Ειμαι τόσο μπερδεμένη

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλημέρα.. Έδωσες τέλος σε μια σχέση που κράτησε ένα μόνο μήνα άρα δεν έχασες μια σχέση για την οποία μπορούμε να πούμε οτι όντως ήταν καλή για σένα..
Την σχέση εσύ την σταμάτησες από επιλογή σου. Δεν στην χάλασε κάποιος άλλος. . Εσύ την άρχισες και εσύ της έδωσες τέλος άρα θεωρώ άδικο να ρίχνεις ευθύνες στον άντρα σου.

Αν νιώθεις όλα αυτά που λες καλό είναι να χωρίσεις για το καλό και των δύο. Αν και πάλι άλλαξες το πως βλέπεις το σεξ μαζί του επειδή τώρα δεν αναφέρεις συναισθήματα ενώ πιο πάνω το έκανες..

Δεν ξέρω αν έκανες όντως ψυχοθεραπεία (κάπου το ανάφερες) αλλά θεωρώ πως δεν σε βοήθησε καθόλου. Έχεις φύγει από πάνω σου τις ευθύνες, τις έριξες στον άντρα σου και στα παιδιά σου, κλαις την μαυρη σου την μοίρα γιαυτό και δεν σαρεσει η ζωή σου. Τις επιλογές για την ζωή σου όμως εσύ τις έκανες και όχι τα παιδιά και ο άντρα σου. Κλείσε ραντεβού με ένα ψυχολόγο και άρχισε ξανά να συζητάς τα προβλήματα σου και σιγά σιγά θα βγεις από τον ρόλο του θύματος (δεν είσαι θύμα), να δεις τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως νομίζεις ότι είναι.

---

Του τα έχω πει αναλυτικά και εκείνος κάθεται. Έχω μια κόρη και δεν θέλω ν

Πω πω μια drama queen! Τώρα εσύ ή τρολάρεις ή έχεις πραγματικά πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Τόσες σελίδες σου λέμε συγκεκριμένα πράγματα κι εσύ προτιμάς να τα αγνοείς. Πέτα τις παρωπίδες και άσε τις δικαιολογίες, εμείς άγνωστοι σε ένα φόρουμ είμαστε, δεν έχεις να αποδείξεις κάτι σε εμάς με το να λες όλες αυτές τις μπούρδες. Αν πραγματικά τα λες σοβαρά, τον εαυτό σου κοροϊδεύεις. Δες κάποιον ειδικό άμεσα γιατί έχεις μεγάλο πρόβλημα (αν δεν τρολάρεις).

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Πω πω μια drama queen! Τώρα εσύ ή τρολάρεις ή έχεις πραγματικά πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Τόσες σελίδες σου λέμε συγκεκριμένα πράγματα κι εσύ προτιμάς να τα αγνοείς. Πέτα τις παρωπίδες και άσε τις δικαιολογίες, εμείς άγνωστοι σε ένα φόρουμ είμαστε, δεν έχεις να αποδείξεις κάτι σε εμάς με το να λες όλες αυτές τις μπούρδες. Αν πραγματικά τα λες σοβαρά, τον εαυτό σου κοροϊδεύεις. Δες κάποιον ειδικό άμεσα γιατί έχεις μεγάλο πρόβλημα (αν δεν τρολάρεις).

---

Εξαιρετικά σοβαρά. Ξέρω ότι έχω πρόβλημα
Ξέρω ότι μισώ πλέον έναν άνθρωπο που είμαι μαζί του 34 χρόνια. Που τώρα άλλαξε και κάθεται δίπλα μου. Ποιός να μου λύσει τέτοιο πρόβλημα? Εγώ δεν μπορώ διότι έχω μια κόρη. Δεν μπορώ να πάρω τέτοια απόφαση.

Και ποιός πρέπει να την πάρει, ο γείτονας; Ευθυνοφοβία λέγεται αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Πω πω μια drama queen! Τώρα εσύ ή τρολάρεις ή έχεις πραγματικά πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Τόσες σελίδες σου λέμε συγκεκριμένα πράγματα κι εσύ προτιμάς να τα αγνοείς. Πέτα τις παρωπίδες και άσε τις δικαιολογίες, εμείς άγνωστοι σε ένα φόρουμ είμαστε, δεν έχεις να αποδείξεις κάτι σε εμάς με το να λες όλες αυτές τις μπούρδες. Αν πραγματικά τα λες σοβαρά, τον εαυτό σου κοροϊδεύεις. Δες κάποιον ειδικό άμεσα γιατί έχεις μεγάλο πρόβλημα (αν δεν τρολάρεις).

---

Μακαρι να τρολαρε αλλα υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι.Ναρκισσισμος λεγεται ολο αυτο.Δεν σκοπευει να ζητησει βοηθεια γιατι δεν θεωρει οτι εχει η ιδια το προβλημα αλλα οι γυρω της.Δεν εχει ιδιαιτερη ενσυναισθηση για να μπορει να μπαινει στην θεση των αλλων,αν παρατηρησες ειναι ελαστικοτατη με τον εαυτο της αλλα σκληρη με τους αλλους.Οι αλλοι ειναι απλα μια δικη της προεκταση κ ετσι τους αντιμετωπιζει.Διαγνωση μπορει να μην μπορουμε να κανουμε αλλα τα ναρκισσιστικα στοιχεια ειναι εμφανη.Ενας πιο light ορος ας πουμε,ειναι συναισθηματικο βαμπιρ.Σημερα ο θυμος εχει αποδεκτη τον συζηγο,αυριο θα ειναι τα παιδια και θα τους υπενθυμιζει καθε στιγμη ποσο θυσιαστηκε για αυτα.

Quote:

---

Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα

Μακαρι να τρολαρε αλλα υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι.Ναρκισσισμος λεγεται ολο αυτο.Δεν σκοπευει να ζητησει βοηθεια γιατι δεν θεωρει οτι εχει η ιδια το προβλημα αλλα οι γυρω της.Δεν εχει ιδιαιτερη ενσυναισθηση για να μπορει να μπαινει στην θεση των αλλων,αν παρατηρησες ειναι ελαστικοτατη με τον εαυτο της αλλα σκληρη με τους αλλους.Οι αλλοι ειναι απλα μια δικη της προεκταση κ ετσι τους αντιμετωπιζει.Διαγνωση μπορει να μην μπορουμε να κανουμε αλλα τα ναρκισσιστικα στοιχεια ειναι εμφανη.Ενας πιο light ορος ας πουμε,ειναι συναισθηματικο βαμπιρ.Σημερα ο θυμος εχει αποδεκτη τον συζηγο,αυριο θα ειναι τα παιδια και θα τους υπενθυμιζει καθε στιγμη ποσο θυσιαστηκε για αυτα.

---

Πλέον νιώθω ότι εγώ και τα παιδιά μου πρέπει να μπούμε μπροστά. Δεν ήμουνα έτσι. Το αντίθετο ήμουνα. Ήμουνα

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Του τα έχω πει αναλυτικά και εκείνος κάθεται. Έχω μια κόρη και δεν θέλω να χωρίσω. Τουλάχιστον αυτό θεωρώ ότι με κρατά. Απών 6 χρόνια και εγώ να προσπαθώ μόνη μου. Με την σχέση κατάλαβα ότι αυτό που ζούσα ήταν μια τεράστια καταπίεση και άνοιξα τα μάτια μου. Ο άντρας μου άλλαξε αλλά πλέον είναι αργά για εμένα. Μόνο η κόρη μου με κρατάει από το να τα τιναξω όλα. Είμαι δειλή το ξέρω αλλά είμαι και μάνα. Προσπαθώ να καταπιεζω πάλι τον εαυτό μου για τα παιδιά μου. Δεν αντέχω άλλο. Αρρώστησε και κουραστικά να είμαι ο μαλακας. Δεν ξέρω αν πρέπει να δώσω ξανά συγχώρεση. Δεν θέλω πλέον να το κάνω. Επιλογές όμως δεν έχω. Δεν ξέρω αν ο θυμός με εμποδίζει να δω τι έχω να χάσω και το να κερδίσω. Ξέρω όμως ότι κάθε ημέρα είμαι καταπιεσμένη

---

Άλλο μητέρα, άλλο σύζυγος και άλλο γυναίκα. Ξεχώρισε τα. Αν θες να χωρίσεις κάνε το αλλά μη λες δικαιολογία "η κόρη μου"...
άρχισε ψυχοθεραπεία.. Δώσε χρόνο σε αυτήν.. Και κυρίως άνοιξε τα αφτιά και τα μάτια σου..

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Πλέον νιώθω ότι εγώ και τα παιδιά μου πρέπει να μπούμε μπροστά. Δεν ήμουνα έτσι. Το αντίθετο ήμουνα. Ήμουνα πάντα χαμηλών τόνων. Τώρα έσπασα. Τώρα απαιτώ σεβασμό και αξιοπρέπεια.

---

Η σχεση που εχεις εσυ με τον αντρα σου ειναι δικο σου θεμα,οχι των παιδιων σου.Οσο συνεχιζεις να χρησιμοποιεις τα παιδια σου ως δικαιολογια τοσο με επιβεβαιωνεις.Δεν σκεφτεσαι καν πως μπορει να βιωνουν τα ιδια αυτο που γινεται σπιτι.Μεγαλωνουν με τις καλυτερες προδιαγραφες...οοο ναι...Μονο για τον εαυτο σου μιλας,για τα συναισθηματα των αλλων δεν ακουσα τιποτα...

Μακάρι να μην είχε αλλάξει. Μακάρι να μην ένιωθα πλέον την ευθύνη των αποφάσεων. Μου λέει να φύγει και εγώ δεν θέλω να τον αφήσω. Τον πληγώνω αλλά με έχει πληγώσει και αυτός. Κρίμα είναι. Κρίμα που άλλαξε τώρα ενώ 6 χρόνια ήταν χαμένος στον κόσμο του. Ας πούμε ότι φταίει η ζωή και κανένας από εμάς. Προσπαθώ να βάλω πίσω τον θυμό μου αλλά δεν μπορώ. Όσο εκείνος μου δείχνει αγάπη τόσο εγώ θυμώνω. Άρρωστα πράματα που πλέον νιώθω ότι έχω και εγώ μερίδιο ευθύνης. Πονάω όμως σωματικά. Φοβάμαι τις λάθος αποφάσεις. Φοβάμαι για τα παιδιά μου που θα χάσουν το σπίτι τους. Φοβάμαι και για εμένα που θα μείνω μόνη και καμένη. Γιατί? Επειδη αγάπησα και ήμουνα δειλή? Επειδή ήμουνα σωστή μάνα? Επειδή προσπάθησα για 6 χρόνια? Γιατί? Επειδή δεν χώρισα όταν έπρεπε? επειδή δεν είχα χρήματα και βοήθεια από κανένα? Γιατί ακριβώς? Γιατί να φτάσω να έχω εγώ διαλυθεί ψυχολογικά και να νιώθω ανήμπορη? Γιατί να αλλάξει τώρα? Γιατί να μου θέτει πλέον με την αλλαγή του τύψεις? Ποια δικαιολογία πλέον θα έχω στα παιδιά μου? Πώς θα χωρίσω με έναν πατέρα σε μεγάλη ηλικία και χήρο που αν το μάθει θα πεθάνει? Λέω να κάτσω αλλά δεν μπορώ. Λέω να φύγω αλλά δεν μπορώ. Δεν είμαι τρολ. Είμαι μια γυναίκα που απλά διαλύθηκε ψυχολογικά και σωματικά να προσπαθεί να είναι σωστή. Είμαι μια γυναίκα που είναι δειλή επειδή έμαθε να αγαπά τους άλλους. Τραγικό λάθος. Πρώτα αγαπάς τον εαυτό σου. Τώρα τι ακριβώς ψάχνω? Ποιοα λύτρωση? Πώς μπορώ να σβήσω ολη μου την ζωή? Μου λένε δες αυτό που έχεις σήμερα και άφησε το παρελθόν πίσω. Γιατί? Γιατί να βάλω πάλι τον εαυτό μου πίσω? Γιατί να μην απαιτήσω μια σχέση με ισορροπία? Θα μου πείτε πίστεψε τον άντρα σου και δώσε μια ευκαιρία. Πάλι δηλαδή φτιάξε ένα ψέμα για να ζήσεις καλυτερα. Γιατί ρε φίλε άλλαξες τώρα. Τι ψάχνεις να δεις? Γιατί σου κάνω έρωτα χωρίς συναίσθημα? Από συνήθεια? Από κάτι άλλο? Από φόβο μην σε χάσω? Δειλή. Αυτό είμαι. Ποια ψυχοθεραπεία θα μου πει αυτά που ξέρω.

Quote:

---

Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα

Η σχεση που εχεις εσυ με τον αντρα σου ειναι δικο σου θεμα,οχι των παιδιων σου.Οσο συνεχιζεις να χρησιμοποιεις τα παιδια σου ως δικαιολογια τοσο με επιβεβαιωνεις.Δεν σκεφτεσαι καν πως μπορει να βιωνουν τα ιδια αυτο που γινεται σπιτι.Μεγαλωνουν με τις καλυτερες προδιαγραφες...οοο ναι...Μονο για τον εαυτο σου μιλας,για τα συναισθηματα των αλλων δεν ακουσα τιποτα...

---

Τα παιδιά μου ειναι μια χαρά. Δέχοντ

Εντάξει μας τρολαρεις κανονικά δεν υπάρχεις .......

Πως μπορώ να τον

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Εντάξει μας τρολαρεις κανονικά δεν υπάρχεις .......

---

καθόλου. Δεν μπορείς ν

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Εντάξει μας τρολαρεις κανονικά δεν υπάρχεις .......

---

Ξέρεις πως είναι μετά απο χρόνια να νιώθεις πάλι

Δεν πρέπει να διαχειριστείς τον θυμό σου. Την δειλία σου πρέπει να διαχειριστείς και να ξεπεράσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Δεν πρέπει να διαχειριστείς τον θυμό σου. Την δειλία σου πρέπει να διαχειριστείς και να ξεπεράσεις.

---

Πως να το κάνεις αυτό? Να χωρίσω και να τα διαλύσω όλα? Να μείνω και να διαλυθώ?

Αυτή η φάση αναποφασιστικότητας που περνάς, δεν οδηγεί κάπου. Απλά διαιωνίζει μία αρρωστημένη κατάσταση. Πρέπει να ζητήσεις βοήθεια ειδικού να τα δεις αλλιώς τα πράγματα, εσύ επιμένεις να θες και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, ενώ βλέπεις ξεκάθαρα ότι αυτό δεν γίνεται. Αυτό που εσύ ονομάζεις "δειλία" πρέπει να δουλέψεις με κάποιον ψυχολόγο, δεν είναι φυσιολογική κατάσταση αυτή που περιγράφεις και δεν θες ή έστω, δεν μπορείς να δεις τα πράγματα καθαρά. Θέλει πολύ δουλειά με τον εαυτό σου με τη βοήθεια κάποιου ψυχολόγου αφού δεν τα καταφέρνεις μόνη σου.

[QUOTE=Sonia;1093433]Αυτή η φάση αναποφασιστικότητας που περνάς, δεν οδηγεί κ

Πληρώνω σήμερα την καταπίεση συναισθημάτων ετών. Έναν θάνατο μητέρας με τραγικές καταστάσεις. Οικονομικά θέματα. Πρακτικά θέματα. Μια κόρη στην εφηβεία που της βγάζει τρομερά νευρά.. Εναν άντρα που τρέχει για όλους πανικόβλητος. Που ζει χωρίς αγάπη απο εμένα. Που κάνει τρομερή υπομονή μαζί μου. Που μου δείχνει καθημερινά αγάπη που δεν θέλω. Που θα νιώσω ένοχη που δεν θέλω. Που ξέρω οτι κάποια στιγμή θα τον χάσω. Που ξέρω ότι αν τον χάσω τώρα θα διαλυθώ. Ποιος ψυχολόγος θα με βοηθήσει? Τι να μου πει? Τους τα έχω πει και δεν μου δίνουν συμβουλές διαχείρισης. Κάθονται με το στόμα ανοικτό και απλά ακούνε. Θέλω να χωρίσω αλλα δεν ξέρω αν θα είναι απόδειξη δειλίας ή εγωισμού.

Πριν μισή ώρα είπες δεν τον θέλεις.. Τώρα λες δεν θέλεις τα λουλούδια του αύριο.. Και μετά ότι αν τον χάσεις θα διαλυθεις...
Εγώ δεν ξέρω τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου.. Πάντως χρειάζεσαι βοήθεια..

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Πριν μισή ώρα είπες δεν τον θέλεις.. Τώρα λες δεν θέλεις τα λουλούδια του αύριο.. Και μετά ότι αν τον χάσεις θα διαλυθεις...
Εγώ δεν ξέρω τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου.. Πάντως χρειάζεσαι βοήθεια..

---

αν τον χάσω τώρα θα διαλυθώ ή τουλάχιστον έτσι πιστευω

θα διαλυθώ διότι δεν έχω κανένα άλλον στον κόσμο. Θα διαλυ

Όταν εκείνος με παίρνει αγκαλιά θέλω να του κάνω έρωτα. Όταν σκέφτομαι όμως τι έχω περάσει τον μισώ. Αυτό είναι το θεμα μου. Παλαβό το ξέρω.

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Όταν εκείνος με παίρνει αγκαλιά θέλω να του κάνω έρωτα. Όταν σκέφτομαι όμως τι έχω περάσει τον μισώ. Αυτό είναι το θεμα μου. Παλαβό το ξέρω.

---

Ααααα καλά.. Ρωτάω τώρα εγώ.. Οοοοταν ΔΕΝ θέλεις να του κάνεις έρωτα.. Τι θέλεις; Να τον σκοτωσεις; Να τον διώξεις; Να τον βρίσεις; Τι;;;;

Ζεις μεγαλο δραμα,καλη συνεχεια.

λυπαμαι τα παιδια σου για την κατασταση (σου) που περιφερεις γυρω τους και αρνεισαι να παρεις βοηθεια να ισορροπησεις καπως πριν τα κανεις να τρεχουν εκεινα σε ψυχιατρους σε μερικα χρονια.
αν νομιζεις οτι η ανισορροπια και η ασταθεια σου δεν περναει στα παιδια σου κι οτι σε περνανε για ισορροπημενη, εισαι πολυ γελασμενη, αλλα οταν το διαπιστωσεις θα ειναι ηδη πολυ αργα για εκεινα.
λυπησου τα λιγο, και μην κοιτας μονο τον εαυτο σου.. πηγαινε σε εναν καλο ψυχοθεραπευτη, ΧΘΕΣ.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

λυπαμαι τα παιδια σου για την κατασταση (σου) που περιφερεις γυρω τους και αρνεισαι να παρεις βοηθεια να ισορροπησεις καπως πριν τα κανεις να τρεχουν εκεινα σε ψυχιατρους σε μερικα χρονια.
αν νομιζεις οτι η ανισορροπια και η ασταθεια σου δεν περναει στα παιδια σου κι οτι σε περνανε για ισορροπημενη, εισαι πολυ γελασμενη, αλλα οταν το διαπιστωσεις θα ειναι ηδη πολυ αργα για εκεινα.
λυπησου τα λιγο, και μην κοιτας μονο τον εαυτο σου.. πηγαινε σε εναν καλο ψυχοθεραπευτη, ΧΘΕΣ.

---

Ακριβώς αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Ααααα καλά.. Ρωτάω τώρα εγώ.. Οοοοταν ΔΕΝ θέλεις να του κάνεις έρωτα.. Τι θέλεις; Να τον σκοτωσεις; Να τον διώξεις; Να τον βρίσεις; Τι;;;;

---

Υπάρχει και τρίτο άτομο

Δυστυχώς παίζει στο μυαλό μου και τρίτο άτομο και τα έχω κάνει σαλάτα. Εχω προβλήματα υγείας, νιώθω κουρασμένη και σωματικά και ψυχικά και τα έχω μπλέξει όλα. Δεν ξέρω πως να πάρω αποφάσεις. Απλά αφήνω τον χρόνο και περνάει. Λάθος μου αλλα αυτή την στιγμή δεν νιώθω κάτι να μπορώ να κάνω καλύτερο. Εχω τύψεις, φοβίες και ενοχές.

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Δυστυχώς παίζει στο μυαλό μου και τρίτο άτομο και τα έχω κάνει σαλάτα. Εχω προβλήματα υγείας, νιώθω κουρασμένη και σωματικά και ψυχικά και τα έχω μπλέξει όλα. Δεν ξέρω πως να πάρω αποφάσεις. Απλά αφήνω τον χρόνο και περνάει. Λάθος μου αλλα αυτή την στιγμή δεν νιώθω κάτι να μπορώ να κάνω καλύτερο. Εχω τύψεις, φοβίες και ενοχές.

---

Ειλικρινά απορώ με κάτι τέτοια άτομα σαν και εσένα που έχουν του κόσμου τα προβλήματα να λύσουν και έχουν και το μυαλό τους σε τρίτα άτομα ........
Ειλικρινά πως μπορείτε ........

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Ειλικρινά απορώ με κάτι τέτοια άτομα σαν και εσένα που έχουν του κόσμου τα προβλήματα να λύσουν και έχουν και το μυαλό τους σε τρίτα άτομα ........
Ειλικρινά πως μπορείτε ........

---

Απλά δεν θέλω να με πιέζουν. Νιώθω ότι ο άντρας μου με πιέζει με το ενδιαφέρον του και εγώ ξεσπάω. Νιώθω καταπιεσμένη και βρίσκω διέξοδο. Δεν είμαι καλά. Ψάχνω συνέχεια αιτίες να τσακωθω. Το θέμα είναι ότι είμαι πολύ κουρασμςνη και σωματικά και ψυχολογικά. Νιώθω ερείπιο.

Αν γούσταρες και υπήρχε περίπτωση να τα ξαναβρείς με τον άντρα σου, το ενδιαφέρον του δεν θα το αισθανόσουν σαν πίεση. Θα σε κολάκευε και θα ανταποκρινόσουν. Μίλησέ του ειλικρινά και μην τον ταλαιπωρείς χειρότερα τον άνθρωπο. Πες του πως εκτιμάς την προσπάθειά του, αλλά αισθάνεσαι ότι πλέον ότι είχατε δεν φιάχνεται κι ότι τα κάνει χειρότερα. Πες του ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται κι όλα τα άλλα που γράφεις εδώ.Αφού δεν καταφέρνεις εσύ να πάρεις αποφάσεις, ίσως καταφέρει να πάρει αυτός και για εσένα. Δεν είναι σωστό όμως να ψάχνεις αιτίες για να του τη λες και να βγάζεις όλα τα ψυχολογικά σου πάνω του. Δεν είναι διαγωνισμός βλακείας και κομπλεξισμού, γάμος είναι.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αν γούσταρες και υπήρχε περίπτωση να τα ξαναβρείς με τον άντρα σου, το ενδιαφέρον του δεν θα το αισθανόσουν σαν πίεση. Θα σε κολάκευε και θα ανταποκρινόσουν. Μίλησέ του ειλικρινά και μην τον ταλαιπωρείς χειρότερα τον άνθρωπο. Πες του πως εκτιμάς την προσπάθειά του, αλλά αισθάνεσαι ότι πλέον ότι είχατε δεν φιάχνεται κι ότι τα κάνει χειρότερα. Πες του ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται κι όλα τα άλλα που γράφεις εδώ.Αφού δεν καταφέρνεις εσύ να πάρεις αποφάσεις, ίσως καταφέρει να πάρει αυτός και για εσένα. Δεν είναι σωστό όμως να ψάχνεις αιτίες για να του τη λες και να βγάζεις όλα τα ψυχολογικά σου πάνω του. Δεν είναι διαγωνισμός βλακείας και κομπλεξισμού, γάμος είναι.

---

ανταποκρίνομαι όσο μπορώ. Του κάνω έρωτα, βγαίνω μαζί του για καφέ, βόλτες και εκδρομές. Μιλάμε συνέχεια. Ζούμε την καθημερινότητά μας, κλπ. Απλά φοβάμαι να εκφράσω περισσότερα συναισθήματα διότι δεν ξέρω αν θέλω να διατηρήσω τον γάμο μου.

Άλλο ανταποκρίνομαι κι άλλο υποκρίνομαι.

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Δυστυχώς παίζει στο μυαλό μου και τρίτο άτομο και τα έχω κάνει σαλάτα. Εχω προβλήματα υγείας, νιώθω κουρασμένη και σωματικά και ψυχικά και τα έχω μπλέξει όλα. Δεν ξέρω πως να πάρω αποφάσεις. Απλά αφήνω τον χρόνο και περνάει. Λάθος μου αλλα αυτή την στιγμή δεν νιώθω κάτι να μπορώ να κάνω καλύτερο. Εχω τύψεις, φοβίες και ενοχές.

---

Quote:

---

Originally Posted by mariasilk

Απλά δεν θέλω να με πιέζουν. Νιώθω ότι ο άντρας μου με πιέζει με το ενδιαφέρον του και εγώ ξεσπάω. Νιώθω καταπιεσμένη και βρίσκω διέξοδο. Δεν είμαι καλά. Ψάχνω συνέχεια αιτίες να τσακωθω. Το θέμα είναι ότι είμαι πολύ κουρασμςνη και σωματικά και ψυχολογικά. Νιώθω ερείπιο.

---

και για ποιον λογο δεν πας για ψυχοθεραπεια, εφοσον εισαι σε τετοια κατασταση;
αυτο ειναι το μονο που δεν μας λες..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

και για ποιον λογο δεν πας για ψυχοθεραπεια, εφοσον εισαι σε τετοια κατασταση;
αυτο ειναι το μονο που δεν μας λες..

---

το πρόβλημα είναι οτι δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά. Δεν ξέρω αν η αλλαγή του είναι μόνιμη ή προσωρινή. Ξέρω οτι τον έχω πληγώσει πολύ και εκείνος υπομένει. Ξέρω οτι νοιάζεται για εμένα και μου το δείχνει. Εγω όμως έχω παγώσει απο φόβο. Αν τον εμπιστευτώ ξανά και μετά απο 1-2 χρόνια γυρίσω στα ίδια θα έχω χάσει την ζωή μου. Αν δεν τον εμπιστευτώ ξανά θα τον χάσω. Θέλω να βάλω κάποια πράματα πίσω μου και δεν μπορώ. Αμύνομαι με το να παραμένω ψυχρή και να φιλτράρω ότι κάνει. Εκείνος μου δείχνει συνέχεια αγάπη και στοργή. Αλλά εγώ φοβάμαι. Ο φόβος μου μετατρέπεται σε θυμό. Ο θυμός μου και η απάθεια τον γεμίζουν ανασφάλειες. Νιώθω οτι δεν θα γίνω ποτέ καλά και απλά θα κυκλοφορώ σαν ζόμπι. Ψάχνω να βρω διεξόδους. Θεραπεία 2-3 χρόνων δεν θα με βοηθήσει διότι δεν θα αντέξει κανένας μας. Φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν αλλα δεν νιώθω οτι φταίω εγω σε κάτι για να πάρω φάρμακα. Εκείνος παραμένει δίπλα μου. Δύσκολος ρόλος. Το ξέρω οτι και εκείνος θέλει να με δει καλά σαν την γυναίκα μου γνώρισε κάποτε. Βέβαια δέχεται τις αλλαγές μου και δεν έχει πρόβλημα. Απλά εγω νιώθω άδεια και γεμίζω την ζωή μου με φανταστικά σενάρια χαράς με άλλους. Με έχει καταβάλει και η ψωριάση και τα αρθριτικά μου. Γενικά περιμένω να μου δείξει ο χρόνος. Απλά περνάνε οι μέρες.

6 χρόνια στον κόσμο του και συναισθηματικά απών. Κάνω μια σχέση και φεύγω ψυχή και σώματι. Τελειώνω την σχέση και ζητάω διαζύγιο. Αυτός τρελαίνεται με φάρμακα για 2 μήνες. Μου βγαίνει ψωρίαση. Αυτός ηρεμεί και προσπαθεί να σώσει τον γάμο μας. 2 παιδιά. Χωρίς οικονομική άνεση για 2 σπίτια. Εγω κάθομαι και προσπαθώ. Εκείνος ανασφαλής απο εμένα. Εγω κουρασμένη ψυχικά και σωματικά. Προσπαθώ όσο μπορώ να κάνω και το δικό μου κομμάτι στην σχέση. Εκείνος να τρέχει για όλα. Εγω να έχω πλέον κατεβάσει ρολά στα συναισθήματά μου. Εκείνος να περιμένει να γίνω καλά και να τον αγαπήσω πάλι. Εγω νιώθω εγκλωβισμένη και κενή. Περιμένω να έρθει καλοκαίρι να ξεκουραστώ και να πάρω αποφάσεις.

Οσο με προσέχει και μου δείχνει στοργή τόσο με εκνευρίζει. Του λέω οτι απλά θέλω χρόνο αλλα είναι δύσκολο να φτιάξουμε την σχέση μας και εκείνος επιμένει να με αγαπάει. Του λέω να με αφήσει στην ησυχία μου και εκείνος μα αγαπάει. Δεν θέλω να χωρίσω διότι εχω παιδιά. Δεν θέλω να χωρίσω διότι σήμερα εκείνος ειναι καλός. Δεν θέλω όμως να νιώθω τόσο παγωμένη και να περιμένω απλά να του κάνω έρωτα 1 φορά την εβδομάδα για να νιώσω καλά. Εχω παγώσει συναισθηματικά και μου βγάζει θυμό. Ξέρω οτι θα τον χάσω αλλα μερικές φορές δεν με νοιάζει. Προσπαθώ να βάλω πολλά πίσω μου αλλα δεν ξέρω πως. Θέλω να τα βάλω πίσω μου αλλα δεν ξέρω πως. Ειμαι κουρασμένη και δεν βλέπω να γίνομαι καλά. Ειμαι τραυματισμένη και πονάω. Η λογική μου ενάντια στο συναίσθημα. Οι φοβίες μου ενάντια στην καρδιά μου. Αχ να μπορούσα να σβήσω επιλεκτικά τις κακές στιγμές και να μείνω μαζί του.

Εντωμεταξύ πιο πάνω αλλά έλεγες. Πχ για τον έρωτα.
Με όλα αυτά που λες θα σου πρότεινα να χωρίσεις. Να δεις τι θα κάνεις με την ψυχολογία σου.. Και άσε την δικαιολογία "έχω παιδιά"

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Εντωμεταξύ πιο πάνω αλλά έλεγες. Πχ για τον έρωτα.
Με όλα αυτά που λες θα σου πρότεινα να χωρίσεις. Να δεις τι θα κάνεις με την ψυχολογία σου.. Και άσε την δικαιολογία "έχω παιδιά"

---

και όμως κάθε φορά που εκείνος βάζει τον εγωισμό του κάτω, που με αντέχει και είναι ερωτικός και τρυφερός μαζί μου, τόσο εγώ νιώθω πιο καλά. Με εκνευρίζει, μερικές φορές με απωθεί αλλα η επιμονή των συναισθημάτων του μου αποδεικνύει την ψυχή του. Κανένας άντρας δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για μια γυναίκα να βλέπει έναν άντρα που αν και περνάει πολύ δύσκολα να της δίνει την ψυχή του. Μερικές φορές δεν ξέρω αν είναι τόσο δυνατός για εμένα. Το σίγουρο είναι οτι δεν το κάνουν όλοι αυτό.