Quote:
Originally posted by Sofia
Aναρωτιεμαι (κ για μενα) αν φοβομαστε να χαρουμε, οσο φοβομαστε να λυπηθουμε...
Αναρωτιεμαι, αν συνεβαινε το αντιστροφο, δλδ αν σου ελεγε η δασκαλα, οτι δεν κανετε καλη δουλεια με τον μικρο (γιατι παρεπιπτοντως η δουλεια στο σπιτι με τον μικρο δεν \"γινεται\" στο αυτοματο, καποιοι την κανουν (ποιοι???), αν θα ησουν συγκρατημενα απαισιοδοξη...
Δεν νομιζεις οτι ειναι σημαντικο, να νιωσεις πώς οι κοποι σου πιανουν τοπο κ να το χαρεις? Δεν εννοω να επαναπαυτεις. Αλλα να αναγνωρισεις την προσπαθεια σου, την δουλεια σου κ την αφοσιωση σου σ αυτο που κανεις:)
Σοφάκι έπεσες διάνα!!!!