ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΟΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ

Quote:

---

Originally posted by marina38

Quote:

---

Originally posted by nature
Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

---

Καλά τώρα, συζητάμε για κάτι ανέφικτο! Θα μπορούσα να \'θέλω\' να γεννηθώ, προτού τη γέννηση?

---

Οχι φυσικά και δεν γίνεται...
Γίνεται όμως να ΦΑΝΤΑΣΤΩ τι θα ένιωθα αν ίσχυε αυτό για εμένα. Νομίζω πως αυτό που λέει η Νειτουρ είναι το οτι η ίδια, ακόμα κι αν μαθαινε απο τη μητέρα της μια τέτοια εκδοχή για τη σύλληψή της, δεν θα μετάνιωνε που ήρθε στον κόσμο, που γεννήθηκε, που γνωρισε τα της ζωής, έτσω κι έτσι.

Θα πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε τα παιδιά ως προέκταση του ευατού μας και ως κάλυψη των δικών μας αναγκών και φιλοδοξιών.

Είναι ξεχωριστές οντότητες από την στιγμή που γεννιούνται και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Υπάρχουν πολλές συνθήκες που όλοι μας θα θεωρούσαν ιδανικές ώστε να έρθει ένα παιδί στον κόσμο.Η ιεράρχηση αυτών των συνθηκών είναι διαφορετική για τον καθένα.

Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να γίνεις μάνα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Διαβάζοντας το θέμα σου, αλλά και τις εξέχουσες απόψεις των άλλων μελών, θα πρότεινα και εγώ να αγαπήσεις τον ευατό σου ανεξάρτητα από τους γύρω σου πρωτίστως!

Το να μεγαλώνει το παιδί σε μονογονεϊκη οικογένεια δεν με βρίσκει αντίθετη.
ίσα ίσα που πλέον βλέπεις κυρίως τέτοιες, χώρια πόσες θα υπάρχουν στο μέλλον.
Και επειδή ακριβώς είναι πολύ συχνό το φαινόμενο, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε αυτό το παιδί να μην νιώσει \"ξεκομμένο\" επειδή δεν έχει πατέρα ή μητέρα αντίστοιχα.

Δεν είμαι μάνα και ούτε έχω νιώσει την ανάγκη να γίνω.

Δεν θεωρώ ότι μια γυναίκα πρέπει να είναι δακτυλοδεικτούμενη επειδή δεν έκανε παιδιά για τους οποιοσδήποτε λόγους ή επειδή είναι ανύπαντρη.Ούτε ότι κάνοντας παιδί, ολοκληρώνεται ως άνθρωπος.
Δυστυχώς σαν ελληνική κοινωνία κουβαλάμε στερεότυπα από πολύ παλιά αλλά ατενίζω με ελπίδα το μέλλον όπου φαίνεται ότι σιγά σιγά ξυπνάμε.

Ο άνθρωπος ολοκληρώνεται (για την ακρίβεια είναι ένας κύκλος που δεν κλείνει ποτέ) μέσα από την δουλειά του, την οικογένεια του, τον κοινωνικό του κύκλο, τον σύντροφο του κτλ

Quote:

---

Originally posted by nature
Tην ερώτηση την έβαλε η κοπέλα, πιστεύοντας πως βρήκε ένα σύγχρονο ευρωπαικό φόρουμ ψυχολογίας όπου μπορεί να μιλήσει κανείς ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Δεν ήξερε ότι εδώ συχνάζουν Ταλιμπαν.

---

τι λες....
δηλαδη ενα σωρο χρηστες που λενε περιπου οτι και εγω ειμαστε ταλιμπανεζοι????

Αν δεν το καταλαβες εισαι απο τους λιγους χρηστες (αν οχι η μοναδικη) που υποστηριζει την επιλογη της φιλη μας ακραδαντα.


Αλλα αφου εδω ειμαστε ολοι οι υπολοιποι ζουλου, τι να σου πουμε ετσι???

Δεν ξέρω πως θα ήταν αν γνώριζα οτι προήλθα με εξωσωματική...

Θα ένιωθα θυμό μάλλον για τη μάνα μου που δεν μπόρεσε ή να με γεννήσει κάνοντας έρωτα ή έστω να μου βρει εναν πατέρα αργότερα...

Θα ένιωθα θυμό για εκείνον τον άνθρωπο που έδωσε το σπέρμα του σε μια τράπεζα σπέρματος με χρηματικό ή χωρίς ανταλλαγμα, χωρίς να νοιαζεται για τα απροδιοριστου αριθμού παιδιά που θα έρχονταν στον κόσμο.

Θα θύμωνα με τον κόσμο που ζω γιατί σου δίνει την τεχνολογική δυνατότητα να ακρωτηριάσεις το πολυσύνθετο φαινόμενο της φυσικής σύλληψης και γέννησης σε καθαρά βιολογικού και τεχνολογικού τύπου διεργασίες..

Αρα θα κουβαλούσα μεγάλο θυμό μέσα μου... Μετά θα ένιωθα κι άλλα πράγματα, όπως την περιεργεια να γνωρίσω τον σπερματοδότη. Η την αγάπη για την ίδια τη ζωή και τη μάνα μου... Οπότε θα είχα πολλά και αντικορυόμενα συναισθήματα.,.

Ολα αυτα τα γράφω με επιφύλαξη. Αν αυτοί που με μεγάλωναν φρόντιζαν να τα προλάβουν πλαισιώνοντας τα με την κατάλληλη υποστήριξη, μπορεί να το έβλεπα καπως πιο χαλαρά και άρα να μπορούσα να ζω ευτυχισμένα και ολοκληρωμένα παρα αυτό... Ας μην ξεχνάμε, οχι τα ίδια τα γεγονότα καθαυτα μα οι κυρίως οι ερμηνειες που δίνουμε σε αυτά είναι που μας πονάνε.

Weird αν μεγάλωνες σε ένα περιβάλλον με αγάπη, φροντίδα και γεμάτο χαμόγελα
γιατί να θύμωνες αν γεννιόσουν με εξωσωματική?

Γιατί να θυμώσεις με την μαμά σου που παρά το Χ πρόβλημα που μπορεί να είχε, μπήκε σε όλη αυτή την διαδικασία για να σε φέρει στον κόσμο?

Και στο κάτω κάτω, τι έχει μεγαλύτερη σημασία?Πως γεννηθήκαμε ή πως μεγαλώσαμε?

Εγω ειμαι στην αλλη ακρη μου φαινεται απο τη θεματοθετρια, και με κατι τετοια μπαινω σε σκεψεις αν παω καλα η αν εχω κανενα προβλημα, γιατι εγω απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, δεν ηθελα να κανω παιδια και δε θελω ακομα. Αν ποτε νιωσω οτι εχω τον χρονο, ειμαι σε καλη ψυχολογικη κατασταση και θελω να προσφερω καποια πραγματα σε ενα παιδι, τοτε θα υιοθετησω ενα και δυο παιδια, απο την Αφρικη και την Ασια αν δεν μπορω απο εδω γιατι ειναι χρονοβορο και πολυπλοκο γραφειοκρατικα. Δεν καταλαβαινω τα βιολογικα ρολογια ουτε τα ενστικτα της μητροτητας ουτε την ολοκληρωση με τα παιδια. Να παω να κοιταχτω σε κανα ψυχολογο?

Quote:

---

Originally posted by nature

Quote:

---

Originally posted by sabb

Quote:

---

Originally posted by nature
εγώ πάντως είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία και γεννήθηκα:

-στους γονείς μου που με γέννησαν και με μεγάλωσαν, και ας ήταν σκατά η ατμόσφαιρα στο σπίτι συχνά λόγω των καυγάδων τους.

-στο σύμπαν που μου έδωσε τη δυνατότητα να γεννηθώ στον συγκεκριμένο χωροχρόνο και όχι πχ στα χρόνια της πανούκλας, στη σπάρτη του καιάδα ή στο Μεσαίωνα....
αυτό δεν το χρωστώ στους γονείς μου, το χρωστώ στο σύμπαν....

Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

---

Μα τι λες τώρα ? Δεν μπορούν όλοι να μακαρίζουν την τύχη που γεννήθηκαν , βλέπεις κι εσύ δίπλα σου τι γίνεται...Δεν θάθελα να γεννηθώ π.χ. στην Αφρική και να με τρων οι μύγες, να πεθαίνω από υποσιτισμό κι από δίψα, από έλλειψη φαρμάκων, ή στην Παλαιστίνη και να ζω με τον καθημερινό κίνδυνο να μου πέσει καμιά \"έξυπνη\" βόμβα στο κεφάλι...

Δεν θεωρώ δώρο την ζωή κάτω από τέτοιες συνθήκες, μακαρίζω τον εαυτό μου που ζω στις υπάρχουσες συνθήκες.

---

Μίλησα για το συγκεκριμένο χωροχρόνο σαμπ. Οχι για αυτά που αναφέρεις. Για την Ελλάδα του 20ου-21ου αι.
Γιατί πρέπει να φοβόμαστε να φέρουμε παιδιά στον κόσμο? Πόσο άπληστοι πρέπει να είμαστε?

---

Αν γεννιόμουν από άγνωστους γονείς (δηλαδή άλλους από αυτούς που με γέννησαν , προφανώς δεν θα ήμουν εγώ και προφανώς δεν μιλάμε για τον ίδιο χωροχρόνο - ίδιο νανοδευτερόλεπτο σύλληψης - γέννησης (!), επομένως δεν μπορώ να μιλήσω αν θα ήμουν ευχαριστημένος ή όχι αφού θα ήμουν άλλος..Μην πάμε να μπλέξουμε τώρα ένα θέμα με ηθικές προεκτάσεις με ένα άλλο που έχει φιλοσοφική καθαρά υπόσταση ....

Quote:

---

Originally posted by nature


Γιατί πρέπει να έχουμε διδακτορικό στην ψυχολογία, στην ψυχανάλυση, στην πατρότητα, στην μητρότητα, ιδιόκτητο σπίτι, δουλειά με προοπτική και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο για να αποκτήσουμε παιδιά?

---

για να μην γινουν μελλοντικοι χρηστες του παροντος φορουμ, να για πιο λογο.
Η τουλαχιστον αμα το διαβασμα μας φαινεται μπολικο, ας παμε να ρωτησουμε ενα ειδικο σε θεματα παιδοψυχολογιας να παρουμε καποιες απαντησεις.
Αλλα βλεπεις εδω περισευουν οι ιατρικες εξετασεις, το αν θα εχει γαλαζια ματια, θα ειναι υγιες και οχι αν σε ενα τετοιο περιβαλλον υπαρχει αρνητικη προδιαθεση.
Ακομα και ενας παιδοψυχολογος να το πει, ειναι σαφες οτι η φιλη μας δεν θα αλλαζε γνωμη.


Εμμενω να μην καταλαβαινω για πιο λογο εγινε αυτη η ερωτηση σε ενα φορουμ ψυχολογιας....

Quote:

---

Originally posted by carrie

Να παω να κοιταχτω σε κανα ψυχολογο?

---

Οχι,
αντρα να βρεις.

:P

εχω αντρα, αλλα που κολλαει μου εξηγεις?πιστευεις οτι η ελλειψη ανδρα με κανει να μη θελω παιδια?

Quote:

---

Originally posted by nature
όπως δηλώνει και το nickname μου, μου αρέσει μία πιο φυσική και πιο απλή προσέγγιση στα θέματα αυτά. Όχι τόσοι φόβοι και τόσοι φραγμοί. Οχι τόσες αναστολές.

---

Μα αυτό ακριβώς βλέπω σαν πρόβλημα nature. Η θεματοθέτρια έχει και φόβους και φραγμούς και αναστολές. Το μοναδικό θέμα στο οποίο δεν φαίνεται να τα έχει, είναι σε σχέση με την τεκνοποίηση. Όπου δεν βλέπω απλή προσέγγιση, αλλά υπεραπλούστευση κάποιων δεδομένων.

Quote:

---

Originally posted by Nora
Weird αν μεγάλωνες σε ένα περιβάλλον με αγάπη, φροντίδα και γεμάτο χαμόγελα
γιατί να θύμωνες αν γεννιόσουν με εξωσωματική?

Γιατί να θυμώσεις με την μαμά σου που παρά το Χ πρόβλημα που μπορεί να είχε, μπήκε σε όλη αυτή την διαδικασία για να σε φέρει στον κόσμο?

Και στο κάτω κάτω, τι έχει μεγαλύτερη σημασία?Πως γεννηθήκαμε ή πως μεγαλώσαμε?

---

Σιγουρα, μεγαλύετρη σημασία έχει το πως μεγαλώσαμε...Γονιός είναι αυτός που σε μεγαλώνει, περισσότερο απο εκείνον που έδωσε το γεννετικό υλικό.

Θα θύμωνα γιατί είμαι κάπως ρομαντική... αλλά και πάλι, ίσως θύμωνα μόνο αρχικά... μέτα μπορεί να καταλάβαινα...

Quote:

---

Originally posted by carrie
εχω αντρα, αλλα που κολλαει μου εξηγεις?πιστευεις οτι η ελλειψη ανδρα με κανει να μη θελω παιδια?

---

δεν το καταλαβα αυτο....
εννοεις οτι δεν θες να κανεις παιδια???

ναι. δε θελω να κανω παιδια. οχι γιατι τα μισω ή γιατι φοβαμαι μη χαλασω τη σιλουετα μου η την καριερα μου. αν τυχαινε να μεινω εγκυος εννοειται θα το κραταγα το παιδι και θα ημουν και χαρουμενη, μαρεσουν τα παιδια, απλα δε βλεπω κανεναν ισχυρο και καλο λογο να μεινω συνειδητα εγκυος, ειδικα τη στιγμη που τοσα παιδια μεγαλωνουν σε ιδρυματα. γιατι να μεινω εγκυος? για να διαωνισω τα γονιδια μου? να ικανοποιησω τον εγωισμο μου? ή την περιεργεια μου πως θα ειναι να κανω παιδι με τον αντρα μου και ανθρωπο μου? να πιστευω οτι το παιδι μου επειδη θα εχει τα γονιδια μας θα ειναι καταπληκτικο, να νιωσω οτι στεριωνω με αυτο τον τροπο τον γαμο μου, να συνεισφερω στην κοινωνια να διαιωνιστει το ανθρωπινο ειδος?

σεβαστη η αποψη σου και γενικα δεν διαφωνω ετσι οπως το θετεις.
Απο την αλλη εχω και την αποψη οτι σε αλλο κοσμο εζησα εγω, σε αλλο κοσμο θα ζησει ενα παιδι σημερα.
Οι συνθηκες εχουν γινει απαραδεκτα πιο σκληρες.
Οχι οτι καθοριζει κατι αυτο, απλα ειναι επιβαρυντικο.

σίγουρα ο κόσμος είναι πολύ πιο σκληρός σήμερα και είναι πολύ πιο δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί τώρα παρά πριν 10-15 χρόνια απλά πιστεύω πως αν του μάθεις τα ιδανικά της τότε ζωής και δεν το μεγαλώνεις μέσα στο φόβο του σήμερα τότε θα γίνει πιο ισσοροπημένος άνθρωπος και θα μπορέσει να ανταπεξέλθει καλύτερα στα προβλήματα του τώρα αρκεί να είσαι δίπλα του.

αυτο το σκεφτομουν εντονα παλια, αλλα τωρα προσπαθω να ειμαι πιο αισιοδοξη και ρελαιστρια. αν το καλοσκεφτεις ανκαι παλια η ζωη σκληρη ηταν ο λιμος και οι αρρωστιες θεριζαν, δεν υπηρχε ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ και η ΔΕΗ ουτε το ΕΣΥ, πεθαινες με μια απλη γριπη κτλ κτλ. ομως η ροδα συνεχιζε και γυριζε. για να μην αναφερθουμε και σε πολεμους, τουρκικο ζυγο στην Ελλαδα κτλ κτλ.

Quote:

---

Originally posted by Sofia


...................Σ αυτο το φορουμ, εγω προσωπικα περιμενα περισσοτερη ευαισθησια...

---

.....Και εγώ!
Πιστεύω πως η θεματοθέτρια αντιμετωπίστηκε με πολύ σκληρό και δογματικό τρόπο.
Καταλήξαμε ούτε λίγο ούτε πολύ να τη στείλουμε γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες για ψυχανάλυση, επειδή θέλει να γίνει μητέρα, με έναν τρόπο τόσο διαδεδομένο στις ανεπτυγμένες χώρες.
Που? στην Ευρώπη του 2000!
Ειλικρινά μου κάνει κατάπληξη...
Και ενώ είναι ψυχολογικό φόρουμ, δεν είδα και πολλούς να θαυμάζουν το κουράγιο της, να την τονώνουν, να τη στηρίζουν στο μοναχικό αλλά αισιόδοξο δρόμο που επιθυμεί να τραβήξει.

Και αυτή είναι η ομορφιά των forums...

Το ότι διαβάζεις απόψεις που ούτε καν σου περνάνε από το μυαλό ότι υφίστανται
Το ότι μπορείς και κάνεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ, έστω και γραπτά

Συμμετέχω σε διάφορα φόρουμς αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα \"χμ..γιατί δεν μου απαντήσανε έτσι?\" ή \"γιατί δεν είναι πιο ευαίσθητοι\"

Όσο περισσότερα μη άγνωστα για μένα διαβάζω, τόσο περισσότερο διευρύνω την σκέψη μου, οπότε και θα οδηγηθώ στο σωστό μονοπάτι;)

μπορει πριν με αυτο που ειπα να φανηκα επιθετικη κ αυστηρη,αλλα ειχα αυτον τον τονο οχι γιατι θελει να κανει παιδι χωρις πατερα(γιατι κ εγω που ειχα δεν καταλαβα κ τεραστια διαφορα) αλλα επιτεθηκα γιατι με τα λεγομενα της εμενα μου φανηκε οτι παει να καλυψει συναισθηματικα κενα χαμηλης αυτοπεποιηθησης..αυτο μονο ηθελα να πω...
Το οτι ειναι μια σοβαρη αποφαση νομιζω οτι το ξερει κ η ιδια κ αφου δεν βρηκε καποιον τι να κανει??κι αν βρει στο μελλον καποιον ειμαι σιγουρη πως θα δεχτει ενα παιδι κ δεν θα της καταστρεψει τον ερωτα(τον εχουμε υπερεκτιμησει κ αυτον)
Αν λοιπον κοπελα μου νομιζεις πως το παιδι δεν το θες για τα λογους που ειπα πιο πανω...να το σκεφτεις σοβαρα και η τυχη να ειναι μαζι σου

δεν νομίζω πως η θεματοθέτρια αντιμετωπίστηκε σκληρά απλά το θέμα είναι σκληρό από μόνο του και αυτό και μόνο αυτό πιστεύω ότι σχολιάστηκε έτσι, εξάλλου ζήτησε την γνώμη και άλλων και αυτό έγινε. είμαι μία από αυτούς που μίλησαν λίγο \'σκληρά\' αλλά η ζωή έτσι είναι και εξάλλου δεν ζητάς την γνώμη κάποιου για να ακούσεις αυτό που εσύ θέλεις αλλά για να πάρεις και μια διαφορετική άποψη για να διευρύνεις λίγο την σκέψη σου. και όταν διαβάζω στην αρχή πως θέλει να κάνει παιδί και μετά επικεντρώνεται στην εμφάνιση της και στο ότι δεν έχει βρει σύντροφο με τα δικά της μέτρα και σταθμά τι να καταλάβω; όπως έχω πει και παραπάνω αλλού είναι το πρόβλημα και προσπαθεί να το καλύψει με το να κάνει παιδί,

Quote:

---

Originally posted by nature



Πιστεύω πως η θεματοθέτρια αντιμετωπίστηκε με πολύ σκληρό και δογματικό τρόπο.


το σκληρο και δογματικο δεν καταλαβα που το ειδες....



Καταλήξαμε ούτε λίγο ούτε πολύ να τη στείλουμε γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες για ψυχανάλυση, επειδή θέλει να γίνει μητέρα,


η ψυχαναλυση κανει παντα καλό ακομα και αν θες να πας για σκαψιμο.
Το ζητουμενο εδω δεν ηταν ακριβως οτι θελει να γινει μητερα, αλλα ο περιπλοκος τροπος που διαλεξε.




με έναν τρόπο τόσο διαδεδομένο στις ανεπτυγμένες χώρες.


τωρα ερχεσαι στα λογια μου....
στις αναπτυγμενες χωρες οπως λες, κατσε να αναπτυχθουμε, να σταματησει να υπαρχει ρατσισμος και ενα σωρο αλλα και βλεπουμε.




Που? στην Ευρώπη του 2000!


εχασες 9 χρονια....
επιπλεον εδω ειναι βαλκανια.




Ειλικρινά μου κάνει κατάπληξη...


εμενα καθολου.




Και ενώ είναι ψυχολογικό φόρουμ, δεν είδα και πολλούς να θαυμάζουν το κουράγιο της, να την τονώνουν, να τη στηρίζουν στο μοναχικό αλλά αισιόδοξο δρόμο που επιθυμεί να τραβήξει.


και η θεματοθετρια και εσυ εχετε λαθος τροπος σκεψεις για αυτο και η ταυτιση.
Το ζητουμενο μου εμενα δεν ειναι η θεματοθετρια αλλα το παιδι που θα γεννησει. Η φιλη μας, ενηλικη ειναι, εμπειρη στην ζωη οσο την αφορα ειναι αυστηρα δικο της θεμα.
Εδω ομως μιλαμε για αλλο ανθρωπο οπου μοιραια εχει καποιες πιθανοτητες εναντιον της.
Και εξηγουμε: Ας υποθεσουμε μια οικογενοια δυο γονεων που ειναι εξισου καλοι ανθρωποι και μια αλλη με ενα μονο γονεα εξισου καλο ανθρωπο. Κατα την γνωμη σου τα παιδια που θα γεννηθουν, σε ποια οικογενοια θα μεγαλωσουν πιο σωστα???

---

Και γενικα επειδη εχω παρεξηγηθει,
τιποτα δεν ειναι απολυτο, μπορει η φιλη μας να κανει ενα παιδι και να μην συμβουν τιποτα απο ολα αυτα.
Μπορει να γινει το καλυτερο ολων απο τις υπολοιπες οικογενοιες.
Μπορει ομως σωστα???

Εγω στη θεση της φιλης μας πριν παρω μια τελικη αποφαση θα φροντιζα να ενημερωθω απο ειδικο παιδοψυχολογο για τα πιθανα προβληματα που θα ειχε το παιδι και μετα θα αποφασιζα...



ΥΓ και για να το γενικευσω, κανενας γονεας δεν θα εχανε αμα εκανε μια επισκεψη σε ενα παιδοψυχολογο ουτως η αλλως.

Nature & Sofia, που χάνεται η ευαισθησία σ\' αυτό το φόρουμ ? Η Λίζα έχει ήδη προαποφασίσει το τι θα κάνει, η ευαισθησία αφήνεται σε όσους είχαν την καλοσύνη να πουν αυτό που πιστεύουν σωστό ή λάθος. Είμαι αντίθετος όχι στη μονογονεική οικογένεια σαν αξίωμα, αλλά στις επιπτώσεις που το ίδιο το παιδί θα υφίσταται από τις επιλογές της..
Κι εδώ πρόκειται για συνειδητή επιλογή...

Αλήθεια, αφού ο πατέρας από φύση δεν μπορεί να τεκνοποιήσει, για ποιο λόγο δεν μπορεί να δημιουργήσει ένας άντρας μονογονεική οικογένεια ? Γιατί μπορεί να είναι προνόμιο της μητέρας να γονιμοποιήσει το ωάριο της με το σπέρμα ενός άγνωστου δότη και δεν είναι δικαίωμα του πατέρα να χρησιμοποιήσει τη μήτρα μιας άγνωστης γυναίκας ?

Η διαφορά πολύ απλά έγκειται στο γεγονός πως η ανάδοχος μήτρα κυοφορεί επί 9 μήνες και στο φινάλε φινάλε στο μέλλον μπορεί να διεκδικήσει και με νομική προσφυγή το παιδί λόγω \"χρησικτησίας\"...Ο άγνωστος πατέρας δεν έχει αυτό το δικαίωμα, άλλωστε οι καταθέσεις στην τράπεζα σπέρματος προστατεύουν και νομικά την ανωνυμία του δότη...Ποιες στο καλό είναι οι ισοτιμίες κι οι ευαισθησίες που πρέπει να τηρούνται και δεν γίνεται ?

Η ισοπέδωση των πάντων σε μια κοινωνία που αναλίχθηκε όταν στη γη περπάτησε ο o homo erectus ( homo ethicus) δεν μπορεί να γίνεται στο όνομα ευαισθησιών που δεν τηρούνται..

Yπαρχει και η αναδοχος μητερα σαββ, βλεπε ρικυ μαρτιν. εχει διδυμα τωρα

Quote:

---

Originally posted by λίτσα
δεν νομίζω να ήθελα να γεννηθώ από άγνωστους γονείς γιατί η ζωή μου θα ήταν ένα μαρτύριο και θα ζούσα πάντα με την απορία πως θα ήταν αν τους είχα γνωρίσει και κάτι άλλο με όλο τον σεβασμό έχει κανείς από εσάς παιδιά; γιατί όταν έχεις τα πάντα τα βλέπεις με άλλα μάτια.

---

Στην ερώτησή σου απαντώ πως ναι, έχω παιδιά και μάλιστα 4 :)
Οταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί, ήμουν μικρή...
Για την ακρίβεια σπούδαζα.
Και στα διαλείματα την κοπανούσα από το Πανεπιστήμιο για να θηλάσω το μωρό μου.
Και επέστρεφα στο μάθημα....
Δεν σχεδίασα από πριν τη ζωή μου. Δεν έβαλα μολύβι και χαρτί να εξετάσω τα εισοδήματα μας, το μέγεθος του σπιτιού ή πόσα χρόνια πρέπει να έχω κάνει ψυχανάλυση.
Επιπλέον επειδή ήμουν μικρή δεν τα ήξερα όλα όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί....
Αλλά και τώρα δεν ξέρω αρκετά....
Κάθε μέρα μαθαίνω και το λέω με κάθε ειλικρίνεια.... Μαθαίνω από βιβλία, από φίλους, από οπουδήποτε, ακόμα -και είναι ίσως το πιο σημαντικό- από τα ίδια μου τα παιδιά... Όταν θα τα έχω μάθει όλα θα είναι αργά για να αποκτήσω παιδιά.
Δεν θα ήμουν πια μητέρα τους αλλά ...γιαγιά τους.
Ισως και προγιαγια τους.
Μπορεί και να μην υπάρχω. ...Η μάλλον ποτέ δεν θα τα μάθω όλα....
Όπως και κανείς μας πιθανόν.

Τέλος επειδή ακριβώς ποτέ κανείς δεν τα ξέρει όλα, πιστεύω πως αν περίμενα να φτάσω σε αυτό το ιδεατό που φαντάζονται πολλοί αγχωμένοι εδώ, θα είχα χάσει τόσο πολλά τόσο εγώ όσο και τα παιδιά.

καταρχήν να σου ζήσουν τα παιδάκια σου έχω και εγώ δύο και όπως και εσύ τα απέκτησα και εγώ σε μικρή ηλικία.συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και ταυτίζομαι με τις απόψεις σου.

Επειδή τέθηκαν αρκετοί προβληματισμοί, θα απαντήσω:

1) Στο παιδί μου θα πω ΟΛΗ την αλήθεια. Απεχθάνομαι το ψέμμα και δεν το θέλω στην σχέση μου με το πολυτιμότερο πρόσωπο της ζωής μου. Πολλές φορές δεν είναι πικρή η αλήθεια αλλά ο τρόπος που την λες. Βεβαίως και θα συμβουλευτώ παιδοψυχολόγο ώστε να πετύχω την καλύτερη δυνατή προσέγγιση.

2) Για μένα το χειρότερο δεν είναι να έρθει ένα παιδί στον κόσμο με χρήση κατεψυγμένου σπέρματος αλλά μέσα από ένα βιασμό. Εγώ τουλάχιστον θα σοκαριζόμουν πολύ περισσότερο αν ήξερα πως είμαι αποτέλεσμα βιασμού παρά εξωσωματικής.

3) Στις Σκανδιναβικές χώρες και στις ΗΠΑ είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο τα παιδιά εκτός γάμου. Δεν θεωρώ πως οι Δανοί, πχ, έχουν χειρότερη ψυχική υγεία από τους Έλληνες όπου το δανέζικο ποσοστό των εκτός γάμου παιδιών ξεπερνά αυτό των \"νομίμως αποκτηθέντων\" τέκνων.

4) Γνωρίζω πολύ καλά πως είναι αρκετά δύσκολο το μεγάλωμα ενός παιδιού στην κοινωνία που ζούμε. Ναρκωτικά, παιδοφιλία, ρηχά πρότυπα κτλ είναι από τις προκλήσεις που θα κληθώ ως μάνα να αντιμετωπίσω. Πιστεύω πως με την σωστή ενημέρωση και με την αγάπη μου προς το παιδί θα τα καταφέρω και δεν θα \"χάσω την μπάλα\".

5) Δεν με ενοχλούν καθόλου οι αντιπαραθέσεις ακόμη και οι ειρωνείες. Άλλωστε θέλω να γνωρίζω το τι θα ακούσω και το τι θα αντιμετωπίσω για την επιλογή μου έτσι ώστε να μπορώ αργότερα να την στηρίξω. Το μόνο που με προβλημάτισε λίγο είναι η μανιχαϊστική στάση (άσπρο-μαύρο), την οποία εκδηλώσατε κάποιοι και που πιστεύω πως δεν συνάδει με άτομα που ασχολούνται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με την ψυχολογία. Σκέφτηκα όμως πως κάποιοι από εσάς ίσως είναι αρκετά μικροί σε ηλικία, 20-25, οπότε δικαιολογείται ο \"εφηβικός δογματισμός\". Το μόνο που θέλω να τονίσω είναι πως η ζωή έχει όλα τα χρώματα και τις αποχρώσεις και πως όλα χρειάζονται και λειτουργούν.

6) Η συζήτηση που κάνουμε είναι λίγο προχωρημένη για την εποχή μας. Ενημερωτικά σας λέω πως γεννιούνται κάθε χρόνο στην Ελλάδα -από το 2003 όπου επετράπη στις ανύπαντρες η εξωσωματική- γύρω στα 50 παιδάκια με τον τρόπο που αναφέρω.

50 παιδακια το χρονο με κατεψυγμενο σπερμα αγνωστο πατρος? οσον αφορα για τη δανια και τη σουηδια και τις λοιπες βορειες χωρες, μπορω να σου πω οτι ερχονται πρωτες σε καταναλωση αντικαταθλιπτικων και αυτοκτονιες.cheers

Quote:

---

Originally posted by carrie
50 παιδακια το χρονο με κατεψυγμενο σπερμα αγνωστο πατρος? οσον αφορα για τη δανια και τη σουηδια και τις λοιπες βορειες χωρες, μπορω να σου πω οτι ερχονται πρωτες σε καταναλωση αντικαταθλιπτικων και αυτοκτονιες.cheers

---

Δεν στέκει αυτό που λες. Θα βάλω λινκ για να αποδείξω τον ισχυρισμό μου. Η Σουηδία έχει πρόβλημα με τις αυτοκτονίες εφήβων λόγω κλίματος.

Καλησπερα σας.Διαβαζω ωρα το θεμα.Εκεινο που δεν καταλαβα εγω ειναι γιατι στην Ελλαδα απογορευευαι η υιοθεσιες σε ανυπαντρους γονεις;
Υπαρχει και αλλου αυτο; Γιαυτο γεμισαν τα κεντρα με παιδια χωρις γονεις;Το θεωρω παντελως αδικο.Υπαρχουν ανθρωποι που θα εκαναν ευτυχισμενο ενα παιδι κι ας μην ειναι παντρεμενοι.Υπαρχουν ανθρωποι που μπορουν να προσφερουν...πρεπει δηλαδη να παντρευτουν πρωτα; γιαυτο τα διαζυγια ειναι περισσοτερα απο τους γαμους;...σε τι συστημα ζουμε τελικα;..
συμφωνω με την αποψη της υιοθεσιας.Μισω και θυμωνω με την αποψη κανω παιδια για να ανανεωσουμε την σχεση μας και γενικοτερα κανω παιδι για να κρατησουμε το ονομα μας.Σπερνουμε παιδια,παντρευομαστε και στο τελος;...τιποτα..ο κοσμος αρχισε να τα χανει.Πολυ σκληρος ο κοσμος και οι καιροι που ζουμε και θα πρεπε να σκεφτομασταν σοβαρα αν θα φερναμε παιδια.Οχι πως πρεπει να σταματησει αυτο,αλλα τουλαχιστο να γινεται κατω απο σωστες προδιαγραφες που για μενα σωστες δεν ειναι η εμφανιση κλπ.Αλλα του τι ειμαι και που στεκομαι γιατι οτι ειμαι θα κανω το παιδι μου.Φιλη μου το ερωτημα σου ηταν αν θα κανεις τελικα παιδι η πως θα το κανεις; γιατι με τις συζητησεις μου φαινεται οτι τελικα πηγαμε στο θεμα αν εισαι ετοιμη να κανεις παιδι.Αυτο μονο εσυ το ξερεις δεν μπορω να σου πω εγω εστω αν ειπες λιγα πραγματα για σενα.Τωρα πως θα το κανεις ουτε εγω μπορω να το κρινω ουτε κανενας.Που φτασαμε; Εννοω η τεχνολογια..να κανεις παιδια με τετοιο τροπο..Αλλα απο την αλλη σωζει γυναικες που δεν μπορουν να κανουν..αλλα γιατι να μην γινεται υιοθεσια;..κολλημα

Δεν καταλαβα το κολλημα με το αν θα υπαρχει πατερας και τι θα πει του παιδιου.Καποιος ειπε και συμφωνω απολυτα οτι εδω υπαρχουν παιδια που γνωριζουν το πατερα τους αλλα δεν θα το ηθελα γιατι ζουν μεσα σε μια κατασταση εφιαλτικη.Βια,κακοποιηση.Υ� �αρχουν παιδια που εχασα τον πατερα τους.Ζευγαρια ομοφυλοφιλων...τοσα και τοσα.Αν η κοπελα μπορει να σταθει και σαν πατερας και σαν μανα γιατι οχι; Δηλαδη πως μπορεις να εξηγησεις του παιδιου γιατι εισαι γεματη μολωπες η γιατι το κτυπαει ο πατερας του αν υπηρχε και δεν μπορεις απλα να του εξηγησεις το πως γεννηθηκε και ισως να ειναι και πιο ευτυχισμενο.Ποιος ξερει..;

Αυτα...ευχαριστω!

μαλλον και οι μονογονεικες οικογενειες και οι εξωσωματικες λογω κλιματος θα ειναι τοτε. μην παραλληλιζεις λοιπον την περιπτωση σου.

Alterego, δεν ειπαμε σε καμια που την χτυπαει ο αντρας της ή μεθοκοπαει και τζογαρει και γυριζει με αλλες να κανει παιδια μαζι του

Δηλαδη αυτοκτονουν γιατι ειναι απο εξωσωματικη; δεν σε επιασα φιλη μου carrie εδω..

Μα το ζητημα ειναι οτι τα κανει μαζι του και μετα γινεται οτι γινεται...και δεν ειπα μονο αυτο.Ειπα οτι υπαρχουν και αυτες οι περιπτωσεις και ειναι πολλες.Σε ολες τις περιπτωσεις θα ελεγες \"δεν ειπαμε σε καμια που την χτυπαει ο αντρας της ή μεθοκοπαει και τζογαρει και γυριζει με αλλες να κανει παιδια μαζι του\" ;

οχι απλα λεμε οτι στις βορειες χωρες ειναι περισσοτερες οι αυτοκτονιες, και η λιζα συμπληρωσε λογω κλιματος. δεν εχει σχεση με εξωσωματικη.

Απλα αναφερες οτι οι εξωσωματικες και οι μονογονειακες ειναι λογω κλιματος..και καταλαβα πως ισως και εσυ να εννοουσες οτι οι αυτοκτονιες γινονται γιαυτους τους λογους

μου λεσ οτι δεν ειναι κακο το παιδι να μην εχει τον πατερα του, γιατι και κατι παιδια που ειχαν πατεραδες εζησαν απο αυτους τον εφιαλτη. και σου λεω, οπως δε θα ελεγα σε μια γυναικα πηγαινε παρε κατεψυγμενο σπερμα να μην εχει το παιδι σου πατερα, ετσι δε θα ελεγα σε μια γυναικα κανε παιδι με εναν βιαιο μεθυστακα. το τι προκυπτει μετα, αλλο θεμα. εγω μιλαω στο θεμα της προληψης. αμα εσενα θα σου αρεσε να μην ξερεις τινος παιδι εισαι νο προμπ. ενας ειναι ο πατερας μας ο Θεος. αλλα μπορει να δημιουργουνται ψυχολογικα προβληματα στο 99% των παιδιων απο κατεψυγμενο σπερμα. εδω η φιλη μας δε θελει να παρει παιδι απο ιδρυμα γιατι θα ειναι λεει αρρωστο και με ιδρυματισμο. αλλα ενα παιδι που εχει τεραστιες πιθανοτητες να παθει καποιο ψυχολογικο προβλημα επειδη ειναι αγνωστου πατρος το θελει.

αν ειδες η λιζα ειπε τι καλη ψυχικη υγεια εχουν στη δανια, εγω ειπα οτι εχουν μεγαλυτερα ποσοσστα αυτοκτονιων πρωτα, και μετα συμπληρωσε η λιζα λογω κλιματος.

Ειναι αποδεδηγμενο δηλαδη οτι το παιδι θα βγει ετσι οταν ειναι απο εξωσωματικη;Συγνωμη αλλα δεν πολυ κατεχω απο το θεμα αυτο...
Αλλα οπως ειπε και εγω λεω για υιοθεσια.Απο ποτε τα υιοθετημενα παιδια ειναι αρρωστα;Σιγουρα χρειαζονται στηριξη και φροντιδα αλλα γιατι τα διαφοροποιουμε απο εμας;Εμεις ειμαστε απο οικογενειες καθως πρεπει και ειμαστε σε ενα φορουμ ψυχολογιας και εχουμε παει σε ψυχολογους κλπ.Δεν καταλαμβαινω γιατι ενα ορφανο παιδι ειναι αρρωστο.Αρρωστοι ειμαστε εμεις...που απο την απληστια εχουμε ολη καταθλιψει.(Υπερβαλλω;)

δεν ειναι αποδεδειγμενο τιποτα, και δεν μιλαω για την εξωσωματικη, μιλαω για την εξωσωματικη με κατεψυγμενο σπερμα αγνωστου πατρος και μονο. εσυ τι πιστευεις οτι τα παιδια αυτα θα ηταν ολα στο συνολο τους καταχαρουμενα??η αγαπη θελει δυο. αλλιως θα ημασταν ολοι αμοιβαδες. εγω δεν ειπα τα ορφανα παιδια αρρωστα, η φιλη λιζα εχει ενα θεμα.