Quote:
Originally posted by RainAndWind
Η συζήτηση αυτή με ιντρίγκαρε.Είναι άραγε μεγάλη δυστυχία να είσαι μόνος σου;Σκεφτόμουν πόσο τελικά έχουμε(κι εγώ μέσα)επηρεαστεί από την κοινωνική πίεση και τις επιταγές να είμαστε πάντα μαζί.Μαζί με κόσμο.Μαζί με άλλους.Μέσα σε σχέση.Μέσα στην τριβή.Στο κέντρο.Στο πλήθος.Στην παρέα.Στο αλισβερίσι.Στο παρεδώσε.
Ρε μήπως μας έχουνε ποτίσει με το φόβο της μοναξιάς;Mήπως αυτός ο φόβος είναι κατασκευασμένος τελικά;Σκεφτόμουνα:\"τι πουλάει;\"Πουλάει το Μαζί.Πουλάει ο Έρωτας.Πουλάνε οι Σχέσεις.
Φοβάμαι πως η αύξηση που παρατηρείται στο αίσθημα μοναξιάς μπορεί να μην είναι επειδή πράγματι πολλοί άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι όταν είναι μόνοι τους,αλλά επειδή δεν ανταποκρίνονται σε όσα η κοινωνία θεωρεί ως συστατικά της προσωπικής επιτυχίας και ευτυχίας.To be socially inept.Nα έχεις τις δεξιότητες,την αποτελεσματικότητα στις διαπροσωπικές επαφές,να είσαι ο mr κοινωνικός τύπος,ο άφοβος,ο μέσα σ\'όλα,ο ατρόμητος,ή η mrs κοσμική,η κουλ τύπισσα,που δεν κολλάει πουθενά,που πάντα νιώθει άνετα μέσα στον κόσμο,που ενσωματώνεται,που δένει μαζί τους,που η ανάσα της ταιριάζει πάντα με τη δική τους.
Νομίζω πως έχουμε υποστεί μία προπαγάνδα που στηρίζει τις παραπάνω πεποιθήσεις.Πως αν δεν κάνεις οικογένεια δεν έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου.Πως αν δεν είσαι σε σχέση είσαι δυστυχής σώνει και καλά(ή δε σε γουστάρουν,ή δεν είσαι καλός ή κάποιο κουσούρι έχεις ρε αδερφέ).Πως αν δεν πας σε clubs,δε συνωστίζεσαι,δεν συγχρωτίζεσαι,έχεις θέμα.
Κάνοντας ένα αρχικό ψάξιμο,μερικές μου υποψίες επιβεβαιώθηκαν.Loners are freaks,loners are psychopaths,loners are unhappy,loners are weird,loners are...
who says???
Όντως η κοινωνία δεν συγχωρεί την διαφορετικότητα.Τελικά έχω διαπιστώσει πως όσοι είναι μέσα στη μάζα,γενικά τείνουν να μην έχουν κανένα πρόβλημα και να ζουν μια χαρούμενη ζωή.Οι άνθρωποι δηλαδή που είναι σε σχέσεις,οι party animals κι αυτοί που έχουν μεγάλο κύκλο γνωριμιών.Προσωπικά,έχω γνωρίσει πολλά τέτοια άτομα και λέξεις όπως προβλήματα,μοναξιά,κατάθλι ψη δεν ήξεραν καν τί σημαίνουν.Και κακά τα ψέματα,οι γυναίκες αυτούς προτιμούν και δεν κάθονται ν\'ασχοληθούν με κάποιον που για τον άλφα,βήτα ή γάμα λόγο έχει περιθωριοποιηθεί.Γι\'αυτό και αυτοί οι περιθωριοποιημένοι σχεδόν πάντα αν τύχει και συναντήσουν κάποιον άνθρωπο για σχέση,κολλάνε πάνω του σαν βδέλλα.Επειδή όπως έχω ξαναγράψει,η μοναξιά μόνο άνδρες χτυπάει κυρίως(τουλάχιστον αυτό διαπιστώνω εγώ,όποιος διαφωνεί ok),ένας άνδρας αν περιθωριοποιηθεί,είναι πλέον σαν να μην υπάρχει,κανεις δεν ασχολείται μ\'αυτόν,κανεις δε νοιάζεται,θεωρείται περίεργος και δεν μπορεί να γνωρίσει(νορμάλ)κόσμο.Ενώ αντίθετα μια γυναίκα ακόμα κι αν περιθωριοποιηθεί από τους φίλους της,έχει το πλεονέκτημα της εύκολης σχέσης και διατηρείται έτσι κατα κάποιο τρόπο σε μια ψυχική ισορροπία.