Σαν το σκυλί στο αμπέλι θα πάω κανένας δε θα μάθει την αλήθεια
Printable View
Σαν το σκυλί στο αμπέλι θα πάω κανένας δε θα μάθει την αλήθεια
Ειναι απλα μια κακη μερα ελης, η ασθενεια σου πεταει ιδεες σημερα, μπορει απο κατι να στεναχωρηθηκες και να αγχωθηκες. Θα περασει ομως, καθε φορα περναει.
Πως η μουσική γιατρεύει τις ψυχικές ( ή μάλλον τις νοητικές και συναισθηματικές) ασθένειες ή ατέλειες; Ακούμε με τα αυτιά η μέ την ψυχή;
Πάντως αυτούς που θα πάνε φυλακή τους διαλέγουν από μικρούς ξέρω πολλά δε θα πω δεν είναι θέμα καλού κακού οι ρουφιάνοι κ οι γονείς φροντίζουν για μερικά γεγονότα στη ζωή μας βασικά εγώ ξέρω τη θεραπεία της σχιζοφρένειας οπότε στα τέτοια μου αυτοί ξέρουν ότι άμα έχεις σχιζοφρένεια κανεισ ουσίες κ παραφερεσαι στη δημιουργούν κ μετά σε αφήνουν χωρίς φάρμακα ντεμεκ ότι εσύ είσαι στραβοσ
Αυτά κάνει ο Αλέξης από όταν βγήκε
Κοιτάμε με τα μάτια αλλά βλέπουμε με τον εγκέφαλο. Ακούμε με τα αυτιά αλλά αφουγκραζόμαστε με τον εγκέφαλο. Τάδε έφη ένας τύπος με ΔΕΠ-Υ που μπορεί να του μιλάς και να νομίζεις ότι σε ακούει και σε παρακολουθεί και να μην έχει ακούσει ούτε λέξη από όσα του (μου) έχεις πει.
Και ξαφνικά σε άσχετο χρόνο επειδή μέσα στον εγκέφαλό του έχει καταγραφεί και η συνάντηση σας, μπορεί να δει μια εικόνα,να μυρίσει κάτι, να νιώσει κάτι και να του γίνουν trigerred σε άσχετο χρόνο κομμάτια απο τη συζήτηση σας. Και να θυμηθεί ότι πχ σου υποσχέθηκε κάτι, να συμφωνήσει τότε ότι θα το κάνει, να νομίζεις ότι κατάλαβε και θυμάται και τελικά να θυμηθεί κάποτε σε άσχετο χρόνο ή και ποτέ..
Aν απαγορεύσουν την μουσική θα αντέξω μια βδομάδα;
καλησπέρα.. ως συνήθως έτσι και τώρα θα γράψω τα δικά μου και μετά θα εξαφανιστώ για ένα διάστημα μέχρι να επανέλθω πάλι κάποια στιγμή..
Αυτή τη φορά θέλω να γράψω για το θέμα δουλειάς..
Λοιπόν, νομίζω πως δεν θα δουλέψω ποτέ.. Έχω φτάσει αισίως τα 29 χωρίς να έχω δουλέψει ποτέ μου..
Πέρασα δύσκολα με τα ψυχολογικά μου και ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως έχω γίνει καλά από τη διπολική και ψύχωση που είχα..
Περισσότερο αισθάνομαι σαν να έχω δύο εαυτούς, έναν αυτόν που είχα τότε που δεν ήμουν καλά και έναν τώρα που υποτίθεται πως είμαι καλά..
Οπότε θέλω να πω, εδώ δεν ξέρω ποια είμαι, θα ξέρω και τι δουλειά θέλω να κάνω στη ζωή μου;;
και όχι μόνο τι δουλειά θέλω, γιατί αυτό είναι πολυτέλεια, ας πούμε τι δουλειά μπορώ να κάνω..
Ποιος εργοδότης θα με εμπιστευτεί τόσο ασταθής που είμαι;;
Και εδώ θέλω προσθέσω και τη δυσκολία που έχω με την επικοινωνία με τον κόσμο..
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ακοινώνητο αλλά όταν έρχομαι σε επαφή με έναν άνθρωπο σε χώρο δουλειάς, όπου πρέπει να έχω μια τυπική στάση, ουδέτερη, εγώ εμπλέκομαι συναισθηματικά αμέσως και είμαι έτοιμη να συνάψω προσωπική σχέση μαζί του.. είτε είναι άντρας είτε γυναίκα..
Δεν εννοώ ερωτική αλλά θέλω να πω εμπλέκομαι συναισθηματικά παραπάνω απ' το κανονικό..
Οπότε έχω βγάλει το συμπέρασμα πως δεν μπορώ και δεν πρόκειται να δουλέψω ποτέ μου..
Εκτός κι αν η δουλειά είχε να κάνει με έρευνα όπου εκεί δεν έρχεσαι σε επαφή με κόσμο παρά μόνο με τους καθηγητές του πανεπιστημίου σου.. Μόνο που η έρευνα απαιτεί πολύ διάβασμα και τι συζητάμε τώρα, αφού δεν έχω ούτε ένα πτυχίο πανεπιστημίου και έχω φτάσει και τα 29.. Πάντως η έρευνα σε οποιονδήποτε τομέα θα μου άρεσε..
Οπότε θέλω να καταλήξω στο ότι είμαι μια αποτυχημένη..
Έχω περιέλθει σε απραξία εδώ και καιρό, η οποία ξεκίνησε αρχικά από άρνηση για το οτιδήποτε..
Αυτά..
Έχει μέρες να εμφανιστεί ο κύκνος, ή είναι η ιδέα μου;
Ζω παιδιά, αν ανησυχήσατε γι' αυτό κι είμαι εκτός νοσοκομείου, για πόσο δεν ξέρω αλλά για την ώρα κυκλοφορώ ελεύθερη...
Είχα βγει και βόλτα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σταμάτησαν τα προβλήματα... Για μερικές καταστάσεις δεν ξέρω τι να κάνω...
Αν θέλει κανείς ν' ακούσει ας το πει...
λες ότι δεν εχω εγω ΑΡΚΕΤΑ προβλήματα, μια ζωη να είμαι ο εξομολογος τον άλλων στα γκομενικα τους
για άλλη μια φορά δν μπορώ να κοιμηθώ καλύτερα να μην ξημερώσει η μέρα...ας μείνω στο σκοτάδι καλύτερα είναι εδώ...
Ας αντεξω αυτο το σκ με καλη διαθεση. Πρεπει να σταθω στα ποδια μου για να μην με παρει παλι απο κατω
Καλημέρα...
Σας διάβαζα λίγο αλλά δεν είχα κουράγιο να γράψω... Γενικώς ψιλοχάθηκα από το ίντερνετ λίγο αυτές τις μέρες, με έχει πιάσει έντονη υπνηλία μάλλον για να μην υποφέρω και να μην σκέφτομαι, δεν ξέρω... Αλλά όταν είδα ότι με ψάχνατε απάντησα για να μην ανησυχείτε άδικα...
Βγήκα με λίγη δυσκολία είναι η αλήθεια αλλά πέρασα αρκετά καλά... Και χθες βγήκα γιατί είχαμε ένα ευχάριστο γεγονός, μια γέννα... Παιδιά, είναι λίγο περίεργο να βλέπεις ένα νεογέννητο, πέρα από τα όμορφα συναισθήματα που νιώθεις φοβάσαι να το πιάσεις, είναι τόσο μικροσκοπικά κι εύθραυστα...
Σήμερα πάντως δεν σκοπεύω να πάω πουθενά εκτός αν παραστεί ανάγκη... Με πόνεσε το πόδι μου χθες κι ακόμα πονάει, έχω ένα ορθοπεδικό προβληματάκι κι επειδή κουράστηκα χθες μ' έπιασε πόνος...
Πάντως μερικά πράγματα με προβληματίζουν όπως για παράδειγμα το τι θα γίνει όταν περάσει ο χρόνος που δικαιούται να με βλέπει η ψυχολόγος μου στο νοσοκομείο... Αυτό με αγχώνει πάρα πολύ...
Δεν αντέχω να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη έχω γίνει χάλια και όλα αυτά γιατί; Γιατί είμαι ο σκουπιδοτενεκές των άλλων δεν μου φτάνουν 100.000 προβλήματα από την πάθησή μου, έχω ένα εκατομμύριο για να βοηθάω τους άλλους!! Δεν πάει άλλο!! Νιώθω χάλια!!
Καμμια δουλεια δεν ειναι ντροπη , πραγματι , εκτος κι αν εισαι πολιτικος ...........................................
Χιονιζει Φλωρινα και αλλαξε η διαθεση μου προς το καλυτερο!!
Και εδω δεν σταματησε να βρεχει και μας χαλασε ολο το προγραμμα
Στάλθηκε από το LEX820 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Είναι να μην σε πιάνει σύγκρυο και ψυχοπλάκωμα όταν διαβάζεις για την τραγωδία της Θύρας 7 το 1981?
η ηθικη αραγε παει μαζι με την ευτυχια?????
Η ηθικη και ευτυχια ειναι εχθροι και μαλιστα θανασιμοι
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Επισης σκεφτομαι οτι οφειλω μια συγγνωμη στον εαυτο μου και τους αλλους που ειμαι τοσο αυστηρη
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Είναι αυτή εδώ τώρα (η γυναίκα ενός ξαδέλφου μου για να καθαρίσει το διπλανό σπίτι) κι έχω νεύρα γιατί είμαι αναγκασμένη να κρύβομαι και να παριστάνω ότι κοιμάμαι μες το ίδιο μου το σπίτι για να μην με ενοχλεί μετά να ζητάει καθαριστικά, ξεσκονόπανα κλπ... Ας της δώσει η μάνα μου ότι χρειάζεται να ξεμπερδεύουμε... Νιώθω μεγάλη πίεση που δεν μπορώ να κυκλοφορήσω στο σπίτι... Άντε να φύγει να ξεκινήσει το καθάρισμα να ησυχάσω...
Την επόμενη φορά που ξέρεις ότι θα έρθει βγάλε όλα τα καθαριστικά και τα ξεσκονοπανα έξω στην πόρτα!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Στο σπίτι των γονιών μας θεωρώ ότι εκείνοι έχουν τον πρώτο λόγο για το ποιον θα βάλουν μέσα και ποιον όχι. Αλλωστε και άποψη νόμων του κράτους να το δούμε, απο τα 18 και μετά θεωρείται κάποιος φιλοξενούμενος όταν μένει ακόμη και στο σπίτι των γονιών του
Λεω αποψε να παω στου λαμογια να χτυπησω μια γκομενα!:rolleyes:
λολ φτατλ το ιδιο ειχα σκεφτει :P
Σκααατα. Καποιους μηνες πριν επιασα καινουρια δουλεια. Οταν πηγα στη συνεντευξη ηταν για αλλη θεση απο αυτη που κανω τωρα. Ημουν πολυ αγχωμενη για να βρω δουλεια και πως θα ζησω και οι λογαριασμοι κλπ και με ειδαν πολυ προθυμη. Στην αρχη μου ειπαν οτι ξεκιναω απο δευτερα στη κανονικη θεση για την οποια πηγα εκει. Και μετα με πηραν τηλ και μου λενε να μα μου μπορεις να ερθεις παρασκευη; Και με χωσανε σε αλλη θεση, που δυσκολα συμπληρώνεται και γινεται σωστα η δουλειά, και αν γινει δεν μενει για πολυ κανεις σε αυτην.
Η υποτιθεμενη δικαιολογία ηταν πως αυτο ηταν προσωρινο και πως ενα-δυο μηνες μετα θα με εβαζαν στη κανονικη θεση για την οποια πηγα εξαρχης.
Εγω τονισα οτι αυτο θελω και περιμενω αλλα δεν εχω προβλημα να κανω ο,τι χρειαζεται στο ενδιαμεσο...
Και μοοολις ειδα αγγελια για νεο ατομο που θα παρουν στη θεση που υποτιθεται οτι θα δουλευα εγω.
Τωρα εγω τι να κανω; Να ρωτησω γιατι εγινε αυτο η να κανω τη παπια; Το θεμα ειναι πως δεν θελω να κανω τη δουλεια που κανω, το κανω για βιοπαλαιστικους λογους.
Αλλα βρηκαν καλο μαλακα για την δυσκολη θεση, για την αλλη ειναι πιο ευκολο να βρεθουν καλοι υποψηφιοι. Και η επιβραβευση μου που κανω καλα τη δουλεια μου ειναι οτι θα συνεχισω να την κανω χωρις να τη γουσταρω καθολου - _-
Μετα σκεφτομαι ομως οτι μπορει να ρωτησαν και τα ατομα που δουλευουμε μαζι για το αν κανω για τη θεση και να ειπαν οχι...το μονο "προβλημα" που μπορω να σκεφτω ειναι η γλωσσα γτ μενω εξωτερικο. Που αν ειναι προβλημα ειναι σε τυπικο επιπεδο, οχι στη πραξη. Δε θελει πολυ μπλα μπλα η δουλεια και αν θελει ειναι σε αλλες γλωσσες.
Και στην αρχη με ειχε στην ουσια προσλαβει για την καλυτερη δουλεια. Η απο την αρχη ηξερε οτι θα με χωσει στη σκατοδουλεια και το επαιξε ετσι; Πφ δε ξερω.
Βασικα νιωθω αρκετα μαλακας τωρα....πολυ ταπεινωμενη. Τωρα να μιλησω; Η ψεμματα θα ακουσω η δεν θα μου αρεσει αυτο που θα ακουσω η θα καρφωθω οτι δεν τη παλευω στη δουλεια που κανω...
Απο την αλλη αμα δε μιλησω θα με εχουν δυο φορες καλο μαλακα...
Πφ...τι να κανω; Εσεις τι θα κανατε στη θεση μου;
Θα σου πω τι έκανα εγώ πριν 20 χρόνια σε παρόμοια περίπτωση αλλά αντίστροφα. Ξεκίνησα από κάτι άλλο πιο απλό και με χώσανε στα δύσκολα.
Είπα οκ μια εμπειρία είναι και αυτό. Τράβαγα στην αρχή κάτι ωραιότατες κρίσεις πανικού γιατί από εκεί που έπρεπε να χειρίζομαι μόνο ένα μηχάνημα και είχα την ευθύνη μόνο γιαυτό, κατέληξα να αποτελώ τον τελευταίο και πιο σημαντικό κρίκο που συνδέει την επιχείρηση με τους πελάτες και έπρεπε να σκέφτομαι τι κάνουν 10 μηχανήματα μαζί. Τα πρώτα χρόνια είχα σκεφτεί να τα παρατήσω. Ελεγα θα τα παρατήσω σήμερα, αύριο, μεθαύριο. Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι εκτιμάται αυτό που κάνω και μπορώ να κάνω "πειράματα" με το όλο σύστημα καθώς τα αφέντικα μου είχαν απεριόριστη εμπιστοσύνη που δεν είχα εγώ ο ίδιος σε εμένα. 20 χρόνια μετά θα έλεγα ότι άξιζε όλο αυτό.
Ναταλια, ολο το κειμενο σου φωναζει οτι θελεις να ρωτησεις τι στο καλο εγινε και εβαλαν αγγελια ενω εσυ περιμενες να πας σε εκεινο το ποστο. Ρωτα οσο μπορεις πιο ευγενικα, αλλα ρωτα.
Ναι μονο που εγω κανω πιο περιπλοκη δουλεια απο αυτη για την οποια πηγα αρχικα, απλα ειναι πιο σκατοδουλεια. Εμ ειναι πιο περιπλοκη και δυσκολη, εμ δεν εχει καμια προοπτικη σε συγκριση με την αλλη, που και ευκολοτερη/απλουστερη ειναι και καλυτερη.
Σε τι θα με ωφελησει να κανω καλα μια δουλεια που δεν εχει καμια προοπτικη και που δεν τη θελει κανεις; Και που θα το εκτιμησουν αμα την κανω καλα τι θα καταλαβω; Ισα ισα που θα με θελουν χωμενη σε αυτη τη δουλεια που κανω καλα και δε θελει κανεις ακομα περισσοτερο για οσο περισσοτερο γινεται. Την εκτιμηση τους ουτε στη τσεπη μου θα τη βαλω ουτε θα με ξεκουραζει περισσοτερο.
Ειναι πραγματικα σκατα δουλεια. Ξυπναω χαραματα. Δεν εχω ενεργεια για τιποτα, δεν μπορω να εχω νορμαλ ζωη ετσι.
Εγω τωρα τι να κανω; Τον μαλακα η να μιλησω;
Να ρωτησω ρε σαβ αλλα με τι σκοπο;
Σε τι αποσκοπω;
Αφου δεν με θελει στο ποστο. Αν ειναι επειδη βρηκε καλο μαλακα για το σκατοποστο που δυσκολα βρισκει ατομα δεν θα μου το πει. Αν ρωτησε αλλους παλι δεν θα μου το πει. Αν ειναι λογω γλωσσας παλι θεωρω δεν θα μου το πει, γιατι στην αρχη μου ειχε πει (πιθανον ψεμματα) οτι μιλαω καλα και οτι θα με επαιρνε στη κανονικη θεση. Ε τι θα κερδισω; Να την φερω σε δυσκολη θεση; Να μου πει καμια δικαιολογια; Για να γεννησω αμηχανια;
Ειλικρινα τι πιθανο σεναριο βρισκεις στο οποιο θα ωφεληθω;