Originally Posted by
Lou!
παντως συμφωνω κ με τον Αλεξανδρο οτι σε πολλα σημεια οι γραφες εχουν πολλη σοφια μεσα. κ μιλαω παντα οχι για τη μεταφυσικη, δεν ξερω αν υπαρχει παραδεισος, αλλα για το πώς να ζησει κανείς τη ζωη του εδω στο "εδω κ τωρα". αισθανομαι οτι εχω βρει πολλα κοινα μεταξυ αυτων που λεει ο Χριστος κ των πραγματων που εχω συζητησει στην ψυχοθεραπεια κατα καιρους που εκανα ψυχοθεραπεια. κ οτι η ζωη μου εγινε καλυτερη με την ψυχοθεραπεια, δλδ τελικα με τη θεωρια του Χριστου.
πιο πολλη αγαπη, λιγοτερος εγωκεντρισμος, να μοιραζομαι την υπαρξη, να μην ειμαι τοσο ανταγωνιστικη με τους αλλους ανθρωπους, να μην συγκρινομαι με τους αλλους ολη την ωρα, η χαρα της προσφορας στον αλλο, να μην χρειαζεται να ειμαι τελεια, να μπορω να εκφρασω τις αδυναμιες κ τις αναγκες μου κ τα ασχημα συναισθηματα, να μπορω να ζητησω βοηθεια, με αλλα λογια να μην ειμαι τοσο περηφανη θα το ελεγε η εκκλησια κλπ. επισης η συγχωρεση για το παρελθον ειναι να μπορεις να αποδεχεσαι μια αδικια που σου εγινε κ να μην τη φερνεις στο παρον με την επιθυμια να παρεις εκδικηση κ να καταστρεφεις ουσιαστικα το παρον για μια στραβη του παρελθοντος [αυτο δεν το εχω καταφερει κ πολυ, αλλα κ αυτο το εχω συζητησει ψυχοθεραπευτικα]. ειναι ουσιαστικα η κατανοηση, η συγκαταβατικη ματια κ για τις αδυναμιες του αλλου, αλλα κ για τις αδυναμιες του εαυτου μου [συγχωρεση δε σημαινει οτι στο μελλον δε θα μπουν ορια, αλλα να μη χαλαει το παρον λογω κακου παρελθοντος, να μη διαιωνιζονται τα μιση].
ανεξαρτητα απο το αν υπαρχει Θεος η οχι, η αγια γραφη νομιζω ειναι ενα πολυ καλο ψυχοθεραπευτικο εγχειριδιο, κ μαλιστα αν σκεφτουμε κ ποτε γραφτηκε, πριν 2000 χρονια, κ απο ενα ατομο εκτος ακαδημαικου κυκλου, ε, κατι το μαγικο υπαρχει πανω της! anyway!
