Πως να οριοθετήσω τον χώρο μου και τις δυνάμεις μου;δεν ξέρω το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να συνεχίσω με αυτούς τους ρυθμούς
Printable View
Πως να οριοθετήσω τον χώρο μου και τις δυνάμεις μου;δεν ξέρω το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να συνεχίσω με αυτούς τους ρυθμούς
Θα πρεπει οτι σε ενοχλει πλεον να μην το δεχεσαι.
Και κατα οπως παει το πραγμα,
θα πρεπει να διαπραγματευτεις την ζωη σου, εφ ολης της υλης.
γιωτα καλησπερα :) ειδα την ερωτηση σου,πως οριοθετουμε ,και νομιζω πως επιτελους ειμαστε σε καλο δρομο.Στην αρχη δυσκολα γιατι ειναι πολλα αυτα που θελεις να αλλαξεις,δυσκολα θα τα αλλαξεις ολα μονομιας,μπορεις ομως να αλλαξεις τα πραγματα ενα ενα.καταρχην πρεπει οταν θα ξεκινησεις να διεκδικησεις κατι να μην κανεις πισω με τιποτα.να νοιωσεις πως σε αυτο που θελεις εχεις δικιο.να σχηματισεις τα καταλληλα επιχειρηματα για να μπορεις να εκθεσεις την αποψη σου.να αντιστρεψεις τα δικα του επιχειρηματα.παντα σε ολη αυτη τη διαδικασια μη θεωρησεις ποτε πως εχεις αδικο και θα επιμενεις στην γνωμη σου σαν να ειναι νομος του κρατους.δεν θα δωσεις περιθωρια να το συζητησεις για αλλαγη,απλα για να του το επισημανεις.ουσιαστικα να δειξεις εναν ισχυρο εαυτο.κανε πρωτα μικρα βηματακια.για μικροπραγματα,καθε μερα απο ενα.για να αρχισουν να αισθανονται την αλλαγη.πως δεν εισαι ενας σακος του μποξ.οταν αρχισουν να βαρανε τον σακο και ο σακος ανταποδιδει το χτυπημα η αρχισει και γινεται πολυ σκληρος και τους ποναει θα σταματησουν να τον χτυπανε.ειναι δυσκολο γιατι ετσι τους εχεις μαθει.ειναι ακομα πιο δυσκολο γιατι θα πουν πως παιρνεις φαρμακα και δεν ξερεις τι κανεις.αλλα εσυ θα επιμενεις.να εχεις υποψιν πως δεν υπαρχει θυμα αν δεν υπαρχει θυτης.και πως εισαι ενα ανθρωπινο ον που εχεις και εσυ την θεση σου μεσα στην ζωη,και οσο και να θελουν να σε υποβιβαζουν γιατι ετσι τους βολευει εσυ πρεπει να το σταματησεις,να το αλλαξεις.θελω να δεις μια ταινια ελληνικη δεν θυμαμαι τον τιτλο νομιζω με τον βεγγο ηταν για μια νοικοκυρα ελληνιδα που ειχε αρχισει να ξυπναει και τα προβληματα που αντιμετωπισε.ας με βοηθησει καποιος με τον τιτλο της ταινιας.θα το ψαξω και εγω.ειναι ενδυκτικη νομιζω.καλη δυναμη γιωτα μου,ειναι δυσκολος ο αγωνας,θα συναντησεις αντιδρασεις πολλες αυτο να το ξερεις,γιατι θα ξεβολεψεις κοσμο.αλλα πρεπει να φωναξεις και συ \"ειμαι και εγω εδω\".και πρεπει να το φωναξεις με σταθεροτητα και αποφασιστηκοτητα και χωρις να φανει στιγμη πως κανεις πισω.ξεκινα το μη χανεις χρονο,αλλαξε την νοοτροπια τους.και μην ακουσω ο κοσμος δεν αλλαζει,μια χαρα αλλαζει,το εχω δει πολλες φορες να γινεται αυτη η αλλαγη,ειδικα οταν ξυπναει το θυμα.καλο κουραγιο και ειμαστε μαζι σου γιωτα για οτιδηποτε χρειαστεις :)
υποψιν να εισαι προετοιμασμενη στην αρχη οι αντιδρασεις θα ειναι εντονες... οσο ομως θα αντιλαμβανονται την αλλαγη θα μειωνονται και στο τελος θα εκπλαγεις οταν θα πεις κατι και δεν θα ακουσεις καν αντιδραση.χρονικα το υπολογιζω αν ξεκινησεις τωρα σε κανα 4-5 μηνες.Αυτα που σου λεω ειναι δοκιμασμενα πραγματα :)
Συμφωνω με τον εμνευστη γιωτα. Αυτο που σου ειπα κι εγω, σιγα σιγα με σταθερα βηματα. δε γινεται ολα μαζι.
Eυχαριστώ για τις συμβουλές σου επειδή επικεντρωθήκαμε στον άνδρα μου είναι κάτι που το έχω πάρει απόφαση το θέμα είναι να γίνουμε μια γροθιά για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας και ειδικά τον γιό μου.Αυτό είναι που έχει σημασία θέλει οριοθέτηση και ο γιός είμαι δεδομένη και τελευταία έχει ξεφύγει με την συμπεριφορά του απέναντί μου.Εχει προβλήματα το ξέρω αλλά πρέπει να τον βοηθήσουμε και αυτό πρέπει να καταλάβει ο άνδρας μου.Σήμερα για παράδειγμα μου έλεγε ο άνδρας μου που είναι μαζί του ότι έχει αγχος με την δουλειά μήπως και τον απολύσουν.Εμένα μου έλεγε καλύτερα να με απολύσουν και θα δω τι θα κάνω μετά γιατί δεν μου αρέσει αυτή η δουλειά.Το θέμα είναι πως πάντα ήταν αντιδραστικό παιδί και έριχνε πάντα αλλού τις ευθύνες.Σαν σύζυγος απέτυχε όπως και εγώ απέτυχα στον γάμο μου το παιδί που είναι άνδρας πια θέλει βοήθεια γιατί φοβάμαι όταν ξυπνήσει ο πατέρας του θα είναι αργά.Δεν είναι λύση να εθελοτυφλεί τόσα χρόνια.Ποτέ δεν ένιωσαν τα παιδιά την ασφάλεια του πατέρα και ας μην τα ρίξουμε όλα στο επάγγελμα γιατί δεν προσπάθησε να πλησιάσει τα παιδιά να αφιερώσει λίγο αλλά ποιοτικό χρόνο γι\'αυτά χωρίς να σημαίνει ότι δεν τα αγαπά.Πολλές φορές του έλεγα τα παράπονα των παιδιών για τον πατέρα τους και ότι τα απομακρύνει απο κοντά του μήπως και καταλάβει γι\'αυτά άσε εμένα μετά απο 30 χρόνια τι μπορώ να περιμένω;Οποιος θέλει ,αγαπά διεκδικεί συγρόνως.Δεν θυμάμαι στα 30 χρόνια να πήγαμε ένα Σαββατοκύριακο μόνοι κάπου.Δεν του έκοβε το μυαλό; το ζήτησα επανειλλημένως εγώ το παιδί μου θέλω να βοηθήσω και μόνη δεν μπορώ.Πάντως σας ευχαριστώ όλους
Γιωτα ειμαστε εδω να το ξερεις. Ελπιζω να πανε ολα καλα, ειλικρινα.
καλησπέρα
είμαι νεο μέλος και δεν έχω μάθει ακόμη να χειρίζομαι καλά το forum, το site μου το σύστησε ένας φίλος, αλλά πραγματικά είναι όλα τόσο ενδιαφέροντα αυτά που γράφονται που δεν έχω λόγια να περιγράψω, για πράγματα που με απασχολούσαν και φοβόμουνα να τα εκφράσω κυρίως για τη κατάθλιψη,
Αυτό που μου άρεσε πιο πολυ είναι (πέρα από εξήγηση για τα φάρμακα κ.α) είναι η ενθάρρυνση και ο ενθουσιασμός οτι ναι υπάρχει η πάθηση- δεν μπορείς να το παραβλέψεις αλλά προχωράς μπροστά.. αυτά που γραφετε μου έδωσαν πολύ κουραγιο πραγματικα.
Χαρά καλωσήρθες!:)
Χαίρομαι που νιώθεις κι εσύ ομορφα και ανακουφιστικά μέσα σε τούτο το χώρο:)
Αν θες άνοιξε δικό σου θέμα κιόλας να σε γνωρίσουμε καλύτερα:)
giotaki μου, τι κανεις;
πως εχεις περασει αυτες τις δυο μερες;
Απο την αρχη παρακολουθω το θεμα σου, αλλα δεν ξερω τι να σου πω, γιατι και εγω τα ιδια με εσενα εχω και δεν εχω καταφερει και πολλα πραγματα. Οσο \"χερι\" και να μου βαζει ο Κρινο, εγω εκει το βιολι μου.
Τελικα αποφασισα οτι εχω συνδρομο \"συμπληρωσης κενου\"
δλδ, οπου βλεπω κενο, τρεχω να το συμπληρωσω-αναπληρωσω.
Το αποτελεσμα;
Νομιζω οτι οι αλλοι δεν ειναι ικανοι να αναλαβουν τις ευθυνες τους, σπευδω να τις αναλαβω εγω για αυτους, μετα απο λιγο εχω γινει 1000 κομματια τρεχοντας απο δω και απο εκει, και δεν μπορω να αναλαβω την ευθυνη απεναντι στον εαυτο μου, μετα νιωθω οτι δεν ειμαι \"αρκετη\" για τους αλλους, μετα νιωθω οτι δεν ειμαι αρκετη για εμενα.... και ουτω καθε εξης.
Φαυλος Κυκλος και Μαυρη Τρυπα μαζι 2 σε 1.
Μπι....εγώ αυτό το σύνδρομο το ονομάζω \"Θέλω να με έχουν ανάγκη, να δίνω για να μ αγαπάνε\".
Επειδή δεν έχω παιδί, δεν μπορώ να κρίνω τέτοιου είδους συμπεριφορά, αλλά επειδή έχω υπάρξει ως παιδί και μάλιστα πολύ κακομαθημένο, πιστεύω πως είναι υπερδοσολογία μητρικού φίλτρου. Κάπως έτσι ήταν και η μαμά μου, αλλά σε πιο δυναμική έκδοση.
Θα πω και στη Γιώτα αυτό που είχα γράψει παλιά και σε σένα, αν και πολύ φοβάμαι πως είναι πολύ αργά για να αλλάξετε και οι δυο σας : ¨Οι ανοχές δημιουργούν τυρράνους\" και όσο και αν αγαπάτε ή λιώνετε γι αυτούς τους τύρρανους, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και στον παρανομαστή παραμένετε εσείς τα θύματα.
Από κει και πέρα επειδή πιστεύω πως ότι ΜΑ ότι μας συμβαίνει είναι αποτέλεσμα δικών μας επιλογών, το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι καλή τύχη.
Φιλικά και με εκτίμηση
Θεοφανία
(Κλεμμένο απ τον Θοδωρη, πάντα ήθελα να το γράψω)
Αχ βρε Θεοφανεια, πολυ σωστα και πολυ σοφα τα οσα γραφεις.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Θα πω και στη Γιώτα αυτό που είχα γράψει παλιά και σε σένα, αν και πολύ φοβάμαι πως είναι πολύ αργά για να αλλάξετε και οι δυο σας : ¨Οι ανοχές δημιουργούν τυρράνους\" και όσο και αν αγαπάτε ή λιώνετε γι αυτούς τους τύρρανους, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και στον παρανομαστή παραμένετε εσείς τα θύματα.
Από κει και πέρα επειδή πιστεύω πως ότι ΜΑ ότι μας συμβαίνει είναι αποτέλεσμα δικών μας επιλογών, το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι καλή τύχη.
Φιλικά και με εκτίμηση
Θεοφανία
(Κλεμμένο απ τον Θοδωρη, πάντα ήθελα να το γράψω)
Και οντως ειναι δικη μας επιλογη.
Και δεν μπορουμε να αλλαξουμε και πολλα πανω στους εαυτους μας.
Εκεινο που αλλαζει ομως ειναι οι αντοχες μας.
Αλλες αντοχες ειχα στα 20 για να υπηρετω και αλλες αντοχες εχω στο κατωφλι των 40! Και ισως η κουραση και η αδυναμια να μας ωθησει και εμενα και τη Γιωτα να κανουμε καποιες προσπαθειες για αλλαγες, μικρες και ασημαντες ισως, αλλα απολυτα αναγκαιες και απαραιτητες για να επιβιωσουμε και εμεις οι υπηρετες!!!!
Quote:
Originally posted by boubourina
Και ισως η κουραση και η αδυναμια να μας ωθησει και εμενα και τη Γιωτα να κανουμε καποιες προσπαθειες για αλλαγες, μικρες και ασημαντες ισως, αλλα απολυτα αναγκαιες και απαραιτητες για να επιβιωσουμε και εμεις οι υπηρετες!!!!
Στην περίπτωση της μαμάς μου, ήρθε απ το Θεό η ανατροπή. Πέρασε κλιμακτηριο στα 42 της, με αποτέλεσμα να περάσει μια περιπέτεια με τα νεύρα της.
Εκεί πάθαμε οικογενειακό σοκ και από εκείνη τη στιγμή μέχρι και την ώρα που έφυγε, την είχαμε στα πούπουλα.
Αυτό όμως, ήταν εξωτερική παρέμβαση. Πιστεύω πως εσύ και η γιώτα πρέπει να κουραστείτε για να ανατρέψετε την κατάσταση, αλλά αν πραγματικά το θέλετε τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Εγώ σκέφτομαι ότι σήμερα θα έλθουν πατέρας και γιός απο το νησί και είμαι ταραγμένη πως να φερθώ στον γιό μου που δεν μου μιλάει 5 μέρες και έφυγε δίχως να με χαιρετίσει.Ενα γειά ισως μου πεί απο κεί και πέρα επειδή είμαι αποφασισμένη να μπουν κάποια ορια γιατί σε άλλες περιπτώσεις θα ήμουν πιο μαλακή.Δεν θα μου μιλάει δεν θα μου απευθύνει τον λόγο πρέπει να κάνω το ίδιο;είναι σκληρό να μην μιλάς με το παιδί σου αλλά ξέρει ότι υποφέρω και πάει να με φτάσει στα όριά μου.Δεν κρύβω ότι έχω εσωτερικό τρέμουλο κάτι έκανε και ο πατέρας του αυτή τη φορά και μου είπε ότι είναι προβληματισμένος.Για να διασκεδάσουμε τα χάλια μου έχασα δυο κιλά αυτές τις μέρες απο τη στενοχώρια μου έκλεισε το στομάχι μου καιρός ήταν γιατί είχα πάρει γύρω στα 10 κιλά.Εχω όμως μια αποφασιστικότητα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια υπομονής για το καλό του παιδιού μου πρώτα απο όλα.Θεοφανία μου και εγώ βρίσκομαι στην κλιμακτήριο τώρα και είναι πολύ πιο δύσκολο γιατί εμένα με στήνουν και με πυροβολούν.Το ότι δεν έχω τις δυνάμεις που είχα ότι δεν είμαι η νοικοκυρά που ήμουν το αναγνωρίζω.Είμαι 50 χρόνων και ταλαιπωρημένη μήπως σκέφτεται κανείς ότι είμαι σε δύσκολη φάση ή ότι παίρνω φάρμακα.
Γιώτα............αν δεν σκεφτείς εσύ τον εαυτό σου, δεν θα το κάνει κανείς.
Αν νομίζεις πως έχεις δίκιο στο θέμα του γιου σου, μη του μιλάς και συ. Αν έχεις σκοπό μέχρι να φύγεις απ τη ζωή να είσαι ο σάκος του μποξ, κάντο. Να θυμάσαι όμως πως είναι δική σου επιλογή και πως τα όρια τα χαράζεις εσύ και όχι οι άλλοι.
Δεν θέλω να ακούγομαι σκληρή, αλλά σε όλη μου τη ζωή δεν κατηγόρησα κανένα για ότι μου συνέβη, παρά μόνο τον εαυτό μου που το επέτρεψα. Κάνε την αυτοκριτική σου και προχώρα.
Αν κατηγορώ τον εαυτό μου είναι το μόνο σίγουρο.Εδώ νιώθω ενοχές και πράγματα που ορίζει μόνο ο Θεός και η φύση και γιάυτό υπέμενα.Είδα όμως ότι έχω ένα αγόρι 26 ετών και φέρεται σαν 15χρονο γιάυτό και δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής και δεν αντέχω πιά είπα τέλος
Quote:
Originally posted by boubourina
Οσο \"χερι\" και να μου βαζει ο Κρινο, εγω εκει το βιολι μου.
Κλασικη ιστορια.
Αφου λοιπον, η φωνη της λογικης δεν σου κανει.
ακουλουθα το συναισθημα σου και οπου σε βγαλει.
Μονο μην κλαιγεσαι μετα, γιατι αυτες τις επιλογες κανεις, αυτες θα λουστεις.
Αν το αποδεχτεις αυτο, θα νιωσεις και καλυτερα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ, πως η ανοχή σου είναι αυτή που εμποδίζει τον άντρα σου και το γιο σου να ωριμάσουν?Quote:
Originally posted by giota
Αν κατηγορώ τον εαυτό μου είναι το μόνο σίγουρο.Εδώ νιώθω ενοχές και πράγματα που ορίζει μόνο ο Θεός και η φύση και γιάυτό υπέμενα.Είδα όμως ότι έχω ένα αγόρι 26 ετών και φέρεται σαν 15χρονο γιάυτό και δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής και δεν αντέχω πιά είπα τέλος
Ελα ρε Κρινοοοοοοοο!!!!!!!!, μην μου κλεινεις την πορτα καταμουτρα!!!!Quote:
Originally posted by krino
Μονο μην κλαιγεσαι μετα, γιατι αυτες τις επιλογες κανεις, αυτες θα λουστεις.
Βαζεις που βαζεις χερι.... βαλε και λιγο ωμο για να εχω να κλαψω και εγω καημενη!!!!!
Διωξε με και μη λυπασαι
τι θα γινω μην φοβασαι..........
χιχιχιχιχι
♬♪∮♬♫♪♪
να πας να κλαψεις στον ωμο του αντρα σου....
ξουτ ξουτ....
:P:P:P
snif snif snifQuote:
Originally posted by krino
να πας να κλαψεις στον ωμο του αντρα σου....
ξουτ ξουτ....
:P:P:P
Στον αντρα μου δεν μου βγαινει κλαμα ρε παιδια, σιγα μην του δειξω και αδυναμια, τοτε ειναι που θα με πατησουν κατω ολοι.
Quote:
Originally posted by boubourina
snif snif snifQuote:
Originally posted by krino
να πας να κλαψεις στον ωμο του αντρα σου....
ξουτ ξουτ....
:P:P:P
Στον αντρα μου δεν μου βγαινει κλαμα ρε παιδια, σιγα μην του δειξω και αδυναμια, τοτε ειναι που θα με πατησουν κατω ολοι.
εχεις απολυτο λαθος,
αλλα ακομα και αυτο το λαθος εντασεται στα υπολοιπα λαθη που κανεις.
Γιατι με το κλαμα θα βγει τιποτα νομιζεις;Quote:
Originally posted by krino
εχεις απολυτο λαθος,
αλλα ακομα και αυτο το λαθος εντασεται στα υπολοιπα λαθη που κανεις.
Το μονο που θα γινει ειναι να \"σπασω\" και σε διαβεβαιωνω οτι δεν θα βρεθει κανεις να με βοηθησει να μαζεψω τα κομματια μου.
Γι\'αυτο αστο καλυτερα.
ακου,
εγω εχω μαθει,
να ειμαι ειλικρινής.
Ειτε αυτο σημαινει κλαμα, ειτε οτι θες.
Απο κει και περα, οι υπολοιποι ας παρουν τις ευθυνες τους.
Τωρα για τα περι ωμου,
αν ο ωμος που ειναι διπλα σου, δεν κανει για να γειρεις να κλαψεις, (η για οτι αλλη χρηση νομιζεις)
με συγχωρεις αλλα εισαι σε πολυ χειροτερο επιπεδο απο οτι νομιζα.
Οι ανασφαλειες σου σε κυριαρχουν απολυτα.
Οχι Κρινο ούτε σνιφ ούτε σναφ θα κάνω.Θα κοιτάξω τον γιό μου στα μάτια θα είμαι ψύχραιμη όσο έκανε δουλειές σκεφτόμουν.Ισως είναι αστείο για μερικούς πίσω κρύβεται μεγάλος πόνος.Μίλησα με τον άνδρα μου και του είπα μαζί με α\'λλα που θα συζητήσουν στη διαδρομή ας του υπευνθυμίσει τι σημαίνει η λέξη συγνώμη την οποία ποτέ δεν έχει πεί.Είδα απο το μπαλκόνι του σπιτιού μου ένα ζευγάρι γείτονες και αρκετά γνωστοί μια απο τις καλύτερες οικογένειες θα έλεγα εδώ οι οιποίοι πριν 3 μήνες περίπου έχασαν το παιδί τους 30 χρονων.Φώναξα την κόρη μου γιατί είδα την δύναμή τους ότι χαιρετούσαν γνωστούς και χαμογελούσαν.Μου λέει μαμά ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά.Εδώ μιλάμε για παλληκάρι και βρήκαν τέτοια δύναμη;Σκέφτηκα το δικό μου είναι αστείο μπροστά σε αυτό γι\'αυτό θα κάνω αυτό που πρέπει και θα το δείξει η στιγμή και η όλη συμπεριφορά.Απαιτώ να με σέβονται όπως κάνω μέχρι τώρα εγώ.Θα είναι δύσκολο θα πάρει χρόνο το μόνο που ξέρω είναι ότι για πρώτη φορά δεν θα λυγίσω.Ετσι και αλλιώς δεν πάει άλλο
Giota, καλη δυναμη και καλη επιτυχια!
Ειμαι σιγουρη οτι αποτελεσμα θα εχεις αργα ή γρηγορα.
Θα περιμενω τα νεα σου, να παρω δυναμη και εγω.
Γιωτα,
1. Η συγνωμη εχει νοημα αν θελει καποιος να την πει, οχι γιατι θα τον υποχρεωσουν με καποιο τροπο.
2. Αν θες να σε σεβονται, πρεπει να το κερδισεις, οχι να το απαιτησεις οπως λες.
Οχι να τον υποχρεώσει γιατί τότε ισχύει απο τον καιρό που βγήκε η συγνώμη χάθηκε και το φιλότιμο.Το γνωρίζω ότι ο σεβασμός κερδίζεται και έχω πάαααααααααααρα πολύ μεγάλες ευθύνες \'οχι μόνο για τον γιό μου.Είναι κάτι που με διέλυσε γιατί ανέχτηκα απο ανθρωπάρια να με μειώσουν σαν άνθρωπο και προσωπικότητα και ένιωσα ότι έχω χάσει τον αυτοσεβασμό μου και την αξιοπρέπειά μου.Πίσω απο όλη αυτή τη διαρκή κατάθλιψη υπάρχουν πολλά και γίνεται ενας εσωτερικός πόλεμος και κρύβεται ΄θυμός.Και τα παιδιά μου έχουν επηρεαστεί απο καταστάσεις πάρα πολύ.Προσπάθησα να τα προφυλλάξω όσο μπορούσα αλλά δεν τα κατάφερα.Μέχρι πρότεινος μέσα μου έλεγα όχι και πάντα απαντούσα ναι.Τελευταία που άκουσαν το οχι υπήρξε αντίδραση, έχω κάνει κάποια βήματα όσο αφορά εμένα. Τώρα πρέπει να φανώ σταθερή και να θέσω και τα όρια στο παιδί μου.Ισως φαίνονται Κρίνο μελο και γραφικά αλλά κρύβεται μια ζωή 30 χρόνων πίσω.
Τελικά ήρθε ο γιός μου με τον πατέρα του.Εγώ στην κουζίνα μαγείρευα και ο γιός μου έρχεται σαν να μην συμβάινει τίποτε μου λέει γειά σου μάνα και μου δίνει ένα φιλι.Μο είπε ο άνδρας μου ότι τον συμβούλευσε όσο μπορούσε του είχα πεί αυτές τις ημέρες που θα μείνετε οι δυο σα να μιλήσετε σαν άνδρες να μιλήσετε και για θέματα ερωτικών σχέσεων.Τώρα το σημαντικό θα είναι να μπαίνουν σιγά και σταθερά τα όρια και να καταλάβει ότι κάτι αλλάζει.Εδώ θα χρειαστεί και η βοήθεια απο τον άνδρα μου γιατί ήδη σ\'αυτόν έχω κάνει κάποια βήματα.Θα πρέπει να μιλήσουμε για να χαράξουμε κοινή πορεία και ο Θεός βοηθός
η πρωτη μαχη κερδηθηκε χωρις καν να δωθει. :) καλο αυτο αλλα δεν επαναπαυομαστε.εχουμε ακομα δρομο αλλα και πολλες δυναμεις,τουλαχιστον ετσι το βλεπω :) αυτο δεν σημαινει πως δεν πρεπει να το γιορτασουμε :)
Μου δίνεις κουράγιο με αυτά που λες.τώρα είχα μια συζήτηση σε ήρεμο κλίμα με τον άνδρα μου και μιλήσαμε για΄το πιοα θα είναι η στάση μας απο εδώ και μπρός.Του είπα καιρός να αναλλάβεις τα καθήκοντά σου ως πατέρας θα μιλάς με το παιδί σου σαν άνδρας προς άνδρα.Για να δούμε ο καιρός θα δείξει
Γιωτα μου χαιρομαι πολυ γαι σενα! εχεις ξεκινησει να κανεις τα σταθεα σου βηματα προς το καλυτερο.
Συνεχισε ετσι και ολα θα πανε καλα, θα δεις.
Καποια αλλα κουβεντα ειχατε με τον γιο σου?
Σήμερα ήταν πρωϊνός γιατί δεν έχει σταθερό ωράριο και είναι και αυτό ένα μείον.Δεν είπαμε τίποτε ιδιαίτερα δεν είχα κλείσει μάτι χθες βράδυ και κοιμήθηκα το μεσημέρι (να δώ το βράδυ πως θα κοιμηθώ προβλέπω ολονυχτία σήμερα)αλλά είπα στον πατέρα του να αναλλάβει πλέον δράση γιατί δεν ανέχομαι απο κανέναν απαξιωτική συμπεριφορά και το εννοώ και για τον γιό και για τον άνδρα μου.Πρώτα απ\' όλα να φροντίσουμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να συνεργαστούμε, διαφορετικά ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του αλλά μέσα στο σπίτι θέλω ηρεμία και σεβασμό εκτός απο βοήθεια γιατί ποτέ δεν θα ανακάμψω ψυχολογικά με αυτά τα δεδομένα αρκετά πλέον
γιωτα,ο αντρας σου εχει την ιδια αποψη για τον γιο σας με σενα;δηλαδη οτι χρειαζεται βοηθεια...
Ναι αλλά παντα εθελοτυφλούσε ήταν απο μωρό ιδιαίτερα νευρικό και υπερκινητικό παιδί είχε ταλαιπωρηθεί πολύ με την υγεία του και γενικά δεν έπαιξε σαν παιδί δεν πέρασε ξάνοιαστα παιδικά χρόνια.Μόνο το σοβαρό άσθμα έφτανε γιατί πάθαινε πολλές φορές κρίσεις και καταλήγαμε στο νοσοκομείο
σοφη κουβεντα αλλα δυσκολη στην εφαρμογη της κρινε...Quote:
Originally posted by krino
Γιωτα,
1. Η συγνωμη εχει νοημα αν θελει καποιος να την πει, οχι γιατι θα τον υποχρεωσουν με καποιο τροπο.
2. Αν θες να σε σεβονται, πρεπει να το κερδισεις, οχι να το απαιτησεις οπως λες.
ιδιως οταν μιλαμε για μια γενικευμενη ατμοσφαιρα φορτισμενη με πολυ αγχος και απωθημενες επιθυμιες ...
το παιδι δεν μπορει να διορθωνει τους γονεις του ..απλα πληρωνει τις αδυναμιες τους , εσωτερικευοντας το αγχος που μια μερα θα ξεσπασει με ανυπακοη και αυθαδεια στα ματια τους ...
Είμαι χάλια.Εσπασα δεν άντεξα πάλι τα ίδια υποτίμηση με κοσμιτικά και εναν ανδρα απαθή που αντί να πεί κάτι ( βέβαια τώρα είναι αργά) άκουγε όσα μου καταλόγιζε ο γιός μας.Του είχα πεί δεν είμαι καλά΄,έστειλα τον άνδρα μου σήμερα στην ψυχολόγο που πάω και μάλιστα μου είπε ότι πρέπει να με βοηθήσει η οικογένεια όπως του είπε.Αισθάνομαι ότι έχω πάει πίσω τα νεύρα μου είναι διαλυμένα αισθάνομαι μόλις ταραχτώ να με διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα.Αύριο θα φύγω για αγγλία.Αισθάνθηκα χειροτερα και απο σκουπίδι.Ηδη απο το πρωί με είχε εκνευρίσει ο άνδρας μου για θέμα αστείο.Εδειξε πόσο εκτιμά τον άνθρωπο που έχει υποστεί τόσα απο την οικογένειά του, απο τις λάθος αποδφάσεις του ,απο τον αγώνα που έκανα.Εγινε φασαρία δεν άντεξα όλα έχουν όρια.Ακουσα πολύ σκληρά λόγια απο το παιδί μου.δεν μου μιλά μέχρι να με δεί στο νεκροκρέββατο.Αύριο ταξιδεύω και αυτό άκουσα.Εκλαψα πολύ φώναξα δεν άντεξα άλλο ο πατέρας απαθής.Εφτασα μέχρι να τους δείξω την έξοδο.Τρέμω ολόκληρη.Μου έφαγαν την ζωή μου την υγεία μου τώρα με έστιψαν και δεν τους κάνω,Στο ππαιδί μου αύριο φεύγοντας θα δώσω την ευχή μου τον πατέρα του ούτε θα τον κοιτάξω.Θα φύγω μόνη είναι θεατρίνος και φτηνός και εγώ ο μεγαλύτερος βλάκας της οικουμένης.Ολα του είπα τα φταίει ίδιος για όσα μου έκαναν γιατί δεν μας προστάτεψε γιατί έχει θυμό το παιδί του και ξεσπάει σε μένα .Αδικαιολόγητος ο γιός μου γιατί είναι άνδρας αλλά είναι παιδί μου.Σήμερα ήταν και η τελειωτική του άνδρα μου.Ευτυχώς που πήγε και στην ψυχολόγο να του μιλήσει έκανε ακριβώς το αντίθετο.Κλαίω τις προσπάθειες που έκανα να βγάλω σωστούς ανθρώπους τις θυσίες τα χρόνια μου την υγεία μου τον σεβασμό που είχα σε όλους.Θα σκεφτού πολύ το σημερινό όταν απογειώνεται το αεροπλάνο να σκεφτούν τι έκαναν να μείνουν μόνοι τους δεν αξίζει πλέον να ασχοληθώ πάγωσα.
Γιώτα μου,καλό ταξίδι.
Εύχομαι να ηρεμήσεις κ να σκεφτείς κάποια πράγματα που θα σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.Να μπορέσεις να βρεις απαντήσεις σχετικά με το τι θα κάνεις για να σε βοηθήσεις γιατί απ\'ότι φαίνεται το περιβάλλον δε θα αλλάξει,μόνο εσύ μπορείς να αλλάξεις.
Εύχομαι το καλύτερο κ καλή δύναμη.
Φιλιά,είσαι πολύ γλυκός άνθρωπος.
Καλό σου ταξίδι κοριτσάκι.
Μην ξεσπάς κατηγορώντας το γιο σου, προσπάθησέ το όσα κι αν σου πει. Δεν πέρασες μόνη το γολγοθά κουβαλούσες και τα παιδιά σου κι ενώ γύρευαν καταφύγιο έδειχνες αδύναμη. Πληγώθηκαν και πληγώνονται γι\'αυτό βγάζουν αγκάθια. Ξέρεις μόνη σου πως οι \"σκληροί\" γονείς δεν τα ακούνε αυτά που ακούς εσύ. Μάθε πως τους λένε χειρότερα αλλά δεν νοιάζονται, δεν επηρεάζονται, δεν στενοχωριούνται. Δεν θες να είσαι έτσι. Μην αμύνεσαι με πόλεμο. Αγάπα και ελευθερώσου.
Πάψε την αυτολύπηση είσαι πολύ πιο δυνατή απλά δεν το ξέρεις.
you have to hit rock bottom to rise again