Quote:
Originally posted by fazer
ωραια οσα εγραψες...πολυ σωστα...απλα το \"αριστος\" το φανταζομαι διαφορετικα εγω...
μαλλον τωρα καταλαβα το προβλημα μου...αυτο που φανταζομαι και που θελω να γινω δεν υπαρχει στην πραγματικοτητα...και δε μπορει να υπαρξει...οχι απο ανθρωπο...οχι πριν το 3.000 μ.Χ... μαλλον ζω σε ενα κοσμο φανταστικο...
αυτο που εχω να κανω ειναι να συμβιβαστω..και μονο που το σκεφτομαι τωρα αυτο νιωθω καλυτερα...αυτο κανετε ολοι, οντως...αυτο με διαφοροποιουσε απο τους αλλους, το οτι δεν συμβιβαζομουν...
πρεπει να συμβιβαστω με το οτι καποιοι μεσα σε 1 μερα μπορουν να καταστρεψουν καθε τι ζωντανο στη γη, οτι αυριο μπορει να γινει ενα κραχ και να τα χασουμε ολα, κλπ...πρεπει να θεσω βασεις που δεν ειναι καν βασεις...ανα πασα στιγμη μπορουν να διαλυθουν...αλλα ναι μονο ετσι θα μπορεσω να προχωρησω...
τι γραφω λαθος σε ολα αυτα?
Μου είναι αδύνατο να πιάσω ένα - ένα τα όσα λες, για να σχολιάσω. Θα το ήθελα αλλά δε μπορώ και πιάνω ενδεικτικά αυτό το κομμάτι. Για μένα μπορεί να έχεις κάποια πράματα στο κεφάλι σου που με βρίσκουν σύμφωνη, αλλά είναι \'δώρο άδωρο\' απ\' τη στιγμή που νομίζεις ότι μόνο εσύ κατέχεις κάποιες \'αλήθειες\'. Απ\' τη μια βγαίνει έντονα η επιθυμία σου να γίνεις αποδεκτός, απ\' την άλλη δε βλέπω να αναρωτιέσαι για το πως μπορεί να συμβεί \'αποδοχή\' όταν θέτεις εαυτόν στο ανώτερο σκαλοπάτι. Τελικά, θέλεις την αποδοχή των κοινών θνητών όντας εσύ ανώτερός τους ή να βρεις ανθρώπους που είναι κοντά σε σένα και εκπέμπετε μαζί; Εκεί όμως μπορεί να υπάρχουν άλλοι δέκα \'καλύτεροι\' από σένα.