Απο το νοσοκομείο δεν μπορείς να βγείς εαν εισαι μέσα;
Printable View
Απο το νοσοκομείο δεν μπορείς να βγείς εαν εισαι μέσα;
ημουν απο εισαγγελια .Καθησα ενα μηνα ακριβως δε ξερω δε μπορω να το ξεπερασω αυτο.Νομιζω οτι σταματησε η ζωη μου.
αφρουλα τωρα τι κανεις?η σχεση με τους γονεις σου πως ειναι?σε ψυχολογο πας?
τιποτα απλως ζω.Με τους γονεις καλα ολα, με ψυχολογο πηγαινα σε γνωσιακο αλλα δε βοηθησε.Εχω να παω ενα μηνα τωρα.Τι να μου κανει ο ψυχολογος?Να μου πει κανε μπανιο,ντυσου βρες δουλεια?
koiΤα εδω που τα λεμε και εγω γνωσιακη κανω και με βοηθαει..μηπως ο συγκεκριμενος δεν σου εκανε?θυμαμαι εκανε την πρακτικη του,ε?
ξερεις τι γιατι δεν τα κανεις ολα αυτα?φανταζομαι θα υποφερεις ομως μωρε θα σου ρθει και η ορεξη πως αλλιως πρεπει να κανεις πραγματα,να ξεχνιεσαι,να μην ζεις συνεχως μεσα στο προβλημα σου.μια δουλιτσα νομιζω θα σε βοηθουσε..τιποτα το ιδιαιτερο κατι απλο,οσο απλο μπορει να ναι,εστω να αλλαξεις παραστασεις..
Afrula,γιατί σταμάτησες τον ψυχολόγο;Ίσως να χρειαζόταν περισσότερο διάστημα να δουλέψετε μαζί για να το λύσετε.Κοίτα,ανάλογα με την περίπτωση του καθενός,ίσως χρειαστεί μεγαλύτερο ή μικρότερο διάστημα για να δει ορατά αποτελέσματα.Αλλά στο τέλος,αν επιμένουμε,πάντα βελτιώνονται έστω και λίγο αυτά που μας είναι βάρος.Ας πούμε εσύ τώρα πέφτεις με τη σκέψη\"δεν έχω κουράγιο να πλυθώ\".Και σε προβληματίζει γιατί σου φαίνεται βουνό.
Πώς θα σου φαινόταν να την σπάσεις σε κομμάτια την διαδικασία;
Tι εννοώ;Σήμερα λούσε μόνο τα μαλλιά σου.Αύριο κάνε μόνο ντουζάκι.Σκέτο,ίσα για τη δροσούλα.Μεθαύριο,κάπως καλύτερα,με σφουγγάρι.Ξέρω,ίσως φαίνεται χαζό,αλλά στην ουσία μπορούμε καθετί που μας βαραίνει να μην το πιάνουμε όλο μαζί,αλλά να το σπάμε σε μικρότερα,πιο εύκολα κομματάκια.:)
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Afrula,γιατί σταμάτησες τον ψυχολόγο;Ίσως να χρειαζόταν περισσότερο διάστημα να δουλέψετε μαζί για να το λύσετε.Κοίτα,ανάλογα με την περίπτωση του καθενός,ίσως χρειαστεί μεγαλύτερο ή μικρότερο διάστημα για να δει ορατά αποτελέσματα.Αλλά στο τέλος,αν επιμένουμε,πάντα βελτιώνονται έστω και λίγο αυτά που μας είναι βάρος.Ας πούμε εσύ τώρα πέφτεις με τη σκέψη\"δεν έχω κουράγιο να πλυθώ\".Και σε προβληματίζει γιατί σου φαίνεται βουνό.
Πώς θα σου φαινόταν να την σπάσεις σε κομμάτια την διαδικασία;
Tι εννοώ;Σήμερα λούσε μόνο τα μαλλιά σου.Αύριο κάνε μόνο ντουζάκι.Σκέτο,ίσα για τη δροσούλα.Μεθαύριο,κάπως καλύτερα,με σφουγγάρι.Ξέρω,ίσως φαίνεται χαζό,αλλά στην ουσία μπορούμε καθετί που μας βαραίνει να μην το πιάνουμε όλο μαζί,αλλά να το σπάμε σε μικρότερα,πιο εύκολα κομματάκια.:)
Ναι έτσι είναι. Μικροί στόχοι για αρχή ώστε να παίρνουμε σιγά σιγά και κουράγιο!
Βέβαια κάποιοι ψυχολόγοι δεν είναι απλά τόσο καλοί, έμπειροι η απλά \"δεν υπάρχει χημεία\". Γενικά είμαι της γνώμης ότι άμα το όλο θέμα δεν κάνει κλικ μετά από μερικές συνεδρίες και κάποιος αισθάνεται ότι δεν παίρνει καθόλου βοήθεια καλό είναι να αλλάζει-πράγμα που δεν είναι πάντα τόσο εύκολο βέβαια .
rainandwind σευχαριστω πολυ.Πολυ ωραια η ιδεα σου.Μαλλον θελω να ενεργησω οπως πριν γιαυτο απογοητευομαι απο τις δυναμεις μου?Ενα μπανιο να μη μπορω να κανω?να μη μπορω να ντυθω οπως θα θελα?Πιστευω οτι καποια μερα θα γινω καλα αλλα θελει πολυ προσπαθεια και δεν μπορω να τη δωσω καθολου, το λεω με τη ψυχη μου αυτο.Μακαρι να μην ειχα νοσηλευτει βλεπω τους αλλους ανθρωπους και λεω κοιτα ολοι εχουν μια φυσιολογικη ζωη απο παιδι εφηβος τωρα ενηλικας εγω νομιζω οτι ειμαι ενα μωρο.Οτι τωρα αρχιζω και μπεινω στα27 αλλα νιωθω και συμπεριφερομαι σα 18χρονη.Μακαρι να πανε ολα καλα αλλα η ψυχη μου ειναι τοσο πονεμενη και τοσο αδεια και το σωμα μου σα παραλυτο.ΛΕΤΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΩΝΑΝΕ ΕΚΕΙ ΟΙ ΕΝΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΡΙΑ ALLOPERIDIN ΝΑ ΔΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ?Θελω να τους κανω μηνυση γιατι ΧΩΡΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΔΕΣΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΑΥΤΑ!ΕΓΩ ΕΧΩ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΟΧΙ ΨΥΧΩΣΕΙΣ Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ !!!
ευτυχως που υπαρχει το αγορι μου αλλιως θα χα αυτοκτονησει αν και τωρα θελω.Ξυπναω και δε ξερω και δεν εχω τι να κανω...
Quote:
Originally posted by afrula
ευτυχως που υπαρχει το αγορι μου αλλιως θα χα αυτοκτονησει αν και τωρα θελω.Ξυπναω και δε ξερω και δεν εχω τι να κανω...
Γεια σου αφρο...κοίτα σε βλέπω πολύ καλύτερα γενικά και από αυτά που λες πιστεύω ότι έχεις κάνει ήδη μεγάλα βήματα. Αφρούλα την νοσηλεία ξέχνα της πέρασε...και σε κάποιες ζαλάδες μην δείνεις σημασία αν τις ξεχάσεις θα σε ξεχάσουνε. Είναι θέμα πως ερμηνεύουμε τα πάντα. Σκέψου ότι κάποιοι πέρνουν επίτηδες ουσίες για να ζαλίζονται (ναρκωτικά-συμπεριλαμβανομένων και κάποιων από αυτά που σου έδωσαν εκεί), δήλαδή επιζητούνε τέτοιες αισθήσεις και τους αρέσει. Φυσικά δεν λέω να σου αρέσουν και σένα αυτές οι αισθήσεις, αλλά απλά αν δεν δείνεις σημασία στις άσχημες εμπειρίες σου, αν δεν τους δίνεις βάρος ,αυτές θα ελαφρύνουν μέχρι που θα σου φαίνονται σαν πούπουλο.
Σκέψου δηλαδή και τους ανθρώπους που πρέπει να τα παίρνουνε μια ζωή για να είναι καλά. Μπροστά όμως στις πιθανές τρομερές εμπειρίες που μπορούν να βιώσουν κατά την διάρκεια ενώς ψυχωτικού επεισοδίου δεν \"βλεπουν\" τα κακά του φαρμάκου. Γιατί δίπλα στα κακά της ίδιας της κατλαστασης αυτά τα κακά εξαφανίζονται. Και τελικά μπορούν να γίνουν πολύ παραγωγικοί και ευτυχισμένοι.
Η αυτοβελτίωση Θέλει εξάσκηση και αγώνα αλλα γίνεται, απλά πρέπει βέβαια να το πιστέψεις πρώτα . Πιστεύω ότι καλό είναι σε αυτό το στάδιο που είσαι τώρα να αρχίσεις σιγά σιγά να δραστηριοποιήσαι. Μπορεί να σου φαίνεται βουνό όλο αυτό αλλά άμα αρχίσεις μετά από λίγη προσπάθεια θα αρχίσει να κυλάει μόνο του το πράγμα. Για αρχή βάζε μικρούς στόχους γράψου σε κανα ECDL η καμιά ξένη γλώσσα (και πήγαινε στο μάθημα!)...κάνε κάποιο μάθημα που εσύ ήθελες, πήγαινε λίγο γυμναστικούλα χαλαρά. Καμια γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία αλλά πρόσεχε να είναι πολύ έμπειρος ο θεραπευτής γιατί αυτό κάνει τεράστια διαφορά. Προσπάθησε να πιέζεις τον εαυτό σου γενικα, όσο και αυτό και αν σου φαίνεται δύσκολο, να ξέρεις ότι όσο φυγόπονη είσαι βραχυπρόθεσμα τόπο ποιο πολύ δύσκολα θα τα βρίσκεις μακροπρόθεσμα. Ξέρω ότι έχεις περάσει ήδη δύσκολα αλλά αυτά τα πράγματα πρέπει να προσπαθήσεις να τα κάνεις αφρο θα είναι για το καλό σου και μόνο. Καταλαβαίνω επίσης ότι ο φίλος σου σου είναι στήριγμα αλλά να ξέρεις ότι σταδιακά καλό θα ήταν να μάθεις να στηρίζεσαι στον εαυτό σου. Η ζωή είναι για όλους μας δύσκολη, δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο-ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης-που να μην έχει βιώσει δυσκολίες. ΄Δυσκολίες και εμπόδια πάντα θα υπάρχουν σε διάφορες μορφές, εμείς πρέπει να μάθουμε να τα υπερπηδάμε και να βγαίνουμε νικητές. Σου εύχομαι να έχεις δύναμη.
σευχαριστω petran αλλα ειναι ολα δυσκολα.Δε ξερω αν θα περασει αυτο που νιωθω.Ουτε να περπατησω δε μπορω.:(
Quote:
Originally posted by afrula
σευχαριστω petran αλλα ειναι ολα δυσκολα.Δε ξερω αν θα περασει αυτο που νιωθω.Ουτε να περπατησω δε μπορω.:(
άφρο το haloperidol \"καθαρίζει\" μετά από 3 μέρες maximum. Είναι απίθανο αυτά τα συμπτώματα που έχεις να είναι ακόμα από τα φάρμακα. Το ποιο πιθανό είναι ότι αυτά τα έχεις λόγου άγχους πλέον. Ίσως επειδή τρόμαξες με τα φάρμακα, σου έχει μείνει η εντύπωση ότι τα φάρμακα δρουν ακόμα, κάτι που προκαλεί περισσότερο άγχος και έτσι περισσότερες ζαλάδες. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι άθελα σου αγχώνεσαι γι\'αυτό έχεις τις ζαλάδες και την αστάθεια, δεν είναι από τα φάρμακα. Είπες ότι σ\'αρέσει να βγαίνεις έξω με τον φίλο σου πριν. Αυτό δε μου λέει εμένα \"ότι δεν μπορείς καν να περπατήσεις\". Για να πηγαίνεις κινηματογράφο σημαίνει ότι μια χαρά περπατάς (εκτός και αν σε πηγαίνει ο φίλος σου με κάποια υποστήριξη και δεν περπατάς μόνη σου) Όταν πάτε κινηματογράφο και είσαι απορροφημένη από το έργο, νιώθεις να ζαλίζεσαι τόσο όσο όταν είσαι σπίτι?
Να θυμάσαι ότι όσο μένεις άπραγη και στο σπίτι, τόσο ποιο πολύ θα τα δείνεις σημασία και τόσο ποιο πολύ θα νιώθεις αυτά τα πράγματα. Πρέπει να σηκωθείς άμεσα να κάνεις κάποια δραστηριότητα. Μην περιμένεις να αλλάξει κάτι αν δεν ασχοληθείς εσύ πρώτα, δυστυχώς-η-ευτυχώς έτσι είναι. Τι θα λεγες σιγά σιγά να αρχίσεις μαθήματα ECDL η κάτι τέτοιο?
Όσο για τις ζαλάδες προσπάθησε να \"μην τις κρίνεις\" εκείνη την στιγμή που έρχονται. Άστες εκεί να υπάρχουν, δεν πρόκειται να σου κάνουν κάτι κακό, ούτε θα χειροτερέψουν κάτι, ζαλάδες είναι. Τα φάρμακα να είσαι σίγουρη ότι έχουν καθαρίσει εδώ και πολύ καιρό.
γεια σου αφρουλα....και γεια σε ολους...συγνωμη που ρωταω αλλα γιατι ησουν μεσα απο εισαγγελεα?εχω ενα παρομοιο προβλημα...αν θελεις μου απαντας...
geia soy Lola
τι εννοεις οτι εχεις ενα παρομοιο προβλημα?
ανοιξε αν θελεις ενα καινουριο θεμα και πες μας τι συνεβη....
γειαα.... οταν ακουω για εισαγγελεα μου σηκωνεται η τριχα καγγελο...θα καταλαβεις Remedy ...
μεβαλε ο εισαγγελεας μεσα γιατι ημουν ταχα επικινδυνη και επιθετικη.Και ολα αυτα μενα email !!!!!!!χωρις καν να με δει.Μη μου τα θυμιζετε γιατι θα παω στο τμημα και θα κανω φονο
afrula, για να εγκλειστείς προφανώς έβαλαν την υπογραφή οι γονείς σου.κι εκεί που πήγες εξετάστηκες από δύο ψυχίατρους για να εισαχθείς.δεν βάζουν μέσα όποιον να \'ναι.να είσαι σίγουρη γι\' αυτό.
βρε αφρουλα μου συγνωμη παλι που ρωταω αλλα τι εκανες δηλ?πανω στα νευρα σου εδωσες κανα σκαμπηλη?αυτο δεν ειναι φυσιολογικο?μηπως ηταν λιγο υπερβολικο αυτο με τον εισαγγελεα?αν θες απαντας..δεν θελω να θυμασαι και να συνχιζεσαι
εγινε ενας μικρος τσακωμος εξω και ηρθε η αστυνομια και εγω αρνιομουν να παω στο τμημα για να πω τι εγινε και ειχα νευρα και υφος και πηγαν να μου βαλουν χειροπεδες και αντιστεκομουν και με χτυπησαν και εξω και μεσα στο περιπολικο με μπουνιες και κλωτσιες στο κεφαλι!!!!!Αυτα δε σας τα χω πει !!!ημουν γεματη μωλωπες!!!Και πηγα στο τμημα και νομιζα θα με πανε στο νοσοκομειο για χτυπηματα και βρεθηκα σε ψυχιατρειο.Ο ψυχιατρος ειδε ενα φαρμακο το abilify το οποιο τελικα συμφωνησα με το γιατρο να μη το παρω και λεει κατευθειαν ψυχωση εχει παρτε την.Και με δεσαν για 3 μερες!!!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΩΣ?Νομιζω αν κανω κατι και ολοι οι δικοι μου μου το λενε οτι θα παω ξανα μεσα και αρχιζω και τρεμω .
Quote:
Originally posted by afrula
εγινε ενας μικρος τσακωμος εξω και ηρθε η αστυνομια και εγω αρνιομουν να παω στο τμημα για να πω τι εγινε και ειχα νευρα και υφος και πηγαν να μου βαλουν χειροπεδες και αντιστεκομουν και με χτυπησαν και εξω και μεσα στο περιπολικο με μπουνιες και κλωτσιες στο κεφαλι!!!!!Αυτα δε σας τα χω πει !!!ημουν γεματη μωλωπες!!!Και πηγα στο τμημα και νομιζα θα με πανε στο νοσοκομειο για χτυπηματα και βρεθηκα σε ψυχιατρειο.Ο ψυχιατρος ειδε ενα φαρμακο το abilify το οποιο τελικα συμφωνησα με το γιατρο να μη το παρω και λεει κατευθειαν ψυχωση εχει παρτε την.Και με δεσαν για 3 μερες!!!
Αφούλα αυτά που λες πάντως έχουν πολλά \"κενά\" και δεν μπορεί να καταλάβει κανείς (και ίσως ούτε και εσύ?) τι είναι αλήθεια και τι όχι. Εμείς νομίζαμε ότι σου έκαναν εισαγωγή λόγω του ότι έκανες απόπειρα αυτοκτονίας (ότι έκοψες τις φλέβες και ο \"αδερφός\" σου-υπάρχει άραγε?-έλεγε ότι πήρες και όλα τα χάπια). Τώρα λες ότι σε πήγαν μέσα για καυγά και ότι είχες και μόλωπες από τα χτυπήματα (δηλαδή τι έγινε? Έπαιζες μποξ με τους γονείς σου η με κάποιον άλλο?). Το θέμα σου πλεόν είναι για τον sherlock holmes και όχι για ειδικό ψυχικής υγέίας.
Quote:
Originally posted by afrula
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΩΣ?Νομιζω αν κανω κατι και ολοι οι δικοι μου μου το λενε οτι θα παω ξανα μεσα και αρχιζω και τρεμω .
Και χαλάρωσε, πως γίνεται δηλαδή να καταστραφεί κάποιος από 3 ημέρες νοσηλείας? Αυτός δηλαδή που σπάει σπονδυλική στήλη τι πρέπει να κάνει μετά? Οι υπερβολές και οι ακρότητες δεν βοήθησαν ποτέ κανένα.
αν δε καταλαβαινεις μην ασχολεισαι
Δε μπορεις να κοροιδευεις αν δε ξερεις!μακαρι να ησουν εσυ στη θεση μου
εκανα αποπειρα αυτοκτονιας και εμεινα 4 μερες .Και μετα εγινε ΑΥΤΟ!Εκατσα ακριβως ενα μηνα .Πηγαινε κατσε και μετα αν δεν εισαι φυτο σε ολη τη ζωη σου γραψε μου με αυτα που θα σου δινουν.
Quote:
Originally posted by afrula
Δε μπορεις να κοροιδευεις αν δε ξερεις!μακαρι να ησουν εσυ στη θεση μου
Thanks για την ευχή! να είσαι καλά...
Είναι αξιοθαύμαστο πως η έστω ελάχιστη προσπάθεια βοήθειας που κάνω \"χάνεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα\". Από όλα αυτά που έγραψα μόνο το τελευταίο κράτησες.
Δεν κορόιδεψα, το \"sherlock holmes\" ήταν αστεισμός
Το θέμα είναι ότι μάλλον κανείς δεν φαίνεται να καταλαβαίνει όχι μόνο εγώ...
Quote:
Originally posted by afrula
εκανα αποπειρα αυτοκτονιας και εμεινα 4 μερες .Και μετα εγινε ΑΥΤΟ!Εκατσα ακριβως ενα μηνα .Πηγαινε κατσε και μετα αν δεν εισαι φυτο σε ολη τη ζωη σου γραψε μου με αυτα που θα σου δινουν.
Δεν βλέπω να \"είσαι φυτό\"... αντιθέτως μια χαρά μου ευχήθηκες! Εγώ ξέρω ότι φυτό είναι κάποιος που δεν επικοινωνεί...και σίγουρα αυτό δεν είσαι...
Και δηλαδή, όποιος παίρνει ή αντιψυχωτικά επειδή πρέπει να τα πάρει γίνεται φυτό? Υπάρχουν άτομα εδώ μέσα που πέρνουν αυτά τα φάρμακα σε μόνιμη βάση και είναι μια χαρά, γνωστά άτομα που σου έχουν μιλήσει και έχουν προσπαθήσει να σε βοηθήσουν...αυτοί είναι επίσης \"φυτά\"? Εξάλου σου είπα ότι αυτά τα φάρμακα \"καθαρίζουν\" από τον οργανισμό μετά από λίγο καιρό. Έχω δουλέψει σε ψυχιατρική κλινική και ξέρω άτομο που πείρε όλα τα αντιψυχωτικά του κόσμου σε σημείο να μην μπορεί να μιλήσει και να του τρέχουν τα σάλια. Παρ\'όλα αυτά επικοινωνούσε μια χαρά (απλά λίγο ποιο αργά). Μετά από κάποιους μήνες μείωσε τα φάρμακα και έβγαινε για καφέ και ήταν τελείως φυσιολογικός, δεν είχε κανένα πρόβλημα το παιδί.
Ηρέμησε πρώτα από τις εκδικητικές σου σκέψεις και μετά σκέψου τα φάρμακα...
ενας μηνας εγκλεισμος ηταν ο ταφος μου.Και χτυπημενη και στο ψυχιατρειο.Βλεπω αστυνομικο και θελω να του βαλω φωτια να καιγεται ζωντανος και να το χαιρομαι ειδικα τους 2 που πηγαν να με σκοτωσουν
Quote:
Originally posted by afrula
ενας μηνας εγκλεισμος ηταν ο ταφος μου.Και χτυπημενη και στο ψυχιατρειο.Βλεπω αστυνομικο και θελω να του βαλω φωτια να καιγεται ζωντανος και να το χαιρομαι ειδικα τους 2 που πηγαν να με σκοτωσουν
Κάτσε ρε άφρο ηρέμησε τι σκέψεις είναι αυτές που κάνεις? Ναι εντάξει οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί ήταν μαλάκες, θα αλλάξει κάτι τώρα αν σκέφτεσαι ότι θα τους βάλεις φωτιά και άλλα τέτοια ωραία? Οι αστυνομικοί άλλωστε δεν φταίνε που σε βαλαν εκεί μέσα για ένα μήνα, για άλλους λόγους μπήκες.
Άντε και τους πιτσιλίζες με βενζίνη και του πέταγες και το σπίρτο βλέποντας τους να καίγονται ουρλιάζοντας μέσα σε κραυγές αγωνίας αφήνοντας πίσω συγγενείς να τους κλαίνε-γιατί άσχετο με το αν ήταν μαλάκες η όχι, σίγουρα θα έχουν κάποιον καλό άνθρωπο που θα τους κλάψει-τι θα καταλάβαινες με αυτό πέρα από το κακό που θα έσπερνες σε άλλους ανθρώπους και στην ζωή σου? Θα άλλαζε τίποτα αυτή η πράξη? Εγώ θυμάμαι ότι την πρώτη φωρά είχες κάποιο πρόβλημα, γι\'αυτό έφτασες εκεί που έφτασες. Δεν έφταιγε κανείς άλλος γι\'αυτό, δυστυχώς κάποια κακά πράγματα απλώς τυχαίνουν. Θα άλλαζε το πρόβλημα που είχες στην αρχή αυτή σου η πράξη? Θα σε έκανε να αισθανθείς επιτέλους ευτυχισμένη και πλήρης? Να σηκωθείς μία μέρα και να πεις \"ωραία μέρα σήμερα, παρ΄\'ολα τα προβλήματα που έχω νιώθω αισιόδοξη\".
Δεν θα αλλάξει τίποτα σκεπτόμενη ότι θα σκοτώσεις ανθρώπους με βάναυσο τρόπο, τον εαυτό σου μόνο βλάπτεις με αυτές σου τις σκέψεις και κανένα άλλο.
Θέλεις να προσπαθήσεις να βελτιωθείς η όχι?
afrula,συμφωνώ με τον Petran.Το μόνο που καταφέρνεις συντηρώντας αυτό το μίσος,είναι να βλάπτεις εσένα την ίδια.Αντ\'αυτού,προσπάθησε να στρέψεις το βλέμμα στην καθημερινή σου ζωή και να την κάνεις καλύτερη.
Έχεις σκεφτεί afrula,γιατί προβάλλεις το μίσος σου σε ένα στόχο με τόσο έντονο τρόπο,γιατί σκέφτεσαι συνέχεια το πριν και όχι το τώρα;Mπορεί να είναι ένας τρόπος σου να μένεις στο χτες και να αποφεύγεις να γυρίσεις στο τώρα,να αντιμετωπίσεις απαιτήσεις και φόβους δεμένους με την καθημερινότητα.
Όμως,θεωρώντας καταστροφή και τάφο σου μία εμπειρία της δίνεις μία δύναμη που σε καθηλώνει εκεί,σα να τέλειωσαν όλα για σένα και δεν υπάρχεις πια.Άρα και δεν υπάρχει λόγος να πλυθείς,να βγεις κλπ.Το έχεις σκεφτεί ποτέ έτσι;
αφρουλα γεια...εγω δεν εχω καταλαβει το αρχικο προβλημα που οδηγησε σε αυτη την κατασταση...για ποιο λογο εκανες αποπειρα?εχεις προβληματα στην οικογενεια σου?τι ειναι αυτο που σου φταιει?
την σκηνη με το 100 μπορω να την φανταστω και ξερω ποσο επωδυνο ειναι...δεν επρεπε ομως να αντισταθεις...χιλιαδες ανθρωποι μαλωνουν καθε μερα και πανε στο τμημα...μονη σου ωθησες την κατασταση για το νοσοκομειο....ξερω πως ειναι να βγαινεις εκτος εαυτου αλλα εκεινη την ωρα επρεπε να το παιξεις πιο διπλωματικα....επισης κατανοω απολυτα το μισος σου αλλα πιστεψε με δεν μπορεις να κανεις και πολλα για αυτην την απαδεκτη οντως συμπεριφορα των αστυνομικων...εκτος αν κινηθεις νομικα αλλα δεν ξερω κατα ποσο αυτο ειναι εφικτο....
το ξερω οτι δεν επρεπε να τους νευριασω αλλα ημουν ανωριμη και ειχα πολλα νευρα!Και στθηκα τρομερα ατυχη με τους χαπακηδες γιατρους στη Νικαια που χωρις εξεταση μονο τη λεξη εισαγγελεα ακουσαν μου εδωσαν αντιψυχωσικα τα βαρυτερα του κοσμου,με δεσαν με σαπισαν στις ενεσεις και ολα αυτα για το τιποτα.
Αφρούλα,
πέρασες πολύ μα πολύ δύσκολα.
Βάλε ένα μεγάλο Χ σε όλα τα δύσκολα. Πες στην Αφρούλα ότι τώρα θα προχωρήσω μπροστά...
Και σε αυτό θα σε βοηθήσει η αγωγή, η ψυχοθεραπεία, οι κοντινοί σου άνθρωποι και πάνω από όλα ο ίδιος σου εαυτός.
αυτα τα αντιψυχωσικα σε βοηθησαν καθολου?Quote:
Originally posted by afrula
το ξερω οτι δεν επρεπε να τους νευριασω αλλα ημουν ανωριμη και ειχα πολλα νευρα!Και στθηκα τρομερα ατυχη με τους χαπακηδες γιατρους στη Νικαια που χωρις εξεταση μονο τη λεξη εισαγγελεα ακουσαν μου εδωσαν αντιψυχωσικα τα βαρυτερα του κοσμου,με δεσαν με σαπισαν στις ενεσεις και ολα αυτα για το τιποτα.
τωρα αισθανεσαι πιο ωριμη?
τα αντιψυχωσικα με εκαναν φυτο κυριολεκτικα.Δε μπορουσα να κινηθω περπατουσα σα ζομπι και ημουν ναρκωμενη.
αφρουλα......προσπαθησε να οργανωσεις λιγο την σκεψη σου....κατι σου \'\'φταιει\'\' απ την ζωη σου αυτο ειναι προφανες...μην στηριζεσαι μονο στα φαρμακα σαφως βοηθανε αλλα δεν ειναι πανακια.....αυτο που σου λειπει ειναι η αυτογνωσια...ξερεις ποια εισαι ,ξερεις τι θελεις? εχω την αισθηση οτι το οικογενειακο σου περιβαλλον δεν σε βοηθαει και ισως και να σε \'\'πνιγει\'\' κατα καποιο τροπο..αυτο το συμπεραινω απ το γεγονος οτι σου εφεραν την αστυνομια για να σε αντιμετωπισουν...βεβαια δεν ξερω σε πιο οριο ειχε φτασει η κριση σου,ουτε και την αιτια αλλα οπως και να το δει κανεις ειναι λιγο \'\'αφυσικη\'\' αντιδραση για οικογενεια.....νομιζω οτι το καλυτερο που εχεις να κανεις αυτην την στιγμη ειναι να συζητησετε λιγο τα προβληματα σας σαν οικογενεια και να βρειτε τροπους να τα λυσετε..με λιγα λογια εντοπισε την ριζα του κακου γιατι δεν εχει νοημα να τα βαζεις με τους γιατρους..αυτοι κανουν την δουλεια τους μηχανικα και δεν θα κατσουν να ασχοληθουν με τα δικα σου συναισθηματα..με αυτα ομως μπορει να ασχοληθει η οικογενεια σου και να σε βοηθησει εμπρακτα..........
Αfrula,μην παραμελήσεις τα μικρά βήματα που μπορείς να κάνεις.Μη μένεις σε αυτό που πέρασε αλλά σε αυτό που τώρα μπορεί να αλλάξει σταδιακά,να αντιμετωπίσεις την παραμέληση του εαυτού σου και να βοηθήσεις εσύ η ίδια την afrula,έστω και με αργό ρυθμό.Κάθε αρχή και δύσκολη δε λένε;Mετά τα πρώτα βήματα τα επόμενα θα είναι ευκολότερα για σένα,γιατί θα νιώσεις πιο δυνατή.:)
Σας ευχαριστω παιδια .Το κυριοτερο τωρα ειναι η καθημερινοτητα και τα βηματα αυτα τα αργα αλλα σταθερα.Εχετε απολυτο δικιο.Χθες βγηκα απο το σπιτι και πηγα στο ψυχολογο που ειναι κεντρο και ενιωσα και εγω να μαι παλι μερος της κοινωνιας...:)
μπραβο αφρουλα..καλη αρχη λοιπον
πολυ με χαροποιησε το μηνυμα σου αφρουλα μου.
ετσι σιγα-σιγα με μικρα βηματακια καθε φορα θα τα καταφερεις :)