Πάντως επειδή έχω πολλούς γιατρούς στο σόι μου, μου λένε ότι είναι πολύ επαγγελματίες οι μικροβιολόγοι και προσέχουν πολύ. Δε χρησιμοποιούν ίδιες βελόνες γιατί το κόστος είναι τόσο μικρό που δεν αξίζει.
Printable View
Ξεκίνησε με μικρόβιοφοβια. Φοβόμουν τα μικρόβια, τα αίματα και το ειτζ από τη δεκαετία του 90 ακόμα. Κατά διαστήματα δεν ήμουν πολύ χάλια αλλά όταν έκανα τα παιδιά εκει όλα έγιναν χειρότερα γιατί πίστευα ότι θα τα κολλήσω κάτι εγώ και θα φταιω.
Έτσι ξεκίνησε το μαρτύριο του έχω πατήσει κάτι, με έχει τσιμπήσει κάτι κλπ. Με τσίμπαγαν βελόνες παντου, πέταγα ρούχα που κ κάποιος με είχε ακουμπήσει με κάτι αιχμηρό δηλ βελόνα, έπλενα χίλιες φορές το αλλά ρούχα, έκανα μπάνιο άπειρες φορές μέσα στη μέρα και τελειωμό δεν είχαν όλα αυτά. Μέχρι που πήγα στο τσεκποιντ να εξεταστω και από τότε νομίζω πως κόλλησα από εκει....
Και μένα τότε ξεκίνησε να γίνεται αφόρητο! Όταν έκανα το παιδί μου και κάθε μέρα νομίζω πως θα τον κολλήσω κάτι και φοράω γάντια ακόμα και για να ακουμπήσω τα ρούχα του!! Ακριβώς τα ίδια κάνω και εγώ ! Και το αίμα το φοβάμαι επειδή από αυτό μπορεί να κολλήσω την παλιοαρρωστια αυτή !!
Πολύ σωστό αλλά υποκύπτω και πηγαίνω. Έχουνε δίκιο πάντως που δεν μας αφήνουν να πάμε γιατί παρατηρώ ότι δεν τις πιστεύω (τις εξετάσεις) μετά από 2-3 μέρες. Οπότε άδικα τις κάνω.. μπράβο που κρατιέσαι.. ελπίζω με την καινούργια γιατρό να με κάνει να κρατηθώ και εγώ ..