Ναι, ευτυχώς που υπάρχει και μας δίνει ενέργεια... Έτσι κατάφερα να τελειώσω τις δουλειές μου...
Printable View
Στιγμιαίο πίνω κυρίως, ζεστό το χειμώνα και κρύο το καλοκαίρι όταν είμαι σπίτι... Αν βγω για καφέ συνήθως παραγγέλνω καπουτσίνο ή μοκατσίνο...
Σήμερα νιώθω λίγο έξω από τα νερά μου, ίσως επειδή είχαμε επισκέψεις και δεν μπορούσα να ησυχάσω όπως ήθελα... Δεν είχα διάθεση για κόσμο σήμερα... Όμως τώρα θα ηρεμήσω πιστεύω...
Νιώθω χάλια :(
Λες και δεν μου έφτανε η μελαγχολία που νιώθω τις τελευταίες μέρες (για την οποία μερικώς ευθύνεται η αλλαγή του καιρού, αυτή η μουντή ατμόσφαιρα) αδιαθέτησα κι από πάνω κι έγινα χειρότερα... Δεν αντέχω...
Αυτός ο καιρός με κάνει να νιώθω σαν ερωτευμένη.
νταξ τα κλασσικά.
κάπως σαν τον λαβύρινθο αλλά όχι κι όλας. τουλάχιστον στον λαβύρινθο είσαι ελεύθερος να ψάξεις να βρεις την έξοδο. δεν είναι μόνο τοίχοι.
Νιώθω σαν δυσφορία σαν να πάει να με πιάσει πανικός και αυτό ευθύνεται στο ότι πρέπει να κάνω μπάνιο, κάθε φορά που πλησιάζουν οι μέρες για να κάνω μπάνιο και πριν ακόμα από μια δύο μέρες όλο βασανιζομαι και θέλω όπως και δοιποτε να κάνω μπάνιο εκείνη την στιγμή και μόλις γίνει αυτό ανακουφιζωμε για λίγη ώρα, αλλά δεν μπορώ να ζω έτσι κάθε Πέμπτες και παρασκευές να περνάω τέτοιο ζόρι, αλλά και να μείνω άπλυτος δεν μαρεσει, όπως και να ζοριζομαι με το να πρέπει να κάνω μπάνιο. Δεν ξέρω εάν αντιμετωπίζει κάποιος άλλος τέτοιο πρόβλημα και τι κάνει με αυτό!
Άλλη μια μέρα που δεν νιώθω καλά... Έχω τρέμουλο στα χέρια, εν μέρει λόγω άγχους... Πήρα ηρεμιστικό και περιμένω να δράσει...
Αισθάνομαι αγωνία με λαχτάρα κλπ :Ρ
Αισθάνομαι χειρότερα από ποτέ... Τα χέρια μου τρέμουν πάρα πολύ, δεν ξέρω τι έπαθα ξαφνικά... Δυσκολεύομαι ακόμα και να γράψω...
Δεν αισθάνομαι καλά, με έχει πιάσει σχεδόν πανικός... Πήρα ηρεμιστικό και περιμένω να με βοηθήσει γιατί δεν θα την παλέψω αλλιώς...
Εχω την ορεξη να κατακτησω οσα θελω να γινω, να αρχισω να τα κανω ολα μαζι ωσπου θα ερθει παλι το πρωι που δεν θα θελω να κανω τιποτα. Ποσοι το παθαινετε ρε παιδια αυτο το πραγμα?
Αισθάνομαι τόσο ξενερωμένη. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα σοβαρά. Όσα πάνε κι όσα έρθουν.
Σκέφτηκα το βράδυ. Δε με νοιάζει. Είναι απλά μια έκφραση. Σε τίποτε δε με αγγίζει.
Συνεχίζω κανονικά, γιατί κι αυτό τίποτε είναι για μένα.
Ανθρωποι που δεν δουλεύουν,αργά ή γρηγορα αναπτύσσουν ψυχιατρικές διαταραχές,ακόμα και αν είναι πλούσιοι...Η αεργία, σου επιβάλλει μια αίσθηση αχρηστίας που σε κατατρώει χωρίς να το καταλαβαίνεις.
όχι η ανεργεία. η έλλειψη δραστηριοτήτων θα διορθώσω εγώ. ένα νόημα, κίνητρο κλπ. όχι η ανεργεία. αυτό είναι στερεοτυπικό. δεν ισχύει. γνώμη μου.
Δεν ισχύει, δε μπορούμε να φανταστούμε τις ζωές μας απελευθερωμένες από αυτά τα γρανάζια, έχουμε γαλουχηθεί
με τις ιδέες της εργασίας, της προόδου, του πολιτισμού, της κοινωνικής συνεισφοράς και τόσα άλλα. Δε μπορούμε να διανοηθούμε τι θα κάναμε αν δεν υπήρχαν αυτοί οι καταναγκασμοί που μας ρουφάνε το μεδούλι. Αλλά εγώ λέω πως γίνεται. Γιατί η αίσθηση αχρηστίας να μην προέρχεται από το γεγονός ότι η μισή ζωή ενός ανθρώπου θα πάει στη δουλεία; Όσο για τις ψυχιατρικές διαταραχές, θα έλεγα τώρα, αλλά μεγάλη συζήτηση για το Βδέλυγμα.
Οσους ξέρω που έμειναν χωρίς δουλειά άρχισαν τα χάπια...Τωρα τι μου λέτε εσείς...Πρέπει να κάνεις κάτι που να σε ανταμοίβει,κατι το οποίο έχει αντικειμενική χρησιμοτητα,ακόμα και αν μαζεύεις σκουπίδια.
απόγνωση νιωθω με οτι αφορα την μανα μου δε μπορω να διαχιριστώ ολο αυτο κι νιωθω ανικανη. ουτε τον εαυτο μου δε μπορω να βοηθήσω νιωθω ερμεο σε μια θαλασσα να παλευω. ηθελα να το πω εδω κι ας μην με ακουσει κανεις .
Το ολο προβλημα ειναι να ευχαριστιεσαι αυτο που κανεισ να νιωθεισ καλα τωρα τι κανεισ δεν παιζει ρολο
εχμφ όχι.
πχ ο τύπος που έφτιαξε την κουζίνα "ο άλλος άνθρωπος", και τόσοι άλλοι, είναι παράδειγμα πως σημασία έχει να είσαι χρήσιμος, να νιώθεις χρήσιμος.
συμβαίνει αν χάσεις την δουλειά σου να πάθεις μεγάλο κακό, ψυχολογικά όμως δεν είναι ο κανόνας γι αυτο οι νόμοι γύρω από την απόλυση θα πρέπει να είναι παρέα με τις ανάγκες του εργαζόμενου.
Αισθάνομαι μόνη και δεν βλέπω ν' αλλάζει αυτό τέτοια ώρα... Καλύτερα να πάρω τα φάρμακα μου και να πάω για ύπνο σιγά σιγά για να μην σκέφτομαι...
Θέλω να σκέφτομαι. Αλλά όχι μόνο να σκέφτομαι.
Θέλω να κάνω.
Η σκέψη μόνο με εγκαταλείπει σε ένα τέλμα.
Ένα βάλτο ακινησίας που με ρουφάει προς τα κάτω.
Η σκέψη θέλω να είναι το πριν της πράξης, όχι έτσι για τον-απολαυστικό κάπως, δε λέω-
αυνανιστικό τρόπο να υπάρχει.
(Κύκνε, δεν απευθύνομαι σε σένα, εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι).
Κάποιες φορές οι σκέψεις των άλλων είναι ένα ερέθισμα για να σκεφτώ πάνω τους
ή να μιλήσω πάνω στα δικά μου θέλω.
η δράση είναι ζωή. η σκέψη είναι συμπληρωματική.
Νιώθω ότι δεν νοιάζεται κανείς...
ΚΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΝΙΩΘΩ
Αισθάνομαι μια αγανακτηση
Πιστεύω ότι οι ψυχιατρικές διαταραχές είναι αποτέλεσμα μαλθακότητας...Πρέπει να σκληραγωγηθούμε ψυχικά για να τις ξεπεράσουμε.
πιστεύω ότι δεν φταίμε εμείς για την αρρώστια μας, όποια κι αν είναι αυτή. μεγάλο μέρος ασθενειών πλέον θεραπεύεται. όμως η ευθύνη μας είναι στην λύση. πιστεύω.
Αποτέλεσμα πόλλων πραγμάτων είναι οι ψυχικές διαταραχές.
Όσο αφορά το θέμα, αισθάνομαι χάλια σήμερα δεν ξέρω γιατί σηκώθηκα στραβά.
οι ψυχικες ασθενειες καποιες φορες μπορει να ειναι απόρροια μαλθακοτητας, καποιες αλλες ειναι ανεξηγητες ακομα και στις μερες μας βλ. σχιζοφρενεια. Εμενα μου αρεσει να το παρομοιαζω το ολο θεμα με τις ψ.α με αυτο το παραδειγμα
Αν αντικαταστήσουμε μια μπάλα του ποδοσφαίρου με μια μπάλα του μπάσκετ, ο ίδιος ποδοσφαιριστής ασκώντας την ίδια δύναμη κινεί δυσκολότερα την μπάλα του μπάσκετ.
Πώς εξηγείται αυτό;
Η μεταβολή της ταχύτητας εξαρτάται επίσης από τη μάζα του σώματος. Η μπάλα του μπάσκετ έχει μεγαλύτερη μάζα. Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα, τόσο μικρότερη είναι η μεταβολή της ταχύτητας που προκαλείται από την ίδια δύναμη, εφόσον αυτή ασκείται για το ίδιο χρονικό διάστημα
ΛΙΤΗ ΖΩΗ ΠΑΙΔΙΑ.
Λιτότητα δεν σημαίνει να εγκαταλείψετε όλες τις πολυτέλειες και τα πράγματα που σας κάνουν ευτυχισμένους. Σημαίνει να επαναπροσδιορίσετε τις αξίες στη ζωή σας και να μάθετε να είστε ευτυχισμένοι με λιγότερα αλλά πιο ουσιαστικά πράγματα στη ζωή.
Οι περισσότερες διαταραχές είναι αποτέλεσμα εσφαλμένου λάιφστάιλ...Οχι μόνο οι ψυχιατρικές αλλά και οι βιολογικές όπως υπέρταση, υψηλή χοληστερόλη, οστεοπόρωση κλπ.
Ολοι οι 60+ παίρνουν χάπια για αυτές τις παθήσεις, ενώ με ένταξη φυσικής δραστηριότητας στο πρόγραμμά τους επανέρχονται όλα σε φυσιολογικά επίπεδα.
Είχα διαβάσει μια μελέτη που έλεγε ότι τα επίπεδα οστεοπόρωσης σε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που αθλούνται καθημερινά, είναι μηδενικά.
Το ίδιο ισχύει για το άγχος και την κατάθλιψη...Αφηνόμαστε και εμφανίζονται.
Τα κλασικά νιώθω στεναχώρια και άγχος γιατί πλησιάζει η μέρα που πρέπει να κάνω μπάνιο!
δεν ξέρουμε τίποτα κι αυτό είναι μια ζώνη ασφαλείας.
Κι εγώ σκοπεύω να εντάξω στο πρόγραμμά μου
ξανά το περπάτημα. Το είχα αφήσει γιατί δεν αντέχω την ζέστη της Σαχάρας
που φάγαμε αυτό το καλοκαίρι (μόλις θυμήθηκα ότι η μάνα μου όταν ήθελε
να με βρίσει με έλεγε επίσης Σαχάρα χαχααα).