Άρα μιλάμε για μια ειδική κατηγορία αγάπης. Αγαπάω για να πάρω.
Printable View
Χμ. Νομίζω είναι "αγαπάω για να υπάρξω". Επειδή δεν έχουν σαφή αίσθηση του εαυτού τους, δεν μπορούν να είναι μόνοι τους στον κόσμο. Γιατί τότε δεν ξέρουν ποιοί είναι. Πάντα πρέπει να είναι ζευγαρωμένοι, ώστε να υπάρχουν ως αντανάκλαση κάποιου. Έτσι το εχω εισπράξει.
@ Dpath
Πέρα από τα παιδιά υπάρχει κάποιο άλλος παράγοντας που δυσκολεύει το διαζύγιο; Δλδ αν δεν υπήρχαν τα παιδιά θα ήταν εύκολο για εσένα να χωρίσεις (αφού όπως λες έχεις φτάσει στα όριά σου), ή υπάρχει συναισθηματική δυσκολία από την πλευρά σου να φύγεις από αυτό το γάμο;
Πάντως, άσχετα από διαταραχές, φαίνεται ότι η σχέση σου με τη σύζυγο έχει διαταραχθεί πολύ και ίσως χωρίς επιστροφή. Αν υπάρχει pbd ο μόνος τρόπος για να σωθεί ο γάμος σου και να υπάρχει ένα καλό περιβάλλον για τα παιδιά σου είναι να αποδεχτεί η σύζυγος το πρόβλημα και να απευθυνθεί σε ειδικό που να ειναι ειδικευμένος στη συγκεκριμένη διαταραχή. Παράλληλα θα πρέπει κι εσύ να κάνεις θεραπεία. Στην περίπτωση αυτή μην περιμένεις εμφανή αποτελέσματα πριν τα 4-5 χρόνια. θέλει πολύ υπομονή.
Αν η σύζυγος σου δεν αποδεχτεί το πρόβλημα, τότε δεν υπάρχει κατά την άποψή μου καμία πιθανότητα να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Επίσης στην περίπτωση αυτή θα ενοχοποιηθείς εσύ για τα πάντα και αυτό μπορεί αυτό να σου κοστίσει πολύ συναισθηματικά αν δεν μπορέσεις να το διαχειριστείς αυτό. Στην περίπτωση αυτή ειναι πολύ πιθανό, στο τέλος, να σέρνεσαι από πίσω της και να ζητάς συγνώμη, ώστε να δεχτεί να συνεχίσει την κακοποίηση.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω με την απόψη σου. Προς τα εκεί βλέπω να πηγαίνει το πράγμα. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να πάρω αποφάσεις άμεσα. Σίγουρα δεν είμαι έτοιμος ψυχολογίκα. Σε πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτώ κάποιον ειδικό για να μπορέσω κάπως να καθαρίσω το μυαλό μου και να λάβω αποφάσεις.
Το βασικό μου πρόβλημα είναι ότι συχνά πυκνά χαλάει η ψυχολογία μου, χαλάει το μυαλό μου. Και τότε εσωτερικευω όλο το πρόβλημα και γίνομαι χάλια. Έτσι δεν μπορώ να προχωρήσω ούτε μπροστά, ούτε πίσω. Οι μέρες γίνονται μαύρες.
όχι άμεσα!!! Αυτό ειναι μέγα λάθος και θα το μετανιώσεις. Τις αποφάσεις θα τις πάρεις όταν θα είσαι ψυχολογικά έτοιμος να τις υποστηρίξεις, γιατί... αν μετανιώσεις για τις αποφάσεις που πήρες, εδικά με μία bpd που χαρακτηρίζονται για την εκδικητικότητά τους... πίστεψέ με, αυτό που ζεις τώρα θα το αναπολείς με νοσταλγία.
Λέω ότι πρέπει να είσαι σίγουρος ότι δεν θα το μετανιώσεις. Να μπορείς να υποστηρίξεις τις αποφάσεις σου σε συναισθηματικό επίπεδο. Αν βρίσκεσαι σε αυτό το σημείο δε διαφωνώ με το "άμεσα".
Συγγνώμη για την παρέμβαση, αλλά ήθελα να πω πως ό,τι σου λέει ο Αίολος να το ακούσεις και να το εφαρμόσεις μέχρι κεραίας. Είναι ο άνθρωπος που με βοήθησε να διαχειριστώ την κατάσταση με τον δικό μου και να καταλάβω τι γίνεται όταν πήγαινε να με καταπιεί όλο αυτό. Ακόμα τώρα ξαναδιαβάζω όσα μου έλεγε και μου λέει. Οι borderline είναι ένα ναρκοπέδιο και θέλουν μεγάλη προσοχή.
Συμφωνώ απόλυτα! Η φράση του Αιόλου "Τις αποφάσεις θα τις πάρεις όταν θα είσαι ψυχολογικά έτοιμος να τις υποστηρίξεις" με προβλημάτισε ιδιαίτερα.
Παρεπιπτόντως, θα ήθελα να σας ευχαριστώ όλους για την σημαντική βοήθεια που μου προσφέρετε σε μια τόσο μα τόσο δύσκολη φάση της ζωής μου. Καλοκαριατικα με όλα κλειστά δεν είχα που αλλού να αποτανθω.
Να σου πω κάτι; Αν δεν το ζήσεις δεν καταλαβαίνεις. Μερικές φορές ούτε οι ψυχίατροι δεν βοηθούν τόσο, όσο εμείς που έχουμε περάσει τα ίδια και αναγνωρίζουμε τι περνάς. Το ξέρεις ότι οι ψυχίατροι ονομάζουν survivors όσους "επιζούν" από σχέσεις με νάρκισσους και οριακούς;
Η οριακή διαταραχή παρουσιάζει και συμπτώματα μανίας; Και αν ναι για πόσο διάστημα αυτά κρατάνε;
Όχι δεν έσπασε τίποτα. Δεν μιλάμε και πολύ άλλωστε.
Απλά πάντα κολλάει με πράγματα για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά τα εγκαταλείπει.
Για παράδειγμα μια εποχή αγοράζε κάθε μα κάθε μέρα ρούχα από το internet. Μετά έκανε σοκαριστική οικονομία. Όλη μέρα έγραφε και έσβηνε και δεν ασχολούταν με τίποτα άλλο. Μια άλλη εποχή με τα παιδιά. Όλη μέρα να ασχολείται με αυτά. Είχε κολλήσει στο παρελθόν πάλι με το internet σε ένα φόρουμ με καλλυντικά. Όλη μέρα εκεί ήταν ώσπου το παράτησε οριστικά. Τώρα έχει κολλήσει πάλι με το internet με κάτι άλλο.
Αυτά όλα τα χαρακτηριστικά με κάνουν να σκέφτομαι μήπως έχει και κάτι άλλο πέρα από την οριακή διαταραχή.
Για παράδειγμα δεν μπορεί κάποια να ψάχνει για 8 -10 ώρες την ημέρα ρούχα.
Αυτό μου θυμίζει πιο πολύ πρώτον κατάθλιψη και προσπάθεια αποφυγής του πραγματικού κόσμου και δεύτερον ίσως ψυχαναγκαστική διαταραχή. Πρόσεξε όμως, δεν είμαστε ψυχίατροι εμείς εδώ, οπότε μόνο υποθέσεις κάνουμε. Με την ιδιότητα ανθρώπων που ψάχνουν τις διαταραχές επειδή έμπλεξαν κάπως.
Το θέμα είναι ότι μιλαμε για μια μητέρα με μικρά παιδιά, που έχει και δουλειά οκτάωρη στο δημόσιο. Αν κολλάει έτσι στο ίντερνετ, ποιός και πως φροντίζει τα παιδιά μετά;
Αν χωρίσετε ποιος θα τα φροντίζει, συζητήθηκε αυτό καθόλου;
Ναι μου έλεγε κάτι ανοησίες. Το σπίτι που μένουμε είναι δικό μου. Οπότε να νοικιάσουμε ένα σπίτι και να πηγαίνουμε σε αυτό εναλλάξ. Της είπα αυτά δεν γίνονται, οπότε θα νοικιάσει αυτή κάπου κοντά και θα έχουμε τα παιδιά από 3-4 μέρες ο καθένας. Ούτε αυτό γίνεται φυσικά. Η ίδια έχει την εντύπωση ότι τα φροντίζει μια χαρά.
Συχνά οι οριακοί έχουν μανάδες με το ίδιο πρόβλημα...
Πως πήγε η σημερινή μέρα;
Τώρα έχει μπει στη φάση της σαδιστικης σιωπής. Ο τρόπος που αντιδρώ είναι να φεύγω μακριά. Δεν ξέρω αν λειτουργεί, ωστόσο διατηρώ την ψυχραιμία μου και την αξιοπρέπεια μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μόλις ετοιμαστώ πρέπει να ληφθούν αποφάσεις.
Ωχ, αυτή η τιμωρητική σιωπή... Το τι λειτουργεί είναι ανάλογα τι προσπαθείς να πετύχεις. Αν προσπαθείς να μείνετε μαζί και να μην χωρίσετε, πρέπει να την παρακαλάς μέχρι να σε συγχωρήσει (γιατί στο δικό της μυαλό σε τιμωρεί και φταις). Αν δεν αντέχεις άλλο όλες αυτές τις αηδίες των οριακών, καλά κάνεις και φεύγεις μακριά. Είδες τι είπε ο Αίολος πιο πάνω; Να προσέξεις μήπως στο τέλος την παρακαλάς και την ικετεύεις να συνεχίσει να σε κακοποιεί συναισθηματικά.
Ξεκίνα να μαθαίνεις κάποιο όργανο κοντά της, τις ώρες της σαδιστικής σιωπής. Πάρε ένα φτηνό κλαρίνο από τον Ζαρανίκα. Αυτό εκνευρίζει όλους τους οριακούς και τους αναγκάζει να έρθουν σε επαφή με το true self τους.
Άσε που μπορεί αργότερα να χεστείς στο χρήμα στα πανηγύρια. Με ευχαριστείς μετά.
Dpath Καλησπέρα και από μένα. Εχω αρκετά "οριακά στοιχεία " στη δομή της προσωπικότητάς μου τα οποία μεγεθυνθηκαν μετά τη συναναστροφή μου με μια τέτοια κοπέλα σε σημείο φυσικά που τα ανακάλυψα και για πρώτη φορά. Είναι αλήθεια αυτό που λενε, το ότι η συναναστροφη με έναν τέτοιο άνθρωπο σε κάνει να μαθαίνεις τον εαυτό σου. Μέσα από απίστευτο πόνο φυσικά. Μετά από κυκλικές εναλλαγές της φάσης του πένθους, της οργής, της άρνησης ειμαι στη φάση της αποδοχής, ίσως και της κατανοησης και συμπάθειας της παθολογίας τους για πρώτη φορά σε τέτοιο σημείο. Δε μου έχει διαγνωστεί επίσημα κάτι τέτοιο, παρά μόνο cptsd το οποίο έχει πολλές ομοιότητες με τη bpd. Ακόμα θα ήθελα καποιες επιπλέον γνώμες βέβαια γιατί έχω υποψιουλες.
Έχω γράψει παλιότερα ότι έχω νιώσει έστω και αε κάποιο βαθμό το πώς νιώθουν οι οριακοι σε πολλά από αυτά που αναφέρουν οι ίδιοι. Ακόμα έχω μια επιφύλαξη για το ότι δεν ειμαι οριακός, έστω και σε έναν ήπιο βαθμό. Στο ζουμί τώρα.
Ταυτίστηκα με κάποια από αυτά που σου είπε η γυναίκα σου και ίσως μπήκα λίγο στη τωρινή ψυχικη της κατάσταση. Από τα λίγα που μας είπες θα σου πω τη δικιά μου γνώμη.
Είναι προφανές κατα τη γνώμη μου ότι υπάρχει έντονο το συνεξαρτητικο στοιχείο από τη μεριά της. Επιπλέον τα δύο παιδιά και η μέτρια οικονομική κατάσταση το επιτείνει ακόμα πιο πολύ. Η γυναίκα σου θέλει να φύγει αλλά δε μπορεί ψυχικά και πρακτικά. Φυσικά δεν αποκλείω και το δέσιμο της με σένα ειδικά μετά από 15 χρόνια σχέσης.Εσύ τώρα αν θέλεις να είσαι μαζί της πρέπει να αποδεχτείς ότι είναι έτσι η κατάσταση στο μυαλό της και να χαλαρώσεις τα λουριά αποστασιοποιωντας λίγο τις προσδοκίες και το ερωτικό σου δέσιμο μ αυτήν. Αλλά να της κάνεις κατανοητό ότι θα είσαι εκεί δίπλα της πάντα. Αυτό να ξέρεις σημαίνει ότι μπορεί και να κάνει φλερτ ή κάποια περιστασιακή γνωριμία για να "ανασανει" και να επιβεβαιωθεί. Ειναι ο μόνος τρόπος να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση στο σπίτι. Ξέρω ότι ειναι σχεδόν αδυνατο να δεχτεί κάποιος κάτι τέτοιο. Εχει πει ότι κάτι τέτοιο είναι κόκκινη γραμμή για σενα. Η γυναίκα σου δεν θα γίνει καλύτερα και δεν θα ηρεμήσει αν δεν ξεκινήσει ψυχοθεραπεία. Χρόνια ψυχοθεραπεία
Η άλλη λύση που προτείνω κι εγώ είναι να τη βοηθήσεις να χωρίσετε...Σταδιακά και σαν τους ανθρώπους. Όχι μαχαίρι. (το οποίο μαχαίρι είναι η ειδικότητα τους παρεμπιπτόντως).Να της κάνεις κατανοητό ότι πρέπει να γίνει έτσι για το καλό όλης της οικογένειας και ότι πρέπει ο καθένας να σταθεί στα πόδια του και να προχωρησει τη ζωή του. Με λίγα λόγια να είσαι εκεί γι αυτήν αλλά να βάζεις τα όρια σου όλο και πιο πολύ και να ξεκαθαρίσεις ότι έχεις δικιά σου ανεξάρτητη ζωή πια. Προϋπόθεση φυσικά να αποσυνδεθείς συναισθηματικά και να μη περιμένεις τίποτα πια από αυτήν. Το ξερω ότι απ έξω όλα είναι εύκολα και ότι μπορεί να λέω μπούρδες