Ηξερα οτι το κανει για να με μειωσει επειδη δεν ενιωθε επιθυμητη και ετσι δεν με επηρεαζε πολυ αλλα αυτη η τακτικη του χειρισμου των οριακων δεν βοηθαει στο να τα βρει το ζευγαρι..παρα να μενει ο αλλος απο οικτο.
Printable View
Ηξερα οτι το κανει για να με μειωσει επειδη δεν ενιωθε επιθυμητη και ετσι δεν με επηρεαζε πολυ αλλα αυτη η τακτικη του χειρισμου των οριακων δεν βοηθαει στο να τα βρει το ζευγαρι..παρα να μενει ο αλλος απο οικτο.
Αυτό το post βρωμάει στιγματοποίηση και περιθωριοποίηση κατά των "οριακών" από χιλιόμετρα. Προφανώς αυτός που το έγραψε δεν ξέρει πως είναι να πάσχεις από Μεθοριακή Διαταραχή Προσωπικότητας και ούτε θα δει την απάντησή μου μετά από 5 χρόνια που έκανε την ανάρτηση. Πάντως να ξέρεις αν το διαβάσεις (εσύ που το έγραψες ή οποιοσδήποτε άλλος με παρόμοιες απόψεις) πως όσο δύσκολη είναι μία σχέση (ερωτική, φιλική, οικογενειακή κλπ) με έναν άνθρωπο που πάσχει απο ΜΔΠ, άλλο τόσο είναι και για τον ίδιο να τα βγάλει πέρα με τον εαυτό του. Όταν βλέπει πως δεν μπορεί να έχει αυτοέλεγχο ώρες-ώρες με τα συναισθήματά του, όταν πέφτει σε περιόδους κατάθλιψης όπου έχει μόνο αυτοκαταστροφικές σκέψεις κι αυτοκτονικούς ιδεασμούς, όταν ακόμα και τότε που νιώθει κάπως καλύτερα και σχετικά χαρούμενος σκέφτεται παράλληλα πόσο μισεί τον εαυτό του, όταν βλέπει ότι η ψυχοθεραπεία που κάνει πάει στράφι γιατί δεν υπάρχουν πολλοί ειδικευμένοι θεραπευτές πάνω στη ΜΔΠ εδώ στην Ελλάδα, όταν νιώθει απόρριψη από τα αγαπημένα του άτομα γι ασήμαντους λόγους, όταν καθημερινά τον βασανίζουν άσχημες σκέψεις για την εμφάνιση και τον χαρακτήρα του ΤΟΤΕ είναι που νιώθει ότι τρελαίνεται. Κι ανέφερα μόνο μερικά από τα χιλιάδες παραδείγματα... Μπορεί οι πάσχοντες με ΜΔΠ να μην είναι εύκολοι σαν χαρακτήρες πολλές φορές (κυρίως όταν η ψυχική τους υγεία έχει πιάσει πάτο) αλλά πίστεψέ με, μπορούν να αγαπήσουν τόσο τρελά και παράφορα τα κοντινά τους άτομα που δεν αντέχουν να ζουν χωρίς αυτά και είναι διατεθειμένα να σου δείχνουν κάθε μέρα μέσα από όμορφες πράξεις πόσα πολλά σημαίνεις γι αυτά. Επίσης, keep in mind πως υπάρχουν ΠΑΝΩ από 100 τύπους Μεθοριακής Διαταραχής και κάθε ασθενής έχει μία επιπλέον ψυχική νόσο, όπως κατάθλιψη, αγχώδη διαταραχή οπότε για τον καθένα είναι διαφορετικό. Ελπίζω ό,τι έγραψα να αλλάξει τον τρόπο σκέψης κάποιων...
...........................
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ ωραίο βιντεάκι για την οριακή διαταραχή προσωπικότητας https://www.youtube.com/watch?v=iraGmA7-9FA επίσης όπως προείπαν κάποιοι, δυστυχώς τα άτομα με αυτή τη διαταραχή είναι κάπως στο περιθώριο και αρκεί μία αναζήτηση στο ιντερνετ, σε φορουμς σαν αυτό, σε μπλοκς κ.τ.λ για να δούμε πως οι περισσότεροι έχουν άσχημη εικόνα για τα άτομα με οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Δυστυχώς υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης. Αυτό που θα ήθελα είναι πριν αφορίσουμε κάποιον να ψάξουμε πρώτα για το πρόβλημα που τον απασχολεί. Πολλά από τα άτομα με ΜΔΠ κάνουν απίστευτες προσπάθειες να είναι με τα άτομα που αγαπούν. Η παραμικρή διαμάχη μπορεί να τα "σκοτώσει". Ακόμα και το να αργήσεις σε ένα ραντεβού μπορεί να είναι καταστροφικό γι' αυτούς. Καλό είναι να γίνει μια προσπάθεια να μπούμε στη θέση τους. Επίσης έχουν έντονη παρορμητικότητα, συνήθως αν είναι να κάνουν κακό σε κάποιον αυτός θα είναι ο εαυτός τους. Δεν μπορούν να διαχειριστούν συναισθήματα. Θα έλεγα ότι είναι σαν "παιδάκια" κάτι έγινε και έχουν μείνει στην εφηβεία. Φοβούνται την εγκατάλειψη και όταν απειλούνται από αυτή κάνουν παρορμητικές πράξεις. Πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλες διαταραχές. Αγχώδης διαταραχή, κατάθληψη...και τα φάρμακα είναι κυρίως για να μειωθούν τα συμπτώματα των άλλων διαταραχών ώστε να δουλέψει ανέπαφο το άτομο με την ψυχοθεραπεία (η οποία δουλεύει). Δεν έχω διαγνωσθεί με ΜΔΠ αλλά παρά μόνο με κάποια στοιχεία οριακής και δραματικής προσωπικότητας με καταθληπτικά στοιχεία που αν δεν τα δουλέψω μπορεί να χειροτερέψουν και να οδηγήσουν σε διαταραχή (σύμφωνα με τα λόγια του γιατρού). Έτσι λοιπόν τον τελευταιο καιρό έχω ψάξει πάρα πολύ για αυτή τη διαταραχή και βλέπω ότι με την ψυχοθεραπεία υπάρχει ουσιαστική βελτίωση. Ναι θα υποτροπιάσεις, ναι θα φερθείς άσχημα σε ανθρώπους που αγαπάς και άλλα πολλά, αλλά σιγά σιγά θα βλέπεις πρόοδο και εσυ και αυτοί που αξίζουν να είναι δίπλα σου. Μια καλή θεραπεία επίσης είναι η emdr (για όσουν είχαν κάποια τραυματική εμπειρία μικροί). Το θέμα είναι να μη σε πάρει από κάτω και νομίσεις ότι είσαι κακός άνθρωπος. Δεν είσαι κακός, απλά έχεις ένα πρόβλημα, που δουλεύεται.
Σ' ευχαριστώ ΠΑΡΑ πολύ για τη συγκεκριμένη τοποθέτησή σου. Χαίρομαι που υπάρχουν άτομα με τον δικό σου τρόπο σκέψης, πραγματικά. Επίσης να συμπληρώσω πως για τη ΜΔΠ η κατάλληλη θεραπεία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η Διαλεκτική Συμπεριφοριστική Θεραπεία μόνο που στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ λίγοι ψυχοθεραπευτές ειδικευμένοι σ' αυτή. Η εναλλακτική επιλογή είναι η Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία αλλά σίγουρα όχι το "κλασικό" μοντέλο ψυχοθεραπείας που δε βοηθάει ουσιαστικά τη διαταραχή.
κι ομως ετυχε να δω το σχολιο σου..και επειδη χαιρεσαι για αυτα που μου προσαπτουν ενω τα αναιρουν παρακατω γιατι μπηκαν στον κοπο να καταλαβουν τι εννοω και τι περασα και εγω (ναι και αυτοι που εχουν σχεση με οριακους δεν περνανε καλα) εσυ αναφερεσαι μονο στη μια πλευρα. Μπορει να ανηκεις σε αυτη την κατηγορια μπορει οχι δε με αφορα, αλλα επειδη ακριβως δικαιολογουσα και καταλαβαινα τι εχει περασει εμενα και προσπαθουσα. Ανοιξε λοιπον τα ματια σου και σκεψου οτι ενας που υποτιθεται δεν εχει ψυχολογικα (ολοι εχουμε) πρεπει να εχει τρομερη δυναμη και ανιδιοτελη αγαπη για να μπορει να κατσει σε μια τετοια σχεση. Αν ομως το εταιρον του ημισυ δεν λεει να καταλαβει, δεν προσπαθει, παρα μονο συνεχιζει να γκρεμιζει συναισθηματικα και ψυχικα το αλλο του μισο καποια στιγμη θα κλαταρει.
ΦΥΣΙΚΑ εσυ δεν το εχεις ζησει αυτο, γιαυτο και επαναλαμβανω αναφερεσαι στη μια οψη του νομισματος. Περαστικα
Καλησπέρα και απο εμένα λοιπον.
Απ' οτι εχω διαβάσει η περίπτωση μου ειναι ίδια. Αυτο που μου έδωσε το θάρρος να γραψω είναι οτι και αλλοι άνθρωποι που έκαναν σχέση με οριακο ειναι ενοχικοί.
Στην περίπτωση μου το άτομο δεν γνωρίζει ακριβώς το πρόβλημμα του. Πιστέυει πως ειναι διπολικός και αυτο μαλλον απο καποιο τεστ που του εστειλε ενας φιλος του. Μου το είχε αναφέρει απο την πρώτη φορά, αλλα δεν έδωσα και πολυ σημασια.
Μετα απο συνομιλια με ψυχιατρο που έκανα καταλαβαμε οτι η συμπεριφορα του τεινει σε οριακη διαταραχη.
Το προβλημμα μου ειναι οτι με αυτον τον ανθρωπο εχουμε τσακωθει. Ενα βραδυ και μετα απο αρκετες προσβολες που δεχτηκα, τις οποιες φυσικα δεν αναγνωριζει, μετά απο συμπεριφορα αποτομη και επιθετική, και πανω σε μια κατασταση παροξυσμου μεσα στο αυτοκίνητο του εδωσα ενα χαστούκι.
Ντρεπομαι που το λέω, ποσο μαλλον που το έκανα. Δεν ειναι του χαρακτηρα μου και προφανώς ζητησα συγνώμη αμέσως.
Πέραν που αντεδρασε με υστερία, εφυγε και μου ζήτησε να μην τον ξαναεωοχλησω και να μην τον αγγιζω!
Φανταζομαι οτι οσοι αγαπησατε εναν τετοιο ανθρωπο ξέρετε οτι έχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου. Προφανως και ειμαι ερωτευμένη και προφανώς θέλω να γυρίσω το χρόνο πίσω.
Δεν ξέρω όμως και εδώ ζητάω την βοήθειά σας, κατα πόσο ένα χαστούκι μπορεί να σοκάρει έναν άνθρωπο με τέτοιο προβλημμα. Δεν το έχω ξανακάνει. Με σοκάρει η σκέψη και μόνο που βγήκα τόσο εκτός εαυτου.
Και αν υπάρχει τρόπος προσεγγισης αυτου του ατόμου ξανά, ή το χάσαμε τελειως;
Ευχαριστώ.
Yπάρχουν πολλές περιπτώσεις "οριακών" .Ως ένας τέτοιος θα προσπαθήσω να σου δώσω την γνώμη μου.
Είτε είναι οριακός επιθετικού τύπου,ή εσωστρεφούς/μυστήριου/απόμακρου τύπου το κύριο χαρακτηριστικό είναι η υπερευαισθησία και η συναισθηματική ένταση που ανακυκλώνει κάποιος μέσα του,ή την ρίχνει βίαια προς το περιβάλλον ανα τακτά διαστήματα με χαρακτηριστικά εκρήξεων επειδή την έχει καταπιέσει.
Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ κάτι 100% ,αλλά η υπερευαισθησία αυτή και ο τρόπος που σε απομάκρυνε,είναι γιατί θέλει την ειλικρινή συγγνώμη σου,στην πραγματικότητα τώρα σε έχει περισσότερο ανάγκη,η εγωιστική και αμυντική αντίδραση στην πραγματικότητα απευθύνεται στην επιθυμία του να μετανοιώσεις γι αυτό.Σίγουρα πληώθηκε από αυτό που έκανες,σίγουρα το σκέφτεται με την ελπίδα ότι το σκέφτεσαι κι εσύ.Αν έβλεπε ότι έχεις ανοίξει θέμα σε φόρουμ γι αυτό,θα ανακουφιζόταν πολύ και θα γινόταν διαλλακτικός απέναντί σου,γιατί οι οριακοί τύποι φοβούνται συνεχώς το συναίσθημα της εγκατάλειψης.
Επίσης,όσον αφορά το χαστούκι....Η επιθετικότητα τρελαίνει τους οριακούς.Εγώ σήμερα έπαιζα κάπου μπάσκετ,και επειδή ένας μου πηγαίνει σε ομάδα μου έδινε συνεχώς οδηγίες,σταμάτησα να παίζω γιατί ή θα έβαζα τα κλάματα ή θα τον έσπαγα στο ξύλο.
Αν είναι οριακός με εσωστρεφή φύση,θα λατρεύει το ενδεχόμενο η αρνητική σου στάση να σε κάνει να νοιαστείς περισσότερο και θα το εκτιμήσει αν δείξεις μετάνοια. Αυτή είναι η δικη μου εκτίμηση,χωρίς να αποτελεί εγγύηση.
Είναι έντονο προσωπικό βίωμα,όχι πληροφορίες από συγκεκριμένη πηγή.Όταν το βλέπω αλλού ή το ακούω,το αναγνωρίζω.Αφορά το γεγονός ότι κάποια άτομα έχουν μεγαλύτερη συναισθηματική δεκτικότητα και είναι δύσκολο να διαχειριστούν μαζί με τα δικά τους συναισθήματα,και τα συναισθήματα των άλλων τα οποία αντιλαμβάνονται και απορροφάνε..Είναι σίγουρο ότι πολλές οριακές προσωπικότητες εχουν αυτό το χαρακτηριστικό,και επειδή μέσα σε αυτό είναι πιο δύσκολο να κατανοήσουν τον εαυτό τους,είναι αυτόματα και δυσκολότερο να κατανοηθεί η στάση τους απ' έξω.
Ίσως σε βοηθήσει αν ψάξεις πράγματα γύρω απο τον επιστημονικό όρο -empathy-
Σ' ευχαριστω για την απάντηση!
Η αληθεια είναι οτι φοβαμαι να τον πλησιάσω και να του μιλήσω. Νιώθω πως ο,τι και να πω, απλά θα πάει χαμένο ή ακόμα χειρότερα θα τον θυμώσει περισσότερο...
Θα το προσπαθήσω πάντως!
Η αληθεια ειναι πιο πολυ κακοπερνας και βασανιζεσαι οταν σε διωξει οριστικα η φυγεις απο μονος, παρα οσο εισαστε μαζι. Ειναι μια πολυ ασχημη συναισθηματικη εμπειρια. Για να κατανοησουν οσοι δεν το εχουν περασει, φανταστειτε τον αγαπημενο σας αδερφο- μανα- φιλο, να αρχιζει να σου φερεται καποια στιγμη ανα τακτα διαστηματα αλλοπροσαλα, υποτιμητικα, προσβλητικα, να αντιλαμβανεσαι οτι κατι κακο συμβαινει και να μην σου βγαινει να τον βρισεις κτλ επειδη τον αγαπάς. Δεν μπορεις να χωνεψεις οτι δεν σε αγαπαει και τα συναισθηματα σου να τρωνε ενα πρωτογνωρο αρρωστημενο σκωτσεζικο ντουζ.
Βαλε μετα που μαθαινεις οτι ο αγαπημενος σου αδερφουλης τελικα του βγηκε ψυχολογικο προβλημα και δεν πολυκατανοει τι κανει, αλλα αν πας να τον δεις θα συνεχισει να σε πικραινει σε καθε ευκαιρια.
Καλησπέρα και παλι,
ναι η αληθεια ειναι οτι ένα διπολικό άτομο ειναι πολυ δυσκολο. Μετά απο 2 περίπου χρόνια γνωριμίας, με σχετικά μεγάλα διαστήματα απομάκρυνσης, μπορώ να πω πως δεν έχω ζοριστεί περισσότερο στη ζωή μου με άλλο άτομο.
Το συγκεκριμένο όμως με ενδιαφέρει αρκετά, και ερωτικά μα και σαν άνθρωπος.
Αυτό που έχω απορία είναι αν ποτέ τα άτομα με διπολική διαταραχή αντιλαμβάνονται πως παρά τις πίκρες και τις δυσκολίες που έχει μια τέτοια σχέση, υπάρχουν άνθρωποι που απλά τους αγαπάνε; Η γι αυτούς υπάρχουν παντού "εχθροί", γιατί κάπως έτσι νιώθω. Ναι έχω περάσει πολύ άσχημα, μου έχει μιλήσει απαίσια όμως εξακολουθώ να τον νοιάζομαι.
Αυτόν τον καιρό μαλιστα, 3-4 εβδομάδες δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας χωρίς να έχει προηγηθεί τσακωμός. Οκ, ίσως να περνάει την φάση της απομάκρυνσης, όμως ειναι δυνατόν να σκεφτεί ποτέ πόσο αυτό πληγώνει και τον άλλο ή στο κεφάλι του έχει μόνο την εικόνα πως αυτός είναι το θύμα και κανένας δεν τον καταλαβαίνει και δεν τον νοιάζεται;
Δεν ξέρω αν θα μιλήσουμε ξανά , γιατί απο αυτόν εξαρτάται, όμως απογοητεύομαι όταν απο πάνω ακούω οτι είμαι αδιάφορη.
Το θεμα ειναι, οτι μπορει κάποιος να ειναι αδιαφορος για σενα και χλιαρος στην σχεση σας, η να εξαφανιστει και να ψαχνεται αλλου, χωρις να εχει καποια διαταραχη. Πως ξερεις οτι η αδιαφορια του οφειλεται στην παθηση του κι οχι στο ποσο σε θελει η δεν σε θελει;
Διαβαζω συνεχως ατομα να ρωτανε πως θα τους φερθει σε μια σχεση το ατομο που εχει την ταδε διαταραχη " πως φερονται τα ατομα αυτα;"
Μα, τα ατομα που ΔΕΝ εχουν διαταραχες φερονται ΟΛΑ και σε ΟΛΟΥΣ το ιδιο; δεν εχουν προτιμησεις και απεχθειες; δεν εχουν καλυτερους η χειροτερους τροπους/ χαρακτηρα;
Γιατι λοιπον οσοι εχουν καποια παθηση , να φερονται σε ολους το ιδιο; δεν εχουν επιθυμιες και προτιμησεις αυτοι;
Σχετικά με την διαταραχή σαφώς δεν έβγαλα έτσι το συμπέρασμα... Αρχικά μου το είπε ο ίδιος και το επιβεβαίωσα μιλώντας σχετικά με γιατρό.
Δεν λέω, ναι η πιθανότητα είναι να ειναι χλιαρος και να μην ενδιαφέρεται απλά! Και θα ήταν και το πιο λογικό, γιατί θα έδινε κάποια λύση έτσι!
Το θέμα είναι οτι και στο παρελθον έχει φερθεί αντιστοιχα και επανεμφανίζεται σαν να μην έχει γίνει τίποτα! Και μάλιστα με κατηγορεί οτι είμαι εγώ η αδιάφορη που δεν πήρα τηλέφωνο, δεν έτρεξα απο πίσω του, ενω είναι αυτός που εξαφανίζεται και φέρεται περίεργα.
Απλά αυτή η συμπεριφορά του μου θυμίζει πολλές ιστορίες που έχω διαβάσει εδω
Θα μου πεις και ποιο το νόημα της ερώτησης μου...
Αν αυτός ο άνθρωπος λόγω της διαταραχής αυτής συνηθίζει να φέρεται έτσι γιατί μια έχει ανάγκη απο σχέση και μια όχι δεν μπορώ να κάνω και πολλά, αν δεν έχει να κάνει με αυτή την διαταραχή απλά λες οτι είναι μ@....ς.
ίσως πιο σωστό θα ήταν να ρωτήσω τον ίδιο βέβαια και να μην γενικεύω, απλά δεν μου βγαίνει να σηκώσω το τηλέφωνο...
επιβεβαιωσες οτι εχει παθιηση.
δεν επιβεβαιωσες αν σε γουσταρει η οχι. αυτο δεν επιβεβαιωνεται. προκυπτει απο το ποσο αδιαφορα σου φαινεται ο αλλος.
δενε χεις δει περιπτωσεις δλδ που καποιοι ξαναεμφανιζονται οταν ξεμενουν απο παρεα? ολοι διαταραγμενοι ειναι?
ε καλα κι εσυ, νομιζεις οτι επειδη σου ειπε κατι τετοιο, το πιστευει κιολας?
για εξκαρφωμα στο ειπε, για να σου δωσει μια δικαιολογια να τον ξαναδεχτεις πισω.
δενε ιναι χαζος να μην ξερει οτι εφυγε εκεινος. αλλο χαζος, αλλο διπολικος.
το ερωτημα δεν ειναι αν αυτος φερεται σπαστικα και δειχνει αδιαφορια επειδη ειναια αρρωστος η επειδη ειναι μαλακας η επειδη δεν πολυγουσταρει.
το ερωτημα ειναι ΕΣΥ ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕΣΑΙ με καποιον που δειχνει αδιαφορια και μια εμφανιζεται μια εξαφανιζεται.
εχεις καποια διαταραχη και δεχεσαι τετοια συμπεριφορα απο καποιον ειτε μαλακα , ειτε αρρστο?
αυτο πρεπει να αναρωτιεσαι...
Πολλη ευλογη τοποθετηση.
Ταιριαζει με κατι απο οσα με προβληματιζουν τελευταια σε σχεση με τον συζυγο μου και μενα.
Αν ομως, μοτιβο της διαταραχης μεταξυ αλλων ειναι και η εχθροποιηση των οικειων και αγαπημενων;
Και η επιδειξη κακιστης συμπεριφορας οχι σε ξενους και καθημερινες τυχαιες συναναστροφες αλλα
ειδικα στους οικειους; Οπως περιπου ενα νηπιο δειχνει καλη συμπεριφορα στο σχολειο του κλπ
αλλα ολο ενταση και παραπονο ξεσπαει οταν βρεθει στην ασφαλεια του σπιτιου και της μητρικης αγκαλιας;
Θα ηθελα να ενημερωθω για τη διαταραχη αυτη, αν ειναι μεσα στις αναμενομενες συμπεριφορες του ατομου το ξεσπασμα
ειδικα σε οσους το αγαπουν, επειδη ξερει να τους χειριστει, νιωθει ασφαλεια και οτι δεν θα "προδοθει", δεν θα κριθει
τοσο αυστηρα.
Δεν νομίζω οτι είμαι σε θέση να σε βοηθήσω, όμως μπορώ να σου πω πως βίωσα κι εγώ κάτι αντίστοιχο. Σε μια σχέση δυο χρόνων και με έντονα συναισθήματα και απο τις δυο μεριές.
Τα ξεσπάσματα ήταν πολλά και έντονα, και πάντα χωρίς ουσιαστική αφορμή. Ενώ μπροστά σε άλλους φερόταν γλυκά, όταν μέναμε οι δυο μας ξέσπαγε με υποτιμητικό απέναντι μου τρόπο. Όσες φορές μάλιστα αντιδρούσα η απάντηση ήταν οτι δεν τον καταλαβαίνω.
Είναι πάρα πολλά τα μεμονωμένα περιστατικά, τόσο στον δικό μου άνθρωπο και σε άλλες περιπτώσεις που έχω διαβάσει και εδώ μέσα, για να μην αποτελεί κανόνα οτι οι οριακοί άνθρωποι όντως συμπεριφέρονται άσχημα κυρίως στους δικούς τους κοντινούς και αγαπημένους ανθρώπους. Δεν μπορώ να ξέρω σαφώς πόσο υποφέρουν και αυτοί μέσα τους, όμως δεν σημαίνει οτι πρέπει να κάνουν και τους γύρω τους να υποφέρουν. (Και αυτό το λέω επειδή συχνά διαβάζω οτι εμείς οι υπόλοιποι δεν καταλαβαίνουμε το ζόρι ενός οριακού)
Πολύ φοβάμαι πως σε αυτή τη σχέση μόνο δίνεις και πολύ δύσκολα, έως ποτέ, παίρνεις.
εχω μεινει αναυδη διαβαζοντας αυτα που λες. αυτο ακριβως εκανα κι εγω. αφου χωρισα αρχισα να το ψαχνω κι εχω ολα τα συμπτωματα. προσφατα διαγνωστηκα κι ολας. δεν εμπιστευομαι φυσικα αμεσως και ετσι συνεχιζω να το ψαχνω διαβαζοντας γυρω απο αυτο. οτι ειπες με φωτογραφιζει ομως