Εγώ θέλω αυτόν. Δεν με εξιτάρει η έλλειψη του. Τον άντρα μου δεν τον έχω διαγράψει γιατί επιμένει να τα ξαναβρούμε, αλλά θέλω πρώτα να ξεκαθαρίσω μέσα μου τα πράγματα, να ηρεμήσω, απλά μπλέχτηκα...
Printable View
Εγώ θέλω αυτόν. Δεν με εξιτάρει η έλλειψη του. Τον άντρα μου δεν τον έχω διαγράψει γιατί επιμένει να τα ξαναβρούμε, αλλά θέλω πρώτα να ξεκαθαρίσω μέσα μου τα πράγματα, να ηρεμήσω, απλά μπλέχτηκα...
ε παρτον!Quote:
Originally Posted by julias
αληθεια, απ οτι ειπες ειναι παντρεμενος.
απο που συναγεται οτι θα χαλουσε τον γαμο του?
Remedy, Υπήρχε τότε σοβαρός λόγος που απομακρύνθηκε, δεν μπορώ να τον αναφέρω τώρα, αρκετά σοβαρός, συνυφασμένος πάντως και με τις κοινωνικές επιταγές. Έπίσης, έχεις δει ανθρώπους να τα τινάζουν όλα στον αέρα, για να ζήσουν κάτι έντονο. Έτσι κι αλλιώς, τώρα ταιράζω στο προφίλ του. Είμαι καθηγήτρια πανεπιστημίου!!!(που για μένα βέβαια είναι ένα απλό επάγγελμα...)
Remedy, δεν ξέρω καν αν θα χαλούσε το γάμο του ή αν τον έχει ήδη χαλάσει. Και εγώ πολλές φορές έχω σκεφτεί οτι μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τα γκομενικά αλλά μετά βλέπω πώς με κοιτάει... και σκέφτομαι επίσης ότι ένας άντρας χορτάτος ίσως στα 58 του να μην είχε κανένα ενδιαφέρον. Κάποιος όμως που έχει απωθημένα δεν θα θέλει να το ζήσει?
ξερω κι εγω κοπελια?Quote:
Originally Posted by julias
εξαρταται απ τον "καποιον"
ο συγκεκριμενος καποιος, εκανε πολλα ξενερωτα στα νιατα του, τωρα στα γεραματα λες να τον επιασε η καψα?
ωραία τα λέει η Ρέμεντυ πάντως αλλά επιμένω ότι η απόφαση είναι δική σου.
εγω ειχα καταλαβει, οτι σου εκανε προταση γαμου οταν ησουν πολυ μικρη και επειδη δεν ανταποκριθηκες, προχωρησε αμεσα στην επομενη για να κοιταξει και την καριερα του.Quote:
Originally Posted by julias
δεν ισχυει αυτο?
εγω, αυτα που λες, τα εχω δει, αλλα απο ανθρωπους που ζουν τα παθη τους. ο τυπος που συζηταμε δεν μου φαινεται τεοιου ειδους..
Νομίζω οτι πρέπει να πω όλη την ιστορία. Όταν γνώρισα τον Κώστα(είπα και το όνομα), ήταν σε διάσταση στο γάμο του και είχε ένα αγοράκι 2 ετών. Εγώ το ήξερα αυτό από την αρχή. Δεν με πείραζε. Όταν μου είπε να παντρευτούμε, η μητέρα μου του τηλεφωνούσε και του έλεγε οτι θα τον ρεζιλέψει στην τηλεόραση, θα μιλάει για έναν μεγάλο που άφησε την οικογένεια του για μια μικρή. Του τηλεφωνούσε κάθε μέρα και το έκλεινε. Μου έλεγε συνέχεια οτι χωρίζω οικογένεια , αν και αυτός είχε ήδη χωρίσει. Ήμουν μικρή. Δεν το μπορούσα. Ούτε αυτός. Όταν χωρίσαμε ξαναγύρισε στη γυναίκα του...Αυτή είναι η αλήθεια....
Και είναι αλήθεια Remedy, οτι και εγώ δεν νομίζω οτι είναι άνθρωπος που ζει τα παθη του, αν και θα το ήθελε πολύ...
γαμώ την καταπίεση!
Ναι αλλά μέσα στην καταπίεση ζούμε οι περισσότεροι....και ψάχνουμε τρόπους για να βγούμε..Εμένα ο κώστας ίσως είναι η απελευθέρωση μου. Δεν ξέρω. Έχω προβληματιστεί...πολύ
Σας έχω κουράσει και εσάς αλλά μου κάνετε καλό.Αισθάνομαι σαν να μιλάω σε ψυχολόγο. Πιστευω οτι ο Κώστας και λόγω χαρακτήρα και λόγω ανασφαλειών, θα μου την έπεφτε μόνο αν ήταν σίγουρος οτι θα έλεγα ναι. Μου το είχε πει τότε. Ότι θα με αναζητήσει οταν θα καταλάβει οτι τον χρειάζομαι..Τώρα αν το εννοούσε...
αφού είναι η απελευθέρωση σου, τότε να το ζήσεις.
δεν μας κουρασες, αλλα τι αλλο να πουμε εμεις...
πρεπει να παρεις τις αποφασεις σου...
Ναι, πρέπει να αποφασίσω. Ξέρω οτι αν του μιλήσω τελικά ίσως φάω πόρτα, αλλά δεν ξέρω αν με πειράζει και τόσο πια. Καλύτερα να μετανιώσω για κάτι που έκανα παρά για κάτι που δεν έκανα. Με έχει επηρεάσει πολυ και η εκπληκτική συμπεριφορά του 'αλλου παλικαριού, που αν και είμασταν μόνο τέσσερις μήνες μαζί, συνέχεια μου λέει οτι με θέλει πίσω, χωρίς να τον νοιάζει που τρώει πόρτα, αν και είναι πολύ ωραίος άντρας και καλός..Όμως επιμένει για αυτό που θέλει.., που είναι και η ακομπλεξάριστη στάση τελικά..
lolllQuote:
Originally Posted by julias
ποιο ειναι παλι αυτο το παλικάρι τζουλ?
Είναι κάποιος που είχα σχέση πριν λίγο καιρό, για 4 μήνες, αλλά χώρισα γιατί ήθελα πρώτα να ξεκαθαρίσω με τον Κώστα. Δεν θέλω πια ημίμετρα. Είμαστε μεγάλα παιδιά πια..και δεν κοροιδευουμε τους άλλους. Όμως εκείνος επιμένει..Να, συγκεκριμένα αυριο, θα παμε για καφέ. Ήθελε πολύ να με δει και εγώ δεν αντιστάθηκα στον καφέ μαζί του...
μα νομιζω και ο γαμος σου ειναι σε εκκρεμοτητα, η κανω λαθος? εχεις χωρισει? ειχα μεινει με την εντυπωση οτι εισαι σε διασταση..Quote:
Originally Posted by julias
Είμαι σε διάσταση, δεν έχουμε χωρίσει επίσημα ακόμα όμως. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα αν δεν ξεκαθαρίσω τα αισθήματα μου για τον Κώστα και αν δεν δω τι θα κάνω. Νομίζω όμως οτι για τον άντρα μου, έχω αδειάσει...μέσα μου
πόσα χρόνια είστε παντρεμένοι;
15 χρόνια έιμαι παντρεμένη
Τον ρόλο των παιδιών τον έχεις σκεφτεί καθόλου μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό; Γιατί μέχρι τώρα δεν μιλήσαμε καθόλου γι' αυτά και για το πως θ' αντιδράσουν σ' έναν ενδεχόμενο χωρισμό.
Αυτή την στιγμή, μένεις χωριστά με τον άντρα σου;
Ναι, μένουμε χωριστά. Τα παιδιά μου το αντιμετωπίζουν πολυ ώριμα . Είχα πάει και σε ψυχολόγο για να τον συμβουλευτώ πώς να τα βοηθήσω να το χειριστούν. Δεν φοβάμαι για τα παιδιά μου. Έχουν και εκπληκτικό πατέρα. Για μένα φοβάμαι..
Είναι σε ηλικία που μπορούν και καταλαβαίνουν οπότε οκ με αυτό το θέμα, μπορούν να το δεχτούν πιο εύκολα. Για σένα τι φοβάσαι ρε συ; Εγώ αυτό που βλέπω ξέρεις ποιο είναι; Δεν είσαι σίγουρη για το τι θέλεις.
Τα παιδιά μου ήταν και ένας λόγος που αποφάσισα να ξεκαθαρίσω λίγο τα μέσα μου. Κάθε παιδί θέλει τους γονείς του ήρεμους και ώριμους και όχι παραπέοντες σε ένοχα πάθη και μυστικά
Άν και είσαι πολύ νέα, εχεις "καλό" μάτι. Δεν είμαι σίγουρη για το τί θέλω, όμως τον Κώστα τον σκέφτομαι πολύ, και ερωτικά. Μου λείπει αυτό που είχαμε...
Ωραία so? Μετά τι γίνεται;
Εσύ δεν μου είπες να του μιλήσω και βλέπουμε?
ναι αλλά να είσαι σίγουρη για το ότι θέλεις να του μιλήσεις. Εγώ πάντως δεν θα σε προκαταβάλλω μιλώντας για ηλικία, σεξουαλική ανεπάρκεια κ.τ.λ. Όταν ξεκινάμε μια σχέση πρέπει να είμαστε θετικοί. Αυτό είναι πολύ βασικό. Αλλιώς παράτα το.
Εγώ θέλω να του πω απλά πώς νιώθω. Ας πάρει το μπαλάκι και ας παίξει. Να δω και τί γίνεται. Αν θέλει κάτι, δεν έχει και πολλά περιθώρια πια..Αν και με άγχωσε το σεξουαλικό. Εγώ τον σκέφτομαι ερωτικά..
Φαντάσου Cello μου να μου πει οτι δεν λειτουργεί. Μπα, ποτέ δεν θα το έλεγε. θα μου έλεγε οτι δεν με θέλει..
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ!
Αλήθεια λες. Θα έπαιρναν Viagra αν γούσταραν πολύ. Εκτός πια αν το γκομενικό είχε φύγει τελείως από την αντζέντα! Ελπίζω αν του μιλήσω τελικά, να γουστάρει και χωρίς viagra. Aς γελάσουμε και λίγο! Ο,τιδήποτε άλλο σκεφτείς οτι μπορεί να με βοηθήσει, να μου το γράψεις, και άλλοι αν θέλουν...
Kαλημέρα σε όλους,
ξύπνησα σήμερα λίγο πιο ξαλαφρωμένη, έχοντας δει πολλά όνειρα και κάνοντας πολλές σκέψεις. Λόγω δουλειάς έχω πολλές μέρες διακοπές και απολαμβάνω τη Χαλκιδική με τα παιδιά μου. Κοιτώντας πίσω, θυμάμαι οτι οταν χωρίσαμε με τον Κώστα, ήταν πολύ δύσκολο για μένα, γιατί τον θεωρούσα τον ιδανικό, αυτόν που θα μου αναπλήρωνε όλα τα κενά( είχα πολλά, καθώς έχασα τον πατέρα μου στα 8 μου). Ακόμα και όταν παντρευτηκα τον άντρα μου, δεν τον είχα ξεπεράσει τελείως. Βέβαια και ο Κώστας δεν βοηθουσε και την κατάσταση, αφού όποτε τον έβλεπα, συντηρούσε με τον τρόπο του τη φλόγα, ενώ κανονικά έπρεπε να με είχε διώξει τελείως, να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου. Και έτσι συναισθηματικά δεν στάθηκα στα πόδια μου. Ευτυχώς ήμουν καλή μανούλα, αν και μικρή, ίσως επειδή αγαπώ πολύ τα παιδιά. Ξέρω οτι κανονικά ίσως να μην έπρεπε καν να συζητάω για τον Κώστα αλλά αισθάνομαι οτι μέσω αυτού, μπορεί να ξεκαθαριστούν πράγματα. Τί είναι αυτό που μας δένει στους ανθρώπους και ακόμα και όταν ξέρουμε οτι δεν μας κάνουν, κολλάμε? Είμαι νέα(όμορφη κατά τα λεγόμενα όλων, με επιτυχίες στους άντρες), θα μπορούσα να ήμουν ευτυχισμένη στο πλευρό κάποιου, ίσως και του άντρα μου, αλλά θέλω αυτόν (μάλλον?) που δεν μου έχει φερθεί και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς να με έχει απορρίψει μεν αλλά στερώντας μου την δυνατότητα άμεσης "συναισθηματικής ανάκαμψης"?
Εμένα μου κάνει σαν επιστροφή στο παρελθόν, όπως είναι και ο τίτλος σου. Με την άλλη έννοια όμως.
Είσαι λες γύρω στα 40. Αυτός ο άνθρωπος σε γυρνάει στην ηλικία των 20. Δεν ξέρω αν πραγματικά θέλεις αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος καλά καλά δεν ξέρεις πώς είναι στην πραγματικότητα, ή αν νοσταλγείς εκείνη την εποχή. Μην ξεχνάς την "κρίση" των 40.
Όταν, οι περισσότεροι από μας, με άλλον τρόπο ο καθένας, προσπαθούμε να νιώσουμε ότι είμαστε νέοι ακόμη. Ότι δεν έχουμε απομακρυνθεί και τόσο από τη νιότη μας. Κάποιοι-ες αρχίζουν να ντύνονται πιο νεανικά, να γυμνάζονται πιο εντατικά, κάποιοι-ες κάνουν σχέση με ένα αρκετά νεότερο άτομο, κάποιοι ξαναγυρνάνε σε παλιά στέκια και χόμπυ.
Σου βάζω λοιπόν και αυτή την παράμετρο.
Το ότι έχασες τον πατέρα σου σε μικρή ηλικία μου δικαιολογεί το τι σε τράβηξε σε έναν τόσο μεγαλύτερο άντρα. Όσες φορές έχω συναντήσει περιπτώσεις με μεγάλη διαφορά ηλικίας, έλειπε ο πατέρας.
Τέλος, όσον αφορά το σεξουαλικό, θα διαφωνήσω. Δεν είναι θέμα ηλικίας άλλα θέμα διάθεσης και ιδιοσυγκρασίας. Αν δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, μπορεί κάποιος να λειτουργεί μια χαρά και μετά τα 50. Προσωπικά, έχω διαπιστώσει ότι τα περισσότερα σεξουαλικά προβλήματα (ψυχολογικά, οργανικά δεν ξέρω) τα έχω συναντήσει σε άντρες μεταξύ 28-38 και ποτέ σε άντρες πάνω από 40. Νομίζω ότι είναι θέμα γενιάς. Αλλά, αυτή είναι η δική μου εμπειρία.
Αγαπητή φίλη, έχεις δίκιο σε όσα λες, απλά δεν αισθάνομαι "μεγάλη" για να θέλω να γυρίσω πίσω. Και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν θέλω να γυρίσω. Στα 20, ήμουν πολύ ανασφαλής με πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Δεν ήξερα ποια ήμουν. Το κόλλημα μου εχει να κάνει μόνο με το συναίσθημα μου.
Και ξέρετε κάτι, δεν με νοιάζει τόσο στο να αιτιολογήσω στο παρελθόν μου, το συναίσθημα μου για το Κώστα, και να το αποδώσω στην έλλειψη του πατέρα μου (που μάλλον έτσι είναι), όσο να δω πώς μπορώ αυτό το συναίσθημα, να το ζήσω ή να το αφήσω να φύγει, για να συνεχίσω τη ζωή μου...
Γεια σου Julia! Δεν διάβασα όλο το θέμα ακόμα, περίπου το μισό. Ηθελα να σου πω, ότι μετά από 20 χρόνια να είσαι προετοιμασμένη ότι πολλά από τα χαρακτηριστικά αυτού του ανθρώπου μπορεί να έχουν αλλάξει. Πρέπει να είσαι νομίζω διατεθειμένη να τον γνωρίσεις ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, αν τελικά κάνεις κίνηση και είστε μαζί. Πολλά δε θα είναι ίδια με αυτά που θυμόσουν. Έχετε περάσει είκοσι χρόνια ζωής μακριά, που είναι πιθανό να σας άλλαξαν με διάφορους τρόπους, μαζί με την αλλαγή που επιφέρει ο χρόνος... Οπότε αυτά τα στοιχεία με τα οποία είσαι, ήσουν ερωτευμένη, ίσως να μην υπάρχουν πια. Ή ίσως να άλλαξες εσύ στο πόσο σε ελκύουν αυτά τα στοιχεία επί του πραγματικού, άσχετα από το πώς μπορεί να το έχεις ρομαντικά στο μυαλό σου. Επίσης, ήσουν πολύ μικρή, 20 χρονών, αλλάζουμε τόσο πολύ από εκείνη την ηλικία, ωριμάζουμε κτλ, σκέψου τα αν θέλεις.
Ήθελα να σου πω για το σεξουαλικό να μην ανησυχείς. Εξαρτάται από την υγεία του κάθε οργανισμού.
Ευχαριστώ Cello! Streidi, σίγουρα τα έχω ρομαντικά στο μυαλό μου, ίσως γιατί θέλω να ζήσω μαζί του το απόλυτο, εκεί που το είχα αφήσει. Αν και σκέφτομαι όλα αυτά που μου έχετε πει, για ξαναζεσταμένα φαγητά από την πλευρά του. Έχω μερες ακόμα να κάνω τους διαλογισμούς μου..