Εκφραστειτε ελευθερα!!!

- Που πάμε; τον ρώτησε.
- Στη χώρα του λυκόφωτος, της φώναξε.
- Είναι μακριά;
- Τώρα πια όχι.
- Που βρίσκεται;
- Στη σκοτεινή πλευρά του ήλιου.
Τον κοίταξε έκπληκτη :
- Έχει ο ήλιος σκοτεινή πλευρά;
Δεν της απάντησε...

Πρέπει να πλησίαζαν, γιατί το φως άρχισε να λιγοστευει όλο και πιο πολύ, μέχρι που το σκοτάδι τους περικυκλωσε. Άρχισε να νιώθει άβολα, όμως δεν είπε τίποτα. Το σκοτάδι γινόταν όλο και πιο βαθύ, μέχρι που δεν μπορούσε πια να τον δει.

Εκείνος όμως ήταν εκεί, τον άγγιζε, ένιωθε το κορμί του...

Καλημέρα !!!!

Έχει μια πολύ όμορφη μέρα, ηλιόλουστη ,πολύ καλή ευκαιρία για να νοιώσουμε και να κάνουν όμορφα πράγματα !!!!!

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Καλημέρα !!!!

Έχει μια πολύ όμορφη μέρα, ηλιόλουστη ,πολύ καλή ευκαιρία για να νοιώσουμε και να κάνουν όμορφα πράγματα !!!!!

---

Καλημέρααα!!! :) και εδώ έχει πολύ ήλιο, ότι πρέπει για βόλτα..

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Καλημέρααα!!! :) και εδώ έχει πολύ ήλιο, ότι πρέπει για βόλτα..

---

Και καφεδάκι με καλή παρέα !!!!!!Η καλύτερη ψυχοθεραπεία !!!!

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Και καφεδάκι με καλή παρέα !!!!!!Η καλύτερη ψυχοθεραπεία !!!!

---

Δυστυχώς δουλεύω. Πως γίνεται όταν έχω ρεπό να έχει κατακλυσμό, τσουναμι, σεισμούς και όταν δουλεύω να έχει τέλεια μέρα; [emoji14]
Και εσυ να έχεις μια όμορφη μέρα κορίτσι μου! Ελπίζω να βγεις να απολαυσεις τον ήλιο:)

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Δυστυχώς δουλεύω. Πως γίνεται όταν έχω ρεπό να έχει κατακλυσμό, τσουναμι, σεισμούς και όταν δουλεύω να έχει τέλεια μέρα; [emoji14]
Και εσυ να έχεις μια όμορφη μέρα κορίτσι μου! Ελπίζω να βγεις να απολαυσεις τον ήλιο:)

---

Ευχαριστωωωωω θα πιω στην υγεία σου ,καλό κουράγιο στη δουλειά !!!!!!

Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να μην πραγματοποιούνται οι επιθυμίες σου..

Να πραγματοποιηθούν..

Oscar Wilde

Every Night & every Morn
Some to Misery are Born
Every Morn and every Night
Some are Born to sweet delight
Some are Born to sweet delight
Some are Born to Endless Night

Φραντς Κάφκα, Μπροστά στο νόμο


Μπροστά στο νόμο στέκει ένας θυρωρός, σ' αυτό το θυρωρό έρχεται ένας χωρικός και ζητά να μπει μέσα. Μα ο θυρωρός λέει πως δεν μπορεί να τον αφήσει τώρα να μπει. Ο άνθρωπος συλλογιέται και ύστερα ρωτά μήπως θα μπορούσε να μπει αργότερα. "'Ίσως", λέει ο θυρωρός, "τώρα όμως όχι". Η πόρτα είναι ανοιχτή όπως πάντα και καθώς παραμερίζει ο θυρωρός, σκύβει ο άνθρωπος, για να κοιτάξει μέσα από την πόρτα. Μόλις το αντιλήφθηκε αυτό ο θυρωρός, γελά και λέει: "Αν το τραβά η όρεξη σου, δοκίμασε να μπεις, μ' όλο που σου το απαγόρεψα. Πρόσεξε όμως: είμαι δυνατός. Και δεν είμαι παρά ο πιο κάτω απ' όλους τους θυρωρούς. Από αίθουσα σ' αίθουσα είναι κι άλλοι θυρωροί, ο ένας πιο δυνατός από τον άλλο. Τη θέα του τρίτου μόλις, ούτ’ εγώ μπορώ να την αντέξω". Τέτοιες δυσκολίες δεν τις περίμενε ο χωρικός. Ο νόμος ωστόσο πρέπει να 'ναι στον καθένα και πάντα προσιτός, σκέπτεται, και καθώς τώρα κοιτάζει προσεχτικά το θυρωρό, τυλιγμένο στο γούνινο πανωφόρι του, τη μεγάλη σουβλερή του μύτη, τη μακριά, αραιή, μαύρη, τατάρικη γενειάδα, αποφασίζει να περιμένει καλύτερα ίσαμε να πάρει την άδεια να μπει. Ο θυρωρός του δίνει ένα σκαμνί και τον αφήνει να καθίσει πλάι στην πόρτα. Εκεί δα κάθεται μέρες και χρόνια. Κάνει πολλές προσπάθειες να του επιτρέψουν να μπει, και κουράζει τον θυρωρό με τα παρακάλια του. Ο θυρωρός του κάνει συχνά μικρορωτήματα, σαν αυτά που κάνουν οι μεγάλοι κύριοι, και στο τέλος του λέει ολοένα, πως δεν μπορεί ακόμα να τον αφήσει να μπει. Ο άνθρωπος, που ήταν καλά εφοδιασμένος για το ταξίδι του, τα ξόδεψε όλα, ακόμη κι ό,τι πολύτιμο είχε, σε δωροδοκίες για το θυρωρό. Εκείνος τα δέχεται όλα και ύστερα λέει: "Τα δέχομαι μόνο και μόνο για να μη νομίσεις πως παρέλειψες τίποτα." Όλα αυτά τα πολλά χρόνια ο άνθρωπος παρατηρεί το θυρωρό σχεδόν αδιάκοπα. Αποξεχνά τους άλλους θυρωρούς, κι αυτός ο πρώτος του φαίνεται το μοναδικό εμπόδιο για να μπει στο νόμο. Καταριέται την κακή τύχη. Τα πρώτα χρόνια χωρίς συγκρατημό και δυνατά, αργότερα, όσο γεράζει, μουρμουρίζει μόνο. Αρχίζει να παιδιαρίζει, και, μια και μελετώντας χρόνια το θυρωρό γνώρισε και τους ψύλλους του γούνινου γιακά του, παρακαλεί και τους ψύλλους να τον βοηθήσουν και ν' αλλάξουν τη γνώμη, του θυρωρού. Τέλος, το φως λιγοστεύει και δεν ξέρει, αν γύρω του αλήθεια σκοτεινιάζει, ή αν μονάχα τα μάτια του τον απατούν. Ωστόσο, αναγνωρίζει τώρα μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι, που ξεχύνεται άσβεστη μέσα από του νόμου την πόρτα. Δεν έχει πια πολλή ζωή. Πριν από το θάνατο του σμίγουν όλες οι πείρες όλης του της ζωής σε ένα ρώτημα, που δεν είχε κάνει ως σήμερα στο θυρωρό. Του γνέφει, γιατί δεν μπορεί πια ν' ανασηκώσει το ξυλιασμένο του κορμί. Ο θυρωρός πρέπει να σκύψει πολύ κοντά του, γιατί το ύψος του ανθρώπου έχει πολύ αλλάξει. "Τι θες λοιπόν ακόμα να μάθεις;" ρωτά ο θυρωρός, "είσαι αχόρταγος...". "'Όλοι μάχονται για το νόμο", λέει ο άνθρωπος, "πώς τυχαίνει να μη ζητά κανένας άλλος εκτός από μένα να μπει;" Ο θυρωρός νιώθει πως ο άνθρωπος αγγίζει κιόλας στο τέλος και, για να φτάσει την ακοή του που χάνεται, ουρλιάζει: "Κανένας άλλος δε μπορούσε να γίνει δεκτός εδώ, γιατί η είσοδος ήταν για σένα προορισμένη. Πηγαίνω τώρα να την κλείσω."


Το πιο χαρακτηριστικό κείμενο που έχω ποτέ διαβάσει, μεταφορικά παραστατικό του φόβου, της διαστρεβλωμένης στη σκέψη μεγέθυνσης του και του αποτελέσματος στο οποίο τελικά οδηγεί.

Και η λύση, η πρακτική θεραπεία, την οποία έχω βρει αλλού, η οποία επίσης μου έχει κάνει εντύπωση:

"6. Σὲ ὅποιους τόπους συνηθίζεις νὰ φοβῆσαι, μὴ διστάζῃς νὰ πηγαίνῃς, ὅταν ἀκόμη δὲν ἔχῃ ξημερώσει. Ἐὰν δείξεις κάποια χαλαρότητα στὸ σημεῖο αὐτό, τότε θὰ γηράσῃ μαζί σου τὸ νηπιακὸ καὶ ἀξιογέλαστο τοῦτο πάθος." Περὶ δειλίας Οσίου Ιωάννου του Σιναϊτου Ουρανοδρόμος Κλίμαξ.

https://youtu.be/OLj8EcECKxk



Welcome to the final show...............

https://youtu.be/KjfbgcK8pEc

https://youtu.be/Qa1AqKxakRM

https://youtu.be/yMstnLks8V4

https://youtu.be/GSUuWz4jNHw

https://youtu.be/k-Bp_aQLXvs