Όχι αλλά να δεν θα περνούσα όλα αυτά.
Printable View
Φυσικά και θα νιώθει άσχημα το δελφίνι αφού θεωρεί ότι αυτό το γεγονός την κατέστρεψε.Δε πα να περάσουν και 500 χρόνια,πάλι αυτό θα σκέφτεται απο την στιγμή που δεν είναι ευχαριστημένη με την τωρινή ζωή της και έχει ουσιαστικά εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση που ναι μεν θέλει να ξεφύγει αλλά πρακτικά δεν ξέρει το πως και όλο αυτό την ρίχνει ψυχολογικά ακόμη περισσότερο.Γιατί βλέπει τους άλλους να έχουν προοδεύσει και αυτή να έχει μείνει πίσω και όλο αυτό την πονάει και την ενοχλεί.Α και δεν πιστεύω ότι αρρώστησε επειδή πήγε με τον γκόμενο της φίλης της.Αρρώστησε μετά σταδιακά που είδε ότι η ζωή της γίνεται χάλια και των άλλων γνωστών της προχωρά κανονικά.Και επίσης Μάρα βάζεις πολλές υποθετικές παραμέτρους μέσα στην συζητήση που δεν νομίζω να είναι για παρηγοριά εφόσον βλέπει και η ίδια ότι υπάρχουν και καλύτερα.Με το να λέμε σε κάποιον ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν χειρότερα,δεν τον παρηγορούμε.
Εγώ αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι άλλο.Δε γίνεται απο την μία να ανοίγει θέματα που να ρωτάει πχ "είμαι έξυπνη? μήπως με θεωρείτε χάζη?,δεν είμαι καλά κτλ" και αν βρεθεί κάποιος και της πει "οτι ναι δεν είσαι έξυπνη ή όντως δεν είσαι καλά" τότε του επιτίθεται λέγοντας "μα εγώ είμαι έξυπνη και είμαι καλά.."
Λοιπόν αυτό το γεγονός έχει διαγραφεί , πλέον δεν υπάρχει σαν να μην έγινε αυτό που έκλεψα τον γκόμενο της φίλης μου πριν 20 χρόνια. Δεν με ενδιαφέρουν όλοι οι άλλοι για να εξηγούμαστε. Καλά είμαι εφόσον δεν παίρνω χάπια ή μάλλον παίρνω μια μικρή δόση. Έξυπνη γιατί δεν είμαι επειδή δεν προχώρησα στην ζωή μου; Αυτό μπορεί να είναι και από συγκυρίες. Δεν είναι και τόσο θέμα εξυπνάδας αν θα παντρευτείς ή αν θα βρεις δουλειάς. Έχω μία πανέξυπνη συμμαθήτρια που έπαιρνε σε όλα 20 και κατέληξε στο ψυχιατρείο.
Δελφίνι το θέμα είναι τι θεωρείς εσύ ότι είσαι και όχι τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα.Αν εσύ θεωρείς τον εαυτό σου έξυπνο και ικανό άτομο,θα κινήσεις γη και ουρανό για πετύχεις τους στόχους που έχεις θέσει για σένα.Αν θες να έχεις μια καλύτερη ζωή,πρέπει να την διεκδικήσεις για να την αποκτήσεις.Η ζωή να ξέρεις ότι δεν περνάει με κλάψα..Η μάλλον περνάει αλλά πολύ δύσκολα..Η διεκδικείς όσα θες ή μαθαίνεις να είσαι ικανοποιημένη με όσα έχεις.
Εγώ που έκλεψα τον γκόμενο της φίλης μου είχα πάθει όλα αυτά που περιγράφει αυτός εδώ και είναι αλήθεια. Αυτό σημαίνει ότι δεν ήτανε του χαρακτήρα μου αυτό που έγινε και ότι είχα και τύψεις.:
Μετά τη διάπραξη όμως των εγκλημάτων του -της γριας τοκογλύφου αλλά και της αδελφής της που δεν το είχε προγραμματίσει αλλά αναγκάστηκε να το κάνει για να μην τον μαρτυρήσει- αρχίζει το μαρτύριο της τιμωρίας του. Ο αναγνώστης μέσα από μία κυριολεκτικά εφιαλτική ανάγνωση παρακολουθεί το δολοφόνο με ποιους τρόπους τιμωρείται. Στην αρχή τον κυριεύει ένας τρελός φόβος μήπως βρεθούν ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος του (ίχνη αίματος, τιμαλφή…). Η ψύχραιμη λογική του αρχίζει να τον εγκαταλείπει, φαντάζεται πως όλοι τον υποψιάζονται ως πιθανό δολοφόνο, και πέφτει σε παραληρήματα και παραισθήσεις που τον διαλύουν σωματικά και ψυχικά, ώστε το περιβάλλον του να πιστεύει ότι είναι άρρωστος ή μήπως τρελάθηκε. Η μοναξιά του γίνεται αβάσταχτη! Απομονώνεται απ’ όλους (οικογένεια, φίλους), κλείνεται στον εαυτό του και στα αδιέξοδα του ή όταν βρίσκεται μαζί τους έχει έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις, γίνεται απρόβλεπτος, επιθετικός ή βυθίζεται στη σιωπή του.
Η χειρότερη όμως τιμωρία του έρχεται αργότερα, όταν συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει την εγκληματική του πράξη και να παίξει το ρόλο του μεγάλου, όπως είχε σχεδιάσει κι όπως έκαναν τόσοι μεγάλοι άντρες της Ιστορίας, που εγκλημάτησαν. Αυτή η σκέψη επανέρχεται πολλές φορές μέσα στο έργο και τον βασανίζει διαρκώς. Αυτή η αυτοτιμωρία, που επιβάλλει ο ίδιος στον εαυτό του, είναι βαρύτερη κι από την ποινή με την οποία τον τιμώρησε η ανθρώπινη δικαιοσύνη, στέλνοντας τον στα κάτεργα της Σιβηρίας, για να εκτίσει την ποινή του. Ο Ντοστογιέφσκι θεωρεί την τιμωρία αναπόφευκτη συνέπεια του εγκλήματος.
Η λύτρωση για τον Ρασκόλνικοφ έρχεται πολύ αργότερα μέσα απ' τη μετάνοια και τη συγχώρεση. Η Σόνια, που τον ακολούθησε στην Σιβηρία, με την άδολη αγάπη της και την αγνή πίστη της στο Θεό κι η επιθυμία του ίδιου για τη συνέχιση της ζωής τον βοήθησαν να αποδεχτεί το μέγα σφάλμα του, να μετανιώσει και να ηρεμήσει η ψυχή του. Μια άλλη μορφή τιμωρίας, που προβάλλει ο συγγραφέας, είναι η αυτοκτονία του εγκληματία, όπως συνέβη στην περίπτωση του διεφθαρμένου Σβιντριγκάιλωφ. Η έμμεση σύγκριση του με τον Ρασκόλνικοφ, δείχνει πολλά για τις διαφορές των δύο εγκληματιών ως προς τα κίνητρα και την αντιμετώπιση των τύψεων τους. Σκεπτικισμός όμως επικρατεί, αν οι μεγάλοι πολιτικοί ξεκαθάρισαν με τον εαυτό τους για τα εγκλήματα τους, παρόλη τη δικαίωση τους ή μη από την Ιστορία.
1)Ειναι λογικο που σε εκαναν περα αφου εκανες πουστια στην αλλη
2)Μην περιμενεις να σε αποδεχθουν ή να ξεχασουν ο,τι εγινε,ακομα και 100 χρονια να περασουν
3)Μην προσπαθεις να δικαιολογησεις τον εαυτο σου για αυτο που εκανες.Ητανε πουστια,τελος
4)Κοιτα να προχωρησεις στη ζωη σου (αν προλαβαινεις) και σταματα να πηγαινεις σε αυτην την εκκλησια και να ασχολεισαι με τις ζωες τους ή να τους βριζεις στο φβ.
5)Εμεινες πισω στη ζωη σου,οχι λογω της μαλακιας που εκανες,αλλα λογω της ψυχωσης και επειδη κολλησε το μυαλο σου εκει.
6)Πηγαινε στο γιατρο σου παλι
Κατά αρχάς δεν τα λες καλά : 1) εγώ την έκανα αυτήν πέρα και όχι αυτή εμένα
2) σιγά να μην δεν το ξεχάσουνε , δεν είναι κάτι που δεν ξεχνιέται γιατί τώρα αυτή τακτοποιήθηκε
3)δεν δικαιολογώ τον εαυτό μου για τίποτα λέω την αλήθεια και πουστιά δεν ήτανε ήτανε ένα τυχαίο γεγονός
4) δεν ασχολούμαι με τις ζωές των άλλων και δεν τους βρίζω πλεον
5) δεν ξέρω αν έχω ψύχωση , νομίζω ότι είμαι καλά
6)θα πάω στον γιατρό πάλι
Πριν λιγες μερες δεν εβρισες τον αλλον και τη γυναικα του απο το ΦΒ?Τωρα μου λες οτι δεν τους βριζεις?Χαχαχα.
Και Αλαφροΐσκιωτος γιατί να μην ξεχάσει το γεγονός ότι έκλεψα εγώ τον γκόμενο της πριν 20 χρόνια ενώ έχει ξεχάσει ότι ένας από την εκκλησία την έβαλε να του κάνει στοματικό και μετά την σούταρε σαν το σκουπίδι και τώρα είναι και φίλοι στο φβ? Όπως επίσης μιλάει και με την ξαδέλφη της η οποία της είχε κλέψει τον γκόμενο στα 16?
Γιατι αυτους για τον χ,ψ λογο τους εχει αναγκη,ενω εσενα οχι.Αληθινες φιλες δε θα γινεται ποτε.Αν θες να σου μιλανε για να σε κουτσομπολευουν ή να σε παιρνουν στο ψιλο,be my guest.
Και επειδη γινατε φιλοι στο φβ,σημαινει οτι σε συμπαθησε?Η ιδια ελεγες οτι τον εβρισες.
Δεν λειτουργει ο αληθινος κοσμος ετσι.
Σιγά να μην θέλω να γίνουμε αληθινές φίλες με αυτήν. Και έπειτα αυτή δεν θέλει να με κάνει παρέα γιατί μπορεί να με ζηλεύει ακόμη αφού υπήρχε αντιζηλία στην σχέση μας. Σιγά το τσόκαρο που θα νοιαστώ για δαύτο. Ο συγκεκριμένος που λες ότι τον έβρισα ενώ δεν τον έβρισα με συμπαθεί για αυτό με έκανε και φίλη στο φβ. Και μάλιστα είναι και θείος της λεγάμενης για να δεις πόσο υπόληψη την έχει το σόι της.
Δεν θεωρώ ότι έκανε κάτι κακό η συγκεκριμένη γυναίκα.Εκανε την ζωή της,πέρασε καλά και τώρα άραξε σε κάποιον.Εγώ δε θα είχα πρόβλημα να κάνω σοβαρή σχέση με κάποια που έκανε ότι η τζούλια αν ήθελε φυσικά να ζήσει μια κανονική ζωή από εδώ και πέρα και μετά από αυτή την ζωή δεν είχε τίποτε περίεργα "παράσημα"..
Το πρόβλημα σου είναι ότι εσύ πήρες πολύ βαριά όλο αυτό που έκανες.Είναι κάτι στιγμές που σκέφτεσαι όντως λογικά και συγκροτημένα και καταλαβαίνεις ότι παραέδωσες σημασία σε κάτι που έγινε πριν 20 χρόνια και εκεί που οι αναγνώστες του φόρουμ λέμε ότι επιτέλους πάει καλά το δελφίνι,μας απογοητεύεις πάλι..
Γιατί τι θες να πεις ότι εγώ έκανα κάτι κακό;;; Σκότωσα κανέναν;;;;;