κ αφησε τον γιατρο-χρονο να θεραπευσει τα υπολοιπα.Ξερω ακριβως τι περνας ,τα εχω περασει κ ειχα λανθασμενα αντιδρασει το ιδιο.Το αποτελεσμα ειναι οτι εχουν περασει τοσα χρονια κ δεν εχω ξεκολλησει γιατι δεν ηθελα να προχωρησω.

Quote:

---

Originally posted by mariafound82
Μιχαλη εχω την εντυπωση οτι τοσες μερες συντηρεις αυτο το θεμα μονο κ μονο για να μιλας γιαυτην.Το ξερεις κ εσυ οτι εχει τελειωσει αλλα δεν θελεις να το παραδεχτεις.Γιατι αραγε?

---

ε βρε τι πειραζει???
ας τα λεμε εδω να του φευγει και λιγο το μυαλο....
κανεις δεν ειπε, μιχαλη εχεις πολλες ελπιδες αλλωστε.

μιχαλη, βουρ στις αδικως χωρισμενες, αυτες ξερουν.....

Αν σας ενοχλει σταματαω να γραφω.

τι λες τωρα βρε μιχαλη???
Για πιο λογο ειναι το φορουμ για να παιζουμε πασιεντζες???

Οποιος ενοχλειται να μην διαβαζει.
(ποσο μαλλον να γραφει....)

krino απλως του ειπα την γνωμη μου κ την εμπειρια μου,προσπαθησα να τον βοηθησω ωστε να ξεκολλησει.Εχω ζησει κατι αναλογο κ μαλιστα πολυ κοντα στην ηλικια του.Οποιος δεν το εχει ζησει δεν μπορει να καταλαβει .Αποτι εχω καταλαβει εχεις ζησει μια σχετικα ευκολη ζωη χωρις συναισθηματικα μπλεξιματα κ μπλοκαρισματα τα οποια ειναι χαρακτηριστικο των κοινων θνητων.Εχεις κατασταλαξει στις αποψεις σου απο πολυ μικρος τις οποιες υποστηριζεις ακλονητος μεχρι τωρα.Προφανως μονο εγω εχω περασει απο 40 κυματα[δυστυχως για μενα].Ακ κατι αλλο ,μην δαγκασεις την γλωσσα σου.
Μιχαλη δεν μενοχλησες καθολου,θα ηταν παραλογο να πω κατι τετοιο,απλως μου θυμισες τα δικα μου.