Originally Posted by
salvador
ένα ένα. η μειονότητα αυτή που ''εχει αδυναμια κατανοησης και αντιληψης της φυσεως, του συμπαντος κτλ'', ας πούμε έστω και από γεννετικά αίτια (σύνδρομο down) δεν της είναι έμφυτο ότι θα στραφεί στη θρησκεία για να αποδώσει την ύπαρξη ΄αυτό συμβαίνει επίκτητα, με την οικογένεια, με την εκπαίδευση, με τις καθιερωμένες (και επιβεβλημένες κιόλας) αργίες και εορτές που υπάρχουν (χριστούγεννα, πάσχα, 15η Αυγούστου), με τις εκκλησίες δεξιά αριστερά ΄γενικότερα με την κουλτούρα που επικρατεί εδώ και τόσους αιώνες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και στις υπόλοιπες θρησκευτικές κοινωνίες, ακόμα ακόμα και με το συλλογικό ασυνείδητο που έχει μορφώσει η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες (αλλά εδώ σταματάω καθώς αυτά είναι πεδία που δεν τεκμηριώνονται α ποστεριορι). Οπότε δεν θεωρώ ότι υπάρχουν ''καταδικασμένα μυαλά'' από τη γέννησή τους με την ιδιότητα του θρησκεύειν, αλλά μυαλά που καταδικάστηκαν στο θρησκεύειν από τα παραπάνω που ανέπτυξα. Τα ίδια μυαλά και σε μια επόμενη μεταχριστιανική/μεταθρησκευτική εποχή -που προφανώς και εμείς δεν θα ζήσουμε-, δεν θα στρέφονται στην θρησκεία για νοηματοδότηση αλλά εκεί που η εποχή εκείνη και οι πνευματικοί καθιερωμένοι πυλωνες της θα τους προσφέρει. Μάλιστα, αν εξετάσουμε και στο παρελθόν, έχουν υπάρξει ήδη τέτοιες εποχές (οι στωικοί είναι ένα τέτοιο παράδειγμα στη δύση, ο κομφουκιανισμός στην ανατολή και αρκετά ακόμη άθεα ρεύματα και κοινωνίες).
έπειτα γράφεις ότι ''οι θρησκειες συνδεονται με προβληματικες καταστασεις (...) οι θρησκειες δεν αφορουν ανθρωπους λογικους ή σοβαρους ή σκεπτομενους αλλά ανθρωπους με "πνευματικα" προβληματα'' όπου και εδώ είσαι λάθος και σε αυτό έρχονται να προστεθούν και τα όσα παραπάνω έγραψα: η πίστη δεν αντιμάχεται την λογική, η πίστη είναι προσωπική στάση και ΚΥΡΙΩΣ επίκτητο χαρακτηριστικό που μας εμφόρησαν οι κοινωνίες στις οποίες έτυχε να ζούμε. Άνθρωποι ασύλληπτης νοημοσύνης, παιδείας και επιτυχημένοι ο καθένας στον τομέα του ήταν πιστοί σε -κάποια- θρησκεία, από όλα τα πεδία των επιστημών και του πολιτισμού (ενδεικτικά θα αναφέρω τον Καρτέσιο, τον Σωκράτη και η λίστα είναι μακριά) ' το ίδιο υπήρξαν και άλλοι εξίσου άξιοι και ικανοί όσο και άπιστοι/άθεοι.
Η θρησκεία δεν είναι αναγκαία, αναγκαία έχει καταστεί στην εποχή μας για μερίδα ανθρώπων καθώς αυτή η διέξοδο και αυτή η απάντηση στην ύπαρξη τους προσφέρθηκε ώστε να καταφύγουν ή να ''επενδύσουν''.