Εσενα ροτησα βρε Αρη;
Printable View
Η αληθεια ειναι πως οχι.. Γιατί Άρη?
Τώρα με το προηγούμενο άσμα θυμήθηκα καθηγητή οφθαλμολογίας πριν πολλα πολλα χρονια που εκανε μια ομολογουμενως περιεργη εισαγωγη στο μαθημα του καταληγοντας στο (ρητορικο και καλα) ερωτημα γιατι να εχουμε ματια και οχι τσιπακια στη θεση τους. Και πεταγεται μια κοπελια απο το αμφιθεατρο και του λεει «γιατι τοτε το τραγουδι θα πρεπε να λεει « Τα μαυρα τσίιιιπια σου» :D Σειστηκε το αμφιθεατρο. Καλη ηταν αυτη, πλακα ειχε, αλλα τη φοβομουν και λιγο, ειχε ενα σκιαχτικό βλεμμα σαν το Lee Van Cleef τον παλιο ηθοποιο απο τα western, και το υποστηριζε επαξια και βαση χαρακτηρα.
Μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια
ένα στρατό κάνεις κομμάτια
μέση θηλιά για κολασμένους
ένα φιλί κι είμαι χαμένος
Να χαρείς, να χαρείς
να χαρείς τα μάτια σου
Δεν αντέχω να πεθαίνω
μπρος τα σκαλοπάτια σουhttps://www.youtube.com/watch?v=_EmU...&start_radio=1
Το πατριωτακι μου ο Λεμπεσης ο Γιαννης, ο «θειος» Γιαννης λεει πως οταν η βραδια δεν παει καλα και δεν εχουν κεφι οι θαμωνες για τραγουδι και χορο, ριχνει ενα «σωσιβιο» απο τον πατριαρχη του ρεμπετικου και το κεφι αποκαθισταται αμεσως. Για παμε..
https://youtu.be/K37zwunBFhk?si=e5xv2_vPnkYiUz7H
Το αγαπημενο μου απο τον πατριαρχη του ρεμπετικου..
https://youtu.be/-K5D_lVMYDE?si=r2GeBkGdNh1pUia5
..κι ενα αγαπημενο απο τον κυριο Γιαννη..
Θελω πολυ να παω να τον δω ενα βραδυ εκει στο μαγαζι που εμφανιζεται στην Καλλιθεα. Πηγα πριν λιγους μηνες ενα απογευμα και εφαγα εξαιρετικη Ποντιακη κουζινα απο τα παιδια, με τον ιδιοκτητη μονο συγγενεις που δε βγηκαμε και θελω να ξαναπαω και για το φαΐ αλλα και για να απολαυσω τον ετερο πατριωτη τον κυριο Γιαννη απο την Ευβοια. Παλια οταν ειχε και το μουστακι ιδιος ενας θειος μου ηταν.
https://youtu.be/47LSIIgwChw?si=4e2JogMAQWpdckqJ
Ναι ρε φίλε! Ναι!!! Επιτέλους και ένα καλό νέο! Γ@μ* τον ηδη γ@μ***νο της γης μου τον άξονα, ναιιιιιιιιι!!!
Έχουμε μεγάλο αγώνα μπροστά μας, αυτό δε χωράει συζήτηση, και άγχος πολύ επίσης, αλλά τα καλά νέα είναι ότι για την ώρα καταφέραμε να παραμείνουμε «ζωντανοί» (στη σχολή αναφέρομαι..)
https://youtu.be/6B7rrGdHBEY
..και μιας και θυμήθηκα την Πρωτοψάλτη βάζω και μια άλλη τραγουδάρα της.
https://youtu.be/wt6MwPy5ASU
Χαρούμενη παγκόσμια ημέρα παγωτού! :)
Τώρα σε λίγο που θα πέσει ο ήλιος και η πολλή ζέστη λεω να βγω να το γιορτάσω. Άντε, ας κάνουμε και λίγη διαφήμιση, την αξίζει. Ο Γαλυφιανάκης εκτός από πολύ ωραίο γαλακτομπούρεκο έχει και πολύ ωραία παγωτά. Τις προάλλες είχα πάρει σορμπέ μάνγκο και φράουλα και ηταν καταπληκτικό, πολύ ωραίο σε γεύση και αρωματικό. Cheers.. :)
Κάνε edit ρε Βασιλάρα, μη λερώνεις το στόμα σου, δεν αξίζει.. Αφιερωμένο στο μπουμπουνάκο μου λοιπόν. Η άλλη θα έχει την αιώνια υπομονή και ευγνωμοσύνη μου ανεξαρτητως του οτιδήποτε γιατί μου έκανε το μεγαλύτερο δώρο που μου έχει κανει άνθρωπος ποτέ, γέννησε τον ανθρωπο που αγαπώ. Μεχρι εκεί αντέχω και πάλι με το ζόρι. Κατα τα άλλα μακριά.. Κι άλλο μακριά.. Ακόμα πιο μακριά.. Μακριά για να παραμείνουμε έστω λίγο αγαπημένοι. Το επιθυμώ.
https://youtu.be/3iwe28TNwSg
Καλη φαση..
https://youtu.be/Hy3h0tWuAfM
..από το φέις αγαπητής φίλης και συμπατριώτισσας:
"Πώς νοσταλγώ τη γειτονιά
που σαν παιδί γυρνούσα,
και σπίτι μου θυμόμουνα
να πάω σαν πεινούσα;
Που έβγαινα το απόγευμα
κι έβλεπα την παρέα,
δίχως να κλείσω ραντεβού
και πέρναγα ωραία!
Μου λείπει η γειτόνισσα
με τον καλό τζη λόγο,
μα και αυτή που πείραζα
και με διωχνε ντελόγο!
Μου λείπει η φρέσκια μυρωδιά
απ'τη λευκή μπουγάδα,
που ανεμίζαν στο σκοινί
τα ρούχα στην αράδα!
Πώς θα θελα ένα πρωινό
να νιώσω σαν σπουργίτι,
να μου τρυπάει του καφέ
το άρωμα τη μύτη!
Μέσα στο ποτηράκι μου
κρύο νερό να είχα,
και με το κουταλάκι μου
να 'βρεχα τη μαστίχα!
Να ανέβαινα στην Παναγιά
για να "δεκαπεντίσω"
κι όλα τα εικονίσματα
με μιας να θυμιατίσω!
Πώς γλίστρησαν και έφυγαν
κείνα τα καλοκαίρια;;;
Πώς δεν ακούω ψιθυριστά
γέλια τα μεσημέρια;;;
Αργά το γιόμα που φυσά
η σκέψη φτερουγίζει,
κι έρχεται σαν μικρό παιδί
γιαγιά μου,σ'αντικρύζει...
Πέντε λεπτά καλοκαιριού
να χα, μαζί σου να χα,
και ας χειμώνιαζε μετά,
να σε έβλεπα μονάχα...
Θε μου και τι δε θα δινα
να μουν κοπέλι πάλι,
με τσακισμένα γόνατα
και ξεγνοιασιά μεγάλη"
*Κατερίνα Μανδελένη*
Καλημέρα κόσμε, όμορφη μέρα να έχετε όλοι..
Καλημερέντες..
https://youtu.be/WPvOxZrVey0
Από το φέις του Χάκου. Δε χρειάζονται πολλά λόγια. OO όπως άπειρο..
« - Γιατι δεν μιλάς;
- .........
- Έτσι θα τη βγάλουμε, στη σιωπή;
- Ε, έχω λίγο άγχος, ομολογώ
- Έλα να σου δείξω κάτι πίνακες που έχω ζωγραφίσει
- Εσύ; Δεν το ήξερα ότι ζωγραφίζεις...
- Και γω θέλω να το ξεχάσω αλλά όταν τους βλέπω μου το θυμίζουν.
- .......
- Άντε, πάμε να τα πούμε τώρα, έχεις ακόμα άγχος;
- Ναι!
- Πόσο χρονών είσαι;
- 23
- Έλα ρε φίλε, έχω παιδιά στην ηλικία σου, πες ότι μιλάς στον πατέρα σου.
Νομίζω πως ήρθε ο καιρός να πουμε το director’s cut πίσω από αυτήν την ιστορία.
Έχω γνωρισει μουσικους που έχουν κάνει ένα demo και είχαν μεγαλύτερη έπαρση από τον OO.»
Όσο ζει κανείς μαθαίνει. Μόλις πριν λίγο έμαθα ότι μπορώ να κελαηδήσω άπταιστα γαλλικά εις την αρχαία αραμαϊκή διάλεκτο. Επίσης μόλις πριν λίγο κατάλαβα ποιο είναι τελικά το κ*λ0δ@χτυλο, είναι το μικρό δάχτυλο του ποδιού, τόσα χρόνια λάθος το ήξερα..
(Άααααουυυυυυ@#€^*&τς!!!!!!!! :mad: )
https://ibb.co/5X5wShqS
Καλό Π/Σ/Κ σε όλα τα πσυχουλάκια..
Βάι βάι βάι..
https://youtu.be/Y3W5RWlzbv8
Αυτά τα καπριτσιόζικα πουράκια (και μάλιστα τα μπλε με γεύση βανίλια που είναι σούπερ) είναι τέλεια να τα τρως κατευθείαν από την κατάψυξη.
Ακολουθήστε με και για άλλες διατροφικές συμβ.. λιχουδιές :cool:
Γεια σου φίλε μου, τώρα μόλις άκουσα τελικά τα τραγουδάκια που είχες βάλει πριν κάποιον καιρό. Καλά, το informer τι να λέμε, soundtrack των παιδικών χρόνων.. Αλλά αυτός ο Ρεν? Τι ήταν αυτό ρε φίλε?? Αποκάλυψη! Ειδικά αυτό εδώ το κομμάτι το αγάπησα! Ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν τα εννιά λεπτά.. Λες και ηταν τρίλεπτο καθόμουν εκεί εκστασιασμένος και το άκουγα.. Δυο λέξεις μόνο: Ιδιαίτερο και ιδιοφυές. Ακροβατεί σε αυτη τη λεπτή γραμμή μεταξύ τρέλας και ιδιοφυΐας που μόνο η πραγματική τέχνη μπορεί να περπατήσει. Και επίσης απόλυτα οργανικό μέσα στη φαινομενική ασυναρτησία του. Με μια λέξη κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό ς !!!
Σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό το κομμάτι. Εννοείται πως θα τον ψάξω!
Φρεσκο bootleg, ανεβηκε πριν μιση ωρα
https://www.youtube.com/watch?v=yJmy2s2xthE
Ξέρεις τώρα τι γίνεται? Ούτε είναι ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου, ούτε και τραγουδιστής, και ούτε και θα γίνει. Αλλά δεν χρειάζεται όμως. Έχει «κάτι» ρε φίλε, «κάτι» δικό του αποκλειστικά, έναν δικό του καλλιτεχνικό χαρακτήρα, μια δικιά του «τρέλα» (ή και σκέτο τρέλα..) Και τα άλλα παιδιά φοβερά, τζαμάρουν ωραία και δένουν σαν σύνολο. Το έχω πει πως παθαίνω «κάτι» με τους μουσικούς/καλλιτέχνες του δρόμου? Ευκαιρία να το ξαναπώ. Μπορώ να κάτσω με τις ώρες να χαζεύω στην Καπνικαρέα έναν που παίζει κιθάρα ή ραπάρει ή παιδιά που κάνουν street dance ή ξερω γω στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου να χαζεύω μια κοπέλα που παίζει σαντούρι και τραγουδάει. Τις προάλλες χάζευα στην πλατεία Μοναστηρακίου ένα μικρό τσιγγανάκι που είχε κάτσει οκλαδόν στη μέση της πλατείας και έπαιζε παπάδες με ένα τουμπερλέκι.. Θα ταν δε θα ταν πέντε χρονών.. Δεν είμαι καν σίγουρος αν ήταν αγορι ή κορίτσι..
Κάτι γίνεται μέσα μου, δεν μπορώ να το εξηγήσω, κάτι τελείως διαφορετικό από το να τους έβλεπα σε μια σκηνή. Όταν είχα πάει στο Βελιγράδι πριν δέκα χρόνια υπήρχαν μουσικοί του δρόμου που παίζαν με το βιολί Τσαϊκόφσκι.Αυτή η ενέργεια του δρόμου έχει κάτι το διαφορετικό. Ότι δηλαδή διάσπαρτοι ανθρωποι που ο καθένας πάει στις δουλειές του, στον προορισμο του, ξαφνικά κάνουμε μια παύση και για λίγο γινόμαστε μια παρέα και μας ενώνει η μουσική ενός καλλιτέχνη που κάθεται εκεί σε μια γωνιά και παίζει. Έχει κάτι το μαγικό όλο αυτό και δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μουσική που παίζουν τα ακουστικά μας. Είναι και κάτι ζωντανό άλλωστε και μοναδικό, δεν είναι κονσέρβα. Μακάρι όλα αυτά τα παιδιά εκεί έξω να μπορούν να βιοπορίζονται από την τέχνη τους και να ντύνουν με μουσικές τα καθημερινά δρομολόγιά μας στην πόλη. Είναι πολύτιμο αυτο που κάνουν και πολύ πολύ όμορφο.
Α, και επίσης θέλω ξαφνικά να φάω Pizza Pilgrims..
Το τέλω κυρία Αννίτα! Το τελω πολύ!! :D
Mπα, εγινε μεγαλος τωρα ηταν νουμερο ενα στο UK περυσι
Δεν ειδες τπτ ακομα
https://www.youtube.com/watch?v=35yALr_opeg
..και μιας που τους θυμήθηκα τώρα με την αισθητική του Ρεν (διαφορετικό βεβαια στυλ, αλλά με κάποιο τρόπο ίσως όχι τελικά..), Psycho Realm
“I stare into the face of death
‘Cause at the end of their time, everybody dies”
https://youtu.be/UIMeK9IH3Pc
Πολύ ωραία και τα ντουέτα με την κοπέλα αλλά εγώ έχω φάει κόλλημα με το Hi Ren. Οχι μόνο με το τραγούδι αλλά με την όλη παρουσίαση, αυτό το θεατρικό μονόλογο/διάλογο, πραγματικά αξεπέραστος.. Ο Smeagol με μια κιθάρα.. :D Εν τω μεταξύ μου θυμίζει πολύ ρε συ τον πρωταγωνιστή από το Peaky Blinders, τον Tommy Shelby! Εντάξει, προφανώς παίζει ρόλο και το κούρεμα αλλά είναι και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου. Δεν ξέρω, εμένα πάντως μου μοιάζει πολύ. Πάντως είναι καλλιτεχνάρα, τι να λέμε τώρα..
Δες αυτο τοτε
Ειχε αγορασει το beat για το sick boi και ο αλλος οταν ειδε οτι εγινε σταρ αρχησε να ζηταει και αλλα λεφτα, μλοκαρε το βιντεο στο ΥΤ. Tου εβγαλε αυτο το diss...
https://www.youtube.com/watch?v=it_hPbqcYOA