μήπως κάνω κάτι λάθος?

Καλησπέρα capr7!
Μπήκα και εγώ σε αυτήν την \"παρέα\" πριν κανα δυο βδομάδες, όταν πηρα την μεγάλη απόφαση και χώρισα απο την σχέση μου!Ήθελα να πω το πρόβλημα μου και όλα τα παιδιά του φορουμ ανταποκρίθηκαν, με συμβούλεψαν και μου έδωσαν δύναμη.
Ημουν 1 μιση χρόνο με ένα παιδί που συμπεριφερόταν παρόμοια με το δικό σου. Δεν ανάσαινα, δεν υπήρχε οξυγόνο και όσο για τις βόλτες με φίλες?ΠΟΤΕ!Όμως έκανα υπομονή και προσπαθούσα να του δείχνω καθημερινά ότι δεν χρειάζεται να φέρεται έτσι, ότι τον αγαπώ και θέλω μόνο αυτόν.Αυτό με κούραζε πολύ και στεναχωριόμουν όσο έβλεπα πως οι κόποι πάνε στον βρόντο!Είχαν γίνει κάποια πράγματα τον πρώτο μήνα που μπορεί να του επέτρεπαν να φέρεται έτσι, αλλά δεν είχα δώσει κανένα δικαίωμα.Προσπαθούσα και προσπαθούσα μέχρι που καταντήσαμε τη σχέση μας κόλαση.Τσακωμοί, τσακωμοί και τσακωμοί.Άγριοι τσακωμοί...και χωρίσαμε για να μην τον μισήσω(αν και ήμουν πολύ κοντά)
Αν γύρναγα το χρόνο πίσω πριν το χωρισμό τι θα έκανα? Η γνώμη είναι να ήρεμα και όσο τρυφερά μπορείς να του πεις το όσα νιώθεις, με ειλικρίνεια, και να δεις αν είναι διατεθειμένος να προσπαθήσετε.Μίλησε του γιατί μετα δεν θα μπορείς(αν χωρίσετε)θα έχουν αλλάξει όλα.Δεν θα είναι το ίδιο!
Αν σε αγαπάει θα καταλάβει και θα δώσετε στη σχέση μια ευκαιρία.Αν και πιστεύω πως το πρόβλημα το έχει εκείνος.Το λέω για να το ακούσω και εγώ, σε αγάπησε για όλα αυτά που είσαι, γιατί να πιέζεσαι και να μην κάνεις αυτά που σε ευχαριστούν.Δε θέλει να σε βλέπει ευτυχισμένη?
Καλη επιτυχία στην απόφαση σου....

kalli καλησπέρα....

το μετάνιωσες που χωρίσατε? βλέπεις ότι είσαι καλύτερα τώρα?

γιατί ρε γαμώτο να μην υπάρχει ένα μέτρο? άνθρωποι που δεν ασχολούνται καθόλου μαζί σου ή δε στο δείχνουν καθόλου και άλλοι που φτάνουν στα τελείως αντίθετα άκρα... τι να πω, μια μέση λύση ρε παιδιά!

Capr7 αν θυμάμαι καλά, δεν απάντησες στο εξής ερώτημα :

Πως αντέδρασε όταν του είπες ότι δεν θέλεις πια να μείνετε μαζί και ότι πλέον κοιτάς για σπίτι?

Quote:

---

Originally posted by capr7
γιατί ρε γαμώτο να μην υπάρχει ένα μέτρο? άνθρωποι που δεν ασχολούνται καθόλου μαζί σου ή δε στο δείχνουν καθόλου και άλλοι που φτάνουν στα τελείως αντίθετα άκρα... τι να πω, μια μέση λύση ρε παιδιά!

---

Βεβαίως και υπάρχουν άνθρωποι που δείχνουν ξεκάθαρα το ενδιαφέρον τους χωρίς να σε πνίγουν. Μην σε πιάνει απογοήτευση, είναι παρενέργεια της τωρινής κατάστασης! :)

Nora απάντησα στην 5η σελίδα...

marina μπορεί. πραγματικά προσπαθώ πολύ.... έφυγα από το σπίτι τελικά... δεν ξέρω, νιώθω απαίσια!! βρήκα αλλού να νοικιάσω κ θα πάω σε λίγες μέρες...

μου άφησε ένα γράμμα που έλεγε συνοπτικά τα εξής: δεν ξέρει ποιον τελικά πρέπει να εμπιστευτεί, αν υπάρχει αληθινή αγάπη ή όλα γίνονται για την καλοπέραση..... και ότι πολύ εύκολα σβήνεται μια τέτοια τόσο δυνατή ΑΓΑΠΗ τελικά....
μου εύχεται να βρω τη προσωπική μου ευτυχία μένοντας με ένα γιατί...?

είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά!

οκ απαντησε του και εσυ το γιατι.

Τυπωσε του τις σελιδες που εχει το θεμα σας,
βαλτα σε ενα φακελο και ταχυδρομησε τα.
Νομιζω οτι εδω ειναι γραμμενα τα παντα....


Επισης οι χωρισμοι παντα μας κανουν χαλια,
η νεα σου ζωη θα σου δωσει πνοη σιγα σιγα.
Δυστχυως θελει υπομονη.

Είναι κατανοητό να νιώθεις χάλια. Η ψυχική κούραση, η μοναξιά, οι αμφιβολίες...όλα υπάρχουν το πρώτο διάστημα μετά από έναν χωρισμό, ακόμα κι αν κατά βάθος ξέρουμε ότι δεν \'τράβαγε\' η κατάσταση. Πώς ένιωσες / τι σκέφτηκες διαβάζοντας το γράμμα του?

Οκ, πιστεύω πως έπραξες σωστά και ενδόμυχα και αυτός το πιστεύει γιατί κατ\'επέκταση και αυτός καταπιεζόταν

Τελικά ήταν τόσο δυνατή αγάπη όσο λες?
και όπως είδες εμπράκτως, δεν αρκεί αυτό για να κρατήσει 2 ανθρώπους μαζί

Πια πιστεύω ότι αυτό που κρατάει τους ανθρώπους είναι να σκέφτεσαι για 2 και να κατανοείς τις ανάγκες και τα θέλω του συντρόφου σου....αυτό είναι πιο δυνατό και πιο ουσιαστικό από την \"αγάπη\" που τόσο πια έχουμε εξιναδικεύσει

αυτό που ένιωσα είναι ότι για μία ακόμη φορά δεν καταλαβαινόμαστε... να μου λέει ότι όλα γίνονται για την καλοπέραση...??

λυπάμαι πολύ που τον θέλω τόσο αλλά δεν με καταλαβαίνει... και το χειρότερο όλων είναι ότι τον βλέπω κάθε μέρα στη δουλειά... δεν είναι καθόλου εύκολο... πως να το ξεπεράσω.....

με πιάνει όντως η μοναξιά, άλλωστε κάναμε τόσα πράγματα μαζί... πάντα είχε διάθεση
με πιάνουν οι αμφιβολίες.... κάνω το σωστό? άλλωστε είμαι κ σε μία ηλικία που σίγουρα κ εγώ έχω τη θέληση να κάνω οικογένεια κ παιδιά με κάποιον που νιώθω τόσα πολλά....
με πιάνει και η ψυχική κούραση... είναι τόσα πολλά.... και αυτά τα βράδια δεν περνάνε

Aχ, σα να ακούω εμένα!
Να πω την αλήθεια δεν είμαι και τόσο καλά...Υπάρχουν στιγμές που μου λείπει πολύ, αλλά το πολεμάω,γιατί καταλαβαίνω(με τη λογική μου) ότι η καταπίεση και ο χαρακτήρας του δεν θα αλλάξει ποτέ. Και εγώ θέλω να κάνω οικογένεια και παιδιά αλλά θα είμαι ευτυχισμένη;Όχι!Πως να είμαι αν δεν μπορώ να ανασάνω; Απορώ και εγώ αν έκανα το σωστό, αλλά μια όμορφη και με προοπτικές σχέση θα έφτανε στον χωρισμό;Και τι επειδή ήθελε ταξίδια και δεν είχα βαρεθεί μαζί του ποτέ, σημάινει πως μπορώ να κάνω οικογένεια μαζί του;Σε γενικές γραμμές έχω ορθοποδήσει στα \"δικά μου\" πόδια, δεν είναι πάντα απο κοντά σαν ένα άγρυπνο μάτι. Ήταν αυτό αγάπη;Μάλλον όχι!Πιο πολύ σε εξάρτηση μου κάνει.
Μέσα σου ξέρεις....ξέρεις...αν έκανες το σωστό!

Και όχι δεν το έχω μετανιώσει...αλλά πιστεύω ότι θέλει χρόνο...και πολλά πράγματα να απασχολείσαι...

Quote:

---

Originally posted by capr7

με πιάνει όντως η μοναξιά, άλλωστε κάναμε τόσα πράγματα μαζί... πάντα είχε διάθεση
με πιάνουν οι αμφιβολίες.... κάνω το σωστό? άλλωστε είμαι κ σε μία ηλικία που σίγουρα κ εγώ έχω τη θέληση να κάνω οικογένεια κ παιδιά με κάποιον που νιώθω τόσα πολλά....
με πιάνει και η ψυχική κούραση... είναι τόσα πολλά.... και αυτά τα βράδια δεν περνάνε

---

απο τη μία πάντα ειχε διαθεση οπως λες, αλλα απο την άλλη υποθέτω απο τα οσα γράφεις, πως αυτο ισχυε, οταν εισασταν συνεχεια μαζι κ δεν ειχαν ερθει οι αμφιβολιες τοσο σε σενα οσο κ στον ιδιο.

το σωστο ποιο ειναι μονο εσυ μπορεις να το καταλαβεις. εισαι ετοιμη να κανεις μια οικογενεια με τις παρουσες συνθηκες?αν δεν σε ενοχλουν αυτα τα οποια ανεφερες, φανταζομαι πως μπορεις....

Capr7 (αιγόκερως είσαι:P?) είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις μοναξιά.

Μόλις ηρεμήσετε και οι 2, ίσως αναλογιστείτε την κατάσταση με πιο καθαρό μυαλό.

Η μοναξιά δεν είναι και ο καλύτερος φίλος για να ζυγίσεις τα θέματα σου

Ναι το ξέρω....

(Αιγόκερως είμαι κ αυτός Τοξότης)


ναι είχε φουλ διάθεση σε όσα βέβαια κάναμε μαζί....

για ποιο λόγο νιώθεις μοναξιά;δεν αισθάνεσαι καλύτερα τώρα;ναι παραδέχομαι πως μπορεί να σου λείπει αλλά αυτό δεν αναζητούσες;λίγο αέρα παραπάνω.αν δεν κάνω λάθος τώρα τον έχεις οπότε μπορείς να σκεφτείς καλύτερα το τί γίνεται και το τί μπορεί να γίνει.και πάνω από όλα αν μπορείς να δημιουργήσεις οικογένεια υπό αυτές τις συνθήκες.η ταπεινή μου γνώμη.

Aιγοκερίνα και εγώ και κατανοώ πλήρως τα όρια περί ελευθερίας

Καλέ σαν Τοξότης, θα έπρεπε να κάνει τα ακριβώς αντίθετα, όχι αυτά που μας λες:D:D

Μείνε στο νέο σπίτι, να δεις και τα όμορφα του να μένεις μόνος..
Σε λίγο θα είσαι καλά με τον ευατό σου και θα κρίνεις ξεκάθαρα τα υπερ και τα κατά της σχέσης σας:)

Παιδιά καλημέρα και ευχαριστώ για την συμπαράσταση... την έχω ανάγκη!!!!

Αυτές τις μέρες μιλάμε με ψιλομηνύματα που κ που καθώς κ στην δουλειά που τον βλέπω αρκετές φορες κ αυτό μου το κάνει πιο δύσκολο να μην τον σκέφτομαι.

Εχθές προσπάθησα κ δεν έστειλα όλη μέρα κανένα μήνυμα, αλλά το βράδυ πριν πέσω για ύπνο δεν κρατήθηκα κ του έστειλα ένα mms με τη φωτογραφία μου λέγοντας του ότι:
\"προσπάθησα να μη στείλω κάτι αλλά δεν μπορώ να πέσω για ύπνο χωρίς ένα καληνύχτα, όνειρα γλυκά\"
κ μου απαντάει: \"τώρα γύρισες σπίτι σου κ στέλνεις μήνυμα...?\"
κ λέω \"όχι , ίσα ίσα που σήμερα έκατσα αρκετές ώρες σπίτι\" (έστειλα το μήνυμα στις 12 παρά, ενώ είχα γυρίσει από τις 11 παρά)
κ μου στέλνει: ξέρεις ότι μου λείπεις κ γι\'αυτό το κάνεις...

κ μετά από λίγα λεπτά με παίρνει τηλ κ μου λέει: \"σαν παρατηρητής που είμαι το ρουζ φαίνεται έντονα στο πρόσωπό σου... μεγάλη ειλικρίνεια... καληνύχτα μωρό μου (ειρωνικά)\"

κ μετά ένα μήνυμα που συνοπτικά έλεγε \"για να τελειώνει το παραμύθι, δε σε ενοχλώ δε με ενοχλείς. η σελίδα γύρισε.\"

έπεσα από τα σύνεφα.
ακόμη κ τώρα χώρια τέτοια καχυποψία? χάθηκε η ουσία του μηνύματος με το ρουζ...
απογοητεύτηκα... δε μπορώ να το χωνέψω, αλλά ξέρω ότι πρέπει έτσι να γίνει. δεν πάει άλλο

ΥΣ. Να κάνω μία παρένθεση. Αυτός το περνάει μόνος του όλο αυτό, εννοώ δεν παίρνει κάποιο φίλο να του το συζητήσει ή να ξεσπάσει, να κάνει κάτι κτλ. κάθεται σπίτι του, ή το σκ πχ. πήγε στο εξοχικό του κ είχαν πάει κ οι γονείς του κ άραξε εκεί να ηρεμήσει. Σε αντίθεση από εμένα που θέλω να είμαι έξω με φίλες για να ξεχνιέμαι κτλ. (εκείνος αυτό το θεωρεί καλοπέραση κ όχι ξέσπασμα)

Βέβαια εγώ έχω πραγματικούς φίλους και ανθρώπους΄που έχω μεγαλώσει μαζί τους.

Εκείνος παρότι φουλ κοινωνικός, έχει πολλούς γνωστούς αλλά δεν έχει κάποιον ουσιαστικό κ πραγματικό κολλητό φίλο... οπότε δεν τα συζητάει ποτέ

Quote:

---

Originally posted by capr7


\"τώρα γύρισες σπίτι σου κ στέλνεις μήνυμα...?\"

---

οπως βλεπεις δεν αλλαξε τιποτα επι της ουσιας...

Καλύτερα να προσπαθήσεις να ξεκολλήσεις σιγά σιγά...
όπως βλέπεις δεν έχει αλλάξει κάτι

Το πως θα τον βιώσει ο καθένας τον χωρισμό είναι δικό του θέμα.
Κοίτα εσύ να είσαι καλά με όποιον τρόπο θεωρείς εσύ καλύτερο

μήπως είναι καλύτερα να συνεχίσεις μόνη σου από εδώ και πέρα;
από ότι κατάλαβα σου χρεώνει και το ότι έφυγες από δίπλα του και δεν σκέφτεται μήπως έκανε αυτός κάτι λάθος.
η ταπεινή μου γνώμη;καθαρός εγωιστής μη σου πω ξεκάθαρος.

ίσως όμως να κάνω και λάθος.
εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους.

να είσαι καλά τώρα και για πάντα.

Πωπω δεν το πιστεύω!!!
Και εμένα τα ίδια λέει...Αν τον παρα κανένα τηλ μου λέει: \"που είσαι?\", \"Με ποιους?\" ή \"Σήμερα με θυμηθκες?Γιατί τις άλλες μέρες έβγαινες?\"
Ασ τον να φύγει και να ηρεμήσεις εσύ.Δεν αξίζει δε το βλέπεις!
Θα έιμαστε καλύτερα μακρυά τους.Σε μερικούς μήνες...Υπομονή, δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ

ευτυχώς που υπάρχει και αυτό το forum... έμπαινα σε κάτι άλλα πιο παλιά και έμπαιναν και έλεγαν όλο βλακείες από μικρές ηλικίες κτλ.

Μου έχετε δώσει πολύ δύναμη να συνεχίσω μέσα από τις απόψεις και εμπειρίες σας γιατί πραγματικά συναισθηματικά είμαι ράκος. Θέλω να ελπίζω ότι όλα για καλό γίνονται.....

ξέρεις την παροιμία που λέει:κάθε εμπόδιο για καλό;
αυτό είναι σίγουρο.
και μην αφήνεις τίποτα να σε παίρνει από κάτω άρχισε να χαμογελάς και να τραγουδάς για τον εαυτό σου
χαμογέλασε πάει πέρασε ότι έγινε έγινε....
και μιας και είμαι και λίγο ρουβίτσα:όλα καλά όλα καλά θα μας πάνε όλα καλά θα φτιάξουν όλα όπου να\'ναι όλα καλά μην σταματήσεις να ελπίζεις κράτα γερά γιατί στο τέλος κερδίζεις....

ούτε ραδιοφωνικός σταθμός να ήμουν....να δω τι άλλη εξυπνάδα θα γράψω σήμερα....
φιλάκια....

Ίσως φταίει κ ότι δε το συζητάει με κανέναν.... να ακούσει ρε παιδί μου δυο απόψεις... αν κ είμαι σίγουροι ότι θα τα μετέφερε με δικό του τρόπο οπότε... δε ξέρω....

θεωρεί όλες σχεδόν τις άλλες σχέσεις που υπάρχουν τριγύρω μας του αέρα... χωρίς ουσία. Έχω φίλους που είναι χρόνια μαζί κ επειδή βγαίνουν κ ο καθένας χώρια κάποιες στιγμές ότι είναι αλλού για αλλού και ότι και εγώ τα ίδια πρότυπα έχω πάρει αντί να κοιτάξω πιο σοβαρά τη ζωή μου και να προχωρήσω σε πιο σοβαρά πράγματα κτλ κτλ... κοινώς η φιλοσοφία μας είναι διαφορετική έλεγε πάντα, ακόμη κ τώρα που χωρίσαμε....

Είχε κάποιες σχέσεις πριν και μάλιστα κανά δυο για μεγάλα διαστήματα, χωρίς βέβαια να έχει προχωρήσει πιο σοβαρά σε συγκατοικήσεις κτλ. που έκανε με μένα.
Μου έλεγε ότι στις άλλες έδινε πολύ λιγότερα από αυτά που δίνει σε μένα και τον παρακαλούσαν.... απλά εκείνος δεν είχε βρει κάποια αξιόλογη ώστε να προχωρήσει πιο σοβαρά. Ενώ σε μένα και εξαρχής παθιάστηκε και έκανε πόσα, και μου αφιέρωσε τα πάντα και εγώ δεν τα εκτίμησα κτλ. κτλ.
Εγώ η απορία που έχω είναι? Είναι δυνατόν σαν άνθρωπος να ήταν διαφορετικός? θέλω να πω την πίεση και την καχυποψία, την έντονη ζήλια κτλ. είναι δυνατόν να τα απόκτησε τώρα με μένα? Οι άλλες δεν θα είχαν το ίδιο πρόβλημα??

Εγώ μαζί του σαν άνθρωπος δεν άλλαξα στον τρόπο μου, ίσα ίσα που και γω έκανα πολλά παραπάνω επειδή ήμουν φουλ ερωτευμένη....
βέβαια στο τέλος πιέστηκα και έσκασα από την τόση πίεση. πρώτη φορά πιέζω τόσο πολύ τον εαυτό μου και πρώτη φορά στη ζωή μου είχα τόσους τσακωμούς. 10 χρόνια που ήμουν πριν με το άλλο παιδί δεν είχα τόσους τσακωμούς στο σύνολο.....
φαντάσου ούτε bachelor στο γάμο μου δε θα μπορούσα να κάνω..... δεν έτυχε και κανένα όσο είμασταν μαζί για να έβλεπα αντιδράσεις.... χαμός θα γινόταν :)

Τα θέλω μας αλλά και το πως βλέπουμε την ζωή σαν ζευγάρι, πρέπει να είναι κοινά για ένα ζευγάρι.

Εσείς παρεκκλίνετε και ο λόγος είναι αρκετά σοβαρός.

Το να ψάχνεις γιατί και πως, το παρελθόν του δεν ωφελεί πουθενά.
Μαζί σου το τι κάνει, να σε καίει

Πήρες την απόφαση σου και έφυγες, έκανες ένα βήμα.
Κοίτα ποιο θα είναι το επόμενο...

σκέφτεσαι αν οι προηγούμενες σχέσεις του είχαν το ίδιο πρόβλημα με εσένα,θα σου το έλεγε αν υπήρχε;δεν νομίζω.συμφωνώ με τη νόρα μην κοιτάζεις το παρελθόν κοίτα το μέλλον το δικό σου μέλλον και αποφάσισε τελικά τι σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη,

να είσαι μαζί του και καταπιεσμένη από τα πάντα;ή
να είσαι μόνη σου και ελεύθερη για τα πάντα;

βέβαια στά λόγια είναι όλα εύκολα στην πράξη τί γίνεται.
πρόσεξε μόνο μην σου μεταδώσει την ανασφάλειά του.

ελευθερια για παντα....

καλα την ειχα εγω την υπογραφη.

:cool:

Quote:

---

Originally posted by krino
ελευθερια για παντα....

καλα την ειχα εγω την υπογραφη.

:cool:

---

ελευθερία ή θάνατος.....

τι να είμαι μαζί του καταπιεσμένη... προσπαθώ να σκεφτώ πολύ ψυχρά τη κατάσταση για να μπορέσω να συνεχίσω και όχι με συναίσθημα.

Ο έρωτας φεύγει ίσως κάποια στιγμή και πρέπει να υπάρχουν άλλα πράγματα ουσιαστικά που να ενώνουν το ζευγάρι με την αγάπη. Φοβάμαι γιατί αν από τώρα έχουμε τέτοια θέματα, τι θα γίνει όταν θα έρθει γάμος και παιδιά? Εκεί που έχει και πιο πολύ λόγος ο ένας πάνω στον άλλο? Θα ζω σε ένα χρυσό κλουβί? ή τουλάχιστον να αισθάνομαι έτσι?
Θα βγαίνουμε έξω και θα κοιτάω κάτω κάθε φορά μήπως και παρεξηγηθώ ότι κοιτάω τους άλλους πονηρά? Ή θα θέλω να πηγαίνω με μία φίλη μου για ψώνια και δεν θα μπορώ?

ελευθερία ή θάνατος?
Δε θέλω να έρθει η στιγμή στη ζωή μου που θα πω.... \"αφού τα έβλεπα από την αρχή......\"

Quote:

---

Originally posted by capr7

Εγώ η απορία που έχω είναι? Είναι δυνατόν σαν άνθρωπος να ήταν διαφορετικός? θέλω να πω την πίεση και την καχυποψία, την έντονη ζήλια κτλ. είναι δυνατόν να τα απόκτησε τώρα με μένα? Οι άλλες δεν θα είχαν το ίδιο πρόβλημα??

---

Δε νομίζω οτι μπορει κάποιος να μας βγάλει πράγματα που δεν υπάρχουν μέσα μας.

Αλήθεια, τί σημασία εχει αν οι άλλες θα ειχαν το ίδιο προβλημα?Ειναι πολλοι οι ανθρωποι κ αντρες κ γυναικες που εχουν μια συμπεριφορα οπως αυτη του πρωην σου κ τη θεωρουν σουπερ φυσιολογικη. Αλλοι αυτη τη συμπεριφορα τη βλεπουν αποπνικτικη. Σημασια εχει εσυ που ζουσες μαζι του πώς ενιωθες. οχι η καθε άλλη.

Νομίζω, πώς ειναι εμφανες πώς δύο ανθρωποι που αντιλαμβανονται κατι τοσο σημαντικο με εντελως διαφορετικο τροπο ειναι μοιραιο να εχουν σοβαροτατο προβλημα στη σχέση τους. Αυτο που ονομαζεις εσυ ενδιαφερον αυτος το ονομαζει αδιαφορια. Αυτο που αποκαλει αυτος ενδιαφερον εσυ το αποκαλεις ελεγχο, ανασφάλεια. Μιλάτε αλλη γλώσσα. Πώς να βρείτε κοινο εδαφος να αναπτυξετε τη σχέση σας? Ειχε δικιο οταν σου ειπε πως εχετε εντελως διαφορετικη φιλοσοφια.

Ναι έχεις δίκιο!Είδες το καταλαβαίνεις...μην τον παίρνεις τηλέφωνο ούτε μηνύματα(όσο μπορείς), θα δεις που μετά από μερικές μέρες θα αισθανθείς καλύτερα.
Και κάπου υπάρχει ένα παιδί που θα σε αγαπήσει πραγματικά, θα σε εμπιστεύεται και θα αισθάνεσαι \'ελεύθερη\' στη σχέση σου....

Παιδιά καλημέρα.

Είμαι πάρα πολύ χάλια. Σταμάτησα και τα μηνύματα και όλα. Είναι οριστικά όλα πια ανάμεσά μας.

Ξέρω ότι είναι το σωστό, αλλά δεν μπορώ να το χωνέψω... είμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ!!!!

Πείτε μου πως να το αντιμετωπίσω. Πονάω τόσο πολύ........................

capr,
εχουμε γραψει σε καμποσα θρεντ για το τι να κανεις μετα απο χωρισμο.
Καλυτερα να περιγραψεις τι μπορεις να κανεις απο εδω και περα στη ζωη σου.

μην ξεχνάς κάθε αρχή και δύσκολη.
αποφάσισες να κάνεις ένα βήμα πιο πέρα.ένα βήμα που θα σε κάνει να νιώσεις πιο ελεύθερη και πιο ευτυχισμένη.
καταλαβαίνω και το ξέρω πως πονάει το ξέρω πως είσαι χάλια αλλά σκέψου λίγο το μέλλον, πως θα είσαι μετά από μία εβδομάδα.θα αναπνέεις και θα αναπνέεις όποτε σου κάνει κέφι χωρίς να δίνεις αναφορά.
σκέψου και το άλλο.δεν έκανε από ότι καταλαβαίνω τίποτα για να σε σταματήσει παρά συνέχιζε το βιολί του οπότε τι πιστεύεις; πως σου αξίζει ένας τέτοιος άνθρωπος;είμαι σίγουρη πως αξίζεις πολλά περισσότερα και όπως έχω ξαναπεί τα καλά που έχεις μέσα σου η ζωή κάποια στιγμή θα σου τα ανταποδώσει.
να είσαι καλά τώρα και για πάντα.

λιτσα οταν το παρον σου φαινεται βουνο δεν μπορεις να δεις πιο μπροστα για το μελλον.

συμφωνώ αλλά αν προσπαθήσεις έστω και σαν μια φευγαλέα ματιά θα δεις ότι πίσω από το βουνό δεν κρύβεται τίποτα άλλο παρά μόνο μια καταπράσινη πεδιάδα που σε περιμένει να κυλιστείς επάνω της ελεύθερη χωρίς πίεση ή καταπίεση, όπως θέλεις πέστο.

καπρ καταλαβαίνω πως τον θέλεις ακόμα αλλά πήρες μια απόφαση και το παρελθόν καλό θα ήταν να λήξει τώρα που πήρες αυτήν την απόφαση.διαφορετικά θα γυρίσεις πίσω και σκέψου λίγο ήταν καλύτερα;εσύ έχεις την απάντηση...
να είσαι καλά τώρα και για πάντα.

βρε λιτσα κανεις δεν γυρναει πισω.
Αλλα δεν μπορεις να πας ουτε μπροστα.

Καποιος που ειναι σε κατασταση οπως η καπρ δεν βλεπει ουτε λιβαδια ουτε τιποτα.
Παρα μονο βαλτους.

αν το θέλεις πραγματικά και το προσπαθήσεις τότε σίγουρα θα τα καταφέρεις και μιλάω εκ πείρας, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
όσο για τους βάλτους έχουν και αυτοί την γοητεία τους.μπορείς να λασπωθείς χωρίς να έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου να σου λέει:λερώθηκες,σιγά θα με λασπώσεις και πολλές άλλες παρατηρήσεις όπως έκανε ο φίλος μας στην καπρ.

οπότε καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα.
καλύτερα ελεύθερη και ας πονέσω τώρα παρά με κάποιον που θα με κάνει να πονάω συνέχεια.

προσπαθώ παιδιά... κοιτάω και τα άλλα post....

μακάρι... μακάρι να είναι όπως τα λέτε.... είμαι τόσο χάλια όσο δεν έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου