Αφιερωμένο στο Ναταλάκι
https://youtu.be/-arWd1EqurI
Printable View
Αφιερωμένο στο Ναταλάκι
https://youtu.be/-arWd1EqurI
Στις μέρες μας υπάρχουν ειδωλολάτρες που κοιτούν το χρήμα κ πιστοί που κοιτούν την αγάπη
Μια χαρα ειναι η ναταλια
Η ανισορροπία στον εγκέφαλο δεν θα εκδηλωνόταν σε ψυχολογικό πρόβλημα αν δεν μεσολαβούσαν τα τραύματα. Τυχόν ανισορροπία/βιολογικά αίτια δλδ δεν πρέπει να λειτουργούν σαν δικαιολογία, δλδ έχω βιολογικό πρόβλημα και γι αυτο εχω καταθλιψη, ΙΨΔ κπ, εκτός κι αν η δικαιολογία ειναι τροπος για να ξεχαστούμε από τις τραυματικές εμπειρίες.Quote:
Originally Posted by blackbird
Συμφωνώ Γιαννη. Είναι τοσο δύσκολη/περίπλοκη η καταθλιπτικη διαταραχη ομως που και δικαιολογια θεωρω να θελει ν το εχει κανεις, δεν ειναι αυτο που τον κραταει πίσω. Καταθλιψη εχεις κι εσυ;
Δεν με θυμάμαι βρε Γιάννη να έχω τραυματικές εμπειρίες στα 12. (Μετά υπήρχαν άλλα πράγματα αλλά δεν σχετίζονται με αυτά που έχω τώρα, τα έχω αναλύσει). Από τότε ξεκίνησε και τώρα είμαι 25 χρονών. Τόσα χρόνια έχω δοκιμάσει ό,τι μπορείς να φανταστείς. Ποτέ δεν επαναπαύτηκα. Ψυχοθεραπεία ένα χρόνο (τόσο καιρό ψάχναμε παράλληλα αιτίες και δώστου οι αναλύσεις και το παλεύαμε και με γνωστική-συμπεριφοριακή), διατροφή, έντονη γυμναστική, εργασιοθεραπεία, να το παλεύω με την λογική, να προσπαθώ να το ξεχνάω με διαστηριότητες. Οι ιδεοληψίες δεν με αφήνουν σε ησυχία. Σε περιόδους έντονου στρες κιόλας δεν παλεύονται... Επίσης μην ξεχνάς ότι η ψυχανάλυση δεν βοηθάει στην ΙΔΨ. Και τις αιτίες να έβρισκα δηλαδή και τραύματα που την πυροδότησαν να υπήρχαν, από εκεί και πέρα τι κάνεις; Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Απλά τόσο καιρό τα έβαζα με τον εαυτό μου, τι συνέβη ώστε να έχω τέτοιες ιδέες και να ντρέπομαι γι' αυτές. Τόσα χρόνια η ίδια ιστορία και να μην μιλάς σε κανέναν για όλα αυτά πέρα από ειδικούς που είχες φτάσει στο αμήν για να επισκεφθείς. Και τελικά να σου λένε να δοκιμάσεις τα φάρμακα, οι ίδιοι οι γιατροί να παραδέχονται πως απλά θα ανακουφιστείς για τις περιόδους που δεν αντέχεις τις εξάρσεις της διαταραχής, και μετά να ξέρεις και εσύ ο ίδιος πως μπορεί να επανέλθουν γιατί ούτε η επιστήμη δεν έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση για την ΙΔΨ. Δεν υπάρχει φάρμακο ειδικά γι' αυτήν. Τουλάχιστον να μπορώ να το αντέχω όμως όταν βιώνω την κόλαση. Ο ένας μου πρότεινε αντικαταθλιπτικό με ζάναξ, ο άλλος μικρή δόση αντιψυχωσικού μόνο, ο παράλλος αντιψυχωσικό με αντικαταθλιπτικό, και άντε να διαλέξεις. Οπότε ειδικά για μένα, ειλικρινά, δεν το δέχομαι. Μόνο δικαιολογία δεν είναι. Τόσα χρόνια κιόλας έχω μάθει να ζω με εκείνη, να προσπαθώ να το αντέξω και να φανώ δυνατή και κάνω όοοο,τι περνάει από το χέρι μου να την ξεφορτωθώ. Δεν με αφήνει. Ειλικρινά σκέφτομαι να πάρω φάρμακα γιατί δεν την παλεύω άλλο, κουράστηκα και όσο περνούν τα χρόνια γίνομαι χειρότερα. Υπάρχουν τόσα είδη ιδεοληψιών και ψυχαναγκασμών εντομεταξύ. Αν είχα ιδεοληψίες μόλυνσης και καθαριότητας μπορεί η ψυχοθεραπεία και μόνο να με βοηθούσε. Τώρα κοντεύω στη φάση της ψύχωσης.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Υ.Γ: Η κατάθλιψη γιατρεύεται και χωρίς φάρμακα. Δεν είναι δύσκολη διαταραχή όσο η ΙΔΨ λόγου χάρη ή η ανορεξία ή κάποιες διαταραχές προσωπικότητας.
blackbird δε ξερω τι συμβαινει με την ΙΔΨ , απλα ξερω απο γνωστα μου ατομα οτι δεν φευγει ποτε τελειως και ειναι κτ που το εχεις και εκ γενετης.
Η καταθλιψη επειδη παλι λενε οτι θεραπευεται, δε συμφωνω οτι ειναι ευκολη. Παροτι κι εγω δεν εχω βεβαρυμενο ιστορικο απο παιδικη ηλικια κ επειτα και δεν ειναι κ τοσο "τραγικα" και "σοβαρα" οσα μου εχουν συμβει, εγω τη βιωνω με τρομερα επεισοδια κ μαλιστα για χρόνια. Μαλιστα, οι περισσοτεροι ειναι σε αυτη τη κατασταση για χρόνια, οπότε;
Και να σου πω την αληθεια δεν ειμαι σιγουρη και για εμας εαν ποτε θεραπευτουμε τελειως...
Παλούκι είναι και εκείνη όταν την βιώνεις. Εύκολη με την έννοια ότι με τα φάρμακα είσαι μια χαρά. Και ότι ακόμα και χωρίς φάρμακα πολλοί μπορούν να το παλέψουν. Αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις διαταραχές, ειδικά σε αυτές που ανέφερα.
Το γιατί κάποιος μπορεί να είναι στην ίδια κατάσταση για χρόνια... Σηκώνει μεγάλη κουβέντα.
Μπορεί (να το παλευουν και χωρις αλλα ειναι λιγοι) ή τουλαχιστον εγω συναντω και ξερω και εδω που βλεπω τα περισσοτερα ατομα ειναι με αγωγη για χρόνια. Κοίτα, το μόνο σιγουρο που διαρκεί για χρόνια είναι γιατί δεν εχει αλλαξει ο τροπος αντιληψης σε πολλα πραγματα(εαυτός,ζωή). Τώρα απο εκει κ περα συμβαλλουν και αλλοι παραγοντες και συνθηκες ισως. Κυρίως ειναι ο τροπος αντιληψης και η δραση σου. Τουλαχιστον,με βαση τη προσωπικη μου εμπειρια. Ψαχνομαι ακομα να βρω τι αλλο μου φταιει, τι αλλο μπορει να συμβαινει βεβαια.
Τα ψυχοφάρμακα μια ιδέα είναι. Απλά και μόνο η ιδέα να τα ξεκινήσουμε μας πανικοβάλλει. Δεν είναι κάτι το φοβερό να τα ξεκινήσεις, απλά τα παίρνεις. Θα έχεις λιγότερη ένταση, θα είσαι πιο χαλαρή, λιγότερα αισθήματα και νεύρα, κι αυτο είναι το βιολογικό, το ιατρικό κομμάτι για το οποιο συνηθως μιλω χωρις να ειμαι ειδκος. Απλά αυτο που σου προσφερουν τα φραμακα θα πρεπει να το δεις σαν μέσο και όχι σαν τη λύση.Quote:
Originally Posted by blackbird
Έχεις μάθει τη μέθοδο της εσωτερικής παρατηρησης αφού έκανες τη γνωστική συμπεριφορική μέθοδο? Δηλαδη τη μεθοδο που αναγνωρίζεις τις διαστρεβλώσεις στη σκέψη σου σαν παρατηρητης του εαυτου σου και εξασκεισαι στο να τις διωχνεις? Εχω γραψει σε πολύ παλαιοτερες αναρτησεις μου στην ενοτητα ΙΨΔ για τη μεθοδο αυτη. Πιθανον να υπαρχουν κάποιοι που με τη μεθοδο αυτη ξεπερασαν την ΙΨΔ, αλλοι είδαν βελτίωση.
Το να φυγει η ΙΨΔ το θεωρω εξαιρετικα δυσκολο, απλα γινεται λιγοτερο εντονο το προβλημα κι αυτη ειναι η βελτίωση.
Η ΙΔΨ για μενα ειναι σκεψης, ειναι αλληλουχια σκέψεων, όπως μια σπίθα που ξαφνικα αναβει και εξελίσσεται σε φωτια, γι αυτο τη θεωρω διαστρεβλωση της σκεψης. Καποτε τα ερεθίσματα απο το περιβαλλον μπορεί να ειναι ελαχιστα για να γινουν αιτια της ΙΨΔ, μπορει να μην υπαρχουν καν τραυματικες εμπειριες όπως το λες εσύ. Μπορεί να ναι θεμα μιας έμφυτης αναλυτικής σκεψης στο ατομο, ως θεμα χαρακτηρα, όπου η πολλή αναλυση κάπου πεφτει έξω ή φερνει στο νου λάθος ιδεες και αντιλήψεις και ιδεες τις οποίες η σκέψη επεξεργαζεται, όμως τα ερεθίσματα, έστω ασυναίσθητα, έρχονται από έξω.
Από τους ψυχολογους παίρνεις τη μεθοδολογια, τον τροπο που θα σε βοηθησει να λύσεις εσυ τα προβληματα σου. Καλος ειναι ο ψυχολογος που σε ικανοποιεί απ αυτη την πλευρα. Κι οχι αυτος που απλα βρηκες κοντα του το καταλληλο άτομο, αν θες τη χημεια, για να λες απλα τον πονο σου.
Μην περιμενεις απο αυτους ενθαρρυνση, διοτι ειτε σ αρεσει ειτε οχι, άυτοι, για να απευθυνθεις κοντα τους σε θεωρουν ως προβληματικο άτομο και κατα συνεπεια αναλογη ειναι και η αξία που σου προσδίδουν.
δεν είναι όλοι οι ψυχολόγοι ίδιοι..
εμένα με θεωρεί ίσάξια, μου μιλάει για ταμπέλες, για τις προσωπικές της εμπειρίες, για να ταυτιστούμε και τη νοιώθω πολύ κοντά μου. είναι μία ήρεμη θετική δύναμη.
Διαφωνώ κάθετα μαζί σου. Αρχικά, στον ψυχολόγο δεν λες τον πόνο σου. Θεωριτικά, πηγαίνεις εκεί για να μάθεις να δουλεύεις με τον εαυτό σου και να βελτιωθείς. Επίσης, δεν έχουν κανένα λόγο να "σε θεωρούν ανάξιο" κτλ... αν συνέβαινε αυτό ενδεχομένως δεν θα μπορούσε να υπάρξει η επαγγελματική σχέση και να είναι ουσιαστική. Θα πρέπει ωστόσο, δυστυχώς να παραδεχτώ, πως όπως υπάρχουν ανάξιοι κι ανίκανοι σε κάθε επαγγελματικό κλάδο, υπάρχουν και σε αυτό.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Σκέφτομαι να τα παρατήσω όλα...από εδώ και στο εξής θα παίρνω όσα περισσότερα χάπια επιτρέπεται για να κοιμάμαι όποτε δεν έχω κάτι άλλο να κάνω για να μην υποφέρω...μέχρι και να αυτοκτονήσω σκέφτομαι αλλά δεν σκοπεύω να προσπαθήσω οπότε μην τρομάξετε, είναι απλά μια σκέψη γιατί δεν αντέχω άλλο τον πόνο και θέλω να σταματήσει πια...είμαι πολύ κουρασμένη...
Περιμένω να γίνει το φαγητό και να ξαπλώσω...δεν έχω πια δυνάμεις για να παλεύω...
Ελα βρε κυκνε, τι εγινε παλι; Οτι και να 'γινε, κανε κουραγιο και αυριο ειναι μια καινουρια μερα, δεν μπορει ολες σου οι μερες να ειναι χαλια, καποιες θα αξιζουνε. Κανε υπομονη, και ζησε μονο για τις καλες στιγμες........κι εγω υποφερω συνεχεια αλλα προσπαθω να απασχολω το μυαλο μου με διαφορες δουλειες για να ξεχνιεμαι........Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν μπορώ, από τότε που η ψυχολόγος μου άφησε το ιδιωτικό ιατρείο της και δουλεύει σε νοσοκομείο και τη βλέπω εκεί χειροτέρεψα γιατί και το περιβάλλον είναι χάλια αλλά και δεν μπορώ πια να την παίρνω τηλέφωνο μέσα στην εβδομάδα εκτός συνεδρίας όπως έκανα μερικές φορές όταν χρειαζόμουν να της μιλήσω...δεν ξέρω τι να κάνω, νιώθω απαίσια...αβοήθητη...Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Συνειδητοποιησα σημερα οτι δεν μου εχει συμβει ποτε στη ζωη μου τιποτα λιγοτερο και τιποτα περισσοτερο απο οτι ακριβως μου αξιζει... :/
Και δεν ξερω πως να το παρω αυτο.
Εχεις εδω το φορουμ για να μιλας οποτε θες........ολοι ειμαστε καπως αλλα δεν πρεπει να το βαζουμε κατω.........το ξερω, κωλοζωη αλλα και τι να κανεις να πεθανεις; Να χαθεις για παντα; Σκεψου οτι θα ερθουν καλυτερες μερες για να ερθουν. Αν σε παιρνει απο κατω μια ζωη απο κατω θα εισαι σε ολα. Παρε τη ζωη στα χερια σου και κανε οτι καλυτερο μπορεις. Εν αναγκη, βρες μια δουλεια που να σε ικανοποιει για λιγες ωρες μονο να απασχολεις το μυαλο σου με κατι, γιατι οσο καθομαστε σπιτι σκεφτομαστε περισσοτερο αρνητικα. Να κανεις ομως κατι που σου αρεσει, ακομα και ζωγραφικη και να πουλας πινακες, οτι πιο τρελο υπαρχει, γραφε στιχους μεχρι να το τελειοποιησεις αν χρειαστει, κανε οτι εισαι καλη και δουλεψε πανω σε αυτο ωστε να παιρνεις λεφτα και να ζεις καλυτερα. Κανε το καλο για σενα, πιστεψε στον εαυτο σου.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
εγω ενα πραγμα δεν εχω καταλαβει τι ειναι ακριβως ο ανθρωπος για να βελτιωθει ενα μηχανημα που βελτιωνεται εξωτερικα χωρις να ασχοληται κανεις με το περιεχομενο? αυτο ειναι το βασικο προβλημα οι οτι οι περισσοτεροι ΕΧΟΥΝ ΠΗΞΕΙ απο τη μοναξια και γι αυτο βρισκονται στα ορια τους? αν δε το καταλαβαινουν και προφασιζονται συνεχως οτι γι αυτο φταιει το στιλ μου αλλα τροπο να τα πω μαλον δεν εχω και αυτοι ας αυτοβελτιονονται συνεχως ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ χωρις να εντοπιζουν αλλο προβλημα...Quote:
Originally Posted by Έρις
Για μια φορα συμφωνω απολυτα μαζι σου. Χρειαζεται και η αυτοβελτιωση αλλα αφου πρωτα εχουμε λυσει τα εσωτερικα μας θεματα. Να πω ενα παραδειγμα. Αν καποιος δεν αισθανεται καλα μεσα του πως θα κανει τους αλλους να αισθανονται καλα; Θα αδικηθει ο ιδιος και θα αισθανονται οι αλλοι καλα; Πρεπει ολοι να ειναι καλα. Και αυτος που βελτιωνεται και οι αλλοι για τους οποιους θα βελτιωθει.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
εγω εχω εντοπισει οτι οταν καπιος δεν αισθανεται καλα θα σκεφτει οτι δε θελει να βλεπει ανθρωπο ειναι πολυ πιθανο να του μιλησεις και να σου πει ασε με δε θελω αλλη φορα και τετοια
μονο αυτο να κανει δηλ να πλησιαζει ανθρωπους παει πολυ καλυτερα ακομα και αν δε κανει τιποτα αλλο!
βαρυ το τιμημα να μιλας ενω δε θες αλλα αλλη λυση δε βρηκα
Δεν σε καταλαβαίνω ακριβώς.... Αλλά προφανώς ούτε εσύ κατάλαβες τι ακριβώς εννοώ. Δεν μίλησα για βελτίωση των εξωτερικών χαρακτηριστικών... το αντίθετο. Δεν ξέρω αν θέλεις να χαρακτηρίσεις τον άνθρωπο ως "μηχάνημα", αλλά σίγουρα ο καθένας επιδέχεται βελτίωσης, ή αν θέλεις να το ονομάσουμε διαφορετικά... "προσπάθεια για να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση".Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Κι εγω εγραψα κατι δεν ξερω αν το ειδες, οτι πρεπει πρωτα να αισθανομαστε καλα μεσα μας και μετα να κανουμε τους αλλους να αισθανονται καλα. Βεβαια μπορει εσυ να εννοεις οτι αν γινουμε καλυτεροι ανθρωποι θα αισθανομαστε καλυτερα, ισως, αλλα το εκανα καποτε και δεν μου βγηκε σε καλο, γιατι περιθωριοποιηθηκα ακομα περισσοτερο, απο οτι μονο με την αρρωστια, αφου τους καλους ολοι τους κανουν περα και τους λενε μα......κες. Βεβαια αν ειναι να αισθανεσαι καλυτερα και να φευγεις απο τετοια ατομα καλυτερα θα 'ναι, με την προυποθεση οτι θα 'χεις βρει ενα δυο σωστα ατομα να μπορεις να τα εμπιστευεσαι, πραγμα δυσκολο.Quote:
Originally Posted by Έρις
οκ ας υποθεσουμε οτι το πιστευω αυτο που γραφεις οτι δε καταλαβαινεις τι ακριβως ενοω
εγω σου λεω οτι για να βελτιωθει καπιος πρεπει να θελει να το κανει ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ για να του μιλανε οι αλλοι οι για οπιοδηποτε αλλο λογο αλλιως αν δεν εχει αλλη επιλογη απλως θα κανει τον αλαγμενο
Ευτυχώς που έχω και το φόρουμ αλλά από χθες νιώθω μια απελπισία, σαν να βρίσκομαι σ' αδιέξοδο και δεν ξέρω τι να κάνω...νιώθω παγιδευμένη...Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Για δουλειά δεν θέλω ούτε να το σκεφτώ, αρκετά πιέστηκα τόσα χρόνια που δούλευα και χειροτέρεψε η ψυχολογική μου κατάσταση...θέλω την ηρεμία μου επιτέλους...
Πρεπει να νιωσεις καλυτερα......δεν σε βοηθαει ολο αυτο..........εν αναγκη να αλλαξεις και ψυχολογο, μια που θα σε κανει να αισθανεσαι καλυτερα, αυτο σου αξιζει.......αρκει κι εσυ παντα να προσπαθεις για το καλυτερο.........αν δεν νιωθεις ετοιμη για δουλεια η για καποιο χομπυ, κανε κατι απο τα δυο απο το σπιτι, θα σε βοηθησει ωστε να περνας δημιουργικα το χρονο σου. Κατι μη πιεστικο........κατι που να σου αρεσει........Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Η ψυχολόγος μου είναι πολύ καλή, η κατάσταση με το νοσοκομείο είναι σκατά...δεν θέλω να την αλλάξω γιατί έφτυσα αίμα για να καταφέρω να της ανοίγομαι αρκετά και ν' ανακουφίζομαι, αν πάω αλλού θα είναι φτου κι απ' την αρχή και θα πάνε όλα πολύ πίσω...Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Δεν ξέρω, αυτή τη στιγμή νιώθω απαίσια και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για να συνέλθω, είμαι ζορισμένη γιατί ξαφνικά πήρε τηλέφωνο ο αδελφός μου να πάμε για καφέ πριν φύγει κι έπρεπε να ετοιμαστώ γρήγορα και ζαλίστηκα αλλά είμαι κι αγχωμένη για το ταξίδι που πήγε μ' αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις που γίνονται...
Ίσως γράφοντας εδώ μέχρι να ξεσπάσω να συνέλθω σιγά σιγά...
Σκέφτομαι να πάω μεροκάματο ελιές , φέτος δεν έχουμε ελιές και σκέφτομαι να δοκιμασω μεροκάματο, αλλά κολονω λίγο γιατί είναι ζωρική δουλειά,απο τότε που επαθα τη ψύχωση έχω μαζέψει δύο χειμώνες ελιές τα τέσσερα χρόνια, τη λέτε δοκιμαζω ;
Εστάλη από MotoG3 στο E-Psychology.gr Mobile App
Φυσικα δοκιμαζεις αφου το θελεις! Το πολυ πολυ, αν ζοριστεις πολυ το σταματάς. Δεν θα κανεις και κανενα συμβολαιο ποσο θα δουλεψεις.
Νοεμβρη δεκεμβρη Ιανουάριο φεβρουαριο περίπου τρισμιση μήνες, ή ελιές είναι ζωρικη δουλειά και με φοβίζει το πολύ πολύ σταματάω δεν θα
Κάνω συμβόλαιο........ στη δικές μασ μπωρω και ξεκουράζομαι όσο θέλω μεροκάματο θα είναι αλιως.
Εστάλη από MotoG3 στο E-Psychology.gr Mobile App
Προφάνως πρέπει να θέλει να το κάνει, διαφορετικά ακόμη κι αν προσπαθήσει πιθανώς θα αποτύχει. Θεώρησα δεδομένη τη βούληση, για να βελτιώσει κάποιος την κατάσταση την οποία βρίσκεται "όταν δεν περνάει καλά".Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Κι εγώ συμφωνώ, να πας! Αρχικά, όπως είπες δεν θα υπογράψεις και συμβόλαιο κι έπειτα μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να δοκιμάσει αν μπορεί ή όχι. (Επiπλέον, αν και εντελώς άσχετη περί των αγροτικών, διότι είμαι παιδί της πόλης... ψιλοζήλεψα όταν δίαβασα το post).Quote:
Originally Posted by pavlosla
Κυκνε για δες και το θεμα της αυτοβελτιωσης που εβαλα. Ισως πρεπει να αλλαξεις μερικα στοιχεια του χαρακτηρα σου για να εισαι καλυτερα, δεν λεω οτι εισαι κακια, ισως λιγο νευρικια, και αυτο γυρναει μπουμερανγκ σε σενα. Για το καλο σου το λεω.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Να πας αλλα οχι ολο το χειμωνα, κανα μηνα, γιατι θα κουραστεις και δεν θ'αντεξεις. Ειναι δυσκολη δουλεια ξερω.Quote:
Originally Posted by pavlosla
αστα να πανε βρε λουλουδι εδω κουραζομαι στις δικες μας φαντασου μεροκαματο, θα προσπαθησω να βρω να παω σε φιλους μας οχι σε οργανωμενο συνεργιο ολλο το χειμωνα θα ειναι πολυ ζορικα...... αν βρω κανα μηνα να βγαλω κανα μηνιατικακη καλα θα ειναι, βασικα θελω να βγαλω τα λεφτα της πρωτης θεματικης στο μεταπτυχιακο στο ανοικτο πανεπηστημιο, θα δηλωσω φετος και πρεπει να βρω τα λεφτα ειναι 650 ευρο,,, σκεφτομαι η ελιες η φυλαδια.......
Θα το δω αργότερα αλλά είμαι νευρικιά γιατί μ' ενοχλούν οι καταστάσεις που βλέπω και άτομα που δεν συμπαθώ και πρέπει να τα ανέχομαι όπως για παράδειγμα τη γυναίκα ενός ξαδέλφου μου που εκμεταλλεύεται τους γονείς μου κι αυτοί δεν το καταλαβαίνουν...μια ζωή αυτή η οικογένεια από τον αδελφό της μητέρας μου μέχρι και το γιο του τώρα προβλήματα μας προκαλούσαν και μας θυμόταν μόνο όποτε είχαν την ανάγκη μας, κατά τα άλλα μας έχουν γραμμένους για να μην πω και τίποτα χειρότερο...και τώρα αυτή πήρε τηλέφωνο και θέλει πάλι εξυπηρέτηση αντί να κάτσει να κάνει τη δουλειά για την οποία πληρώνεται και να μην μας ενοχλεί παραπάνω...Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Κοιτα κυκνος, αποφασισα να ειμαι καλη εκει που πρεπει και σκυλα οταν πρεπει. Αυτοι σε εχουν γραμμενη, εχε τους κι εσυ. Μη χαλιεσαι για κανεναν, δεν αξιζει, και "νευρικια" που γινεσαι χαρη τους κανεις, τσαμπουκα για να μην σε κανουν οτι θελουν οι αλλοι. Να εισαι και καλη βεβαια και δικαιη, αλλα σε αυτους που πρεπει. Οταν βλεπεις να σε χαλαει κατι να φερεσαι αναλογως. Σε γραφουν αυτοι; Τι τους δινεις σημασια τοτε; Γραψτους κι εσυ. Αντε γιατι πολυ αερα εχουνε παρει πολλοι. Τους εδωσες αξια, παρτους την πισω.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Πολύ καλά αποφάσισες...Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Το θέμα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι δεν τους γράφουν οι γονείς μου και μου τους φορτώνουν κι επειδή ακριβώς δεν τους γράφουν όντως έχουν πάρει πολύ αέρα οι συγκεκριμένοι...τώρα τσακώθηκα με τη μάνα μου και μου μίλησε άσχημα για να υπερασπιστεί αυτήν...τα βάζει μαζί μου για μια ξένη, κατάλαβες; Αυτό είναι άδικο...
Θέλει να κάνει τη μητέρα Τερέζα η μάνα μου και δεν καταλαβαίνει πότε πιάνεται κορόιδο...και κοντά σ' αυτήν την πληρώνω κι εγώ...
Κοιταξε........θα δουμε τα δικα σου λαθη, αυτα που μπορεις να αλλαξεις δηλαδη ωστε να εισαι καλυτερα.........αν η μητερα σου θελει να υποφερει, με γεια της, με χαρα της! Εσυ αν θες να εισαι καλα μην κανεις το λαθος να υπερασπιζεσαι τη μανα σου, αστη να υποφερει αυτη και κανε οτι μπορεις για να εισαι εσυ καλα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ναι, κατάλαβα το σκεπτικό σου αλλά υποφέρω κι εγώ κοντά της μ' όλους αυτούς τους ενοχλητικούς που μου έχει φορτώσει, άσυλο αναξιοπαθούντων το έχει κάνει το σπίτι...κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα...δεν μπορώ, θέλω την ηρεμία μου κι είναι φορές που δεν μπορώ να την έχω ούτε στο ίδιο μου το σπίτι μ΄αυτούς που κουβαλάει, κατάλαβες;Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Στο μεσοδιάστημα είχα πάρει ηρεμιστικό και κοιμήθηκα και ξύπνησα τώρα κι είχε πάει στο σούπερ μάρκετ και μου πήρε μια κούπα δώρο κι αυτό μου φτιάχνει κάπως την διάθεση, δεν ξέρω ίσως να κατάλαβε το λάθος της που μου μίλησε έτσι...