Printable View
Quote:
Originally posted by weird
Ρις, στα όσα γράφεις στο θέμα αυτό, υπάρχει μια αντίφαση.
Την μια γίνεσαι εσύ το μικρό παιδί στη σχέση με τους γονείς, όπου τους βλέπεις τέλειους και νιώθεις μικρή μπροστά τους,
την άλλη γίνονται εκείνοι τα παιδιά σε σχέση με εσένα, που κρέμονται απο εσένα και δεν μπορούν να ανεξαρτητοποιηθούν.
Το διακρίνεις?
Εναλάσσετε ρόλους?
αχ! σωστα! ναι....
πολυ σωστα
εναλασσουμε ρολους
Απο το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή...
Σου θυμίζει κάτι η πόλωση?
σαν τι?Quote:
Originally posted by weird
Απο το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή...
Σου θυμίζει κάτι η πόλωση?
Μία έτσι μια αλλιώς, μία το ένα άκρο μία το άλλο και καθόλου ενδιάμεσα...Quote:
Originally posted by researcher
σαν τι?Quote:
Originally posted by weird
Απο το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή...
Σου θυμίζει κάτι η πόλωση?
μήπως υπάρχει αυτή η τάση μέσα στην οικογένεια?
νομιζω ναι
υπαρχει
η εγω η εσυ
η τρελος η τελειος
η εξαρτημενος απο εδω(το σπιτι) η παντρεμενος
η εξαρτημενος η μακρυα!
Σαν το οικογενειακό μοντέλο του τρόπου σκέψης σας να είναι ασπρόμαυρο....Quote:
Originally posted by researcher
νομιζω ναι
υπαρχει
η εγω η εσυ
η τρελος η τελειος
η εξαρτημενος απο εδω(το σπιτι) η παντρεμενος
η εξαρτημενος η μακρυα!
Εσύ έχεις εντοπίσει κάποιες αιτίες γι αυτό?
Η εξαρτημένος η μακριά!
Δύσκολο!
Γιατί για να πάς μακριά ( ουσιαστικά μακριά) χρειάζεται να περάσεις ενδιάμεσα στάδια, όπου η εξάρτηση θα γίνει απλή χείρα στήριξης και βοήθειας...
Αν κάποιος είναι διατεθειμένος να σε \"διώξει\" με την καλή έννοια απο κοντά του, θα πρέπει να το κανει σιγά σιγά...
Οχι απότομα.
Quote:
Originally posted by weird
Σαν το οικογενειακό μοντέλο του τρόπου σκέψης σας να είναι ασπρόμαυρο....Quote:
Originally posted by researcher
νομιζω ναι
υπαρχει
η εγω η εσυ
η τρελος η τελειος
η εξαρτημενος απο εδω(το σπιτι) η παντρεμενος
η εξαρτημενος η μακρυα!
Εσύ έχεις εντοπίσει κάποιες αιτίες γι αυτό?
σημαντικες συναισθηματικες ελλειψεις των γονιων μου που δεν καλυψαν με την αγαπη και τη σχεση μεταξυ τους
αλλα προσπαθησαν και προσπαθουν να τις καλυψουν επενδυοντας φοβερα στον γονεικο τους ρολο
Εχω παρατηρήσει, οτι ο ασπρόμαυρος τρόπος σκέψης κρύβει απο πίσω ασπρόμαυρα συναισθήματα, δηλαδή, κάποιας μορφής κυκλοθυμία.
Απο εκεί και πέρα, νομίζω οτι και η κατάσταση του αδερφού σου έχει πάιξει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της όλης κατάστασης και στα αισθήματα ενοχής που σε βαραίνουν...
το πιστευω κι εγωQuote:
Originally posted by weird
Εχω παρατηρήσει, οτι ο ασπρόμαυρος τρόπος σκέψης κρύβει απο πίσω ασπρόμαυρα συναισθήματα, δηλαδή, κάποιας μορφής κυκλοθυμία.
Απο εκεί και πέρα, νομίζω οτι και η κατάσταση του αδερφού σου έχει πάιξει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της όλης κατάστασης και στα αισθήματα ενοχής που σε βαραίνουν...
πολλες φορες αισθανομαι οτι δε δικαιουμαι να ειμαι χαρουμενη αφου εκεινος ειναι σε φαση καταθλιψης
επισης η καταθλιψη η θλιψη αφηνει τον εναν και πιανει τον αλλον....
αμα ειμαι καλα οι γονεις θα μου πουν κατι και θα με αγχωσουν
εαν ειμαι χαλια θα μου πουν ελα τωρα μη τα βλεπεις ετσι τα πραγματα εμεις θελοθμε να εισαι χαρουμενη
σωστα κανεις και τα βλεπεις ολα αυτα
με βοηθας
αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν μεταβαλλονται απο τη μια μερα στην αλλη
εξωτερικα με τιποτα
εσωτερικα σε μενα εννοω
νομιζα οτι ετσι συμβαινει σε ολα τα σπιτια....
Ερευνήτρια, η κατάσταση του αδερφού σου επηρεάζει κι εκείνους κι εσένα.
Εσένα... σαν να πρέπει να τους αποζημιώσεις, εσύ είσαι το πιο υγιές παιδί. Σαν όλα να βαραίνουν τις δικές σου τις πλάτες...
Σαν να προσπαθείς να τους κάνεις χαρούμενους, να τους πεις, κοιτάξτε, έχετε εμένα που είμαι καλά!
Ισως και να νιώθεις μια βαθιά λύπη για αυτούς, αλλά και για τον αδερφό σου.
Λύπη που μεταφράζεται σε χρέος?
Ολα είναι πιθανά...
\"πολλες φορες αισθανομαι οτι δε δικαιουμαι να ειμαι χαρουμενη αφου εκεινος ειναι σε φαση καταθλιψης
επισης η καταθλιψη η θλιψη αφηνει τον εναν και πιανει τον αλλον....
αμα ειμαι καλα οι γονεις θα μου πουν κατι και θα με αγχωσουν
εαν ειμαι χαλια θα μου πουν ελα τωρα μη τα βλεπεις ετσι τα πραγματα εμεις θελοθμε να εισαι χαρουμενη\"
Αντιφατικά μηνύματα.
Μήπως όταν είσαι καλά, γίνονται πιο πολύ τα \"παιδιά σου\",
ενώ όταν είσαι άσχημα, γίνονται πιο πολυ \"οι γονείς\"?
σιγουρα επηρεαζει.ολα επηρεαζουν.
ναι οταν δεν ειμαι καλα εχουν εκεινοι το γονεικο ρολο γερα
οταν ειμαι καλα σαν να μη ξερουν τι να κανουν και κρεμονται απο μενα
αυτο με κουραζει
η μητερα μου μου προτεινε να παρω αντικαταθλιπτικα οταν ημουν κοντα της για καποιο διαστημα και αισθανομουν χαλια σχεδον πολτοποιημενη
μετα πηρα αποσταση εφυγα για λιγο θεσσαλονικη χωρις να εχω δουλεια ετσι για να δω παλιους φιλους και να ξελαμπικαρω
παιρνω τηλεφωνο λεω ελα μαμα τα γλιτωσα τα αντικαταθλιπτικουλια βρηκα τον εαυτο μου ειμαι καλα
και σνα να ψιλοξινισε...
μετα το δεχθηκε ενταξει
αχ εγω τι κανω!
που συν τοις αλλοις τρωω και σαν το βοδι οταν ειμαι σπιτι
δεν ξερω τι με πιανει
και αυτο τα καθιστα ακομα πιο νωχελοεξαρτητικα τα πραγματα
Βρε γλύκα!
Μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου!
Κι εγώ παθαίνω βουλιμικές κρίσεις όταν δεν είμαι καλα, το έχουμε στο αίμα μας οι γυναίκες, τι να κάνουμε...
Πάντως αυτό το έχω νιώσει και εγώ με τον πατέρα μου.
Οταν δεν είμαι καλά, γίνεται υπέυθυνος ενήλικος, σπεύδει να με παρηγορήσει!
Οταν είμαι καλά, δεν ξέρω το ασυνείδητό του τί μπορεί να μηχανεύεται, όλο βρίσκει τρόπους να με ξινίζει ο άτιμος!
Οπότε πλέον προσέχω.
Δεν απλώνω πια απλόχερα μπροστά του, ούτε τις χαρές ούτε τις λύπες μου...
Και να σου πω, συναισθηματικά νιώθω πιο ( ανεξάρτητα) κοντά του απο κάθε άλλη φορα.
Σε βλέπω πάντως είσαι σαν τον αγέρα ;)
Φευγαλέα...
Σαν μια πεταλούδα, όλο αλλάζεις άνθη...
Τα λες τα λες, αλλά κάνε και μια στάση πάνω σε κάποιο.
Μείνε ώρα εκεί, στοχάσου, μέχρι να το συνειδητοποιήσεις βαθιά.
Τις γραμμές που σου έκανα copy paste πιο πάνω, αυτά τα λόγια σου, τα θεωρώ πολύ σημαντικά.
Εκεί πάνω στεγάζεται μεγάλο μέρος των ενοχών σου.
Δούλεψε οσο μπορείς πάνω σε αυτά... σιγά σιγά.
Μια φράση που με έχει βοηθήσει πολύ, όσο απλή κι αν είναι \" Μη βιάζεσαι!\".
Γλυκιά μου researcher:)
Σε καταλαβαίνω.Καταλαβαίνω επίσης πως στο μυαλό σου έχεις πολλές ερμηνείες σχετικά με τα γιατί αλλά σαν να χολαίνουν λίγο τα πως.
Είμαι σίγουρη πως σαν αρχική κίνηση να απομακρυνθείς σε άλλη πόλη θα σε βοηθήσει πολύ.Θα σε βοηθήσει να δεις πιο καθαρά και να έχεις λιγότερες επιρροές.Σου εύχομαι καλή αρχή και να βρεις σύντομα μια δουλίτσα που να σου αρέσει.
η αυστηροτης θα μας φαειQuote:
Originally posted by weird
Βρε γλύκα!
Μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου!
Κι εγώ παθαίνω βουλιμικές κρίσεις όταν δεν είμαι καλα, το έχουμε στο αίμα μας οι γυναίκες, τι να κάνουμε...
Πάντως αυτό το έχω νιώσει και εγώ με τον πατέρα μου.
Οταν δεν είμαι καλά, γίνεται υπέυθυνος ενήλικος, σπεύδει να με παρηγορήσει!
Οταν είμαι καλά, δεν ξέρω το ασυνείδητό του τί μπορεί να μηχανεύεται, όλο βρίσκει τρόπους να με ξινίζει ο άτιμος!
Οπότε πλέον προσέχω.
Δεν απλώνω πια απλόχερα μπροστά του, ούτε τις χαρές ούτε τις λύπες μου...
Και να σου πω, συναισθηματικά νιώθω πιο ( ανεξάρτητα) κοντά του απο κάθε άλλη φορα.
εγω σαν λυση ξερεις τι σκεφτομαι
να δεχθω οτι κολαω συναισθηματικα
και μετα να δω απο κει και περα
να μην προσπθω ντε και καλα να ξεκολησω
απλα να βαλω κι αλλα στο μενου
π.χ.
για σημερα εχω
συναισθηματικο κολημα
να μαγειρεψω
να φτιαξω την βαλιτσα μου για μια δουλιτσα δεκαπεντε ημερων που προεκυψε
να παρω μια κρεμα μαλιων απο το μαρκετ
τηλεφωνο στη φιλη μου την Πεπη
να σκεφτω τι πινακα να ζωγραφισω στην αδελφουλα μου οταν βρω χρονο
να αποφασισω αν θα φυγω σημερα η συριο για Σαλονικη(μαλλον αυριο)
να δω μερικα ομορφα βιντεακια στο γιου τιουμπ
να αναρωτηθω τι ομορφη κοπελιτσα παντρευεται ο ξαδελφος μου που πηγα χθες στο στρωσιμο του κρεβατιου και χαρηκα
να σχεδιασω να αποκτησω ενα ομορφο σωματακι με λιγη γυμναστικουλα και διαιτα
αχ ψιλοκουραστηκα αλλα χαρηκα!
καλη ιδεα?
Quote:
Originally posted by weird
Σε βλέπω πάντως είσαι σαν τον αγέρα ;)
Φευγαλέα...
Σαν μια πεταλούδα, όλο αλλάζεις άνθη...
Τα λες τα λες, αλλά κάνε και μια στάση πάνω σε κάποιο.
Μείνε ώρα εκεί, στοχάσου, μέχρι να το συνειδητοποιήσεις βαθιά.
Τις γραμμές που σου έκανα copy paste πιο πάνω, αυτά τα λόγια σου, τα θεωρώ πολύ σημαντικά.
Εκεί πάνω στεγάζεται μεγάλο μέρος των ενοχών σου.
Δούλεψε οσο μπορείς πάνω σε αυτά... σιγά σιγά.
Μια φράση που με έχει βοηθήσει πολύ, όσο απλή κι αν είναι \" Μη βιάζεσαι!\".
ναι....
θα με βοηθησει η ηρεμια και η αποδοχη
αναγνωριζω οτι οι σκεψεις μου ειναι βοηθητικες για πολλους
εγω ομως ειναι σαν να μαρσαρω στην αμμο
επιασες τον παλμο του δικου μου πλαισιου....!
Πωπω!
Τι πλούσιο μενού είναι αυτό.
Το λιμπίστηκα!
Μου άρεσε πολύ αυτό που είπες πάντως...
Να δω το συναισθηματικό κόλλημα, αλλά να μην προσπαθήσω να ξεκολλήσω...
Πολύ σωστό.
Μείνε στην (επωδυνη συχνά) όραση.
Ολα θα πάνε καλά ερευνήτρια!
Θα το βρεις το αντικείμενο της ερευνάς σου ;)
Quote:
Originally posted by Arsi
Γλυκιά μου researcher:)
Σε καταλαβαίνω.Καταλαβαίνω επίσης πως στο μυαλό σου έχεις πολλές ερμηνείες σχετικά με τα γιατί αλλά σαν να χολαίνουν λίγο τα πως.
Είμαι σίγουρη πως σαν αρχική κίνηση να απομακρυνθείς σε άλλη πόλη θα σε βοηθήσει πολύ.Θα σε βοηθήσει να δεις πιο καθαρά και να έχεις λιγότερες επιρροές.Σου εύχομαι καλή αρχή και να βρεις σύντομα μια δουλίτσα που να σου αρέσει.
πολυ σημαντικο να βρω δουλεια καπως μακρυα
ομως δεν θα ηθελα ασχετη δουλεια
αλλα στην τελικη ας ειναι και ασχετη
αρκει να ισσοροπησω καπως εσωτερικα
να μην ειμαι τοσο λιωμα
Πολύ καλή ιδέα....Quote:
Originally posted by researcher
να μην προσπθω ντε και καλα να ξεκολησω
απλα να βαλω κι αλλα στο μενου
π.χ.
για σημερα εχω
συναισθηματικο κολημα
να μαγειρεψω
να φτιαξω την βαλιτσα μου για μια δουλιτσα δεκαπεντε ημερων που προεκυψε
να παρω μια κρεμα μαλιων απο το μαρκετ
τηλεφωνο στη φιλη μου την Πεπη
να σκεφτω τι πινακα να ζωγραφισω στην αδελφουλα μου οταν βρω χρονο
να αποφασισω αν θα φυγω σημερα η συριο για Σαλονικη(μαλλον αυριο)
να δω μερικα ομορφα βιντεακια στο γιου τιουμπ
να αναρωτηθω τι ομορφη κοπελιτσα παντρευεται ο ξαδελφος μου που πηγα χθες στο στρωσιμο του κρεβατιου και χαρηκα
να σχεδιασω να αποκτησω ενα ομορφο σωματακι με λιγη γυμναστικουλα και διαιτα
αχ ψιλοκουραστηκα αλλα χαρηκα!
καλη ιδεα?
Μου θύμησες τα λόγια που μου είπε κάποτε μια καλή καρδιακή φίληQuote:
Originally posted by researcher
Quote:
Originally posted by weird
Σε βλέπω πάντως είσαι σαν τον αγέρα ;)
Φευγαλέα...
Σαν μια πεταλούδα, όλο αλλάζεις άνθη...
Τα λες τα λες, αλλά κάνε και μια στάση πάνω σε κάποιο.
Μείνε ώρα εκεί, στοχάσου, μέχρι να το συνειδητοποιήσεις βαθιά.
Τις γραμμές που σου έκανα copy paste πιο πάνω, αυτά τα λόγια σου, τα θεωρώ πολύ σημαντικά.
Εκεί πάνω στεγάζεται μεγάλο μέρος των ενοχών σου.
Δούλεψε οσο μπορείς πάνω σε αυτά... σιγά σιγά.
Μια φράση που με έχει βοηθήσει πολύ, όσο απλή κι αν είναι \" Μη βιάζεσαι!\".
ναι....
θα με βοηθησει η ηρεμια και η αποδοχη
αναγνωριζω οτι οι σκεψεις μου ειναι βοηθητικες για πολλους
εγω ομως ειναι σαν να μαρσαρω στην αμμο
επιασες τον παλμο του δικου μου πλαισιου....!
\"Γλυκα μου, είμαστε τόσο σοφοί με όλους τους άλλους, με τον εαυτό μας όμως?
......
Στα δύσκολα φαίνεται η δύναμή μας και πίστεψε...
έχεις όλη τη δύναμη του κόσμου μέσα σου.\"
Και συμπληρώνω για εσένα Ρις, έχεις όλη τη δύναμη και τη σοφία μέσα σου, το μόνο που μένει, είναι να την στρέψεις πιο πολύ επάνω στον εαυτό σου :)
Kι εγώ θα φύγω καλή μου,
εχω μελλοντικά σχέδια για Αθήνα.
Οχι για να γλυτώσω απο την εξάρτηση,
αλλά για να επισφραγίσω την απεξάρτησή μου ( αν και απο μικρή ηλικία μένω μόνη).
Τι ωραία, αλλάζουμε πολεις!
αχ weird πολυ ομορφα!
ευχαριστω που σας αρεσε η ιδεα του μενου παντως
πολυ το χαρηκα!
ε ναι λοιπον εχει πολλα η ζωη μας οχι μονο ενα
αυτο ειναι
κι αν το συναισθηματικο κολλημα δεν λεει να φυγει ας μεινει εκει
εγω παντως εχω να ασχοληθω με τη ζωη μου
θα φαει χιλοπιτα αυτο και που ξερεις μπορει ετσι εγωιστικο και πεισματαρικο που ειναι να φυγει απο μονο του....
:)
:))
Aυτό θα φάει χυλόπιτα, εγώ πάω να φάω μια υγειινή κατά τα άλλα, κρέπα.
Πω είμαι πολύ τεμπέλα.
Σκέφτομαι, πού να κάνω σαλάτα ή μακαρόνια τώραααααα!
Φιλάκια πολλά πολλά!
μιαμ μιαμ!
καλη ορεξη....!
:)
εχω διαβασει το θεμα σε οσες σελιδες εχει επεκταθει. ολο ομως ξαναγυριζω στο πρωτο σημειο που εγραψες, σ αυτο που παραθετω δλδ.Quote:
Originally posted by researcher
δεν μου ειναι ευκολο να γραψω η να παραδεχθω κατι τετοιο
αλλα ελα που ειναι αληθεια
ειτε φταινε εκεινοι ειτε εγω
η αληθεια ειναι μια
δεν μπορω να ξεπερασω τους γονεις μου
ας το εξηγησω λιγο πρακτικα
αισθανομαι οτι ειναι τελειοι και καθε τι που κανω ειναι λιγο μπροστα τους
δεν χαιρομαι και δεν μπορω να λαβω τη ζεστασια που θελω απο αλλες σχεσεις
παντα τη συγκρινω με αυτη των γονιων μου
λυπαμαι πολυ που μεγαλωνουν και ως εκτ τουτου θα φυγουν απο τη ζωη
δεν εχω πηγαια χαρα σε καινουργιες καταστασεις ...τους σκεφτομαι
παρ ολο αυτα δεν ειμαι προσκολλημενη
θελω και επιδιωκω να ειμαι μακρυα τους καθως οταν ειναι παροντες πληγωνομαι με λεξεις η κινησεις τους η αστεια τους που εκεινοι τα θεωρουν συνηθισμενα
ομως μεσα μου μου φαινονται αξεπεραστοι
νιωθω και πολλες τυψεις
δεν τους εχω κανει κατι ιδιαιτερο αλα δεν ξερω
εσωτερικα θελω την αδεια τους για τα παντα
δεν ξερω
θελω να προχωρησω
θελω μια πιο ισσοροπημενη σχεση μαζι τους αλλα δεν ειναι ευκολο
αυτα καλοι μου φιλοι
εμενα μου ρχονται αντιφατικα μνμ, πραγματα που ειναι κ δεν ειναι...κ αυτα θα θελα να σχολιασω. ισως να σου λενε κατι.
λες πώς οι γονεις σου ειναι τελειοι, δλδ ετσι τους βλεπεις. σ οτι κ αν πουν ή κανουν. επισης λες πώς δεν μπορεις να χαρεις σε αλλες σου σχεσεις γιατι παντα τις συγκρινεις με την αντιστοιχη των γονιων, κ σου φαινοντα λιγοτερες. Οτι δλδ υπολειπονται μπροστα στην τελειοτητα που φανταζει να προσφερουν οι γονεις σου.
ομως λες κ κατι αλλο: πώς πληγωνεσαι απο λογια που λενε, πραξεις που κανουν κ κινησεις τους.
Μια σχεση οπου ειναι ζεστη, και οριζεται ως ιδανικη (ως προς το τί εκπροσωπουν οι γονεις), σου δημιουργει την αναγκη για τετοια αποσταση?
Γραφεις αρχικα πώς ειτε φταινε αυτοι ειτε εσυ. Νομιζω πώς ειναι λιγο δυσκολο να φταινε μονο αυτοι ή μονο εσυ.
Καποιες σκεψεις μου...
Καλή μου researcher, σου ζητώ συγνώμη αν είπα κάτι για τους δικούς σου που να σε πλήγωσε, δεν το κατάλαβα.Quote:
originally posted by researcher
αυτο π.χ με τους γονεις μου
δεν θα μπορουσα να το αναφερω εξω....
διοτι
εδω ναι μεν εκφραζομαι ετσι
αλλα αυτο δε σημαινει οτι δεν εκτιμω και δεν θελω να εκτιμωνται οι γονεις μου
οταν ομως το λεω σε αλλους
σχηματιζουν μια εικονα
που δε φευγει με τιποτα
και τους εξηγω
δεν ειναι μονο ετσι
αλλα που να το καταλαβει ο αλλος
οπτε λεει και χαρακτηριζει ανθρωπους που μονο απο μενα τους γνωριζει και κολα στα αρνητικα...
ενω εδω ουτε τους γνωριζετε
και μιλαω για το πως ειναι στα δικα μου ματια
παρουσιαζοντας στοιχεια που με δυσκολευουν
χωρις να αναιρω τα καλα επειδη δεν τα αναφερω...
απλα ηθελα να το πω!
Εννοείτε, κι εγώ νιώθω άβολα να μιλάω στους ανθρώπους γύρω μου για τα αρνητικά των δικών μου γονιών, νιώθω κάπως. Το κάνω βέβαια τώρα με περισσότερη ευκολία από ότι στο παρελθόν.
Εδώ λόγω ανωνυμίας που λες κι εσύ, πιο εύκολα.
Όμως θα σου πω κάτι.
Όταν εντοπίζεις αλλά και εξωτερικεύεις κάποια αρνητικά στοιχεία των δικών σου που σε επηρεάζουν ή και σε πληγώνουν δε σημαίνει ότι αυτό σε΄κάνει αχάριστη ή αγνώμων απέναντί τους, για τα καλά τους στοιχεία και για τα καλά που σου έχουν προσφέρει και σου προσφέρουν.
Απεναντίας, σε κάνει να βλέπεις καθαρότερα, όλες τα κομμάτια τους, γιατι ποτέ ένας άνθρωπος ή ένας γονιός δεν είναι είτε κακός είτε τέλειος, οπότε αυτό σε βοηθά να δεις πιο ολοκληρωμένα και εσένα την ίδια και τη σχέση σας νομίζω...
χα χα! μπετυ οταν ειχα φερει και γω παρομοιο θεμαQuote:
Originally Posted by researcher
κοιτα αν εχεις χρονο τι ωραιες απαντησεις μου ειχαν δωσει!!!
μαλιστα σε αυτην που παραθετω λεω αυτο που μου ειπες εσυ στην diddolved ( που εισι κοριτσι ??? αγκαλιτσα κοριτσι :))
ριξε μια ματια αν εχεις χρονο!
δεν ειναι ετσι για μενα τωρα αλλα τοτε ηταν πολυ εντονο!
Ειχα γραψει κατι αλλα το διεγραψα. Δεν ειμαι ετοιμη να μοιραστω τοσα.
Παντως τα ιδια αισθανομαι κι εγω. Ρις θα σου στειλω οσα εγραψα σε πμ.
πω πω!
μενω εκστατικη
ειλικρινα παρα πολλα κοινα
γραφτηκε πανω απο χρονο πριν το θρεντ
και ολα αυτα οχι οτι δεν ισχυουν
αλλα δεν εχουν την ιδια ενταση και τον ιδιο ποονο για μενα πλεον
δεν εινια ευκολο
αλλα απ ο,τι βλεπω κανενας δρομος δεν ειναι στρωμενος με ροδο πεταλα
χρειαζεται δουλεια
και η συνειδητοποιηση γραφοντας και διαβαζοντας γι αυτο
ειναι ηδη αρκετη δουλεια Betty
ο αλλος σκοπος ειναι η αναδιαμορφωση της καθημερινοτητας συνειδητοποιωντας ολο και περισσοτερο καποια πραγματα
σιγα σιγα
και παλι προτεινω οχι θυμους και δραματα
δεν ειναι ο γκομενος σου
οι γονεις σου ειναι !!!! το λεω και για μενα!
απλα το με ψαχνουν ανησυχουν και το φχαριστιεμαι μου ηρθε καπως! αλλα παλι εσυ οπως το αισθανεσαι!
καλη συνεχεια :)
Ρις, συγνωμη. Το διεγραψα, δεν ενιωσα πολυ καλα για την τοση ειλικρινεια μου και το τοσο βαθος που εβγαλα, κλαιω εδω και μια ωρα γιατι μου βγηκαν πολλα αναμεικτα συναισθηματα θυμος αγαπη λατρεια πονος
Αφου το διαβασες, δε στο στελνω...
Συγνωμη που το διεγραψα... σημασια εχει που το ειδες εσυ...
δεν πειραζει :)
σε καταλαβαινω
και γω εκανα πολυ καιρο να εξοικειωθω με τον χωρο και να γραψω κατι πιο προσωπικο
τα πρωτα δυο χρονια δεν ειχα γραφτει καν μονο παρακολουθουσα :)
Ειμαι πολυ εσωστρεφης κι αμα τα πω καπου μετα το μετανιωνω και αμα τυχει και μιλησω σε καποιον εξω θαναι καποιος που μετα μπορω να μην τον ξαναδω....
Σε ευχαριστωQuote:
Originally Posted by researcher
πολυ
πες μου ομως
εχεις κανει βηματα εσυ;εχεις κανει δουλεια; βγαινει αποτελεσμα;
Ειναι λιγες οι φορες που ειμαι μακρια τουςQuote:
Originally Posted by researcher
απο τοτε που χωρισα, ειναι συνεχως απο πισω μου
λες και ειμαι απροστατευτη
θελω χρονο για μενα
Προχθες παλι δεν το σηκωνα κι οταν το σηκωσα, μου φωναζε πως ανησυχει. Ας μου στελνες ενα μηνυμα, μου ειπε. Οχι δε θελω να στειλω μηνυμα κανενα. Ποσες φορες την εχω παρει και δεν το σηκωνει. Της κανω τα ιδια μπας και καταλαβει πως νιωθω κι εγω.
Εκνευριστηκα που σε διαστημα μιας ωρας με ειχε παρει 5 τηλεφωνα.
Αποφασισα να μην το σηκωνω καποιες φορες μεχρι να το παρει αποφαση πως δεν ειμαι εκει συνεχεια.
Νιωθω μια ανακουφιση, λυπαμαι που το λεω.
ναι βγαινει αποτελεσμα
σιγα σιγα
ο δικος μου τροπος ειναι χωρις λογομαχιες και με υπομονη σε καποιοους θυμους
και με το να εχω μενου συγκεντρωσης της προσοχης μου
να μην επικεντρωνομαι δηλαδη σε οποια χαζομαρα ταπεινωτικη πονετικη η χειριστικη συμπεριφορα
αλλα σε ενα καδρακι σε μια βολτα σε μια μικρη εκπαιδευση σε μια παρεα σενα ωραιο μπανιο
σε ενα στολισμα προσωπικο
και πανω απο ολα χωρις καυγαδες
αλλα με πολλλη χαρα
μεχρι και το κανε σαν να , αμα δεν ειμαι χαρουμενη κανω σαν να ειμαι!!!! και μετα ειμαι!
ειμαι πολυ καλα λεω σε μαι φιλη μου στο τηλεφωνο!!! βρηκα κατι τελειο εκει!!!
μια ιδεα ενα βιντεακι !!!! πολλα!!!!
δουλευει!
ειμαι 29 χρονων .γεννηθηκα το 1982
εσυ Betty?
Ναι καταλαβαινω τι λες.
Εγω ειμαι ακομα στο σταδιο της φυγης, της απομονονωσης. Το περασες αυτο η βαδιζω λαθος; Δε θελω ουτε λογομαχιες, ουτε πολλες κουβεντες.
Μακρια κι αγαπημενοι θελω με αποστασεις...
Μου δινεις κουραγιο και ειμαι αισιοδοξη.
Θα στο στειλω σε πμQuote:
Originally Posted by researcher