Που μπορώ να βρω φίλους;

Κάποια στιγμή είχα βοηθήσει οικονομικά έναν συνάδελφό μου,γιατί είχε οικονομικά προβλήματα και είχε αναγκη,όχι με κάποιο μεγάλο ποσό,με ένα μικρό χρηματικό ποσό,τότε
μου είχε υποσχεθεί ότι θα μου τα επιστρέψει,την τελευταία φορά που είχα επικοινωνία και ζήτησα τα χρήματα πίσω,με έβριζε και μου έλεγε δεν θέλω να σε ξαναδώ κλπ,μετά από 2 -2,5 χρόνια ακόμη περιμένω να τα επιστρέψει.

Βλέπουμε πως κάποιοι άνθρωποι είναι χειριστικοι και εκμεταλλεύονται την καλοσύνη του φίλου,γνωστού κλπ,μετά μου λένε γιατί δεν είμαι ανοιχτός τύπος,να μιλάω για τον εαυτό μου στους άλλους κλπ.

Φταιω που ειμαι εσωστρεφης η υπερβολικα ντροπαλος,φταιω που απο τα 15 μου δεν ειχα ποτε φιλους χωρις να το εχω επιλεξει εγω αυτο?

Παιδιά κοιτάξτε,εγώ όπως και άλλοι προφανώς,δεν είχαμε από μικροί φίλους η παρέες,μόλις τελείωσα το λύκειο απλά βρέθηκα με μηδέν φίλους,απομονώθηκα πλήρως απογοητευμένος και το πλήρωσα το τίμημα αργότερα,καθώς έχασα τα καλύτερα μου χρόνια μέσα στη μοναξιά,ούτε διακοπές απόλαυσα,ούτε ταξίδια όπως άλλοι,ούτε συντροφικότητα,ούτε σχέσεις έστω εφήμερες.

Είναι πάρα πολύ δύσκολο πλέον μετά τα 30+ να κάνεις φιλίες εάν δεν είχες κάποιες σταθερές από πριν,αυτές μπορούν να προέλθουν ίσως μόνο μέσα από το εργασιακό περιβάλλον αλλά όχι και τόσο εύκολα.

[QUOTE=JohnyK33;1219282]Παιδιά κοιτάξτε,εγώ όπως και άλλοι προφανώς,δεν είχαμε από μικροί φίλους η παρέες,μόλις τελείωσα το λύκειο απλά βρέθηκα με μηδέν φίλους,απομονώθηκα πλήρως απογοητευμένος και το πλήρωσα το τίμημα αργότερα,καθώς έχασα τα καλύτερα μου χρόνια μέσα στη μοναξιά,ούτε διακοπές απόλαυσα,ούτε ταξίδια όπως άλλοι,ούτε συντροφικότητα,ούτε σχέσεις έστω εφήμερες.

Είναι πάρα πολύ δύσκολο πλέον μετά τα 30+ να κάνεις φιλίες εάν δεν είχες κάποιες σταθερές από πριν,αυτές μπορούν να προέλθουν ίσως μόνο μέσα από το εργασιακό περιβάλλον αλλά όχι και τόσο εύκολα.[/QUOT

Aν καποιος δεν ειναι κοινωνικος,δεν ειναι ενεργος στα σοσιαλ μιντια,δεν ειναι εξωστρεφης και ευχαριστος χαρακτηρας,τοτε πολυ δυσκολα θα μπορεσει να βρει σταθερους φιλους,αυτο το διαπιστωσα οταν τελειωνοντας το λυκειο,ξαφνικα και οσο περνουσε ο καιρος,εβλεπα τις 2-3-4 φιλιες που διατηρουσα τοτε,απλα να εξαφανιζονται,να μην με ψαχνουν για ενα καφε η για συναντηση,αυτοι ομως προχωρησαν,δημιουργησαν αλλες φιλιες,εγω εμεινα στασιμος και μονος.

Δεν είχα ποτέ σταθερούς φίλους,δηλαδή δεν είχα παρέα να πάω για διασκέδαση,για ταξίδια,για χαβαλε,για κοινα ενδιαφέροντα η δραστηριότητες.Αυτο δεν πρόκειται να αλλάξει,όχι γιατί δεν το θέλω,γιατί είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσω φίλους όταν δεν είχα από τα 15 και τώρα εξακολουθώ να μην έχω στα 35+.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Δεν είχα ποτέ σταθερούς φίλους,δηλαδή δεν είχα παρέα να πάω για διασκέδαση,για ταξίδια,για χαβαλε,για κοινα ενδιαφέροντα η δραστηριότητες.Αυτο δεν πρόκειται να αλλάξει,όχι γιατί δεν το θέλω,γιατί είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσω φίλους όταν δεν είχα από τα 15 και τώρα εξακολουθώ να μην έχω στα 35+.

---

Φίλους ζωής ίσως και να μην βρεις στα 35, αλλά παρείτσα να περνάς καλά και όμορφα μπορείς να βρεις. Θα μου πεις πού; Παντού! Γράψου σε ορειβατικό σύλλογο, σε οπαδικό σύλλογο, σε μια βιβλιοθήκη, σε κάποιο άθλημα, σε κάποιο σεμινάριο, σε μια καφετέρια που συχνάζεις, κάπου θα βρεις βρε Τζόνυ δεν είσαι παρείσακτος με κάποιον ή κάποια θα πιάσεις κουβέντα και παρεούλα. Έλεος όλοι βρίσκουν μέχρι και τον πιο άσχετο να μιλήσουν. Εσύ μια χαρά παιδί φαίνεσαι γιατί χαντακώνεις τον εαυτό σου; Πάρε λίιιιγο θάρρος και θα δεις ανταπόκριση.

Δεν μπορω να τα βρω με τον εαυτο μου δυστυχως,ανεπαρκεια,μεινοε ξια,αποδοχη.

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Φίλους ζωής ίσως και να μην βρεις στα 35, αλλά παρείτσα να περνάς καλά και όμορφα μπορείς να βρεις. Θα μου πεις πού; Παντού! Γράψου σε ορειβατικό σύλλογο, σε οπαδικό σύλλογο, σε μια βιβλιοθήκη, σε κάποιο άθλημα, σε κάποιο σεμινάριο, σε μια καφετέρια που συχνάζεις, κάπου θα βρεις βρε Τζόνυ δεν είσαι παρείσακτος με κάποιον ή κάποια θα πιάσεις κουβέντα και παρεούλα. Έλεος όλοι βρίσκουν μέχρι και τον πιο άσχετο να μιλήσουν. Εσύ μια χαρά παιδί φαίνεσαι γιατί χαντακώνεις τον εαυτό σου; Πάρε λίιιιγο θάρρος και θα δεις ανταπόκριση.

---

Συμφωνώ σε όλα και επίσης μπορείς να κάνεις φίλους ζωής και στα 35 και στα 45 και όποτε θες, αρκεί να το θες. Και ναι, χρειάζεται λίγο θάρρος και να μη προδικάζεις ότι μία φιλία δε θα συνεχιστεί. Επίσης μπορεί να χαθείς με έναν φίλο για ένα διάστημα και πιο μετά να επανασυνδεθείς πάλι, συμβαίνει και αυτό, τουλάχιστον εμένα μου έχει συμβεί.
@JohnyK33 γενικά πάρε πρωτοβουλία μέσα από δραστηριότητες να συναναστραφείς με ανθρώπους και κάτι θα προκύψει, σου μιλάει ένα αρκετά εσωστρεφές, κοινωνιοφοβικό άτομο, κάποια στιγμή χρειάζεται να σπρώξουμε τον εαυτό μας στην αρχή, δεν το έχω μετανιώσει αυτό ποτέ όταν το έκανα και κέρδισα και κάποιους καινούριους φίλους. Ξεκίνα βρίσκοντας μια δραστηριότητα που θα χαροποιεί εσένα γιατί όντως πρώτα με τον εαυτό μας πρέπει να τα βρούμε και να τον κάνουμε φίλο και θα έρθουν και οι φίλοι...

JohnyK33

Σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ έχασα τους φίλους από δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο , στρατό, τότε δεν είχαμε κινητά και ιντερνέτ για δωρεάν επικοινωνία .
Τι να ζητήσεις με κάποιον που δεν το συναντάς τακτικά και δεν έχεις κοινά ενδιαφέροντα.
Πολλές φορές σκέφτηκα να επικοινωνήσω με παλιούς γνωστούς αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Αν έχεις μια ζωή χωρίς εξόδους, διασκέδαση, ταξίδια , αθλητισμό καταλήγεις μόνος.

Αν γράψεις σε μηχανή αναζήτησης : βρες συνταξιδιώτη ή γνώρισε νέα άτομα βγάζει κάποιες σελίδες γνωριμιών, θα βρεις άτομα που ψάχνουν … ή κάνεις εγράφη και κανονίζεις με άλλους μοναχικούς ταξιδιώτες , για βόλτα, καφέ, σινεμά , λογικά θα είναι δύσκολα να βρεις σε κοντινή απόσταση .

Ενταξει,και αυτο με αναζητηση μεταξυ αγνωστων...δεν ειναι το θεμα για μενα η βολτα,ο καφες,το σινεμα με παρεα,η ενα ταξιδι με καποιον αλλον που απλα ψαχνει να μοιραστει εξοδα διαμονης για εναν κοινο σκοπο,ενα ταξιδι καπου.

Λενε,γενικοτερα,οτι οι αλλοι εισπραττουν απο εμας,αυτο που εκπεμπουμε,αν ειμαστε αρνητικοι,μιζεροι,κλειστοι ,μυστικοπαθης,δεν μιλας για τον εαυτο σου,εσωστρεφης,ειναι λογικο να μην εισαι ενδιαφερον ατομο για τους υπολοιπους,οποτε,μενεις μονος γιατι σε αποφευγουν,ε κατι αναλογο συμβαινει με μενα,δεν με γεμιζει η δουλεια,η καθημερινη ζωη,νιωθω ανεπαρκης σε οτι και να κανω,μεινοεξια,χωρις αυτοπεποιθηση η αυτοεκτιμηση,αυτο το βλεπουν οι αλλοι και δεν θελουν επαφη.

Είναι δύσκολο να νιώθουμε ικανοποιημένοι με ότι έχουμε. Ίσως δεν αντιλαμβανόμαστε την προσπάθεια που κάνουν οι υπόλοιποι να έρθουν σε επαφή μαζί μας, κλεισμένοι στο καβούκι μας δεν τους επιτρέπουμε να μας γνωρίσουν , ακόμα και να προσπαθήσουν βρίσκουν κλειστές πόρτες. Για να ταιριάξουμε με κάποιον και να κάνουμε παρέα θα πρέπει να είμαστε ίδιοι αλλά ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα? Χρειαζόμαστε γραφείο συνοικεσίων για φίλους, στο εξωτερικό ενοικιάζουν φίλους ή πληρώνουν ηθοποιούς για να παριστάνουν συγγενείς .

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια αυτά κάνουν εγώ για ότι μου συμβαίνει τώρα όντας 28 χρονών δεν νιώθω πως φταίω κάπου αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου να κοντρολάρω τον εαυτό μου και να καταφέρω κάτι.Εξω από το χορό όλοι καλά τα λένε ακόμα και οι γιατροί αλλά όταν σου έχουν γαμησει τον ψυχικό κόσμο σου δύσκολα υπάρχει γυρισμός.

Quote:

---

Originally Posted by Panos_019

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια αυτά κάνουν εγώ για ότι μου συμβαίνει τώρα όντας 28 χρονών δεν νιώθω πως φταίω κάπου αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου να κοντρολάρω τον εαυτό μου και να καταφέρω κάτι.Εξω από το χορό όλοι καλά τα λένε ακόμα και οι γιατροί αλλά όταν σου έχουν γαμησει τον ψυχικό κόσμο σου δύσκολα υπάρχει γυρισμός.

---

Eτσι ειναι,τα ψυχικα τραυματα που θα κουβαλησεις απο την παιδικη ηλικια,αν δεν τα προλαβεις εγκαιρως να τα αντιμετωπισεις,ριζωνουν και μενουν μαζι σου,μπορει να ειναι μπουλινγκ απο το σχολειο,η οτι σε κοροιδευαν αλλα παιδια γιατι κατι,πχ εισαι χοντρος,η μπορει να ειχες αυστηρο η αυταρχικο γονεα,που αντι να σου πει οτι αξιζεις και πρεπει να προσπαθησεις,σου εκανε συνεχως αρνητικη κριτικη η σε συγκριναν με αλλους που ειχαν πετυχει και σου ελεγαν,πως αυτος μπορεσε και εσυ οχι.

Οι ψυχολογοι και οι ψυχιατροι ειναι μεχρι ενα σημειο και το ατομο πρεπει να μπορει και να εχει την διαθεση να κανει οτι μπορει για να βρει λυση στο προβλημα,αλλα αρκετοι απο εμας φοβομαστε να τα αντιμετωπισουμε αυτα,γιατι φοβομαστε οτι θα πληγωθουμε εκ νεου,οτι θα αποτυχουμε ξανα,οτι δεν μπορουμε,γιατι εχουν ριζωσει αυτες οι πεποιθησεις βαθεια μεσα μας.Τους παρατησα τοσο τους ψυχολογους,οσο και τους ψυχιατρους,με κουρασαν με τις θεωριες τους,καθε συναντηση και 40-50ευρω και απο τηγανιτα τιποτε.

Ειμαι ενα ατομο ησυχο και χαμηλων τονων σε γενικες γραμμες,κλειστο και εσωστρεφες και ντροπαλο,θα παω στο γυμναστηριο,θα πω ενα γεια και απλα δεν θα μιλησω σε κανεναν,γιατι ειμαι ενας αγνωστος μεταξυ αγνωστων,αλλος θα παει να γνωριστει με αλλα ατομα εκει,να ρωτησει απο που ειναι,που μενουν,να βρει κοινο σκοπο η στοχο,να ανταλλαξει αποψεις,θα κανει καποιες γνωριμιες,θα παρει και θα δωσει facebook.Mπορει απο αυτες,να προκυψει μια φιλια που θα εχει διαρκεια,μπορει να μεινουν απλοι γνωστοι.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Ειμαι ενα ατομο ησυχο και χαμηλων τονων σε γενικες γραμμες,κλειστο και εσωστρεφες και ντροπαλο,θα παω στο γυμναστηριο,θα πω ενα γεια και απλα δεν θα μιλησω σε κανεναν,γιατι ειμαι ενας αγνωστος μεταξυ αγνωστων,αλλος θα παει να γνωριστει με αλλα ατομα εκει,να ρωτησει απο που ειναι,που μενουν,να βρει κοινο σκοπο η στοχο,να ανταλλαξει αποψεις,θα κανει καποιες γνωριμιες,θα παρει και θα δωσει facebook.Mπορει απο αυτες,να προκυψει μια φιλια που θα εχει διαρκεια,μπορει να μεινουν απλοι γνωστοι.

---

Απόλυτα φυσιολογικός , τους άλλους δεν τους καταλαβαίνω , κουστομπολιδες, ανακριτές , ψωνισμένοι , δεν τους έχουν μάθει να μην μιλάνε σε αγνώστους και να μην τους κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις.

Βλεπω άλλο ένα καλοκαίρι,να περνάει με πολυ μοναξιά και απόγνωση,όταν θα πάρω άδεια από τη δουλειά τον άλλο μήνα,πάλι θα την βγάλω μόνος μου σε καμία παραλία,όταν οι περισσότεροι γύρω θα διασκεδάζουν και θα περνούν καλά με φίλους,με συντρόφους,διακοπές,ταξίδι α,καλό φαγητό,εξορμήσεις,προσωπικ ή και ατομική ανανέωση.

Με στεναχωρεί αυτό αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω και το λέω με συναισθηματικό πόνο,πφφφ,βαρέθηκα να είμαι μόνος και να μην νοιάζεται κανείς.

Καλησπέρα, είμαι 27 και μένω Αθήνα. Χώρισα πριν λίγους μήνες από μακροχρόνια σχέση κατά τη διάρκεια της οποίας έχασα επαφή με κάθε άτομο που ήξερα..η εργασία μου είναι τηλεργασια . Αν θέλετε όσοι είναι Αθήνα μπορούμε να κάνουμε μια ομάδα κάπου και να κανονίσουμε να πάμε για κανένα καφέ ( δν έχω φβ μόνο ινστα)

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

Καλησπέρα, είμαι 27 και μένω Αθήνα. Χώρισα πριν λίγους μήνες από μακροχρόνια σχέση κατά τη διάρκεια της οποίας έχασα επαφή με κάθε άτομο που ήξερα..η εργασία μου είναι τηλεργασια . Αν θέλετε όσοι είναι Αθήνα μπορούμε να κάνουμε μια ομάδα κάπου και να κανονίσουμε να πάμε για κανένα καφέ ( δν έχω φβ μόνο ινστα)

---

καλημερα..
ειναι στην ζωη τα ατομα που εκανες παρεα πριν την σχεση; αν ναι, μπορεις να τα ξαναβρεις. δεν σε ξεγραψαν επειδη απομακρυνθηκατε. εκτος αν τους εχεις κανει κατι.

Ναι συμφωνώ σε αυτό που λες , όμως στη δικιά μου περίπτωση δεν είναι ακριβώς έτσι. Σπούδαζα εξωτερικό και η καταγωγή μου είναι από Θεσσαλία. Όταν ήρθα Αθήνα το πρώτο καιρό εργαζόμουν σε μια εταιρία και εκεί έκανα κάποιες παρέες. Όταν γνώρισα τον πρώην μου σταμάτησα την επικοινωνία με τα άτομα που είχα γνωρίσει. Τώρα που χωρίσαμε ήρθα σε επαφή με 2 άτομα από τη προηγούμενη δουλειά και με μια παιδική μου φίλη που μένει Αθήνα όμως κατάλαβα ότι δεν κολλάμε. Ναι ξέρω θα μου πείτε να ξεκινήσω κάποια δραστηριότητα κτλ ..το έχω σκεφτεί αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να κάνεις κάτι οταν έχεις πέσει κάπως ψυχολογικά .

Μου θυμησες τωρα ενα ¨φιλο¨ απο την παρεα που οταν ηταν σε σχεση εμπαινε σε αλλη διασταση, τον ψαχναμε στο σιλβερ αλερτ. Οταν χωριζε μας εψαχνε ξανα να βγουμε κτλ. Ξαφνικα εμεινε χωρις φιλους. Νομιζω θα καταλαβε το γιατι : D

Ναι δεν είπα ότι φταίει κάποιος άλλος εκτός από μένα. Απλά τότε ήμουν πιο μικρή, και σίγουρα έκανα λάθος επιλογές.

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

Ναι δεν είπα ότι φταίει κάποιος άλλος εκτός από μένα. Απλά τότε ήμουν πιο μικρή, και σίγουρα έκανα λάθος επιλογές.

---

Ενταξει, συμβαινει! Θα κανεις καινουριες φιλιες! Δεν εχουν ολοι φιλους απο τα παιδικα χρονια, ασε που οσο περνανε και τα χρονια και τους κολλητους φιλους δυο-τρεις φορες το χρονο τους βλεπεις λογω υποχρεωσεων, παιδια, οικογενεια, κτλ.