ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞ

Quote:

---

Originally posted by lbp
Ενώ εσύ δεν είσαι ναζί, τα φτιάχνω μόνο με αδύνατες κοπέλες. Ούτε έχεις βάλει τείχος..

---

Έτσι μου βγαίνει.Τι να κάνουμε τώρα;Αυτές μου αρέσουν.
Έχω αλλάξει 3 αυτοκίνητα και 2 μηχανές.Όλες είχαν μαύρο χρώμα.Γιατί;
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ.
Δεν τραβάω ζόρι με κανένα από τα υπόλοιπα χρώματα ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ.
Πόσο πιο απλά...

Το καμπανάκι δε το ακούς;Είναι δυνατόν όλοι εμείς να είμαστε εμπαθείς απέναντί σου;Γνωριζόμαστε και από χθες;

Τελευταίο από εμένα γιατί μην νομίζεις ότι τη βρίσκω να σε παίρνουμε μονότερμα,ούτε είμαι τόσο σαδομαζοχιστής να κάθομαι να χαλιέμαι από αυτά που γράφεις.

Ωραία να ησυχάσουμε. Δεν έχω ανάγκη από βοήθεια Ναντίν..Εσύ γιατί δεν κοιτάς που μου επιτίθενται οι άλλοι; Μόνο εμένα βλέπεις;

Quote:

---

Originally posted by scorpio

Quote:

---

Originally posted by lbp
Ενώ εσύ δεν είσαι ναζί, τα φτιάχνω μόνο με αδύνατες κοπέλες. Ούτε έχεις βάλει τείχος..

---

Έτσι μου βγαίνει.Τι να κάνουμε τώρα;Αυτές μου αρέσουν.
Έχω αλλάξει 3 αυτοκίνητα και 2 μηχανές.Όλες είχαν μαύρο χρώμα.Γιατί;
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ.
Δεν τραβάω ζόρι με κανένα από τα υπόλοιπα χρώματα ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ.
Πόσο πιο απλά...

Το καμπανάκι δε το ακούς;Είναι δυνατόν όλοι εμείς να είμαστε εμπαθείς απέναντί σου;Γνωριζόμαστε και από χθες;

Τελευταίο από εμένα γιατί μην νομίζεις ότι τη βρίσκω να σε παίρνουμε μονότερμα,ούτε είμαι τόσο σαδομαζοχιστής να κάθομαι να χαλιέμαι από αυτά που γράφεις.

---

Κοίτα, μπορώ να γίνω πολύ κακιά και να σου πω κάτι που δεν θα χεις τι να πεις, αλλά δεν κολλάω σε λεπτομέρειες. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους.

Ειρήνη υμίν!!

Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο!

(για να επανέλθουμε στο θέμα του τοπικ)

Quote:

---

Originally posted by lbp

Quote:

---

Originally posted by scorpio

Quote:

---

Originally posted by lbp
Ενώ εσύ δεν είσαι ναζί, τα φτιάχνω μόνο με αδύνατες κοπέλες. Ούτε έχεις βάλει τείχος..

---

Έτσι μου βγαίνει.Τι να κάνουμε τώρα;Αυτές μου αρέσουν.
Έχω αλλάξει 3 αυτοκίνητα και 2 μηχανές.Όλες είχαν μαύρο χρώμα.Γιατί;
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ.
Δεν τραβάω ζόρι με κανένα από τα υπόλοιπα χρώματα ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ.
Πόσο πιο απλά...

Το καμπανάκι δε το ακούς;Είναι δυνατόν όλοι εμείς να είμαστε εμπαθείς απέναντί σου;Γνωριζόμαστε και από χθες;

Τελευταίο από εμένα γιατί μην νομίζεις ότι τη βρίσκω να σε παίρνουμε μονότερμα,ούτε είμαι τόσο σαδομαζοχιστής να κάθομαι να χαλιέμαι από αυτά που γράφεις.

---

Κοίτα, μπορώ να γίνω πολύ κακιά και να σου πω κάτι που δεν θα χεις τι να πεις, αλλά δεν κολλάω σε λεπτομέρειες. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους.

---

Ελεος!!!!!!!! δεν αντεχω αλλο.... μπαινω στο φορουμ να ξεχνιεμαι να βρισκω συμπαρασταση κ μου το χαλας... ελεος πια.....γκρινια γκρινια γκρινια... ρε μαρια... ελεος πια!!!!!! ειναι δλδ τυχαιο τελειως οτι εχεις εκνευρισει απο το πρωι ποσα ατομα?????????????????ελεος... κ ναι οι κολλητες μου ειναι σωματαρες... κ ναι δεν εχω κομπλεξ... κ ναι δεν με κοιτανε περιφρονητικα!!! με αγαπανε!!!!!!!! τη λεξη αγαπη την καταλαβαινεις?σε πηρα με το καλο αλλα δεν το νιωθεις.. γτ προσπαθεις αντι να μας κανεις φιλους να μας εκνευρισεις περισσοτερο?

κ ενω δεν σκοπευα να μιλησω για αυτο...η παχυσαρκια ειναι ΑΡΡΩΣΤΙΑ.εγω δεν μπορω να κανω παιδι εξαιτιας του παχους. το πιανεις?αιντε δλδ γτ με κουφανες μεσημεριατικα...

μαρακι προσπαθησε να τα βρεις με τον εαυτο σου κ να του κανεις μια σκληρη αλλα αληθινη αυτοκριτικη.οτι κ να σου λεμε εμεις εδω δεν αλλαζεις γνωμη..κ γτ τα εχεις βαλει τοσο μα τοσο με τον σκορπιο?επειδη δεν του αρεσουν γυναικες με παραπανω κιλα?εσενα δλδ αν δεν σου αρεσαν τα μακαρονια θα σε βαζαμε να τα τρως με το ζορι?

αντε καλο μεσημερι σε ολους ολες. τα λεμε μετα.. φιλια

α!!! κ επειδη το ξεχασα.. πες το ρε Μαρια.. κ ας γινεις κακια .. θα το αντεξουμε......δοκιμασε μας αν εχουμε κ εκει την απαντηση.....

Η επιθετικότητα,είναι ένας τρόπος άμυνας τις περισσότερες φορές,άλλες μπορεί να αποτυπώνει μια κραυγή βοήθειας,που δεν γνωρίζουμε άλλον τρόπο να την βγάλουμε,είτε ένας ασυνείδητος τρόπος να γίνουμε το κέντρο της προσοχής,μπορεί να δείχνει πολλά.Μη με παρεξηγήσεις,εγώ δεν έχω διάθεση να σε κρίνω,καταλαβαίνω από τη στάση σου πως σε πλήγωσαν συμπεριφορές ανθρώπων στη ζωή σου,και βγάζεις θυμό.Αλλά πρέπει να μάθουμε το θυμό μας-γιατί είναι μια εξαιρετικά γόνιμη δύναμη-να τον στρέφουμε σε θετικά μονοπάτια,ικανά να μας οδηγήσουν σε λύσεις και ανατροπές.Είναι λίγο άγονος όταν τον στρέφουμε κατά αγνώστων,καθώς το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μας απορρίψουν,να τους χαλάμε,να ζημιωνόμαστε κι εμείς κι οι γύρω μας στην τελική.
Υπήρχαν εποχές που κι εγώ ήμουν θυμωμένη,πέρασαν χρόνια για να καταλάβω πως η εύκολη λύση είναι να ξεκινάω τσαμπουκάδες,η δύσκολη ήταν να βάλω το δάχτυλο στην πληγή,να εντοπίσω τα γιατί μου.
Αν θες σκέψου το κι αυτό,όχι γιατί στο λέω εγώ,ίσως γιατί δεν το έχεις δει έτσι.Σε κάθε περίπτωση,τα συναισθήματά μας,είναι πιο υγιές να τα εκφράζουμε,ακόμη και άδικα,παρά να τα θάβουμε.Τότε αποκτούν μια δύναμη αυτοκαταστροφική,που ανατροφοδοτείται σε έναν κύκλο δίχως τέλος.

Αν βρε lbp νιωθεις οτι σε προσβαλει καποιος, δε χρειαζεται να βαλεις τη NADINE να μας κανει ντα.
Μπορεις απλα να σταματησεις να μιλας σε οποιον νομιζεις οτι σε ενοχλει.
Και μη μας απειλεις, μεγαλα παιδια ειμαστε...δε φοβομαστε!

Ειχαμε ενα ωραιο θεματακι να μιλαμε λιγο και πρεπει με το ετσι θελω να γινει μυλος.

Quote:

---

Originally posted by Naki!

Αν βρε lbp νιωθεις οτι σε προσβαλει καποιος, δε χρειαζεται να βαλεις τη NADINE να μας κανει ντα.

Και μη μας απειλεις, μεγαλα παιδια ειμαστε...δε φοβομαστε!

---

Δε φοβάσαι; Naki,με βλέπεις πώς σε κοιτάζω; Πόσο καλή ήσουν σήμερα; Έφαγες όλο σου το φαγητό;


http://www.geocities.com/~talotta/Batman/returns3.jpg

Aσ τα NADINE μου εφαγα ολα μου τα φαγητα και σημερα!!!!

Φτηνά τη γλύτωσες για σήμερα λοιπόν! Από παχυσαρκία λοιπόν,μια χαρά πάμε! Από σεξ;
(όχι πως είμαι αδιάκριτη,απλά προσπαθώ να επαναφέρω τη θεματολογία,μην παρεξηγηθώ,ε;)

Καλημέρα σε όλες/όλους. Στο θέμα μας. Είμαι 72 κιλά..τώρα. Όταν ξεκίνησε το καλοκαίρι ήμουν 65 κιλά. (Υψος 165) Δεν ένιωθα καλά με τον εαυτό μου και τότε..πέταγε η κοιλιά..είχε μεγαλώσει το μπουτι κοκ..Οι πιο πολλοί θα πείτε πως τα κιλά είναι λίγα για να με πιάνει πανικός, αλλά είχα την ατυχία σε όλες τις σχέσεις που χω κάνει, να παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Θυμάμαι την πρώτη μου σχέση 10 χρόνια πριν..ήμουν 55 κιλά..στη διάρκεια της έφτασα και τα 52 "για να του αρέσω" 6 χρόνια μαζί..μ αγαπούσε πολύ..αλλά όταν έβαζα 2-3 κιλά μου το χτυπούσε..ήθελε να τα χάσω..μακροπρόθεσμα αυτό με έκανε πολύ ανασφαλή με το βάρος μου. δεν κατέφυγα ποτέ σε ακραίες μεθόδους..ούτε βουλιμία..ούτε ανορεξία..προσπαθούσα να προσέχω. Πέρασε και αυτό. Στη δεύτερη σχέση ήμουν γύρω στα 58 κιλα άντε μέχρι 60, 24 ετών, δεν περνούσα και τέλεια μαζί του, αλλά ήμουν ερωτευμένη, κάποια στιγμή έφτασα τα 62-63 και μου έιπε πως πρέπει να πάω σε διαιτολόγο, μετα από λίγο χωρίσαμε, ήταν καλοκαίρι και έβαλα για πρώτη φορά άλλα 5 κιλά φτάνοντας τα 68. Τα ξαναβρήκαμε..και το γνωστο τροπάρι επανήλθε, πήγα σε διαιτολόγο, με σωστή διατροφή και συστηματική άσκηση (παίζω τέννις) κατέβηκα στα 56 σε 2,5 μήνες, χαράς ευαγγέλια τότε..του άρεσα..έδειχνε ερωτευμένος. Μετά από κάποιο διάστημα με χώρισε..τα βρήκε με μια πρώην του. Είχα χάσει τη γη κάτω απ τα πόδια μου. Έβαλα όλα τα κιλά που έχασα μέσα σε ένα μήνα. 68 και πάλι. Εκεί έπαθα τη ζημιά, την ψυχολογική, απ τη μία νόμιζα πως με το ιδανικό βάρος έλυνα τα προβλήματα μου και μετά γκρεμίστικε και αυτό, το ριξα στο φαι, γιατί ήταν το μόνο που έιχα να με κάνει να νιώθω καλά. Για να μη μακρυγορώ..στα 28 μου.. έχει υπάρξει μόνο ένας άνθρωπος που θα με δει γι αυτό που είμαι 100%, που δεν τον ενδιέφερε αν θα πάρω 2-3-5 κιλά. Στη φάση που έιμαι τώρα, 72 κιλά, δε θέλω να γνωρίσω κόσμο, έιμαι μόνη μου σχεδόν ένα χρόνο, οι περιστασιακές περιπέτειες δε μετράνε.¨Είμαι μια γυναίκα ανεξάρτητη, αυτόνομη, με δική μου δουλειά που έφτιαξα χωρίς τα λεφτά του μπαμπά(δεν έιχε ούτως η άλλως) με το σπίτι μου, τους φίλους μου. Κατά γενική ομολογία πολύ όμορφη, δυναμική έξυπνη και καλλιεργημένη. Εντουτοις φοβάμαι να κάνω σεξ..φοβάμαι να γνωρίζω κόσμο αν δεν αδυνατίσω..φοβάμαι πως το μάτι του εκάστοτε θα πέσει στην κοιλιά και όχι στα μάτια μου..και έχω πολλά παραδείγματα να σας πω. Έχω κομπλεξαριστεί τέλος, ούτε θα αλλάξει απ τη μια μέρα στην άλλη το ξέρω. Ήθελα όμως να το μοιραστώ. Ελπίζω να μη σας κούρασα.

χμμμ..... ετεροπροσδιορισμός....

Καταλαβαινω απόλυτα αυτα που λες. Κι εγω με το τομαρι μου δεν τα εβρισκα ποτέ, πανω-κατω, πανω-κατω, από τα 56 εως τα 89 τον ιδιο κάλο ειχα στον εγκεφαλο.
Οταν καποια στιγμη εχασα τελειως τη μπαλα, στην δεκαδα των 90, και ειπα αυτη ειμαι! αδυνατον να κρυφτω, ουτε με καφτανια, ουτε με μανικια, ούτε με τιποτα, εκει "αγαπηθηκαμε" εγω με εμενα - καναμε σχεση! Οχι κεραυνοβόλο ερωτα - τι εισαι εσυ μαναρι μου και πω πω πω (εδω γελάτε). "Παντρευτηκα" το σωμα μου, την εικονα μου, το ειναι μου, στο παρον μου και οχι πώς ημουν φοιτητρια (δηλαδη οταν με κραταγε αγκαλια ο ψηλός ;-) ) ή τη φωτογραφια μου με μπικινι (και 56 κιλα αλλα η κοιλια ρουφηγμενη και η ποζα "εξυπνη" - μη χασω!) απο το καλοκαιρι του 98 στη Μηλο.

Ποιο ηταν το "θαυμα";;; Από εκεινη τη στιγμη και πολυ φλερτ δεχτηκα, και σεξακι αρχισα μετα απο καιρο να ξανακανω (και να το πω κι αυτο, και με μικροτερους μου και με ολο και πιο αδυνατους) και το κυριοτερο; Στο σεξ την εβρισκα! (μετα από χρόνια ξανα, πολλά χρονια μοναχικοτητας και καμποσων "πολυ ολιγων" σχεσεων - σχεδον καταχρηστικα τις λεω "σχεσεις"...). Προφανως δεν ειχα πλεον κανενα κρατημα και κανενα κουμπωμα και εκανα αυτο που ηθελα. Θα ηταν "αδικο" να το αποδωσω σε "καλυτερους" ή "χειροτερους" εραστες! Να πω για χαρακτηρες, συγκυρίες, κλπ; Ναι, ενταξει, παντα παιζει και αυτό. Το βεβαιο ειναι οτι την στιγμη που ειλικρινα επαψα να ενοχλουμαι εγω απο εμενα και να με κοιταζω απο πανω εως κατω επικριτικα και με ενα "πρεπει" συνεχεια, ως γυναικα ανθισα, από ολες τις αποψεις.

Ακριβώς όπως τα λες dreamOn. Εγώ πραγματικά ομως ενοχλούμαι με την εικόνα μου, θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου και τα κιλά μου, θέλω να μη με απασχολεί, αλλά με απασχολεί. Όχι μόνο για τα μάτια των άλλων βέβαια. Αν δεν είχα αυτές τις εμπειρίες αμφιβάλω αν θα είχα ξεπεράσει ποτέ τα "όρια" η κακή κριτική πάντα με κάνει να αντιδρώ, να θέλω να κάνω το αντίθετο, και αυτό είναι πολύ κουραστικο και ψυχοφθόρο. Ως ένα βαθμό νομίζω πως κάτι κάνω..ξεκινάω με δική μου και μόνο απόφαση να χάσω κάποια κιλά..χωρίς να με πιέσει κανείς (λίγο οι γονείς αλλά δε μετράει και τόσο) δεν το κάνω για κάποιο γκόμενο που βρέθηκε στο δρόμο μου ποιος ξέρει για πόσο. Απλά νομίζω θα ναι δύσκολο να το βγάλω απο πάνω μου το όλο κομπλεξ, ακόμα και αν φτάσω στο στόχο πάντα θα πιστεύω πως αν τον ξαναξεπεράσω δε θα αξίζω μία. sad εντελώς αυτό που είπα, αλλά αυτό αισθάνομαι. Ίσως μια μέρα φτάσω και εγώ στο ωραίο στάδιο το δικό σου, να μ αρέσω όπως και αν είμαι, να τα βρω ουσιατικά με μένα και να αγαπήσω το σώμα μου, με ή χωρίς "περιττα" κιλά. :)

Χαρα μου κι εμενα οταν με ρωταγαν παλιοτερα τι μου αφησαν οι αντρες της ζωης μου ελεγα "5 κιλα εκαστος". Και οταν ερωτευομουν και οταν με ψηναν και οταν την καναν, αυτη ηταν η ταριφα! Η δικη μου "ορεξη" δεν κοβεται ποτέ. Αλλες μόλις βρουν "νεο και ωραιο" το ραβουν και γινονται γκομενάρες. Ή οταν λυπουνται δεν παει τιποτα κατω.
Δεν τρωω σαν γουρουνι ούτε ομως θα υποστηριξω οτι παχαινω με τον αερα!
Εχω δηλωσει πως "ευτυχης χοντρη" δεν θα γινω - θελω για εμενα ενα "καλυτερο" σωμα, με πιο καθαρό περιγραμμα και ωραιες γυναικειες αναλογίες. Ομως. Το προβλημα του βαρους ηταν αποδεδειγμενα στον εγκεφαλο μου και οχι στη ζυγαρια μου. Αυτο το σωμα λοιπον αγαπηθηκε (εως και λατρευτηκε) σε οχι "ιδανικα" κιλα. Οπως και απορριφθηκε βεβαια! Πολλες φορες. Και οι μεν και οι δε καποια στιγμη εφυγαν. Αυτοι που δεν με ειχαν εχασαν! (καθολου ναρκισσιστρια δεν ειμαι ε! το καλαμι το αφησα στην εξωπορτα, χαχαχα. Σοβαρα τωρα, αφου οι πιο πολλοι "γυρισαν" κατι χρονια μετα και τα ειπαμε και ενα χερακι και δυο, τα συμπερασματα δεν ηταν δα και τοσο δυσκολα...)
Αφου λοιπον αυτο που εχουμε ειναι ο εαυτος μας (για οσο τον εχουμε και δαυτον) σε αυτον εστιαζομαστε, αυτον αφουγγραζομαστε, αυτον περιποιουμαστε. Αν ησουν παιδί ή μαθητης, θα σου αρεσε να σου λενε συνεχεια: σκασε μουλαρι, κανε διαιτα ρε γουρουνι, και πως εισαι ετσι; και σε εφτυσε ο ταδε και καλα σου εκανε, και σε κοροϊδεψε η δείνα και μην μιλας καθολου, και δουλευε ολη μερα και κοψε το καπνισμα και κοψε το ποτο και κοψε το σεξ, κοψε και απο τον υπνο σου, και, και, και...... θα σου αρεσε; Θα λειτουργουσες ποτέ έτσι;;;
Εγω δεν ακουω καλα στο "πρεπει". Μπορω να πειστω ωστόσο. Και στο τελος κανω αυτο που ΘΕΛΩ!
Τωρα λοιπον θελω να ξαναγυρισω στο "φυσιολογικο" ΒΜΙ μου, θελω να ντυνομαι οπως το χω φτιαγμενο στο μυαλο μου, θελω να κινουμαι ελευθερα, θελω το μεσα μου, το πνευμα μου, το ταμπεραμεντο μου, να εναρμονιστουν με το εξω μου και να ζησουμε εμεις καλα και οσο το δυνατόν καλυτερα :-)