Όποιος θέλει ας απαντήσει σε όσα ρωτάω εδώ:
Θίγω 11 σημεία τα οποία αφορούν είτε το θεσμικό πλαίσιο το οποίο αφορά την ψυχοθεραπεία στην Ελλάδα, είτε την ψυχοθεραπευτική διαδικασία και τα οποία ΔΕΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΝ προς την κατευθυνση ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟ.
Πρωτού αποκλείσουμε την ΠΙΘΑΝΗ αποθεραπεία τους θεραπευόμενου μέσω της "ψυχολογίας / ψυχοθεραπείας" θα ήθελε κανείς να την υπερασπιστεί λέγοντας κάποιον αντίλογο στα παραπάνω; Εάν "όχι" γιατί π.χ. παραδέχεται τα όσα θίγω στα 11 αυτά σημεία, δεν χρειάζεται να υιοθετήσει κανείς το σκεπτικό μου ότι "η μόνη διέξοδος η οποία απομένει σε έναν θεραπευόμενο είναι η ψυχοθεραπεία μέσω της εκκλησίας". Μπορεί όμως να απορρίψει την "δήθεν" ψυχολογία / ψυχοθεραπεία με την τρέχουσα μορφή ως πιθανή λύση επειδή οδηγεί σε τέλμα. Αυτό που ΔΕΝ μπορεί να κάνει είναι να μην εκφέρει αντίλογο στα 11 αυτά σημεία και να κρατά ανοιχτή την "πόρτα" της ψυχοθεραπείας μέσω ψυχολόγων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ #276 (Μέρος Ά)
Δεν απαντήσατε - υποθέτω - επειδή αφ' ενος δεν θέλετε να δεσμευθείτε σε μια συγκεκριμένη θέση και αφ' ετέρου έχετε την ελπίδα ότι μπορεί και να κάνω λάθος ώστε να μπορείτε μετά να με διορθώσετε. Δυστυχώς όμως, η αδυναμία απάντησης σας μόνο υποψίες παρακινεί για τους θεραπευόμενους.
Τώρα,... στο ζουμί. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές πτυχές του όλου θέματος οι οποίες αφορούν το αν μπορεί η δεν μπορεί η ψυχοθεραπεία να θεραπεύσει.
Να θυμίσω ότι υπάρχουν τρεις διαφορετικές θέσεις σχετικά με το αν η ψυχοΘΕΡΑΠΕΙΑ μπορεί όντως ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ.
Αυτές είναι:
1η Θέση: Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ! Το οποίο προκύπτει από τα όσα μας λένε οι ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές μέσα στα γραφεία τους ανεξέλεγκτα, ανεύθυνα και μακριά από οποιαδήποτε δέσμευση και για τα οποία - πέρα από τις δικές μου μαρτυρίες - παραθέτω την δήλωση του/της muraglia:
"από εδώ θα φύγεις τελείως καλά. Δεν μιλάμε απλώς για θεραπεία αλλά για ίαση της ιδψ. Θα το χτυπήσουμε στη ρίζα το πρόβλημα και θα το εξαφανισουμε"
(Παράθεση από: muraglia στις 05 Ιούνιος 2016, 02:21:56 πμ)
2η Θέση: Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΦΟΡΑ ΨΥΧΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.
3η Θέση: Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΨΥΧΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ, ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ.
Αντίστοιχα υπάρχουν πολλά μελανά σημεία στον τρόπο εφαρμογής της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα.
Αναφορικά αυτά είναι:
1. Συνυφασμένος με το πρόγραμμα σπουδών, τρόπος συναλλαγής του ψυχολόγου / ψυχοθεραπευτή και θεραπευόμενου.
2. Περιεχόμενο σχολών ψυχοθεραπείας.
3. "Κώδικας δεοντολογίας" τύπου ελβετικό τυρί.
4. Έλλειψη συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα από τους ΣΕΨ και ΠΨΣ.
5. Γνώση εκμετάλλευσης θεραπευομενων από την μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών.
6. Ασυμβίβαστο συμφερόντων ψυχοθεραπευτή - θεραπευόμενου.
7. Οι κακές πρακτικές των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών.
8. Στάση δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων.
9. Ανυπαρξία νομοθετικού πλαισίου που να προστατεύει τον θεραπευόμενο ή να τον αποζημιώνει.
10. Ανυπαρξία νομοθετικού πλαισίου που να επιβάλει ποινές / κυρώσεις στους κακούς εκ των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών.
11. Ανυπαρξία ελέγχων εκ μέρους του υπουργείου υγείας το οποίο μεταθέτει τους ελέγχους αυτούς στην αμφίβολη κρίση / λογική / αντίληψη του θεραπευόμενου λέγοντας "αν νιώθεις ότι σε βοηθάει συνεχίζεις, αν όχι, σταματάς".
1. Συνυφασμένος με το πρόγραμμα σπουδών, τρόπος συναλλαγής του ψυχολόγου / ψυχοθεραπευτή και θεραπευόμενου
Τι προστατεύουν όταν συνυφαίνουν τον τρόπο συναλλαγής του ψυχολόγου / ψυχοθεραπευτή με τον θεραπευόμενο; Η πρακτική αυτή δεν απαντάται πουθενά αλλού και το μόνο το οποίο επιτυγχάνει - από τη δική μου οπτική γωνία - είναι να διατηρεί τον ψυχολόγο / ψυχοθεραπευτή στο απυρόβλητο ελέγχου, δεσμεύσεων, ευθυνών δημιουργώντας τον συντεταγμένο τρόπο αντίδρασης των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών απέναντι στον θεραπευόμενο. Παντού; Όχι. Στην Αμερική της πλήρους ιδιωτικής υγείας, από όπου αντιγράφουμε το +90% της ιατρικής πρακτικής, ο θεραπευόμενος έχει δικαίωμα να ηχογραφεί ή να βίντεοσκοπεί τις συνεδρίες του, ενώ ο ψυχολόγος / ψυχοθεραπευτής είναι υποχρεωμένος να εκδίδει εγγράφως και ενυπογράφως τις διαγνώσεις και τα πλάνα εργασίας του.
2. Περιεχόμενο σχολών ψυχοθεραπείας.
Κατ' αρχάς απαιτείται επιπλεόν επένδυση σε χρόνο, κόπο και χρήματα εκ μέρους του ψυχολόγου και μελλοντικού ψυχοθεραπευτή, προκειμένου εκείνος να μάθει μια ψυχοθεραπευτική τεχνική και μετά να μπορεί να εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής. Αυτό ίσως για να αποτρέψει κάποιους από το να προχωρήσουν, ή ίσως για να απομυζήσουν επιπλέον χρήματα από τον εκπαιδευόμενο όπου η εκπαίδευση είναι ιδιωτική. Ειδεμή δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην ενσωματώνονται οι γνώσεις αυτές στο βασικό πτυχίο τους [ως κατεύθυνση] προσαυξάνοντας τον χρόνο σπουδών κατά π.χ. άλλα δύο χρόνια ή όσο απαιτείται.
Το ότι οι σχολές αυτές [ψυχοΘΕΡΑΠΕΙΑΣ] συνεχίζουν να έχουν εισακτέους, με κάνει να πιστεύω ότι οι μέθοδοι δεν είναι αναποτελεσματικές. Προφανώς κάποιοι εκ των εκπαιδευομένων μεταπτυχιακών φοιτητών - όπως και στον πραγματικό κόσμο - θα ανταποκριθούν στον τρόπο θεραπείας, ενώ άλλοι όχι, με αποτέλεσμα οι θεραπευτές αυτοί να οφείλουν να μην αναλαμβάνουν περιπτώσεις με προβλήματα σαν τα δικά τους. Με κάποιον τρόπο όμως πρέπει να πειστούν οι εκπαιδευόμενοι, ειδεμή θα έλεγαν λαμβάνοντας τον μεταπτυχιακό τίτλο "τζάμπα τα λεφτά" και τον επόμενο χρόνο οι σχολές θα έκλειναν.
Επίσης, εάν οι μέθοδοι αυτές δεν ήταν επιτυχείς ή απλά δεν υπήρχαν, οι ίδιοι οι ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές θα ήταν δέσμιοι των δικών τους προβλημάτων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε ότι αφορά την εργασία τους. Τείνω, βάσει της δικής μου εμπειρίας, να πιστέψω ότι υπάρχουν μέθοδοι οι οποίες επιτρέπουν την αποθεραπεία των ψυχικώς νοσούντων, αλλά το αποτέλεσμα αυτών εξαρτάται ΚΑΙ από τον θεραπευόμενο.
Εάν ΔΕΝ υπήρχε μέθοδος η οποία να επιτρέπει υψηλά (αυτό είναι σχετικός αριθμός αλλά σίγουρα όχι μηδενικός) ποσοστά επιτυχίας στους θεραπευόμενους απόφοιτους οι οποίοι αποφασίζουν να ασχοληθούν με το κομμάτι της "θεραπείας", τι θα διαπιστώναμε μέσα στα γραφεία αυτών των θεραπευτών; Τα προβλήματα τους θα γίνονταν εμφανή ακόμα και στους θεραπευόμενους και το κοινό θα έχανε την εμπιστοσύνη του σε αυτούς μετά την σκέψη ότι "εδώ δεν μπορείς να λύσεις τα δικά σου προβλήματα, θα με βοηθήσεις εσύ να λύσω τα δικά μου"; Η σκέψη αυτή ΓΕΝΙΚΑ απουσιάζει. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχουν εκεί έξω ψυχολόγοι οι οποίοι είναι "για τα σίδερα" ή ψυχίατροι οι οποίοι δεν χρήζουν ζουρλομανδύα.
3. "Κώδικας δεοντολογίας" τύπου ελβετικό τυρί.
Για τον "κώδικα δεοντολογίας" του ΣΕΨ, αντίγραφο του οποίου έχω αναρτήσει με τον τίτλο ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕΨ (URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...F%82-%CE%91%29) τα σχόλια περισσεύουν. Η μονάδικη χρήσιμη παράγραφος της ανάρτησης παρατίθεται αμέσως μετά το κυρίως κέιμενο και - ακόμα και αν ο αναγνώστης διαβάσει μόνο αυτή την παράγραφο - θα καταλάβει ακριβώς τι εννοω σχετικά με την ποιότητα του ως κώδικα δεοντολογίας.
4. Έλλειψη συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα από τους ΣΕΨ και ΠΨΣ.
Παρότι θα περίμενε κανείς ο ΣΕΨ και ο ΠΨΣ να συγκεντρώνουν ετήσια στατιστικά στοιχεία σχετικά με την "επιτυχία" της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα, εντούτοις αυτά τα μεγέθη λάμπουν δια της απουσίας τους εγείροντας ερωτηματικά σχετικά με τους πραγματικούς στόχους τόσο των προαναφερθέντων συλλόγων, όσο και για την ίδια τη δραστηριότητα της "ψυχοθεραπείας" στην Ελλάδα. Ενδέχεται όμως και η απουσία μεγεθών να εκφράζει και την πραγματικότητα [συνολική μη-αποθεραπεία].
5. Γνώση εκμετάλλευσης θεραπευομενων από την μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού των ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών.
Την εκμετάλλευση των θεραπευομένων την γνωρίζουν οι ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές και σιωπούν. Ή τουλάχιστο - προκειμένου να αφήσω περιθόριο για τον μύθο της ύπαρξης "τίμιων" ψυχολόγων / ψυχοθεραπευτών - οι ανήθικοι εξ' αυτών, συνεχίζουν ανενόχλητοι χωρίς το βάρος συνείδησης ή ηθικών αξιών, καλυπτόμενοι πίσω από δικαιολογίες όπως "δεν φταίω εγώ...", "οι άλλοι...", "έτσι με μάθανε στη σχολή" κλπ.
Οι δε "ηθικοί" εξ' αυτών "ανακαλύπτουν και εκείνοι την Αμερική" μαζί μου υποθέτω. Γιατί η εναλλακτική τους, είναι ότι γνωρίζουν σχετικά με την προηγούμενη και τρέχουσα εκμετάλλευση εκ των συναδέλφων τους και είτε βοηθάνε να παραμείνει κρυφό, είτε την εγκρίνουν. Μια φορά παντως, δεν βλέπω να την καταγγέλουν. Βοηθάει σε αυτό φαντάζομαι το "νομοθετικό πλαίσιο" και ο "κώδικας δεοντολογίας" τύπου ελβετικό τυρί.
6. Ασυμβίβαστο συμφερόντων ψυχοθεραπευτή - θεραπευόμενου.
Τα τρία ερωτήματα (20, 21, 22) τα οποία θέτω στην ενότητα ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ της ανάρτησης ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ (URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...A5%CE%A4%CE%97) παρότι γνωστά τόσο μεταξύ των ψυχοθεραπευτών, των καθηγητών ψυχολογίας / ψυχοθεραπείας, όσο και μεταξύ των συλλόγων τους, το υπουργείο υγείας, το υπουργείο δικαιοσύνης και τους νομοθέτες παραμένουν επί 53! χρόνια χωρίς ΕΝΑΣ από αυτούς να κάνει οτιδήποτε για αυτά. Ύστερα η Natalia_sups μου λέει να μη μιλάω για συνενοχή και omerta.