Kαλημέρα,Αννεζινοδιαιτολυσ σάρες!
Πώς κάνετε έτσι καλέ για μια δίαιτα;
Λες και με το που θα την πάρετε θα γίνουν θαύματα!
Λες και είναι λαχείο ή άντρας σωστός!(εξίσου σπάνια)
Εγώ πάντως Αννεζινέλι μου,δε τη θέλω τη δίαιτα σου,να μάθει!
Δεν πρόκειται να ξανακάνω δίαιτα στη ζωή μου!Από και κλείεται!
Λες και δεν έχω αρκετά να με ζορίζουν και να με περιορίζουν
θα βάλω και τον χειρότερο μπάστακα στο κεφάλι μου!Αρκετά!
Και θα προτιμούσα κι εσείς να μην κολλούσατε σε ένα χαρτί ή
μία αντίστροφη μέτρηση,που τώρα είναι το Πάσχα,μετά θα είναι το μπικίνι,
μετά τα Χριστούγεννα και δε συμμαζεύεται,αλλά να το βλέπατε αλλιώς το θέμα.
Λίγη άσκηση όπως η αγάπη μου,που και διάθεση βελτιώνει και βοηθά την φυσική κατάσταση
και τον μεταβολισμό και κάποια προσοχή στις διατροφικές επιλογές χωρίς στερήσεις!
Εξάλλου όλες είστε κοντά στα φυσιολογικά σας κιλά.Αγαπηθείτε με τους καλούς σας
λίγο περισσότερο,αρχίσετε ν'αγαπάτε το σώμα σας και να το φροντίζετε,
παρατηρήστε πότε έχετε περισσότερες λιγούρες και γιατί,αποφύγετε επικίνδυνα
μαγειρέματα,που δε βοηθούν κανέναν στην οικογένεια,κάνετε μικρές αλλαγές
για να τελειώνει επιτέλους το θέμα αυτό!Θα μου πεις τι κάνεις εσύ;Από κιλά
ούτε που ξέρω,αλλά στάνταρ έχουν αυξηθεί,καθώς δε δείχνει η ζυγαριά πάνω από 150.
Στο πώς με βλέπω όμως ως άνθρωπο κι ως σώμα,αλλάζω,γίνομαι ανοιχτή κι ευέλικτη.
Σίγουρα επενδύω πολλά στην επέμβαση,αλλά πριν την κάνω προσπαθώ να με αγαπήσω
όπως είμαι και ν'αφήσω και τους άλλους να με αγαπήσουν παρά την άσχημη εικόνα μου.
Οκ,ακόμα δεν είμαι θετική στα κοπλιμέντα,αλλά οι πράξεις μου είναι θεαματικά απελευθερωμένες.
Νομίζω χρειαζόμαστε χαρά,πολλή χαρά,να γεμίσουμε,να σκάσουμε,να μη χρειαζόμαστε
τα υποκατάστατα της!Χρειαζόμαστε αγάπη κι αποδοχή και από μας και από τους άλλους,
όμορφα δημιουργικά πράγματα να γεμίζουμε τη μέρα μας και να παίρνουμε ικανοποίηση
και καλή αίσθηση αυταξίας,να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας με τους σημαντικούς μας ανθρώπους,
να πάμε κανένα ταξιδάκι να αλλάξουμε παραστάσεις,να τα δούμε όλα λιγάκι πιο χαλαρά...
Δε θα αλλάξουν τα πραγματικά μας προβλήματα αν ζυγίζουμε λιγάκι λιγότερο και κακώς
τα παραμελούμε,έχοντας επενδύσει ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στο θέμα του αδυνατίσματος.
Έχουμε κολλήσει σε μία εικόνα του παρελθόντος και αρνούμαστε να μας αποδεχτούμε στο σήμερα,
αλλά μήπως αυτό συνεπάγεται κι άλλα που μας λείπουν από κείνη την περίοδο κι αντίστοιχα
σημερινά που αρνιόμαστε να συμφιλιωθούμε μαζί τους;Μήπως είναι προβολή όλο αυτό;
Μήπως γλυστράει η ζωή μας μέσα από τα χέρια μας,όσο κυνηγάμε ένα μπικίνι,γιορτές,εποχές,χρό� �ια;
Πότε θα νιώσουμε πως είμαστε καλά;Πως τα καταφέραμε καλά;Πως μπορούμε να χαλαρώσουμε
και να απολαύσουμε όσα μοχθήσαμε;Οκ,καλή η θεωρία κι εύκολη,Ναταλία,αν δεν έχεις δουλειά ή παιδιά
να φροντίζεις!Δε διαφωνώ!Ελπίζω μόνο να μην έχετε πέσει με τα μούτρα στα πρέπει της φροντίδας
και χάνετε τις χαρές των θέλω και της ουσίας όσων καταπιάνεστε!Είστε όλες μία και μία,
μοναδικές και υπέροχες,άξιες εκτίμησης και θαυμασμού για όσα πετύχατε κι επιδίδεστε!
Είναι κρίμα να μην το βλέπετε και να το υποτιμάτε επειδή ένα βελάκι δείχνει μια δεκάδα παραπάνω
από όσα μάθαμε να θεωρούμε ιδανικά!Αρκετά με τα ιδανικά!Πάμε για τα δικά μας τα μοναδικά,για αλλαγή!
ʼλλοι παλεύουν αρρώστιες ανίατες,κακουχίες,πολέμους ,ένα σωρό ανυπέρβλητα κι εμείς κάναμε τα γραμμάρια ισάξια τους;
Σας αγαπώ πολύ πολύ!Σας ευχαριστώ που μ'αγαπάτε!Αρχίζω να με αγαπώ κι εγώ δειλά δειλά!Το ίδιο εύχομαι και για σας!
Αυτό το τραγούδι γράφτηκε όταν ο Κράου αποδέχτηκε την ομοφυλοφιλία του.
Πάμε να κρεμάσουμε κι εμείς τα βαριά παλτά,που κουβαλάμε,να πετάξει η ψυχή μας λεύτερη!
--->ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ : ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΛΤΑ
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Που λες φορούσα δυο παλτά
τόνα καλά τ' άλλο ριχτά
τα δυο συγχρόνως.
Και περπατούσα στο βοριά
μονάχος, δίχως σιγουριά
γιατί έχει τίμημα βαρύ
του πόθου ο χρόνος
τα δυο συγχρόνως.
Όταν το χιόνι είναι πολύ
με δυο παλτά δεν είν' τρελοί
όσοι γυρνάνε.
Μα σα θα 'ρθει καλοκαιριά
τα ρούχα ετούτα είναι βαριά
σου μοιάζει η τύχη ανηφοριά
κι άστα να πάνε
τα δυο συγχρόνως.
Που λες, θα πάρω ένα καρφί
κι έτσι ψαχτά με την αφή
θα το καρφώσω.
Μιας κι έτσι κάνουν οι σοφοί
που αναζητούν την κορυφή
τα δυο μου ανθρώπινα παλτά
να του φορτώσω
για να γλιτώσω.