Ότι το θέλω είναι σίγουρο, για το αν είμαι έτοιμη δεν ξέρω...Quote:
Originally Posted by george1520
Printable View
Ότι το θέλω είναι σίγουρο, για το αν είμαι έτοιμη δεν ξέρω...Quote:
Originally Posted by george1520
Εγώ δεν τόλμησα να το πω με τ' όνομα του, ούτε θέλω ν' ακούω αυτή τη λέξη, με ταράζει πολύ...Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
DeleteQuote:
Originally Posted by george1520
Δεν είπα πως λυπάσαι τους άλλους. Όλους τους άλλους τους θαυμάζεις. Μόνο τον εαυτό σου λυπάσαι και υποτιμάς. Απλά επειδή είχες πει κάποια στιγμή ότι δεν δέχεσαι πως το έπαθες εσύ αυτό σου είπα πως το περνάνε τόσοι άνθρωποι, μπορεί και άνθρωποι απέναντί μας που δεν έχουμε ιδέα ότι πέρασαν κάτι τέτοιο. Το αγοράκι που δεν είχε κανένα και άντεξε μόνο για λύπηση δεν είναι. Μόνο εσύ λυπάσαι τον εαυτό σου. Και όσοι άλλοι νιώσουν αυτά τα συναισθήματα είναι επειδή ξέρουν πως αν ήταν στην ίδια θέση θα φρίκαραν. Δεν είναι κακό συναίσθημα. Αμέσως μετά κάθεσαι και σκέφτεσαι τα χρόνια που πέρασαν και τα βήματα που έχει κάνει ο άλλος, το πως του συμπεριφερόσουν όταν δεν ήξερες, το ότι αυτός ο άνθρωπος αν δεν σου έλεγε ποτέ τι έζησε δεν θα μπορούσες καν να το φανταστείς. Τι σημασία έχει κιόλας το τι θα πιστέψει ο κάθε άγνωστος για σένα; Αυτοί που είναι δίπλα σου ξέρουν ποιός είσαι και σε εκτιμάνε για να συνεχίζουν να το κάνουν. Αν ήτανε για τους γονείς σου να πω εντάξει, που πολλές φορές δεν είναι κακό κα ταρακουνηθούν λίγο, να καταλάβουν τα λάθη τους και να σου σταθούν.
Επίσης ξέχασα να αναφέρω κάτι σημαντικό. Όταν σου είπα πως απώθησε πράγματα το μυαλό μου εννοώ ακριβώς αυτό που γράφεις με την ταινία που περνάει μπροστά στα μάτια σου, και όχι μόνο αυτό. Το είχα τερματίσει γιατί με είχε πιάσει τόσο πείσμα που το πήγα στο άλλο άκρο. Σου λέω να μην υπεραναλύεις και να το κάνεις τεράστιο στο μυαλό σου και εγώ είχα κάνει το αντίθετο. Όταν πήγα στην ψυχολόγο και της ανέφερα το γεγονός, ήταν σαν να μιλούσε άλλος άνθρωπος και όχι εγώ. Ήμουν πολύ άνετη (εκτός από κάποια σημεία) και η ψυχολογός σχολίασε κατευθείαν ότι όλο αυτό ήταν μια μάσκα και τα τείχη που είχα χτίσει τόσα χρόνια για να μην με επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο το γεγονός. Αυτή σοβάρεψε αμέσως και ήθελε να συνεχίσει την συζήτηση (δεν υπήρχε πίεση όμως, για να μην παρεξηγηθώ και να της χρεώσω κάτι άδικα) και εγώ ήμουνα κάπως σε φάση "και σιγά, τι έγινε;". Και μ' αυτό είχε σοκαριστεί. Ακόμα κάποιες φορές όταν το σκέφτομαι αυτό πιστεύω. Ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό. Ότι υπερβάλλω. Δεν ξέρω αν έχω λάθος, δεν ξέρω αν τα έχω κάνει μαντάρα ή αν είναι αποδεκτό σαν μέθοδος... το μόνο που ξέρω είναι πως με βοηθάει να προχωράω και να νιώθω δυνατή. Νομίζω πως αυτό εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο και γι' αυτό η ψυχολόγος δεν με διόρθωσε σε κάτι. Μου τόνιζε βέβαια ότι το γεγονός είναι σοβαρό και με ρωτούσε για τα συναισθήματά μου, αλλά δεν μου είχε πει ποτέ πως αυτό που κάνω είναι λάθος. Δεν ήμουνα σε άρνηση. Ήξερα τι έγινε αλλά δεν του έδινα μεγάλη βαρύτητα. Γι' αυτό δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό. Εγώ απλά είδα πως το άλλο άκρο μου κάνει κακό. Η υπερανάλυση μου φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα, γι' αυτό σου είπα να δεχθείς το γεγονός σαν γεγονός χωρίς πολλά πολλά και να δεις τι συναισθήματα σου προκαλεί. Δεν χρειάζονται οι λεπτομέρειες.
Μην ρωτάς τι πρέπει Γιώργο. Δεν υπάρχουν κανόνες. Ο κάθε άνθρωπος το βιώνει διαφορετικά. Μπορεί να υπάρχουν μέθοδοι που σε σένα δεν θα πιάνουν. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ο καθένας διαφορετικά σκέφτεται, διαφορετικά λειτουργεί και τα περνάει. Γιώργο ο ψυχολόγος επειδή είναι ειδικός δεν είναι στο μυαλό σου, δεν περνάει όσα νιώθεις και σκέφτεσαι. Σε μένα που τα είπα δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Δεν το λέω για να απογοητευτείς τώρα. Το λέω επειδή βλέπω πως δίνεις υπερβολική σημασία στο τι πρέπει να πεις, πώς να το πεις και ότι όλα αυτά έχουν σημαντική βαρύτητα στη θεραπεία σου. Δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο... Αλλά αν θες να σιγουρευτείς ρώτησε πριν ξεκινήσεις να μιλάς και ψάξε μόνος σου.
Θα καταλάβεις τι σε βοηθάει με τον καιρό αλλά πρέπει να σταματήσεις να υποτιμάς τον εαυτό σου και να του βάζεις ταμπέλες. Αλλιώς θα συνεχίζεις να νομίζεις ότι πάντα κάνεις λάθος, ότι δεν είσαι δυνατός και μπλα μπλα μπλα. Ένας λόγος που ένιωθα πως δεν είναι σημαντικό το γεγονός (ενώ ήταν) ήταν επειδή σαν άνθρωπος έχω πάρα πολλύ πείσμα (ξέρω πως έχεις εσύ, το έγραψες κι' αυτό θα σε βοηθήσει) και με έκανε να νιώθω πάρα πολύ δυνατή. Όχι αυτή η ψεύτικη και φτιαχτή δύναμη όμως. Έμαθα να με αγαπώ με τον καιρό και να καταλαβαίνω τα τραγικά λάθη μου. Εκεί εστίασε και τότε αυτόματα θα βρεθεί και ο τρόπος.
Θα πεις όσα θέλεις εσύ δεν σε αναγκάζει κανείς..Αλλά λογικά αν θέλεις να περάσεις από πάνω του όπως λες..Μάλλον πρέπει να τα πεις όλα..Quote:
Originally Posted by george1520
Blackbird ίσως να παίζει ρόλο το γεγονός ότι εσύ και να ήθελες να ξεχάσεις δεν μπορούσες άρα στην ουσία δεν κατάφερες να το θάψεις. Εγώ το έθαψα και θεωρούσα ήμουν εντάξει με αυτό. Δεν του έριξα ευθύνες, στους μόνους που έριξα ευθύνες ήταν στους γονείς μου. Έλεγα αν οι γονείς μου ήταν διαφορετικοί, αν ήταν δίπλα μου θα τους μιλούσα και θα με έσωζαν, αν μου μάθαιναν πως κανένας δεν επιτρέπεται να αγγίζει το σώμα μας με βίαιο τρόπο θα αντιδρούσα (αλλα με βαραγε η μάνα μου).. Δεν είπα ποτέ "Ναι ρε φίλε ζουσες σε αυτές τις συνθηκες αλλά κανένας δεν είχε δικαίωμα να σου κάνει κακό". Τώρα το έβγαλα στην επιφάνεια και δεν ξέρω πως να το χειριστώ, δεν ξέρω τι πρέπει να πω, να κάνω, αν πρέπει να το αναλύω τόσο.. Τωρα άρχισα να έχω θυμό όσο αφορά αυτόν, τώρα δεν αντέχω την παρουσία του, τώρα ανακατεύομαι όταν τον βλέπω..
Μπορώ να πω σημεία του σπιτιού, μπορώ να πω τι άλλο γινόταν εκείνη την ώρα αλλα μέχρι εκεί. Δεν μπορώ να πω λεπτομέρειες που αφορούν το σώμα μου και την διαδικασία. Η ψυχολόγος τότε που έγινε η συζήτηση είπε πως είναι καλό να πω και αυτές τις λεπτομέρειες γιατί εκεί είναι οι πληγές.Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Μα αυτό που λέω είναι πως το έθαψα και πολλά πράγματα τα έχω ξεχάσει κιόλας. Δεν έλεγα λεπτομέρειες όχι επειδή δεν ήθελα αλλά επειδή δεν τις θυμόμουν... Και εγώ θεωρούσα πως ήμουν εντάξει γι' αυτό (έγραψα και τους λόγους), και ακόμα το θεωρώ. Ο θυμός είναι υγιές συναίσθημα (και αναμενόμενο και ανθρώπινο), αν δεν τον ένιωθες τότε θα ήταν ανησυχητικό. Σου βγαίνει τώρα που τα έγραψες και τα αναλυείς. Απλά πιστεύω πως η τόση υπερανάλυση σου κάνει μεγάλη ζημιά. Για μένα σ' αυτά τα θέματα (βασικά σε όλα, αλλά ειδικά σ' αυτά) δεν υπάρχουν κανόνες και πρέπει. Ότι σου βγαίνει και αν σου βγαίνει. Με τα πρέπει και την τόση ανάλυση μόνο χειρότερα γίνεσαι. Αν δεν αντέχεις να τον βλέπεις και σε επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό τότε πάρε δύναμη και θάρρος και κάνε αυτό που είπαμε. Όχι πάλι ανάλυση, συνέπειες και γιατί. Δεν έχεις να χάσεις κάτι αφού ήδη είσαι χάλια. Μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις. Τέτοιους ανθρώπους δεν τους θέλουμε στη ζωή μας, ούτε καν να τους κοιτάμε. Τρίξτου τα δόντια για να καταλάβει πως δεν τον παίρνει πια.Quote:
Originally Posted by george1520
Γιωργο χωρις να θελω να ακουστω επιφανειακος νομιζω πρεπει να δωσεις καποια παραπανω βαρυτητα στο οτι η περιοδος αυτη λογω καραντινας, δεν ειναι φυσιολογικη. Το οτι σε φερνει σε αυξημενη εκθεση σε αυτο το ατομο για καποιους θα μπορουσε να δρασει περισσοτερο σαν καταλυτης, για αλλους ομως ειναι περισσοτερο βασανιστηριο απλα... Αν οχι αφυπνιστης δαιμονων. Απλα σκεφτομαι πως θα ηταν χρησιμο να τα ζυγισεις λιγο καλυτερα γιατι εχεις απο τη μια την πρωτογνωρη για ολους κατασταση κι απ' την αλλη μια κατασταση οπου ειστε εσυ και ο κακοποιητης με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Δεν νομίζω πως αυτή η ψυχολόγος είναι κατάλληλη για να μιλήσεις γι' αυτό το θέμα.Quote:
Originally Posted by george1520
Εγώ πιστεύω ότι οι πληγές είναι μέσα μας..Αλλά μπορεί να έχει και δίκιο..Δεν έχω μιλήσει (και δεν πιστεύω ότι θα μιλήσω) οπότε δεν έχω ιδέα πως το διαχειρίζεται ένας ψυχολόγος..Quote:
Originally Posted by george1520
Ουτε κι εγω...Quote:
Originally Posted by blackbird
Απ' την αλλη βρε blackbird και η λογικη του "θαψε τα συναισθηματα σου, αυτο εκανα κι εγω και δες με τωρα" δεν ειναι και ο,τι καλυτερο. Περα απ' το οτι υπαρχουν πιο συναισθηματικα ατομα απο εσενα, και ο γιωργος ειναι σιγουρα αρκετα συναισθηματικος ανθρωπος, αυτο που περιγραφεις με το να μην αρνεισαι τα γεγονοτα αλλα να αδιαφορεις για το συναισθηματικο τους περιβλημα ειναι ουσιαστικα η αμυνα της απωθησης/συναισθηματικης απογυμνωσης... Αλλα ουτε και η υπεραναλυση ειναι το ιδιο πραγμα με την εμβαθυνση σε συνασθηματικο επιπεδο γιατι αλλο λογικη και αλλο συναισθημα και δεν υπαρχει καποιος ανταγωνισμος αναμεσα στα δυο. Οταν κακοποιειται καποιος, ο συναισθηματικος κοσμος τους διαταρασσεται οχι ο λογικος, ασχετα αν δευτερογενως συμβαινει και το δευτερο εν καιρω. Συναισθηματικη διαταραξη και απωλεια νοηματος βιωνει ο επιζων πρωτιστως, και η εμφαση στη "λογικη" και την "ψυχραιμια" οχι απλα μπορουν να γινουν αμυνες αλλα ειναι και απο τις πιο συχνες, ειδικα για οσους ειναι δυνατοι στους τομεις αυτους (μιας και οι αμυνες μας παντα απο τη δυναμη μας ξεκινουν, ασχετα αν στην ενηλικη ζωη μετατρεπονται σε τροχοπεδη)
Δεν του είπα κάτι τέτοιο. Είπα πως αυτό έκανα εγώ (ο Γιώργος ρωτούσε και για μένα) και με βοήθησε και ότι η ψυχολόγος δεν το βρήκε λάθος και ούτε το βρίσκω εγώ. Αν δεν με βοηθούσε και δεν προχωρούσα, έστω με τον τρόπο που το κάνω, δεν θα το έκανα. Επίσης ο Γιώργος μιλάει για τα πρέπει και τα πώς σε μια θεραπεία και εγώ απλά δίνω μια άλλη οπτική. Ίσα ίσα που του λέω πως ο καθένας μας αντιδράει διαφορετικά και να κάνει αυτό που βοηθάει εκείνον αφού πρώτα το αξιολογήσει. Δεν ξέρω γιατί το πήρες τόσο λάθος αυτό που είπα. Αν είναι να μην μιλάμε καθόλου ούτε όταν μας ρωτάνε. Πες την άποψή σου και αν διαφωνείς δικαίωμα σου. Πάλι επεμβαίνεις στο τι λένε οι άλλοι. Εγώ δεν ξαναμιλάω γιατί ξενέρωσα.Quote:
Originally Posted by oboro
Μόνος μου δεν σκέφτομαι αυτό το θέμα.. Δεν ασχολουμαι. Μόνο όταν τον ακούω ή τον βλέπω νευριαζω.. Ότι σκέφτομαι το καταθέτω εδώ γιατί η σκέψη γίνεται την ώρα που γράφω..Quote:
Originally Posted by blackbird
Να σου πω τι παρατήρησα.. Είδα αλλαγή στην συμπεριφορά πολλών ανθρώπων εξαιτίας της καραντίνας, προς το χειρότερο και απογογρευτηκα. Εγώ προσπαθώ όλο αυτό να το δω από την θετική του πλευρά, ότι έχουμε ευκαιρία να σκεφτούμε, να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα, να διορθώσουμε συμπεριφορές μας.. Δεν τα καταφέρνω πάντα γιατί έχω συνέχεια νεύρα. Είμαι στο σπίτι με τους δύο που μου καταστρεψαν την παιδική μου ηλικία, που έπεσα στην κατάθλιψη και με αποκαλούσαν τρελό και απέναντι μου έχω αυτον.Quote:
Originally Posted by oboro
Εννοείς ότι η συγκεκριμένη δεν είναι καλή? Δεν έχεις μιλήσει για αυτό το θέμα πιο βαθιά εσύ.. Άρα ούτε εσύ ξέρεις τι πρέπει να πει κάποιος.. Πιστεύεις ότι οι λεπτομέρειες δεν χρειάζονται? Εμένα πάντως μου πέρασε το μήνυμα ότι πρέπει να τις πω.Quote:
Originally Posted by blackbird
Θες να μιλήσεις?Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Εγώ πάντως θέλω να μιλήσεις.. Μαζί μου μιλάς και για ένα θέμα που έχουμε ζήσει κι οι δυο.. Εμένα με βοηθάνε αυτά που λες.Quote:
Originally Posted by blackbird
Βασικα εγω δεν ξερω γιατι πηρες εσυ τοσο λαθος αυτο που εγραψα... Τελος παντων. Αν θες να ξενερωσεις ειναι δικαιωμα σου, αλλα ξερεις γραφεις σε δημοσιο φορουμ και η αντιθετη αποψη δεν ειναι "επεμβαση", ειδικα οταν αφορα συμβουλες προς τριτον. Μαλλον εσυ εισαι που εχεις λιγο επεκτεινει τα προσωπικα σου ορια. Οσο δικαιωμα εχεις εσυ να σχολιαζεις γραφομενα, τοσο εχω και εγω και ολοι εδω μεσα. Οποτε θελεις να προτεινεις κατι σε μελος χωρις να το δει κανεις, να χρησιμοποιεις πριβε μεθοδους.Quote:
Originally Posted by blackbird
(σκεψου να ειχα πει την αποψη σου πχ "φασιστικη"... :rolleyes:)
Σας παρακαλώ όχι άλλους καβγάδες.. Να μιλήσουμε μια φορά σαν άνθρωποι δεν μπορούμε?Quote:
Originally Posted by oboro
Εμενα η συζήτηση αυτή με βοηθάει να ξέρετε.. Δεν έχω ξαναμιλησει για αυτό το θέμα.
Εγώ σου είπα τι πιστεύω. Ότι δεν υπάρχουν πρέπει σ' αυτά τα θέματα. Επίσης σου είπα γιατί δεν το προχώρησα. Επειδή δεν θυμόμουν και επειδή δεν με επηρέαζε. Ειδικά τότε με την κατάθλιψη. Ποτέ όμως δεν μου ζήτησε η ψυχολόγος λεπτομέρειες, ούτε στάθηκε σ' αυτές. Κοιτάς ποιον έχεις απέναντι και με βάση αυτό κρίνεις, ανάλογα το πώς το αντιμετωπίζει, τι θέλει να πει, τι θυμάται. Αυτή είναι η δουλειά τους. Τώρα όλες αυτές οι ταμπέλες και τα πρέπει εμένα δεν με βρίσκουν καθόλου σύμφωνη. Γι' αυτό μου άρεσε η δική μου. Ποτέ δεν έβαζε ταμπέλες και πάντα έβλεπε τον καθένα μας ξεχωριστά χωρίς τα συγκεκριμένα βήματα των συγγραμάτων. Ένας ψυχολόγος δεν πιέζει και δεν αναφέρει τέτοιες λέξεις.Quote:
Originally Posted by george1520
Αν δεν το υπεραναλύεις από μόνος σου τότε είναι πολύ καλό. Αν συμβαίνει μόνο εκείνες τις ώρες τότε θα ήταν καλό να έβρισκες τρόπους εκτόνωσης εκείνη ακριβώς την στιγμή μέχρι να περάσει αυτή η κατάσταση. Εγώ θεώρησα πως δεν το αντέχεις γενικά και είσαι στα όριά σου, γι' αυτό σου είπα να τον "απειλήσεις".
Όταν καταλαβαίνεις άλλα πράγματα και τα αλλάζεις και κάνεις κήρυγμα στο τι λέμε, ναι είναι εκνευριστικό.Quote:
Originally Posted by oboro
Δεν μου είπε ποτέ την λέξη πρέπει. Αντιθέτως κάθε φορά που την χρησιμοποιώ με διορθώνει και μου λέει πως αυτή η λέξη από μόνη της προκαλεί ένα εκφοβισμό..Quote:
Originally Posted by blackbird
Κατάλαβα πως λειτουργεί η δική σου και μου φαίνεται πιο καλή η μέθοδος της. Με βοήθησε σε πολλά θέματα η δική μου και της έχω εμπιστοσύνη, δεν ξέρω αν δεν ξέρει πως να χειριστεί το συγκεκριμένο θέμα.. Αλλά τόσα χρόνια, τόσα άκουσε άρα λογικά ξέρει.
Εμένα πάντως μου πέρασε το μήνυμα ότι πρέπει να τις πωQuote:
Originally Posted by george1520
^αυτό σχολίασα.
Απλά δεν θεωρώ σωστό (και καλό για σένα) να πιέζεσαι, να προσπαθείς να θυμηθείς και συνεχώς να σκέφτεσαι τι πρέπει και τι όχι. Ειδικά σε άτομο που σου περνάει αυτό το μήνυμα. Αλλά οκ. Γνώμη μου. Δεν είπα ότι δεν είναι καλή η ψυχολόγος σου γενικά. Απλά στην θέση σου, για τους λόγους που ανέφερα, δεν θα ένιωθα άνετα να της μιλήσω γι' αυτό το θέμα, εκτός κι'αν της εξηγήσεις την πλευρά σου πριν το κάνεις.
Πραγματι εφοσον αντιλαμβανεσαι τη διαφορα αναμεσα σε αυτο και στην διαφωνια, τοτε ολα καλα. Α επισης εδω μεσα ακομα και σε θρεντ που εχουν ανοιξει για προβληματα τους μελη, παρατηρειται το φαινομενο αλλα να λενε οτι κανουν και αλλα τελικα να συμβαινουν, οχι επειδη λενε ψεμματα αλλα γιατι αυτο διακρινεται τοσο πισω απο τις γραμμες οσο και απο οποιες αντιφασεις. Καμια αντιρρηση να αγνοω τα ποστ σου απο εδω και μπρος περα απο δυνητικα εκρηκτικες συμβουλες οπως να αντιμετωπισει τον τυπο ο γιωργος εν μεσω καραντινας.Quote:
Originally Posted by blackbird
Τι λες, καλα ετσι;
Ναι κατάλαβα τι εννοείς.. Την λέξη πρέπει εγώ την χρησιμοποιώ αλλά η ουσία είναι ότι αυτό μου έδωσε να καταλάβω. Ίσως κάνω μια συζήτηση πάνω σε αυτό. Εμένα νομίζω η ανάλυση με βοηθάει.. Το να κάνω πιο απλά τα πράγματα και με λεπτομέρειες. Κάποιες φορές δεν μου βγαίνει σε καλό όμως.Quote:
Originally Posted by blackbird
Εκρηχτική συμβουλή. Το ακούσαμε κι' αυτό.Quote:
Originally Posted by oboro
Εντάξει εσένα άμα σου λένε "τον βλέπω και θέλω να τον χτυπήσω", "δεν αντέχω άλλο" σε περίοδο καραντίνας που δεν υπάρχει άλλη διαφυγή μην πεις τίποτα. Όλοι τις σκέψεις μας λέμε και πιθανές λύσεις. Δεν είναι 10 χρονών για να μην μπορεί να αξιολογήσει μόνος του και να αποφασίσει τι είναι πιο καλό για εκείνον. Συγγνώμη που δίνουμε μια άλλη οπτική έτσι; Δεν θα επαναληφθεί, μην μου ταράζεσαι μόνο.
Έχω δείξει και ποιος είμαι και πως σκέφτομαι.. Το ότι έχω ένα θέμα και έχω κολλήσει εκεί δεν σημαίνει ότι σταματάω να είμαι αυτός που είμαι.. Είμαι σε θέση να αξιολογήσω ποιο σχόλιο μου είναι χρήσιμο και ποιο όχι γιατί εγώ το ζω και εγώ ξέρω τις συνθηκες οπότε κάθε γνώμη για μένα είναι ευπρόσδεκτη.. Άσε που έχω και την ευκαιρία να ακούσω τι έχει να μου πει κάποιος που έζησε κάτι ανάλογο.. Αυτό στην ζωή μου σίγουρα δεν θα μπορούσα να το κάνω γιατί πρώτο δεν το έχω πει πουθενά και δεύτερο ούτε κάποιος άλλος ήρθε να μου πει κάτι αντίστοιχο.
Γιώργο αυτό το ξέρεις μόνο εσύ. Εξάλλου σου είπα κι' εγώ πως πρέπει να βάλεις (μια φορά) τα πράγματα κάτω και να τα αναλύσεις, μαζί και τον εαυτό σου. Αν υπάρχει υπερβολή όμως τότε είναι λογικό να ξεφεύγουν τα πράγματα.Quote:
Originally Posted by george1520
Κατά τ' άλλα δεν έχω να πω κάτι άλλο. Ελπίζω να σε βοήθησε γενικά η συζήτηση. Κρατά τα καλά της και εύχομαι να τελειώσει γρήγορα όλο αυτό και να μην τον ξαναδεις μπροστά σου.
Πολλα συναισθηματα που βγαινουν στην επιφανεια σε τετοιες καταστασεις συχνα πολυ συχνα ειναι οντως μικροτερης ηλικιας απο του επιζωντα που τα βιωνει. Ειναι δικαιολογημενα ναι, και σιγουρα ηταν οταν αναπτυχθηκαν, ομως δεν πρεπει να παραγνωριζουμε και τις περιστασεις που ειναι πρωτοφανεις: μια επιβολη αυτοαπομονωσης σε εθνικο επιπεδο που αυξανει αφυσικα την εκθεση στον κακοποιητη και το ενδεχομενο να μετατρεπει συναισθηματικα τον αλλον σε χυτρα ταχυτητας... Αντι να δοκιμασει κατι μη αναστρεψιμο οπως το να αναμετρηθει με τον κακοποιητη θα μπορουσε να βρει εναν τροπο εκτονωσης των αρνητικων συναισθηματων.Quote:
Originally Posted by blackbird
Οσο για τις ειρωνιες, μαλλον εσυ δειχνεις να εισαι ευθραυστη στην αντιθετη αποψη. Απο το βαρος των λεξεων που εισαι διατεθιμενη να χρησιμοποιησεις σαν χαρακτηρισμους ειδικα, τοσο σε αυτη τη συνομιλια οσο και σε προηγουμενη, δεν νομιζω οτι υπαρχει αμφιβολια.
Σε ευχαριστώ που μου είπες και τα δικά σου, για τον τροπο που τα βλέπεις και τα αντιμετωπιζεις. Ναι αυτή η συζήτηση που έγινε σήμερα με όλα τα παιδιά με βοήθησε.Quote:
Originally Posted by blackbird
Ωραία. Δώσε εσύ τις δικές σου λύσεις τότε στον Γιώργο και άσε με εμένα να δίνω τις εκρηκτικές μου συμβουλές όπως ξέρω. Αν δεν σου αρέσουν, πάτα το κουμπάκι. Με συγχωρείς που το θεωρώ φασιστικό και που έχω το θράσος να λέω την γνώμη μου στον Γιώργο. Αυτά. Ελεύθερος και εσύ να δώσεις τις δικές σου λύσεις και άποψη.Quote:
Originally Posted by oboro
Θέλω ναι..Αλλά μου φαίνεται βουνό..Δεν το κατάφερα ποτέ..Ώρες ώρες πιστεύω ότι είμαι παράλογη κιόλας..Quote:
Originally Posted by george1520
σου ζητησε λεφτα, τελικα;Quote:
Originally Posted by george1520
ναι, αν ζητησε λεφτα, μπορει να ηθελε να παρει την δοση της. σε καποια κριση ηταν σιγουρα. δεν ξερω αν ηταν παθηση (πχ μανια) η στερητικα, η κατι αλλο.
κι οχι μονο οι λεπτομερειες.
εκανε σαν τρελη μην καταλαβει κατι η φιλη της για το προβλημα της, και την παιρνει να πανε μαζι στο νοσοκομειο;;;; και σε ποιο νοσοκομειο, οταν δεν επιτρεπονται καν συνοδοι στα νοσοκομεια;
You have received an infraction at Forum Υποστήριξης.
Reason: Παραβίαση δεοντολογίας (διαγνώσεις ή/και προτροπές για φαρμακευτική αγωγή ή/και ανάρμοστες υποδείξεις για θέματα ψυχικής υγείας κτλ)
Δεν εχω διαγνωσει ή προτρεψει ή υποδειξει ποτε σε κανεναν τιποτα για την ψυχικη του υγεια. Καποιος γραφικουλης παταει αναφορα σε ολα τα ποστ μου και ο διαχειριστης τα σβηνει χωρις καν να τα διαβαδει. Tragic.
Όχι δεν είσαι.. Και εγώ έτσι το βλέπω.. Βουνο.Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Όχι σε εμένα. Εγώ δεν μίλησα μαζί της προσωπικά.. Μίλησαν αλλά μέλη. Ξέρω πως ένα άτομο της είπε να πάνε μαζί στον δικό της γυναικολόγο και από τότε δεν απάντησε ξανά.Quote:
Originally Posted by Remedy
Έπρεπε να μιλήσεις και να πεις αυτά που σκέφτεσαι. Εγώ έκανα πίσω γιατί σκέφτηκα ότι είμαι υπερβολικός
Ότι το βλέπω βουνό ναι..Quote:
Originally Posted by george1520
Αλλά νιώθω παράλογη γιατί ενώ το "αντιμετώπισα" κυριολεκτικά, πάλι δεν το δέχτηκα και ούτε μίλησα..Δηλαδή το παράλογο είναι ότι "ναι, μπορώ να πάρω το αίμα μου πίσω" αλλά "δεν μπορώ να το συζητήσω αυτό που έγινε"..
Οχι δεν επρεπε να γραψετε στο θρεντ της με τις υποψιες σας αν αυτο εννοειτε. Το ενδεχομενο να κανετε λαθος, τι συνεπεις θα ειχε το σκεφτεστε;
Η κοπελα αν μενει σε αλλη πολη γιατι να συνεχισει την κουβεντα για τον γυναικολογο που της προταθηκε; Αυτη ειναι η σοβαρη ενδειξη βρε παιδια; Η τα ναρκωτικα που παντοτε θα τα βρισκει ευκολα κανεις;
Μπορώ να καταλάβω τι εννοείς. Το δεύτερο κομμάτι νομίζω είναι πιο δύσκολο γιατί αφορά εσένα περισσότερο.. Όχι πως το άλλο δεν σε αφορά απλά είναι πιο λεπτό..Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Ας κάνει ότι θέλει και όποιος θέλει.. Δεν δέχομαι όμως να λες μια τέτοια ιστορία για να κερδίσεις από αυτό.. Δεν θα πω τίποτα άλλο όσο αφορά αυτό το θέμα.Quote:
Originally Posted by oboro
δεν μιλησα , γιατι δεν ηξερα αν ηταν ολα ψεματα ή τα μισα. και ενα μονο να ηταν αληθεια, μου αρκουσε για να μην μιλησω. το μονο που ηξερα ειναι οτι ελεγε ψεματα.Quote:
Originally Posted by george1520
αλλα δεν μπορουσα να συμμετεχω αλλο, οταν καταλαβα οτι λεει ψεματα.
Ναι..Το δεύτερο κομμάτι θέλει δουλειά με τον εαυτό μου..Και δεν ξέρω και αν θα το καταφέρω ποτέ..Quote:
Originally Posted by george1520
Ούτε εγώ ξέρω να σου πω με σιγουριά τι ήταν αλήθεια και τι ήταν ψέμα.. Ξέρω πως κάποιες λεπτομέρειες δεν θα τις έλεγε κάποιος που έζησε κάτι τόσο τραγικό.Quote:
Originally Posted by Remedy
Να προσπαθήσεις.Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Σκέφτομαι το πόσο είχα κρεμαστεί πάνω του και τον έβλεπα σαν καταφύγιο και γι' αυτό έφταιγε σε μεγάλο βαθμό ο πατέρας μου... Δεν ξέρω γιατί το θυμήθηκα τώρα αυτό αλλά ήθελα να το εκφράσω...
Για ποιον λες?Quote:
Originally Posted by Κύκνος