Printable View
norgesic και voltaren...
ειδα και τις παρενεργειες οι οποιες ειναι αυπνια, ανησυχια, ταχυκαρδια κλπ
δεν ξαναπαιρνω και ας ποναω!
ασε με κοντεψα να παθω λαλα παλι και δωστου τα "τι μου συμβαινει, τι εχω, δεν ειμαι καλα"!
Δεν συνηλθα πληρως γιατι τα πρωινα τα κωλοχαπια τα πηρα αλλα ηρεμησα οτι ειναι απο αυτα ολα οσα μου συμβαινουν.
Τα voltaren σε χαπια η αλοιφη. Καλα για τα norgesic ξερω. Ενα πηρα περισυ τον νοεμβριο με γαμησαν στο στομαχι και το εντερο, ακομα τρεχω... Εχω και καποιου ειδους αλλεργια σε καποιο συστατικο του norgesic το ανακαλυψα βεβαια μετα που τα πηρα. Θα σου μιλισω "βελονιστικα" και "χειροπρακτικα". Στο σημειο που ποναει βαζουμε κρυο (οχι ζεστο) διοτι υπαρχει φλεγμονη. Κοινως υπαρχει προπτωση δισκου. Ξαπλωνουμε σε σταση που μας βολευει (βρισκεις και φωτο στο νετ) και αποφευγουμε τις αποτομες κινησεις δια ροπαλου ακομα και τις πιο γελειες. Επισης δεν σηκωνουμε βαρη πανω απο 1 κιλο για μερικες μερες. Βεβαια αυτο μας κανει να βαριομαστε και νευρικους διοτι λες γαμωτι μου ουτε να παω να κατουρισω δεν μπορω. Αν εχεις καποιον να σε τριψει βαλτον ενα ηρεμο μασζ να φυγει το ******** το αγχος. Μηπως το λουμπαγκο σε "βαραει" σε κανενα ποδι?Quote:
Originally Posted by Blue9791
Τα norgesic κανουν τρομερη υπνηλια μπλου..Ειχα παρει 2 μια φορα και μου επεσαν και τα σαγονια,ουτε να μιλησω δεν ειχα δυναμη.
Εμενα μου εφερνε υπνηλια ο συνδυασμος αυτος μεχρι να με παρει ο υπνος και μετα απο μια ωρα γαριδα το ματι και οχι μονο δεν μπορουσα να κοιμηθω αλλα ειχα και τρομερη νευρικοτητα!
Κουνιομουν συνεχεια, ειχα ανησυχια, αγχος και αλλα τετοια που τα μπερδεψα με την διαταραχη αγχους και φρικαρα.
Σημερα πηρα μονο το πρωι (επαιρνα 3 φορες τη μερα) και ηδη εχω δει διαφορα.
Ευχομαι να συνεχισω ετσι και να κοιμηθω καλα σημερα.
Επισης ειχα τρομερο αγχος που θα πηγαινα τη γιαγια σε μια εκκλησια για ενα ταμα και ειχα αγχος γιατι δε ημουν καλα.
Ολα καλα ομως. Με το που βγηκα στο δρομο συνηλθα.
Τωρα δεν ποναω οπως πριν 2 μερες αλλα οταν ο πονος ηταν οξυς ναι πονουσε και το ποδι μου.
Ξερω οτι δεν ειναι καλο αυτο. Η λατρεια εχει (απο παλιο καταγμα σε σπονδυλο) σπονδυλολισθηση και κηλη μεσοσπονδυλιου δισκου και καθε τοσο υποφερει και το αντιμετωπισζει με φυσιοθεραπεια λαθε 6μηνο.
Συμπερασμα; Πρεπει να χασω βαρος.
Οι θερμαντικες κρεμες ειναι αρκετα επικινδυνες αμα γινεται συστηματικη χρηση,ακομα και στη διαφημηση λεει οτι πρεπει να αποφευγετε η χρηση απο ατομα με ιστορικο εμφραγματων ή θρομβων.
Συνηθως η ισχυαλγια βαραει στο αριστερο ποδι σε εναν απο τους τρεις κλαδους ή και στους τρεις αναλογα ποιο νευρο πιεζεται στο σημειο που εχεις παθει την προπτωση. Πολλες φορες ο πονος αυτος προερχεται απο "σπαστικο" εντερο τετοιες καταστασεις ζω εγω. Πολυ καλο αφου περασουν οι πονοι ειναι το περπατημα μιση ωρα καθε μερα οχι οτι θα θεραπευτεις αλλα θα σου συμβαινει πιο αραια.
Βολταρεν σε χαπι... απειρως χειροτερο!Quote:
Originally Posted by predator
Παιδιά κ εγώ δεν νιώθω κ πολύ καλα.
Μόλις γύρισα πίσω αφού διένυσα με ενα συγγενή μου το ενα τριτο της διαδρομής στον δρόμο μου για να ανανεώσω την κάρτα του οαεδ...
Με έπιασε ενα σφίξιμο, πήρα μισό ζάναξ στην διαδρομή κ μάλιστα κάτω απο την γλώσσα για να δράσει άμεσα, αλλά μπα, το άγχος με έπνιξε. Εχω καιρό να πάω στην πόλη κ ειδικά με αυτόν τον συγγενή μου εχω να ταξιδεψω πολύ καιρό. Ένιωσα αναφάλεια.
Αλλο ενα πισωγύρισμα... άλλη μια ήττα. :( Τώρα θα σκέφτομαι συννέχεια οτι γύρισα πίσω κ την δυσκολία του να πάω. Αχ Θέε μ...
Τι θα γίνει αυτό το χάλι, πότε θα σταματήσει...
Soutsi και τα πισωγυρίσματα μέσα στο πρόγραμμα είναι..Ξέρω,είναι πάρα πολύ απογοητευτικό αλλά δυστυχώς συμβαίνει σε όλους μας.Μην το αφήνεις όμως να σου κάνει μεγαλύτερο κακό με το να το σκέφτεσαι.Προσπάθησέ το ξανά.Πάρε το xanax πριν ξεκινήσεις για να σε πιάσει.
Ηταν τοσο τραγικο ωστε να σε κανει να μην αντεξεις τη διαδρομη ή τρομαξες υπερβολικα μην τυχον και σου συμβει κατι;Quote:
Originally Posted by Soutsi
Οπως ειπε και η Κορινα12 το να κανεις ενα-δυο βηματα πισω δε λεει κατι. Αυριο θα κανεις τρια βηματα μπροστα και θα εισαι οκ.
Μην σε παιρνει απο κατω ομως. Το να χασεις μια μαχη δε σημαινει οτι εχασες και τον πολεμο.
Ισως πρεπει να το δεις λιγο πιο ψυχρα. Δλδ οτι και να γινει εγω θα παω! Και δεν θα γινει τιποτα απολυτως.
Κανετε ενα μεγαλο λαθος,με τα φαρμακα και ιδιαιτερα το ζαναξ,το οποιο ειναι οτι πιο εθιστικο και βαρυ υπαρχει.
το ζάναξ είναι μεν εθιστικό, σου το λένε οι γιατροί, αλλά δεν το παίρνω σε καθημερινή βάση, μόνο για έκτακτες περιπτώσεις ή όταν επιχειρώ κάτι που ξέρω απο πρίν οτι θα με ζορίσει πολύ. Επίσης η καθημερινή του χρήση για μικρό χρονική διάρκεια δεν επιφέρει εθισμό. Το ζάναξ που χρησιμοποιώ είναι των 0,5 mg (το πιο μικρό).Quote:
Originally Posted by predator
Δεν έχω άλλα περιθώρια, αύριο είναι η τελευταία διορία. Θα θερμοπαρακαλέσω τον μπαμπά μου να ξεκλέψει μισή ώρα απο το πρωινό του, αν κ θα με γράψει όπως κ σήμερα, ενώ μπορούσε. Μην αρχίσω πάλι... Αχ μόνοι μας είμαστε τελικά σε όλο αυτό, μόνοι μας... Στο τέλος μένεις εσύ κ ο εαυτός σου, ή μάλλον εσύ κ ο φόβος σου.Quote:
Originally Posted by Korina12
Δεν λειτουργώ σαν κ εσένα blue, δεν μπορώ να το πώ αυτό. Το μόνο που θα με σώσει είναι αν πώ, δεν γ@μιέται ας πάω να ψοφήσω να τελειώνουμε... αν δεν μπορώ να εκτελέσω μια βασική μου υποχρέωση που αφορά το μέλλον μου, τότε τι όνειρα να κάνω. Μα και στο σπίτι να κάθομαι μετά, τι θα έχω να ονειρεύομαι στα πλαίσια του εφικτού όταν γκρεμίζω όλες αυτές τις γέφυρες...Quote:
Originally Posted by Blue9791
Με πιάνει το καταραμένο, αρχίζει σαν κρίση άγχους κ φοβάμαι τον μετέπειτα πανικό, που χρόνια έχω να αντικρύσω γιατί τον αποφεύγω στα πάντα. Ο,τι με ζορίζει το αποφεύγω. Εδώ μια χαρά τα λέω είμαι cool, στην ασφάλεια του σπιτιού μου, καθαρό μυαλό, συγχρονισμένες αναπνοές, καμία πίεση. Εκείνη την ώρα νιώθω αβοήθητη, μόνη μου, τα δευτερόλεπτα μοιάζουν αιώνες.
Μου την δίνει που πρέπει να θυμώσω κ να τσατιστώ για να επιχειρήσω κάτι. Αυτην την στιγμή εχω ενα ακαθόριστο συναίσθημα θυμού κ στεναχώριας, θυμού γιατί νομίζω οτι όλοι με γράφουν κ συννεχίζουν να ρωτούν τις ίδιες αφελείς κ σπαστικές ερωτήσεις κ στεναχώριας εξαιτίας του πισωγυρίσματος κ της οδυνηρής υπενύμησης του.
Με βλέπω να ξυπνάω αύριο πάλι απο τις 6... και οχι τπτ άλλο δεν έχει κ chat bar το φόρουμ μπάς κ πετύχω κανέναν να περάσει λίγο η ώρα...
Με τον μπαμπά σου δε νοιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια?Γενικά υπάρχει κάποιο άτομο που όταν είσαι μαζί του να αισθάνεσαι ασφάλεια και να μην φοβάσαι τόσο τον πανικό?Η ίσως κ το να πάρεις τηλ εκείνες τις δύσκολες στιγμές κάποιο άτομο που μπορεί να σε ηρεμεί?Αυτά τα λέω γιατί έτσι λειτουργώ εγώ.Ξέρω βέβαια ότι στον καθένα είναι διαφορετικός ο τρόπος που τα αντιμετωπίζει αυτά.
Soutsi ουτε εγω λειτουργω ετσι, το ιδιο αβοηθητη αισθανομαι αλλα πιο χαλια αισθανομαι εγκλωβισμενη στο σπιτι μη εχοντας να κανω και τιποτα.
Δλδ δεν αντεχω στην ιδεα οτι θα κλειστω μεσα. Με σκοτωνει. Ισως γιατι εχω και το προηγουμενο της μητερας μου που ως αγοραφοβικη ειχε δεκα χρονια να βγει απο το σπιτι.
Το μεσα θα σου κανει χειροτερο γιατι επαναπαυεσαι σ'αυτο και βαλτωνεις.
ειμα εξω μπροστα σε ενα πληθος απο κοσμο και με ντουντουκα φωναζω και βγαζω λογο