Νυχτερινο μοιρασμα

ισως τρεχει
το μυαλο μου σε οτι ξεκινανε...

οι αλλοι μεσα στους στιχους κατι με μπερδευει
ισως στο μυαλο μου το φως ξαφνικα θεριευει

Οι στίχοι κάποιες φορές μπερδεύουν και έτσι μπαίνουμε στην διαδικασία να σκεφτούμε. Και κάποιες φορές διαφορετικό πράγμα αντιλαμβάνεται ο κάθε άνθρωπος.

αλλα στη τσεπη μου κρατω τα κυαλια
που τα χρησιμοποιω σαν ματογυαλια
και τα μακρυα κοντα θα φερω
αν και το τι θα πεις δε ξερω

και αυτο το απεραντο λειβαδι
οταν το διαβω θα ειναι βραδυ
οταν ξημερωσει θα ερθει η μερα
και οτι θες θα παει παραπερα.

συνηθως σκεφτομαι οτι λεω οτι μου κατεβει
γιατι τη παρασταση παντα η τρελα κλεβει
και αν σκεφτεσαι οτι αυτο ισως σε φοβιζει
η δημιουργια θα ειναι το ματι που γυαλιζει

Μπράβο αλεκο

για να σοβαρευτω καπως δε με βοηθησε σχεδον κανενας να προσδιορισω καλυτερα τους ανθρωπους ετσι και εγω τα πακεταρα ολα σε πατεντες και αυτο που σιγουρα σκεφτομαι ειναι οτι αν πετυχει εχει καλως αλλιως δεν αξιζει εχω μαθει να εξαφανιζω τα συνασθηματα μου χωρις να καταναλωνω φαρμακα οχι δε θα κατσω να στεναχωρηθω γιατι τιποτα συναισθηματικη ματαιοπονια αι γοντ φορ ολ