Printable View
Nα χε χρώμα η επαφή
στην οθόνη που κοιτάζω...
να τη βλέπω θαλασσί
κι εγώ κάτι απο γαλάζιο.
Όμορφο!
Καλώς σας ξαναβρήκα παρεάκι μου.
Τι κάνετε?
Βάγια μου, μου αρέσει πολύ η λυρικότητα της γραφής σου.
Αλτερ μου, πώς είσαι τις μέρες αυτές?
Ενα λαμπερό φιλί σε όλους :)
Καλώς ήρθες ταξιδιώτη.....Γύρισες δυνατή για τις μάχες που θα έρθουν? Γέμισες τις βαλίτσες χρώματα για να ζωγραφίζεις στις παλέτες μας? Εδώ ο χειμώνας πλησιάζει απειλητικά. Διακρίνω \"εντάσεις\" και απουσίες. Κι ο alterάκος που \"χάθηκε\" σε περιμένει κι αυτός. Γιατί εγώ εξαφανίζομαι και ξεχνιέμαι. Είμαι καλύτερα από χθες χειρότερα από αύριο.
Μια χαραμάδα ελπίδας προσπαθώ να ανοίξω μη ζηλεύετε.
Καλημέρα σε όλους.
Καλημερα σας...
Γλυκεια μου weird καλως ηρθες και παλι.Υποσχεσου ομως μονο οτι την επομενη φορα θα με παρεις και μενα μαζι σου..:)
Δεν αντιληφθηκα οτι φευγεις για ταξιδι,δεν το ειδα καπου.Το διαβασα οταν το εγραψαν τα παιδια.Γιαυτο συγχωραμε που δεν σου ευχηθηκα να εχεις ενα καλο ταξιδι.
Αυτες τις μερες δεν ειμαι και στα καλυτερα μου.Τρεχω να προλαβω πραγματα που επρεπε να ειχα κανει απο καιρο.Την Δευτερα φευγω για 13 μερες ερχομαι Αθηνα για την εξεταστικη μου.Οχι πως προετοιμαστηκα,αλλα πρεπει να ερθω αυτη την φορα και να μην προσπαθω να ξεφυγω απο κατι που το αρχισα και πρεπει να το τελειωσω.Τι περιεργο πραγμα,να ξεκινω παντοτε κατι και να μην το τελειωνω.Τι κουσουρι και αυτο.Ποτε θα μπορεσω να κατσω να συγκεντρωθω σε αυτο και να τελειωσω;και να μην εχω σαν δικαιολογια πως δεν ειμαι καλα γιαυτο δεν το κανω;Πραγματικα δεν ξερω πια τι χρειαζετε να κανω σε πολλα πραγματα μαζι μου.
.....τι να κανω με τις τοσες σκεψεις και εμμονες μου;Προσπαθω οσο τιποτα αλλα νιωθω πως δεν μπορω να το κανω ολο αυτο μονος..Κουραστηκα,εξαντληθ� �κα.Και φοβαμαι..φοβαμαι πως αυτο θα το εχω για παντα,μα δεν το αντεχω.Θελω να κανω πραγματα,θελω να ζησω,θελω να νιωθω,να ελπιζω,να υπαρχω.Αν χασω και αλλα χρονια απο την ζωη μου,δεν θα το αντεξω...
Φιλη μου Narnia..μακαρι να μπορουσα να σου ανοιξω την χαραμαδα που ψαχνεις να μπει το φως στην καρδια σου να ηρεμησει για λιγο...Αναρωτιεσαι ποτε αν εισαι μονο εσυ που παλευει διαρκως με κατι τοσο δυσκολο;Να ξυπνας να κοιμασαι με την ιδια του οτι ολα θα παν καλα και ολα θα αλλαξουν..Ειναι φορες που νιωθω οτι αυτο με εχει εξαντλησει,κουραζομαι καθε μερα να ξυπνω και να εχω τοσες συζητησεις με τον εαυτο μου,να αναλυω..
Μια καλη σας ημερα.
αλτερ αρχιζω και εγω εξεταστικη την πεμπτη αλλα δεν βρισκω το κουραγιο να παω δεν ειμαι ετοιμη δεν μπορω να διαβασω και να συγκεντρωθω.και ετσι παμε αισιως στον 6 χρονο σπουδων...και δεν θελω να παω στην πολη που σπουδαζα εχω πολυ δυσαρεστες αναμνησεις..δεν ξερω αν θα τελειωσω ποτε...
...δεν ειναι σκληρο;να εχεις απλα να δωσεις καποια μαθηματα,ο χρονος να τρεχει,να εχεις φυγει απο εκει που πικρανθηκες γιατι νομιζες πως φευγωντας ολα θα αλλαξουν και να εξακολουθεις να μην μπορεις να το κανεις...μου φαινεται γελοιο μερικες φορες,σαν μια φαρσα που κανω στον εαυτο μου.Εγω δεν μπορω να σκεφτω οτι θα μπω σε ενα αεροπλανο και θα παω και παλι εκει,ανυμπορος απο τον φοβο...ανυμπορος απο αυτη την γελοια φαρσα που δημιουργω του εαυτου μου.Οταν ειμαι ηρεμος το θεωρω σκληρο αυτο που κανω και αδικο...μιλησε μου και αλλο ...πες μου αν θες τι συνεβει.Τι σπουδαζεις;Αγαπας αυτο που σπουδαζεις...;
τει διοικησης επιχειρισεων.οχι δεν μου αρεσει καθολου δεν με γεμιζει και για αυτο εφυγα απο την πολη π σπουδαζα ενα χρονο τωρα και γυρισα στο πατρικο μ,ειχα περασει 6 μαθηματα μονο σε 5 χρονια.το φανταζεσαι?ειμαι σε μια φαση που θελω να κανω αυτο π μεγεμιζει.ονειρο μ ηταν να σχοληθω με τη διακοσμηση.και θελω να το ψαξω.πτυχιο απο το τει δεν με βλεπω να παιρνω ουτε σε 10 χρονια αφου ανοιγω το βιβλιο και δεν καταλαβαινω καν τι λεει,δεν πολυπηγαινα στη σχολη παρα μονο εργστηρια και εξεταστικες π και που.δεν ξερω αλλα ποτε δεν αργα να κανουμε αυτο π πραγματικα θελουμε.και η πολη π σπουδαζα μου δημηουργει δυσαρεστες αναμνησεις γιατι εκει εζησα τις κρισεις πανικου κ τον αλκοολισμο σε ολο του το μεγαλειο
Κατι απο τα ιδια...δεν με γεμιζει.Μπαινω σε 6ο χρονο και εγω.Δεν μου εχουν μεινει πολλα,αλλα και παλι δεν λεω να το τελειωνω και ειναι κριμα...Περασαν αρκετα χρονια ομως..εκανες πολλα χρονια εκει και ειναι κριμα να επιμενεις σε κατι που δεν του δινεις την προσοχη σου.Οταν δεν εχεις να ασχολησε με κατι που σου αρεσει γενικα τα υπολοιπα σου πανε στραβα.Αφηνεις πολλες ωρες το μυαλο σου αν αναλωνεται στην ιδεα του πραξε και κανε αυτο χωρις ουσια στην πραγματικοτητα.Ασε τι εκανες και τι δεν εκανες και κανε αυτο που θες.Ποτε δεν ειναι αργα αλλα μην περιμενεις αλλο...ειναι κριμα τα χρονια.Σε πια πολη ησουν;
θεσνικη ημουνα.εσυ αθηνα σπουδαζεις?πας μονο εξεταστικες η νοικιαζεις εκει?
πηγαινοερχομουνα θεσνικη κοζανη.ηταν μια φρικη
Ειναι ομορφη πολη η Θεσσαλονικη φτανει να μπορεσεις να την ζησεις.Ημουν Πειραια 4 χρονια και εφυγα χωρις να τελειωσω με την ελπιδα οτι εδω στον τοπο μου θα διαβασω και θα τελειωσω.Ηθελα τοσο πολυ να ξεφυγω..γιατι οπως και εσυ ολα αρχισαν απο τοτε που πηγα να σπουδασω.Δεν φταιει ο τοπος..απλα αργοτερα σε επιβαρυνει και αυτος.Εχει αρχισαν ολα...
Σιγουρα ομως επειδη περασε λιγος καιρος,εδω που ειμαι δουλευω,μπηκα σε μια αλλη ρουτινα,οταν πηγαινω τωρα εκει για εξετασεις δεν ειναι τιποτα εντονο..σιγα σιγα νιωθω να φευγουν.Ομως εξακολουθουν να παραμενουν μεσα μου..και μεσα στο μυαλο μου.Κρισεις πανικου,κλεισιμο στο σπιτι για μερες,φοβια να κυκλοφορησω,ποτο,τσιγαρα,φ� �γητο και τιποτα περισσοτερο...Εχει αναμιση χρονο που εφυγα..Μα ποτε δεν θα σταματησει νομιζω το συναισθηματα που νιωθω καθε που πηγαινω και παλι εκει.Αθελα του το μυαλο μου παει σε εκεινες τις μερες..
τι να πω δεν ξερω ποτε και αν φυγουν ολα αυτα τα δυσαρεστα συναισθηματα.ειναι σαν να χουν βγαλει βαθιες ριζες μεσα μας...πως να τα ξεφυτρωσουμε?
Δεν ξερω αν μπορουν να ξεφυτρωθουν...παντως καταλαβα οτι οσο συχνοτερα παω και εχω καλες στιγμες εκει που ημουν τοτε ολο και απομακρυνεται απο το μυαλο μου ολο αυτο το ασχημο σκηνικο.Γιαυτο προσπαθω οποτε παω να κανω κατι περισσοτερο απο οσα δεν εκανα,για να διαγραψω.Ισως δουλευοντας ξανα απο πανω τους με αλλο αερα να εξαφανιστουν.
Μια χαραμάδα ελπίδας προσπαθώ να ανοίξω μην ζηλεύετε...Quote:
Originally posted by narnia
Καλώς ήρθες ταξιδιώτη.....Γύρισες δυνατή για τις μάχες που θα έρθουν? Γέμισες τις βαλίτσες χρώματα για να ζωγραφίζεις στις παλέτες μας? Εδώ ο χειμώνας πλησιάζει απειλητικά. Διακρίνω \"εντάσεις\" και απουσίες. Κι ο alterάκος που \"χάθηκε\" σε περιμένει κι αυτός. Γιατί εγώ εξαφανίζομαι και ξεχνιέμαι. Είμαι καλύτερα από χθες χειρότερα από αύριο.
Μια χαραμάδα ελπίδας προσπαθώ να ανοίξω μη ζηλεύετε.
Καλημέρα σε όλους.
με λίγο ήλιο θελω να πασπαλίσω το σκοτάδι, μην ζηλεύετε...
Δεν ζηλεύουμε καλή μου, προσωπικά σε παρακολουθώ με θαυμασμό.
Έχεις διαβάσει Αλκυόνη Παπαδάκη?
Οι ψυχούλες σας ταιριάζουν.
Είναι κι εκείνη σαν εσένα, τόσο ευαίσθητη.
Και ξέρεις ε?
Οι ψυχές που είναι έτσι, απο την ανάποδη μεριά τους, είναι τόσο πεισματικά δυνατές....
Οι ψυχές που είναι έτσι θέλουν μάτια που ξέρουν να κοιτούν, χέρια που θα τις αγγίζουν απαλά και αυτιά που θα τεντώνονται να τις ακούσουν.
Είναι λεπτεπίλεπτες κι ευθραστες μα τόσο μονάκριβες...
Μακάρι οι άνθρωπόι σου, να έχουν καταλάβει πόσο λεπτά πρέπει να σε αγγίζουν και να σε αγκαλιάζουν.
Απο εμένα, πάρε λίγη γεύση απο Αλκυόνη!
Το αγόρασα στο ταξίδι μου το βιβλίο... θα το κάνω δώρο σε κάποιον που αγαπώ.
Μου έξυσε για άλλη μια φορά το μέσα μου, με άγγιξε.
Ορίστε λοιπόν :
\"Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή\"
\"Σ αυτούς που έδεσαν την άγκυρά τους στα φτερά των γλάρων...
Ε! Τι κι αν δεν έχεις βρει ταυτότητα, όπως λες.
Αφού σε κάθε σταθμό - και καλά κάνεις- αλλάζεις τα στοιχεία σου.
Αφού συχνάζεις σε μια.. Πως να το πούμε... Ποιητική ασάφεια.
Πολύ ωραίο στέκι. Να σαι καλά και να το χαίρεσαι.
Μην ακούς αυτούς που θέλουν να σε πείσουν
να βάλεις συρματόπλεγμα στο βλέμμα σου.
Πρόσεξες μήπως το δέρμα τους? Λειψό και άγονο.
Κανένα φύλλο δεν έσταξε το δάκρυ του στα μάγουλά τους.
Πρόσεξες τα χείλη τους? Στεγνά. Ξεφλουδισμένα.
Καμιά κερασιά δεν ξέχασε ανάμεσά τους τον καρπό της.\"
\"Ακόμα κι αν σμιλεύεις τις μέρες σου πάνω σε βράχο, συνέχιζε να το κάνεις...
Ακόμα κι αν μέσα στην παραζάλη έχασες τη σμίλη σου,
χρησιμοποίησε εν ανάγκη και τα νύχια σου. Συνέχισε. Αν δεν χάσεις το σφυγμό του πόθου σου, αν δεν χάσεις την ηδονή να ανοίγεις αυλακιές στα όνειρα που τίποτα δεν σου υποσχέθηκαν, τότε... Άκου που σου λέω.
Κάποια νύχτα, εκείπου δεν το περιμένεις,
θα ρθει ο Θεός νυχτοπατώντας να πιει νερό
απο τη μικρή λακκούβα του βράχου σου\"
\"συχνά όταν βρίσκομαι σε πανηγύρια, σε γλέντια , σε πολύβουες χαρές, αισθάνομαι σαν να μην έχω εισιτήριο. Σαν να έχω βρεθεί εκεί λαθραία....\"
Σου το προτείνω αυτό το βιβλίο, πιστεύω θα σου κάνει καλή παρεούλα :)
Καλημέρα Νάρνια.
Αυτό θα το έχεις για πάντα.Quote:
Originally posted by Alterego
Καλημερα σας...
Γλυκεια μου weird καλως ηρθες και παλι.Υποσχεσου ομως μονο οτι την επομενη φορα θα με παρεις και μενα μαζι σου..:)
Δεν αντιληφθηκα οτι φευγεις για ταξιδι,δεν το ειδα καπου.Το διαβασα οταν το εγραψαν τα παιδια.Γιαυτο συγχωραμε που δεν σου ευχηθηκα να εχεις ενα καλο ταξιδι.
Αυτες τις μερες δεν ειμαι και στα καλυτερα μου.Τρεχω να προλαβω πραγματα που επρεπε να ειχα κανει απο καιρο.Την Δευτερα φευγω για 13 μερες ερχομαι Αθηνα για την εξεταστικη μου.Οχι πως προετοιμαστηκα,αλλα πρεπει να ερθω αυτη την φορα και να μην προσπαθω να ξεφυγω απο κατι που το αρχισα και πρεπει να το τελειωσω.Τι περιεργο πραγμα,να ξεκινω παντοτε κατι και να μην το τελειωνω.Τι κουσουρι και αυτο.Ποτε θα μπορεσω να κατσω να συγκεντρωθω σε αυτο και να τελειωσω;και να μην εχω σαν δικαιολογια πως δεν ειμαι καλα γιαυτο δεν το κανω;Πραγματικα δεν ξερω πια τι χρειαζετε να κανω σε πολλα πραγματα μαζι μου.
.....τι να κανω με τις τοσες σκεψεις και εμμονες μου;Προσπαθω οσο τιποτα αλλα νιωθω πως δεν μπορω να το κανω ολο αυτο μονος..Κουραστηκα,εξαντληθ� �κα.Και φοβαμαι..φοβαμαι πως αυτο θα το εχω για παντα,μα δεν το αντεχω.Θελω να κανω πραγματα,θελω να ζησω,θελω να νιωθω,να ελπιζω,να υπαρχω.Αν χασω και αλλα χρονια απο την ζωη μου,δεν θα το αντεξω...
Φιλη μου Narnia..μακαρι να μπορουσα να σου ανοιξω την χαραμαδα που ψαχνεις να μπει το φως στην καρδια σου να ηρεμησει για λιγο...Αναρωτιεσαι ποτε αν εισαι μονο εσυ που παλευει διαρκως με κατι τοσο δυσκολο;Να ξυπνας να κοιμασαι με την ιδια του οτι ολα θα παν καλα και ολα θα αλλαξουν..Ειναι φορες που νιωθω οτι αυτο με εχει εξαντλησει,κουραζομαι καθε μερα να ξυπνω και να εχω τοσες συζητησεις με τον εαυτο μου,να αναλυω..
Μια καλη σας ημερα.
Κι εγώ είμαι έτσι.
Πρέπει όμως, να μάθεις να μιλάς, την γλώσσα του εαυτού σου!
Για να μην χάνεσαι μέσα σε λαβύρινθους και αναλύσεις.
Πρέπει να μάθεις να μιλάς την γλώσσα των συναισθημάτων σου!
Για να μπορείς να ξέρεις πιο κομμάτι σου μιλά κάθε φορά.
Και θα το καταφέρεις, πιστεύω πολύ σε εσένα.
Οσο για τον φόβο της επιτυχίας....
όσο για τον φόβο της ολοκληρωσης...
όσο για το δικαιολογητικό μαξιλαράκι της ασθένειας...
πιστεύω οτι αν σκύψεις μέσα σου τα ξέρεις όλα αυτά..
Καλή επιτυχία σου εύχομαι.
Να κάνεις το καλύτερο που μπορείς.
:)
Αν το να τα ξεφυτρώσεις φαίνεται αδύνατο ( γιατί είναι πια ενα κομμάτι απο εσένα) , γιατί δεν δοκιμάζουμε να τα φροντίσουμε, μήπως και βγάλουν καποιο άνθος?Quote:
Originally posted by olgaki82
τι να πω δεν ξερω ποτε και αν φυγουν ολα αυτα τα δυσαρεστα συναισθηματα.ειναι σαν να χουν βγαλει βαθιες ριζες μεσα μας...πως να τα ξεφυτρωσουμε?
Θέλει σκάλισμα, σκάψιμο βαθύ, πότισμα, θέλει να αντέχεις και τα τρυπήματα απο τα αγκάθια μα, Ολγακι μου, όλα γίνονται...
Σιγά σιγά και με υπομονή.