Printable View
Πώς είναι τα κορίτσια μας? Mπουμπού χρόνια σου πολλά και καλά. Ξέρω ότι από άλλον περίμενες την ευχή, αλλά εσύ είσαι εδώ και την ευχή σου θα την έχεις. Είσαι ζωντανή και θα επιβιώσεις μάτια μου. Όπως και το Κατερινάκι, έτσι δεν είναι Κατερίνα? Και στηρίζετε η μία την άλλην μέσω της επικοινωνίας στο φόρουμ, είναι τόσο σημαντικό αυτό!
Κουράγιο, το πηγούνι ψηλά, θα έρθει ο καιρός που θα μαλακώσει ο πόνος.
Σε ευχαριστω Rain. τελικα εγω μανα δεν ηθελα να γινω ... τα θυμασαι? αλλα κατεληξα τον μονο ρολο που εχω στη ζωη μου να ειναι αυτος της μανας με 3 παιδια κιολας!
Ε ρε πως τα φερνει ο καιρος και η μοιρα
Κορίτσια να ειστε καλά...........Εγω χρονια πολλα και καλο πασχα και τετοια δεν ανοιξα το στομα μου να πω σε κανεναν. boubourina σε σενα θα πω, να ζησεις και να δεις το παιδακι σου γερο να μεγαλωνει και να ανθιζει....απο καρδιας....! Ο κωστας μου ειχε γενεθλια χθες, 26 Απριλη το Ταυράκι μου αλλα δεν πηγα πουθενα -ξερετε τι εννοω- δεν γινοταν!
Άκριβως το ίδιο με τη boubourina κι εγω, αλλα χωρις τρίχρονο. Μοναξιά τα βραδια, τρελλη. Απιστευτη, δυσκολα, όλα μα όλα, αλλαγή, ασυνέπεια, μπερδεμα, αναποδιες, χαλι.............
Κατερινάκι καλημέρα, τι κάνεις; Πως είσαι; Εχεις καιρό να μας γράψεις.....
Τα χαλια μου, φαρμακα κι άλλα μου εδωσε ο γιατρος, κλαιω με το παραμικρό, τπιοτα δεν εχει σημασια, δεν καλυτερεύω παιδιά, με τιποτα............Πηγα στο μνημα προχθες και δεν νπρουσα καν να του μιλησω......αδυνατον..........με βρηκε μια κοπελα εκει και μου ειπε να ερχεσαι να του μιλας, αλλα εμενα δεν μου έβγαινε..λεξη...........
Κατερίνα μου,
στο έγραψα και στο άλλο θέμα σου.. Αν νιώθεις ότι δε σε βοηθούν πολύ τα φάρμακα να ενημερώσεις το γιατρό σου.
Με το γιατρό αυτό συζητάτε καθόλου ή απλά σου έγραψε τα φάρμακα και οι επισκέψεις αφορούν σε αυτό μια στο τόσο;
Μήπως να έβλεπες και έναν ψυχολόγο, να ζητήσεις υποστήριξη, να σε βοηθήσει τώρα σε αυτή τη φάση του πένθους;
Είναι διαφορετική η βοήθεια αυτή από εκείνη που προσφέρουν τα φάρμακα..
Όσο για το μνήμα, καταλαβαίνω. Όπως νιώθεις. Δεν χρειάζεται να πηγαίνεις εκεί για να του μιλήσεις.
Η μητέρα μου αν και έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από το θάνατο του πατέρα μου είναι μέρα παρά μέρα στο κοιμητήριο.
Είναι όμως και επειδή έχει φτιάξει ένα μικρό κήπο εκεί στο μνήμα.
Αγαπάει τα λουλούδια και το να βρίσκεται για λίγη ώρα εκεί και να ασχολείται με αυτά νιώθει να της κάνει καλό.
Έτσι είναι. Όπως νιώθει ο καθένας και ό,τι αισθάνεται να του κάνει καλό και να τον ηρεμεί.
Εκτός από την οικογένειά σου μιλάς με κάποιον άλλον δικό σου άνθρωπο το τελευταίο διάστημα;
Κατερινάκι μου καλημέρα, συμφωνώ με τον crazy diamond για τα φάρμακα, μήπως δεν σε βοηθάνε τόσο πολύ... Εμένα η δικιά μου ψυχολόγος ήταν αρνητική στο να μου δώσει φαρμακευτική αγωγή μίλαμε όμως και μου κάνει καλό.... Δεν ξέρω δεν είμαι ειδική το ξέρω αλλά ξέρω οτι είσαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Όταν πηγαίνω στην μητέρα μου δεν μου βγαίνει κανένα συναίσθημα εκεί, μετά όμως γίνομαι ράκος γιατί μου έρχονται εικόνες.... Κουράγιο Κατερινάκι......
Κατερινακι καλημερα κοριτσακι μου. Δεν ξερω τι να σου πω. Ειμαι στην ιδια κατασταση με εσενα μονο που αργησα 2 μηνες να φτασω εδω. Πηγαινε σε ψυχολογο. Εγω αυτο σκεφτομαι να κανω. Δεν βλεπω αλλη λυση
Μπουμπου, Κατερινα, καλη δυναμη και κουραγιο.παρτε βοηθεια απ οπου μπορειτε για να διαχειριστειτε την νεα κατασταση.
Κατερινακη μου,γραψε μου, να βρεθουμε να τα πουμε,κοντα μενουμε,μη δισταζεις!