Originally Posted by
vivika
panospeggy Καλησπέρα!!!! Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να σου πω ότι χαίρομαι ή λυπάμαι που διάβασα την ανάρτησή σου σχετικά με τις αρρυθμίες και την επίσκεψή σου σε καρδιολόγους!!! Λοιπόν, διαβάζοντας τα όσα γράφεις ένα έχω μόνο να σου πω: είναι σαν να τα έχω γράψει εγώ η ίδια. Νιώθω ακριβώς τα ίδια και πίστεψέ με έχω κάνει ότι εξετάσεις έχεις και συ. Δε βρήκα καμία λύση στο πρόβλημά μου, αντιθέτως το φιλοσόφησα. Είμαι πολύ αγχωτικός και τελειομανής άνθρωπος και θεώρησα ότι όλα τα παθαίνουμε από υπερβολικές σκέψεις και άγχος. Υπάρχουν μέρες που δεν νιώθω τίποτε απολύτως και αυτό γιατί δεν έχω φορτωμένο πρόγραμμα ή απλά δεν με εκνεύρισε κανείς. Πιστεψέ με δεν έχεις τίποτα. Για να καταλάβεις καλύτερα, ο γαμπρός μου είναι ένας από τους καλύτερους καρδιολόγους που έχω γνωρίσει και κάθε φορά που με πιάνει κάτι (αρρυθμίες, ταχυπαλμίες), του τηλεφωνώ και εκείνος απλά γελάει λέγοντάς μου "Άντε πάλι, καιρό είχες να εμφανιστείς". Και σε ρωτώ, αν είχα κάτι λες να με άφηνε να πάθω τίποτα κακό? Προσπαθεί να μου δώσει να καταλάβω ότι δεν έχω τίποτα και πως όλα είναι στο μυαλό μου!!! Πρέπει να σου πω πως όλη αυτή την ταλαιπωρία την έχω εδώ και 9 ολόκληρα χρόνια!! Είναι δυνατόν να ζήσει άνθρωπος τόσα χρόνια αν έχει καποιο πρόβλημα καρδιάς??? Με τίποτα!!!! Γι' αυτό σου λέω φιλοσόφησέ το και άκου την καρδιά σου...Τι είναι αυτό που την πικραίνει και παθαίνει ότι παθαίνει??????? Για σκέψου.....